ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ...

Σήμερα είναι η 4η χρονιά που γιορτάζουμε την κοίμηση του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου
του σύγχρονου αγίου των εθνικών μας θεμάτων. Χρόνια Πολλά! 
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που σήμερα στην γιορτή του Αγίου, η Ελληνική Κομμουνιστική Δικτατορία προχωράει ακάθεκτη σε νέες μεγάλες προδοσίες, όπως την συγκατάθεσή της στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, μόνο βάσει ενός προσύμφωνου για την ονοματοδοσία, καθώς και στην υποταγή της στην Επιτροπεία της Ε.Ε. για αλλαγή συνόρων Ελλάδος-Αλβανίας.

Το άρθρο που θα διαβάσετε γράφτηκε λίγες μέρες μετά τον πρώτο εορτασμό της ημέρας αυτής, το 2015. Και ο τίτλος του είναι παραπλανητικός (« Θαύμα του Οσίου Παϊσίου στην πρώτη του εορτή »), ενώ το άρθρο σχολιάζει την επικαιρότητα και είναι βασικά πολιτικό.

Παραπλανητικός βέβαια, όχι και τελείως, εφόσον την ημέρα της εορτής του Αγίου, τα δημοσιεύματα περί των σχεδίων των μεγάλων κρατών-αρπακτικών για το Αιγαίο μας είχαν προκαλέσει σχετικό σάλο, δεδομένου ότι είχε προηγηθεί και το "ΟΧΙ" το οποίο ο προδότης το μετέτρεψε σε "ΝΑΙ". Οπότε ο αρθρογράφος εξέλαβε τις εξελίξεις ως θαύμα του Αγίου Παϊσίου, ότι την πρώτη μέρα της εορτής Του, τράβηξε τις μάσκες όλων, για να καταλάβει ο λαός!

Λόγο στο λόγο... προφητεύει όμως -εντός εισαγωγικών- και το ίδιο το κείμενο, τις ημέρες που επρόκειτο νά 'ρθουν. Ότι μετά την κομμουνιστική κατοχή Τσίπρα θα πάρουν σειρά ψευτοπατριωτικές κυβερνήσεις και ότι θα υπάρξουν και άλλα "ΟΧΙ" από τον ελληνικό λαό. Συγκεκριμένα: 

« Η στρόφιγγα των ΟΧΙ δεν θα μπορέσει να κλείσει εύκολα πια. Έχει ‘‘κλωτσήσει’’. Τα ‘‘ΟΧΙ’’ θα ρέουν, οι στερήσεις θα αυξάνονται, πολύ πιθανόν να έρθουμε εκ νέου αντιμέτωποι και με μία φασιστικού τύπου καταστολή των αντιδράσεων του κόσμου, πολλά θα γίνουν...»

 

« Θαύμα του Οσίου Παϊσίου στην πρώτη του εορτή » 

του Κωνσταντίνου Χατζηκώστα

Το κείμενο που ακολουθεί, δεν είναι αμιγώς θρησκευτικού περιεχομένου. Άπτεται εθνικών θεμάτων και τα πολιτικά με κάποια ιστορικά στοιχεία υπερτερούν. Όμως ποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει ότι όχι μόνο σχετίζεται, αλλά ότι είναι και ο καταλληλότερος και ο πιο σωτήριος και κατευθυντήριος Φάρος για τους Έλληνες, ο ερχομός του Οσίου Παϊσίου στα πράγματα, στο εθνικής φύσεως υπαρξιακό μας αδιέξοδο; 

Ευελπιστεί το κείμενο αυτό να αφυπνίσει και να θέσει, όσο του αναλογεί στις εκατοντάδες παρόμοιες αναρτήσεις επί του θέματος, τον ελληνικό λαό σε επαγρύπνηση για γεγονότα που θα αποτελέσουν σταθμό στην ιστορική του πορεία και θα επαναπροσδιοριστεί η πνευματική του ταυτότητα μέσα από αυτά. Τα θαύματα που επιτρέπει ο Θεός να συμμετέχουν για το σκοπό αυτό, δεν είναι μόνο αυτά που γίνονται αντιληπτά σε υλικό επίπεδο. Τα πιο σημαντικά είναι αυτά που έχουν να κάνουν με τη μεταμόρφωση των κοινωνιών και την αγαθή τους εξέλιξη μέσα από τις Ιστορικές ευκαιρίες που τους προσφέρει ο Θεός, εξουσιοδοτώντας τους αγίους του να συνδράμουν με την αδιόρατη παρουσία τους και τις προφητικές τους ρήσεις σε καίριες στροφές της Ιστορίας, καθώς και με την θεόπνευστή τους σοφία.

Το ξεσκέπασμα του προσώπου του θηρίου

Την Κυριακή 12 Ιουλίου 2015, κάτω από τις χρυσές ηλιαχτίδες του γαλανού ουρανού της Ελλάδας που έλουζαν τους όμορφους Ορθόδοξους Ναούς μας στις πόλεις και τα χωριά, εορτάσαμε την Κοίμηση του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, του νεότερου κατά κατάταξη αγίου της Ορθοδοξίας, του νεότερου Πατέρα του Ελληνισμού και ίσως του ισχυροτέρου.

Ο Άγιός μας μέσα από αυτήν την εύθραυστή του εικόνα, η οποία όμως με τρόπο μοναδικό δύναται να καταλύει τα σκότη, πρόσφερε στους Έλληνες που τόσο αγάπησε, στην επέτειο αυτή της κοιμήσεώς του, το υπέρτατο δώρο, το υπέρτατο θαύμα. Πρόσφερε διά την όρασίν μας ένα νοητό κάδρο της εποχής μας, συμπληρωμένο, εκ Θείας Χάριτος, με εκτυφλωτική λάμψη αληθείας κι απαλλαγμένο από τις νεφέλες και τα ψεύδη των δαιμόνων του κόσμου.

Στο κάδρο αυτό, φανέρωσε με πρωτοφανή τρόπο μπροστά στα μάτια μας, τα ερπετά της καταδυνάστευσης των λαών, όπως πραγματικά είναι. Κατονόμασε μέσα από τα ίδια τους τα στόματα τους διαχρονικούς εχθρούς του Ελληνισμού. Διαβάζοντας π.χ. τον ημερήσιο και τον διαδικτυακό τύπο (defencenet.gr : ‘‘ΗΠΑ και Γερμανία απεργάζονται μέσα σε πανικό και με διαιτητή την Γαλλία, την αρπαγή, ο ένας από τον άλλον, των πετρελαϊκών κοιτασμάτων του Αιγαίου’’ ), διαπιστώνουμε σαστισμένοι, πλέον όλοι (γιατί οι λίγοι που τα είχαν από δεκαετίες επισημάνει βαφτίζονταν συνωμοσιολόγοι ή κατά το χείριστον φανατικοί εσχατολόγοι χριστιανοί), ότι οι κίνδυνοι της Ελλάδος είναι ‘‘εντός’’ και ετοιμάζονται να φορτώσουν, ωσάν γάιδαροι, τον πλούτο της ελληνικής γης, ο οποίος για λόγους ηθικής καθαρότητας δεν επετράπη ποτέ από τη Θεία Πρόνοια, ούτε και στην ελληνική φυλή να τον πειράξει και να τον αξιοποιήσει προς τρυφηλή της ευημερία. Η τρυφηλότητα δυστυχώς ήρθε και χωρίς να γίνει αυτό. Το ευρώ την μεγάλωσε.

‘‘Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα’’ λοιπόν. Και δεν απέχει μακριά η εικόνα αυτή από τις πραγματικές πεποιθήσεις των όφεων αυτών, καθώς έτσι τους κατονόμαζε και ο Ιησούς, γνωρίζοντας ότι το ιερατείο τους, πριν Τον σταυρώσει, είχε στημένο μέσα στον ναό του Σολομώντα για πολλά χρόνια ένα χρυσό άγαλμα γαϊδάρου. Γι αυτό και αφίχθη στην Ιερουσαλήμ καθισμένος πάνω στο ταπεινό και υπομονετικό κατά τα άλλα αυτό ζώο, για να τους δείξει ότι έχουν πλανηθεί κι ότι ο πραγματικός Ένας Θεός είναι ο Πατήρ του.

