Τριάντα διαπρεπείς λογοτέχνες, από τον Μπερνάρ Ανρί-Λεβί και τον Βασίλη Αλεξάκη ως τον Ορχάν Παμούκ και τον Μάριο Βάργκας Γιόσα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ενόψει ευρωεκλογών.

Σχόλιο Διόδοτου: Ο "κίνδυνος" αυτός είναι η άνοδος των εθνικιστικών κομμάτων στην Ευρώπη. Και φυσικά δεν αποτελούν κίνδυνο για τα ευρωπαϊκά έθνη, αλλά για το τραπεζοσιωνιστικό σύστημα της Ευρώπης που έχει τρομοκρατηθεί μην τυχόν και δεν ψηφίσουν τα πρόβατα τούς ξεπουλημένους τους αριστερούληδες πολιτικούς. Γι αυτό επιστρατεύουν και την διανόηση προς αυτό το σκοπό. Σε λίγο θα δούμε καλλιτέχνες να παρελαύνουν και άλλα ξεπουλημένα σούργελα του "δήθεν" και του παρά*. (* χρήματος)

 

Η τρέχουσα χρονιά θεωρείται από πολλούς κρίσιμη για την Ευρώπη, καθώς στη Γηραιά Ήπειρο θα διεξαχθούν τουλάχιστον 14 εκλογικές αναμετρήσεις, πιθανόν η σημαντικότερη από τις οποίες είναι οι ευρωεκλογές, οι οποίες θα γίνουν στα τέλη του Μαρτίου, σημείωσε η εφημερίδα The New York Times.

Με τη συμμετοχή να είναι κατά παράδοση πολύ χαμηλή σε αυτές τις εκλογές, υπάρχει έντονη ανησυχία πως οι παθιασμένοι αντιευρωπαίοι θα πάνε να ψηφίσουν, ενώ πολλοί άλλοι θα μείνουν στα σπίτια τους, κάτι που θα ευνοήσει την άκρα δεξιά και τα λεγόμενα λαϊκιστικά κόμματα, τα οποία έχουν κοινό χαρακτηριστικό τον εθνικισμό.

Είναι εύλογο, έτσι, ότι ξεκίνησε μια μάχη για να αποτραπεί αυτός ο κίνδυνος -με χαρακτηριστικά ευρωπαϊκό τρόπο: από ορισμένους από τους πιο διαπρεπείς συγγραφείς και διανοούμενους, παρατηρεί ο συντάκτης των Times.


Τριάντα εξ αυτών, ανάμεσά τους και πολλά Νόμπελ Λογοτεχνίας, υπέγραψαν ένα φιλοευρωπαϊκό μανιφέστο το οποίο δημοσιεύθηκε την Παρασκευή, αρχικά κατ’ αποκλειστικότητα στη γαλλική εφημερίδα Libération και κατόπιν και σε άλλες εφημερίδες, υπό τον τίτλο «Το σπίτι μας, η Ευρώπη, έχει πάρει φωτιά», για να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου καθώς εντείνεται κατ’ αυτούς ο κίνδυνος «οι λαϊκιστικές δυνάμεις να σαρώσουν την ήπειρο».

Αν δεν υπάρξει ένα «νέο πνεύμα αντίστασης», προειδοποιεί το μανιφέστο αυτό, οι προσεχείς ευρωεκλογές «υπόσχονται να είναι οι πιο καταστροφικές που ζήσαμε ποτέ», αφού σε αυτές θα επικρατήσουν πολιτικοί που «απεχθάνονται τη νόηση και τον πολιτισμό» και απειλούν να προκαλέσουν μια σειρά «εκρήξεων ξενοφοβίας και αντισημιτισμού».

Οι συγγραφείς, που αυτοαποκαλούνται «ευρωπαίοι πατριώτες», δηλώνουν έτοιμοι να εμπλακούν σε «μια νέα μάχη για τον πολιτισμό», τρία τέταρτα του αιώνα μετά την ιστορική ήττα του φασισμού και 30 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.

Ο άνθρωπος που συνέλαβε την ιδέα και έγραψε το κείμενο-ανοικτή επιστολή που δημοσίευσε η Λιμπερασιόν είναι ο γάλλος συγγραφέας και διανοούμενος Μπερνάρ Ανρί-Λεβί, ενώ μεταξύ εκείνων που τη συνυπογράφουν συγκαταλέγονται ο Μίλαν Κούντερα, Τσέχος που ζει στη Γαλλία, ο τούρκος λογοτέχνης Ορχάν Παμούκ, ο Βασίλης Αλεξάκης, που γράφει κυρίως στα γαλλικά αλλά και στα ελληνικά, ο Βρετανός Σαλμάν Ρούσντι, που μάλλον δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, οι Ιταλοί Κλαούντιο Μάγκρις και Ρομπέρτο Σαβιάνο, οι Ούγγροι Ανιές Χέλερ και Γκιόργκι Κόνραντ, η Σβετλάνα Αλεξίεβιτς από τη Λευκορωσία, αλλά και ο Μάριο Βάργκας Γιόσα, που παρότι περουβιανός ζει στην Ισπανία.

Ο Μπερνάρ Ανρί-Λεβί έχει χαρακτηρίσει επανειλημμένα τον λαϊκισμό «προπέτασμα καπνού του νεοφασισμού». Τονίζει πως οι συγγραφείς, που «ενσαρκώνουν την ψυχή της Ευρώπης», θέλησαν να απευθύνουν «αυτό το κάλεσμα για δράση την παραμονή μιας εκλογικής αναμέτρησης την οποία αρνούμαστε να εγκαταλείψουμε στους νεκροθάφτες».


πηγή