«Μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι» ( Σωκράτης/Πλάτων:Κρίτων, 51β ). Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΜΕΤΩΠΟΣ. Η ΕΛΛΑΣ, Η ΚΟΙΤΙΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΞΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ. Ο ΠΟΛΥΣΧΙΔΗΣ ΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΓΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΩΝ, ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΤΥΦΛΩΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. ΑΥΤΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΕΚΑΕΞΑΚΤΙΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ. Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ "ΔΙΟΔΟΤΟΣ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΗΣ ΟΥΤΕ ΝΕΩΤΕΡΙΚΗ. ΔΕΝ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ Ή ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ, ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ, ΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ Ή ΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΑΠΟΤΙΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΛΑΙΕΣ, ΠΑΤΡΩΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΠΟΛΥΘΕΪΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΑΥΤΩΝ ΕΛΟΧΕΥΕΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΥΤΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΨΕΙ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΕΙ.

Καλλιτεχνική σύνθεση, ειδικά για τον Διόδοτο, από τη φίλη και αναγνώστρια Δ.Π.

Κυριακή 29 Ιουλίου 2018

Μερικά λόγια προς όσους χτύπησε η συμφορά.

γράφει ο Αριστείδης (ο Δίκαιος;)

φωτο Διόδοτου


Σκέφτηκα πολύ πριν τα γράψω. Κάποιος που έχει ήδη χτυπηθεί, δεν είναι ίσως ο καταλληλότερος. Η κρίση του είναι εξορισμού υποκειμενική. Διαθέτει εμπειρία, αλλά διακατέχεται από πικρία. Και κανένα χτύπημα δεν είναι ίδιο με τ’ άλλα. 

 
Όσα ακολουθούν δεν είναι θεολογικά, ούτε φιλοσοφικά. Είναι ανθρώπινα. Δεν θα τα ‘λεγα συμβουλές, ούτε όμως και παρηγοριές. Θεωρήστε τα λαβές για να πιαστείτε, αν συμφωνείτε και αν επιθυμείτε. 

 
Κατ’ αρχήν αποσείστε από πάνω σας οποιαδήποτε ενοχή. Το κακό που σας βρήκε δεν αποτελεί τιμωρία. Δεν είναι ποινή για κάποιο αμάρτημά σας, υπαρκτό ή της φαντασίας σας. Στην ερώτηση «γιατί σ’ εμένα;», η απάντηση ΔΕΝ είναι «επειδή έκανες εκείνο» ή «επειδή δεν έκανες το άλλο». Δεν υπάρχει κανείς Θεός που να σκοτώνει το παιδί σας, επειδή εσείς «αμαρτήσατε». Δεν υπάρχει καμία Δικαιοσύνη που να εκτελεί τους γονείς σας, τους συντρόφους σας, τους αγαπημένους σας, επειδή εσείς «παρανομήσατε». Δεν υπάρχει καμία Αρχή που να καταστρέφει την περιουσία σας επειδή υπήρξατε «κακός». 
Μην έχετε τύψεις. Οι τύψεις γεννιούνται σε μια υγιή κατά τα άλλα συνείδηση, η οποία προσπαθεί να εξηγήσει κάποιο κακό. Τι πιο φυσικό από το να αποδώσει ευθύνες σε κάποιο άλλο, προγενέστερο, «κακό». Μια τέτοια συνείδηση συχνά κάνει λάθος, επειδή ακριβώς είναι υγιής. Η αλήθεια είναι ότι το σύμπαν διέπεται από ακλόνητους φυσικούς νόμους, οι οποίοι δεν κάνουν διακρίσεις μεταξύ «καλών» και «κακών» ανθρώπων. Ισχύουν το ίδιο για όλους, εμπεριέχοντας μάλιστα γερές δόσεις αυτού που αποκαλούμε «τύχη». 

 
Αποφύγετε πάση θυσία τη νοητική παγίδα τού «αν». Σύμφωνοι, αν δεν είχατε βρεθεί στον συγκεκριμένο τόπο τη συγκεκριμένη στιγμή, θα είχατε, ίσως, μείνει ανέγγιχτος από την τραγωδία. Αν είχατε σκεφτεί και ενεργήσει διαφορετικά, αν δεν είχατε «λαθέψει», «πέσει έξω», δράσει «απερίσκεπτα», τα πράγματα θα ήταν, ίσως, καλύτερα. Αν είχατε εκτιμήσει καλύτερα και εγκαίρως τον κίνδυνο, δεν θα υπήρχαν, ίσως, απώλειες. Ωστόσο αυτό δεν έγινε. Το «αν» που βασανίζει το μυαλό σας και απειλεί να σας τρελάνει, ανήκει στο παρελθόν. Και το παρελθόν, ακριβώς επειδή «παρήλθε», έφυγε, χάθηκε, έχει πλέον σημασία μόνο στον βαθμό που μπορεί να επηρεάσει το μέλλον. Αν αφήσετε το «αν» να κυριαρχήσει, του επιτρέπετε να στοιχειώσει, αναίτια και επιζήμια, το μέλλον σας. Σε οποιοδήποτε μέλλον, όσο ζοφερό και θλιβερό και αν προβλέπεται, το τελευταίο που σας χρειάζεται είναι υποθετικά, παρελθοντικά και εντέλει ανύπαρκτα σενάρια. 

 
Εξοβελίστε λοιπόν τις λέξεις-έννοιες «τιμωρία», «τύψεις», «λάθος», «αν». 

 
Τι άλλο μπορείτε να κάνετε; Πώς να πορευτείτε μετά τη συμφορά; Πώς να ζήσετε στο εξής; Οι απαντήσεις δεν είναι ασφαλώς εύκολες. Άλλοι θα τις αναζητήσουν στη θρησκεία, άλλοι στους ειδικούς, άλλοι στον κοινωνικό περίγυρο. Θεμιτά όλα και σεβαστά. 

 
Ό,τι κι αν χάσατε όμως, η απάντηση σε βάθος χρόνου, είναι μία: μην ξεχνάτε. 

 
Όσοι χάσατε ανθρώπους, μην θυμώνετε μαζί μου. Δεν υπονοώ ούτε στο ελάχιστο ότι ο πόνος σας είναι λίγος ή παροδικός, ότι ο θρήνος σας έχει ημερομηνία λήξης, ότι ο χρόνος οπωσδήποτε θα «γιατρέψει» τις πληγές σας, ότι «η ζωή συνεχίζεται». Εννοώ ότι ολοκληρωτικός θάνατος είναι η λήθη. Το σώμα εξαφανίζεται, αλλά το πνεύμα των νεκρών μπορεί να ζει για πάντα. Μέσα μας. Στις ψυχές των ζωντανών. 

 
Επιτρέψτε μου μία και μοναδική φιλοσοφική ρήση (ξεχνώ ποιος πρώτος την είπε): «Γιατί υπάρχουν οι αναμνήσεις; Μα για να έχουμε τριαντάφυλλα και τον χειμώνα!». 

 
Μην αφήνετε το πνεύμα του αγαπημένου σας να φύγει. Θυμηθείτε τον όχι μόνο επειδή η φυσική παρουσία του ήταν κομμάτι του εαυτού σας, της οικογένειάς σας, της χαράς και της ελπίδας σας, όχι μόνο ως υποχρέωση στη μνήμη του, όχι μόνο επειδή αναπόφευκτα σας το επιβάλλουν οι συνθήκες της ζωής, οι φωτογραφίες του, τα προσωπικά του αντικείμενα. Ενσωματώστε το πνεύμα του στο δικό σας. Μετατρέψτε το σε τριαντάφυλλο για κάθε εποχή. Βάλτε το οδηγό. 

 
Οδηγό για στάση ζωής. Οδηγό για λήψη αποφάσεων. Οδηγό για την προώθηση αρετών. 

 
Χωρίς υπερβολές, χωρίς εμμονές, χωρίς προσκόλληση. Ο χαμός τού φυσικού προσώπου πρέπει να ξεπεραστεί, γιατί έτσι θα ήθελε και το πνεύμα εκείνου/ης που χάθηκε. Τι άλλο θα ‘θελε; Μα να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι. Να ζήσετε ειρηνικά και έντιμα. Να βοηθάτε τους άλλους. Να μην δίνετε πόνο κι αν μπορείτε να απαλύνετε τον ήδη υπάρχοντα. 

 
Βοηθήστε όποιον και όσο μπορείτε. Κάντε αγαθοεργίες. Δεν χρειάζονται απαραίτητα χρήματα. Γίνετε αιμοδότης. Γίνετε εθελοντής. Γίνετε καλός Σαμαρείτης. Όπως και όσο μπορείτε. Πείτε έναν καλό λόγο. Δώστε τόπο στην οργή. Συγχωρήστε. 

 
Καλλιεργήστε το τριαντάφυλλο στη μνήμη σας. Προσφέρετε τριαντάφυλλα στον διαρκή και αδυσώπητο χειμώνα της ανθρώπινης ύπαρξης. 

πηγή

2 σχόλια:

