σχολιάζει ο Πύρινος Λόγιος
Η Μαύρη Τελετουργία που Γεννήθηκε από την ...Αστυνομία(!) και έγινε παγκόσμιο Ευαγγέλιο κατανάλωσης! Γιατί όμως; Υπάρχουν λέξεις που ξεκινούν ως παράπονο και καταλήγουν δόγμα. Το Black Friday είναι μία από αυτές...
Σήμερα το προβάλλουν σαν χαρμόσυνη «γιορτή εκπτώσεων», την πιο λαμπρή στιγμή του δυτικού καταναλωτισμού. Λάθος. Μέγα λάθος.
Το Black Friday δεν είναι ούτε «εκπτώσεις», ούτε ...φιλανθρωπική γιορτή. Είναι μια καραμπινάτη τελετουργία πειθαρχίας. Ένα ετήσιο reset (για τους μαγαζάτορες) όπου ο δυτικός άνθρωπος καλείται να θυμηθεί τον ρόλο του. Καταναλωτής πρώτα, άνθρωπος μετά.
Το νεοταξικό σύστημα σου ψιθυρίζει τρυφερά στο υποσυνείδητο: «Θέλεις να νιώσεις σημαντικός; Να νιώσεις καλύτερα από τη μαυρίλα που σε περιβάλλει; Πάρε κάτι που δεν χρειάζεσαι, με λεφτά που δεν έχεις, για έναν σκοπό που δεν υφίσταται και θα νιώσεις αμέσως...νικητής!»
Θεέ μου...
Οι εταιρείες δεν κυνηγούν την πώληση. Στην ουσία κυνηγούν τη συνήθεια. Μας μαθαίνουν να περιμένουμε την «μεγάλη μέρα», όπως περιμένουμε τις γιορτές για να...ξανασάνουμε. Η δυτική κοινωνία (συμπεριολαμβανομένης και της ελληνικής πλέον) δεν γιορτάζει πια Γέννηση (Χριστούγεννα), Ανάσταση (Πάσχα), επέτειο ή ό,τι άλλο. Γιορτάζει ...εκπτώσεις, κατανάλωση μέχρι σκασμού, δώρα, φαγώσιμα, ποτά, στολίδια.
Κι έτσι, η «Μαύρη Παρασκευή» γίνεται λευκή συγκατάθεση ελέγχου αλλά και απόλυτου ξεσπάσματος. Η βαλβίδα ασφαλείας που ανοίγει μ' άλλα λόγια.
Σας ελέγχουμε. Δεν το βλέπετε; Θα στήνεστε στις ουρές μόνοι σας και θα παλεύετε για τη μεγάλη ευκαιρία γιατί είναι η μόνη ευκαιρία που έχετε.
Είναι μια ιστορία απόλυτου κοινωνικού μηχανισμού. Η οικονομία του δελεασμού αφ' ενός και η αίσθηση του «πήρα κάτι σε τιμή...κόστους, άρα είμαι σαΐνι στις αγορές».
Είναι έτσι τα πράγματα; Αμ δε!
Ο πραγματικός μηχανισμός λειτουργεί...αλλιώς. Τεχνητές τιμές που ανεβαίνουν για μήνες ώστε να «πέσουν» δήθεν θεαματικά, αποθέματα χαμηλής ποιότητας, οι δευτεράντζες δηλαδή, ειδικά για την περίσταση, «προσφορές» οι οποίες είναι ...οι κανονικές τιμές χωρίς το περιτύλιγμα και στο καπάκι, οι αλγόριθμοι που μετρούν ακριβώς το σημείο στο οποίο ο μέσος άνθρωπος υποκύπτει.
Και το κάνουν με ακρίβεια χειρουργική. Δεν είναι χαοτικό, αντιθέτως. Είναι απολύτως μεθοδικό!
Η Δύση, ιδίως στις μέρες μας, βρίσκεται σε απόλυτη παρακμή και αυτό φαίνεται ακόμη και από τις… εκπτώσεις της. Κι αυτό είναι πραγματικά συγκλονιστικό. Οι ίδιοι πολιτισμοί που έχτισαν καθεδρικούς ναούς, πανεπιστήμια, αστρονομικά παρατηρητήρια, σήμερα ενθουσιάζονται... με το -30% στο μπλέντερ! Η «κοινωνία της αφθονίας» κατάντησε να πουλάει ένα φθηνό πλαστικό και να το παρουσιάζει ως ...φιλοσοφία ζωής! Δεν είναι αστείο; Ή μήπως είναι τραγικό σε μορφή γελοίου;
Και το καλύτερο; Όλη αυτή η πλέμπα που γεμίζει τα μεγάλα Shopping Centre (ή mall αμερικανιστί) και τις ουρές, είναι οι ίδιοι που μετά βρίζουν τη φτώχεια, την ακρίβεια, την «κακή κυβέρνηση», τις εταιρείες που τους εκμεταλλεύονται και άλλα τέτοια ...κοινωνικά. Αλλά όταν τους πετούν ένα ψωροκόκκαλο σε μαύρη συσκευασία, τρέχουν να το αρπάξουν, όπως τα τρωκτικά στην ιουράσια εποχή σε περίοδο ξηρασίας.
Η ιστορία αυτής της ...φρίκης, δεν ξεκίνησε στις μέρες μας. Ξεκίνησε από κάτι πολύ πιο σκοτεινό και πολύ πιο αποκαλυπτικό για το πού έχει φτάσει η Δύση.
Περίπου στα 1951, στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών, οι αστυνομικοί είχαν μια λέξη για να περιγράψουν την απόλυτη παράνοια που ακολουθούσε τη μέρα των Ευχαριστιών: Μαύρη Παρασκευή ή αλλιώς "Black Friday"!
Γιατί; Διότι επειδή την προηγούμενη μέρα από την αργία των Ευχαριστιών (Thanks Given), οι δρόμοι πνίγονταν από πολυκοσμία. Κι έτσι, οι φουκαράδες οι μπάτσοι έλεγαν μεταξύ τους: «Παιδιά, πλησιάζει η Μαύρη Παρασκευή…Τη κάτσαμε πάλι!»
Κυκλοφοριακό χάος, δρόμοι μπλοκαρισμένοι, μικροκλοπές, επεισόδια, καταστήματα που έσκαγαν από κόσμο που έψαχνε εξαντλημένα «μεταπολεμικά αγαθά». Ήταν μια μαύρη μέρα γενικά για πολλούς λόγους, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Οι αστυνομικοί τη μισούσαν. Οι έμποροι απ' την άλλη, ντρέπονταν για τον όρο αυτόν. Και στο τέλος της ημέρας, κανείς δεν ήθελε να συνδέεται με αυτήν την εικόνα κοινωνικής κατρακύλας.
Πώς η μαύρη μέρα έγινε… γιορτή!
Κάπου στη δεκαετία του 1960, οι αμερικανοί διαφημιστές της εποχής (αυτό είναι το περιτύλιγμα, την ιδέα την έριξαν οι τραπεζίτες - Rothschild, Rocefeller και οι Λέσχες φυσικά) αποφάσισαν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα οι μηχανισμοί της Δύσης. Να αντιστρέψουν την πραγματικότητα.
Έφτιαξαν έναν μύθο ότι - και καλά - το Black Friday σημαίνει η μέρα που οι επιχειρήσεις “μπαίνουν στο μαύρο”, δηλαδή από ζημιογόνες γίνονται κερδοφόρες με αποτέλεσμα να το...αγκαλιάσουν οι εφημερίδες, να το απογειώσουν οι μεγάλες αλυσσίδες λιανεμπορίου και...βουαλά! Η Μαύρη Παρασκευή...ξεπλύθηκε κι έγινε... "θεσμός"! Η μέρα των επεισοδίων μ' άλλα λόγια, έγινε η μέρα των "ευκαιριών"!
Η πτώχευση της αλήθειας, σε συσκευασία προσφοράς.
Στα τέλη της δεκαετίας του '90, με την παγκοσμιοποίηση στα πρώτα της βήματα, το Black Friday γίνεται ...εκκλησία του Νέου Κόσμου! Μ' άλλα λόγια, η μαμά Αμερική, άνοιξε το δρόμο γιατί "καιγόταν" στο να τρέξει χρήμα στις αγορές.
Τα δόγματα αυτής της "εκκλησίας", είναι τα ...γνωστά. Αλλοτρίωση που μεταφράζεται σε κατανάλωση, αβεβαιότητα που μεταφράζεται σε αγοραστική ψύχωση και ασφαλώς... φτώχεια που σημαίνει "δόλωμα εκπτώσεων".
Και όπως κάθε νεό "δόγμα", απλώθηκε σαν πυρκαγιά. Από τις ΗΠΑ στον Καναδά. Από τη Βρετανία στην Ευρώπη. Από την Ευρώπη στα Bαλκάνια, και σήμερα ως την Αθήνα, όπου βλέπεις ουρές στα ξενόφερτα shopping centre σε μια χώρα που δεν έχει να πληρώσει το ρεύμα...
Μετά το 2010, το Black Friday πέρασε στο επόμενο στάδιο. Δεν χρειάζεται πια να σπρώχνεσαι ως καταναλωτής σε διαδρόμους. Τώρα σε σπρώχνουν οι αλγόριθμοι.
Οι της big tech γνωρίζουν παρα πολύ καλά πλέον ό,τι σου αρέσει, πότε λυγίζεις, ποιο προϊόν σε "αρπάζει", πόση ώρα κρατάει η αντίσταση σου, πόσο πληρώνεις μέχρι ο εγκέφαλος να είπε "ως εδώ".
Μ' άλλα λόγια, η "Μαύρη Παρασκευή" μετετράπη σε... επιστήμη της χειραγώγησης! Ένας αλγόριθμος που σε μετράει, σε ταξινομεί, σε διχάζει, σε "επανεκκινεί"! Στην τελική, δεν αγοράζεις. Αγοράζεσαι.
Τελικά, τί ΔΕΝ είναι η Black Friday
H Black Friday απέχει πολύ από το να είναι μια εμπορική συνήθεια. Είναι πολιτισμικό εργαλείο.
Το χρησιμοποιούν για να σε πείσουν ότι η αξία σου μετριέται όχι από το ποιος είσαι, αλλά από το τι αγοράζεις.
Αυτό είναι το δόγμα της εποχής. "Αγόρασε, για να αισθανθείς ότι ζεις. Γιατί αν δεν αισθανθείς έτσι, θα βγείς στους δρόμους κι αυτό δεν το θέλουμε".
Κάποτε οι κοινωνίες ορίζονταν από την πίστη, την παράδοση, τον αγώνα και τις αξίες. Σήμερα, ορίζονται από την εκπτώση της… τηλεόρασης.
Αυτό είναι η μεγάλη νίκη της Νέας Τάξης Πραγμάτων! Κατάφεραν να μετατρέψουν τις μάζες σε άβουλα όντα που γονατίζουν όχι μπροστά σε μια ιδέα, αλλά μπροστά σε ένα barcode.
Και εδώ κρύβεται η ειρωνεία. Όσο πιο βαθιά μπαίνει το Δυτικό σύστημα στην παρακμή, τόσο πιο πολύ προωθεί το Black Friday. Γιατί; Επειδή η κατανάλωση είναι η τελευταία του ανάσα.Ένας μηχανισμός που λειτουργεί μόνο αν το πλήθος έχει μάθει να συμπεριφέρεται σαν υλικό προς εκμετάλλευση.
Σε πλακώνουν με φόρους. Σε πνίγουν με ακρίβεια. Σε τσακίζουν με επιτόκια. Σου κόβουν ελευθερίες. Σε παρακολουθούν!
Κι όταν φτάσεις στο σημείο της απόγνωσης, σου πετάνε ένα κουπόνι Black Friday σαν κόκκαλο σε σκυλί.Και περιμένουν να κουνήσεις την ουρά σου.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο τους κατόρθωμα. Να κάνουν τον καταπιεσμένο να χαμογελάει, την ώρα που τον ξεζουμίζουν. Γι’ αυτό δεν θέλουν να ειπωθεί η αλήθεια. Αν ο κόσμος μάθει ότι το Black Friday είναι μηχανισμός κοινωνικής εκτόνωσης και ψυχολογικής υπακοής, ολόκληρο το χάρτινο οικοδόμημα θα αρχίσει να τρίζει.
Γιατί τότε θα καταλάβει ότι δεν είναι "εκπτώσεις" όπως πιστεύει, αλλά τελετουργικό ελέγχου.Δεν είναι ευκαιρία, είναι επιτήρηση. Κι αυτό δεν το αντέχει το σύστημα , ούτε καν να το ακουμπήσεις!
Εν κατακλείδι, η Black Friday δεν είναι ένα εμπορικό φαινόμενο. Είναι ένα καθρέφτισμα της παρακμής.
Σε έναν κόσμο όπου το πνευματικό σκοτάδι μεγαλώνει, όπου οι λαοί οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε μια νέα ψηφιακή δουλεία, η Black Friday λειτουργεί σαν γιορτή-στάχτη στα μάτια. Είναι μια μέρα, όπου το σύστημα σου επιτρέπει να νιώσεις "ελεύθερος", αρκεί να πατήσεις το κουμπί Buy Now.
Η αλήθεια είναι απλή και αμείλικτη. Όσοι λαοί γιορτάζουν με ...εκπτώσεις, δεν έχουν στόχους. Όσοι λαοί περιμένουν την Μαύρη ή Άσπρη Παρασκευή για να νιώσουν καλύτερα, έχουν ήδη παραδοθεί. Και όσοι λαοί δεν καταλαβαίνουν τη χειραγώγηση, ήδη ζουν μέσα σε αυτήν.
Αν υπάρχει κάτι «μαύρο» σε αυτή τη μέρα, ασφαλώς δεν είναι οι τιμές. Είναι η επίγνωση ότι η Δύση κατάφερε και πάλι να βάλει λουκέτο στη συνείδηση του ανθρώπου και να το πλασάρει σαν προσφορά.
Και όσο ο άνθρωπος θα πιστεύει ότι η αξία του κρέμεται από μια ταμειακή απόδειξη, τόσο η Black Friday θα θριαμβεύει.
Όχι επειδή πουλάει. Αλλά επειδή αγοράζει ψυχές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου