Η Αλήθεια της Ρωμιοσύνης και το Θανατερό Ψέμμα του Ελληνισμού

από το μπλογκ "Οι Ρωμιοί της Ανατολής"

Σχόλιο Διόδοτου: Γνωρίζω καλά πως η ανάρτηση αυτή θα προκαλέσει τριγμούς! Ίσως να συζητούμε και να σχολιάζουμε σε αυτήν για μέρες.. Διαβάζοντάς την.. υπέστην κάποιο σοκ. Μέχρι αυτή την στιγμή.. δεν πήρα και ίσως δεν πάρω τελικά κάθετη θέση επί του θέματος, της φαναριώτικης «αλήθειας» (εντός εισαγωγικών) που αναπτύσσεται. Ενστικτωδώς.. αντιλαμβάνομαι κάποιες πραγματικές αλήθειες στο άρθρο (στα περί Χαζάρων π.χ.), προτιμώ όμως να μείνω προσκολλημένος στον άχρονο ελληνικό κόσμο που ζωντάνεψε μέσα μου από τα 8 μου χρόνια. Τότε που ένιωθα πραγματικά να ρέει στις φλέβες μου αίμα του Ηρακλή.. και θαύμαζα (και συνεχίζω να θαυμάζω ως μέγιστη ιδιοφυή ιστορική προσωπικότητα, μέχρι αυτή τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές) τον Φίλιππο, τον πατέρα του Αλέξανδρου. Ο οποίος μάλιστα και αυτός διακατεχόταν από την σιγουριά ότι στις φλέβες του έρρεε αίμα του Ηρακλή. Δύσκολο να δεχτώ ότι αυτή η αίσθηση αποτελεί όλο κι όλο ένα μάτριξ που σατανικά χαζαρικά μυαλά εμπνεύστηκαν, για να μην διανοηθώ ποτέ να  επιθυμήσω να πάρω πίσω τα εδάφη που βλέπετε στον παρακάτω χάρτη, ή έστω την πιο κοκκινωπή ανατολική περιοχή, ή μόνο τον βαλκανικό κορμό, που με τόση χαρά χαρτογράφησε ο Ρήγας ο Βελεστινλής νιώθοντας σαν ήδη να τον είχε ξανακατακτήσει. Δεν μπορεί να είναι πλασματική η σύνδεσή μου αυτή, το ψυχικό μου αποτύπωμα στα αρχαία μακεδονικά λιβάδια, κι ανεξαιρέτως της τωρινής μου καταγωγής από το Μετόχι Βεργίνας. Έχω κι άλλα στοιχεία στα χέρια μου, που αποδεικνύουν μιαν άρρηκτη σύνδεση, στοιχεία που δεν  πρέπει να ειπωθούν. Αλλά και πάλι.. μπορεί να αποτελώ μια από τις εξαιρέσεις στο σύμπαν των ελληνοφώνων που περιγράφει ο αρθρογράφος. Ο οποίος.. όπως και οι μαϊμού αρχαιολάτρες (αγγλιτσο-μασωνικοί) προσπαθούν να αποκόψουν 1200 χρόνια ελληνικής Ιστορίας (γιατί τέτοια είναι και η Βυζαντινή).. έτσι κι αυτός φαίνεται να προέρχεται από τους "άλλους".. που προσπαθούν να μάς αποκόψουν από τις αρχαίες μας ρίζες ' κι ότι η Επανάσταση του '21 ήταν σφάλμα, το ίδιο και ο Τρωικός Πόλεμος, "τί καλά περνάγαμε με τους Τούρκους απέναντι στη Μ.Ασία" κ.ά. τραγικά ... Αλλά τί περιμένεις από έναν μπλόγκερ που ο μέντορας-δάσκαλός του έγινε μουσουλμάνος..... Εξετάστε την ανάρτηση, πες τε κι εσείς τη γνώμη σας.. κάπου μπορεί να καταλήξουμε, μπορεί και πουθενά. Μόνο μην αρχίσουμε να μαλώνουμε.. ή μήπως θά 'πρεπε... γιατί αυτό θά 'ταν δυνάμει και απόδειξη του αρχαιοελληνικού μας dna...;;  🙂 

κλικ για μεγέθυνση

Στα πλαίσια μιας συζήτησης μάλλον εκλογικού και πολιτικού χαρακτήρα, σχολιαστής ενός βίντεο που ανέβασα σε διάφορα social media είδε την κεντρική σελίδα του παρόντος μπλογκ (https://greeksoftheorient.wordpress.com/about/) που έχει τίτλο “Όχι στον Ελληνισμό και Ναι στην Ρωμιοσύνη και την Αυτοκρατορία” και με ρώτησε επιγραμματικά τα εξής: “Φίλε, γιατί όχι στον ελληνισμό και Ναι στην Ρωμιοσύνη ??” Ό,τι ακολουθεί είναι μια απάντηση στο ερώτημα αυτό – εννοείται όχι εξαντλητική. Στο τέλος, προσθέτω και την πρότερη ανταλλαγή σχολίων που ωστόσο δεν είναι εθνο-προσδιοριστικού χαρακτήρα.

