Η παρούσα ανάρτηση, στο σύνολό της, προέκυψε ως αποτέλεσμα ενός 4ήμερου ταξιδιού που έκανε στον Λίβανο πριν από λίγες ημέρες, ο διαχειριστής του μπλογκ 'Αριστερός Πατριώτης'. Δεν έχω λόγια για να περιγράψω το μπλογκ αυτό, το οποίο ανακάλυψα κατά λάθος, πάνω σε σέρφινγκ. Τύφλα νά'χουν όλα τα γνωστά πατριωτικά, εθνικιστικά και "εθνικο-απελευθερωτικά" μπλογκ! Τα χώνει σε σιωνιστές, στους ψευτο-αριστερούς της ελληνικής κυβέρνησης, σε όλο το προδοτικό πολιτικό σύστημα της Ελλάδος, στο Ισραήλ κ.ά.., περισσότερο όμως έχει άχτι την Ρουβικωνιάδα του Τσιπριστάν και όλο το κύκλωμα των έμμισθων αντιφάδων και ψευτο-αναρχο-αριστερο-άπλυτων εθνομηδενιστών των ιδρυμάτων Τζορτζ Σόρος, που λυμαίνονται και υπονομεύουν τη χώρα. Μάλιστα έχει και ειδική ανάρτηση με κατάλογο από καμιά εκατοστή διευθύνσεις από στέκια και οργανώσεις τέτοιου είδους, σε Εξάρχεια και σε όλη την Ελλάδα, στην οποία ανάρτηση προτρέπει τους Έλληνες να οργανωθούν σε ειδικές ομάδες και να πάνε να τους εξηγήσουν "τί εστί βερύκοκο".
Θα απολαύσετε αυτή την ανάρτηση. Στο τέλος, επέλεξα να ακούσουμε (και να δούμε) ένα πολύ συγκινητικό ορχηστρικό κομμάτι -σε μεγαλειώδη πραγματικά σκηνοθεσία, με εικόνες από την βασανισμένη Βηρυττό- του Λιβανέζου jazz τρομπετίστα Ibrahim Maalouf, ο οποίος στο διεθνές μουσικό στερέωμα έχει χαρακτηριστεί ως ο Miles Davis της Μέσης Ανατολής. Το μουσικό αυτό κομμάτι, αν και έχει ένα υπέροχο λυπητερό θέμα, από το όγδοο λεπτό ξεκινάει ένα απρόβλεπτο rock ξέσπασμα, που σου σηκώνεται η τρίχα. Καλή ακρόαση...
Τρίτη, 29 Μαΐου 2018
ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΒΑΝΟ...ΣΤΟΝ ΚΑΘ ΗΜΑΣ "ΛΙΒΑΝΟ"....
Μια Βηρυττος συγχρονη και ακμαια, με φοβερα μοντενας αρχιτεκτονικης πανηψηλα μεγαρα, αλλα πολλα ακομα κτηρια ημικατεστραμμενα γεματα τρυπες απο σφαιρες...
Μια κοινωνία που μετα απο 15 χρονια εμφυλιου (1975-1990) εχει βρη σε 30 χρονια τροπο να ζουν ολοι μαζι συνεργαζομενοι-Χριστιανοι και Μουσουλμανοι μετριοπαθεις..ενω εμεις με μονο( !!!) τεσσερα χρονια εμφυλιο (1944-1949) βασανιζομαστε διαιρεμενοι απο τα τραυματα του κ.το αιμα του 68 χρόνια....
Στρατος παντου φυλαει την ταξη-ουδεις διαμαρτυρεται-στρατος ενιαιος και ευγενης...
...Παντου Αρχαιοελληνικα, Ρωμαικα και Βυζαντινα μνημεια...
Συμπαθεια για τους Ελληνες "Γιουνάνι"...
Παντου κυριαρχη η Χεζμπολλαχ, που συνετριψε δυο (2000-2006) φορες τους Ισραηλινους εισβολεις και τους πεταξε εξω απο το Ν. Λιβανο...
Το Μουσειο Αντιστασης στη Μλέετα μας συνταραξε- ολη η εικονα του συντριμμενου Ισραηλινου στρατου και της ηρωικης μαχης της Χεζμπολλαχ μεσα απο λαγουμια, σε ολο το Ν. Λιβανο-σημερα εχει 67 βουλευτες επι 128...
Αναλυτικο οδοιπορικο θα βρητε στηην Πατριωτικη Εφημεριδα " ΕΜΠΡΟΣ" το Σαββατο 2/6 στα περιπτερα
Αν θελετε να μαθαινετε απευθειας αυτα που μας κρυβουν τα Εβραιοκρατουμενα ΜΜΕ μας...
...μπορειτε να επισκεπτεστε το site της Χεζμπολλαχ " Αlmanarnews English-κι απο εδω ...
Τωρα για ναχετε πλήρη εικονα διαβαστε ενα πολυ αναλυτικο σημειωμα του Indymedia για το τι ειναι η Χεζμπολαχ-που δεν ειναι καθολου φιλοναζιστικη, οπως λενε πολλοι που δεν ξερουν εν τουτοις που οδηγησε απο αντιδραση-a contrario- τους Αραβες η αθλια αποικιοκρατια των Αγγλογαλλων...
Τι είναι η Χεζμπολάχ;
Ενα Πατριωτικο Κίνημα Αντιστασης Χριστιανων και Μουσουλμανων Λιβανεζων πατριωτών!
Ο Bilal El-Amine είναι λιβανέζος δημοσιογράφος και πρώην
συντάκτης του αμερικανικού περιοδικού "Left Turn". Τον
τελευταίο χρόνο ζει στον Λίβανο. Το παρακάτω είναι
απόσπασμα από συνέντευξή του στο περιοδικό. Ολόκληρη η
συνέντευξη υπάρχει εδώ:
http://electronicintifada.net/v2/article5679.shtml
-Ποιος είναι ο ρόλος της Χεζμπολάχ στα πολιτικά πράγματα του Λιβάνου τα τελευταία χρόνια;
*Πιστεύω ότι, αν το Ισραήλ δεν είχε εισβάλει στον νότιο Λίβανο το 1982,
δεν θα υπήρχε τώρα καμία "Χεζμπολάχ". Είναι ένα κίνημα που αναδύθηκε
μέσα από την εισβολή και τη μακροχρόνια κατοχή που ακολούθησε. Οι
Ισραηλινοί έκαναν το μεγάλο λάθος και επεκτάθηκαν πολύ πέρα από τον
άμεσο στόχο τους, δηλαδή την εκδίωξη της ΟΑΠ από τον Λίβανο. Μόλις τρεις
μήνες μετά την εισβολή είχαν καταφέρει να διασκορπίσουν την ΟΑΠ σε
διάφορες χώρες, αλλά, αντί να αποχωρήσουν σε εκείνο το σημείο,
αποφάσισαν να μείνουν για να εξαναγκάσουν τον Λίβανο να υπογράψει
συνθήκη ειρήνης και για να επιβάλουν το δικό τους καθεστώς και την
επικυριαρχία τους.
Οι Ισραηλινοί προφανώς δεν διακρίνονται για την αβρότητά τους ως κατακτητές. Η κατοχή ήταν επαχθής, με βασανιστήρια, φυλακίσεις, γενικευμένη εφαρμογή της συλλογικής τιμωρίας - ό,τι κάνει το Ισραήλ στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Όλα αυτά εξώθησαν τους ανθρώπους στον Νότο και στο μεγαλύτερο μέρος του Λιβάνου να εξεγερθούν και να αρχίσουν να αντιστέκονται.
Η Χεζμπολάχ ξεκίνησε ως ομπρέλλα πολλών μικρών ομάδων που είχαν αρχίσει να συσπειρώνονται γύρω από την ιδέα της δημιουργίας μιας αποτελεσματικής αντιστασιακής οργάνωσης. Γύρω στα 1985 δημοσιοποίησαν μια διακήρυξη στόχων, γνωστή ως "Ανοιχτή Επιστολή", που ήταν μια πρώτη αποτύπωση των θέσεών τους, αλλά εξέλεξαν ηγεσία μόλις στα τέλη της δεκαετίας.
Από τότε που ιδρύθηκε, η Χεζμπολάχ έχει ξαφνιάσει αρκετούς από όσους αντιμετωπίζουν πολύ αρνητικά τις ισλαμιστικές ακτιβιστικές οργανώσεις. Έχει καταφέρει να εδραιωθεί ως μια πολύ ανοιχτή και ανεκτική ισλαμιστική οργάνωση που δεν επιδιώκει να επιβάλει ισλαμικό καθεστώς σε ανθρώπους που δεν το θέλουν και το έχει δηλώσει από την πρώτη στιγμή. Στον νότιο Λίβανο υπάρχει ένας μικρός αλλά όχι ευκαταφρόνητος αριθμός χριστιανών, πολλοί από τους οποίους είχαν συνεργαστεί ανοιχτά με τους ισραηλινούς κατακτητές· ήταν οι σκληρότεροι βασανιστές και οι στυγνότεροι φονιάδες. Παρ' όλα αυτά, από τότε που η Χεζμπολάχ απελευθέρωσε την περιοχή δεν έχει υπάρξει ούτε ένα περιστατικό αντεκδίκησης εναντίον των συνεργατών των κατακτητών, χριστιανών ή μουσουλμάνων.
Μετά την απελευθέρωση του νοτίου Λιβάνου, η Χεζμπολάχ ενσωματώνεται σταδιακά στο πολιτικό σύστημα και εδραιώνει την παρουσία της ως πολιτικό κόμμα με όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή στην κυβέρνηση. Το πρώτο βήμα έγινε με την είσοδό της στη Βουλή και την ανάδειξή της στη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική παράταξη. Στις τελευταίες εκλογές έκανε ένα βήμα ακόμη, συμμετέχοντας στην κυβέρνηση με δύο υπουργούς. Αυτή η διαδικασία ονομάστηκε "λιβανοποίηση".
Μερικοί διαφώνησαν με αυτήν την επιλογή και αποχώρησαν, αλλά η πορεία της ενσωμάτωσης συνεχίζεται.
Η Χεζμπολάχ έχει κατηγορηθεί πολλές φορές ότι ενεργεί για λογαριασμό της Συρίας ή του Ιράν, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί την κατεξοχήν έκφραση των σιιτών μουσουλμάνων του Λιβάνου, που στο παρελθόν δεν είχαν πραγματικά δικούς τους εκπροσώπους. Είναι ένα λιβανέζικο κόμμα με τεράστια λαϊκή υποστήριξη -μεγαλύτερη ίσως από οποιουδήποτε κόμματος στον Λίβανο ή αλλού- που σε μια ώρα μπορεί να κατεβάσει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου στον δρόμο. Αυτό οφείλεται όχι μόνο στην πολύ καλή της οργάνωση, αλλά και στο ότι έχει πραγματικά προσφέρει σ' αυτόν τον κόσμο: πέταξε έξω από τον Λίβανο έναν από τους ισχυρότερους στρατούς μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια κατοχής, εκπροσωπεί τους σιίτες στην κυβέρνηση και με το κοινωνικό της έργο έχει βελτιώσει το επίπεδο ζωής τους.
-Πώς θα χαρακτήριζες τον ηγέτη της Χεζμπολάχ και πώς τον βλέπουν στον αραβικό κόσμο, ειδικά μετά τον πρόσφατο πόλεμο με το Ισραήλ;
* Άλλοι μιλάνε για τον νέο Σαλαντίν και άλλοι για τον νέο Νάσερ. Στις διαδηλώσεις σε όλο τον αραβικό κόσμο βλέπεις φωτογραφίες του Νασράλα, παρότι πρόκειται για σιίτη κληρικό ενώ οι περισσότεροι άραβες μουσουλμάνοι είναι σουνίτες που στο παρελθόν ήταν προκατειλημμένοι. Μετά το ξέσπασμα του τελευταίου πολέμου, όλα αυτά μπήκαν στην άκρη. Ο Νασράλα έχει πράγματι γίνει ο ήρωας πολλών Αράβων· είναι ο άνθρωπος που "ανυψώνει το ηθικό μας", όπως λένε.
Ο Νασράλα και η Χεζμπολάχ έχουν παρουσιάσει ένα εναλλακτικό πρότυπο απέναντι τόσο στα διεφαρμένα αραβικά καθεστώτα - που πλουτίζουν σε βάρος των λαών τους ή ακόμα και χρησιμοποιούν εναντίον τους τα όπλα που αγοράζουν - όσο και στην Αλ Κάιντα και αυτό το είδος του ακροδεξιού ισλαμισμού που παλιότερα εμφανιζόταν ως αντιπολίτευση.
- Ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του Ιράν και της Συρίας στον πρόσφατο πόλεμο και ποια είναι η επιρροή τους στη Χεζμπολάχ;
* Το Ιράν είναι ο κυριότερος χρηματοδότης της Χεζμπολάχ και τη στηρίζει με διάφορους τρόπους. Αναμφίβολα, η ιρανική υποστήριξη έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην ίδρυση και την επιτυχημένη πορεία του κινήματος. Ωστόσο, η Χεζμπολάχ είναι γέννημα του Λιβάνου και προϊόν της ιστορικής εξέλιξης στη χώρα αυτή.
Μπορεί οι φρουροί της ιρανικής επανάστασης να βοήθησαν στη στρατιωτική εκπαίδευση των αρχικών μελών, αλλά η Χεζμπολάχ απαρτιζόταν πάντοτε σχεδόν αποκλειστικά από Λιβανέζους· θα έλεγα ότι αποτελείται κατά 99% από σιίτες του Λιβάνου που βίωσαν την ισραηλινή κατοχή. Πράγματι η ιρανική επανάσταση ήταν πηγή έμπνευσης και υλικής υποστήριξης, όμως ουσιαστικά η Χεζμπολάχ είναι συνέπεια της ισραηλινής εισβολής και πολύχρονης κατοχής.
Η Συρία έχει κυρίως ρόλο "γέφυρας" για να περνούν όπλα προς τη Χεζμπολάχ. Επίσης, όσο είχε τον έλεγχο του Λιβάνου (μέχρι το 2005), δεν παρενέβαινε στην αντιστασιακή δράση της Χεζμπολάχ, όπως προέβλεπε η μεταξύ τους συμφωνία.
Κανείς δεν αρνείται ότι υπάρχει συμμαχία ή κάποιου είδους σχέση. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν οι αντίπαλοι της Χεζμπολά διατείνονται ότι δεν ενεργεί προς όφελος των Λιβανέζων, αλλά είναι απλώς μια μαριονέτα του Ιράν ή της Συρίας. Όμως η ιστορία της έχει δείξει ότι δρα πάντα στο πλαίσιο των συμφερόντων του λιβανέζικου λαού -τουλάχιστον αυτού του 1/3 που εκπροσωπεί. Όλες οι αποφάσεις της Χεζμπολάχ λαμβάνονται και υλοποιούνται στον Λίβανο.
Η προσπάθεια σύνδεσης της Χεζμπολάχ με το Ιράν και τη Συρία γίνεται και για άλλους λόγους. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ επιδιώκουν την πρόσδεση της Χεζμπολάχ στον "άξονα του κακού" και ουσιαστικά την εξωθούν σε κοινό μέτωπο με το Ιράν και τη Συρία, καθώς αυτό θα τους έδινε ένα καλό πρόσχημα για να χτυπήσουν και τις τρεις χώρες μαζί. Αυτό επιχείρησαν να κάνουν και στον τελευταίο πόλεμο, αλλά βέβαια δεν τα κατάφεραν.
- Με ποιον τρόπο αυτός ο πόλεμος μπορεί να επηρεάσει τους Παλαιστίνιους που ζουν στον Λίβανο και την Παλαιστίνη;
* Πάνω από όλα, οι Παλαιστίνιοι έχουν το παράδειγμα ενός αντιστασιακού κινήματος που κατάφερε όχι μόνο να αποκρούσει τους Ισραηλινούς, αλλά και να αποδείξει για δεύτερη φορά ότι ο στρατός τους - στον οποίο βασίζονται για να κρατούν όλους, και ειδικά τους Παλαιστίνιους, υποταγμένους - δεν είναι αήττητος. Είναι πολύ πιθανό το παράδειγμα της Χεζμπολά να έχει εμψυχώσει τους Παλαιστίνιους που εδώ και πολλά χρόνια υφίστανται την επιθετικότητα του Ισραήλ. Επιπλέον μπορεί να τους έχει διδάξει τακτικές και τρόπους οργάνωσης και αντιστασιακής δράσης.
Πολλοί θεωρούν ότι το κατόρθωμα της Χεζμπολά να διώξει τον ισραηλινό στρατό από τον νότιο Λίβανο το 2000 ενέπνευσε τουλάχιστον εν μέρει τη δεύτερη Ιντιφάντα που ξέσπασε μόλις λίγους μήνες μετά στην Παλαιστίνη. Η μοίρα του Λιβάνου είναι δεμένη με τη μοίρα της Παλαιστίνης. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Χαμάς αρχίζει να υιοθετεί τις πολιτικές και οργανωτικές αντιλήψεις της Χεζμπολά και να απομακρύνεται από το πρότυπο των πιο παραδοσιακών ισλαμιστικών ομάδων που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην ισλαμική ηθική και στις ενδοθρησκευτικές έριδες παρά στην αντίσταση ενάντια στην κατοχή και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.
- Ποια πρέπει να είναι κατά τη γνώμη σου η θέση της αμερικανικής αριστεράς για τη Χεζμπολάχ;
* Αυτό είναι σημαντικό θέμα, ειδικά αν κρίνω από τις υπάρχουσες αναλύσεις της αμερικανικής αριστερας για τον ισλαμικό ακτιβισμό. Υπάρχει μια ερμηνεία του ισλαμισμού ή αυτού που λανθασμένα ονομάζεται "ισλαμικός φονταμενταλισμός", προφανώς πολύ απλοϊκή και βολική για τη δεξιά, που έχει βρει έναν νέο μπαμπούλα στη θέση του κομμουνισμού για να δικαιολογεί την επιθετικότητα και τον απομονωτισμό της. Αυτή η δεξιά ερμηνεία, που προβάλλεται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ και την Ουάσιγκτον, παρουσιάζει συνήθως τους ισλαμιστές σαν καρικατούρες φανατικών τρομοκρατών που σκοτώνουν χωρίς λόγο. Δυστυχώς αυτή την αντίληψη τη συναντάμε και σε πολλές αναλύσεις της αμερικανικής αριστεράς.
Το λάθος πολλών στην αμερικανική αριστερά είναι ότι κατηγοριοποιούν αυτομάτως ως αντιδραστικό ή ακόμα και ισλαμοφασιστικό οποιοδήποτε κίνημα έχει αναφορές στο Ισλάμ. Τις περισσότερες φορές δεν γίνεται σχεδόν καμία διάκριση μεταξύ των διαφόρων τάσεων που υπάρχουν σήμερα στον ισλαμισμό. Οι τάσεις αυτές έχουν τόσο συγκεκριμένες διαφορές μεταξύ τους, που ο όρος "ισλαμισμός" καταντάει σχεδόν άχρηστος. Πάρτε για παράδειγμα τα διάφορα κοσμικά ρεύματα και πόσο δύσκολο είναι να μπουν όλα στην ίδια πολιτική κατηγορία: ο φασισμός ήταν κοσμικό ρεύμα, όπως είναι τυπικά και οι ρεπουμπλικάνοι· στην Αριστερά πάλι υπάρχουν οι μαρξιστές και οι αναρχικοί. Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να δεις και τον ισλαμισμό: υπάρχει μια ποικιλία ομάδων με πολλές αποκλίσεις μεταξύ τους και διαφορετική ιστορία.
Η περίπτωση της Χεζμπολάχ είναι πολύ χαρακτηριστική· είναι τόσο βαθιές οι διαφορές που τη χωρίζουν από άλλες ισλαμιστικές ομάδες, που είναι σχεδόν αδύνατον ακόμη και να τις αναφέρει κανείς όλες μαζί ως μέρη του ίδιου κινήματος.
Για να καταλάβουμε, χρειάζεται μια πιο διεισδυτική και απροκατάληπτη ματιά. Το θρησκευτικό στοιχείο στην πολιτική έκφραση ενός κινήματος δεν σημαίνει αυτόματα ότι αυτό το κίνημα είναι αντιδραστικό ή ότι πρέπει να είμαστε δύσπιστοι απέναντί του. Η Αλ Κάιντα είναι αντιδραστική οργάνωση -φαίνεται ότι το μόνο που επιδιώκει είναι η βίαιη επιβολή του Ισλάμ. Η πολιτική της ίσως έχει κάποια έντονα σεχταριστικά -αντιχριστιανικά, αντιεβραϊκά, ακόμη και αντισιιτικά- στοιχεία, ενώ και οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί για να επιτύχει τους στόχους της είναι αποτρόπαιες. Η Χεζμπολάχ είναι ακριβώς το αντίθετο: είναι το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα ενός συγκεκριμένου τμήματος του λιβανέζικου λαού που πάντα ήταν το πιο καταπιεσμένο και περιθωριοποιημένο. Αποτελεί την κορυφαία πολιτική συλλογική έκφραση των σιιτών του Λιβάνου, που απλώς συμβαίνει να έχει θρησκευτική χροιά.
Η Χεζμπολάχ είναι ένα πολύ επιτυχημένο κίνημα, αρκετά ανοιχτό και ανεκτικό σε πολλά επίπεδα. Δεν έχει προσπαθήσει να επιβάλει τα ισλαμικά ήθη σε όσους δεν είναι θρησκευόμενοι ή έχουν διαφορετική πίστη, ενώ και η τακτική της είναι συχνά αντίστοιχη οποιουδήποτε κοινωνικού κινήματος. Έχει βέβαια ένοπλη αντιστασιακή πτέρυγα, αλλά αυτό έγινε αναγκαστικά λόγω της ισραηλινής κατοχής· ποτέ δεν έστρεψε τα όπλα της εναντίον άλλων πλην των ισραηλινών κατακτητών.
Γι' αυτό καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί και να μην αντιδρούμε σπασμωδικά απέναντι σε όποιο κίνημα έχει ισλαμικό περιεχόμενο - αυτή είναι η τάση, ολοένα αυξανόμενη, στα περισσότερα κινήματα της Μέσης Ανατολής, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε. Η βάση για να κρίνουμε ένα κίνημα πρέπει να είναι το πραγματικό του περιεχόμενο, πίσω και πέρα από τον ισλαμισμό: τι αντιπροσωπεύει, ποιοι είναι οι στόχοι και οι τακτικές του.
- Οι περισσότεροι στην αντικαπιταλιστική αριστερά παραλληλίζουν τη Χεζμπολάχ όχι τόσο με την Αλ Κάιντα, όσο με τους ισλαμιστές της ιρανικής επανάστασης. Πώς το σχολιάζεις;
* Η Χεζμπολάχ δεν επιδιώκει να φτιάξει ισλαμικό κράτος εδώ. Οι σιίτες του Λιβάνου και του Ιράν διαφέρουν πολύ μεταξύ τους ιδεολογικά, επειδή οι ιστορικές συνθήκες είναι διαφορετικές. Στον Λίβανο οι σιίτες ήταν πάντα μειονότητα και παρίες. Στο Ιράν, αντίθετα, ο σιιτισμός αποτελεί κρατική θρησκεία εδώ και περίπου περίπου 500 χρόνια και η θέση του ιερατείου που καθοδήγησε την ισλαμική επανάσταση ήταν πολύ διαφορετική από ό,τι στον Λίβανο. Παρότι η επανάσταση αναμφίβολα τροφοδοτήθηκε από την ανεπτυγμένη στο Ιράν αντίθεση στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, οι ισλαμιστές μεταλλάχθηκαν όταν πήραν την εξουσία. Η Χεζμπολάχ -ακόμα και τώρα που έχει αναμειχθεί με την κρατική εξουσία- είναι πιο φιλελεύθερη και ανοιχτή, και πολιτεύεται με μεγαλύτερη ευελιξία και πραγματισμό.
Δεν υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στην ηγεσία της Χεζμπολάχ και στους μουλάδες του Ιράν, ούτε η πρώτη παίρνει διαταγές από τους δεύτερους. Σε ό,τι αφορά τη θρησκευτική ή "πνευματική", όπως την αποκαλούν, ηγεσία, αν διαβάσει κανείς τα γραπτά του Fadlallah που είναι ο πνευματικός καθοδηγητής των σιιτών του Λιβάνου, διαπιστώνει ότι είναι ιδιαίτερα φιλελεύθερος. Δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος και να θεωρούμε ότι η Χεζμπολάχ είναι το ίδιο πράγμα με το Ιράν μόνο και μόνο επειδή υποστηρίζεται οικονομικά από αυτό. Υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές.
Οι Ισραηλινοί προφανώς δεν διακρίνονται για την αβρότητά τους ως κατακτητές. Η κατοχή ήταν επαχθής, με βασανιστήρια, φυλακίσεις, γενικευμένη εφαρμογή της συλλογικής τιμωρίας - ό,τι κάνει το Ισραήλ στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Όλα αυτά εξώθησαν τους ανθρώπους στον Νότο και στο μεγαλύτερο μέρος του Λιβάνου να εξεγερθούν και να αρχίσουν να αντιστέκονται.
Η Χεζμπολάχ ξεκίνησε ως ομπρέλλα πολλών μικρών ομάδων που είχαν αρχίσει να συσπειρώνονται γύρω από την ιδέα της δημιουργίας μιας αποτελεσματικής αντιστασιακής οργάνωσης. Γύρω στα 1985 δημοσιοποίησαν μια διακήρυξη στόχων, γνωστή ως "Ανοιχτή Επιστολή", που ήταν μια πρώτη αποτύπωση των θέσεών τους, αλλά εξέλεξαν ηγεσία μόλις στα τέλη της δεκαετίας.
Από τότε που ιδρύθηκε, η Χεζμπολάχ έχει ξαφνιάσει αρκετούς από όσους αντιμετωπίζουν πολύ αρνητικά τις ισλαμιστικές ακτιβιστικές οργανώσεις. Έχει καταφέρει να εδραιωθεί ως μια πολύ ανοιχτή και ανεκτική ισλαμιστική οργάνωση που δεν επιδιώκει να επιβάλει ισλαμικό καθεστώς σε ανθρώπους που δεν το θέλουν και το έχει δηλώσει από την πρώτη στιγμή. Στον νότιο Λίβανο υπάρχει ένας μικρός αλλά όχι ευκαταφρόνητος αριθμός χριστιανών, πολλοί από τους οποίους είχαν συνεργαστεί ανοιχτά με τους ισραηλινούς κατακτητές· ήταν οι σκληρότεροι βασανιστές και οι στυγνότεροι φονιάδες. Παρ' όλα αυτά, από τότε που η Χεζμπολάχ απελευθέρωσε την περιοχή δεν έχει υπάρξει ούτε ένα περιστατικό αντεκδίκησης εναντίον των συνεργατών των κατακτητών, χριστιανών ή μουσουλμάνων.
Μετά την απελευθέρωση του νοτίου Λιβάνου, η Χεζμπολάχ ενσωματώνεται σταδιακά στο πολιτικό σύστημα και εδραιώνει την παρουσία της ως πολιτικό κόμμα με όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή στην κυβέρνηση. Το πρώτο βήμα έγινε με την είσοδό της στη Βουλή και την ανάδειξή της στη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική παράταξη. Στις τελευταίες εκλογές έκανε ένα βήμα ακόμη, συμμετέχοντας στην κυβέρνηση με δύο υπουργούς. Αυτή η διαδικασία ονομάστηκε "λιβανοποίηση".
Μερικοί διαφώνησαν με αυτήν την επιλογή και αποχώρησαν, αλλά η πορεία της ενσωμάτωσης συνεχίζεται.
Η Χεζμπολάχ έχει κατηγορηθεί πολλές φορές ότι ενεργεί για λογαριασμό της Συρίας ή του Ιράν, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί την κατεξοχήν έκφραση των σιιτών μουσουλμάνων του Λιβάνου, που στο παρελθόν δεν είχαν πραγματικά δικούς τους εκπροσώπους. Είναι ένα λιβανέζικο κόμμα με τεράστια λαϊκή υποστήριξη -μεγαλύτερη ίσως από οποιουδήποτε κόμματος στον Λίβανο ή αλλού- που σε μια ώρα μπορεί να κατεβάσει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου στον δρόμο. Αυτό οφείλεται όχι μόνο στην πολύ καλή της οργάνωση, αλλά και στο ότι έχει πραγματικά προσφέρει σ' αυτόν τον κόσμο: πέταξε έξω από τον Λίβανο έναν από τους ισχυρότερους στρατούς μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια κατοχής, εκπροσωπεί τους σιίτες στην κυβέρνηση και με το κοινωνικό της έργο έχει βελτιώσει το επίπεδο ζωής τους.
-Πώς θα χαρακτήριζες τον ηγέτη της Χεζμπολάχ και πώς τον βλέπουν στον αραβικό κόσμο, ειδικά μετά τον πρόσφατο πόλεμο με το Ισραήλ;
* Άλλοι μιλάνε για τον νέο Σαλαντίν και άλλοι για τον νέο Νάσερ. Στις διαδηλώσεις σε όλο τον αραβικό κόσμο βλέπεις φωτογραφίες του Νασράλα, παρότι πρόκειται για σιίτη κληρικό ενώ οι περισσότεροι άραβες μουσουλμάνοι είναι σουνίτες που στο παρελθόν ήταν προκατειλημμένοι. Μετά το ξέσπασμα του τελευταίου πολέμου, όλα αυτά μπήκαν στην άκρη. Ο Νασράλα έχει πράγματι γίνει ο ήρωας πολλών Αράβων· είναι ο άνθρωπος που "ανυψώνει το ηθικό μας", όπως λένε.
Ο Νασράλα και η Χεζμπολάχ έχουν παρουσιάσει ένα εναλλακτικό πρότυπο απέναντι τόσο στα διεφαρμένα αραβικά καθεστώτα - που πλουτίζουν σε βάρος των λαών τους ή ακόμα και χρησιμοποιούν εναντίον τους τα όπλα που αγοράζουν - όσο και στην Αλ Κάιντα και αυτό το είδος του ακροδεξιού ισλαμισμού που παλιότερα εμφανιζόταν ως αντιπολίτευση.
- Ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του Ιράν και της Συρίας στον πρόσφατο πόλεμο και ποια είναι η επιρροή τους στη Χεζμπολάχ;
* Το Ιράν είναι ο κυριότερος χρηματοδότης της Χεζμπολάχ και τη στηρίζει με διάφορους τρόπους. Αναμφίβολα, η ιρανική υποστήριξη έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην ίδρυση και την επιτυχημένη πορεία του κινήματος. Ωστόσο, η Χεζμπολάχ είναι γέννημα του Λιβάνου και προϊόν της ιστορικής εξέλιξης στη χώρα αυτή.
Μπορεί οι φρουροί της ιρανικής επανάστασης να βοήθησαν στη στρατιωτική εκπαίδευση των αρχικών μελών, αλλά η Χεζμπολάχ απαρτιζόταν πάντοτε σχεδόν αποκλειστικά από Λιβανέζους· θα έλεγα ότι αποτελείται κατά 99% από σιίτες του Λιβάνου που βίωσαν την ισραηλινή κατοχή. Πράγματι η ιρανική επανάσταση ήταν πηγή έμπνευσης και υλικής υποστήριξης, όμως ουσιαστικά η Χεζμπολάχ είναι συνέπεια της ισραηλινής εισβολής και πολύχρονης κατοχής.
Η Συρία έχει κυρίως ρόλο "γέφυρας" για να περνούν όπλα προς τη Χεζμπολάχ. Επίσης, όσο είχε τον έλεγχο του Λιβάνου (μέχρι το 2005), δεν παρενέβαινε στην αντιστασιακή δράση της Χεζμπολάχ, όπως προέβλεπε η μεταξύ τους συμφωνία.
Κανείς δεν αρνείται ότι υπάρχει συμμαχία ή κάποιου είδους σχέση. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν οι αντίπαλοι της Χεζμπολά διατείνονται ότι δεν ενεργεί προς όφελος των Λιβανέζων, αλλά είναι απλώς μια μαριονέτα του Ιράν ή της Συρίας. Όμως η ιστορία της έχει δείξει ότι δρα πάντα στο πλαίσιο των συμφερόντων του λιβανέζικου λαού -τουλάχιστον αυτού του 1/3 που εκπροσωπεί. Όλες οι αποφάσεις της Χεζμπολάχ λαμβάνονται και υλοποιούνται στον Λίβανο.
Η προσπάθεια σύνδεσης της Χεζμπολάχ με το Ιράν και τη Συρία γίνεται και για άλλους λόγους. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ επιδιώκουν την πρόσδεση της Χεζμπολάχ στον "άξονα του κακού" και ουσιαστικά την εξωθούν σε κοινό μέτωπο με το Ιράν και τη Συρία, καθώς αυτό θα τους έδινε ένα καλό πρόσχημα για να χτυπήσουν και τις τρεις χώρες μαζί. Αυτό επιχείρησαν να κάνουν και στον τελευταίο πόλεμο, αλλά βέβαια δεν τα κατάφεραν.
- Με ποιον τρόπο αυτός ο πόλεμος μπορεί να επηρεάσει τους Παλαιστίνιους που ζουν στον Λίβανο και την Παλαιστίνη;
* Πάνω από όλα, οι Παλαιστίνιοι έχουν το παράδειγμα ενός αντιστασιακού κινήματος που κατάφερε όχι μόνο να αποκρούσει τους Ισραηλινούς, αλλά και να αποδείξει για δεύτερη φορά ότι ο στρατός τους - στον οποίο βασίζονται για να κρατούν όλους, και ειδικά τους Παλαιστίνιους, υποταγμένους - δεν είναι αήττητος. Είναι πολύ πιθανό το παράδειγμα της Χεζμπολά να έχει εμψυχώσει τους Παλαιστίνιους που εδώ και πολλά χρόνια υφίστανται την επιθετικότητα του Ισραήλ. Επιπλέον μπορεί να τους έχει διδάξει τακτικές και τρόπους οργάνωσης και αντιστασιακής δράσης.
Πολλοί θεωρούν ότι το κατόρθωμα της Χεζμπολά να διώξει τον ισραηλινό στρατό από τον νότιο Λίβανο το 2000 ενέπνευσε τουλάχιστον εν μέρει τη δεύτερη Ιντιφάντα που ξέσπασε μόλις λίγους μήνες μετά στην Παλαιστίνη. Η μοίρα του Λιβάνου είναι δεμένη με τη μοίρα της Παλαιστίνης. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Χαμάς αρχίζει να υιοθετεί τις πολιτικές και οργανωτικές αντιλήψεις της Χεζμπολά και να απομακρύνεται από το πρότυπο των πιο παραδοσιακών ισλαμιστικών ομάδων που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην ισλαμική ηθική και στις ενδοθρησκευτικές έριδες παρά στην αντίσταση ενάντια στην κατοχή και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.
- Ποια πρέπει να είναι κατά τη γνώμη σου η θέση της αμερικανικής αριστεράς για τη Χεζμπολάχ;
* Αυτό είναι σημαντικό θέμα, ειδικά αν κρίνω από τις υπάρχουσες αναλύσεις της αμερικανικής αριστερας για τον ισλαμικό ακτιβισμό. Υπάρχει μια ερμηνεία του ισλαμισμού ή αυτού που λανθασμένα ονομάζεται "ισλαμικός φονταμενταλισμός", προφανώς πολύ απλοϊκή και βολική για τη δεξιά, που έχει βρει έναν νέο μπαμπούλα στη θέση του κομμουνισμού για να δικαιολογεί την επιθετικότητα και τον απομονωτισμό της. Αυτή η δεξιά ερμηνεία, που προβάλλεται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ και την Ουάσιγκτον, παρουσιάζει συνήθως τους ισλαμιστές σαν καρικατούρες φανατικών τρομοκρατών που σκοτώνουν χωρίς λόγο. Δυστυχώς αυτή την αντίληψη τη συναντάμε και σε πολλές αναλύσεις της αμερικανικής αριστεράς.
Το λάθος πολλών στην αμερικανική αριστερά είναι ότι κατηγοριοποιούν αυτομάτως ως αντιδραστικό ή ακόμα και ισλαμοφασιστικό οποιοδήποτε κίνημα έχει αναφορές στο Ισλάμ. Τις περισσότερες φορές δεν γίνεται σχεδόν καμία διάκριση μεταξύ των διαφόρων τάσεων που υπάρχουν σήμερα στον ισλαμισμό. Οι τάσεις αυτές έχουν τόσο συγκεκριμένες διαφορές μεταξύ τους, που ο όρος "ισλαμισμός" καταντάει σχεδόν άχρηστος. Πάρτε για παράδειγμα τα διάφορα κοσμικά ρεύματα και πόσο δύσκολο είναι να μπουν όλα στην ίδια πολιτική κατηγορία: ο φασισμός ήταν κοσμικό ρεύμα, όπως είναι τυπικά και οι ρεπουμπλικάνοι· στην Αριστερά πάλι υπάρχουν οι μαρξιστές και οι αναρχικοί. Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να δεις και τον ισλαμισμό: υπάρχει μια ποικιλία ομάδων με πολλές αποκλίσεις μεταξύ τους και διαφορετική ιστορία.
