Ανοικτή Διακήρυξη προς τους Έλληνες
από τον ΕργΔημΕργ
« Σκεφθήτε την εικόνα βιολογικών κυττάρων που συνενώνονται, προς σχηματισμό ζώντος οργανισμού »
τη σειρά των επερχομένων ανοιχτών διακηρύξεων προς τους Έλληνες, έτυχε να ξεκινήσω πρώτος με την παρούσα.
(Ξεκινήστε από εδώ, γιά μιά πρώτη ιδέα περί του θέματος.)
Ιστορικώς, η Ελλάδα μεγαλούργησε όποτε -καί εφ’ όσον- υπήρχε ισχυρό κέντρο αποφάσεων, στο οποίο υπακούανε άπαντες οι Έλληνες. (Αν θέλετε διαφορετική έκφραση, όποτε υπήρχε ηγετικό «ιερατείο».) Βλέπε Αγαμέμνονα, βλέπε Φίλιππο Β’.
Όμως, γιά κάποιους λόγους τα «ιερατεία» αυτά έπαψαν να υπάρχουν, με χρονικώς τελευταίο το «περίπου ιερατείο» που οργάνωσε καί διεξήγαγε τον Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908). (Έστω, το χρονικώς τελευταίο διακριτό.) Από τότε, η Ελλάδα έγραψε μέν την εποποιΐα του 1940 (από …»κεκτημένη ταχύτητα»), αλλά από το 1944 μέχρι σήμερα παραδέρνει σα ναυαγισμένο πλοίο στα βράχια. Κατάσταση που ούτε μας τιμά ως λαό, ούτε μας ταιριάζει, ούτε μας αξίζει.
Λοιπόν, ήρθε η ώρα να ξαναποκτήσει η Ελλάδα τη φυσική της ηγεσία καί να ξαναμεγαλουργήσει. Αφού πρώτα σωθεί από τα τέρατα που την πνίγουν.
Καί ποιός θ’ αποτελέσει τη φυσική ηγεσία της Ελλάδας καί του Ελληνισμού;
Όλοι μας κι όλες μας, όσοι-ες έχουμε Ελληνική ψυχή!!!
Όσο παράδοξη κι αν φαντάζει η απάντηση, ωστόσο είναι απολύτως εφικτή. Ας το δούμε.
Τί έχουμε στις μέρες μας; έναν λαό απολύτως παραδομένο στη μοίρα του, ο οποίος περιμένει σωτήρες να τον σώσουν. Αλλά, γιά κακή του τύχη, οι σωτήρες τό ‘ριξαν στην απεργία! Όχι μόνον οι σωτήρες επιμένουν να μην εμφανίζονται, αντιθέτως τον λαό τον έχουν περιλάβει εργολαβικώς εχθροί καί προδότες. Καί νά ‘ταν μόνον αυτά… Όποτε ο λαός στρέφει το βλέμμα αλλού (πάντα προς αναζήτηση …σωτήρων), τον περιμένουν θρασείς απατεώνες… που του υπόσχονται (ανύπαρκτα) λεφτά, ή του συστήνουν να κάνει υπομονή, μέχρι να έρθουν γιά «σώσιμο» διάφορες (ομοίως ανύπαρκτες) υπεροργανώσεις με (εξ ίσου ανύπαρκτα) υπερόπλα.
(Ελλείψει αυτών, βέβαια, συμβιβαζόμαστε καί με το Ξανφόν Γκιένος! Λες κι οι άλλοι λαοί δεν έχουν τα δικά τους προβλήματα να λύσουν, αλλά ζούν μονάχα γιά να επωμιστούν τα προβλήματα του ανεύθυνου νεοέλληνα.)
Δυστυχώς, αυτή τη δουλειά (του να βρείς γομάρι, να του φορτώσεις τις πολιτικές ευθύνες σου) την ξεκίνησε ο Μεγαλέξανδρος, καί την πληρώνουμε ακόμη. Καί μυαλό δεν βάζουμε. Εδώ καί κοντά δυόμιση χιλιάδες χρόνια, η διοίκηση της Ελλάδας είναι κάτι που ασκείται από κάποιους «αόρατους», κάπου πολύ μακριά… σε απόσταση τουλάχιστον ένα μήνα με το άλογο. Πιό μακριά απ’ τα Σούσα, κάπου στη Βακτριανή καί στην Ινδία. Κάποιους δήθεν «αόρατους», αλλά σίγουρα ανέγγιχτους. Κάποιους με …ασυλία!
Ακριβώς αυτά τα κουσούρια μας άφησε εκείνη η εποχή. Συν η ευμάρεια από το χρήμα, που …αυτομάτως έρρεε άφθονο στις τσέπες των Ελλήνων τους τρείς τελευταίους προχριστιανικούς αιώνες. (Κι αν η Ελλάδα έπεσε στους Ρωμαίους, έμειναν ακόμη ελεύθερες γιά μεγάλο διάστημα οι Ελληνιστικές Αίγυπτος καί Συρία.) Πάνω από δυό χιλιάδες χρόνια κουβαλάμε αυτές τις στρεβλές αντιλήψεις. Πάνω από δυό χιλιάδες χρόνια δεν κοιτάζουμε εμείς τα του οίκου μας, γι’ αυτό θεωρούμε φυσιολογικό ν’ ασκεί διοίκηση στα της Ελλάδος …το Λονδίνο, η Ουάσινγκτων, κι όποιος άλλος παρεμφερής.
Όμως, καιρός να επαναφέρουμε την Εκκλησία του Δήμου καί την Απέλλα! Καιρός ν’ αναλάβουμε ξανά ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ τις τύχες μας!!!
Τί, δηλαδή; θέλετε να διαιωνιστεί η παρούσα άρρωστη κατάσταση; Τα χάλια μας δεν τα βλέπετε; Κολλήσατε στο δίλημμα: «- Ή να προσκυνήσουμε σωτήρα, ή να χαθούμε όλοι!»;
Να με συγχωρήτε, ευχαριστώ, αλλά εγώ δεν θα πάρω.
Οπότε, εμείς…
Εμείς καί μόνο εμείς αναλαμβάνουμε στο εξής την προσπάθεια καθοδηγήσεως της Ελλάδας μας, απαγορευομένων αυστηρώς του λοιπού των …αντιπροσώπων. Όμως, με εντελώς νέο σχήμα συνεννοήσεως καί ομαδοποιήσεως.
Γιατί;
Διότι:
Εάν ξεκινήσουμε μιά προσπάθεια με κλασική πυραμιδική δομή, πρώτον αυτή θα καταρρεύσει γρήγορα, καί δεύτερον …θα καταρρεύσει γρήγορα. Η πρώτη αιτία είναι το άκρατο αρχηγηλίκι, που κρύβει μέσα του ο κάθε Έλληνας. Η δεύτερη είναι οι αποσχίσεις (πάλι ως απόρροια αθεμελίωτου εγωϊσμού / αμετροέπειας / ανοησίας). Όταν βλέπετε τέτοια σχήματα να στέκονται (πχ παραδοσιακά κόμματα), καί δή γιά πολύ χρόνο, τότε βρίσκονται άλλες «συγκολλητικές» ουσίες από πίσω – οι οποίες έχουν τρόπους να επιβάλουν τον απόλυτο σεβασμό των «από κάτω» στους «από πάνω». Δεν μας αφορούν αυτά τα σχήματα, όμως. Το 1789 το πετάμε στα σκουπίδια – καί πολύ το κρατήσαμε.
Την τύχη της Ελλάδας ΔΕΝ θα την καθορίζει στο εξής το πού έβαλαν τους κώλους τους οι αντιπρόσωποι της Ασσαμπλέε Νασιονάλ του 1789. Ούτε αυτοί, που από τα παρασκήνια επέβαλαν …σεβασμό στην ιεραρχία των διαφόρων κομματικών πυραμίδων. (Ως …σεβάσμια άτομα οι ίδιοι.)
Τί θα κάνουμε, λοιπόν;
Μερικά πράγματα.