 

Ρωμιοσύνη και Ελληνισμός: Η Αληθινή Ταυτότητα κι η Ψεύτικη Μάσκα

 

1. Η Ρωμιοσύνη, ή αν θέλετε το Ρωμέικο, είναι μια πραγματική υλική και ψυχική πραγματικότητα: είναι το σύνολο των Ρωμιών Ορθοδόξων Χριστιανών όπου κι αν ζουν. Δεν μιλούν όλοι την ίδια γλώσσα, αλλά έχουν την ίδια θρησκεία, την ίδια παράδοση, την ίδια καταγωγή, και την ίδια ιστορική ταυτότητα. Είναι κατ’ ευθείαν απόγονοι των τελευταίων μαχητών του Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου – είτε μιλάμε για πολεμιστές στις επάλξεις της Βασιλεύουσας, είτε αναφερόμαστε σε ήδη τότε διατελούντες υπό μουσουλμανική ή παπική/ενετική κατοχή Ρωμιούς της Καισάρειας, της Αντιόχειας, της Θεσσαλονίκης, της Κρήτης, της Καλαβρίας, κοκ.

 

2. Αντίθετα, ο ‘Ελληνισμός’ των νεωτέρων χρόνων είναι μια παρασκευασμένη από Δυτικούς τερατόμορφη μάσκα. Ήδη στην Αρχαιότητα, ο όρος ‘Ελληνισμός’ δεν αφορά και δεν μπορεί να αφορά Έλληνες. Το ουσιαστικό αυτό προέρχεται από το ρήμα ‘ελληνίζειν’ κι αυτό, για όποιον γνωρίζει αρχαία ελληνικά, ντε φάκτο δεν μπορεί να αφορά τους Αρχαίους Έλληνες. Τι σημαίνει ‘ελληνίζειν’; Αναφέρεται σε συμπεριφορές τμημάτων άλλων εθνών που σε ύστερες περιόδους (μετά τον Αλέξανδρο) έμοιαζαν με τον τρόπο ζωής των Αρχαίων Ελλήνων. Αυτό μπορεί να αφορούσε την τέχνη, την καθημερινή ζωή, τα ενδύματα, την κόμμωση, κοκ. Όταν δηλαδή κάποιοι Αιγύπτιοι ή Φοίνικες ή Ιουδαίοι της Αλεξάνδρειας γύρω στο 275 π.Χ. ντύνονταν με ελληνικές ενδυμασίες, αυτοί ήταν ‘ελληνίζοντες’ κι η νοοτροπία – συμπεριφορά τους ‘ελληνισμός’. Με άλλα λόγια, ‘Ελληνισμός’ δεν σημαίνει το σύνολο των απανταχού Ελλήνων και δεν υπάρχει στα αρχαία ελληνικά καμμιά άλλη λέξη που να περιγράφει το σύνολο των Ελλήνων εκτός από την λέξη ‘Έλληνες’.

 

3. Εμείς, ως Ρωμιοί, δεν είμαστε Έλληνες και δεν μπορούμε να είμαστε Έλληνες. Ο ίδιος ο τελευταίος βασιλιάς της Ρωμανίας – όπως λεγόταν το κράτος των Ρωμιών μέχρι το 1453 – ορίζει τους συγχρόνους του Ρωμιούς ως απογόνους Ελλήνων και Ρωμαίων.  Αυτό τα λέει όλα.

 

4. Φυλετικά, οι Ρωμιοί αποτελούν μια πανσπερμία εθνών. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια. Ρωμιοί είναι Φρύγες, Θράκες, Ιλλυριοί, Μακεδόνες, Λυδοί, Παφλαγόνες, Κάρες, Λύκιοι, Καππαδόκες, Ιρανοί της Καππαδοκίας και της Κομμαγηνής, Καυκασιανοί λαοί του βασιλείου του Πόντου που εξελληνίσθηκαν κι εκλατινίσθηκαν σιγά-σιγά είτε στα χρόνια των Επιγόνων, είτε στα ρωμαϊκά χρόνια, είτε μετά τον εκχριστιανισμό (και χάρη σ’ αυτόν) της αυτοκρατορίας. Ρωμιοί είναι επίσης Έλληνες της Ιωνίας, της Αιολίας, της ‘Ελλάδας’ (δηλαδή των νοτιοβαλκανικών εκτάσεων της Θεσσαλίας, της Ηπείρου και νοτιώτερα) και της Μεγάλης Ελλάδας (: νότιας Ιταλικής Χερσονήσου). Ρωμιοί είναι επίσης ελληνικές παροικίες στην Βόρεια Αφρική, την Αίγυπτο, την Φοινίκη και την Συρο-Παλαιστίνη. Ρωμιοί είναι επίσης Ρωμαίοι που εγκαταστάθηκαν σε προαναφερμένες εκτός της Κεντρικής Ιταλίας εκτάσεις και σταδιακά εξελληνίσθηκαν.

