" ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΣΚΥΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΦΙΛΟΙ "

του Διονύση Κλαδά ('Μποτίλια στο Πέλαγος') - ΠΟΛΎΧΡΟΝΟΣ ΦΙΛΕ ΔΙΟΝΎΣΗ !!!

Το πιο πρόσφατο κείμενο μου, που ανάρτησα εδώ, ανέβηκε στις 10 τού προηγούμενου Νοεμβρίου. Έκτοτε, κοιτώντας αραιά τα στατιστικά δεδομένα τής σελίδας διαπίστωνα, ότι πάνω από διακόσιες ψυχές καλούσαν έκτοτε καθημερινά σε μόνιμη βάση αυτήν την σελίδα. Όταν προβλήθηκε πριν από μερικές ημέρες στα μαζικά μέσα η σαπουνόπερα με εκείνο το αποκριατικό “πραξικόπημα” στην Γερμανία, που σκηνοθέτησαν οι ξενέρωτοι παλιάτσοι τού βαθέους κράτους , είδα για διάστημα κάποιων ημερών τις εισόδους να υπερδιπλασιάζονται. Προφανώς κάποιοι φίλοι και φίλες μάλλον θέλησαν να ενημερωθούν για τις απόψεις μου σχετικά. Εξ άλλου αρκετοί φίλοι μού υπέβαλαν αντίστοιχα ερωτήματα τότε στο Facebook. Σαν υπεκφυγή απαντούσα τότε, ότι σύντομα θα έκανα μια ανάρτηση με αφορμή αυτό το θέμα, χωρίς όμως να ανταποκριθώ στην εξαγγελία αυτή. Ο νους μου είχε κολλήσει τότε στο δοκιμαστικό μήνυμα εκτάκτου ανάγκης EBS (Emergency Broadcast System) που είχε στείλει η Συμμαχία Αντιδυνάμεων ενάντια στην καμπάλ σε όλα τα κινητά τηλέφωνα στην Γερμανία και στην Βραζιλία, σαν εκκίνηση τής διαδικασίας ανατροπής μια ημέρα πριν τις προσχεδιασμένες συλλήψεις των 105 γερόντων με κινητοποίηση μιας δύναμης 3.000 καμπαλλέρος (εκ τού “καμπάλ” συν “λέρα”) άσχετα από τον τρόπο, που αξιολόγησε η μεγάλη πλειοψηφία τότε την αποστολή τού μηνύματος. Οι παλιάτσοι είχαν αντιληφθεί, ότι ο διαιτητής είχε σφυρίξει την λήξη τού δεύτερου ημιχρόνου και ότι ξεκίναγαν τα πέναλτυ. Σύντομα θα έπεφτε η αυλαία, όπως είχε προαναγγείλει ο Πρόεδρος Τραμπ στον βαρυσήμαντο λόγο του στις 15 Νοεμβρίου, οπότε οι παλιάτσοι ξεκίνησαν μια ύστατη προσπάθεια απαξίωσης τού κινήματος για συνταγματική αποκατάσταση στην Γερμανία και των Q, αναφέροντας φαρδιά πλατιά με ειρωνεία μεν, αλλά και με ευδιάκριτα σφιγμένα τα δόντια, τον όρο “συνωμοσιολογία.

