"Επιχείρηση στην Ουκρανία: Ένα μικρό μέρος ενός μεγάλου σχεδίου" - από την ρωσική ιστοσελίδα rusreinfo.ru

 

Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι από την άφιξη του Βλαντιμίρ Πούτιν στο Κρεμλίνο στις 31 Δεκεμβρίου 1999, η Ρωσία γνώρισε μια θεαματική ανάκαμψη, τόσο οικονομική και χρηματοπιστωτική όσο και στρατιωτική, ενώ παράλληλα επιβεβαίωσε την ιδιαιτερότητά της έναντι των δυτικών χωρών σε επίπεδο που μπορεί να χαρακτηριστεί ως "ηθικό": Ενώ η Δύση οδεύει ολοταχώς προς την παγκοσμιοποίηση, αρνούμενη τις παραδοσιακές της αξίες και αφήνοντας να κατακτηθεί από νέες αρχές, η Ρωσία παραμένει πιστή στις πολιτιστικές και οικογενειακές της παραδόσεις. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο για να εξηγήσουμε τη σημερινή κατάσταση.

 

Από το 2000, λοιπόν, δύο μεγάλα ρεύματα συγκρούονται στη Ρωσία, άνισης σημασίας:

(ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ --- "H ΜΕΓΑΛΗ ΣKAKIEPA" του Μπρεζίνσκι)

 

Το παραδοσιακό ρεύμα που ενσαρκώνεται από τον Βλαντιμίρ Πούτιν και το "φιλελεύθερο δυτικό" ρεύμα που ενσαρκώνεται από αρκετούς πολιτικούς πολύ μικρότερου βεληνεκούς που ονειρεύονται να εφαρμόσουν στη Ρωσία το δυτικό μοντέλο.  (KOYLISTAN )---Σε οικονομικό επίπεδο, αυτό το δεύτερο ρεύμα είναι αυτό που σε μεγάλο βαθμό έχει επικρατήσει εδώ και 25 χρόνια, αφού η Ρωσία έχει εισέλθει μετωπικά στον αχαλίνωτο καπιταλισμό στη Μόσχα φυσικά, αλλά και, αν και σε μικρότερο βαθμό, στις περιφέρειες. Αν στο οικονομικό επίπεδο η τεράστια πλειοψηφία των Ρώσων βρήκε εκεί τον λογαριασμό της, τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα στα άλλα επίπεδα και πολλά στη Ρωσία είναι αυτά που εγείρουν σοβαρά ερωτήματα για τις σχέσεις με τις δυτικές χώρες.

 

Από τη μία πλευρά, γινόμαστε μάρτυρες μιας επέκτασης του ΝΑΤΟ στο κατώφλι της Ρωσίας, παρά τις υποσχέσεις που δόθηκαν την εποχή της πτώσης της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά βλέπουμε και αμερικανικές προσπάθειες υπονόμευσης της επιρροής της Ρωσίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες λεηλατούσαν αθόρυβα τη χώρα επί Γέλτσιν, είδαν τα σχέδιά τους να ναυαγούν με την έλευση του Βλαντιμίρ Πούτιν και κατέφυγαν σε πιο παραδοσιακές μεθόδους: παρέμβαση στις παραμεθόριες χώρες που παραδοσιακά συμμαχούν με τη Ρωσία, κάτι που συμβαίνει στη Γεωργία, στην Ουκρανία φυσικά, στο Καζακστάν, στην Τσετσενία επίσης, αφού οι Τσετσένοι τρομοκράτες οπλίστηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, κ.λπ. κ.λπ. Και η ανάμειξη στη Ρωσία άμεσα με τη χρηματοδότηση των δυνάμεων της αντιπολίτευσης με το πρόσχημα των ΜΚΟ. (ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ οι περισσότερεs από αυτες που έχουν γίνει όργανa τηs CIA και τoυ George Soros )

 

