του Παναγιώτη Χ. Δούμα
Ανάρπαστη έγινε η τελευταία διαφήμιση των Goody’s. Η κοινή γνώμη διχάστηκε και η διαφήμιση, αν μη τι άλλο, ακούστηκε. Oσο όμως κι αν οι συντελεστές της ήθελαν και να σοκάρουν, σε καμιά περίπτωση ο βασικός σκοπός τους δεν φαίνεται ότι ήταν αυτός, ούτε φυσικά να προωθήσουν το προϊόν τους. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο εάν το προϊόν αυτό ήταν η λευκή σαρξ σε διάφορες παραλλαγές - σίγουρα όχι τα χάμπουργκερ...
«Eμπαινες;» ρωτά επανειλημμένως ο αφηγητής. Ερώτημα που, κατά τη νεανική αργκό, έχει καθαρά σεξουαλικό, αν όχι σεξιστικό -ειδικά γι’ αυτούς που υπερασπίζονται τις προβαλλόμενες στη διαφήμιση αυτήν «αξίες»- περιεχόμενο. Συγχρόνως παρεμβάλλονται διαδοχικά άτομα αμφιλεγόμενου σεξουαλικού προσανατολισμού ή, τουλάχιστον, εξεζητημένου στιλιστικού γούστου - τι άλλο να πω;
Ερωτάται, δηλαδή, ο τηλεθεατής αν… ορέγεται κάτι που μοιάζει με ξενυχτισμένο τραβεστί, σε κάτι αγριεμένους τύπους με μάσκαρα και μπλουζάκια με το μικρό μου πόνι σε χρώματα του ουράνιου τόξου, σε κάτι απειλητικές «φεμιναζί» ή λεσβίες, σε ένα ανήμπορο παιδάκι που υφίσταται «bullying» (να και το κοινωνικό μήνυμα - εύγε!) και, στο τέλος, μετά την παρεμβολή και μιας -ό,τι πιο κοντά στο φυσιολογικό- ποπ τρελοκοπέλας ερωτάται αν θα έμπαινε στο… χάμπουργκερ.
Θα γελούσα, όμως όλο αυτό το αλλοπρόσαλλο και χαοτικό πανσεξουαλικό καρναβαλάκι σίγουρα δεν απευθύνεται σ’ εμένα. Στοχεύει στο παιδί μου και σε όλη την πιτσιρικαρία. Και, ναι, τα παιδιά στις μέρες μας ξέρουν και, ενδεχομένως, κάνουν πράγματα που εμείς δεν διανοηθήκαμε ούτε ως ενήλικες. Θέλουμε, όμως, αλήθεια, να τα παροτρύνουμε να ακολουθήσουν μια πορεία υπό το δόγμα τού «όλα είναι φυσιολογικά και όλα επιτρέπονται»;
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια εταιρία, μέσω διαφημίσεως, προβάλλει προκλητικά, στα όρια της χυδαιότητας, πρότυπα. Για κάποιον περίεργο λόγο, κρυμμένο στα ψιλά γράμματα της λεγομένης «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά σχήματα πλασάρουν την ατζέντα του πολιτιστικού μαρξισμού. Ισως να «είναι πολλά τα λεφτά». Ποιος ξέρει; Το μάθαμε, άλλωστε, πια ότι η οικογένεια ως κύτταρο των εθνικών κοινωνιών είναι στο στόχαστρο.
Εκεί, στο παράρτημα «εταιρική κοινωνική ευθύνη» της ιστοσελίδας των Goody’s, διαβάζουμε: «Tα παιδιά είναι συνώνυμα με το μέλλον μας, συνεπώς βοηθώντας τα παιδιά συμβάλλουμε σε ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας».
Μετά γελάμε και τρέχουμε με τα πιτσιρίκια στο πιο κοντινό σουβλατζίδικο!
(Ο Παναγιώτης Δούμας είναι επιχειρηματίας, αντιπρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ)
πηγή
Ανάρπαστη έγινε η τελευταία διαφήμιση των Goody’s. Η κοινή γνώμη διχάστηκε και η διαφήμιση, αν μη τι άλλο, ακούστηκε. Oσο όμως κι αν οι συντελεστές της ήθελαν και να σοκάρουν, σε καμιά περίπτωση ο βασικός σκοπός τους δεν φαίνεται ότι ήταν αυτός, ούτε φυσικά να προωθήσουν το προϊόν τους. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο εάν το προϊόν αυτό ήταν η λευκή σαρξ σε διάφορες παραλλαγές - σίγουρα όχι τα χάμπουργκερ...
«Eμπαινες;» ρωτά επανειλημμένως ο αφηγητής. Ερώτημα που, κατά τη νεανική αργκό, έχει καθαρά σεξουαλικό, αν όχι σεξιστικό -ειδικά γι’ αυτούς που υπερασπίζονται τις προβαλλόμενες στη διαφήμιση αυτήν «αξίες»- περιεχόμενο. Συγχρόνως παρεμβάλλονται διαδοχικά άτομα αμφιλεγόμενου σεξουαλικού προσανατολισμού ή, τουλάχιστον, εξεζητημένου στιλιστικού γούστου - τι άλλο να πω;
Ερωτάται, δηλαδή, ο τηλεθεατής αν… ορέγεται κάτι που μοιάζει με ξενυχτισμένο τραβεστί, σε κάτι αγριεμένους τύπους με μάσκαρα και μπλουζάκια με το μικρό μου πόνι σε χρώματα του ουράνιου τόξου, σε κάτι απειλητικές «φεμιναζί» ή λεσβίες, σε ένα ανήμπορο παιδάκι που υφίσταται «bullying» (να και το κοινωνικό μήνυμα - εύγε!) και, στο τέλος, μετά την παρεμβολή και μιας -ό,τι πιο κοντά στο φυσιολογικό- ποπ τρελοκοπέλας ερωτάται αν θα έμπαινε στο… χάμπουργκερ.
Θα γελούσα, όμως όλο αυτό το αλλοπρόσαλλο και χαοτικό πανσεξουαλικό καρναβαλάκι σίγουρα δεν απευθύνεται σ’ εμένα. Στοχεύει στο παιδί μου και σε όλη την πιτσιρικαρία. Και, ναι, τα παιδιά στις μέρες μας ξέρουν και, ενδεχομένως, κάνουν πράγματα που εμείς δεν διανοηθήκαμε ούτε ως ενήλικες. Θέλουμε, όμως, αλήθεια, να τα παροτρύνουμε να ακολουθήσουν μια πορεία υπό το δόγμα τού «όλα είναι φυσιολογικά και όλα επιτρέπονται»;
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια εταιρία, μέσω διαφημίσεως, προβάλλει προκλητικά, στα όρια της χυδαιότητας, πρότυπα. Για κάποιον περίεργο λόγο, κρυμμένο στα ψιλά γράμματα της λεγομένης «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά σχήματα πλασάρουν την ατζέντα του πολιτιστικού μαρξισμού. Ισως να «είναι πολλά τα λεφτά». Ποιος ξέρει; Το μάθαμε, άλλωστε, πια ότι η οικογένεια ως κύτταρο των εθνικών κοινωνιών είναι στο στόχαστρο.
Εκεί, στο παράρτημα «εταιρική κοινωνική ευθύνη» της ιστοσελίδας των Goody’s, διαβάζουμε: «Tα παιδιά είναι συνώνυμα με το μέλλον μας, συνεπώς βοηθώντας τα παιδιά συμβάλλουμε σε ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας».
Μετά γελάμε και τρέχουμε με τα πιτσιρίκια στο πιο κοντινό σουβλατζίδικο!
(Ο Παναγιώτης Δούμας είναι επιχειρηματίας, αντιπρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ)
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου