ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ.

 του Gilbert Doctorow *

Τις τελευταίες δύο ημέρες σημειώθηκαν δύο μεγάλα διπλωματικά σκάνδαλα σε διεθνές επίπεδο.

Η μία αφορά τον Ουκρανό πρέσβη στο Βερολίνο, ο οποίος προσέβαλε με αγένεια την καγκελάριο.

Η άλλη αφορά τις δηλώσεις του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ σε συνέντευξή του σχετικά με τον αντισημιτισμό, οι οποίες εξόργισαν αμέσως το πολιτικό κατεστημένο στο Ισραήλ.

Παρόλο που και τα δύο περιστατικά καλύφθηκαν σε δελτία ειδήσεων, κανένα από τα δύο δεν καλύφθηκε από ερευνητική δημοσιογραφική σκοπιά.

Όταν ο πρέσβης Andrij Melnyk κατηγόρησε τον Olaf Scholz ότι συμπεριφέρεται σαν "προσβεβλημένο συκώτι" επειδή αρνήθηκε να ταξιδέψει στο Κίεβο, αυτό τράβηξε την προσοχή όχι μόνο των γερμανικών μέσων ενημέρωσης, αλλά και των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης. Ο όρος "προσβεβλημένο liverwurst" μπορεί να φαινόταν περίεργος στους αγγλόφωνους, αλλά σαφώς δεν ήταν κομπλιμέντο.

Η Daily Beast προχώρησε περισσότερο από τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης προσδιορίζοντας τον όρο ως γερμανική καθομιλουμένη "που χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει κάποιον ως πριμαντόνα". Συνδέουν αυτή την προσβολή προς τον επικεφαλής της κυβέρνησης με ένα χτύπημα για ένα χτύπημα από την καγκελάριο: τον προηγούμενο μήνα, ο Ζελένσκι είχε αρνηθεί να υποδεχθεί τον επικεφαλής του γερμανικού κράτους Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ λόγω των προηγούμενων στενών δεσμών του με τη Μόσχα, γεγονός που θα μπορούσε να κινητοποιήσει την απόφαση του Σολτς να μην πάει.

Ωστόσο, οι ερευνητές δημοσιογράφοι της Daily Beast δεν έψαξαν περαιτέρω. Ούτε αυτή η εφημερίδα ούτε το mainstream αναρωτήθηκαν και στη συνέχεια απάντησαν πειστικά γιατί το Κίεβο θα προσέβαλε σκόπιμα την ισχυρότερη χώρα της ΕΕ, από την οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό για στρατιωτική και οικονομική βοήθεια. Ορισμένοι το αποδίδουν στις προσωπικές απόψεις του πρέσβη. Άλλοι είναι απλώς μπερδεμένοι. Κανείς δεν έχει σκεφτεί ότι η βεντέτα που ξεκίνησε ο άνθρωπος του Κιέβου με τον Σολτς θα μπορούσε να είναι μια υπολογισμένη παρέμβαση στη γερμανική εσωτερική πολιτική, με σκοπό να εκδιώξει τον αναποφάσιστο Σολτς από την εξουσία. Ο καγκελάριος είναι γνωστό ότι απειλείται από άλλους στο ίδιο του το κόμμα και από εταίρους του συνασπισμού, οι οποίοι ευχαρίστως θα τον αντικαθιστούσαν με κάποιον που θα ήταν πιο αφοσιωμένος στο να βοηθήσει την ουκρανική υπόθεση με έργα και όχι μόνο με λόγια.

Η περίπτωση των παρατηρήσεων του Λαβρόφ για τους Εβραίους και τον αντισημιτισμό έλαβε ακόμη λιγότερο διεισδυτική ανάλυση. Αναφέρεται στον Τύπο ότι ο Χίτλερ είχε επίσης εβραϊκό αίμα και ότι οι χειρότεροι αντισημίτες ήταν μεταξύ των Εβραίων. Αυτό καταγγέλθηκε αμέσως από την ισραηλινή κυβέρνηση, η οποία ζήτησε συγγνώμη.

Ο δυτικός Τύπος έσπευσε επίσης να σημειώσει πώς ο Λαβρόφ επιτάχυνε αυτό που μόνο ψύξη μπορεί να σημαίνει στις σχέσεις με το Ισραήλ. Η Ιερουσαλήμ σίγουρα θα εγκαταλείψει τώρα τις προσδοκίες της για έναν έντιμο διαμεσολαβητή και θα ευθυγραμμιστεί στενότερα με το Κίεβο. Στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο, οι χειραγωγοί είναι ενθουσιασμένοι.

Ωστόσο, κανείς δεν έθεσε το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί: πώς και γιατί ο Σεργκέι Λαβρόφ, ο πιο έμπειρος διπλωμάτης στην παγκόσμια σκηνή, έκανε σχόλια που μόνο κακό θα μπορούσαν να κάνουν στις ρωσο-ισραηλινές σχέσεις;

Παραδέχομαι ότι υπάρχει μια ακίνδυνη εξήγηση. Ο Λαβρόφ θέλησε με τα λόγια του να αντικρούσει τη δυτική άρνηση ότι το Κίεβο είναι ένα καθεστώς που κυριαρχείται από τους Ναζί, με την αιτιολογία ότι ο ίδιος ο πρόεδρος Ζελένσκι είναι Εβραίος.

Αλλά ο Λαβρόφ πρέπει να γνώριζε πώς θα αντιδρούσε η Ιερουσαλήμ στα λόγια του, οπότε θα πρέπει να εξετάσουμε περαιτέρω.

Επιτρέψτε μου να μαντέψω. Ο Λαβρόφ ήξερε καλά τι έκανε και πιθανότατα είχε συζητήσει το θέμα με το αφεντικό του, τον Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς, πριν ανοίξει το στόμα του.

Οι Ρώσοι είναι πολύ δυσαρεστημένοι με το Ισραήλ για την προηγούμενη στρατιωτική του συνεργασία με την Ουκρανία και η δήλωση του Λαβρόφ ήταν απλώς ο πρώτος γύρος.

Αν πάμε πίσω στις πρώτες μέρες της "ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης" της Ρωσίας, όταν πήρε τον έλεγχο του πυρηνικού εργοστασίου της Ζαπορόζιε και κατέσχεσε έγγραφα σχετικά με τις προσπάθειες της Ουκρανίας να κατασκευάσει ένα "βρώμικο πυρηνικό όπλο", το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι εκεί δραστηριοποιούνταν ξένοι διαμεσολαβητές.

Στη συνέχεια, την επόμενη ημέρα, απροσδόκητα και με μεγάλη βιασύνη, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπένετ πέταξε στη Μόσχα για απρογραμμάτιστες συνομιλίες με τον Πούτιν. Σχεδόν τίποτα δεν αποκαλύφθηκε σχετικά με το θέμα των συνομιλιών τους. Αλλά στη συνέχεια, οι Ρώσοι δεν εντόπισαν ποτέ τους ξένους διαμεσολαβητές.

Παρόλο που κάποιοι αναγνώστες με έχουν επαινέσει για την αποφυγή "εικασιών", αυτή τη φορά θα κάνω εικασίες: δεν είναι αδιανόητο ότι οι Ισραηλινοί ήταν μεταξύ των κορυφαίων συμβούλων του Κιέβου για το πρόγραμμα κατασκευής πυρηνικών όπλων. Αν είναι έτσι, μπορούμε να περιμένουμε ότι οι ρωσοϊσραηλινές σχέσεις θα επιδεινωθούν σημαντικά τις επόμενες εβδομάδες και μήνες.

 

 brunobertez.com

μετάφραση: Διόδοτος

 

* Gilbert Doctorow, βιογραφικό:

 Ο Gilbert Doctorow είναι επαγγελματίας παρατηρητής της Ρωσίας και συμμετέχει στις ρωσικές υποθέσεις από το 1965. Είναι απόφοιτος του Κολλεγίου Χάρβαρντ (1967) με βαθμό magna cum laude, υπότροφος του Fulbright και κάτοχος διδακτορικού διπλώματος με άριστα στην ιστορία από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια (1975).

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, ο κ. Doctorow ακολούθησε επιχειρηματική καριέρα με επίκεντρο την ΕΣΣΔ και την Ανατολική Ευρώπη. Επί είκοσι πέντε χρόνια εργάστηκε για αμερικανικές και ευρωπαϊκές πολυεθνικές εταιρείες στο μάρκετινγκ και τη γενική διεύθυνση με περιφερειακή ευθύνη.

Από το 1998 έως το 2002, ο Doctorow διετέλεσε πρόεδρος του ρωσικού λογοτεχνικού βραβείου Booker στη Μόσχα. Κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους 2010-2011, ήταν επισκέπτης υπότροφος του Ινστιτούτου Harriman του Πανεπιστημίου Κολούμπια.

Από το 2008, ο κ. Doctorow δημοσιεύει τακτικά αναλυτικά άρθρα σχετικά με τις διεθνείς υποθέσεις στη διαδικτυακή πύλη της βελγικής εφημερίδας La Libre Belgique. Από το υλικό αυτό δημιούργησε τέσσερις συλλογές δοκιμίων, η πιο πρόσφατη από τις οποίες κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2017: "Έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες μέλλον;"

Το επόμενο έργο του κ. Doctorow θα είναι τα απομνημονεύματα της εταιρικής του υπηρεσίας στη Μόσχα την άγρια δεκαετία του 1990.

Ο κ. Doctorow είναι Αμερικανός πολίτης και επί μακρόν κάτοικος των Βρυξελλών του Βελγίου.