Το Σάββατο 2 Μαρτίου, τα "Κίτρινα γιλέκα" στη Γαλλία
πραγματοποίησαν τον 16ο γύρο διαδηλώσεων
εναντίον του προστατευόμενου του
Ρότσιλντ Εμμανουήλ Macron και
της κυβέρνησής του.
Η «υφέρπουσα επανάσταση» στη Γαλλία συνεχίζεται, αλλά τα αποτελέσματά της απέχουν πολύ από το να είναι σαφή. Από τη μία πλευρά, ο αριθμός των Γάλλων που στηρίζουν το κίνημα των κίτρινων γιλέκων φαίνεται να αυξάνεται, από την άλλη – το 55% του πληθυσμού της χώρας, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, θέλουν να σταματήσουν οι διαδηλώσεις. Ωστόσο, το 55% είναι σαφώς ανεπαρκές σε αυτήν την περίπτωση. Περίπου το 40% των Γάλων υποστηρίζει σταθερά την κίνηση από τις τηλεοράσεις και τους υπολογιστές τους, και αυτός ο αριθμός αυξάνεται συνεχώς, ανεξάρτητα από τον αριθμό των ατόμων που βγαίνουν κάθε Σαββατοκύριακο στους δρόμους.
Καυτός Μάρτιος
"Θα έχουμε μια θερμή πορεία", είπε στη ομιλία του στο βίντεο ο Eric Drue, ένας από τους λαμπρότερους αντιπροσώπους του κινήματος. "Είμαι σίγουρος," συνεχίζει, "δεν θα κοιμηθείτε καλά τον επόμενο μήνα."
Η κορυφαία διαδήλωση των "γιλέκων" προγραμματίστηκε για τις 16 Μαρτίου. Την ημέρα αυτή σκοπεύουν να επαναλάβουν τις υπερμαζικές ενέργειες των πρώτων δύο εβδομάδων. Και διαβεβαιώνουν ότι αυτή η υπόθεση δεν θα είναι περιορισμένη.
Η κίνηση των "γιλέκων " δεν είναι ομοιογενής. Μεταξύ άλλων, στο Facebook υπάρχουν πολύ δημοφιλείς ομάδες, οι οποίες θέτουν το καθήκον της ανατροπής του Macron στην κορυφή της ατζέντας τους. Μια από αυτές ονομάζεται: "Κίτρινα γιλέκα, πράξη 16: εξέγερση" (Gilets Jaunes ACTE 16: εξέγερση).
 |
|
Φωτογραφία:
Www.globallookpress.com |
Στις 2 Μαρτίου, τα "γιλέκα" είχαν ένα εκτεταμένο πρόγραμμα. Στο Παρίσι, μια ομάδα συγκεντρώθηκε στην πλατεία του Καρόλου ντε Γκωλ για να κάνει μια παρέλαση 12 χιλιομέτρων στους δρόμους της πόλης. Τα δίκτυα ζήτησαν "για να τελειώσει ο ειρηνισμός" και "να μπλοκάρουν τα Ηλύσια πεδία για πολύ καιρό". Ένα άλλο , πιο ειρηνικό, υποσχέθηκε να κάνει πικ-νικ στο πεδίο του Άρεως. Το πικνίκ, συμπτωματικά, δεν πραγματοποιήθηκε λόγω κακοκαιρίας. Μια τρίτη συνάντηση των "γιλέκων" πραγματοποιήθηκε μπροστά στο Στούντιο του τηλεοπτικού σταθμού BFM-TV.
Στη Λιλ, στα βόρεια της χώρας, οι διαδηλώσεις έλαβαν ένα «πανευρωπαϊκό» χαρακτήρα. Η ομάδα "κίτρινη άνοιξη" (Πρίντταν Τζάνε) συγκέντρωσε τους υποστηρικτές της από την Αγγλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, τη Βόρεια Γερμανία.Τα συνθήματα μεταφράστηκαν στα Αγγλικά και στα Γερμανικά. Στη Ρεν, την πρωτεύουσα της Βρεττάνης, παρά την απαγόρευση των τοπικών αρχών, οι άνθρωποι πάλι βγήκαν στους δρόμους. Έτσι, το κίνημα συνεχίζεται και δεν πρόκειται να μπει σε ύφεση. Και οι αρχές;
Πριν από λίγο καιρό, σε μια συνάντηση στο Μπορντό, οι Δήμαρχοι των Γαλλικών πόλεων απαίτησαν από την ηγεσία της χώρας "να θέσουν τέλος στην αφόρητη παρέλαση των ανταρτών των επαναστατών". Ωστόσο, ο Macron αρνήθηκε να λάβει πρόσθετα μέτρα. Και έτσι στις περιπτώσεις των "γιλέκων" έχουν ήδη δώσει σχεδόν 2000 ποινές, αλλά ούτε οι αποφάσεις των δικαστηρίων ούτε οι πράξεις της αστυνομίας μπορούν να χαρακτηριστούν ελεύθερες.
