ΕΥΤΟΠΙΑ

 γράφει ο Διονύσης Κλαδάς ('Μποτίλια στο Πέλαγος')

                            Δ.Κλαδάς - "Χειμερινοί προσκυνητές" (ακρυλικό σε χαρτόνι-Δεκ.2024)

  

Σύμφωνα με το πνεύμα τής Ημέρας, που είναι γενεσιουργό, προτιμώ να αναφερθώ στις ευτοπίες τής περιόδου, εφόσον σχετικά με τις δυστοπίες έχει ασκηθεί ήδη κριτική αντιμετώπιση τους στο παρελθόν και πάντοτε η κριτική θεώρησή μας παραμένει ενεργός.
 

Τούς τρεις Μάγους οδήγησε στο Φως τής φάτνης ένας λαμπρός αστέρας στον ουρανό. Ουράνιος μεν ως προς την φύση του, επουράνιος δε ως προς τις ενδείξεις του. Η φύσις, σύμφωνα με όσα επεξηγεί ο Πλάτων στον "Τιμαίο", διέπεται από την ανάγκη, τουτέστιν από τούς φυσικούς νόμους, οι οποίοι απολήγουν σε μαθηματικό υπόβαθρο. Πλην όμως, κατά την Δημιουργία τού Κόσμου η ανάγκη υποτάχτηκε στον Νου. Και ως ο Πλάτων συνέχισε αυτήν την παράθεση "ενώ στην διαδικασία τού δοκείν (σχηματισμός άποψης) μετέχει κάθε άνθρωπος, μόνον οι θεοί και ελάχιστοι άνθρωποι μετέχουν στην διαδικασία ενεργοποίησης τού Νού" (("ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΝ ΑΕΙ ΜΕΤ' ΑΛΗΘΟΥΣ ΛΟΓΟΥ, ΤΟ ΔΕ ΑΛΟΓΟΝ. ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΝ ΠΑΝΤΑ ΑΝΔΡΑ ΜΕΤΕΧΕΙΝ ΦΑΤΕΟΝ, ΝΟΥ ΔΕ ΘΕΟΥΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΔΕ ΓΕΝΟΣ ΒΡΑΧΥ ΤΙ"). 

Αντίστοιχα, σχετικά με την υποταγή τής ανάγκης (φυσικοί νόμοι) στο Νου (βαθιά Πνευματικότητα) διατύπωσαν οι Πατέρες τής Εκκλησίας την άλήθεια "΄Οπου βούλεται Κύριος καταργείται πάσα φύσεως τάξις". Επί πλέον, μέσα από αυτήν την οπτική, θα ήταν άτοπο να περιορισθεί η ενεργοποίησις τού Νου αποκλειστικά στα πλαίσια τής προσευχής και τής ενοράσεως. Η μαρτυρία πάντων των υπερ δικαιοσύνης μοχθούντων, αγωνιζομένων, και διωκομένων, με το όραμα και το πρόθεμα που προάγουν, σφραγίζεται από βαθιά πνευματικότητα, τουτέστιν ενεργοποιεί τον Νου. Γι αυτό διατύπωσαν οι Πατέρες τής Εκκλησίας την αλήθεια, "Πολλοί Άγιοι εβαπτίσθησαν εις το αίμα των".
 

Η Γέννηση από την Παρθένο πραγματώνει αυτήν την αλήθεια, τής προσπελάσεως τής φυσικής τάξεως από την Χάρη. Και ο ουράνιος αστήρ οδηγεί την επιβράβευση τής άκρας ταπεινότητος τής Θείας Γεννήσεως στην φάτνη των αλόγων με τα πολυτιμότερα των αρωμάτων και αντικειμένων. Η ευωδία από το λιβάνι και το μύρο, καθώς και η βασιλική ακτινοβολία τού χρυσού υπερσκελίζουν την δυστοπία τού σφαγέως Ηρώδη, πιστοποιώντας ΟΤΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΣΩΤΗΡΑΣ. Και σε όσους εγκύπτουν στο μήνυμα αυτής τής συγκλονιστικής ημέρας, κυριαρχεί με βεβαιότητα η προσμονή, ΟΤΙ Ο ΣΩΤΗΡΑΣ ΘΑ ΕΙΣΕΛΘΕΙ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΜΕΤΑ ΒΑΪΩΝ ΚΑΙ ΚΛΑΔΩΝ. Καθότι η Γέννησις είναι προάγγελος τής Αναστάσεως.

