«Ιστορικές» στιγμές: Το σχέδιο που ανοίγει τον δρόμο για έναν παγκόσμιο ηγέτη.

του Κίμωνα Χαραλάμπους

 

Δυστυχώς οι μεγαλύτερες αλλαγές, στην γνωστή ιστορία που μας διδάσκουν, αφορούσαν απλά και μόνο παγκόσμια συμφέροντα και όχι τα δίκαια των λαών.
Έτσι, και τώρα, με αφορμή το «δυσβάστακτο χρέος σε Ασία και Αμερική (που) παραμένει ικανό να πυροδοτήσει νέα παγκόσμια οικονομική κρίση», διανοούμενοι, ακτιβιστές, πρώην και νυν πολιτικοί και επιστήμονες ζητούν «ευρωπαϊκή αναγέννηση» «υπό την αιγίδα και την στήριξη όλων των πολιτών, των διαμορφωτών της κοινής γνώμης, των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των επιχειρήσεων σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο». Τι εννοούν;

 
Όπως αναφέρουν:

«Το σχέδιο αυτό πρέπει να περιλαμβάνει σαφείς δράσεις, οι οποίες θα έχουν θετική επίδραση στις βραχυπρόθεσμες και τις μακροπρόθεσμες προοπτικές των Ευρωπαίων πολιτών, καθώς και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα εφαρμογής του. Αν αυτό δεν ισχύσει, κινδυνεύουμε να δούμε μεγάλη ενίσχυση των λαϊκίστικων πολιτικών δυνάμεων στις επόμενες ευρωεκλογές».

Κατά αυτούς λοιπόν το σχέδιο πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα, προκειμένου να εμποδιστεί η άνοδος των δυνάμεων της Εθνικής Δεξιάς, του πολιτικού αντιπάλου δηλαδή των διεθνιστών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι στηρίζουν τα ισχυρά «έθνη-κράτη» απέναντι στο ευρωπαϊκό υπερκράτος με ουσιαστική κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας που προωθούν οι Βρυξέλλες.
Μάλιστα, ακριβώς όπως συνέβη στην επανάσταση των μπολσεβίκων στην Ρωσία, οι ομάδα αυτή που υπογράφει την… έκκληση για ακόμα περισσότερη Ευρώπη επικαλείται τους αδύναμους, προκειμένου να εφαρμοστούν συγκεκριμένα σχέδια.

«Για τον λόγο αυτό, καλούμε όλους τους Ευρωπαίους να συμμετάσχουν στη διαβούλευση πολιτών, με την ελπίδα ότι θα πείσουν τους πλέον αδύναμους να εκφραστούν και θα επιτύχουν έτσι πραγματική πολυφωνία και έκφραση όλων των διαφορετικών απόψεων».

Ποιες διαφορετικές απόψεις, όταν ο στόχος είναι να επιβληθεί μόνο μία;
Δεν σας είπαμε ακόμα όμως ποιο σχέδιο ζητούν να εφαρμοστεί.
Έτοιμοι;

«Προτείνουμε πράγματι την δημιουργία μόνιμου και αναφαίρετου δικαιώματος συμμετοχής στο πολιτικό γίγνεσθαι της Ενωσης και καλούμε όλους τους πολίτες σε κοινή οικοδόμηση της μόνιμης, πολυεθνικής και πολύγλωσσης πλατφόρμας civico.eu. Η πλατφόρμα αυτή θα επιτρέψει στους πολίτες να εκφραστούν, προωθώντας παράλληλα τον διάλογο, ο οποίος θα οδηγήσει στην εκπόνηση συγκεκριμένων προτάσεων για την αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό των ευρωπαϊκών θεσμών. Οι σύγχρονες ψηφιακές τεχνολογίες, η πρόοδος της αυτοματοποιημένης διερμηνείας και η υιοθέτηση της τεχνητής νοημοσύνης θα επιτρέψουν νέα θεώρηση της δημοκρατίας και των θεσμών της».