Τα όπλα του σατανικού αυτού σχεδίου, της αρπαγής της Ελλάδος διά του χρέους, χρέος το οποίο στο μεγαλύτερό του μέρος είναι πλαστό, ήταν πολλά και αριστοτεχνικότερα από την εκάστοτε προηγούμενή τους χρήση. Δύο ήταν τα κυριότερα τους χαρτιά, δύο μοιραίοι άνθρωποι. Ο πρώτος τους (ΓΑΠ) ήταν καθ’όλη σχεδόν την μικρή διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας του μισητός από τον λαό. Ο επόμενος έπρεπε να είναι πολύ αγαπητός με προδιαγραφές ‘‘εθνάρχη’’, σωτήρα, αρχαίου θεού που θα άρπαζε την Ευρώπη από τα νύχια των αρπακτικών της ηπείρου, Ιάσονας που θα εκστράτευε για να επιστρέψει την χρυσή προβιά στον ελλαδικό χώρο, ακυρωτής των μνημονίων, πολέμιος της εξοντωτικής λιτότητας, ελληνικός Τσε Γκεβάρα. Μιλάμε για αστειότητες, που όμως σοβαρά κι απεγνωσμένα τις ζητούσε ο ελληνικός λαός, ο εξαρτημένος πια από τον καινούριο του θεό, τον Μαμμωνά. Ο Μαμμωνάς με τις ταΐστρες του έξω από τα τραπεζικά καταστήματα να έχει το πάνω χέρι και η ελληνική γη να μένει ανόργωτη, εγκαταλελειμμένη .

Τι ήθελε ο λαός;… οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία; Ρωσική ναυτική βάση στη Σύρο για να νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια; Πολεμικές αποζημιώσεις από την, με αιμοσταγές παρελθόν, Γερμανία; Επιτροπή ελέγχου του χρέους, μήπως πραγματικά έγινε προδοτική αλλοίωση του ελλείμματος του 2009 ώστε να εισβάλλει το ΔΝΤ στη χώρα;…

Σκέφτηκαν: ‘‘Ας προσαρμόσουμε τον νέο θίασο σε αυτά και πολλά άλλα νέα δεδομένα λοιπόν’’, ..με αυξημένες υποκριτικές ικανότητες πατριωτο-αριστερίζουσες, να του αξίζει ‘‘όσκαρ’’, και αντίστοιχα οι επιτιμητές , αντιπολίτευση και ΜΜΕ, να διεκδικούν το ‘‘πούλιτζερ’’ της αντινόησης.
Η διάνοιά μου, ως γράφων, ήδη μολύνθηκε και μόνον που εισήλθα στην παράθεση μικρού μέρους των στοιχείων αυτών. Το ‘‘εξόχως’’ απογοητευτικό σε όλα αυτά είναι ότι το θηρίο, με την νέα του ‘‘σιωνιστο-ναζιστική’’ κατοχή -γιατί τέτοια είναι, κι ας φαίνεται πως υπάρχει αντίφαση στα δύο συνθετικά του όρου (σοσιαλισμός και εθνικοσοσιαλισμός, τα δύο άρματα της διεθνούς τοκογλυφίας για την άλωση της Ευρώπης)- έσπευσε ραγδαία να βάλει τις ‘‘κόκκινες γραμμές’’ του (sic) στις συγκεκριμένες αυτές απαιτήσεις των Ελλήνων. Ερχόμαστε ενώπιων λοιπόν σήμερα της απαγόρευσης χρηματοδότησής μας από χώρες έξω από το δυτικό μπλογκ, ενώπιον σχεδιασμού Νατοϊκής βάσης στην Κάρπαθο, κατάργησης της επιτροπής για διεκδίκηση πολεμικών αποζημιώσεων, διαφύλαξης της πλήρους νομικής ανεξαρτησίας της ΕΛΣΤΑΤ. ‘‘Αποφασίζομεν και διατάσσομεν’’. Μόνο την Γερμανική σημαία στην Ακρόπολη δεν έχουμε δει ακόμα.

Είχα τονίσει με κεφαλαία γράμματα, πριν από 14 μέρες περίπου, και με σαφή τα δείγματα της παραπλάνησής μου μέχρι την ημερομηνία εκείνη, ώστε να εγκρίνω το κυβερνών σχήμα ( http://akouei.blogspot.gr/2015/06/blog-post_403.html ), ότι:
"Η Κυβέρνηση αυτή, μετά το δημοψήφισμα, θα φανεί αν κινείται όντως ‘‘ΟΥΚ εκ του πονηρού’’. ΚΑΙ ΑΝ ΜΑΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΗΣ, ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΘΑ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ. ΜΕ ΤΟ ‘‘ΟΧΙ’’ ΜΑΣ ΠΟΥ ‘‘ΖΗΤΑΕΙ’’(;) ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΑΥΤΟ, ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ Ή ΑΘΕΛΗΤΑ, ΕΧΕΙ ΠΙΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΗΝ ΣΤΡΟΦΙΓΓΑ ΤΩΝ ‘‘ΟΧΙ’’ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ!"

Η στρόφιγγα αυτή δεν θα μπορέσει να κλείσει εύκολα πια. Έχει ‘‘κλωτσήσει’’. Τα ‘‘ΟΧΙ’’ θα ρέουν, οι στερήσεις θα αυξάνονται, πολύ πιθανόν να έρθουμε εκ νέου αντιμέτωποι και με μία φασιστικού τύπου καταστολή των αντιδράσεων του κόσμου, πολλά θα γίνουν, αλλά πολλοί από εμάς, με παρρησία και παραδοχή των αδυναμιών μας, πρώτα θα αναφωνήσουμε ‘‘επιτέλους κατοχή’’ (όπως είναι και ο τίτλος του καταιγιστικού και εξοργισμένου άρθρου της Κατερίνας Γκαράνη http://www.stontoixo.com/2015/07/blog-post_12.html) και αμέσως μετά θα πιάσουμε τα όπλα στο όνομα του Οδυσσέα Ανδρούτσου, του Κολοκοτρώνη, της Μπουμπουλίνας, του Παπαφλέσσα. Γιατί το ‘‘επιτέλους κατοχή’’ εξ ορισμού δηλώνει πλέον ότι ο εχθρός είναι ορατός. Κι αυτή είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να ξυπνήσει στους Έλληνες το διάσημο ‘‘λεόντειο’’ θάρρος τους. Και το εξ ολοκλήρου σήμερα ξεσκέπασμα του προσώπου του θηρίου το οφείλουμε στο Θεό.

«Η Ελλάς Ευγνωμονούσα» (1858), Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα.

 
 
Η επαγρύπνηση του λαού

Το θαύμα αυτό του Οσίου Παϊσίου, την ημέρα της εορτής του, την ημέρα των προδοτικών υπογραφών στο κέντρο της Ευρώπης, δεν θα σταματήσει εκεί. Ο Άγιος θα μας ξαναβοηθήσει σύντομα, όπως μας έχει ήδη βοηθήσει πολλά χρόνια προ της κοιμήσεώς του. Μετά την ρήση του, αναφερόμενος στους πολιτικούς, ντόπιους και ξένους, ‘‘ Ο θεός θα τους αφήσει πρώτα να ρεζιλευτούν’’, προχωράμε σήμερα, κατά γράμμα στα εξής: ‘‘θα ανεβοκατεβαίνουν κυβερνήσεις, θα ανακαλούνται διατάγματα, θα ψηφίζονται νόμοι και θα καταργούνται άλλοι, θα επικρατεί σύγχυση και ταραχή’’. Η ρήση όμως ‘‘τότε θα αντιδράσουν λίγοι πιστοί Χριστιανοί, αλλά και το ΚΚΕ’’ είναι πασιφανές πια πως δεν αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί Έλληνες χριστιανοί και πατριώτες, στους μήνες της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του, υπέθεσαν λόγω της χολυγουντιανής αυτής ‘‘πατριωτικής’’ υπερπαραγωγής, πως σε αυτό το ΚΚΕ αναφερόταν ο Άγιος. Πραγματικά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε σε τι είδους αριστερούς αναφερόταν τότε, ή αν ακριβολογούσε!

Στις λεγόμενες ‘‘συνιστώσες’’ του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουμε τους Ατλαντιστές αριστερούς ως πυρήνα, τους Πασοκογενείς, καθώς και κομμουνιστές δεκαπέντε διαφορετικών αποχρώσεων. Μέχρι και εθνικοσοσιαλιστές από την κατηγορία στην οποία είναι αδιευκρίνιστα τα ακροαριστερά και τα ακροδεξιά όριά τους. Ναι, υπάρχουν κι αυτοί. Ίσως μάλιστα σε αυτό οφείλεται και η μεγαλόψυχη αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, κι όχι αποκλειστικά στο όνομα του δικαίου.

Όλη αυτή η υπερπαραγωγή θύμισε σε πολλούς μια επανάληψη του ιδίου έργου, τα 13 δηλαδή χρόνια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, το πολίτευμα δηλαδή της Γερμανίας από το 1919 μέχρι και την πτώση του το 1933 από το 3ο Ράϊχ. Η κυβέρνηση αυτή, αποτελούμενη από σοσιαλαριστερούς, σοσιαλδημοκράτες και κεντρώους κανάκευε κατά τον ίδιο τρόπο τους Φράικορπς, παραστρατιωτική οργάνωση του 1900, προπομπούς των SS. Όταν αντέδρασε σθεναρά η μαρξιστική πτέρυγα του κυβερνώντος κόμματος (αριστερές συνιστώσες) για την παρακμάζουσα πορεία της διακυβέρνησης , οι λεγόμενοι Σπαρτακιστές δηλαδή, με βασικούς εκπροσώπους την Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Καρλ Λίμπκνεχτ, η κυβέρνηση έδειξε τότε ολοφάνερα το φασιστικό της πρόσωπο στέλνοντας τους Φράικορπς να εκτελέσουν τους Σπαρτακιστές. Μετά ήρθε ο Χίτλερ.

Γιατί τα περιγράφω όλα αυτά… Για να προσέξουμε από εδώ και πέρα, όλοι οι Έλληνες, τους λογής λογής ιδεολογικούς κινδύνους που ενεδρεύουν σε κάθε γωνιά του σάπιου πολιτικού και επιχειρηματικού συστήματος της χώρας, το οποίο θα προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να μας ξεγελάσει, σαν τους κροκόδειλους με κλάμα αθώου μωρού, με ψευδοτιμιότητα, με νεοβασιλικούς πατριωτισμούς, με ψευδολογική τού τάχα να αποτρέψει εμφύλιο πόλεμο ενώ το ίδιο αυτό σύστημα θα προσπαθήσει να τον πυροδοτήσει, καθώς και με το Σύνταγμα το οποίο στην πραγματικότητα το έχουν για να σκουπίζονται όταν τρώνε το μοσχάρι φιλέτο με φουαγκρά, το σολωμό τεριγιάκι και τη λευκή ιταλική τρούφα.

Ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια, όμως εμείς έχουμε αγίους του μεγέθους του Οσίου Παϊσίου, ενδόξους προγόνους, επιστήμες, κουλτούρα και πολιτισμό πέραν των 3000 ετών. Οι σημερινοί εχθροί εξ Ατλαντικού, ελλείπονται και φαντασίας ακόμα. Έχουν διαλέξει για δεύτερη φορά ένα έθνος ολετήρα του Βορρά να κάνει πάλι τη βρώμικη δουλειά γι αυτούς. Και όλοι μαζί δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους πρωτόγονους ήρωές τους, τους Οντίν, Θωρ και Κόναν τον βάρβαρο.

Η απέλπιδα αυτή τους προσπάθεια θα βουτήξει πάλι στο κενό. Μέσα από σκληρό αγώνα και στερήσεις που θα θυμίσουν σκληρό παρελθόν, σε σύντομο χρόνο θα βγούμε και από αυτή την εθνική περιπέτεια. Η Ελλάς και ο Χριστός είναι καταδικασμένοι στο τέλος να νικούν και να δοξάζονται και να φωτίζουν τον Κόσμο. Ο Ελληνισμός έχει επιλεγεί από τον Κύριο για να ξεπετάγεται κάθε φορά μέσα από τις στάχτες του, νικώντας την πλάνη του και την πλάνη των υπολοίπων λαών. Έχει επιλεγεί, και είναι και η κύρια αποστολή που του έχει ανατεθεί, για να διδάσκει εις τους αιώνας, την υπέρτατη ίσως αξία του Σύμπαντος Κόσμου και των ανθρώπων, την Εν Θεώ Ελευθερία.

Εδώ, σταματώ για την ώρα, την ταπεινή μου προσπάθεια να βοηθήσω μέσω των σκέψεών μου, εφιστώντας την προσοχή για τις ημέρες που έρχονται.
Την ευλογία του Οσίου Παϊσίου και όλων των Αγίων να έχουμε εσαεί, και ο κίνδυνος θα αντιμετωπιστεί ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ, όπως του πρέπει.


πηγή