  1. είναι πολύ όμορφα όσα έγραψες αλλά σε καθέναν το σοκ και το πένθος θα λειτουργήσει διαφορετικά, υπάρχουν συγκεκριμένα στάδια διαχείρισης του πένθους που αν δεν τα περάσει ο άνθρωπος σωστά, δεν θα τα καταφέρει γρήγορα και θα υποφέρει, είναι μια πληγή, δεν κλείνει ποτέ, το νύχι της μνήμης θα την κάνει να αιμορραγεί, η μνήμη είναι ο χειρότερος εχθρός, μόνο ο Υπάτιος που έζησε ανάλογη κατάσταση μπορεί να κατανοήσει την κατάσταση των πενθούντων, η οργή , η οργή προς τον Θεό ή προς αυτόν που έφυγε ή προς τον ίδιο τον εαυτό τους, ο θυμός, όλα αυτά είναι φυσιολογικά συναισθήματα και πρέπει να ξεσπάσουν για να μην γίνουν τοξικά, αν και είναι αναπόφευκτες οι ψυχοσωματικές συνέπειες λόγω μετατραυματικού σοκ, προσωπικά θεωρώ επειδή αφορά σύνολο ανθρώπων, συσπείρωση και τακτικές συναντήσεις έξω για καφέ με κουβέντα κάθε βδομάδα πχ, οι άτυχοι φίλοι μας που έχασαν παιδιά όταν λίγο ορθοποδήσουν ίσως ωφεληθούν αν ασχοληθούν με παιδιά όμως μην ξεχνάτε ότι κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστή ψυχοσωματική οντότητα, ο άλλος έχασε την γυναίκα του που ίσως την κεράτωνε ή της φέρονταν άσχημα κι η άλλη που έχασε τον άντρα της να ήταν τρισευτυχισμένο ζευγάρι, αλλιώς θα βιώσει το πένθος ο πρώτος κι αλλιώς ο δεύτερος, συνταγές δεν υπάρχουν, άλλος πετάει τα πάντα για να μην θυμάται κι άλλος κοιμάται αγκαλιά με τα προσωπικά αντικείμενα του εκλιπόντος βοηθά πάρα πολύ η ήρεμη εκκλησιαστική ζωή κοντά σε κάποιον πνευματικό, είναι πολύ δύσκολη κατάσταση και μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την βοήθεια του Θεού και την παρουσία ανθρώπων με αγάπη και ήρεμη παρουσία, μην αφήνετε τους πενθούντες μην σκεφτείτε ποτέ ΄΄ε μήπως ενοχλήσουμε΄΄ είναι τραγικό λάθος, να πηγαίνετε μην λέτε μεγαλοστομίες και παρηγοριές δεν βοηθούν και ίσως εξοργίζουν, σταθείτε δίπλα τους μια ήρεμη παρουσία και δώστε τους την βεβαιότητα ότι είμαι πάντα εδώ για σένα, πρέπει να ξαναστήσουν την ζωή τους σε όλα, ζούμε σε πολύ σκληρές εποχές και οι άνθρωποι είναι ανάλγητοι και προσκολλημένοι στα δικά τους και στην βόλεψη τους, ο Θεός όμως θα μας ρωτήσει τι κάναμε για τα πλάσματα Του που τα έχει στην ιδιαίτερη προστασία Του, όλη η Καινή Διαθήκη και η Αποκάλυψη στο τέλος αναφέρει ποια είναι αυτά τα πλάσματα. Συγγνώμη για την μακρυγορία, το πιο σημαντικό μην αγανακτήσετε και μην κάνετε ποτέ ΠΟΤΕ ορφανό, χήρα ή πενθούντα να παραπονεθεί στον Θεό, ποτέ! Ο Κύριος τα ορφανά και τις χήρες (ευσεβείς χήρες και αξιοπρεπείς) τους έχει στην ιδιαίτερη προστασία Του, μην το κάνετε, προσφέρετε ότι μπορείτε κι ακόμα περισσότερα θα σας τα δώσει διπλά άμεσα παίρνετε μεγάλη ευλογία πολλή μεγάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. θα ζητήσει κι από μας λόγο ο Θεός τί έχουμε κάνει για αυτούς, γι αυτό η προσευχή είναι το πιό πολύτιμο δώρο και όπλο όπου κι αν είσαι ότι κι αν κάνεις έστω πριν πέσεις στο κρεβάτι κάνε τον σταυρό σου και πες έστω με δικά σου λόγια ΄΄Χριστέ μου ανάπαυσε τους τάδε και δώσε παρηγορία και βοήθεια σε κείνους και εκείνους και σώσε και κείνους και κείνα τα παιδιά που κινδυνεύουν και τους φυλακισμένους και τους απελπισμένους που τώρα σκέφτονται να αυτοκτονήσουν και απέτρεψε τα έργα των κακών ανθρώπων που θέλουν να κάψουν εκεί και να σκοτώσουν εκεί κλπ΄΄ με δικά σας λόγια, γι αυτό φωνάζουν οι γέροντες της ορθοδοξίας προσευχή και μετάνοια , είναι το όπλο που τρέμει ο διάβολος που τους υποκινεί και τους έχει υποχείρια, προσευχή, αυτήν την στιγμή σε όλον τον πλανήτη βάλτε με το νου σας πόσοι είναι σε κατάσταση άθλια, πανικού απελπισίας, σκεφτείτε έναν που βασανίζεται σε φυλακή της β κορέας, ένα παιδί που τρέμει σε ένα υπόγειο γιατί θα το βιάσουν ή θα το χρησιμοποιήσουν σε τελετή΄ έναν πατέρα που κλαίει γιατί δεν έχει να πάει το παιδί στο νοσοκομείο, κάντε προσευχή να τους διώξουμε γρήγορα όλοι προσευχή όπου κι αν είστε, ο Μόρφου μας είπε πώς να κάνουμε Κύριε σώσε με σώσε την οικογένεια μου σώσε την πατρίδα μου σώσε τον κόσμο, συνέχεια , καρφώστε την στο μυαλό σας μόνο στο όνομα του Κυρίου θα σωθούμε και θα πάρουν πόδι γρήγορα

    ΑπάντησηΔιαγραφή