Ταυτόχρονα σε πολιτικό επίπεδο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι ευρωπαϊκές χώρες, με τις οποίες η Ρωσία ήθελε πραγματικά να συνδεθεί με την πτώση της ΕΣΣΔ, προσπάθησαν να επηρεάσουν τη Ρωσία ώστε να ευθυγραμμιστεί με τις θέσεις τους. "ηθική": Κατάργηση της θανατικής ποινής (δεν έχει καταργηθεί στη Ρωσία αλλά δεν εφαρμόζεται πλέον, αυτό θα αλλάξει πολύ σύντομα), παραδοσιακές οικογενειακές αξίες που αρνείται η Δύση και που η Ρωσία επιμένει να υποστηρίζει, το ζήτημα της μετανάστευσης, ενώ η Ευρώπη ανοίγει διάπλατα τις πόρτες της σε όποιον θέλει να μπει και η Ρωσία αυστηροποιεί τους ελέγχους της, κ.λπ. κ.λπ. Αυτές οι πιέσεις στη Ρωσία γίνονται από αυτούς που αποκαλούνται "5η φάλαγγα", που εμψυχώνονται από ορισμένους πολιτικούς μέχρι την κορυφή του κράτους και έχουν πολύ πραγματική επιρροή, οι οποίοι προσπαθούν με διακριτικές προσπάθειες να επιβάλουν τις δυτικές "αξίες" στη Ρωσία. Και αν στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη οι "δυτικόφρονες" αποτελούν την πλειοψηφία, στην κλίμακα της χώρας είναι μια ελάχιστη μειοψηφία. Αλλά η επιρροή της Μόσχας είναι υψίστης σημασίας.

 

Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, ωστόσο, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν παρέλειψε να δείξει στη Δύση ότι είναι αποφασισμένος να καθοδηγήσει τη Ρωσία σε αυτό που θεωρεί ότι είναι το συμφέρον της και ο νόμιμος δρόμος της, για παράδειγμα παρεμβαίνοντας στη Γεωργία, ενώ οι μειονοτικοί Ρώσοι δέχονται επιθέσεις στην Οσετία, στην Κριμαία φυσικά, ενώ το πραξικόπημα που χρηματοδοτείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Ουκρανία θέτει σε κίνδυνο τις ρωσικές στρατιωτικές βάσεις στη Σεβαστούπολη και τη ρωσική κοινότητα που ζει εκεί, και στη Συρία, μετά από κάλεσμα του προέδρου Άσαντ, σχεδόν πρόσωπο με πρόσωπο με τις αμερικανικές δυνάμεις. Η απάντηση των δυτικών χωρών έχει τη μορφή "οικονομικών κυρώσεων", οι οποίες, αν πράγματι επιτρέψουν στη Ρωσία να αναπτύξει τις δικές της παραγωγές, δείχνουν στον Βλαντιμίρ Πούτιν ότι οι Δυτικοί εξακολουθούν να έχουν στο μυαλό τους τον έλεγχο της Ρωσίας,

Έχοντας επίγνωση της αργής διολίσθησης της Ρωσίας προς αυτό που θεωρεί "παρακμιακή" Δύση, ο Βλαντιμίρ Πούτιν γνωρίζει επίσης πολύ καλά ότι μια μέρα θα πρέπει να εγκαταλείψει το Κρεμλίνο και πρέπει να παραδώσει στον διάδοχό του μια Ρωσία περήφανη για τις πατρογονικές της αξίες και αρκετά ισχυρή ώστε να προστατεύεται από απόπειρες ανατροπής από τις δυτικές χώρες. Πριν από περίπου 2 χρόνια, αποφάσισε τότε να επιτεθεί στο εσωτερικό της Ρωσίας κατά της 5ης φάλαγγας. Αυτό θα γίνει με τη βοήθεια των υπηρεσιών ασφαλείας, οι οποίες, αφενός, θα διαλύσουν την "παράνομη" αντιπολίτευση (δηλαδή χρηματοδοτούμενη από ξένες χώρες, σε αντίθεση με τη "νόμιμη" αντιπολίτευση των πολιτικών κομμάτων).

 

Τα πράγματα εξελίσσονται σύμφωνα με το σχέδιο και σε αυτό το πλαίσιο οι ουκρανικές δυνάμεις αποφάσισαν, κατόπιν εντολής των Ηνωμένων Πολιτειών, να προετοιμάσουν την επίθεση στο Ντονμπάς, το οποίο ανακήρυξε την ανεξαρτησία του το 2014. Από τότε, η Ουκρανία βομβαρδίζει τακτικά άμαχους πληθυσμούς, σκοτώνοντας περίπου 14.000 ανθρώπους. Η Ρωσία βοήθησε διακριτικά τους αυτονομιστές, αλλά αρνήθηκε να επέμβει άμεσα: οι ένοπλες δυνάμεις της δεν ήταν ακόμη έτοιμες. Το 2021 οι ουκρανικές δυνάμεις συγκεντρώθηκαν στα σύνορα του Ντονμπάς και αύξησαν τον αριθμό των βομβαρδισμών με βαρέα όπλα. Και αυτή τη φορά, ο ρωσικός στρατός είναι έτοιμος με νέα και εντελώς πρωτόγνωρα όπλα (λέιζερ, όπλα μαγνητικής επίδρασης, υπερηχητικά όπλα κ.λπ.), ορισμένα από τα οποία δοκιμάστηκαν με επιτυχία στη Συρία. Ταυτόχρονα, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες έχουν διαπιστώσει ότι η Ουκρανία είναι πρόθυμη να εξοπλιστεί με πυρηνικά όπλα, παρά τη δέσμευσή της να παραμείνει "μη πυρηνική δύναμη", με τη σύμφωνη γνώμη των Αμερικανών.

Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, η Ρωσία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία των LDNR (Λαϊκές Δημοκρατίες του Λουχάνσκ και του Ντονέτσκ) τον Φεβρουάριο του 2022 και αποφασίζει μια στρατιωτική επιχείρηση που αποσκοπεί αφενός στην υπεράσπιση των ρωσικών πληθυσμών του Ντονμπάς και αφετέρου και κυρίως στην εξουδετέρωση των ουκρανικών νεοναζιστικών φατριών που, χειραγωγούμενες από τις δυτικές χώρες, αποτελούν πραγματικό κίνδυνο για τη Ρωσία. Αυτό πυροδοτεί μια συλλογική αντιρωσική υστερία στη Δύση, η οποία στην πραγματικότητα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα από το αναμενόμενο: ενώ ένα σχετικά μεγάλο μέρος (ας πούμε το ένα τρίτο) των Ρώσων δεν κατανοεί τον λόγο αυτής της στρατιωτικής επιχείρησης, η συντριπτική πλειοψηφία (80 έως 85%) συσπειρώνεται αμέσως γύρω από τον πρόεδρο Πούτιν όταν επιβάλλονται δυτικές "κυρώσεις" στη Ρωσία. Στην πραγματικότητα οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι είναι αυτοί που ενισχύουν τη δημοτικότητα του Βλαντιμίρ Πούτιν και ο ίδιος γνωρίζει ότι μπορεί να προχωρήσει με το άλλο μέρος του σχεδίου του.

Το άλλο μέρος του σχεδίου του δεν είναι να επιτεθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως ισχυρίζονται οι δυτικοί προπαγανδιστές, που επιθυμούν να κρατήσουν τους λαούς τους σε κατάσταση πανικού για να τους υποδουλώσουν καλύτερα, αλλά να βάλει τάξη στη Ρωσία για να σταματήσει την ολίσθηση προς αυτή την "παρακμιακή Δύση". Έτσι, το Κοινοβούλιο ψηφίζει επί του παρόντος μια σειρά από νόμους που αποσκοπούν στην αποκατάσταση της κυριαρχίας της Ρωσίας και στην εξάλειψη των μέσων που χρησιμοποιεί η "5η φάλαγγα" για τη δυτικοποίηση της χώρας. Η θανατική ποινή είναι πιθανό να επανέλθει, ενώ πολύ αυστηρές ποινές επιβάλλονται σε όσους δυσφημούν τη Ρωσία και την τρέχουσα στρατιωτική επιχείρηση (15 χρόνια φυλάκισης), Αυτό περιλαμβάνει πράκτορες της 5ης φάλαγγας), μπλοκάρισμα των δυτικών μέσων ενημέρωσης που κάνουν την προπαγάνδα τους αντίθετη με τα συμφέροντα της Ρωσίας, μπλοκάρισμα των κοινωνικών δικτύων (facebook twitter youtube) τα οποία, στα χέρια των παγκοσμιοποιητών, δρουν ως ανατρεπτικά στη Ρωσία, επερχόμενο μπλοκάρισμα των περιουσιακών στοιχείων ξένων τραπεζών και κατάσχεση των περιουσιών ξένων εταιρειών στη Ρωσία (ως απάντηση σε παρόμοιες δυτικές κυρώσεις), μπλοκάρισμα των εξαγωγών λιπασμάτων (η Ρωσία προμηθεύει μεταξύ 15 και 20% των λιπασμάτων παγκοσμίως, απότομη αύξηση της τιμής των αγροτικών προϊόντων που βλέπει η Δύση), δράσεις για το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, κ.λπ.

Αν μετά τη ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία ορισμένα οικονομικά μέτρα θα τεθούν υπό αμφισβήτηση για το συμφέρον της ίδιας της Ρωσίας, είναι κάτι παραπάνω από πιθανό ότι τα μέτρα για την "αποδυτικοποίηση" της Ρωσίας θα παραμείνουν σε ισχύ, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη πολύ εμπεριστατωμένες συζητήσεις με τις ασιατικές χώρες για οικονομικά και χρηματοπιστωτικά θέματα. Ήδη στη Ρωσία βλέπουμε επιφανείς πολιτικούς που είναι μέλη αυτής της "5ης φάλαγγας" να εξαφανίζονται από την κυκλοφορία και να παραμένουν βουβοί, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι το παιχνίδι έχει χαθεί.
Φυσικά, είναι επιθυμητό η στρατιωτική επιχείρηση να λήξει το συντομότερο δυνατό, με την εκπλήρωση των στόχων της. Αυτό βρίσκεται σε καλό δρόμο, με τις ρωσικές δυνάμεις να προχωρούν αργά αλλά σταθερά και με στόχο να αποφύγουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις απώλειες μεταξύ των αμάχων. Τώρα, η θέση των δυτικών χωρών παραμένει καθοριστική: Αν θελήσουν να παρέμβουν άμεσα, θα συντριβούν. Αλλά σε κάθε περίπτωση η Ρωσία δεν θα ξεχάσει ότι η Δύση προμηθεύει όπλα που χρησιμοποιούνται εναντίον των στρατιωτών μας. Αυτό θα παραμείνει στο τελικό νομοσχέδιο και είναι απολύτως σαφές ότι ένα νέο "σιδηρούν παραπέτασμα", ιδεολογικό και όχι φυσικό, έχει πλέον δημιουργηθεί μεταξύ της Ρωσίας και των δυτικών χωρών. Δυτικές χώρες που, από την ψευδή πανδημία μέχρι την ανύπαρκτη κλιματική κρίση, θα κλειδώσουν τους λοβοτομημένους λαούς τους μέχρι μια μέρα, ίσως, να ξυπνήσουν. Ενημερώστε τους ότι αν έρθει αυτή η μέρα, η Ρωσία θα είναι έτοιμη να τους βοηθήσει!

Σε σχεδόν 25 χρόνια ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα έχει καταφέρει να καταστήσει τη Ρωσία μεγάλη δύναμη, να αποκαταστήσει την υπερηφάνεια και την ασφάλεια των Ρώσων και να αποτρέψει επιτέλους τη Ρωσία από το να γλιστρήσει στην άβυσσο μιας Δύσης σε πλήρη παρακμή και παρακμή. Ο διάδοχός του, ο οποίος έχει ήδη επιλεγεί για να διεκδικήσει το Κρεμλίνο με την αιγίδα του Βλαντιμίρ Πούτιν, είμαστε βέβαιοι ότι θα συνεχίσει στον ίδιο δρόμο για το μεγαλείο της Ρωσίας και την ασφάλεια του λαού της.

Ο εκδότης

rusreinfo.ru/fr