Αυτό που φοβούνται

γράφει ο ΕργΔημΕργ

                                                                             Γαία - Anselm Feuerbach (1875) 

 

ι πιό ψαγμένοι, σίγουρα έχετε αναρωτηθεί το γιατί η «Νέα» Τάξη Πραγμάτων επισπεύδει την επίθεσή της εναντίον ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Αυτό δεν είναι μονάχα μιά εικασία μερικών, φαίνεται ξεκάθαρα στην πράξη. Τις ειδήσεις, γιά την ακρίβεια τις κακές ειδήσεις, δεν τις προλαβαίνουμε!

α. Εξηγήσεις καί φτηνές δικαιολογίες

Οι εξηγήσεις που δίνονται γιά την κωλοπιλάλα της ΝΤΠ, είναι απάνω-κάτω οι εξής:

• Τελειώνει η εποχή των Ιχθύων, που έχει κυρίαρχο τον Κρόνο, άρα «αυτοί» (που είναι Κρόνιοι) βιάζονται να προλάβουν.
• Δεν είναι θέμα αστρικών σχέσεων, απλά «αυτοί» βαρέθηκαν να περιμένουν· κι έκριναν πως τώρα θα εξαπολύσουν την επίθεσή τους.
• Μάλλον φοβούνται κάτι, καί σπεύδουν να προλάβουν – πρίν τους βρεί αυτό (ό,τι κι αν είναι αυτό).

Θα αντείπουμε, όμως.

i. Εποχή του Υδροχόου

Όσον αφορά την πρώτη αιτιολόγηση:

Εφ’ όσον η γραμμή Γής-Ηλίου στην εαρινή ισημερία σημαδεύει ακόμη τις (περίπου) 3.5 μοίρες των Ιχθύων, η εποχή του Υδροχόου αργεί κομματάκι. Στην καλύτερη περίπτωση, θέλουμε κάπου 150 χρόνια ακόμη· καί στη χειρότερη, κάπου 250 καί πλέον. Βλέπετε, τα ζώδια δεν καταλαμβάνουν το ίδιο πλάτος στον ουρανό (μόνο στην Αστρολογία θεωρούνται ίσου πλάτους, αλλά οι «μεγάλες εποχές» αλλάζουν με τα αστρονομικά δεδομένα), οι δέ Ιχθύες είναι από τα μεγαλύτερα σε πλάτος, ίσως το πιό πλατύ απ’ όλα· οι δέ κινήσεις της Γής (όπως η μετάπτωση του άξονά της) δεν είναι γραμμικές.

Βέβαια, τα πρόδρομα φαινόμενα (κοινωνικά, καί άλλα) της εποχής του Υδροχόου όντως υπάρχουν· όπως πάντα υπάρχουν πρόδρομα φαινόμενα σε κάθε αλλαγή «μεγάλης εποχής». Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι μπορούμε μ’ αυτά να επιταχύνουμε την έλευσή της! (Σαν τους χαζούς «νεοεποχίτες» με τους ομαδικούς διαλογισμούς στις πυραμίδες της Κεντρικής Αμερικής.)

Μερικοί ψαγμένοι, τώρα, το εξειδικεύουν το θέμα: δεν είναι (λένε) τόσο πολύ θέμα «μεγάλης εποχής», όσο παγιωμένης κατάστασης. Εάν, λοιπόν, οι Κρόνιοι πετύχουν την απόλυτη παγκόσμια εξουσία ΠΡΙΝ την εποχή του Υδροχόου, τότε δεν θα τους νοιάξει κι αν αλλάξει η «μεγάλη εποχή». Θα έχει παγιωθεί η δουλειά, καί δεν θα μπορεί κανείς να τους ζητήσει ευθύνες μετά. Ποιός «κανείς»; Χμμμ… όπως λένε, «ουράνιοι Έλληνες» από άλλους πλανήτες, που θά ‘ρθουν εδώ ως εκδικητές με υπερόπλα, να ‘ούμ’ (γκαγκάαααν!!! , γκαγκάαααν!!! ), κτλ κτλ κτλ. Αλλά, άμα βρούν, λέει, τα Κρονάκια κατσικωμένα στην καρέκλα, θα στρίψουν πλάτη καί θα φύγουν όπως ήρθαν – διότι ο αγώνας τους θα είναι μάταιος.

[Καί γιατί παρα-αργούν κι αυτοί οι ευλογημένοι; Δεν είναι να βασίζεσαι σε δαύτους! Εδώ, οι Ψίψιλον έδωσαν ραντεβού γιά καφέ στην Αρετσού, κι ακόμη τους περιμένουμε – εδώ κι έντεκα χρόνια. Σκέψου, τώρα, να πρέπει να ετοιμάσουν στράτευμα, γιά να μας απελευθερώσουν!… Πιό γρήγορα καταλαβαίνει ένας γέρος εκατό χρονώ ότι τού ‘φυγε η κλανιά, καί ζητάει συγνώμη απ’ τους παρευρισκόμενους, παρά προετοιμάζονται οι Ψίψιλον γιά πόλεμο.

Να μην ανοίξω τώρα θέμα, διότι δεν θ’ αποφύγω τα σκατοψύχια στον αρχι-αχυράνθρωπο, που μαστούρωσε όλη την Ελλάδα με τους Ψίψιλον.]

ii. Βαρεμάρα;

Όσον αφορά τη δεύτερη εξήγηση (δηλαδή, πως βαρέθηκαν να περιμένουν κι άλλο), απλά θα ρωτήσουμε γιατί τώρα, κι όχι πχ το 1970; Μην έχετε αυταπάτες, ο κόσμος ήταν δικός τους καί τότε.

Ωραία, καί πες ότι τότε δεν είχαν τα δίκτυα υπολογιστών καί τις κάμερες …«ελέγχου της κυκλοφορίας», να φακελλώνουν τους πάντες· γι’ αυτό καί δεν το προχώρησαν τότε. Ναί, αλλά αυτά τα εργαλεία τα είχαν το 2010… το 2015… οπότε, τί ακριβώς περιμένουν τόσα χρόνια, καί δεν κάνουν το τελικό «ντού»;

Άσε που, όσα τεχνολογικά επιτεύγματα ανακοινώνονται δημοσίως, έχουν ΉΔΗ χρησιμοποιηθεί μυστικά, χρόνια πρίν. Πχ οι αλγόριθμοι αναγνώρισης προσώπου: κάργα χρήση τους από κατασκοπευτικούς δορυφόρους επί χρόνια, απλώς έγιναν γνωστοί καί στο (αποχαυνωμένο) πόπολο, όταν -σχεδόν αναγκαστικά- δόθηκαν προς χρήση καί στους εμβάτσους των αστυνομικών τμημάτων.

Τώρα, αν μου πεί κανείς ότι υπάρχουν ηγέτες κρατών (ή, έστω, θρησκευτικοί), που τους αντιστέκονται (γι’ αυτό καί δεν το προχωρήσανε το πράγμα «αυτοί»), θα του πω ότι όποιος από δαύτους δεν είναι / γίνεται δικός τους (με χρηματισμό, με εκβιασμό, με ό,τι θέλεις), τότε -αργά, ή γρήγορα- τον στέλνουν να συναντήσει τους προγόνους του. Αυτά είναι γνωστά πράγματα… πατριώτης ηγέτης μπορεί να είσαι, αλλά να τους πάς κόντρα στα φανερά τώρα, (θεωρώ πως) είναι τελείως ουτοπικό. Μόνον «υπόγεια» συγκροτημένα κινήματα αντίστασης μπορούν να πετύχουν κάτι, σ’ αυτή τη φάση της Ιστορίας. Κι όταν έρθ’ η ώρα της ελευθερίας, μόνον τότε θα γίνουν καί φανερά. (Γνωμάρα μου, αλλά έτσι το βλέπω.) Πρεκτός αν όλοι οι άνθρωποι, το τονίζω, ΟΛΟΙ, ξεκινήσουμε μαζί συγχρονισμένη επίθεση στα «χειμερινά ανάκτορα» της κυρα-Εξουσίας! (Αν καί πάλι είμαι επιφυλακτικός, διότι οι επαναστάτες του «- Νίκα!», παρά την ομοψυχία τους, στο τέλος την πάτησαν μεγαλοπρεπώς.)

Οπότε, ούτε αυτή η εξήγηση στέκει.

iii. Φόβος

Πάμε τώρα, στην τρίτη εξήγηση… να φοβούνται κάτι.

Εδώ είμαστε!!!

Διότι, ένας καλά οργανωμένος αποφασισμένος (καί δή, παλιάνθρωπος) δεν πρόκειται να σταματήσει την εφαρμογή των σχεδίων του, παρεκτός αν συναντήσει:

(α) αρχικώς υποτιμημένα (καί στην πράξη ανυπέρβλητα) εμπόδια,

(β) αρχικώς μή υπολογισμένα (δηλαδή, απρόβλεπτα) εμπόδια.

Στις πρώτες δύο αυτές περιπτώσεις, πάντα υπάρχουν εναλλακτικά σχέδια· ή βελτιώσεις υπαρχόντων σχεδίων. Έτσι, ο αποφασισμένος δεν πρόκειται να σταματήσει, απλώς θα δώσει μία (μικρή) αναβολή σ’ αυτά που θέλει να κάνει.

Όμως, έχουμε ακόμη τις εξής περιπτώσεις:

(γ) αντίπαλες δυνάμεις, που θα τον φοβίσουν τόσο, ώστε να μην προχωρήσει όπως θα ήθελε. Ή καί να μην προχωρήσει καθόλου. (Παράδειγμα του σκεπτικού αυτού, επίσης εδώ.)

Εδώ, στην τρίτη περίπτωση, θα δείξει τις εξής αντιδράσεις:

• είτε θα κοιτάξει να ξεγελάσει τις αντίπαλες δυνάμεις,
• είτε θα σταματήσει προσωρινά, μέχρις ότου ξαναβρεί ευκαιρία να δράσει,
• είτε θα σταματήσει οριστικά,
• είτε δεν θα ξεκινήσει κάν αυτό που πάει να κάνει.

Η τελευταία περίπτωση, τώρα, είναι να συναντήσει:

(δ) αντίπαλες δυνάμεις, που θα τον φοβίσουν τόσο, ώστε να επισπεύσει τα πάντα, γιά να «καπαρώσει» την τελική έκβαση υπέρ αυτού! (Με κίνδυνο, βεβαίως, να κάνει λάθη, που ίσως του στοιχίσουν την αποτυχία.) Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εσπευσμένη κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον Ελληνικό Στρατό το 1912, επειδή παραμόνευαν οι Βούλγαροι «σύμμαχοι».

Είναι φανερό πως «αυτοί» απλά ανέβαλαν λιγάκι την εφαρμογή των σχεδίων τους, αλλά όχι επειδή πράγματι τους φόβιζε κάποια ξένη δύναμη (ή οι ηγέτες της). Αλλά είναι άλλο τόσο φανερό, πως «αυτοί» φέρονται όπως ορίζει η περίπτωση (δ). Όμως, τί είναι αυτό που τους φοβίζει τόσο πολύ; Οι …εξωγήϊνοι; σαφώς όχι.

Κάτι άλλο είναι.

β. Το φόβητρο

Αυτό που φοβούνται, δεν πρέπει να είναι του χεριού τους καί του ελέγχου τους! Πρέπει να είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο… καί τελείως μή-ελέγξιμο απ’ «αυτούς».

Δηλαδή, δεν μιλάμε γιά κράτη, δεν μιλάμε γιά σύγχρονα οπλικά συστήματα (οσονδήποτε προηγμένα) στα χέρια μιάς μή-κρατικής ομάδας, δεν μιλάμε κάν γιά τον μεμονωμένο «τρελλό επιστήμονα» (κάποιον σύγχρονο Τέσλα, ας πούμε), που θα τους κάνει ζημιά.

Μιλάμε γιά κάτι, που σαφώς ξεφεύγει από τις ανθρώπινες διαστάσεις.

Μιλάμε γιά Δύναμη Συμπαντικών Διαστάσεων!!!

Μή βιαστήτε, μερικοί, καί απαντήσετε: «- Ο Θεός!», διότι μέχρι στιγμής ο Θεός δεν παρενέβη (καί δεν μπορούμε να κρίνουμε τη Θεία Λογική με τα ανθρώπινα μέτρα). Αλλοιώς, δεν θα υπήρχαν κάν οι κακοί της ιστορίας. Αν το καλοσκεφτήτε, δεν έχουν λόγο ύπαρξης!

Εν πάσει περιπτώσει, υπάρχουν μεγάλες δυνάμεις συμπαντικής εμβέλειας καί παρακάτω από τον Θεό. Σ’ αυτές αναφέρομαι. Αυτές ακριβώς φοβούνται!

Ποιές είναι αυτές;

Κυρίως τα άστρα καί ο πλανήτης μας. Η Γή μας! (Κρατήστε καί μιά μικρή πιθανότητα -ένα στα χίλια, ας πούμε-, το φόβητρό τους να μην είναι αυτά που είπαμε. Περί αυτής της πιθανότητας, όμως, παρακάτω. Γιά τώρα, ας μείνουμε στα κύρια.)

Πώς θ’ αντιδράσουν τα άστρα καί η Γή; Πώς θα τους εμποδίσουν «αυτούς» να ολοκληρώσουν τα σχέδια της κακίας τους;

Θα το δούμε.

γ. Αυτός που κέρδισε ( ; ) τον διαγωνισμό

Τον θυμάστε τον νεαρό Αζτέκο αστρονόμο, που είχε κερδίσει τον διαγωνισμό των βιβλίων-γρίφων «Έντγκέημ»; Εμείς εδώ είχαμε κάνει βιβλιοπαρουσίαση στους δύο πρώτους τόμους της τριλογίας, κι είχαμε εκφράσει σοβαρές αμφιβολίες του κατά πόσον ο μάγκας ήταν όντως ο νικητής. Γιατί; Διότι, απλούστατα, αν ήθελαν οι δωροθέτες να είναι τίμιοι απέναντι σ’ όλους τους διαγωνιζόμενους, έπρεπε να έχουν σε δημόσια θέα έναν πίνακα με την πρόοδο του καθενός. (Φυσικά, ο κάθε διαγωνιζόμενος θα είχε όχι το πραγματικό του όνομα, αλλά ένα «άβαταρ».) Έτσι, αν οι διαγωνιζόμενοι έβλεπαν κάποιον να προχωράει με πχ δέκα λυμένους γρίφους την ημέρα, αμέσως θα καταλάβαιναν ότι εδώ κάτι δεν πάει καλά, καί θ’ αντιδρούσαν. Αντ’ αυτού, είχαμε απόλυτη μυστικότητα καί αδιαφάνεια…

…Πράγμα που την αφεντιά μου την έβαλε σε υποψίες ότι ο νικητής του διαγωνισμού ήταν στημένος εξ αρχής.

Ειλικρινά, πάντως, το θέμα δεν θα μ’ ένοιαζε καθόλου (τα λεφτά του βραβείου δεν έβγαιναν απ’ τη δική μου την τσέπη! lol!!!), αν δεν επρόκειτο γιά: (α) καθαρή φάτσα Αζτέκου, (β) μεταπτυχιακού ερευνητή Αστρονομίας, καί (γ) που κάνει τις έρευνές του στη Ρώμη.

 Αυτά τα τρία, σε συνδυασμό με το ότι: Ρώμη = Βατικανό (μυστική βιβλιοθήκη, κτλ) = Κρόνιο κέντρο, συν το ότι οι Ισπανοί που κατέκτησαν το Μεξικό το 1519, δηλαδή οι καθολικοί παπάδες που είχαν μαζί τους, έκαψαν (ως «έργα του Σατανά») αρκετά από τα ιερά βιβλία των γηγενών καί τα υπόλοιπα -παλιά δουλειά!…- τα τσούρνεψαν (μαντέψτε πού τα πήγαν, τελικά!), χτύπησαν καμπανάκι στο μυαλό μου.

Βάλτε καί το ότι η ίδια η τριλογία των βιβλίων μιλάει ξεκάθαρα γιά μετεωρίτη, που πέφτει στη Τζιού Γιόρκ καί προξενεί τεράστια καταστροφή…

(…αν κι έχει αρκετά αισιόδοξο τέλος…)

…δεν θέλει καί πολύ να καταλάβεις τί έγινε:

Κάποιοι λεβέντες των παρασκηνίων τσίμπησαν τον (όντως έξυπνο, απ’ ό,τι φαίνεται) νεαρό, καί προφανώς θα τον βάλανε να διαβάσει καί να ερμηνεύσει τις κρυμμένες έννοιες από τα «χαμένα» ιερατικά κείμενα των προγόνων του· κείμενα σε χειρόγραφα που κοιμούνται στο σκοτάδι των υπογείων του Βατικανού εδώ καί πέντε αιώνες.

Καί γιατί δεν μπορούσαν να το κάνουν μόνοι τους;

Υποθέτω ότι μπορούσαν, αν καί (πάλι υποθέτω) δύσκολα· πλήν όμως, αλλοιώς είναι αυτοί, αλλοιώς ο προσήλυτος «Δούρειος Ίππος», που προδίδει τη φυλή του απομυθοποιώντας (μ’ ευκολία, λόγωι καταγωγής) τη μυστικιστική κουλτούρα της!

Όμως… μιά λεπτομέρεια. «Προσήλυτος», έγραψα; δηλαδή γενίτσαρος των Δυτικών παλιανθρώπων;

Ίσως κι όχι.

Αρκετές φορές απορώ με τον εαυτό μου, πόσο χαζός γίνομαι ώρες-ώρες. Πόσο αμελής, πόσο χύμα κι αψήφιστα παίρνω τα πράγματα – έως βλακείας! Τί εννοώ;

Αφού το ξέρω ότι έχουμε ξαναζήσει αρκετές ζωές, κατά τη διάρκεια των οποίων διαφαίνεται καθαρά ο ρόλος του καθενός μας, γιατί δεν αναρωτήθηκα ποιές ζωές μπορεί να έζησε ο λεγάμενος; κι ως τί τις έζησε; πού; πότε;

Δεν το αναρωτήθηκα τότε, που κατάλαβα τί ακριβώς τον θέλουν, αλλά το αναρωτήθηκα μόλις πρίν λίγες μέρες. Έ, λοιπόν, ο τυπάς κάποτε ήταν πάλι Αζτέκος, αλλά όχι πολεμιστής. Ιερέας! (Παραλείπω να σχολιάσω -διότι θα νυχτώσουμε- κάποιες άλλες πληροφορίες, που «εκπέμπει» η φάτσα του· πχ ότι ανήκε σε ειδική ιερατική τάξη ευνούχων – αν καί δεν τό ‘χω ψάξει αν υπήρχαν τέτοιοι στους Αζτέκους του 1519.) Καί, κατά τη γνώμη μου πάντα, καί σ’ εκείνη την ενσάρκωση έκανε πάλι τα ίδια: παρέδωσε (ενώι δεν έπρεπε) ιερατικά μυστικά της φυλής του σε κακόβουλους ξένους.

Κι όλ’ αυτά, ίσως με ανταλλάγματα, ίσως όμως καί όχι· αν καί αγνοώ τελείως το τότε κίνητρό του. Εκδικητικότητα; υπέρμετρη φιλοδοξία; άγνωστον. Πάντως το τωρινό, όπως όλα δείχνουν, ήταν τα λεφτά που πήρε.

Ακόμη μιά σοβαρή πιθανότητα είναι ο τυπάς να ήταν επίσης αλλόφυλος, που διείσδυσε στο Αζτέκικο ιερατείο· οπότε, η πράξη του ήταν καθ’ όλα φυσιολογική. Ήταν το επιτυχές έργο ενός καλού κατασκόπου! (Παρομοίως, βλέπε καί τον Τισιθέν, ιερέα του Όσιρι, τον ιστορικώς γνωστό ως «Μωϋσή»: καμμία σχέση καταγωγής από Αίγυπτο! Ατλάντειος ήταν, που απλώς επί αιώνες οι πρόγονοί του ζούσαν στην Αίγυπτο. Γι’ αυτό καί φεύγοντας δεν δείχνει καμμία νοσταλγία γιά μιά χώρα, που δεν ήταν πατρίδα του.)

Ακόμη κάτι, που το προσπέρασα: ότι η μέθοδος «αυτών» (μέσωι των υπερεσιώνε τους) να σε κάνουν να ξεράσεις όσα κρύβεις στα κατάβαθα του είναι σου (αναμνήσεις από περασμένες ζωές, γνώσεις απ’ αυτές – αν ζούσες σε πολιτισμό ανώτερον του σημερινού, κτλ κτλ), είναι μία καί γνωστή. Είναι μιά μικρή ποσότητα «ψυχεδελικής» ουσίας, διαλυμένης στο νερό που πίνεις. Που πίνεις, χωρίς να ξέρεις τί έχει μέσα.

(Υπ’ όψιν, η λέξη «ψυχεδελικός» –σαϋκαντέλικ– είναι παραφθορά του «ψυχοδηλωτικός», καί ξανάρθε εδώ ως αντιδάνειο.)

Οι Αζτέκοι, όπως καί οι υπόλοιποι γηγενείς λαοί της περιοχής, κάνανε συστηματική χρήση ψυχοδηλωτικών ουσιών κατά τις θρησκευτικές γιορτές τους, κι ίσως κάνουν ακόμη σήμερα, παρά την πρό αιώνων μεταστροφή τους στον καθολικισμό. Οι Μεσκαλέρος, ας πούμε, το ντουμάνιαζαν κανονικά! Οπότε, ενδέχεται ο νεαρός Αζτέκος να ήταν συνηθισμένος σε τέτοια, καί να μην τον πιάσανε τόσο εύκολα κορόΐδο. Πάντως, εκεί συνηθίζανε τις καπνιζόμενες ουσίες, αλλά το έλ-ές-ντί είναι κάτι το διαφορετικό· δεν γνωρίζω, αλλά ευλόγως υποθέτω πως ταρακουνάει αγρίως ακόμη καί τον συνηθισμένον σ’ άλλα ψυχοδηλωτικά!…

Τέλος πάντων, το συμπέρασμα είναι πως, με μιά μικρή δόση -χμ- «ενισχυμένου» νερού, κελάηδησε κανονικά! Περασμένες ζωές του, καί τα πάντα όλα.

Όμως, αλήθεια… τί ακριβώς μυστικά τους άφησε να καταλάβουν πως «διαθέτει το κατάστημα»; (Τ’ αρχαία Αζτέκικα αστρονομικά / μαγικοθρησκευτικά χειρόγραφα, παναπεί.)

δ. Το μάλλον φανερό μυστικό

Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο, παρά το ότι άστρα καί Γή, εκτός από ουράνια σώματα, είναι καί (υπερ)νοημοσύνες.

Βέβαια, αυτό δεν είναι ακριβώς μυστικό, αν καί οι αρχαίοι λαοί το είχαν πεί ξεκάθαρα· πχ οι αρχαίοι Έλληνες προσωποποίησαν (άρα της προσέδωσαν χαρακτηριστικά νοήμονος όντος) τη Γή ως Γαία καί Δήμητρα. Εν πάσει περιπτώσει, η κάποτε «επιστημονική» αντίληψη πως ο ανθρωπομορφισμός των θεών είναι δοξασία πρωτογόνων, σήμερα καταπίπτει. Καί, θέλουν-δέ θέλουν οι «επιστήμονες», όλο καί βγαίνουν αποδείξεις πως όντως έχουμε να κάνουμε με υπερνοημοσύνες. Ειδικά γιά τη Γή, κάτι αντηχήσεις Σούμαν, κάτι ανωμαλίες στον πυρήνα (που δεν μοιάζει πιά με ομοιογενή χυλό από υπέρθερμο σίδερο), κάτι έτσι, κάτι αλλοιώς, δείχνουν καθαρά δρώντα νού. Όσο γιά τα υπόλοιπα άστρα, κι εκεί ισχύει το ίδιο, αν καί η (τρομάρα της!) «επιστήμη» δείχνει απροθυμία να το παραδεχθεί.

Πάντως, το μυστικό που εκλήθη ο νεαρός Αζτέκος να ξεφουρνίσει, δεν έγκειται ακριβώς εκεί. Αλλά στο πώς αντιδρούν αυτοί οι υπερνόες. Καί πότε.

Προφανώς, σε άσχημα ερεθίσματα (την ύβριν του κάθε παλιανθρωπάκου), αντιδρούν επίσης πολύ άσχημα. Εδώ, έναν ελέφαντα πειράζεις, κι αυτός σε ποδοπατάει! Σκέψου, τώρα, πώς θ’ αντιδράσει ένας ολόκληρος πλανήτης, που αισθάνεται αδικημένος!!!

Δεν έχω δεί τα «απαλλοτριωμένα» απ’ τους φλάρους ιερατικά χειρόγραφα των Αζτέκων (καί σιγά μή μ’ αφήσουν να κατέβω στα υπόγεια του Βατικανού!), αλλά υποθέτω πως οι απαντήσεις βρίσκονται διατυπωμένες εκεί μέσα, αν καί πιθανώτατα με κρυπτική μορφή. Κι αυτές ακριβώς εκλήθη να ερμηνεύσει ο κερδίσας τον διαγωνισμό γρίφων!

Η αντίδραση της Γαίας καί των άστρων με συγκεκριμένο τρόπο (πχ καταστρεπτικοί σεισμοί, ή πτώση καταστρεπτικών μετεωριτών, ή ο,τιδήποτε άλλο), καί σε συγκεκριμένους χρόνους (διάβαζε: περιοδικότητα των φαινομένων) είναι θέματα, που ο κάθε εξουσιαστής θα γούσταρε πολύ να τα γνωρίζει. Ή, έστω, να τα κλέψει απ’ αυτούς που τα γνώριζαν κάποτε. Όθεν καί ο Αζτέκος μας.

Βέβαια, λείπει μιά σημαντικώτατη ψηφίδα απ’ την εικόνα: τα ξόρκια! Διότι αυτές οι καταστροφές μπορεί μέν να συμβαίνουν αυτομάτως, κι όποτε κρίνουν οι υπερνόες· αλλά συνήθως χρειάζεται να προφέρεις τον μαγικό ήχο, που τις ενεργοποιεί.

Εννοείται, πάντως, ότι κανένα αρχαίο ιερατείο δεν ήταν τόσο ηλίθιο, ώστε να έχει τα ξόρκια σε γραπτή μορφή. Κι ευτυχώς.

Συμπερασματικώς, καταλαβαίνουμε πως «αυτοί» φοβούνται την αυτόματη αντίδραση της Φύσης στις ανομίες τους… την οποία, όταν ξεσπάσει, δεν θα ξέρουν πώς να τιθασεύσουν – καί δεν θα μπορούν. (Την ανθρωπογενή διέγερση της Φύσης δεν τη φοβούνται, διότι τη θεωρούν απίθανη· καί πολύ σωστά. Δες αμέσως παρακάτω.)

ε. Το απίθανο ενδεχόμενο

Αυτό το ένα στα χίλια, που λέγαμε, είναι το να υπάρχουν σήμερα κάπου φυλαγμένα κι ενεργοποιημένα τόσο τίποτε ξόρκια, όσο καί κάποια υπερόπλα ενός πάλαι ποτέ Ελληνικού παρελθόντος με ανώτερο του σημερινού τεχνολογικό επίπεδο. Όπως καί νά ‘χει, προσωπικώς θεωρώ πολύ απίθανο να υπάρχουν σήμερα αμέσως διαθέσιμα τέτοια μέσα – πχ να τα έχει στη διάθεσή της κάποια μυστική ομάδα με ύπαρξη σε συνέχεια αιώνων, ου μήν καί χιλιετιών. Καθόλου δεν αποκλείω την ύπαρξή τους, ίσα-ίσα πιστεύω σ’ αυτήν (καί με σοβαρά επιχειρήματα)· όμως, κρίνω πως μεγαλύτερη πιθανότητα έχει το να μας δοθούν αυτά στην κατάλληλη στιγμή, που θα τα χρειαστούμε, παρά το να υπάρχουν ήδη σε κατάσταση ετοιμότητας στα χέρια κάποιων συν-Ελλήνων. (Αν ήταν έτσι, τότε ήδη έπρεπε οι δικοί μας να τα έχουν χρησιμοποιήσει! Μην περιπέσουμε κι εμείς σε βλακώδη μυθεύματα τύπου Ψίψιλον…)

Το τελικό συμπέρασμα είναι πως «αυτοί» ακολουθούν την ίδια λογική, που εκφράζεται εδώ, καί δεν ανησυχούν γιά πιθανή χρήση αρχαιο-Ελληνικών υπερόπλων καί μαγικών φράσεων. Μόνο γιά την αυτόματη αντίδραση της Φύσης ανησυχούν.

…Μην πέσει ο ουρανός στα κεφάλια τους, που λέγανε κι οι Γαλάτες. Στην κυριολεξία, όμως!

Αλλά, ακόμη κι έτσι, παύουν να έχουν το απόλυτο πλεονέκτημα έναντι ημών στα επερχόμενα.

 

 ergdhmerg.wordpress.com