Η περίπτωση της Χεζμπολάχ είναι πολύ χαρακτηριστική· είναι τόσο βαθιές οι διαφορές που τη χωρίζουν από άλλες ισλαμιστικές ομάδες, που είναι σχεδόν αδύνατον ακόμη και να τις αναφέρει κανείς όλες μαζί ως μέρη του ίδιου κινήματος.
Για να καταλάβουμε, χρειάζεται μια πιο διεισδυτική και απροκατάληπτη ματιά. Το θρησκευτικό στοιχείο στην πολιτική έκφραση ενός κινήματος δεν σημαίνει αυτόματα ότι αυτό το κίνημα είναι αντιδραστικό ή ότι πρέπει να είμαστε δύσπιστοι απέναντί του. Η Αλ Κάιντα είναι αντιδραστική οργάνωση -φαίνεται ότι το μόνο που επιδιώκει είναι η βίαιη επιβολή του Ισλάμ. Η πολιτική της ίσως έχει κάποια έντονα σεχταριστικά -αντιχριστιανικά, αντιεβραϊκά, ακόμη και αντισιιτικά- στοιχεία, ενώ και οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί για να επιτύχει τους στόχους της είναι αποτρόπαιες. Η Χεζμπολάχ είναι ακριβώς το αντίθετο: είναι το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα ενός συγκεκριμένου τμήματος του λιβανέζικου λαού που πάντα ήταν το πιο καταπιεσμένο και περιθωριοποιημένο. Αποτελεί την κορυφαία πολιτική συλλογική έκφραση των σιιτών του Λιβάνου, που απλώς συμβαίνει να έχει θρησκευτική χροιά.
Η Χεζμπολάχ είναι ένα πολύ επιτυχημένο κίνημα, αρκετά ανοιχτό και ανεκτικό σε πολλά επίπεδα. Δεν έχει προσπαθήσει να επιβάλει τα ισλαμικά ήθη σε όσους δεν είναι θρησκευόμενοι ή έχουν διαφορετική πίστη, ενώ και η τακτική της είναι συχνά αντίστοιχη οποιουδήποτε κοινωνικού κινήματος. Έχει βέβαια ένοπλη αντιστασιακή πτέρυγα, αλλά αυτό έγινε αναγκαστικά λόγω της ισραηλινής κατοχής· ποτέ δεν έστρεψε τα όπλα της εναντίον άλλων πλην των ισραηλινών κατακτητών.
Γι' αυτό καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί και να μην αντιδρούμε σπασμωδικά απέναντι σε όποιο κίνημα έχει ισλαμικό περιεχόμενο - αυτή είναι η τάση, ολοένα αυξανόμενη, στα περισσότερα κινήματα της Μέσης Ανατολής, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε. Η βάση για να κρίνουμε ένα κίνημα πρέπει να είναι το πραγματικό του περιεχόμενο, πίσω και πέρα από τον ισλαμισμό: τι αντιπροσωπεύει, ποιοι είναι οι στόχοι και οι τακτικές του.
- Οι περισσότεροι στην αντικαπιταλιστική αριστερά παραλληλίζουν τη Χεζμπολάχ όχι τόσο με την Αλ Κάιντα, όσο με τους ισλαμιστές της ιρανικής επανάστασης. Πώς το σχολιάζεις;
* Η Χεζμπολάχ δεν επιδιώκει να φτιάξει ισλαμικό κράτος εδώ. Οι σιίτες του Λιβάνου και του Ιράν διαφέρουν πολύ μεταξύ τους ιδεολογικά, επειδή οι ιστορικές συνθήκες είναι διαφορετικές. Στον Λίβανο οι σιίτες ήταν πάντα μειονότητα και παρίες. Στο Ιράν, αντίθετα, ο σιιτισμός αποτελεί κρατική θρησκεία εδώ και περίπου περίπου 500 χρόνια και η θέση του ιερατείου που καθοδήγησε την ισλαμική επανάσταση ήταν πολύ διαφορετική από ό,τι στον Λίβανο. Παρότι η επανάσταση αναμφίβολα τροφοδοτήθηκε από την ανεπτυγμένη στο Ιράν αντίθεση στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, οι ισλαμιστές μεταλλάχθηκαν όταν πήραν την εξουσία. Η Χεζμπολάχ -ακόμα και τώρα που έχει αναμειχθεί με την κρατική εξουσία- είναι πιο φιλελεύθερη και ανοιχτή, και πολιτεύεται με μεγαλύτερη ευελιξία και πραγματισμό.
Δεν υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στην ηγεσία της Χεζμπολάχ και στους μουλάδες του Ιράν, ούτε η πρώτη παίρνει διαταγές από τους δεύτερους. Σε ό,τι αφορά τη θρησκευτική ή "πνευματική", όπως την αποκαλούν, ηγεσία, αν διαβάσει κανείς τα γραπτά του Fadlallah που είναι ο πνευματικός καθοδηγητής των σιιτών του Λιβάνου, διαπιστώνει ότι είναι ιδιαίτερα φιλελεύθερος. Δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος και να θεωρούμε ότι η Χεζμπολάχ είναι το ίδιο πράγμα με το Ιράν μόνο και μόνο επειδή υποστηρίζεται οικονομικά από αυτό. Υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου