Ας μιλήσουμε για Κρόνιους...

 (εις ανάμνησιν συζήτησης με τον αγαπητό Τελίτσα...)

Κρόνιοι...μα ποιοι είναι πια αυτοί οι Κρόνιοι;...και γιατί μερικοί λένε πως κρύβονται πίσω από όλα τα δεινά της ανθρωπότητας;...και πώς αυτό συμβιβάζεται με τις αναφορές περί Κρόνειας Χρυσής Εποχής της ανθρωπότητος (Χρυσούν Γένος) που περιγράφει ο Ησίοδος;

 Πώς έγινε αυτή η μετάβαση από τον καλό στον κακό Κρόνο;...



Αυτή η μετάβαση άπτεται μακροσκελούς ιστορικής, μεταφυσικής και λαογραφικής μελέτης. Πρόκειται για μετάβαση που συντελέστηκε σε εκατοντάδες χρόνια, σε υπερφυσικό επίπεδο εντός εισαγωγικών και παράλληλα με τον αυτοπροσδιορισμό των φυλών-ο ένας παράγοντας επηρέασε τον άλλο ("όπως πάνω έτσι και κάτω").


Η Κρόνεια Χρυσή Εποχή του Ησιόδου ήταν κάτι αντίστοιχο με τον χριστιανικό Παράδεισο και την "προπτωτική" κατάσταση του ανθρώπου που διαβάζουμε στην Αγία Γραφή. Κάτι ουτοπικά άρτιο... που όμως υπήρξε. Με ανωτέρας ποιότητος βιολογική φύση των ανθρώπων, χωρίς την ανάγκη της φωτιάς -πιο αιθέριοι ίσως- και ξέγνοιαστοι, χωρίς κινδύνους και μόχθο για την εξασφάλιση της τροφής, ήρεμοι, απονήρευτοι, ..."αγαθοί"...μέχρι "μωρίας"!

Η τελευταία αυτή ταμπέλα, της "μωρίας",  η οποία παραπέμπει σε κάτι άβουλο το οποίο δεν ξέρει να εξελιχθεί, απονήρευτο ώστε να βρεθεί, χωρίς να το αντιληφθεί, στο στομάχι του δημιουργού του επειδή έτσι του ήρθε, να ακυρώσει το προϊόν για να δοκιμάσει να φτιάξει κάτι άλλο (εδώ μου έρχονται στο μυαλό και οι Μηχανικοί της ταινίας Προμηθέας), φορέθηκε σε μία ύστερη εποχή, όταν σταδιακά άλλαξε και η παράδοση στον Ελλαδικό χώρο, όπου τα, όχι και πολλά, Ιερά και αγάλματα του Κρόνου αντικαταστάθηκαν και αυτά από του Δία.
Ο Δίας εξήχθη και σε άλλους λαούς. Δεν μπορείς να πεις το ίδιο και για τον Κρόνο, ο οποίος ταίριαξε και απορροφήθηκε από λαούς πιο βάρβαρους και συγχωνεύτηκε μάλιστα με αντίστοιχους τοπικούς τους θεούς.

Η λατρεία του Κρόνου εκδιώχτηκε από την Ελλάδα. Οι Κένταυροι και άλλοι, όπως ο Κέκρωψ στην Αττική, την είχαν εισαγάγει όσο, ως καλός θεός της γεωργίας, δάσκαλος των καλλιεργειών, προστάτης της καρποφορίας ο Κρόνος, έδενε με την νοοτροπία των ανθρώπων. Όταν όμως οι άνθρωποι αυτοί παρεκτράπησαν σε ανθρωποθυσίες προς τιμήν του και καταπώσεις ανθρωπίνων μελών (γι αυτό λέμε "ο Κρόνος ήθελε να καταπιεί τα παιδιά του"), το σύμβολό του, το δρεπάνι του θερισμού, έγινε δρεπάνι σφαγών (το δρεπάνι "για λαιμούς" του κακού Κρόνου είναι η ημισέληνος της Τουρκίας και το δρεπάνι της -πρώην- κομμουνιστικής Ρωσίας).

Ο Δίας κατάργησε τις ανθρωποθυσίες. Έτσι..το δρεπάνι με το οποίο έκοψε τους όρχεις του πατέρα του ο Κρόνος, έμεινε ως μια δυσάρεστη ανάμνηση περιορισμένη στην ονοματοδοσία του ακρωτηρίου Δρέπανο στην Αχαΐα.

Ο Κρόνος συγχωνεύτηκε -μιλάμε για εκτός Ελλάδος περιοχές πλέον- με άλλους βάρβαρους θεούς που είχαν όμοια στοιχεία, όπως τον φοινικικό Μολώχ, τον Βάαλ της Καρχηδώνας στην οποία ήδη είχαν ξεκινήσει οι θυσίες βρεφών, τον Σατούρνο στην Ρώμη ο οποίος ήδη ήταν κι αυτός προστάτης της γεωργίας. Εκεί ήταν και ο Ιανός (που "φυγάδευσε τον Κρόνο").

Και δεν είναι μία διαχρονική (άτοπη, όπως λένε μερικοί) παράφραση ο συσχετισμός Κρόνου-Χρόνου. Στην περίπτωση του Μολώχ, με τον οποίο όπως προαναφέραμε συνταυτίστηκε, εκείνος... "κατάπινε τα συμβάντα του παρελθόντος"!!! (Ξέρουν οι Μολωχιστές του Χόλυγουντ γιατί έφτιαξαν το 1995 την χαζοταινία Λανγκολίερς).
 Έτσι και ο Κρόνος κατάπινε τα παιδιά του μόλις γεννιόνταν για να τα κάνει αστραπιαία παρελθόν! (LOL) Και κάποιοι "δυτικοί" (ξανά LOL) είχαν γράψει ότι ο Δίας του έσκισε την κοιλιά για να βγάλει τα αδέλφια του. "Εμείς" όμως ανέκαθεν γνωρίζαμε πως τα ξέρασε μαζί με την πέτρα. Και ο νοών νοείτω...

Η λατρεία του Κρόνου αντικατέστησε, στην Ατλαντίδα, την λατρεία του Ποσειδώνος. Οι Ατλάντιοι θέλησαν να κατακτήσουν την Μεσόγειο όταν πια είχαν κυριολεκτικά εκφυλιστεί από την σατανική Κρόνεια τεχνολογία και την βρώση βρεφών που θυσίαζαν (Σας θυμίζει κάτι αυτό;...). Για το τί ήταν αυτή η τεχνολογία, πολλές εικασίες υπάρχουν. Όπως και για την προέλευσή της πριν παραδοθεί στον Κρόνο. Για την ποιότητά της αμφιβάλλουμε εφόσον οι πάροχοι πρέπει να είναι σίγουρα μοχθηροί και απατεώνες, σώρρες του διαστήματος, αποστάτες και κλέφτες, όχι αυθεντικών αλλά ιμιτασιόν υλικών κάποιας ανωτέρας Θείας τεχνολογίας, ή χθόνιοι, με σάρκα, ή πολυδιαστατικοί.
Όλα αυτά, μαζί και το αντίκρυσμά τους επί της Γαίας και τον διαχωρισμό των φυλών αναλόγως του τίνος ακόλουθοι αποφάσιζαν να είναι και πώς αντιλαμβάνονταν την εξέλιξη, θα τα δούμε σε ένα μελλοντικό 2ο μέρος, ελπίζω σύντομα.

ΚΩΣΤΑΣ-ΤΑΥΡΟΣ

( 2ο μέρος, 3ο μέρος )