Οι άνθρωποι βγήκαν στο δρόμο ούτως ή άλλως και τα αντίμετρα που έλαβαν οι αρχές πρόσθεσαν μόνο την πικρία τους.
 |
| Φωτογραφία: Frederic Legrand-COMEO/Shutterstock.com |
Στην πραγματικότητα, η ισορροπία δυνάμεων και διαδηλωτών στη Γαλλία μοιάζει με ένα από τα σημαντικότερα επεισόδια της ρωσικής ιστορίας - που στέκεται στον ποταμό Ugra, στο οποίο τερμάτισε τον ζυγό των Μονγγολο Τατάρων.
Η εντύπωση είναι ότι κανένας από τους άλλους δεν τολμά να κάνει το τελευταίο βήμα για να μπει σε μια μη αναστρέψιμη αντιπαράθεση. Θυμηθείτε ότι τότε, περισσότερα από 500 χρόνια πριν, οι Τατάροι τελικά έστρεψαν και έφυγαν. Είναι δύσκολο να πω ποιος θα είναι ο πρώτος που θα έχει τα νεύρα στον ΧΧΙ αιώνα στη Γαλλία. Αλλά κανένα γεγονός δεν υποδηλώνει την προοπτική ότι "γιλέκα" θα σταματήσουν τη δραστηριότητά τους και θα σταματήσουν τις διαδηλώσεις. Ο Macron , στο μέτρο που μπορεί να γίνει κατανοητό, υπολογίζει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, την επίτευξη των επόμενων εκλογών. Ωστόσο, είναι αδύνατο να πούμε αν μπορεί να γίνει.
Είναι ενδιαφέρον ότι οι περισσότεροι Γάλλοι αναλυτές συνεχίζουν να αξιολογούν την κατάσταση στην απαρχαιωμένη προοπτική των εκλογικών τεχνολογιών. Θα είναι σε θέση ή όχι να δημιουργήσουν το δικό τους κόμμα, όπως τα Ιταλικά "πέντε Αστέρια που κέρδισαν τις τελευταίες εκλογές και τείνουν να συμφωνούν με τον Sylvain Boulouc του Πανεπιστημίου του Παρισιού Χ, ένας από τους συν-συγγραφείς του " Μαύρου βιβλίου του κομμουνισμού ", το οποίο αναφέρει τα εξής σχετικά με τα γιλέκα:
Είναι ένα κίνημα που απεχθάνεται όλα τα θεσμικά όργανα και το καθεστώς. Δεν θα ψηφίσουν τα κόμματα που θεωρούν ότι είναι υπεύθυνα για την κατάσταση των τελευταίων 30 ετών.
Θυμηθείτε τον Αγκαθωτό
Στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης "μόνιμης επανάστασης" των κίτρινων γιλέκων ", ο Γαλλικός τύπος θυμήθηκε έναν άλλο φυσικό ηγέτη του αντικαθεστωτικού κινήματος , τον κωμικό Μισέλ Φανούτσι με το παρατσούκλι" Αγκαθωτός ". Ο διάσημος σκηνοθέτης Godard ζήτήθηκε στη συνέχεια να παίξει το ρόλο του ηγέτη όλων εκείνων που είναι δυσαρεστημένοι με το «καθεστώς », αλλά όχι στην πολιτική σκηνή, αλλά σε ταινία. Ο αγκαθωτός απάντησε ότι δεν θα έχει αρκετό κόσμο στον κινηματογράφο και υπέβαλε την υποψηφιότητά του στις προεδρικές εκλογές του 1981, όπου οι κύριοι υποψήφιοι ήταν ο Φρανσουά Μιτεράν και ο Βαλέρι Ζισκάρ ντ 'Εστέν.
Ηγήθηκε της ομάδας του έντονα και εντυπωσιακά , αγνοώντας τυχόν κανόνες αξιοπρέπειας, και σε ορισμένες περιοχές αμέσως κατέστη αρχηγός . Γενικά, στη χώρα, ο Αγκαθωτός σκόραρε σημαντικά περισσότερο από 10% και έγινε ένας από τους κύριους υποψηφίους για τον δεύτερο γύρο. Μετά είπε:
Δεν ψήφισα για τίποτα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάνατε το ίδιο πράγμα, ψηφίζοντας για φαινομενικά ευφυείς και ικανούς ανθρώπους. Τώρα προτείνω να ψηφίσουμε για έναν ανόητο που δεν έχει τίποτα πολιτικό, δηλαδή εμένα.
Ωστόσο, λίγο πριν τις εκλογές, ο αγκαθωτός ψήφισε υπέρ ενός από τους υποψηφίους. Όχι ο τυχερός δεν ήταν αριστοκράτης Ντ'εσστέν, Πρόεδρος για πολλά χρόνια έγινε ο Μιτεράν.
Τώρα η ιστορία σχεδόν επαναλαμβάνεται, μόνο οι κύριοι χαρακτήρες της-δεν δημοφιλείς κωμικοί ηθοποιοί. Οι βασικοί του χαρακτήρες είναι οι απλοί Γάλλοι. Και έχουν επίσης την εντύπωση ότι "ψήφιζαν για το τίποτα" για πολλά χρόνια.
Μόνο που αυτή τη φορά η πιθανότητα ότι θα "δώσουν" τις ψήφους τους είναι αρκετά μικρή. Η Γαλλία και η Ευρώπη αναμένουν αλλαγή.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου