ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ ΚΥΡΙΕ

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΚΗ           για την έννοια "διαμαρτυρία" όπως δεν το έχετε διαβάσει ποτέ! ..καθώς και για τήν άτυχη νεαρή που σφαγιάστηκε στο μετρό και τον Charlie Kirk

 

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ ΚΥΡΙΕ

Παντελής Φ. Β. Γιαννουλάκης

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ CHARLIE KIRK

 

Γνωρίζω ότι οι σημαντικές διαμαρτυρίες πάσης φύσεως (πόσο μάλλον οι γραπτές) είναι συνήθως μάταιες.
Όχι εξαιτίας του εκάστοτε αντικειμένου τους, αλλά διότι στερούνται στόχου, δεν υπάρχει αληθινά κάποιος στον οποίο να τις απευθύνεις.
Επιπλέον, αυτός ο ανύπαρκτος κάποιος, θα πρέπει να είναι εξίσου σημαντικός με την διαμαρτυρία, θα πρέπει να είναι κάποιος υπεύθυνος ανώτερος επόπτης, ένας αξιωματικός, κάποιος με αξία δηλαδή και αξίωμα, στην δικαιοδοσία του οποίου υφίσταται το αντικείμενο της διαμαρτυρίας. Στον οποίο διαμαρτυρόμαστε για να ενημερωθεί π.χ. για μία αδικία ή για ένα κακό που έχει συντελεστεί στην περιοχή της δικαιο-δοσίας του, για να επεμβεί με την δύναμη του και να το διορθώσει, ή να τιμωρήσει αυτούς που το προκάλεσαν, δικαιώνοντας μας, φροντίζοντας να μην προκληθεί ξανά.
Διαμαρτύρεσαι σε κάποιον που δεν υπάρχει για να ανταποκριθεί.

Επιπλέον, συνήθως όταν διαμαρτύρονται πολλοί για κάτι, απλά για να «ακουστεί» η διαμαρτυρία τους με ένταση, το κάνουν με εντελώς αόριστο στόχο. Κατά βάθος διαμαρτύρονται προς την «κοινωνία», (στον «κοινό νού», δηλαδή). Σαν να λέμε, διαμαρτύρονται προς τον εαυτό τους. Τελικά, είναι ένα παιχνίδι εντυπώσεων.
Ας πούμε ότι οι υπόλοιποι (ή οι πολλοί) συμφωνούν μαζί τους, και αυτή η μεγάλη συμφωνία καταπραϋνει τελικά τα πράγματα, η ένταση χαλαρώνει, η όποια πολύ μικρότερη αντίδραση ή διαφωνία είναι εφήμερη, η ενέργεια που απαιτείται για όλα αυτά εξαντλείται, η δυναμική αποσύρεται, η διαμαρτυρία απλώς καταγράφεται (κάπου, κάπως), «αρχειοθετείται». Μέχρι την επόμενη φορά.

Η διαμαρτυρία επισφραγίζει την ισχύ, την εξουσία.
Διαμαρτύρεσαι π.χ. προς τον δάσκαλο της τάξης, φυσικά αναγνωρίζοντας έτσι ότι αυτός είναι ο δάσκαλος, ο ηγέτης της τάξης. Εσύ είσαι απλά ένας μαθητής. Αυτός έχει την δύναμη να κάνει κάτι. Ή να καλέσει την προσοχή του διευθυντή. Εσύ απλά είσαι το κάλεσμα της αρμοδιότητάς τους. Η διαμαρτυρία σου είναι η αναγνώριση της.
Ζητάς, στην ουσία, το αντίτιμο της εμπιστοσύνης που έχεις δείξει προς τον ανώτερο.

Εδώ που βρισκόμαστε, δεν υπάρχουν πολλοί αληθινοί ανώτεροι, αξιωματικοί. Οι περισσότεροι που νομίζουμε ότι είναι τέτοιοι, είναι απλά υποκριτές, υποκρίνονται την ανωτερότητά τους.
Το μεγάλο μυστικό είναι: αν θέλεις να έχεις τον έλεγχο πάνω στα πράγματα, απλά πρέπει να φαίνεται ότι έχεις τον έλεγχο πάνω στα πράγματα, και άρα αρκεί να υποκριθείς, με θάρρος ή θράσσος, ότι τον έχεις.
Τελικά, θα έχεις τον έλεγχο. Επειδή: «σού αναγνωρίζεται».

Είναι, όμως, αυτός, ο αληθινός έλεγχος; Η αληθινή ισχύς; (Ελλείψει άλλου ή άλλης, ίσως είναι!…)
Τελικά, μιλάμε για τον αληθινό έλεγχο, για την αληθινή ισχύ; Ή για τον έλεγχο της αντίληψης; Για την ισχύ που κάποιος ή κάποιοι έχουν πάνω στην ανθρώπινη αντίληψη;
Ελέγχεις στ’ αλήθεια το τοπίο; Είσαι στ’ αλήθεια ισχυρός;
Ή απλά ελέγχεις την αντίληψη μου για το τοπίο; Έχεις την ισχύ πάνω σε ένα αφήγημα για το τοπίο, που με ξεγελάς έτσι ώστε να το αποδεχθώ;

Ελέγχοντας την αντίληψη μου για το τοπίο, κλπ, άραγε, καταλήγεις να έχεις αληθινό έλεγχο πάνω στο τοπίο;
Αν όχι, ποιος έχει αληθινό έλεγχο πάνω στο τοπίο;
Κανένας;
Κάποιος ή κάτι, πρέπει να έχει. Ποιός είναι αυτός;

Αυτά που γράφω εδώ, δεν είναι ένα δοκίμιο για την φύση της διαμαρτυρίας ή της εξουσίας.
Είναι η προσωπική μου διαμαρτυρία.
Που εξ αρχής δηλώνει ότι όλα αυτά τα έχει υπ’ όψιν της, τα γνωρίζει –και πολύ περισσότερα.
Διαμαρτύρομαι.

Διαμαρτύρομαι για την απρόκλητη και αδικαιολόγητη και παράλογη δολοφονία ενός αθώου κοριτσιού, σε ένα μακρινό μέρος, σε ένα τραίνο, από έναν δαίμονα. Κανονικό δαίμονα! Φανερό. Ορατό. Αληθινό. Που έχει αφεθεί να λειτουργεί ελεύθερα στον κόσμο μας, και να κάνει τέτοια φριχτά πράγματα, στα οποία κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί και να τα αποτρέψει, δεν έχει καν το σθένος ή την συνείδηση περί τίνος πρόκειται.
Εξαιτίας της ύπαρξης του Internet (και των καμερών ασφαλείας στα μέσα μεταφοράς), είδαμε σε όλον τον κόσμο αυτό το φριχτό ultra horror video, της δολοφονίας της Ειρήνης από έναν δαίμονα, και το τραγικό ξαφνιασμένο βλέμμα της να γυρνάει και να τον αντικρύζει με τρόμο.
Ομολογώ, ότι πρόκειται για το πιο τρομακτικό ντοκουμέντο που εγώ προσωπικά έχω δεί ποτέ μου, αναγνωρίζοντας τί βλέπω.  

Διαμαρτύρομαι για όλα εκείνα τα άγνωστα παιδιά, κορίτσια και αγόρια, τα παιδιά μας, που κάθε μέρα, χωρίς να το γνωρίζουμε, χωρίς video, τα σκοτώνουν οι δαίμονες. Με φριχτούς τρόπους, σε αληθινές ταινίες τρόμου!
Ανενόχλητοι, παρανοϊκοί, ολοφάνεροι, μπροστά στους ανθρώπους, χωρίς κανείς να έχει τον έλεγχο και την ισχύ να κάνει κάτι για να το αποτρέψει. Έστω για να τους κυνηγήσει, να τους εντοπίσει, να τους εξαφανίσει από τον κόσμο μας.

Κάνε πως δεν το είδες! Όπως αυτό έκαναν οι συνεπιβάτες του άτυχου κοριτσιού στο τραίνο. Μήπως ήταν και αυτοί, δαίμονες;
Ζούμε ανάμεσα σε τέρατα;

Διαμαρτύρομαι για την άδικη και δόλια και άνανδρη δολοφονία ενός αγαπητού νεαρού ομιλητή και στοχαστή: του Charlie Kirk.
Την οποία, επίσης είδαμε σε φριχτό video: είχαμε να δούμε ένα ανάλογο τέτοιο σκληρό ντοκουμέντο από το αντίστοιχο της δολοφονίας του Προέδρου Kennedy.
Σκοτώσανε τον Charlie γιατί μιλούσε.
Για να το καταδείξουν αυτό, ότι δεν πρέπει να μιλάει, τον πυροβόλησαν στον λαιμό, στο λαρρύγγι.

Μιλούσε στους νέους. Δεν έπρεπε να τα λέει όλα αυτά στα νέα παιδιά. Καλύτερα να πεθάνει, να τον εκτελέσουμε. Δεν μπορούσε κανείς να τον αντιμετωπίσει με τα λόγια, τα έλεγε όλα σωστά και καλά, με όλα τα ορθά επιχειρήματά του και με το πάθος του, συμπαθητικά, ευγενικά και χαμογελαστά. Αντιμετωπίστηκε με τις σφαίρες. Σιωπή.

Ο Charlie Kirk ήταν ένας αξιόλογος νεαρός διαννοούμενος και συνταρακτικός ομιλητής, εκφραστής της αλήθειας και της υπευθυνότητας, της παράδοσης και της φυσικής λογικής, ομολογητής του Χριστιανισμού, ένθεος και ένθερμος Αμερικανός πατριώτης, έντιμος οικογενειάρχης και πατέρας δύο μικρών παιδιών, που δεν έκρυβε τίποτε και δεν ξεγελούσε κανέναν, δεν υποκρινόταν, δεν φοβόταν, προσπαθούσε να αφυπνίσει και να διδάξει τα νέα παιδιά με τους σωστούς τρόπους, και ήταν ένας ταλαντούχος άνθρωπος με αληθινές φωτεινές απόψεις που αγαπούσε τον διάλογο.

Ο Charlie Kirk ήταν ένας νέος δυναμικός άνθρωπος της Φωτεινής Θετικής Παράταξης στον Μυστικό Πόλεμο.  

Η Σκοτεινή Αρνητική Παράταξη, την οποία αντιμετώπιζε γενναία, τον σκότωσε.

Τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ, για παραδειγματισμό, μπροστά στην νεαρή σύζυγό του και μπροστά στα δύο παιδάκια τους, μπροστά στους νέους που αγαπούσε, μπροστά στο πανεπιστήμιο, και μπροστά στο Αμερικανικό έθνος – επειδή η Σκοτεινή Αρνητική Παράταξη δεν μπορούσε να τον αντιμετωπίσει. Δεν μπορούσε να τον αφήσει να κερδίσει πίσω τα παιδιά (που βρίσκονται υπό πλύση εγκεφάλου) στα πανεπιστήμια για την Φωτεινή Θετική Παράταξη, και θεωρήθηκε πολύ επικίνδυνος για να τον αφήσουν να «μεγαλώσει».
(Κι έπειτα από δύο απόπειρες δολοφονίας του Προέδρου Trump…)

Η δόλια άνανδρη δολοφονία του, είναι ολοφάνερο σ’ εμένα, έγινε από επαγγελματία Assassin πληρωμένο δολοφόνο sniper, έναν επαγγελματία ελεύθερο σκοπευτή (που πέτυχε αυτήν την βολή) που διέφυγε άνετα, άλλωστε δεν υπάρχουν «ερασιτέχνες» ελεύθεροι σκοπευτές. Ποιος τον έβαλε να σκοτώσει τον ομιλητή;

Η δολοφονία έγινε τρομοκρατικά και επί παραδειγματισμό, επαγγελματικά, έγινε μπροστά στις κάμερες, μπροστά στο πλήθος, μπροστά στο έθνος, μπροστά στην οικογένειά του, στο πανεπιστήμιο, κατά την διάρκεια μίας από τις θρυλλικές ομιλίες του προς τους νέους.
Δεν έγινε –πολύ πιο εύκολα– στο παράθυρο του σπιτιού του ή αλλού προσωπικά, έγινε εκεί για να το δεις, να το δούνε όλοι, και οι δικοί του και οι ξένοι, και για να ξέρεις πώς θα καταλήξεις αν επιχειρήσεις να κάνεις το ίδιο.
Η φρίκη μπροστά στα μάτια των μικρών παιδιών του.  

Διαμαρτύρομαι για την δολοφονία του Charlie Kirk.

Σε ποιόν να διαμαρτυρηθώ; Σε ποιόν διαμαρτύρομαι;

Διαμαρτύρομαι προς τον μόνο αληθινό ανώτερο, προς τον μόνο αληθινό αξιωματικό του κόσμου, προς τον αληθινό διευθυντή της τάξης, προς τον επόπτη που έχει τον έλεγχο του κόσμου μας, του κόσμου Του.
Προς τον Θεό.
Διαμαρτύρομαι προς τον Θεό.

Κύριε, οι δαίμονες σκότωσαν εκείνο το αθώο κοριτσάκι στο τραίνο χωρίς λόγο, φρικτά, για πλάκα. Το κάνουν συνεχώς, φανερά, προκλητικά προς Εσένα, ανενόχλητοι, ατιμώρητοι.

Σκότωσαν τον Charlie Kirk, επειδή μιλούσε για Σένα στα παιδιά.  

Και επειδή υπερασπίστηκε δημόσια και γενναία όλες τις αρχές και τις αξίες με τις οποίες έχουν μεγαλώσει οι καλοί άνθρωποι Σου. Και όλα αυτά που μάς δίδαξαν οι δάσκαλοι μας του Φωτός, που Εσύ Κύριε ενέπνευσες και καθοδήγησες.

Όπως ακριβώς το έχεις πει, Κύριε :
«Εάν ο κόσμος σάς μισεῖ, γιγνώσκετε ὅτι πρίν από εσάς εμέ εμίσησεν.
Έάν ήσασταν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, ὁ κόσμος τὸ ἴδιον αγαπά.  Άλλά ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ, ἀλλ’ ἐγὼ εξέλεξα εσάς ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο σάς μισεῖ ὁ κόσμος.
Μνημονεύετε τοῦ λόγου οὗ ἐγὼ εἶπον εις εσάς: οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ.
Εάν ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ εσάς διώξουσιν·
Εάν τὸν λόγον μου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ιδικόν σας τηρήσουσιν.

»Ἀλλὰ ταῦτα πάντα ποιήσουσιν εις εσάς διὰ τὸ ὄνομά μου, διότι δεν γνωρίζουν τὸν πέμψαντά με.
Ὁ ἐμὲ μισῶν καὶ τὸν Πατέρα μου μισεῖ.

»Εάν τὰ ἔργα μὴ ἐποίησα ἐν αὐτοῖς, που οὐδεὶς ἄλλος πεποίηκεν, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον· τώρα δὲ καὶ είδασι, καὶ εμίσησαν καὶ ἐμὲ καὶ τὸν Πατέρα μου.
Ἀλλ’ ἵνα πληρωθῇ ὁ λόγος : ὅτι ἐμίσησάν με δωρεάν.
Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ Παράκλητος, τον οποίον ἐγὼ πέμψω εις εσάς παρὰ τοῦ Πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς Αληθείας, ὃ παρὰ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεται, Εκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ·
Και εσείς δὲ μαρτυρεῖτε περί εμού, διότι ἀπ’ ἀρχῆς μετ’ ἐμοῦ ἐστε.»
(Κατά Ιωάννην, 15)

Σκότωσαν όλους τους Αποστόλους και τους μαθητές Σου, όλους τους Προφήτες Σου, όλους τους Ομολογητές σου, όλους τους Μάρτυρες Σου. Και αμέτρητους αθώους ανθρώπους, που θέλησαν να υπερασπιστούν το Φως, ή που απλά βρέθηκαν στον δρόμο των Δαιμόνων.  
Άδικα, δόλια, με φρικτά μαρτύρια και εκτελέσεις, φανερά, προκλητικά και άφοβα, ατιμώρητοι.
Ως πότε, Θεέ μου;
Διαμαρτύρομαι προς Εσένα.

Όχι για τον εαυτό μου, αλλά για τον δούλο σου Charlie Kirk, και για όλους σαν αυτόν, που πολεμούν εδώ για το Όνομά σου, για τους Νόμους σου και για την Φωτεινή Θετική Παράταξη στον Μυστικό Πόλεμο που γίνεται υπό την ανοχή σου.
Τον σκότωσαν, Κύριε, τον δούλο σου και υπηρέτη σου και δάσκαλο σταλμένον από Εσένα για τα παιδιά, μπροστά στα μικρά παιδιά του.
Πόσο ακόμη θα σκοτώνουν τους Πέτρους και τους Παύλους σου, Κύριε;
Πόσοι ακόμη πρέπει να σκοτωθούν για την Ελευθερία, για το Φως, για τον Λόγο, για την Αφύπνισή μας, για τον Μεγάλο Αγώνα;
Διαμαρτύρομαι προς Εσένα.

Όχι για τον εαυτό μου, αλλά για τα παιδιά Σου, διότι όλα τα παιδιά μας είναι δικά Σου παιδιά, που είτε σκοτώνονται είτε χάνονται είτε αντιμετωπίζουν μια αληθινή Κόλαση εδώ κάτω, Θεέ μου.
Μέσα στην πλήρη άγνοια, ανίδεα, άγνωστα, παρασυρμένα, χαμένα, ναρκωμένα, τρομαγμένα, θλιμμένα.

Τα βλέπεις όλα αυτά, Κύριε;
Τα βλέπεις με τους συμβολισμούς των δαιμόνων που Σε εμπαίζουν;
Σκότωσαν στην Αμερική την Ειρήνη από την Ουκρανία, (που νόμιζε ότι τους είχε ξεφύγει).
Σκότωσαν τον Τσάρλυ (τον Charlie Brown), στην 11η Σεπτεμβρίου (9/11), φορώντας ένα μπλουζάκι Freedom. Στο πανεπιστήμιο, επειδή έχουν κατακτήσει οι Σκοτεινοί τα πανεπιστήμια όλου του κόσμου, κι αυτός μιλούσε εκεί με Φωτεινό λόγο. Τον πυροβόλησαν στο λαρρύγγι.
«Νομίζετε ότι έχετε Ελευθερία του Λόγου; Ότι ο Λόγος είναι Ελεύθερος; Θα σας σκοτώσουμε…»
Αυτό ήταν το μήνυμά τους, Κύριε, προς Εσένα, προς τον Λόγο.
Και προς τους Αγωνιστές Σου.
Τούς άκουσες, Θεέ μου;

Γνωρίζεις, Κύριε, ότι το όνομα Kirk, στα Gaelic, σημαίνει Εκκλησία. (Kirk, Church).
Σκότωσαν τον Captain Kirk, έναν νεαρό λόγο της Αποστολής Σου.
Αν σκοτώσουν τους ομιλητές της Ελευθερίας και του Φωτός, Κύριε, την Εκκλησία Σου, το Κάλεσμά Σου, τους Captains σου, κανείς δεν θα μείνει εδώ πέρα για να μιλάει. Κανείς δεν θα μιλάει.
Εσύ ήσουν ο πρώτος άξιος ομιλητής, Κύριε. Και Εσένα Σε σκότωσαν εδώ. Αλλά τους ξέφυγες. Μην τους αφήσεις πλέον να το κάνουν.

Διαμαρτύρομαι προς Εσένα.
Προς τον μόνον που μπορώ να διαμαρτυρηθώ, προς τον μόνον που μπορεί αληθινά να διαμαρτυρηθεί κανείς.
Προς Αυτόν που έχουμε δώσει την εμπιστοσύνη μας και την ελπίδα μας.
Και προς τον Ελ Elyon, τον Ύψιστο. Προς την ανώτατη αρχή.
Προς το Βασίλειο των Ουρανών, και τις άνωθεν δυνάμεις. Προς τους Αρμόδιους.
Διαμαρτύρομαι.

Είναι η μόνη άξια διαμαρτυρία, και την κάνω. Ιδού.
Γνωρίζεις Ελληνικά, Κύριε, στα Ελληνικά έγραψαν και μίλησαν οι Απόστολοί Σου.
Διάβασε αυτό το κείμενό μου, και δικαίωσε μας.
Πού Είσαι; Σε καλώ.

WHERE’S CAPTAIN KIRK?
>
https://www.youtube.com/watch?v=LkhC6HXppKo

Captain Charles James Kirk (1993 – 2025) R.I.P.

 

 

pantelisgiannoulakis.com 

 

enaasteri.blogspot.com 

 

diodotos-k-t.blogspot.com