 Ο Πλάτων γράφει στο Έργο που προαναφέρθηκε, ότι οι αστέρες αποτελούν το μέτρον τού χρόνου. Και σκοπούντες τούς αστέρες στον ουρανό, για να διαγνώσουμε το επουράνιο μήνυμα τής τρέχουσας περιόδου, αυτό τον μέτρον δεν μπορεί να συνάγεται από την πρότυπο ράβδο που φυλάσσεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι, αλλά από την περιφέρεια τής Ουρανίου Ιερουσαλήμ, όπως αυτή αποκαλύφθηκε.
 

Η φυσική τάξις των αστέρων κατά την τρέχουσα φάση, μάς αποκαλύπτει ως ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ και ως παρέμβαση μιας βαθιάς πνευματικότητος για ένα υπέρ τής δικαιοσύνης μετασχηματισμό, ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΥΤΟΠΙΑ. Αυτή προαναγγέλλει την επερχόμενη ρήξη με την πληθώρα των δυστοπιών, που οι μεταπράτες τού Ηρώδη έχουν επιβάλλει στην οικουμένη.
 

Σύμφωνα με τις αντιλήψεις τής αστρολογίας ο πλανήτης Ποσειδών είναι χαρακτηριστικός για τις πνευματικές και νοητικές αναζητήσεις. Αυτός βρίσκεται πλέον στην τελευταία μοίρα τού ζωδίου των Ιχθύων, που θεωρείται τελευταία μοίρα τού ζωδιακού κύκλου. Δηλαδή, από αστρολογική σκοπιά βρισκόμαστε στην απόληξη τού τέλους μιας εποχής, καθώς ο Ποσειδώνας στις 27 Ιανουαρίου, δηλαδή σε λίγες ημέρες, θα εισέλθει στην πρώτη μοίρα τού Κριού, που είναι το κατ' εξοχήν παρορμητικό ζώδιο. Οπότε, η αστρολογική θεώρηση προβλέπει ανατροπές στον τρόπο τού σκέπτεσθαι, στην προώθηση και επικράτηση νέων κοσμοθεάσεων, απομάκρυνση από ισχύοντες κοινωνικούς μύθους και είσοδο σε νοοτροπίες, που ξεπερνώντας την στατικότητα τού αναμφισβήτητου ψυχικού βάθους των Ιχθύων , μεταβαίνουν στην δυναμικότητα δράσεων τού Κριού.
 

Αναμφιβόλως, η αλλαγές στον τρόπο τού σκέπτεσθαι δεν συνεπάγονται αυτομάτως αλλαγές στα εξουσιαστικά δεδομένα, παρότι συμβάλλουν αποφασιστικά σε ανάλογες ζυμώσεις. Πλην όμως, ο πλανήτης Κρόνος, στον οποίον αποδίδονται αστρολογικά εξουσιαστικού τύπου επιρροές, ακολουθεί σε μικρή απόσταση τον πλανήτη Ποσειδώνα και θα εισέλθει και αυτός στον Κριό στις 15 Φεβρουρίου.
 

Έτσι το τέλος τής τρέχουσας εποχής σηματοδοτείται ταυτοχρόνως τόσο από νοητικές ζυμώσεις, όσο και από ανατροπές εξουσιαστικών σταθερών. Είναι βεβαίως γνωστό σε όλους, ότι πλέον μεταβαίνουμε από την μονοκρατορία των δυτικών σε νέα γεωπολιτικά δεδομένα, που συνεπάγονται πολυπολικότητα. Σε πρόσφατη συζήτηση ο προικισμένος αναλυτής Κωνσταντίνος Γρίβας τόνισε εύστοχα, ότι η πολυπολική παγκόσμια κατανομή εξουσίας που ξεπροβάλλει, δεν περιορίζεται στην σφαίρα τής πολιτικής επικυριαρχίας, αλλά έχει και πολυπολιτισμικό χαρακτήρα, όχι βεβαίως με την έννοια τής "πολυπολιτισμικής" θολούρας ως δεκανίκι δυτικής πρακτικής, αλλά ως έκφραση των ποικίλων πολιτισμικών δεδομένων των ανερχόμενων δυνάμεων. Σε αστρολογικό ταμπλό θα λέγαμε, ότι πρόκειται για ριζική αναδιάταξη των επιρροών τού Κρόνου και τού Ποσειδώνα.