Έτσι, δεν θα υπάρξουν παράπονα καί στεναχώριες γιά προδότες κι αποχωρήσαντες. Επίσης, όποιος δεν θέλει να συμμετάσχει, ώρα του καλή. Να μας παρατήσει εξ αρχής ήσυχους καί να πάει στη Γερμανία. Ή στα ξενυχτάδικα της Μυκόνου. Ή όπου στο διάολο θέλει. Δεν υποσχόμαστε ούτε αρχηγικές θέσεις, ούτε λεφτά (καί δεν επιθυμούμε να προσελκύσουμε τσακάλια της πιάτσας). Αμφότερα δεν υφίστανται.
Καί είπαμε! Όποιος δεν θέλει να συμμετάσχει στην προσπάθεια, ώρα του καλή. Ούτε παρακαλάμε κανέναν, ούτε θα του κάνουμε κήρυγμα. Όμως, όποιος θέλει, θα συμμετάσχει ενεργώς. (Αλλοιώς, ας μην παραπονιέται ότι οι κακοί πολιτικοί του κάνουν ετούτο, ή εκείνο.) Ζητάμε την Ελληνική ψυχή σας καί τον χρόνο σας! Καί ο καθένας θα κάνει αυτό, στο οποίο είναι καλός.
Εάν αυτά σας φαίνονται από τώρα βαρειά κι ασήκωτα, σας θυμίζω πως η αντίθετη εικόνα είναι οι απρόσωπες γραφειάρες των πολιτικών του κατεστημένου – με τους κομματάρχες, κτλ. Όπου, αν περιμένεις να προωθηθεί το δίκαιο αίτημά σου, καλύτερα να το γυρίσεις στην Τουρκοκρατία. Ο πασάς της περιοχής θα σ’ εξυπηρετούσε πιό γρήγορα. (Μπορεί καί να σου έκοβε το κεφάλι – επειδή τον ενόχλησες. Αλλά, είτε με τον άλφα τρόπο, είτε με τον βήτα, στο προκύψαν ζήτημα θα έθετε ένα σαφές τέλος χωρίς καθυστέρηση.)
Οπότε, δεν τίθεται κάν θέμα εγωϊστικής διεκδικήσεως της αρχηγίας. Βέβαια, πάντα υφίσταται το θέμα του συντονισμού της δράσης καί των αποφάσεων, αλλά αυτό υπάρχουν τρόποι να λύνεται κάθε φορά. (Γι’ αυτό καί δεν υπεισέρχομαι εδώ σε αχρείαστες λεπτομέρειες – καί δή, δεν συντάσσω εγχειρίδιο οδηγιών μιάς άκαμπτης δομής.)
Αυτά μας είναι αρκετά γιά το ξεκίνημα.
Είν’ αλήθεια πως (παρά τα προειρηθέντα) πολλοί συν-Έλληνες, απ’ αυτούς που θα δουν με θετική ματιά τα σημερινά, επιμένουν να σκέφτονται συμβατικά. Με όρους πυραμιδικής δομής, χρηματοδοτουμένων κομμάτων, «- Να βγούμε με εκλογές ως πλειοψηφία!», κτλ κτλ κτλ. Γι’ αυτούς, έχω να πω το εξής: είναι ελεύθεροι να το προχωρήσουν, άμα νομίζουν ότι θα πετύχουν κάτι. Ωστόσο, εγώ δεν θα συμμετάσχω, διότι δεν πιστεύω σε κάτι τέτοιο. Μόνο μιά ψήφο έχω να δώσω, καί τίποτ’ άλλο.
Δεν εμποδίζω κανέναν, δεν θα δοκιμάσω ν’ αλλάξω τα μυαλά κανενός, αλλά ξεκαθαρίζω απόλυτα τη θέση μου.
Συμπερασματικώς:
Ήδη ξεκίνησε η πρώτη Ελληνική παρέα, οπότε καιρός να ξεκινήσετε καί τη δική σας.
Θέλω να πιστεύω πως το μέλλον της χώρας μας καί του λαού μας προμηνύεται λαμπρότατο.
Όμως, συν …ιστολόγοις, καί χείρα κίνει.
πηγή ΕργΔημΕργ
από τον ΕργΔημΕργ
« Σκεφθήτε την εικόνα βιολογικών κυττάρων που συνενώνονται, προς σχηματισμό ζώντος οργανισμού »
(Ξεκινήστε από εδώ, γιά μιά πρώτη ιδέα περί του θέματος.)
Ιστορικώς, η Ελλάδα μεγαλούργησε όποτε -καί εφ’ όσον- υπήρχε ισχυρό κέντρο αποφάσεων, στο οποίο υπακούανε άπαντες οι Έλληνες. (Αν θέλετε διαφορετική έκφραση, όποτε υπήρχε ηγετικό «ιερατείο».) Βλέπε Αγαμέμνονα, βλέπε Φίλιππο Β’.
Όμως, γιά κάποιους λόγους τα «ιερατεία» αυτά έπαψαν να υπάρχουν, με χρονικώς τελευταίο το «περίπου ιερατείο» που οργάνωσε καί διεξήγαγε τον Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908). (Έστω, το χρονικώς τελευταίο διακριτό.) Από τότε, η Ελλάδα έγραψε μέν την εποποιΐα του 1940 (από …»κεκτημένη ταχύτητα»), αλλά από το 1944 μέχρι σήμερα παραδέρνει σα ναυαγισμένο πλοίο στα βράχια. Κατάσταση που ούτε μας τιμά ως λαό, ούτε μας ταιριάζει, ούτε μας αξίζει.
Λοιπόν, ήρθε η ώρα να ξαναποκτήσει η Ελλάδα τη φυσική της ηγεσία καί να ξαναμεγαλουργήσει. Αφού πρώτα σωθεί από τα τέρατα που την πνίγουν.
Καί ποιός θ’ αποτελέσει τη φυσική ηγεσία της Ελλάδας καί του Ελληνισμού;
Όλοι μας κι όλες μας, όσοι-ες έχουμε Ελληνική ψυχή!!!
Όσο παράδοξη κι αν φαντάζει η απάντηση, ωστόσο είναι απολύτως εφικτή. Ας το δούμε.
Τί έχουμε στις μέρες μας; έναν λαό απολύτως παραδομένο στη μοίρα του, ο οποίος περιμένει σωτήρες να τον σώσουν. Αλλά, γιά κακή του τύχη, οι σωτήρες τό ‘ριξαν στην απεργία! Όχι μόνον οι σωτήρες επιμένουν να μην εμφανίζονται, αντιθέτως τον λαό τον έχουν περιλάβει εργολαβικώς εχθροί καί προδότες. Καί νά ‘ταν μόνον αυτά… Όποτε ο λαός στρέφει το βλέμμα αλλού (πάντα προς αναζήτηση …σωτήρων), τον περιμένουν θρασείς απατεώνες… που του υπόσχονται (ανύπαρκτα) λεφτά, ή του συστήνουν να κάνει υπομονή, μέχρι να έρθουν γιά «σώσιμο» διάφορες (ομοίως ανύπαρκτες) υπεροργανώσεις με (εξ ίσου ανύπαρκτα) υπερόπλα.
(Ελλείψει αυτών, βέβαια, συμβιβαζόμαστε καί με το Ξανφόν Γκιένος! Λες κι οι άλλοι λαοί δεν έχουν τα δικά τους προβλήματα να λύσουν, αλλά ζούν μονάχα γιά να επωμιστούν τα προβλήματα του ανεύθυνου νεοέλληνα.)
Δυστυχώς, αυτή τη δουλειά (του να βρείς γομάρι, να του φορτώσεις τις πολιτικές ευθύνες σου) την ξεκίνησε ο Μεγαλέξανδρος, καί την πληρώνουμε ακόμη. Καί μυαλό δεν βάζουμε. Εδώ καί κοντά δυόμιση χιλιάδες χρόνια, η διοίκηση της Ελλάδας είναι κάτι που ασκείται από κάποιους «αόρατους», κάπου πολύ μακριά… σε απόσταση τουλάχιστον ένα μήνα με το άλογο. Πιό μακριά απ’ τα Σούσα, κάπου στη Βακτριανή καί στην Ινδία. Κάποιους δήθεν «αόρατους», αλλά σίγουρα ανέγγιχτους. Κάποιους με …ασυλία!
Ακριβώς αυτά τα κουσούρια μας άφησε εκείνη η εποχή. Συν η ευμάρεια από το χρήμα, που …αυτομάτως έρρεε άφθονο στις τσέπες των Ελλήνων τους τρείς τελευταίους προχριστιανικούς αιώνες. (Κι αν η Ελλάδα έπεσε στους Ρωμαίους, έμειναν ακόμη ελεύθερες γιά μεγάλο διάστημα οι Ελληνιστικές Αίγυπτος καί Συρία.) Πάνω από δυό χιλιάδες χρόνια κουβαλάμε αυτές τις στρεβλές αντιλήψεις. Πάνω από δυό χιλιάδες χρόνια δεν κοιτάζουμε εμείς τα του οίκου μας, γι’ αυτό θεωρούμε φυσιολογικό ν’ ασκεί διοίκηση στα της Ελλάδος …το Λονδίνο, η Ουάσινγκτων, κι όποιος άλλος παρεμφερής.
Όμως, καιρός να επαναφέρουμε την Εκκλησία του Δήμου καί την Απέλλα! Καιρός ν’ αναλάβουμε ξανά ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ τις τύχες μας!!!
Τί, δηλαδή; θέλετε να διαιωνιστεί η παρούσα άρρωστη κατάσταση; Τα χάλια μας δεν τα βλέπετε; Κολλήσατε στο δίλημμα: «- Ή να προσκυνήσουμε σωτήρα, ή να χαθούμε όλοι!»;
Να με συγχωρήτε, ευχαριστώ, αλλά εγώ δεν θα πάρω.
Οπότε, εμείς…
Εμείς καί μόνο εμείς αναλαμβάνουμε στο εξής την προσπάθεια καθοδηγήσεως της Ελλάδας μας, απαγορευομένων αυστηρώς του λοιπού των …αντιπροσώπων. Όμως, με εντελώς νέο σχήμα συνεννοήσεως καί ομαδοποιήσεως.
Γιατί;
Διότι:
Εάν ξεκινήσουμε μιά προσπάθεια με κλασική πυραμιδική δομή, πρώτον αυτή θα καταρρεύσει γρήγορα, καί δεύτερον …θα καταρρεύσει γρήγορα. Η πρώτη αιτία είναι το άκρατο αρχηγηλίκι, που κρύβει μέσα του ο κάθε Έλληνας. Η δεύτερη είναι οι αποσχίσεις (πάλι ως απόρροια αθεμελίωτου εγωϊσμού / αμετροέπειας / ανοησίας). Όταν βλέπετε τέτοια σχήματα να στέκονται (πχ παραδοσιακά κόμματα), καί δή γιά πολύ χρόνο, τότε βρίσκονται άλλες «συγκολλητικές» ουσίες από πίσω – οι οποίες έχουν τρόπους να επιβάλουν τον απόλυτο σεβασμό των «από κάτω» στους «από πάνω». Δεν μας αφορούν αυτά τα σχήματα, όμως. Το 1789 το πετάμε στα σκουπίδια – καί πολύ το κρατήσαμε.
Την τύχη της Ελλάδας ΔΕΝ θα την καθορίζει στο εξής το πού έβαλαν τους κώλους τους οι αντιπρόσωποι της Ασσαμπλέε Νασιονάλ του 1789. Ούτε αυτοί, που από τα παρασκήνια επέβαλαν …σεβασμό στην ιεραρχία των διαφόρων κομματικών πυραμίδων. (Ως …σεβάσμια άτομα οι ίδιοι.)
Τί θα κάνουμε, λοιπόν;
Μερικά πράγματα.
- Το πρώτο, οργανωνόμαστε σε ολιγάριθμες παρέες. Όπου αυτοελεγχόμαστε.
Έτσι, δεν θα υπάρξουν παράπονα καί στεναχώριες γιά προδότες κι αποχωρήσαντες. Επίσης, όποιος δεν θέλει να συμμετάσχει, ώρα του καλή. Να μας παρατήσει εξ αρχής ήσυχους καί να πάει στη Γερμανία. Ή στα ξενυχτάδικα της Μυκόνου. Ή όπου στο διάολο θέλει. Δεν υποσχόμαστε ούτε αρχηγικές θέσεις, ούτε λεφτά (καί δεν επιθυμούμε να προσελκύσουμε τσακάλια της πιάτσας). Αμφότερα δεν υφίστανται.
- Το δεύτερο, διαχειριζόμαστε εμείς τα του οίκου μας.
Καί είπαμε! Όποιος δεν θέλει να συμμετάσχει στην προσπάθεια, ώρα του καλή. Ούτε παρακαλάμε κανέναν, ούτε θα του κάνουμε κήρυγμα. Όμως, όποιος θέλει, θα συμμετάσχει ενεργώς. (Αλλοιώς, ας μην παραπονιέται ότι οι κακοί πολιτικοί του κάνουν ετούτο, ή εκείνο.) Ζητάμε την Ελληνική ψυχή σας καί τον χρόνο σας! Καί ο καθένας θα κάνει αυτό, στο οποίο είναι καλός.
Εάν αυτά σας φαίνονται από τώρα βαρειά κι ασήκωτα, σας θυμίζω πως η αντίθετη εικόνα είναι οι απρόσωπες γραφειάρες των πολιτικών του κατεστημένου – με τους κομματάρχες, κτλ. Όπου, αν περιμένεις να προωθηθεί το δίκαιο αίτημά σου, καλύτερα να το γυρίσεις στην Τουρκοκρατία. Ο πασάς της περιοχής θα σ’ εξυπηρετούσε πιό γρήγορα. (Μπορεί καί να σου έκοβε το κεφάλι – επειδή τον ενόχλησες. Αλλά, είτε με τον άλφα τρόπο, είτε με τον βήτα, στο προκύψαν ζήτημα θα έθετε ένα σαφές τέλος χωρίς καθυστέρηση.)
- Το τρίτο, συνεννοούμαστε με άλλες ομάδες συν-Ελλήνων.
Οπότε, δεν τίθεται κάν θέμα εγωϊστικής διεκδικήσεως της αρχηγίας. Βέβαια, πάντα υφίσταται το θέμα του συντονισμού της δράσης καί των αποφάσεων, αλλά αυτό υπάρχουν τρόποι να λύνεται κάθε φορά. (Γι’ αυτό καί δεν υπεισέρχομαι εδώ σε αχρείαστες λεπτομέρειες – καί δή, δεν συντάσσω εγχειρίδιο οδηγιών μιάς άκαμπτης δομής.)
Αυτά μας είναι αρκετά γιά το ξεκίνημα.
Είν’ αλήθεια πως (παρά τα προειρηθέντα) πολλοί συν-Έλληνες, απ’ αυτούς που θα δουν με θετική ματιά τα σημερινά, επιμένουν να σκέφτονται συμβατικά. Με όρους πυραμιδικής δομής, χρηματοδοτουμένων κομμάτων, «- Να βγούμε με εκλογές ως πλειοψηφία!», κτλ κτλ κτλ. Γι’ αυτούς, έχω να πω το εξής: είναι ελεύθεροι να το προχωρήσουν, άμα νομίζουν ότι θα πετύχουν κάτι. Ωστόσο, εγώ δεν θα συμμετάσχω, διότι δεν πιστεύω σε κάτι τέτοιο. Μόνο μιά ψήφο έχω να δώσω, καί τίποτ’ άλλο.
Δεν εμποδίζω κανέναν, δεν θα δοκιμάσω ν’ αλλάξω τα μυαλά κανενός, αλλά ξεκαθαρίζω απόλυτα τη θέση μου.
Συμπερασματικώς:
Ήδη ξεκίνησε η πρώτη Ελληνική παρέα, οπότε καιρός να ξεκινήσετε καί τη δική σας.
Θέλω να πιστεύω πως το μέλλον της χώρας μας καί του λαού μας προμηνύεται λαμπρότατο.
Όμως, συν …ιστολόγοις, καί χείρα κίνει.
πηγή ΕργΔημΕργ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου