αφιερωμένο στον Γιάννη25
Ε ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΝΑ ΡΙΞΩ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΕΡΑΥΝΟΥΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΤΕΡΕΩΜΑ,
ΣΑΝ ΒΑΡΕΛΟΤΑ ΓΙΟΡΤΗΣ.
ΣΑΝ ΒΑΡΕΛΟΤΑ ΓΙΟΡΤΗΣ.
ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΞΑΝΑΣΥΝΑΝΤΙΟΜΑΣΤΕ.
ΠΑΡΑΜΕΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΤΤΑ,
ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ,
ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΣ ΚΑΙ ΣΠΕΊΡΑ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ,
ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΔΙΑ-ΣΤΗΜΑ.
ΑΕΝΑΟΣ ΓΕΝΕΣΙΣ ΕΠΙΣΗΣ ΥΠΑΡΧΕΙ,
ΑΛΛΆ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,
ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΙΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΠΑΡΕΙΣ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ.
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ,
ΣΑΝ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ,
ΓΕΝΝΆ ΠΑΛΕΤΕΣ ΧΡΩΜΑΤΩΝ, ΜΗΤΡΕΣ ΠΟΛΥΧΡΩΜΗΣ ΣΚΟΝΗΣ,
ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΘΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΜΕ, ΝΑ ΧΟΡΕΨΟΥΜΕ ΣΑΝ ΑΣΤΈΡΕΣ,
ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΒΑΣΙΛΕΙΣ,
ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ,
ΜΙΚΡΟΙ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΟΛΟΥ.
ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΘΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΜΕ, ΝΑ ΧΟΡΕΨΟΥΜΕ ΣΑΝ ΑΣΤΈΡΕΣ,
ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΒΑΣΙΛΕΙΣ,
ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ,
ΜΙΚΡΟΙ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΟΛΟΥ.
Παρτε ακομη εναν"ΜΙΚΡΟ ΘΕΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΟΛΟΥ"
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=QuTqVxNym20
ΜΑΣ ΑΝΕΒΑΖΕΙΣ ΕΠΙΠΕΔΑ, όπως πάντα φίλε μου Ahoy!
ΔιαγραφήΕ Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Μ Ε !!!!!
Σ'ευχαριστώ φιλε Κώστα για την αφιέρωση. Πράγματα και καταστάσεις που αδυνατώ να ερμηνεύσω για ποιον λόγο τα συνδυάζω μέσα στο μυαλο μου. Ορισμένες φορές φοβάμαι αν μπορώ να σηκώσω το βάρος των σκέψεων μου. Βασικά αυτο που με φοβίζει είναι αν κινούμαι στον σωστό δρόμο που αποσκοπεί στην ελευθερία της πατρίδας μου και την δική μου. Τουλάχιστον δεν νιώθω μονος μου με όλους εσάς που θεωρώ έχουμε τον ίδιο σκοπό. Ναι μεν ο δρόμος προς την ελευθερία είναι κατά βάση μοναχικός αλλά η νίκη έρχεται με την συμπαράσταση και την υποστήριξη αδελφών μαχητών.
ΑπάντησηΔιαγραφή👍
ΔιαγραφήΜπρε όμορφε, η σπέιρα γράφεται με ει εξ ου και πείραμα εμπειρία και βεβαίως βεβαίως πειρούνι, τουτέστιν και δηλαδή πείρα είναι παν ότι τρυπά, από την άγνοια έως την μπριτζόλα. οοοπα όχι φρατζόλα. Την φρατζόλα την τεμαχίζουμε αλλέως πως. Κατανοητή; χιχιχι
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημείωση: Και να μην το αναρτήσης δεν θα παρεξηγηθώ. Φιλιά.
Astillais
Έχεις δίκιο. Τί απρόσεκτος.. Το διόρθωσα. Φταίει μάλλον ότι έγραψα με κεφαλαία και δεν μού χτύπησε άσχημα στο μάτι. Με μικρά θα το ψιλιαζόμουν το λάθος όταν το ξαναδιάβασα πριν αναρτηθεί.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ,
χαίρομαι που εμφανίστηκες, μάς έλειψες.
🙂
Σας διαβάζω και σένα και τους σχολιαστές καθημερινά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάω όταν έχω κάτι να πω. Όταν δεν έχω, σιωπαίνω.
Μερικές φορές σιωπώ και από αγανάκτηση.
Και αγανακτώ απ΄το μοίρασμα ενοχών.
Πάντα οι ένοχοι εμείς.
Ας είναι, θάρθη κάτι άλλο και θα ξελασπώσουμε.
Τι; Αγνοώ.
Astillais