« Ανοιχτή επιστολή προς τη Μαρία Καρυστιανού – Το Έθνος την έχει ανάγκη! » - Αποστολέας: Πύρινος Λόγιος

Οι 91 προσωπικότητες της ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, είναι πράγματι όχι απλά σοβαρές, αλλά και απολύτως αναγκαίες προσωπικότητες για την αναστήλωση της πατρίδας από τα ερείπια του Μητσοτακισμού. Είναι όμως η απόλυτη λύση ο Σαμαράς για να μπεί μπροστά σε αυτή την προσπάθεια; Ένα μεγάλο ποσοστό του λαού λέει "Όχι", το ίδιο λέω κι εγώ. Ένα πρόσωπο όμως άφθαρτο, ικανότατο και κοινής αποδοχής θα μπορούσε να τα καταφέρει να ενώσει το Γένος κι εγώ προτείνω την άφθαρτη και μαχητική αγωνίστρια Μαρία Καρυστιανού, που ένωσε την Ελλάδα σε μια από τις πολύ δύσκολες στιγμές της. Και της απευθύνω κάλεσμα μέσα από αυτή την Ανοιχτή Επιστολή!

 

Αγαπητότατη κυρία Μαρία Καρυστιανού,

Δεν σας γνωρίζω προσωπικά. Δεν χρειάστηκε. Σας γνώρισε ολόκληρη η Ελλάδα. Και η γνωριμία αυτή δεν ήταν στιγμιαία, ούτε εφήμερη. Χαράχτηκε στην εθνική συνείδηση. Όχι γιατί το επιδιώξατε, αλλά γιατί το επιβάλατε με την παρουσία σας, με το ήθος σας, με το βλέμμα σας το ασάλευτο, που κοιτάζει κατάματα το σύστημα της συγκάλυψης και του εγκλήματος.

Είστε η Μάνα. Η Μάνα όλων των παιδιών που δεν επέστρεψαν ποτέ από εκείνο το φλεγόμενο βαγόνι. Μα είστε και κάτι πολύ περισσότερο: η προσωποποίηση της συνείδησης που δεν υπέκυψε, η φωνή που δεν σιώπησε, το δάκρυ που δεν έγινε παζάρι, αλλά κραυγή δικαιοσύνης.

Δεν σας ζητώ κάτι εύκολο. Ούτε κάτι απλό. Αλλά σας το ζητώ εκ μέρους ενός έθνους που βυθίζεται. Ενός λαού που ασφυκτιά ανάμεσα σε μια εγκληματική εξουσία και μια αντιπολίτευση-σκιώδη εφεδρεία του ίδιου καθεστώτος. Ενός τόπου που δεν έχει φωνή, δεν έχει ελπίδα, δεν έχει πλέον Ανθρώπους. Μόνον υπηκόους, και νεκρούς.

Σας απευθύνω την παρούσα επιστολή για να σας καλέσω – όχι ως αρθρογράφος, ούτε ως καθηγητής Ιστορίας, αλλά ως Έλληνας – να πράξετε το αδιανόητο: ΝΑ ΗΓΗΘΕΙΤΕ του λαού αυτού. Να μην επιτρέψετε στη μνήμη των παιδιών να σβήσει, να μην αφήσετε τον φόβο να σαρώσει τη δικαιοσύνη, και να μην παραδώσετε τον αγώνα σας στο επόμενο Δελτίο Ειδήσεων. Το σύστημα σας θέλει μόνο ως απλή εκπρόσωπο μερικών συγγενών που έχασαν τα παιδιά τους και τους δικούς τους. Εμείς, όμως, σας θέλουμε ζωντανή Δύναμη. Πολιτική Δύναμη. Γιατί μόνο εσείς μπορείτε να γκρεμίσετε αυτό που δεν γκρεμίζεται αλλιώς....

Εσείς ενώσατε την Ελλάδα. Όχι ο Σαμαράς.

Δεν σας είδαμε ποτέ να εκλιπαρείτε. Δεν σας είδαμε ποτέ να τρέχετε πίσω από κόμματα, βουλευτές, υπουργούς, μηχανισμούς. Σταθήκατε μόνη. Και, όμως, δίπλα σας στάθηκαν εκατομμύρια Έλληνες.

Ήταν 26 του Γενάρη 2025. Ήταν και η 28η του Φλεβάρη. Και στις 2 αυτές μέρες, η Ελλάδα ένοιωσε τον παλμό σας, τη καρδιά σας, τον αγώνα σας. Και σας τίμησε όπως σας αξίζε.

Οι δύο αυτές ημέρες, υπήρξαν εφιαλτικές για το διεφθαρμένο γκουβέρνο. Ήταν εκατομμύρια άνθρωποι που δεν ήξεραν ο ένας τον άλλον, αλλά ενώθηκαν για έναν σκοπό: να υπάρξει Δικαιοσύνη. Σας εμπιστεύθηκαν γιατί δεν κρατήσατε καμία κομματική σημαία, καμία ιδιοτέλεια, καμία ιδεολογική «πλατφόρμα». Το μόνο που κρατούσατε ήταν η φωτογραφία των παιδιών. Και μια σιωπή που έκανε περισσότερο θόρυβο απ’ όλα τα δελτία ειδήσεων μαζί.

Μα τώρα έφτασε η ώρα για το επόμενο βήμα.

Γιατί απέναντι στο μεγαλείο του αγώνα σας, άρχισε ξανά να υψώνεται το χθες. Το ίδιο χθες που οδήγησε την Ελλάδα στη χρεοκοπία, στην εξαθλίωση, στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας. Το χθες, που σήμερα πλασάρεται ως "λύση", με πρώην πρωθυπουργούς που ετοιμάζονται να εμφανιστούν σαν σωτήρες, που σκαρώνουν στημένες πρωτοβουλίες από τα σαλόνια των Αθηνών.

Μα αυτό το χθες, κυρία Καρυστιανού, δεν μπορεί να είναι το αύριο των παιδιών μας.

Ο κ. Αντώνης Σαμαράς, τον οποίον κάποιοι από τους 91 της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ προτείνουν ως «λύση», είναι κομμάτι – και μάλιστα θεμελιώδες – του καθεστώτος που διέλυσε τη χώρα. Δεν ένωσε ποτέ την Ελλάδα. Δίχασε. Οδήγησε τη ΝΔ στη σιωπηλή συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ της διαπλοκής, διέλυσε την ΕΡΤ, υπέγραψε μνημόνια, έφερε αντιρατσιστικούς νόμους που έδωσαν θάρρος στους λαθραίους να απαιτούν, να χτυπάνε αλύπητα και μετά να παριστάνουν τα θύματα. Ανέχτηκε την τρόικα, υπέγραψε διατάγματα κατ' εντολή των ξένων δυναστών, συντήρησε το καθεστώς της σήψης και της καταστολής. Η επιστροφή του – με οποιοδήποτε «σχήμα» – δεν είναι λύση. Είναι κατάρα.

Η Ελλάδα δεν θέλει άλλο έναν τεχνοκράτη, άλλον έναν απόφοιτο του βρώμικου "Κολεγίου των Αθηνών" που να έγινε βουλευτής απ' τα 26 του, χωρίς να έχει υποστεί τη στρατιωτική εκπαίδευση, χωρίς καν να έχει βγεί στη πιάτσα της αγοράς ή όποιον άλλον συνταξιούχο πολιτικό. Θέλει Μάνα που πονά την οικογένεια. Θέλει Άνθρωπο που ένοιωσε στο πετσί του την αδικία και το θράσος μιας κρατικής διεφθαρμένης μηχανής. Θέλει Δίκαιο. Θέλει πάνω απ' όλα ΜΑΧΗΤΗ! Και το πρόσωπο εκείνο που μπορεί να το εκφράσει σήμερα, είστε εσείς.

Το σύστημα φοβάται την πολιτικοποίησή σας κι έχει πολλούς λόγους γι' αυτό

Γιατί το σύστημα προσπαθεί να σας υποστιμήσει στο επίπεδο ενός «σύμβολου» μιας κατάστασης που θα...περάσει απλά στα ψιλά των εφημερίδων και όχι πολιτικό φορέα; Γιατί να σας κολακεύει για τον “πόνο” σας, μα να σας φιμώνει όταν μιλάτε για δολοφονία, για κρατική συγκάλυψη, για ευθύνες του ίδιου του πρωθυπουργού; Γιατί σας συκοφαντεί χυδαία, πρόστυχα και ελεεινά, με εργαλεία σπίλωσης που τρέφει το ίδιο για να αμύνεται με άνεση;

Γιατί πολύ απλά σας φοβάται! Σας τρέμει κυριολεκτικά!

Φοβάται ότι θα αρθείτε πάνω από τον πόνο σας και θα τον μετατρέψετε σε Πολιτική. Όχι κομματική πολιτική. Αλλά πολιτική με την αρχαία σημασία του όρου: Δηλαδή την τέχνη του κοινού συμφέροντος!

Αυτή είναι η μέγιστη απειλή για το βαθύ καθεστώς του Ψευτορωμαίϊκου των μητσοτακαίων, των καναλαρχών, των «δημοσιολόγων» και των ολιγαρχών.

Αν τους αφήσουμε, θα θάψουν όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και τη μνήμη τους. Θα κάνουν κι από αυτό ένα προϊόν: «επέτειοι», «συλλυπητήρια», «πρωτοβουλίες ευαισθητοποίησης» και λοιπές υποκρισίες.

Μα εσείς μπορείτε να το ανατρέψετε αυτό. Μπορείτε να δώσετε μορφή σε αυτό που όλοι ψιθυρίζουν: Να βγει μπροστά ένας τίμιος άνθρωπος που δεν έχει τίποτε να φοβηθεί και τίποτε να χάσει.

Το δικαίωμα είναι δικό σας. Το χρέος είναι δικό μας. Το μέλλον, κοινό.

Αν αποφασίσετε να ηγηθείτε, δεν θα είστε μόνη.

Πίσω σας – και δίπλα σας – θα σταθούν όχι μόνο οι ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, αλλά και εκείνοι οι 2.000.000 Έλληνες που πλημμύρισαν τις πλατείες. Μα και άλλοι τόσοι, που δεν βρήκαν ακόμα το κουράγιο να βγουν από το καβούκι της απελπισίας.

Οι δάσκαλοι, οι γιατροί, οι εργάτες, οι νέοι, οι άνεργοι, οι πατεράδες, οι μανάδες, οι παππούδες. Όλος ο λαός που περιμένει κάτι καθαρό, έντιμο, ανθρώπινο και αληθινό.

Το έχετε. Το ενσαρκώνετε.

Δεν χρειάζεστε κομματικούς μηχανισμούς. Δεν χρειάζεστε λεφτά. Δεν χρειάζεστε δημοσκοπήσεις. Χρειάζεστε μόνο αυτό που ήδη έχετε: την εμπιστοσύνη του λαού.

Μπορείτε να καλέσετε τους 91. Μπορείτε να τους ενώσετε – ή και να τους ξεπεράσετε. Αν είστε μπροστά, θα έρθουν όλοι. Και τότε δεν θα έχετε απλώς κερδίσει τις εντυπώσεις. Θα έχετε κερδίσει την Πατρίδα.

Η Μελόνι της Ιταλίας, η Μαρία της Ελλάδας

Δεν είναι τυχαίο ότι η Ιταλία αναζήτησε λύση έξω από το σάπιο πολιτικό σύστημα. Δεν είναι τυχαίο που η Τζόρτζια Μελόνι, χωρίς ισχυρό κόμμα, χωρίς προστάτες, χωρίς μιντιακή στήριξη, κατάφερε να ενώσει τους Ιταλούς κάτω από μία και μόνη σημαία: την επιβίωση του Έθνους τους.

Εσείς δεν έχετε απλώς τα εχέγγυα της Μελόνι. Έχετε περισσότερα: τη συγκλονιστική ηθική νομιμοποίηση του πόνου που έγινε καθήκον. Και σας βεβαιώ. Κανείς άλλος στην Ελλάδα δεν το έχει αυτό σήμερα.

Κατεβείτε. Ηγηθείτε. Ενσωματώστε. Ενώστε.

Μην τους το αφήσετε. Μην τους το χαρίσετε. Μην επιτρέψετε στην Ιστορία να κλείσει άλλη μια φορά το κεφάλαιο της Εθνικής Συνείδησης.

Το 1821 δεν το ξεκίνησαν χαρτογιακάδες και βουλευτές. Το 1940 δεν το κέρδισαν κουστουμάτοι και κόμματα. Το 2025 δεν θα σωθεί από ανακυκλωμένα ονόματα και κόλπα παρασκηνίου.

Μπορείτε να γράψετε την πρώτη έντιμη σελίδα της νέας Ελλάδας.

Κι αν σήμερα ακόμα διστάζετε, σκεφτείτε όχι τα μικροπολιτικά, αλλά τα πρόσωπα. Τα πρόσωπα που κλαίτε κάθε βράδυ. Τα παιδιά που σας εμπιστεύθηκαν με το βλέμμα τους για να μην ξεχαστούν.

Αυτά τα παιδιά ζητούν Δικαιοσύνη. Κι ο λαός ζητά Ελπίδα. Και οι δύο αυτές λέξεις συναντώνται στο όνομά σας.

Με σεβασμό, με πόνο, με αγωνία,

αλλά και με πίστη,

Ένας Έλληνας που ελπίζει ακόμα στο Θαύμα...

Δια το πιστόν,

Πύρινος Λόγιος

Ένας ακόμη απελπισμένος και ξενιτεμένος Έλληνας...

 

pirinoslogios.com

 

diodotos-k-t.blogspot.com