Νεοταξική θρησκεία: Η WOKE "πίστη" δοξάζει τον Διάβολο

του Brandon Smith 

Δεν ήταν και ποτέ μυστικό: ο πυρήνας του κινήματος των woke έχει τις ρίζες του στο κακό. Ο γενικός ορισμός του «κακού» είναι μια συνειδητή πράξη εξαπάτησης και καταστροφής, η εσκεμμένη θυματοποίηση των άλλων για χάρη της προσωπικής δύναμης, της ευχαρίστησης και του κέρδους. Όταν προσπαθώ να φανταστώ πώς θα μπορούσε να μοιάζει μια θρησκεία του κακού, επανέρχομαι σταθερά στο ακροαριστερό woke κίνημα μαζί με τα λυσσαλέα μαντριά, τις ατζέντες και τον αυτοδικαιωμένο ναρκισσισμό του.

Η πλειονότητα των ανθρώπινων όντων έχει μια έμφυτη αίσθηση του καλού και του κακού- συχνά αναφερόμαστε σε αυτή την κατάσταση ως συνείδηση ή ηθική πυξίδα. Η διαισθητική εσωτερική φωνή που μας καθοδηγεί και μας προειδοποιεί όταν ξεστρατίζουμε προς τη «σκοτεινή πλευρά» είναι προϊόν της αρχετυπικής γνώσης - Αυτό που ο ψυχολόγος Καρλ Γιουνγκ περιέγραψε ως ένα σύνολο έμφυτων συμπλεγμάτων ή συμβόλων που αγγίζουν τα βαθύτερα συναισθήματα και την αίσθηση της ταυτότητάς μας. Όλες οι κοινωνικές μας αλληλεπιδράσεις επηρεάζονται κατά κάποιο τρόπο από αυτά τα αρχέτυπα.

Αυτές οι ιδέες είναι παγκόσμιες, παρούσες σχεδόν σε κάθε πολιτισμό σε κάθε μέρος του κόσμου σε κάθε χρονική στιγμή στον κόσμο. Κοινωνίες με μηδενική κοινωνική αλληλεπίδραση και που χωρίζονται από χιλιάδες χρόνια και χιλιάδες χιλιόμετρα, όλες έχουν αυτά τα σύμβολα και τις αρχές παρούσες στη μυθολογία, την ακαδημαϊκή τους κοινότητα και τις ιδεολογίες τους. Τα δομικά στοιχεία των πάντων, από τη γλώσσα, τα μαθηματικά μέχρι τη θρησκεία και την ηθική, επηρεάζονται από εγγενή ψυχολογικά αποτυπώματα που υπάρχουν στο μυαλό μας από τη στιγμή της γέννησης.

Έχω γράψει εκτενώς για αυτά τα έμφυτα χαρακτηριστικά από το 2006, επειδή η ύπαρξή τους αποτελεί ένα συναρπαστικό παράθυρο στην ανθρώπινη ψυχή. Πολυάριθμοι φιλόσοφοι, ανθρωπολόγοι και επιστήμονες του νου έχουν περάσει τη σταδιοδρομία τους μελετώντας τα αρχέτυπα και τις σημασίες τους.

Ορισμένοι άνθρωποι (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου) βλέπουν τα αρχέτυπα ως επιστημονική απόδειξη του δημιουργικού σχεδιασμού- απόδειξη του Θεού. Οι μοιρολάτρες το πάνε παραπέρα και υποστηρίζουν ότι αποτελούν ένα είδος γενετικού «προ-προγραμματισμού» ή θεϊκού λογισμικού που ελέγχει ό,τι σκεφτόμαστε και κάνουμε. Ωστόσο, επειδή τα αρχέτυπα μοιράζονται διπλές ταυτότητες και ανταγωνιστικές έννοιες, αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε απαραίτητα «προγραμματισμένοι» σαν ρομπότ. Αντίθετα, μας δίνεται η δυνατότητα να επιλέγουμε και με την επιλογή έρχεται η ελεύθερη βούληση να κάνουμε το καλό ή το κακό.

Για άλλους ανθρώπους (παγκοσμιοποιητές, αριστεριστές και ψυχοπαθείς του δρόμου) η ελεύθερη βούληση σημαίνει τη δυνατότητα να επιλέξουν να μην πιστεύουν στα αρχέτυπα, ή στην ηθική ή ακόμη και στην αντικειμενική αλήθεια. Επιλέγουν τον μηδενισμό, αλλά αυτό είναι μόνο ένα μέρος του προβλήματος. Η περιφρόνηση της αλήθειας υπερβαίνει κάποια παραπλανητική προσπάθεια να απαλλαγούν από την κοινωνική κρίση.

Αντίθετα, οι κακοί άνθρωποι ορίζουν την ελευθερία χωρίς ευθύνη ως την απόλυτη κατάσταση ύπαρξης - Με άλλα λόγια, θεωρούν την ικανότητα να προκαλούν πόνο και καταστροφή χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους ως εξελικτικό πλεονέκτημα. Νομίζουν ότι η έλλειψη ανθρωπιάς τους καθιστά υπεράνθρωπους.

Δεν είναι λάθος ότι οι αριστεροί και οι woke ακτιβιστές έχουν εμμονή με τη δυναμική της εξουσίας- η νέα τους θρησκεία διασφαλίζει ότι δεν μπορούν να δουν τον κόσμο με άλλο τρόπο. Για τους woke ιδεολόγους τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ποιες ομάδες κατέχουν την εξουσία και πώς μπορούν να πάρουν αυτή την εξουσία για τον εαυτό τους. Έτσι, τα ζητήματα του σωστού και του λάθους δεν μπαίνουν ποτέ στην εξίσωση. Η εξουσία είναι ο σκοπός που δικαιολογεί όλα τα μέσα.

Βλέπουν την ηθική τάξη ως ένα τεχνητό κατασκεύασμα που τους καταπιέζει (επειδή θέλουν να κάνουν το κακό χωρίς συνέπειες). Ο ηθικός σχετικισμός στον πυρήνα του απαιτεί τη θυματοποίηση των άλλων ως μορφή εξέγερσης κατά της τάξης. Φυσικά, η αδικία αυτής της νοοτροπίας είναι δύσκολο να απορριφθεί, αλλά οι αριστεροί έχουν έναν τρόπο να το παρακάμψουν.

Δεν λείπουν οι αφυπνισμένοι ακτιβιστές που έχουν επιδείξει περιφρόνηση για τον νόμο και την ηθική όταν κρίνονται, αλλά θα αγκαλιάσουν με χαρά την ηθική και τον νόμο όταν πιστεύουν ότι αυτά τα πράγματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον των εχθρών τους. Υποκριτικά, στους αριστερούς αρέσει η ιδέα των κανόνων, αλλά μόνο για τους άλλους ανθρώπους. Οι κανόνες είναι μια ασπίδα για να αποτρέψουν την τιμωρία από τους ανθρώπους που θυματοποιούν. Αυτός είναι ο μόνος σκοπός που εξυπηρετούν οι κανόνες για τους αφυπνισμένους.

Συνοψίζοντας, οι αριστεροί είναι ΟΛΙΚΟΙ σχετικιστές. Οι κανόνες δεν ισχύουν γι' αυτούς. Ο νόμος δεν ισχύει γι' αυτούς. Η ηθική δεν ισχύει γι' αυτούς. Η συνείδηση είναι ανύπαρκτη γι' αυτούς (ή υπάρχει αλλά έχουν εκπαιδεύσει το μυαλό τους να την αγνοεί). Η βιολογική πραγματικότητα δεν ισχύει γι' αυτούς. Νομίζουν ότι είναι ξεχωριστοί και ότι τα όρια πρέπει να υπάρχουν μόνο για τους ανθρώπους που δεν τους αρέσουν.

 Αυτό είναι καθαρό κακό. Δεν υπάρχει άλλος λογικός τρόπος να το δει κανείς.

Αλλά από πού προέρχεται αυτό το δαιμονικό σύστημα πεποιθήσεων; Λοιπόν, υπάρχουν πολλές θεωρίες. Ο όρος «Μεταμοντερνισμός» εμφανίζεται συχνά και είναι μια φιλοσοφία από το δεύτερο μέρος του 20ού αιώνα που απορρίπτει τις ιδέες της αντικειμενικής και καθολικής αλήθειας. Ο μεταμοντερνισμός αναφέρεται ως ιδεολογικός απόγονος του μαρξισμού- ένα αυτάρεσκο rebranding της σοσιαλιστικής ατζέντας για κατανάλωση από την ακαδημαϊκή ελίτ.

Μια άλλη πηγή που έχω καλύψει όλα αυτά τα χρόνια είναι ο «Φουτουρισμός», ο οποίος ήταν ένα προδρομικό κίνημα των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη του 20ού αιώνα. Οι φουτουριστές πιστεύουν ότι όλες οι παλιές ιδέες είναι κατώτερες και πρέπει να αντικαθίστανται συνεχώς με νέες ιδέες προκειμένου η κοινωνία να προοδεύσει. Δίνει έμφαση στην αντιστροφή του συντηρητισμού- έναν πόλεμο στα επιτεύγματα και τις κατασκευές των προηγούμενων γενεών. Δηλαδή, το παρελθόν δεν έχει καμία αξία γι' αυτούς, επειδή μπαίνει εμπόδιο στη νέα τάξη πραγμάτων που θέλουν.

Πιστεύουν ότι η κοινωνία πρέπει να υπάρχει ως μια διαρκώς ανατρεπτική επανάσταση ενάντια στην παράδοση, τις αρχές και τη λογική. Το χάος είναι το αποτέλεσμα. Με πολλούς τρόπους το λατρεύουν. Αν ήθελα να ορίσω τον μεταμοντερνισμό και τον φουτουρισμό με πρακτικούς όρους, και οι δύο αντιπροσωπεύουν μια ψυχοπαθητική ερωτική σχέση με το χάος. Γιατί χωρίς αντικειμενική αλήθεια δεν μπορεί να υπάρξει τάξη, και χωρίς τάξη επικρατεί το κακό.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τόσο ο μεταμοντερνισμός όσο και ο φουτουρισμός ξεκίνησαν ως καλλιτεχνικά κινήματα εντός του ελιτίστικου χώρου. Και τα δύο ξεκίνησαν ως παιχνίδια του μυαλού για την αποδόμηση των αρχέτυπων και στη συνέχεια προσαρμόστηκαν από την ακαδημαϊκή κοινότητα και τους ιδεολογικούς ζηλωτές στη σφαίρα της πολιτικής. Αν το έμφυτο νόημα των αρχετύπων μπορεί να αποδομηθεί, τότε όλες οι αρχές του πολιτισμού μας μπορούν να αποδομηθούν.

Έχω αναφέρει αυτό το απόσπασμα πολλές φορές και θα το χρησιμοποιήσω ξανά εδώ, επειδή περικλείει απόλυτα το πρόβλημα που θέτουν οι σχετικιστές - Όπως δηλώνει ο Charlie Sheen στο τέλος της ταινίας Platoon:

«Κάποιος έγραψε κάποτε: Η κόλαση είναι η αδυναμία της λογικής. Έτσι είναι αυτό το μέρος. Κόλαση...»

Αυτός είναι ο κόσμος που προσπαθούν να χτίσουν οι αριστεροί και οι παγκοσμιοποιητές αυτή τη στιγμή: Μια κόλαση στη Γη. Ένας κόσμος χωρίς λογική. Αλλά τι θα μπορούσε να παρακινήσει τους ανθρώπους να αγκαλιάσουν μια τέτοια τερατώδη κοινωνική ανατροπή; Εδώ έρχεται ο Εωσφορισμός. Ο Εωσφορισμός είναι εν μέρει μια θρησκεία- μια ιδεολογία αυτολατρείας που τιμά την υπερηφάνεια και πιστεύει ότι ΚΑΠΟΙΟΙ άνθρωποι είναι θεοί παγιδευμένοι από τα καταπιεστικά όρια της φύσης και της κοινωνίας. Είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό μεταξύ των ναρκοπαθών και των ψυχοπαθών- η εσωτερική επιθυμία για θεότητα είναι μια ιστορία τόσο παλιά όσο και η Βίβλος.

 Ο Εωσφόρος (Σατανάς) ήταν μια υπηρετική οντότητα που προσπάθησε να ξεπεράσει τον Θεό και να κυβερνήσει το σύμπαν με τα δικά του πρότυπα. Ο Κήπος της Εδέμ βασίζεται στην ιδέα ότι η ανθρωπότητα επιθυμεί τη δύναμη της γνώσης χωρίς ευθύνη και χάνει το σεβασμό για τη δημιουργία. Ο Πύργος της Βαβέλ είναι μια ιστορία της ανόητης παρόρμησης του ανθρώπου να συγκεντρωθεί και να ελέγξει τη δημιουργία, χτίζοντας μεγάλα μνημεία για τον εαυτό του σε μια μάταιη προσπάθεια να φτάσει το θείο.

Το θέμα εμφανίζεται ξανά και ξανά, όχι μόνο στον χριστιανισμό αλλά και στην κοσμική μυθολογία. Η ιδέα ότι δεν πρέπει να «παίζουμε το Θεό» είναι παρούσα στα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης από την εποχή του Φρανκενστάιν της Mary Shelley. Οι Εωσφοριστές διακηρύσσουν το αντίθετο: Λένε ότι ναι, θα παίξουν τον θεό, και όποιος προσπαθεί να τους σταματήσει είναι «κατώτερος» που αξίζει να εξοντωθεί.

Με αυτόν τον τρόπο το τρίο των κακών συνδυάζεται για να σχηματίσει τη θρησκεία της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Ο μεταμοντερνισμός είναι ένας πόλεμος κατά της αντικειμενικής αλήθειας, ιδίως όσον αφορά την ανθρώπινη κοινωνία. Ο φουτουρισμός είναι ένας πόλεμος κατά του παρελθόντος, της πολιτιστικής κληρονομιάς και της διατήρησης των παραδοσιακών αξιών και δομών. Ο Εωσφορισμός είναι ένας πόλεμος κατά του Θεού- η άρνηση του φυσικού νόμου και η άρνηση να αποδεχτούμε ότι υπάρχουν όρια στην ανθρώπινη κατανόηση και τον έλεγχο.

 Όταν ένα άτομο υιοθετεί όλες αυτές τις πεποιθήσεις μαζί, είναι ικανό για κάθε δυνατή φρικαλεότητα. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν θα έκαναν για να επιτύχουν την καταστροφή του ίδιου του οικοδομήματος του σημερινού μας πολιτισμού. Δεν υπάρχει έγκλημα που δεν θα εκλογικεύσουν. Δεν υπάρχει φρικιαστική πράξη που δεν θα δικαιολογήσουν. Εξάλλου, είναι «θεοί», αλλά θεοί του μηδενισμού και του θανάτου.

Φυσικά, ένας ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ Θεός έχει τη δύναμη να δημιουργεί, και αυτό είναι κάτι που οι οπαδοί της αφύπνισης είναι ανίκανοι να κάνουν. Ξέρουν πώς να κλέβουν, να αντιγράφουν, να επαναχρησιμοποιούν και να γκρεμίζουν πράγματα, αλλά ποτέ δεν θα έχουν την ικανότητα να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο. Είναι θεοί μόνο στο μικρό τους μυαλό, αλλά οι υπόλοιποι από εμάς πρέπει να υποφέρουμε εξαιτίας των αυταπατών τους.

Ο πόλεμος κατά της αλήθειας και της λογικής είναι μια στρατηγική αντιστροφής της φυσικής τάξης. Βάζει την εξουσία στα χέρια των ηθικών σχετικιστών, επειδή μια κοινωνία που ευνοεί τον σχετικισμό θα ευνοεί αυτόματα ανθρώπους χωρίς ηθικούς περιορισμούς. Όσο πιο μοχθηρός και αρπακτικός είσαι, τόσο πιο εύκολο θα είναι να προχωρήσεις. Σήμερα μπορεί να προσπαθήσουμε να αποθαρρύνουμε ή να τιμωρήσουμε αυτού του είδους τη συμπεριφορά, αλλά όσο περνάει ο καιρός αυτή εξομαλύνεται όλο και περισσότερο.

Το μόνο πράγμα που οι κακοί άνθρωποι προσπαθούν απεγνωσμένα να αποδείξουν είναι ότι όλοι οι άλλοι είναι ακριβώς σαν κι αυτούς, υπό τις κατάλληλες συνθήκες. Μετατρέψτε την καθημερινή ζωή σε κόλαση και όλη η ηθική πάει περίπατο, τουλάχιστον θεωρητικά.

Πρέπει να αναρωτηθούμε, τι συμβαίνει όταν το κακό γίνεται αποδεκτό και το καλό γίνεται ξεπερασμένο ("οπισθοδρόμηση"); Στο τέλος έχουμε ένα μαύρο κενό απελπισίας και την απουσία κατεύθυνσης ή σκοπού. Φανταστείτε ένα μέλλον όπου οι αρχές και η συνείδησή σας χρησιμοποιούνται εναντίον σας, κρατώντας σας πίσω, ενώ οι άνθρωποι που δεν έχουν αρχές λαμβάνουν όλες τις ανταμοιβές της ζωής. Το νόμισμα της κοινωνίας σας γίνεται η ψυχοπάθεια και οι τρελοί διοικούν το άσυλο.

 
Και το πραγματικά τρομακτικό είναι ότι δεν απέχουμε πολύ από αυτόν τον οργουελικό εφιάλτη. Κατά κάποιο τρόπο, είναι ήδη μπροστά μας. Αυτή είναι η επιδιωκόμενη θρησκεία του μέλλοντος - Μια «πίστη» που βασίζεται στο μίσος για όλη τη δημιουργία, στην οποία η αυτολατρεία είναι θεία και η λογική θεωρείται τιμωρητέα αίρεση.

 

alt-market.us 

 

diodotos-k-t.blogspot.com