Είναι εφικτός ένας εμφύλιος πόλεμος στη σύγχρονη Αμερική;

Και η Ελλάδα είναι μια μικρογραφία αυτής της κατάστασης που θα διαβάσετε.

Κοντινή άποψη του Μνημείου της Συνομοσπονδίας, Μοντγκόμερι, Αλαμπάμα. © Carol M. Highsmith / Buyenlarge / Getty Images

 

 

γράφει ο Robert Bridge

---

Με ένα φαινομενικά αγεφύρωτο χάσμα να χωρίζει την κοινωνία, οι ζοφερές προβλέψεις για ένοπλες συγκρούσεις εντείνονται

Σε σύγκριση με το πολιτικό υπόβαθρο που οδήγησε στον Εμφύλιο Πόλεμο του 1861-65, όταν το έθνος διχάστηκε για τη δουλεία, είναι δύσκολο να κατονομάσει κανείς ένα μόνο πρωταρχικό ζήτημα που χωρίζει τους Αμερικανούς σήμερα. Είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες καταδικασμένες να επαναλάβουν την ιστορία;

Καμία άλλη ανεπτυγμένη χώρα στον κόσμο δεν ανησυχεί για το ενδεχόμενο ενός εμφυλίου πολέμου περισσότερο από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ίσως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ανάμνηση του πρώτου (1861-65), της πιο θανατηφόρας στρατιωτικής σύγκρουσης στην αμερικανική ιστορία, ήταν τόσο απόλυτα καταστροφική που είναι αδύνατο να την αποτινάξει κανείς. Ή ίσως οι Αμερικανοί δεν βλέπουν πραγματικά άλλη διέξοδο από το αδιέξοδο που αντιμετωπίζουν σήμερα παρά μόνο να πολεμήσουν εναντίον του εαυτού τους.

Σε μια ακόμη από εκείνες τις αιώνιες δημοσκοπήσεις που μοιάζουν αποφασισμένες να εμπνεύσουν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, ο Economist και η YouGov ρώτησαν τους Αμερικανούς για τις αλλαγές στο πολιτικό κλίμα των ΗΠΑ. Δύο στους πέντε από τους ερωτηθέντες πιστεύουν ότι ένας εμφύλιος πόλεμος είναι τουλάχιστον «κάπως πιθανός» την επόμενη δεκαετία- οι Ρεπουμπλικάνοι είναι πιο πιθανό από τους Δημοκρατικούς να αναμένουν εμφύλιο πόλεμο. Λίγοι βλέπουν τα πράγματα να βελτιώνονται τα επόμενα χρόνια: Το 62% αναμένει αύξηση των πολιτικών διαιρέσεων.

Θα μπορούσε σχεδόν να υποστηριχθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, έχοντας υποστεί ένα μακρύ, καυτό καλοκαίρι διαμαρτυριών του Black Lives Matter, ακολουθούμενο από την έφοδο στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου, βιώνουν ήδη έναν εμφύλιο πόλεμο, αλλά απλώς δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη επίσημα. Είναι απαραίτητο να έχουμε άλλη μια μάχη του Γκέτισμπεργκ με μόνιμους στρατούς και χιλιάδες νεκρούς για να ταιριάζει στον ορισμό του «εμφυλίου πολέμου»; Σε κάθε περίπτωση, η έφοδος του FBI στο Μαρ-Α-Λάγκο, την έπαυλη του Ντόναλντ Τραμπ στη Φλόριντα, σίγουρα υπογράμμισε το κλίμα πολιτικού διχασμού ως προοίμιο μεγάλων αναταραχών. Οι Ρεπουμπλικάνοι το είδαν ως την τελευταία απόδειξη ότι το κατεστημένο δεν ενδιαφέρεται να παίξει με τους κανόνες. Οι «οπλισμένες ομοσπονδιακές υπηρεσίες» που τείνουν να κινούνται τόσο γρήγορα και άγρια εναντίον της δεξιάς, υποστηρίζουν οι συντηρητικοί, δεν δείχνουν ποτέ τον ίδιο ενθουσιασμό όταν αντιμετωπίζουν τα υποτιθέμενα λάθη της αριστεράς.

Εν τω μεταξύ, η κατάσταση στο πολιτιστικό μέτωπο δεν φαίνεται λιγότερο βιώσιμη. Μιλάμε για μια χώρα που είναι κατά 65% χριστιανική και κατά 50% συντηρητική και παλεύει να αντιμετωπίσει μια έκρηξη έντονα αμφιλεγόμενων ιδεών – από τη θεωρία της Κριτικής Φυλής, η οποία επιδιώκει να κατηγορήσει τη λευκή φυλή για όλα τα προβλήματα που ταλανίζουν τώρα τις μειονότητες, μέχρι τον τρανσεξουαλισμό, ο οποίος διατυπώνει την ιδέα ότι το φύλο δεν καθορίζεται από το φυσικό φύλο ενός ατόμου, αλλά μάλλον από ό,τι πιστεύει ότι είναι αυτός ή αυτή (ή αυτοί, ή οποιαδήποτε από τον ανοιχτό κατάλογο αντωνυμιών). Και πόσες Drag Queen Story Hours μπορεί να αντέξει το κοινό μυαλό πριν κάτι δώσει;

Steven Crowder - Αύριο ο πόλεμος, γυρίστε πλευρό.. 

Αυτό που πολλοί Αμερικανοί βρίσκουν τόσο δυσβάσταχτο είναι ότι δεν φαίνεται να υπάρχει καμία διαφυγή, κανένας τρόπος να εξαιρεθεί κανείς, κανένας τρόπος να προστατευτούν ακόμη και τα παιδιά από τις πολιτιστικές αλλαγές που βρίσκονται σε εξέλιξη. Πέρυσι, η Stacy Langton, μητέρα έξι παιδιών από τη Βιρτζίνια, ήρθε αντιμέτωπη με τους εκπαιδευτικούς κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης του σχολικού συμβουλίου σχετικά με τα βιβλία που είναι διαθέσιμα στους μαθητές στη σχολική βιβλιοθήκη. Φέρνοντας τίτλους όπως «Lawn Boy» και «Gender Queer: A Memoir», τα βιβλία απεικόνιζαν το σεξ μεταξύ ανδρών και αγοριών, με ένα από αυτά να περιγράφει έναν μαθητή της τετάρτης τάξης να κάνει στοματικό σεξ σε έναν ενήλικα άνδρα. Παρά τον σάλο που προκάλεσαν οι αποκαλύψεις, η σχολική περιφέρεια αρνήθηκε να αφαιρέσει τα βιβλία από τα ράφια, καθώς η πολιτική θερμοκρασία στις Ηνωμένες Πολιτείες ανέβηκε άλλο ένα βαθμό.

Έτσι, ενώ δεν είναι δύσκολο να αποδείξουμε ότι υπάρχει ένα πραγματικό χάσμα που χωρίζει τώρα τον αμερικανικό λαό, αυτό αποδεικνύει ότι ο εμφύλιος πόλεμος είναι στον ορίζοντα; Κανείς δεν ξέρει. Το ακριβές σημείο θραύσης που θα κάνει τους ανθρώπους να πουν «αρκετά» και να πάρουν τα όπλα εναντίον των αδελφών τους δεν έχει ακόμη διαπιστωθεί. Ίσως οι συνθήκες για εμφύλιο πόλεμο να είναι ακόμη πιο ώριμες τώρα απ’ ό,τι ήταν την εποχή του Λίνκολν, αλλά οι Αμερικανοί απλώς έχουν γίνει πολύ άνετοι και αυτάρεσκοι για να πολεμήσουν. Ενώ πάντα θα υπάρχουν μερικοί παρορμητικοί νέοι που δεν έχουν τίποτα να χάσουν και θα ενταχθούν στον όχλο, το να πείσουν το μεγαλύτερο μέρος της μεσαίας τάξης των ΗΠΑ να εγκαταλείψει τον άνετο τρόπο ζωής του Netflix μόνο και μόνο για να πολεμήσει για έναν σκοπό φαίνεται πολύ απίθανο. Το στιβαρό, πρωτοποριακό πνεύμα που καθόριζε την εποχή του 1861 απέχει πολύ από τη σύγχρονη ενσάρκωσή του. Σήμερα, πολλοί Αμερικανοί αρκούνται στο να διεξάγουν «εμφύλιο πόλεμο» μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, συζητώντας τα θέματα με απρόσωπους αντιπάλους, ενώ η χώρα πέρα από το παράθυρό τους γίνεται ένας ολοένα και πιο βίαιος τόπος.

Αν και φαίνεται απίθανο οι Ηνωμένες Πολιτείες να διαλυθούν σε μάχες σύντομα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν περισσότερα όπλα στη ντουλάπα του έθνους από ό,τι συνδρομές στο διαδίκτυο. Αυτό δίνει σε αυτά τα απογοητευμένα άτομα τα μέσα για να «εκφραστούν» χωρίς να χρειάζεται να περιμένουν το σάλπισμα της σάλπιγγας. Έτσι, αντί να γίνουν μάρτυρες μιας επανάληψης του Φορτ Σάμπτερ, οι Αμερικανοί μπορούν να περιμένουν να δουν μια έξαρση μεμονωμένων ηθοποιών να ξεσπούν σε απόγνωση σε μια κοινωνία που δεν καταλαβαίνουν πλέον.

Όπως είπε κάποτε ένας πνευματώδης, «η ιστορία σπάνια επαναλαμβάνεται, αλλά κάνει ομοιοκαταληξία».

---

Μετάφραση από το πρωτότυπο: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)

(η πηγή του άρθρου είναι αδιευκρίνιστη)

 

kanenazori.com