 

5. Πολιτισμικά, οι περισσότεροι Έλληνες – στα χρόνια των Επιγόνων αλλά ακόμη εντονώτερα στα ρωμαϊκά χρόνια – επηρεάσθηκαν σταδιακά (κι ιδιαίτερα από τον 1ο προχριστιανικό αιώνα κι έπειτα) από διάφορες αρχαίες ανατολικές θρησκείες, λατρείες, κοσμογονίες, μυστικισμούς, κοσμολογίες, θεουργίες και γενικώτερα πολιτισμούς.

 

Από τον 1ο προχριστιανικό μέχρι τον 4ο χριστιανικό αιώνα, ολόκληρη η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κι οι εκτάσεις της Ευρώπης εκτός της Αυτοκρατορίας κατακλύσθηκαν από πλήθος ανατολικών πολιτισμικών στοιχείων και θρησκειών: ιρανικής καταγωγής μιθραϊσμός, ζερβανισμός, κι ωστανισμός, αιγυπτιακής καταγωγής ισιδισμός, ωρισμός, οσιρισμός κι ανουβισμός, αραμαϊκής καταγωγής αταργατισμός κι ελαγαβαλισμός, μικρασιατικής καταγωγής θρησκείες του Σαβάζιου και της Κυβέλης, βαβυλωνιακής καταγωγής χαλδαϊσμός, μεικτής ανατολικής καταγωγής πλήθος θρησκευτικο-μυητικών, φιλοσοφικών συστημάτων που έμειναν γνωστά ως γνωστικισμοί, ιρανικής-αραμαϊκής καταγωγής μανιχεϊσμός, και αραμαϊκής καταγωγής πρωτο-χριστιανικά ρεύματα.

 

Οι περισσότεροι Έλληνες παράτησαν την υποτυπώδη και παρηκμασμένη αρχαία ελληνική θρησκεία κι έγιναν Μιθραϊστές, πιστοί του Μίθρα, ενός ιρανικού – τουρανικού θεού, Ισιδιστές, πιστοί της Ίσιδας, μιας αρχαίας αιγυπτιακής θεάς στο ιερό της οποίας στο νησί των Φιλών στο Ασουάν (Συήνη), 1100 χμ νότια από την Αλεξάνδρεια, προσέτρεχαν από όλα τα μέρη της Ελλάδας για να τιμήσουν και μεταλάβουν της ιερότητας του τόπου (οπότε και άφησαν εκατοντάδες πρόχειρες επιγραφές εκεί), Ερμητιστές, οπαδοί ενός θρησκευτικού συστήματος βασισμένου στον αρχαίο αιγυπτιακό θεό Τζχαουτύ το όνομα του οποίου αποδόθηκε στα αρχαία ελληνικά ως Θωτ (: Ερμής Τρισμέγιστος), κοκ.

 

Αυτό δεν ήταν ελληνική πρωτοτυπία. Εξίσου κατακλύσθηκαν από ανατολικές θρησκείες και πολιτισμικά εξανατολίσθηκαν οι Ρωμαίοι κι όλοι οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί εκτός της Αυτοκρατορίας. Ήδη στα χρόνια του Νέρωνα η Ρώμη ήταν μια ανατολική αυτοκρατορία. Τον 3ο χριστιανικό αιώνα βασίλευσε στη Ρώμη αυτοκράτορας με όνομα το όνομα ενός αραμαϊκού – συριακού θεού, του οποίου ο ίδιος – αν και ευγενικής ρωμαϊκής καταγωγής – ήταν αρχιερέας επί πολλά έτη στην Έμεσσα (Χομς) της Συρίας πριν γίνει αυτοκράτορας στην Ρώμη (Ηλιογάβαλος). Λίγο αργότερα, ο Μίθρας, επονομασμένος Sol Invictus (Ανίκητος Ήλιος), ανακηρύχθηκε ως ύπατος θεός της Αυτοκρατορίας.

 

Αποδεχόμενοι διαφορετικές ανατολικές θρησκείες, κοσμολογίες, λατρείες και γενικώτερα πολιτισμούς, οι Έλληνες κι οι Ρωμαίοι έγιναν αμειγώς ανατολικοί λαοί, απεμπολώντας τα περισσότερα παραδοσιακά τους εθνικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά. Η διάδοση των πρωτο-χριστιανικών ρευμάτων, η αποδοχή των ποικίλων χριστιανικών και παραχριστιανικών (‘αιρετικών’) θεολογιών, κι η επιβολή της επίσημης Ρωμαϊκής Χριστιανωσύνης επικυρώνουν το ιστορικό προηγούμενο: οι ανατολικοί πολιτισμοί είχαν κυριαρχήσει κι επιβληθεί σε όλη την δυτική χερσόνησο της Ασίας που λέγεται ‘Ευρώπη’ – εντός κι εκτός της Ρωμαϊκής Αυτοκατορίας.

 

6. Πολιτικά, οι περισσότεροι Έλληνες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (όσοι δεν ήσαν σκλάβοι) έγιναν Ρωμαίοι Πολίτες, αποδεχόμενοι το Διάταγμα του Καρακάλλα (Constitutio Antoniniana) το 212 μ.Χ. Αυτό είναι ένα κομβικό σημείο για την Ιστορία των Αρχαίων Ελλήνων. Το γεγονός ότι δέχθηκαν να γίνουν Ρωμαίοι Πολίτες πιστοποιεί ότι οι τότε Αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν πλέον κανένα δικό τους παραδοσιακό πολιτικό σύστημα κοινωνικής οργάνωσης κι έτσι ολότελα εκλατινίσθηκαν πολιτικά.

 

Τι ακριβώς σημαίνει αποδοχή του Διατάγματος του Καρακάλλα από τους Αρχαίους Έλληνες; Είναι ακριβώς ταυτόσημο με το αν το 480 π.Χ. οι τότε Αρχαίοι Έλληνες άκουγαν την συμβουλή του Μαντείου των Δελφών κι αποδέχονταν τις πρεσβείες που είχε στείλει ο Ξέρξης σάχης του Ιράν. Αλλά αυτό δεν είναι περίεργο.

 

Οι Αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν ποτέ ένα πολιτικό ιδεώδες. Δεν υπήρξαν ποτέ μια ενωμένη χώρα, και δεν είχαν ποτέ ένα κράτος. Αποτελούσαν μια πανσπερμία πολιτικών ιδεωδών και κατεστημένων που ούτε ο Μέγας Αλέξανδρος δεν μπόρεσε να συνενώσει.

 

Οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν ξένοι προς κάθε έννοια αυτοκρατορίας, έτσι όπως αυτή ήταν γνωστή στην Βαβυλώνα, την Ασσυρία, τους Χιττίτες, την Αίγυπτο ή το Ιράν. Με δυσκολία αποδέχθηκαν την κυριαρχία του Αλεξάνδρου, την αλλαγή στην συμπεριφορά, την νοοτροπία και τον τρόπο ζωής του, την εκ μέρους του ολοσχερή προσχώρηση στην ιρανική αυτοκρατορική, οικουμενιστική θεωρία της παγκόσμιας εξουσίας, την ονομασία της χώρας ως Ιράν, την Βαβυλώνα πρωτεύουσα της όλης αυτοκρατορίας, τους μεικτούς γάμους με αχαιμενιδικής καταγωγής Ιρανές, την απαραίτητη – κι αποκλειστικά ανατολική – αυτοκρατορική πομπή, και πάνω από όλα την ιερατική σημειολογία του χώρου που ήταν η κορυφή των αρχαίων ανατολικών θρησκειών.

 

Στα χρόνια των Επιγόνων, οι αυλές της Αντιόχειας, της Αλεξάνδρειας και της Περγάμου, όπως άλλωστε και των Βάκτρων, αφομοιώθηκαν στον τοπικό περίγυρο, είτε αυτό αφορά την πρακτική της αυλικής εξουσίας, είτε ανάγεται σε καθαρά πολιτισμικά, θρησκευτικά ή επιστημονικά θέματα.

 

7. Πριν από τον επίσημο εκχριστιανισμό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, μια μικρή μειοψηφία των ελληνοφώνων πληθυσμών ήταν Έλληνες που συνέχιζαν μορφές που θύμιζαν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Αυτή η πληθυσμιακή ενότητα βρισκόταν κυρίως στην καθαυτό Ελλάδα και ήταν ήδη σε σημαντικό βαθμό εκλατινισμένη ως Ρωμαίοι Πολίτες.

 

Μια μεγάλη πληθυσμιακή ενότητα των τότε ελληνοφώνων πληθυσμών ήταν Έλληνες Μιθραϊστές, Ισιδιστές, Ερμητιστές, Χαλδαϊστές, Μανιχαίοι, Γνωστικοί και Χριστιανοί, δηλαδή είχαν προσχωρήσει σε πολιτισμικά σύνολα της Ανατολής.

 

Και μια άλλη μεγάλη πληθυσμιακή ενότητα των τότε ελληνοφώνων πληθυσμών ήταν μη ελληνικής καταγωγής Ρωμαίοι πολίτες που είχαν γλωσσικά εξελληνισθεί κι εκλατινισθεί, ενώ πολιτισμικά ανήκαν είτε σε κάποιον από τους αρχαίους ανατολικούς πολιτισμούς είτε σε κάποιο μεικτό συγκρητικό σύστημα.

 

Είναι τραγελαφικό να εφαρμόζει κάποιος σύγχρονα, εθνικιστικά και παραμορφωτικά μέτρα και σταθμά στην ανάγνωση αρχαίων κειμένων. Όχι μόνον δεν καταλαβαίνει τι συνέβη κατά την Αρχαιότητα αλλά και το παραποιεί οικτρά.

 

Το ελληνίζειν δεν αποτελεί ελληνική ταυτότητα. Αποτελεί ξένη ταυτότητα. Το να γράφει κάποιος συγγραφέας του πρώτου προ-χριστιανικού ή του πρώτου χριστιανικού αιώνα στα αρχαία ελληνικά δεν αποτελεί απόδειξη αρχαίας ελληνικής ταυτότητας. Είναι περίπου το ίδιο με το τι συμβαίνει σήμερα. Και γω γράφω ρωσσικά κι αγγλικά αλλά ούτε Ρώσσος είμαι, ούτε Άγγλος.

 

Ο Στράβων δεν είναι αρχαίος Έλληνας συγγραφέας. Είναι ένας ποντιακής καταγωγής συγγραφέας εντονώτατων φιλορωμαϊκών συναισθημάτων. Κι όμως γεννήθηκε τότε που οι Ρωμαίοι κατέλυσαν το βασίλειο του Πόντου.

 

Ο Πλούταρχος ήταν αρχαίος Έλληνας συγγραφέας. Ήταν μάλιστα κορυφαίος ιερέας στο Μαντείο των Δελφών. Αλλά πολιτικά ήταν ένθερμος υποστηρικτής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κι είχε και ρωμαϊκά αξιώματα. Σε καμμιά περίπτωση δεν θα υποστήριζε ένα ‘εθνικό – απελευθερωτικό αγώνα’ των Ελλήνων της Θήβας, της Αθήνας, της Κορίνθου ή της Σπάρτης.

 

Να τι ήταν ο Πλούταρχος στα τέλη του πρώτου χριστιανικού αιώνα, δηλαδή 1700 χρόνια πριν την ‘ελληνική’ ‘επανάσταση’: ήταν όπως ένας κοτζαμπάσης του Μωριά του 1800 που προτιμούσε την οθωμανική εξουσία παρά την εξέγερση και την οπλαρχηγία του Κολοκοτρώνη.

 

8. Κι όταν η εθνογένεση των Ρωμιών Ορθοδόξων βρισκόταν σε εξέλιξη – στην περίοδο 330-641 μ.Χ. – η αντιχριστιανική στάση κι οι εξεγέρσεις των Ελλήνων της νότιας Βαλκανικής είχαν ως αποτέλεσμα το να αποδεκατιστούν σε σημαντικό βαθμό. Και σ’ αυτό συνέβαλαν επίσης οι πολλές βαρβαρικές επιδρομές των τότε χρόνων. Έτσι, φυλετικά, μειώθηκε κατά τι η ελληνική καταγωγή των Ρωμιών. Αργότερα, άλλα φύλα, σλαυικά, αλβανικά και βλαχικά, που εγκαταστάθηκαν στον χώρο της Αρχαίας Ελλάδας κι εκχριστιανιζόμενα αποδέχθηκαν την επίσημη και την θρησκευτική γλώσσα της Ρωμανίας, ενσωματώθηκαν επίσης στον κορμό της Ορθόδοξης Ρωμιοσύνης.

 

9. Υπάρχει μια τεράστια διαφορά γεωγραφικού χαρακτήρα.

 

Πρώτον, οι Αρχαίοι Έλληνες βρίσκονταν στα μισά της πρώτης προχριστιανικής χιλιετίας συγκεντρωμένοι α) στα δυτικά άκρα της Μικράς Ασίας, β) στην Ελλάδα, από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, νότια της Μακεδονίας, γ) στην Μεγάλη Ελλάδα (νότια Ιταλική Χερσόνησος) και δ) στις διάφορες αποικίες τους στην Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο.

 

Δεύτερον, αντίθετα με τα παραπάνω, ο κεντρικός, κρίσιμος ζωτικός, χώρος της Ρωμανίας σε όλη την περίοδο από τον Ηράκλειο μέχρι τους Κομνηνούς και τους Αγγέλους είναι από την Θράκη πέριξ της Βασιλεύουσας και μέχρι τον Ευφράτη. Πόντος και Καππαδοκία είναι το διακύβευμα. Το εθνικό έπος της Ρωμιοσύνης είναι οι Ακρίτες. Κι ο χώρος της Ακριτικής Ρωμιοσύνης είναι τα βουνά του Πόντου και το όριο του Ευφράτη.

 

Όλως παραδόξως το αρχαίο έπος των Δαναών (που αυτό είναι το κατά τον Όμηρο σωστό συγκεφαλαιωτικό όνομα αυτών που σήμερα αποκαλούμε Αρχαίους Έλληνες), η Ιλιάδα εκτυλίσσεται στην Τροία. Στην πραγματικότητα, και τα δύο έπη, το έπος των Αρχαίων Ελλήνων και το έπος των Ρωμιών, αναφέρονται στην Ασία. Αυτός είναι ο προγονικός χώρος και των δύο ιστορικών συνόλων.

 

10. Στα νεώτερα χρόνια, κι αφού η Ρωμανία είχε πέσει, το Βατικανό με την Αναγέννηση πρώτα, η Γαλλία κι η Αγγλία με τον Κλασικισμό στην συνέχεια, κι αργότερα με την απάνθρωπη διαστροφή του λεγόμενου Διαφωτισμού, ανασύστασαν ένα τέρας χειρότερο από τον ίδιο τον Φράνκενσταϊν: τον νεώτερο, δυτικο-ευρωπαϊκό και βορειο-αμερικανικό Ελληνισμό. Αυτός σε ‘επιστημονικό’ επίπεδο προσέλαβε και το ψευδώνυμο ‘Κλασικές Σπουδές’ κι αποτελεί ένα τερατώδες πτώμα παρασκευασμένο από ετερόκλιτα στοιχεία του αρχαιοελληνικού κόσμου που είτε δεν μπορούν να συνυπάρχουν, είτε αποτελούν ψευτοϊστορία και παραχάραξη της Αλήθειας.

 

Παράδειγμα: δεν μπορείς να παίρνεις ως πρότυπο και την Αθήνα του Περικλή και τον Σωκράτη επειδή ο δεύτερος απέρριψε ως άνομο καθεστώς την πρώτη κι η πρώτη στυγερά υποχρέωσε τον δεύτερο σε ατιμωτικό θάνατο.

 

Είναι τελείως έξω από την απάντησή μου το γιατί, για ποιούς πολύ διαφορετικούς λόγους, άσχετοι και μεταξύ τους αντίθετοι άνθρωποι, διανοητές κι εξουσιαστές της Αναγέννησης, του Κλασικισμού και του 19ου αιώνα χρησιμοποίησαν τα παρερμηνευμένα αποκόμματα Αρχαίας Ελλάδα που συνέλεξαν ως πρότυπο, υπόδειγμα και σημείο αναφοράς.

 

Αυτό είναι ένα θέμα τεράστιο επειδή διαφορετικοί μεταξύ τους είναι οι στόχοι των Ιησουϊτών, των Μασώνων και των Σιωνιστών που για άλλους λόγους επέλεξαν σε διαφορετικές στιγμές κι επέβαλαν ποικίλες παρερμηνείες του ιστορικού αρχαιοελληνικού κόσμου. Αυτόν τον νεώτερο και ψευδεπίγραφο ‘ελληνισμό’ πρώτα επέβαλαν στους τόπους τους, κι αργότερα πρόβαλαν στα θύματά τους, δηλαδή τους Ρωμιούς Ορθοδόξους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας των αρχών του 19ου αιώνα.

 

Το ονομαστούν, κατόπιν δυτικής αγγλογαλλικής παρέμβασης, οι σύγχρονοι Ρωμιοί Ορθόδοξοι ‘Έλληνες’ είχε δυο στόχους:

 

α) να απεμπολήσουν οι Ρωμιοί την Αυτοκρατορία τους (που μετά την πτώση του Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου διακαώς κι επί αιώνες επιθυμούσαν να ανασυστήσουν) και

 

β) να συρρικνωθεί η Ρωμιοσύνη στη Νότια Βαλκανική.

 

Το σχέδιο ήταν μια τεράστια επιτυχία για την Αγγλία, τη Γαλλία, την Αμερική, το Ισραήλ και το Βατικανό. Και μια οικτρή καταστροφή για τη Ρωμιοσύνη.

 

Για να απελευθερωθούν οι Ρωμιοί από τις μαυρομαγικές τελετουργίες που τους κόστισαν δυο χαμένους αιώνες, υπάρχει ένας τρόπος: να ξαναβρούν την ταυτότητά τους. Να πετάξουν στα αχρείαστα της Ιστορίας το ψέμμα του ‘ελληνισμού’ που προπαγανδίζουν όλοι οι ψευτο-καθηγητές – πληρωμένα όργανα του συστήματος που αναπαράγουν στην χώρα των Ρωμιών τα αντίχριστα ψέμματα της Δύσης.

 

Ο μόνος σωστός τρόπος που ένας Νεοέλληνας μπορεί να μάθει την πραγματική ταυτότητά του ως Ρωμιού και την αληθινή σχέση του με τους Αρχαίους Έλληνες είναι να δει πως έβλεπαν οι Ρωμιοί των αυτοκρατορικών χρόνων, οι Παλαιολόγοι, οι Κομνηνοί, οι Μακεδόνες, οι Ίσαυροι τη σχέση τους με τους Αρχαίους Έλληνες.

 

Αν για τον Μιχαήλ Ψελλό, τον Κωνσταντίνο Ζ’ Πορφυρογέννητο, την Άννα Κομνηνή, τον Μιχαήλ Ατταλειάτη, τον Μανουήλ Β’ Παλαιολόγο, τον Θεοφάνη, τον Ιουστινιανό Β’, τον Ηράκλειο και τον Προκόπιο δεν είναι σημαντικοί οι Περικλής, Αλκιβιάδης, Πελοπίδας, Άγις και Κλεομένης, Αριστοτέλης κι ο Επίκουρος, τότε όλοι αυτοί δεν μπορεί να είναι σημαντικοί ούτε για μας.

 

Οι σημερινοί ψευτο-Έλληνες, ξεχνώντας ότι είναι Ρωμιοί κι ότι δεν είναι Έλληνες, θυμίζουν ένα τρελλό που, αντί να τιμήσει τον ήρωα παππού του, επαινούσε τον προπάππου του προπάππου του παππού του – που ούτε ο ίδιος ήξερε, ούτε ο παππούς του είχε σε εκτίμηση, αλλά κι οι εχθροί του παππού του με υποκρισία και μεθόδευση προπαγάνδιζαν χωρίς μέτρο.

 

———————————————————————–

 

Η συζήτηση ξεκίνησε εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=ZYrhjDdkRFs

 

Η πρότερη συζήτηση έχει ως εξής:

 

 

Philip C

 

Μήν σου κάνει έκπληξη ο Αρβανίτης, όνομα και πράγμα είναι. Ελληνόφωνος, δεν είναι έλληνας. Έχουμε πολλούς από δαύτους που έθαψαν την Ελλάδα αλλά και αυτοί που τον ψήφισαν πολύ πατριώτες! Τέλος σαν έθνος.

 

 

Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Greeks of the Orient

 

Έχεις δίκιο. Δεν είναι μόνος του. Εκλέγεται άλλωστε σε καλή θέση ανάμεσα στους ευρωβουλευτές του Σύριζα. Χειρότερο από τη θέση του στο εν λόγω θέμα είναι νοοτροπία και η τάση που αποτυπώνει και που επηρεάζει γενικώτερα και βαθύτερα όλο τον κόσμο. Περνάνε έτσι τη νοοτροπία του ωχαδερφισμού, του ‘και καλά δεν τρέχει τίποτα’ και ‘δεν βαριέσαι’ – που είναι αυτή που ξεπουστεύει και ξεπουτανεύει τους πάντες, όχι μόνο τους αριστερούς.

 

Τώρα το θέμα είναι αν η επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ του υιού Μητσοτάκη εκλεγεί με καλή πλειοψηφία κι έτσι καταφέρει να κάνει ό,τι δεν έκανε η κυβέρνηση του πατρός Μητσοτάκη που είχε την πλειοψηφία ενός βουλευτή. Έχει τεράστια σημασία να σβυστεί και να διαλυθεί κάθε παρουσία αριστερού στο κράτος, την αστυνομία, τον στρατό, την οικονομία και την παρα-οικονομία: να ξεριζωθεί το πασοκο-συριζο-κράτος.

 

 

Philip C

 

Δεν έχω εμπιστοσύνη στην οικογένεια Μητσοτάκη και ο Κουλης στα εθνικά θέματα θα κάνει τον βλάχο. Για την Μακεδονία μας δεν έκανε τίποτα. Δεν αλλάζει τίποτε, όσο για την βρώμικη αριστερά μία ζωή προδότες ανθέλληνες στα εθνικά θέματα κατά της Ελλάδος πάντα, παίρνουν θέση ανθελληνική.

 

 

Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Greeks of the Orient

 

Φίλε μου, πρέπει να ξέρεις τι να περιμένεις κι από ποιον.

 

Δεν περιμένω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να είναι ο ‘μάγος της πολιτικής’ κι ο ‘αναμορφωτής της σημερινής Ελλάδας’. Και γενικά δεν περιμένω πολλά από κανένα.

 

Δεν νομίζω άλλωστε ότι στην πολιτική υπήρξε ποτέ – σε μια δεδομένη στιγμή και σε μια συγκεκριμένη χώρα – ένας πολιτικός που σε όλα η πολιτική του ήταν σωστή και τέλεια.

 

Ο α’ είναι καλύτερος στην οικονομία, ο β’ είναι καλύτερος στον εκσυγχρονισμό, ο γ’ στην εκπαίδευση, ο δ’ στην εκπαίδευση, κοκ.

 

Η χώρα είχε για 4.5 χρόνια την χειρότερη διακυβέρνηση από τα χρόνια του Καποδίστρια. Η Ελλάδα είναι διαλυμένη κι εκμηδενισμένη οικονομικά. Από κει ξεκινάει κάποιος. Χωρίς δυνατή οικονομία – που σημαίνει παραγωγικότητα, ανταγωνιστικότητα σε διεθνές επίπεδο, και γερές εξαγωγές μια χώρα είναι σκουπίδι, του κλώτσου και του μπάτσου. Μια χώρα γκαρσονιών και τουρισμού τρώει καρπαζιές. Μη σου φαίνεται παράξενο αυτό. Όταν είσαι ένα τίποτα όπως η σημερινή Ελλάδα, χάνεις από την Αλβανία, τη Βόρεια Μακεδονία, την Τουρκία – όλους. Είναι φυσική συνέπεια. Αναπόφευκτο. Δεν υπάρχει τίποτα πριν από το νοικοκύρεμα. Νοικοκύρεμα σημαίνει σαφέστατη αντίληψη της πραγματικότητας.

 

Στο μυαλό του 90% των Ελλήνων επικρατεί μια παράνοια κρατικισμού. Αυτό είναι μια εξωπραγματική τρέλα. Η χώρα πρέπει να φάει μια ανάποδη – πολύ άγρια – που να ρίξει τον καθένα κάτω στη γη. Όλοι πρέπει να καταλ’αβουν ότι δεν μπορεί να υπάρχουν ούτε το 20% των σημερινών δημοσίων υπαλλήλων.

 

Η χώρα δεν έχει λεφτά για να πληρώνει συντάξεις σε κανένα. Ο μέσος Έλληνας δεν μπορεί να ζει όπως ζει γιατί δεν παράγει ανάλογα. Τι αντιστοιχεί στον μέσο Έλληνα;

 

Μια παράγκα στο χωράφι κι ένα ράντζο.

 

Μισή μερίδα φασόλια την ημέρα και κανένας κατώτερος μισθός.

 

Όλοι πρέπει ν’ αρχίσουν να μαθαίνουν την αποταμίευση.

 

Καμμιά ταβέρνα, κανένα μπαράκι, καμμιά καφετέρια.

 

Παραγωγή, παραγωγικότητα κι ανταγωνιστικότητα.

 

Και δεν ειναι καν θέμα Ελλάδας. Είναι θέμα Ευρώπης.

 

Μόνον η Γερμανία κι ο βορράς εξάγουν – κι αυτό επειδή δεν τους φτάνει η Κίνα σε υψηλή τεχνολογία.

 

Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία, Ισπανία θα φάνε μεγάλο στραπάτσο στα επόμενα χρόνια.

 

Ανήμπορες να σταθούν απέναντι στην Κίνα, θα δουν να γίνονται οι ίδιες κάτι σαν χώρες της τριτης διαλογής: θα τις ξεπεράσουν η Μαλαισία, η Χιλή και το Καζακστάν.

 

 

Philip C

 

Συμφωνώ έτσι είναι όπως τα περιγράφεις.

 

Η Ελλάδα για να γίνει ένα σοβαρό κράτος και η νεοέλληνες να μπούνε σ μία τάξη πρέπει να αρχίσει από τα σχολεία να μάθει τις υποχρεώσεις του Πολίτη προς το κράτος κ το κράτος τις υποχρεώσεις προς τον πολιτη, να σπάσει το πελατειακό χάλι πού συμβαίνει και πολλά άλλα κακά.

 

Μετά στο θέμα της οικονομίας πρέπει για να έρθει σοβαρός επενδυτής να κατεβάσει την φορολογία να μήν περιμένει 2 χρόνια για μίαν αίτηση, να βάλει φρένο στις απεργίες που καταστρέφουν την ελεύθερη οικονομία. Έτσι θα τραβήξει σοβαρούς επενδυτές και το κράτος θα ανέβει έχοντας γερή οικονομία. Είναι τόσο δύσκολο, όλα αυτά φαντάζουν όνειρο. Δεν νομίζω.

 

 

Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Greeks of the Orient

 

Έχεις απολύτως δίκιο. Δεν υπάρχει δικαίωμα στην απεργία. Είναι μια κομμουνιστική μπούρδα που βάζουν οι σιωνιστές τους βλάκες κομμουνιστές να προπαγανδίζουν έτσι ώστε να καταστρέφονται οι χώρες που αποτελούν στόχους για το Ισραήλ (κι εννοείται ότι η Ελλάδα είναι πολύ ψηλά στη λίστα).

 

Δεν υπάρχει μαρξισμός – λενινισμός. Ο Μαρξ, ο Ένγκελς, ο Τρότσκυ κι ο Λένιν ήταν όλοι τους Ασκενάζι Χαζάροι ψευτο-Ιουδαίοι σιωνιστές που ήθελαν να καταστρέψουν τις εξαιρετικές ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες.

 

Στην πρώτη κυβέρνηση του Λένιν υπήρχε μόνον ένας …. Ρώσσος! Όλοι οι άλλοι ήταν Ασκενάζι Χαζάροι

 

Αν θέλεις να δεις την αλήθεια για την σατανική συνωμοσία που εξυφάνθηκε ως μαρξισμός – λενινισμός διάβασε αυτό: http://www.liberius.net/livres/The_Mystical_Body_of_Christ_and_the_reorganization_of_society_000000310.pdf

 

Είναι ό,τι καλύτερο έχει γραφεί παγκοσμίως για σιωνιστές, μασώνους και κομμουνιστές. Από Ιρλανδό Καθολικό ιερέα. Μαρξισμός-λενινισμός ειναι ο ΕΚΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

 

 πηγή