Η τεχνητή νοημοσύνη θα θωρακίσει την δημοκρατία; Πως θα γίνει αυτό;
Ένας υπερυπολογιστής τεχνητής νοημοσύνης, χωρίς συναισθήματα και πάθη, όπως έχει ακουστεί, θα κρίνει δήθεν την διακυβέρνηση των πολιτών; Θα κρίνει τι είναι «δημοκρατικό και τι όχι; Ποιος θα τον ελέγχει; Αυτοί που νοιάζονται τόσο πολύ για τους ανθρώπους ή θα δρα από μόνος του;

«Αυτό δεν σημαίνει ασφαλώς την υποβάθμιση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, αλλά την ενίσχυσή της με εργαλεία τα οποία θα επιτρέψουν την διαρκή ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των πολιτών και τη συμμετοχή του εκλογικού σώματος στη δημοκρατική διαδικασία. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, έχουμε πεισθεί ότι οι συμπολίτες μας πρέπει να συμμετάσχουν στη δημιουργία νέου, πραγματικά διακρατικού, πολιτικού θεσμού».

Πάλι θα συμμετέχουν οι πολίτες; Όπως συμμετείχαν μέχρι τώρα; Η πρόταση, όπως καταλαβαίνεται, είναι για γέλια και στόχο έχει απλά να δώσει «επαναστατικό» χρώμα στο επόμενο βήμα για την Ευρώπη.
Ένα υπερκράτος, το οποίο θα ελέγχεται από την τεχνητή νοημοσύνη. Οι πολίτες, θεωρούν προφανώς οι υπέρμαχοι του σχεδίου, όντες απογοητευμένοι από τους πολιτικούς θα δεχθούν ενδεχόμενα την όποια καινοτομία, η οποία θα τους προσφέρει ασφάλεια και ομαλή διαβίωση στον κόσμο αυτό.

«Πριν από ακριβώς δύο χρόνια, εγκαινιάσαμε έκκληση για ευρωπαϊκή αναγέννηση, στα πρωτοσέλιδα του ευρωπαϊκού Τύπου. Κύριο μέλημά μας ήταν η αποφυγή ευρωπαϊκής έκρηξης, η οποία θα έδινε τέλος στο ευρωπαϊκό όραμα με την άνοδο του λαϊκισμού και άλλων εθνικιστικών ιδεολογημάτων. Πεποίθησή μας είναι ότι μόνο ένα μεγάλο κίνημα πολιτών και διαμορφωτών της κοινής γνώμης από όλο το πολιτικό φάσμα θα μπορούσε να ασκήσει την αναγκαία πίεση που θα εγγυάτο την ενότητα της Ευρώπης των 27, μετά το Brexit».

Αυτό το… κίνημα πολιτών λοιπόν δεν αποκλείεται σχετικά σύντομα να «παρουσιάσει» ως λύση έναν παγκόσμιο ηγέτη, καθότι πάντα ένας είναι ο επικεφαλής της κάθε... «επανάστασης», ο οποίος θα οδηγήσει το ευρωπαϊκό υπερκράτος συνενωμένο με όσες περιοχές ανήκουν στην σφαίρα επιρροής της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων στην Νέα Εποχή ή καλύτερα στον (Ευρωπαϊκό) Δρόμο για Ένα Καλύτερο Μέλλον», όπως ονομάζεται ο χάρτης που παρουσίασαν οι υπογράφοντες το σχέδιο.
Κλείνουμε το άρθρο με τον δικό τους επίλογο και τα σχόλια δικά σας:

Εβδομήντα χρόνια μετά το Συνέδριο της Χάγης, που υπήρξε η πραγματική ιδρυτική πράξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καλούμε σε ένα νέο συνέδριο ευρωπαϊκής συνειδητοποίησης πριν από το τέλος του έτους, το οποίο θα ενώσει πολίτες, διαμορφωτές της κοινής γνώμης και ηγέτες από όλο το ευρωπαϊκό φάσμα, έτσι ώστε να γράψουμε από κοινού τη νέα σελίδα της κοινής μας ιστορίας. Μόνο μέσα από ταχεία πρόοδο, δημοκρατική ανανέωση με στόχο τη διασφάλιση των θεμελιωδών μας αξιών και τη συσπείρωση καλοπροαίρετων παικτών θα μπορέσουμε να αναζωπυρώσουμε την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων πολιτών προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, σε πνεύμα ανανεωμένης αλληλεγγύης. Αυτή είναι η αναγκαία συνθήκη που θα επιτρέψει στην Ενωση να μεταμορφωθεί σε μεγάλη, δημοκρατική, πολιτιστική, κοινωνική, περιβαλλοντική και βιομηχανική δύναμη, ικανή να επηρεάσει καθοριστικά την εξέλιξη του πλανήτη μας, να διασφαλίσει τα συμφέροντα των πολιτών και να βοηθήσει στη γέννηση ενός καλύτερου κόσμου.
Οι υπογράφοντες
Γκιγιόν Κλοσά (Γαλλία) συγγραφέας, διευθυντής CIVICO, Αλμπέρτο Αλεμάνο (Ιταλία) καθηγητής Νομικής, Λάζλο Αντορ (Ουγγαρία) οικονομολόγος, πρώην Ευρωπαίος επίτροπος, Λιονέλ Μπάλερ (Ελβετία) σκηνοθέτης, Μίκλος Μπαράμπας (Ουγγαρία) διευθυντής Οίκου της Ευρώπης, Ενρίκε Μπαρόν Κρέσπο (Ισπανία) πρώην πρόεδρος Ευρωκοινοβουλίου, Μαρς ντι Μπαρτολομέο (Λουξεμβούργο) πρόεδρος του Κοινοβουλίου του Λουξεμβούργου, Μπράντο Μπενιφέλ (Ιταλία) μέλος του Ευρωκοινοβουλίου, Σιλβέν Μπονέ (Γαλλία) στέλεχος επιχείρησης, Ζαν-Λουί Μπορλό (Γαλλία) πρώην υπουργός, δικηγόρος, Μερσέντες Μπρέσο (Ιταλία) μέλος του Ευρωκοινοβουλίου, πρώην μέλος της Επιτροπής Περιοχών, Ελμαρ Μπροκ (Γερμανία) μέλος του Ευρωκοινοβουλίου, πρώην πρόεδρος Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, Λαϊκό Κόμμα, Ευρωκοινοβούλιο, Φιλίπ ντε Μπουκ (Βέλγιο) πρώην γενικός διευθυντής BusinessEurope, μέλος Οικονομικής και Κοινωνικής Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Τομά ντε Σαρεντενέ (Γαλλία) στέλεχος επιχείρησης, Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ (Γαλλία-Γερμανία) πρώην πρόεδρος της ομάδας των Πρασίνων, Ευρωκοινοβούλιο, Γιώργος Ντάσσης (Ελλάδα) συνδικαλιστής, πρώην πρόεδρος της Οικονομικής και Κοινωνικής Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Πιοτρ Ντούντεκ (Πολωνία) συντονιστής νεολαίας και πανεπιστημίων, CIVICO Europa, Πολ Ντιζαρντέν (Βέλγιο) γενικός διευθυντής BOZAR, Ιζαμπέλ Ντουράν (Βέλγιο) πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αναπληρώτρια γενική γραμματέας UNCTAD, Μικέλε Φιορίλο (Ιταλία), φιλόσοφος, συντονιστής δικτύων CIVICO Europa, Σινθιά Φλερί (Γαλλία) φιλόσοφος και ψυχαναλύτρια, Μάρκους Γκάμπριελ (Γερμανία) φιλόσοφος, Κριστόφ Γκαλφάρ (Γαλλία) αστροφυσικός, συγγραφέας, Αρτ ντε Γκέους (Γερμανία) πρόεδρος του ιδρύματος Bertelsmann, Φελίπε Γκονζάλες (Ισπανία) πρώην πρωθυπουργός, Σάντρο Γκότσι (Ιταλία) υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Ντανούτα Χούμπνερ (Πολωνία) πρώην Ευρωπαία επίτροπος, πρόεδρος Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων, Ευρωκοινοβούλιο, Ουλρίκε Γκουερό (Γερμανία) διευθύντρια Εργαστηρίου Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας, Αλέν Ζιπέ (Γαλλία) πρώην πρωθυπουργός, δήμαρχος του Μπορντό, Σαρλ Καλσέν (Βέλγιο) σχεδιάστρια, Εβίκα Καραμαγγιώλη (Ελλάδα) καθηγήτρια πανεπιστημίου, Ματιέ Λαμπέ (Γαλλία) επιχειρηματίας, Αλέν Λαμασούρ (Γαλλία) μέλος Ευρωκοινοβουλίου, πρώην υπουργός, Κριστόφ Λεκλέρ (Γαλλία) επιχειρηματίας των ΜΜΕ και ιδρυτής της Euractiv, Τζο Λάινεν (Γερμανία) μέλος Ευρωκοινοβουλίου, πρόεδρος Ευρωπαϊκού Διεθνούς Κινήματος, Αντρέ Λέσεκρουγκ-Πιέτρι (Γερμανία-Γαλλία) ιδρυτής ACapital, πρώην ειδικός σύμβουλος υπουργού Αμυνας, Ρομπέρ Μενάς (Αυστρία) συγγραφέας, Ζαν-Πιερ Μινιάρ (Γαλλία) δικηγόρος, Ζοέλ Μιλκέ (Βέλγιο) πρώην πρωθυπουργός, Αλεξάνδρα Μητσοτάκη (Ελλάδα) πρόεδρος Action Aid Hellas, Τζοναθάν Μοσκοβίτς (Βέλγιο) ιδρυτικό μέλος CIVICO Europa, συντονιστής σχεδίου G1000, Φερντινάντο Νέλι Φερότσι (Ιταλία) πρεσβευτής, πρώην Ευρωπαίος επίτροπος, πρόεδρος της AIA, Κάθριν Νουν (Ιρλανδία) γερουσιαστής, πρόεδρος ιρλανδικής Βουλής Πολιτών, Γιοχάνα Νίμαν (Σουηδία) πρώην πρόεδρος Ευρωπαϊκού Φόρουμ Νεολαίας, Σόφι Οκσάνεν (Φινλανδία) συγγραφέας, Γκουγέρμε Ολιβέρα Μαρτίνς (Πορτογαλία) διαχειριστής ιδρύματος Γκουλμπεκιάν, πρώην υπουργός, Ερίκ Ορσενά (Γαλλία) συγγραφέας, Ροσέν Πλεσνιέβεφ (Βουλγαρία) πρώην πρόεδρος Βουλγαρικής Δημοκρατίας, Φραντσέσκο Προφιούμο (Ιταλία) πρώην υπουργός, πρόεδρος του ιδρύματος Compagnia di San Paolo, Σνέσκα Μιχαΐλοβιτς (Ολλανδία) γενική γραμματέας Europa Nostra, Ζαν Κατρεμέρ (Γαλλία) δημοσιογράφος, συγγραφέας, Φραντσέσκα Ράτι (Ιταλία) πρώην αναπληρώτρια γενική γραμματέας Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ιδρυτικό μέλος CIVICO Europa, Μαρία Ζοάο Ροντρίγκες (Πορτογαλία) πρώην υπουργός, Ευρωκοινοβούλιο, Ρομπέν Ριβατόν (Γαλλία) συγγραφέας, Πέτρε Ρομάν (Ρουμανία) πρώην πρωθυπουργός, Τάβι Ρόιβας (Εσθονία) πρώην πρωθυπουργός, Βίτσε Ρούσεν (Ολλανδία) ιδρυτικό μέλος CIVICO Europa, Γιόχεν Ζάντιγκ (Γερμανία) διευθυντής χορευτικής ομάδας Σάσα Βαλτς και Φίλοι, Ρομπέρτο Σαβιάνο (Ιταλία) συγγραφέας, Νίκολας Σμιτ (Λουξεμβούργο) υπουργός Εργασίας και Μετανάστευσης, Γκεζίνε Σβαν (Γερμανία) πρόεδρος της πλατφόρμας διακυβέρνησης Humboldt-Viadrina, Ντενίς Σιμονό (Γαλλία) πρόεδρος EuropaNova, Μπενζαμέν Σπαρκ (Βέλγιο) εικαστικός, Βόλφγκανγκ Τίμανς (Γερμανία) φωτογράφος και γλύπτης, Κίρστεν βαν ντερ Χουλ (Ολλανδία) μέλος Ευρωκοινοβουλίου, πρώην πρόεδρος ολλανδικής Γερουσίας, Γκι Φερχόφσταντ (Βέλγιο) πρώην πρωθυπουργός, πρόεδρος ομάδας ADLE στο Ευρωκοινοβούλιο, Βάλρα Βίκε Φραϊμπέργκα (Λετονία) πρώην πρόεδρος Δημοκρατίας, Πιέτρο Βιμόντ (Γαλλία-Ιταλία) ιδρυτικό μέλος και στέλεχος CIVICO Europa, Λούκα Βισεντίνι (Ιταλία) γενικός γραμματέας Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων, Λίντερτ ντε Βοκτ (Ολλανδία) στέλεχος επιχείρησης, Σάσα Βαλτς (Γερμανία) χορεύτρια και χορογράφος, Βιμ Βέντερς (Γερμανία) σκηνοθέτης.

πηγή