 

Αρμόζει όμως να διαπιστωθεί, ότι η αστρολογία εντάσσεται στα πλαίσια τής ανάγκης, δηλαδή τού φυσικού γίγνεσθαι, χωρίς να υπεισέρχεται στην σφαίρα τού Νου και χωρίς να προβάλλει οποιοδήποτε υπερβατική, η μεταφυσική αξίωση. Ως εκ τούτου δεν ενέχεται στην περιοχή των θρησκευτικών πιστεύω και δεν αφορά στο ελάχιστο το περιεχόμενο και την ουσία τους, ασχέτως εάν έχουν προκύψει αρκετές καχυποψίες από θρησκευτικού τύπου αφετηρία, ότι δήθεν η αστρολογία αξιώνει να εισχωρήσει σε ζητήματα πίστεως. Οι αστρολογικές προβλέψεις, εξετάζοντας δεδομένα τής φυσικής αναγκαιότητος, εντοπίζουν προκλήσεις που είναι πολύ πιθανόν να προκύψουν, τις οποίες το υποκείμενο με βάση τις προαιρέσεις, την ιδιοσυγκρασία, την κρίση, την διαίσθηση, τα πιστεύω και την ελεύθερη βούλησή του καλείται να χειριστεί, καθορίζοντας αυτοβούλως το αποτέλεσμα και την έκβαση αυτών των προκλήσεων. Υπό αυτήν την οπτική, μια αστρολογική πρόβλεψη δεν διαφέρει ποιοτικά από μια πρόβλεψη καιρού από την μετεωρολογία, η οποία κατ' ουδένα τρόπο εμπλέκεται σε ζητήματα πίστεως. Μια πρόβλεψη ενός δελτίου θυέλλης πχ. δεν αποφαίνεται, εάν ο έχων δυο χιτώνας θα δωρίσει ένα εξ αυτών σε κάποιον άπορο, ως τα ήθη των Ευαγγελίων επιτάσσουν, για να τον προστατέψει, ή εάν αυτός που διαθέτει μόνον ένα σακάκι, θα κλέψει το παλτό κάποιου άλλου, για να αντιμετωπίσει το κρύο. Το δελτίου καιρού κάνει αποκλειστικά πρόγνωση των φαινομένων, χωρίς να προτείνει επιλογές, ή να προσπαθεί να δομήσει συμπεριφορές και δεν παραπέμπει σε πρόταγμα ήθους.
 

Αναμφίβολα, ενώ η μετεωρολογία ασχολείται με το εξωτερικό περίβλημα τής ανάγκης, η αστρολογία εισχωρεί σε βαθύτερες περιοχές της, με βάση τούς νόμους τής παγκόσμιας αρμονίας και των αλληλοεπιδράσεων που αυτή διέπει. Όμως δεν επεκτείνεται πέραν αυτής και δεν αφορά την σφαίρα τού Νου. Οπωσδήποτε, κάθε ανθρώπινη επιλογή και συμπεριφορά έχει συνέπειες, βάσει των οποίων μπορεί να προκύψουν δοκιμασίες. Αυτό δεν συνεπάγεται κατ' ανάγκη, ότι αυτές είναι δοκιμασίες σταλμένες από τον Θεό, σχετιζόμενες με ζητήματα πίστεως αυτού που τις υφίσταται. Αναλογιζόμενοι το δόγμα περί Αγίου Πνεύματος ότι είναι "πανταχού παρόν και τα πάντα πληρόν", μάς παρεκτρέπει ο ορθολογισμός τής καθημερινότητός μας, να σταματάμε κυρίως στο "πανταχού παρόν" και ελάχιστα στο "τα πάντα πληρόν", βιώνοντας την επίγνωση που διατύπωσε ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής "τα πάντα λόγου συνέχονται". Υπό αυτήν την σκοπιά κάθε τι που υφίσταται έχει Αγιοπνευματική απόρροια και εσωτερική επιστασία. Πλην όμως, εάν συμπεράνουμε ένεκα αυτού, ότι η αστρολογία παρεμβαίνει στις δικαιοδοσίες του Πνεύματος, θα είχε ως συνέπεια, ότι η ανάγκη παρεμβαίνει στον Νου και όχι ο Νους στην ανάγκη, για να την καθυποτάξει με βάση την Χάρη, που διαχέεται στην κτίση. ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΘΕΑΣΗ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΑΡΜΟΖΕΙ ΝΑ ΕΚΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΕΥΤΟΠΙΑ, ΠΟΥ Η ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙ. 

 

Από τα προηγούμενα συνάγεται, ότι η ΕΥΤΟΠΙΑ που εμφανίζεται, δεν οδηγεί σε προκαθορισμένα αποτελέσματα, αλλά αποτελεί μόνον προαπαιτούμενη ευκαιρία, για να τήν αδράξει ο Νους και αξιοποιώντας την να οδηγήσει σε ποθητή έκβαση. Και αποτελεί πάγια επίγνωση, ότι ο αγώνας για ελευθερία δεν επενεργεί μόνον στόχους βελτίωσης τής ζωής, προαγωγή των κοινωνικών σχέσεων και θεσμική αποκατάσταση, αλλά ταυτοχρόνως ζυμώνει την πνευματική χειραφέτηση τού ανθρώπου, ωριμάζοντας την ποιότητά του στην βάση τού καλού. Όπως προαναφέρθηκε, δεν μετέχουν στον Νου μόνον όσοι μοχθούν για την ενεργοποίηση ανώτερων και βαθύτερων πνευματικών λειτουργιών, αλλά όλοι όσοι μοχθούν για την προάσπιση και αποκατάσταση τής δικαιοσύνης, διότι ο μόχθος τους αποτελεί πρόσκληση στο Νου να κοινωνήσει με αυτούς. Όταν όμως αυτή η προσπάθεια δεν έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, δηλαδή δεν αποσκοπεί μόνον στο καλό των ανθρώπων, αλλά επιτελείται και εις Δόξαν Θεού, τότε οι φορείς της καθίστανται ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΝΟΥ, ο οποίος πληρεί την πορεία επιστροφής στην πηγή τους και τής μετουσίωσης προς την ολοκλήρωση τής υπάρξεως και τής αποστολής τους, αναβιβάζοντας την παρουσία τους σε ουσία, προς όφελος τής οικουμένης.
 

Η πρόκληση εμφανίζεται και για να εκπληρώσουμε αυτήν την πορεία, είναι αναγκαίον να ιχνηλατήσουμε οδοδείκτες, που οξειδώθηκαν στον χρόνο. Αυτή η πρόκληση δεν είναι απλή, είναι πολυεπίπεδη. Όμως ο Νους, παρότι προϋποθέτει συγκεκριμένες διόδους για να εισέλθει, γονιμοποιεί την άκρατη γενναιοδωρία τής Δημιουργίας, αναβιβάζοντας κάθε σχισμή σε θύρα και κάθε θύρα σε αψίδα υποταγής τής ανάγκης στο θαυμάσιο.

 

Διονύσης Κλαδάς 25/12/2025, από εδώ. 

 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΣ ΜΑΝΕΣ
ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

Πρέπει να διαλυθεί μια χίμαιρα
για να γεννηθεί το Θείο.
Όταν πασχίζουμε με προφάσεις αφελείς
να πείσουμε την μάνα μας
ότι 'μαστε μανάβηδες
σαν σπρώχνουμε το καρότσι
γεμάτο ελεφαντοστούν και φίλντισι
αυτή χαμογελά γιατί γνωρίζει
πως όλ' αυτά είναι κομμάτια άστρων λαμπερά
που φθάσαν ως εμάς να μας θυμίσουν
κάποια μεριά πολύ βαθιά στον ουρανό
όπου η συνείδηση γεννά
ένα μικρό μαργαριτάρι
μέσα σε κείνο το πονετικό παχνί
σε κείνο το σεπτό αχούρι.

Μην μας τρομάξει γύρω η παγωνιά
το χιόνι στο αχνό σκοτάδι
είναι μονάχα τα φτερά που σκόρπισαν οι Άγγελοι
για να γλιστρά πάνω στα δάκρυα απαλά
σαν έλκηθρο η ελπίδα
και ο πόνος - σπόρος της ζωής
που στην καρδιά φωλιάζει
ζητώντας
έλξη, συνουσία και κύηση
μιας Τάξεως Αληθινής και Νέας
καρφί
κόντρα σε κάθε ύβρη απάνθρωπη. 

 

Δ.Κλαδάς, Δεκ.2010

 

 

 Διό🎄οτος