Οινομαγειρείον "Η καλή δημοσκόπηση!" Αρχί-Σεφ, ο Μητσοτάκης!

γράφει ο Πύρινος Λόγιος

 

 Δράττομαι της ευκαιρίας να πω δυό-τρία λογάκια για τις περίφημες...δημοσκοπήσεις, εξ αιτίας δύο παραγόντων: Η μία είναι άλλη μια...φρέσκια δημοσκόπηση - παραγγελιά από την Palmos Analysis που δημοσίευσε (πάλι!) το Pronews ως ο νέος και φρεσκάτος υποστηρικτής του Μητσοτακισμού και η άλλη, άλλο ένα άρθρο στο βέρο νεοταξίτικο Lifo, το οποίο δεν κάνει άλλη δουλειά από τον να...λιβανίζει καθημερινά τον "Μωϋσή" Μητσοτάκη και που "βλέπει" να βαδίζει φούλ για νέα...τετραετία!

 

Οι άνθρωποι αυτοί, και μιλώ και για τους δύο κατόχους αυτών των ιστοσελίδων, έχουν πραγματικά "λαλήσει". Δε φτάνει του Μητσοτάκη που του έχουν σκάψει το λάκκο ένας σκασμός από παράγοντες (Τέμπη, Καρυστιανού, ΟΠΕΚΕΠΕ, Κοβέσι, Λευκός Οίκος, Νεοταξίτες - τα καρντάσια του, Εβραίοι - υπογείως, ΜΜΕ και μεγαλονταβατζήδες, βουλευτές και "συνεργάτες" του και...λοιποί "νεκροθάφτες"), τον θεωρούν τούτοι δω και...φαβορί - έλα Χριστέ και Παναγιά - για νέα τετραετία και μάλιστα όχι για πρόωρες εκλογές, αλλά ...κανονικές του 2027!

Το Pronews, με τη δημοσκόπηση της Palmos Analysis, ισχυρίζεται πως η ΝΔ βρίσκεται (ακόμη ή λίγο πιο πάνω) στο ...29,3% και ασφαλώς καταποντίζει - ακόμη δεν τον είδαμε, γιάννη τον εβγάλαμε - το μελλοντικό κόμμα Τσίπρα σε ένα 63% αρνητικό ποσοστό, αλλά υποκρύπτει ένα άλλο, 37% που το...περίμενει ως μάνα εξ ουρανού! Πιο απατεώνες...πεθαίνεις! Εδώ οι δημοσκοπήσεις από το εξωτερικό (παραγγελία από ξένα ΜΜΕ για λογαριασμό των...πρεσβειών) δείχνουν τη ΝΔ να έχει κολλήσει μεταξύ 21-19%, η Palmos Analysis ...τον χαβά της! Για να μη πώ και τίποτα παραπάνω.

Προφανώς ζούν σε άλλο κόσμο ή σε μια άλλη verse, που λένε και οι Νεοταξίτες, όπου υπάρχει μια άλλη...εναλλακτική Ελλάδα και όλοι είναι ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι από τον Μητσοτακισμό!

Εμείς όμως, που ΔΕΝ ζούμε σε άλλο verse αλλά στο...κανονικό, βλέπουμε το τι συμβαίνει στην κοινωνία και μπορούμε να συμπεράνουμε εκ του ασφαλούς κάποια πράγματα. Δε λέω, το Κτήνος δείχνει...ακλόνητο ακόμη, αλλά τα ποδάρια του κάτω απ το πρωθυπουργικό γραφείο, τρέμουν σε ρυθμό ...δονητή που κάνει μασάζ στο σβέρκο!

Οι εταιρίες δημοσκοπήσεων στην Ελλάδα ή τουλάχιστον όσες έχουν έδρα την Αθήνα, είναι - επιβεβαιωμένο πλέον - κάτω από τον έλεγχο του Μαξίμου κι όταν κάποιος παραγγέλνει δημοσκόπηση που είτε κρυφο-στηρίζει, είτε φανερά στέκεται στο πλευρό του Μητσοτακισμού, θα πάρει ...ακριβώς αυτό που θέλει, προπαγανδίζοντας με τον πλέον σκιώδη τρόπο και με μηχανική σχεδιασμένη έτσι, ούτως ώστε να περνά υπογείως ό,τι θέλει ο πελάτης.

Και εξηγούμαι.

Η κάθε δημοσκόπηση, υποτίθεται πως παρουσιάζεται ως «επιστημονικό εργαλείο» που μετράει τις τάσεις της κοινής γνώμης. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι πολιτικό εργαλείο χειραγώγησης. Δεν φτιάχτηκε για να αποτυπώσει την αλήθεια, αλλά για να κατασκευάσει κλίμα.

Και όταν λέω «κλίμα», εννοώ την ψυχολογία του πολίτη που κάθεται στον καναπέ του, βλέπει τον πίνακα στο δελτίο ειδήσεων, και πείθεται ότι «όλοι οι άλλοι το ίδιο σκέφτονται, άρα ας πάω κι εγώ με το ρεύμα».

Στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα. Δημοσκοπήσεις που έπεσαν έξω, όχι επειδή έκαναν λάθος, αλλά επειδή έπρεπε να «πέσουν έξω» για να δικαιολογήσουν το στήσιμο της κάλπης.

Κανένα «ερωτηματολόγιο» δεν είναι ουδέτερο. Οι δημοσκόποι διαλέγουν τις ερωτήσεις που παράγουν το αποτέλεσμα που θέλουν.

Επί παραδείγματι, αντί για το καθαρό ερώτημα «συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την κυβέρνηση;», ρωτούν «ποιος είναι καταλληλότερος πρωθυπουργός;». Έτσι το δίπολο περιορίζεται σε δύο «επιτρεπτές» φιγούρες, και ο λαός εγκλωβίζεται στο παιχνίδι τους. Αντί για «θέλετε εκλογές τώρα;», ρωτούν «θεωρείτε ότι οι εκλογές πρέπει να γίνουν στην ώρα τους;». Όποιος απαντήσει «ναι», βαφτίζεται «υπέρ της σταθερότητας».

Κάπως έτσι, είναι τα λογικά τεχνάσματα που δίνουν τη χροιά του «επιστημονικού», ενώ στην ουσία πρόκειται περί πολιτικής σκευωρίας.

Το δεύτερο κόλπο είναι η παρουσίαση. Στα δελτία ειδήσεων φερ' ειπείν, βλέπουμε πίνακες με χρωματάκια, νούμερα, διαγράμματα. Στην ουσία, όλοι οι αριθμοί είναι κατά παραγγελία.

Το 40% για παράδειγμα, που δηλώνει «κανένας δεν με εκφράζει» εξαφανίζεται. Το 3–4% μικρών κομμάτων μπαίνει στα «λοιπά», για να μην υπάρχει οπτική εικόνα. Αν η διαφορά κυβέρνησης-αντιπολίτευσης είναι στο 1,5%, παρουσιάζεται ως «σαφές προβάδισμα». Αν είναι στο 8%, μπαίνει το «παρά τη φθορά, η κυβέρνηση αντέχει».

Έτσι ο κόσμος δεν βλέπει ποτέ την αλήθεια. Βλέπει μια εικόνα μαγειρεμένη, ώστε να κρατάει ζωντανή την ψευδαίσθηση της «αδιαμφισβήτητης υπεροχής».

Και ασφαλώς, το παιχνίδι αυτό δεν παίζεται εδώ και πολλά χρόνια μόνο στην Ελλάδα. Παίζεται σε όλη τη Δύση και όπου υπάρχει κοινοβουλευτισμός δυτικού τύπου. Τα παραδείγματα...χιλιάδες.

Στις ΗΠΑ πρόσφατα, το παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό. Όλα τα μεγάλα δίκτυα έδειχναν την Καμάλα Χάρρις να προηγείται συνεχώς. Οι «pollsters» μιλούσαν για «ασφαλές προβάδισμα». Και τι έγινε; Ο Τραμπ τους σάρωσε.

Το ίδιο έργο το ζήσαμε και το 2016 με τη Χίλαρι Κλίντον. «Η Χίλαρι έχει 90% πιθανότητες να κερδίσει», έγραφε το CNN. Το πρωί όμως, μετά τις εκλογές, ξύπνησαν με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο.

Οι δημοσκοπήσεις δεν έπεσαν έξω. Έπρεπε να πέσουν έξω. Δεν ενδιέφερε τον πελάτη τους το πραγματικό αποτέλεσμα. Ο στόχος ήταν να φτιάξουν κλίμα αναπόφευκτης νίκης, ώστε να αποθαρρύνουν τους ψηφοφόρους του αντιπάλου. Αυτό και τίποτε άλλο.

Οι εταιρίες δημοσκοπήσεων που...πέφτουν επίτηδες έξω, βρίσκουν τον τρόπο να δικαιολογηθούν για το αποτέλεσμα που παρουσίασαν εξ αρχής. Τα μπερδεύουν μπροστά στη κάμερα χρησιμοποιώντας ορολογίες να νεολογισμούς με τέτοιο τρόπο, ούτως ώστε να βγούν και ...από πάνω, παρά το δυσμενές αποτέλεσμα. Και συνήθως επικρατεί η άποψη (για να μην τους ακυρώσουν τα ΜΜΕ και χάσουν τους πελάτες, δηλαδή τους τηλεθεατές) πως "η κάθε δημοσκόπηση έχει και το ρίσκο της". Αυτό και καθάρισαν, εφ' όσον ξέρουν ότι έχουν απέναντι τους...πρόβατα και όχι σκεπτόμενους ανθρώπους.

Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα για την Ελλάδα, ήταν οι εκλογές του 2023. Όλες οι μετρήσεις έδιναν στον Μητσοτάκη 31–32%. Μια εικόνα ότι «ναι μεν υπάρχει φθορά, αλλά παραμένει πρώτος». Ο κόσμος που αγανακτούσε, έβλεπε ότι η ΝΔ είναι στα πρόθυρα του να χάσει τις εκλογές ή την αυτοδυναμία και είχε ελπίδες. Από την άλλη, έπρεπε να συσπειρώσει ή να χτυπήσει το καμπανάκι σε αυτούς που είχαν συμφέρον άμεσο να ξαναβγεί η ΝΔ και μάλιστα αυτοδύναμη.

Και τότε έγινε το «θαύμα»: Από το 38% του 2019, μετά από covid, μετά από σκάνδαλα, μετά από φονικές πυρκαγιές, μετά τα Τέμπη (κυρίως), μετά το σύνθημα «Μητσοτάκη γαμ…», ξαφνικά ο Μητσοτάκης βρέθηκε στο… 41%!

Πώς;

Μα με το δίκτυο εξαγοράς του ΟΠΕΚΕΠΕ! Και για να μη φανεί αυτή η λοβιτούρα, υπήρξε το αφήγημα που έλεγε ότι "συσπειρώθηκε η μεσαία τάξη για να μη ξαναβγεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το αποτέλεσμα είχε στηθεί πριν ακόμα ανοίξει η κάλπη.

Οι δημοσκοπήσεις είχαν έναν και μόνο ρόλο: Να προετοιμάσουν το έδαφος. Καταλαβατε τώρα τι ακριβώς συμβαίνει με δαύτους;

Η δημοσκόπηση δεν είναι καταγραφή. Είναι κατασκευή. Είναι πολιτικό εργαλείο νομιμοποίησης του στημένου αποτελέσματος. Φτιάχνουν την ψυχολογία ότι η νίκη του καθεστώτος είναι «αναπόφευκτη», δείχνουν την αντιπολίτευση ως «αδύναμη», «διχασμένη», «χωρίς εναλλακτική» και τέλος, μετράνε τους πολίτες σαν υποκείμενα πίεσης στο δόγμα «Όποιος δει ότι «όλοι πάνε με τον νικητή», πάει κι αυτός».

Εν κατακλείδι και να μη πολυλογούμε, οι δημοσκοπήσεις δεν μετρούν την κοινή γνώμη, τη φτιάχνουν. Δεν καταγράφουν την πραγματικότητα αλλά την επιβάλλουν.

Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο της Μεταπολίτευσης.

Ο Μητσοτάκης δεν είναι φαβορί – είναι ο ...Τιτανικός

Σε άλλα κείμενα ή αναλύσεις, όπως αυτή του Lifo, o Μητσοτάκης εμφανίζεται ως «φαβορί για τρίτη τετραετία». Οι δημοσκοπήσεις, οι συμφωνίες για Belharra, οι F-35 (που μπορεί να πάρουν και οι Τούρκοι), η ενσωμάτωση του Λοβέρδου κλπ κλπ παρουσιάζονται ως στοιχεία κυριαρχίας. Τα μητσοτακικά (όσα του έμειναν) ΜΜΕ μιλούν για «σταθερότητα» που πρέπει να διατηρηθεί πάση θυσία και για έναν ηγέτη που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα ξανά σε εκλογική νίκη. Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική. Η κοινωνία βουλιάζει στην ακρίβεια, οι πολίτες αγανακτούν για Τέμπη και ΟΠΕΚΕΠΕ, το Μαξίμου (κυρίως) σπαράσσεται από φατρίες και γενικώς υπάρχει μια κατάσταση που πίσω από τις κουΐντες διαδραματίζεται με σκληρό τρόπο.

Εγώ θα έλεγα πως ο Μητσοτάκης είναι περισσότερο ένας "Τιτανικός" με τα φώτα αναμμένα, που πλέει ολοταχώς προς το παγόβουνο και καθόλου όπως τον παρουσιάζουν οι "ανεξάρτητοι" αναλυτάδες.

Η μάσκα του Μαξίμου, προσπαθεί να κρύψει το πραγματικό πρόσωπο της χώρας, μέσω αυτών των τερτιπιών μέσα από νεόκοπους κολαούζους τύπου Γκουριώτη και Lifo, δηλαδή μια Ελλάδα βουτηγμένη στην ακρίβεια, στις πυρκαγιές, στις πλημμύρες, στην ανασφάλεια, στα σκάνδαλα.

Ένα κράτος που λειτουργεί με όρους εταιρείας, με πολίτες-πελάτες και υπουργούς-διαχειριστές συμφερόντων. Ένα Μαξίμου κομμένο σε στρατόπεδα, όπου ο ένας μαχαιρώνει τον άλλο για να μείνει όρθιος στο φλεγόμενο κατάστρωμα.

Το έγκλημα των Τεμπών που χάρη στη Καρυστιανού και στον πολίτη-θύμα Πάνο Ρούτσι αναζωογονήθηκε, είναι η γυμνή αλήθεια του Μητσοτακισμού. Εκεί που θυσιάστηκαν παιδιά για να εξυπηρετηθούν εργολάβοι και να κλείσουν δουλειές «fast track».

Οι γονείς σε απεργία πείνας, που ζητούν απλώς να μάθουν από τι πέθαναν τα παιδιά τους, είναι η απόδειξη ότι αυτό το καθεστώς έχει χάσει κάθε ίχνος ηθικού ερείσματος.

Κι όταν ο Σαμαράς λέει ότι «είναι χωρίς ηθικό έρεισμα η απόρριψη του αιτήματος των γονέων», δεν μιλά απλώς ως ...πρώην πρωθυπουργός. Μιλά ως μάρτυρας της ιστορικής κατάρρευσης μιας εξουσίας κι ας ήταν αυτός που ουσιαστικά έφερε αυτή την εξουσία.

Το πιο εφιαλτικό και απολύτως απευκταίο σενάριο όμως είναι άλλο: Η Συμμαχία της Υποταγής ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Αν συμβεί πράγματι ως αποκύημα των πρόωρων εκλογών, τότε θα σφραγιστεί και ο γάμος της "νεο-δεξιάς" υποταγής με τη σοσιαλδημοκρατική προδοσία.

Η ΝΔ θα φέρνει την πλήρη παράδοση στα δυτικά κέντρα ισχύος, το ΠΑΣΟΚ θα συμφωνεί βάζοντας το προοδευτικό προσωπείο για να κοροϊδεύει το λαό και μαζί αντάμα και με τις ευλογίες των Βρυξελλών, θα κυβερνούν μια Ελλάδα που θα πουλιέται κομμάτι-κομμάτι: από τα ενεργειακά κοιτάσματα μέχρι την εθνική κυριαρχία.

Αυτό δεν θα είναι κυβέρνηση. Θα είναι καθεστώς επιτροπείας. Ένα νέο μνημόνιο χωρίς ημερομηνία λήξης. Μια Δημοκρατία-βιτρίνα, πίσω από την οποία οι ξένοι θα αποφασίζουν και οι ντόπιοι θα εκτελούν.

ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ λοιπόν κάτι τέτοιο.

Ο,τι κι αν συμβεί όμως, ο Μητσοτάκης θα έχει την ίδια μοίρα με όλους όσους προσπάθησαν να καταστρέψουν προς όφελος τους ένα λαό με εθνική υπόσταση χιλιετηρίδων. Όσο κι αν παριστάνει το φαβορί, όσο κι αν οι δημοσκοπήσεις του χαρίζουν ποσοστά, η κοινωνία δεν τον αντέχει πλέον. Οι πολίτες τον βλέπουν σαν την ενσάρκωση της πολιτικής απάτης. Και όταν η κοινωνία σπάσει τη σιωπή της, καμία Belharra και κανένα F-35 που υποκριτικά διαλαλεί παριστάνοντας τον...προστάτη και τον...πατριώτη, δεν θα τον σώσουν.

Είναι ένας "Τιτανικός" με τα φώτα αναμμένα, που ταξιδεύει με ταχύτητα προς το παγόβουνο. Μπορεί να παίζει μουσική, να διανέμει χαμόγελα, να μοιράζει "εισιτήρια" στα ΜΜΕ και στους φίλους του, αλλά το τέλος του είναι γραμμένο.

Ας ευχηθούμε μόνο να είναι σύντομα. Δεν αντέχει πλέον η Ελλάδα άλλους εξευτελισμούς.

pirinoslogios.com

 

diodotos-k-t.blogspot.com