   Αυτή η εμπιστοσύνη, που καταγράφηκε από τις εισόδους σε αυτήν την σελίδα και η πιστή συνέχεια κάποιων που διαπίστωσα, ενώ βρισκόμουν σε φάση αδιαπραγμάτευτων ενδοσκοπήσεων, με εξωτερική συλλογή των δεδομένων και εσωτερική μόχλευση τους, αλλά και μόνιμες νοητές μεταβάσεις και ανασκοπήσεις στο παρελθόν, μού επέφερε ένα αίσθημα ενοχής, εφόσον δεν είχα διάθεση να ανταποκριθώ εδώ και τώρα σε αυτήν την πρόσκληση και ταυτόχρονη πρόκληση. Η μόνη δυνατότητα, που έμενε, ήταν να αναλογίζομαι με εκτίμηση αυτό το είδος πιστής φιλικής προσκόλλησης, σε κάποιον, που δεν ανταποκρινόταν. Η σκέψη μετέβαινε σε εκείνο το πλάσμα, που θεωρώ τον πιο πιστό σύντροφο τού ανθρώπου. Παρόλο που αγαπάω τα σκυλιά, ποτέ δεν μπόρεσα να συνδεθώ με κάποιο εκπρόσωπο τού είδους, καθότι τα διαμερίσματα που κατοικώ τα τελευταία πενήντα χρόνια δεν ξεπέρναγαν το μέγεθος τού ενάμισι δωματίου, ενώ ο προσωπικός μου χώρος ήταν μόνιμα μικρότερος από δέκα τετραγωνικά. Η αγάπη μου για τα σκυλιά και η ταυτόχρονη αδυναμία να αποκτήσω μια φιλική σχέση μαζί τους, με οδήγησαν ίσως να συνδεθώ εξ αίματος με κάποιον που αγαπώ, ο οποίος ανήκει στο ζώδιο τού σκύλου στο κινέζικο ωροσκόπιο. Μια φορά πάντως, που βρέθηκα στο εξοχικό μας στην Ελλάδα, ένας συγγενής είχε φέρει ένα ντόμπερμαν, το μόνο φιλαράκι, που μπόρεσα να σχετιστώ για λίγες ημέρες. Επειδή το θεωρούσαν ιδιαίτερα επιθετικό ζώο και επειδή πριν μερικές ημέρες είχε επιτεθεί σε ένα μπουλντόγκ και το είχε τραυματίσει, το είχαν δέσει με αλυσίδα σε ένα πάσσαλο κάτω από ένα πεύκο. Το ζώο προσπαθούσε συνεχώς με υπερβολικά γαυγίσματα, να σπάσει την αλυσίδα και να ξεριζώσει τον πάσσαλο. Επειδή στο φινάλε υποτίθεται ότι ήμουν συνιδιοκτήτης τούς κτήματος, πλησίασα τον σκύλο και τον έλυσα. Τότε μού έβαλαν όλοι τις φωνές, λέγοντας, ότι το συρματόπλεγμα έχει τρύπες, και ο άγριος θα έφευγε έξω, για να διαπράξει την επόμενη επίθεσή του, μπλέκοντάς μας για μια ακόμη φορά. Πέρασα στον σκύλο το λουρί και πήγαμε περίπατο στην θάλασσα. Καθίσαμε σε κάτι βράχια και είπαμε πολλά. Τού εξήγησα, ότι τον καταλαβαίνω, μια και έχω περάσει για αρκετές δεκαετίες σκυλίσια ζωή στο εξωτερικό. Από τότε ο φίλος μου ηρέμησε και καθόταν μόνιμα μετά την επιστροφή μας δίπλα μου. Την νύχτα, ενώ κοιμόμουν στην βεράντα, αισθάνθηκα μια ζεστή παρουσία δίπλα μου στο κρεβάτι. Ήταν το ντόμπερμαν. Λίγες ώρες ήσαν αρκετές, για να παραμερίσει όσα τού έμαθαν τα καθάρματα, που το είχαν “εκπαιδεύσει” και οι τζάμπα μάγκες, που το θεωρούσαν ιδιοκτησία τους.

   Με αυτές τις σκέψεις, αποφάσισα να αναφερθώ στην έννοια τής πιστής φιλίας, παραθέτοντας μια συζήτηση με τον αγαπητό μου νοητό σκύλο, που δεν έλαβε ποτέ χώρα.

• Έχεις δίκιο, τού απάντησα. Ψάχνω τον Μόμπυ Ντικ. Αυτό είναι και το έπος τής Αμερικής. Όταν το έγραψε ο Χέρμαν Μέλβιλ, ίσως να μην θεωρούσε εφικτό, ότι οι θαλασσοδαρμένοι κυνηγοί κάποτε θα εξόντωναν το κύτος. Μόνο, που για να πραγματοποιηθεί αυτό, έπρεπε προηγουμένως η ζωή των ανθρώπων να μετατραπεί σε όλη την υφήλιο σε σκυλίσια ζωή.

• Εννοείς τα εμβόλια, τούς εγκλεισμούς, την ενεργειακή και την επισιτιστική κρίση, την καλπάζουσα πτωχοποίηση και την διάλυση τής οικονομίας, το ανθρωποχασαπιό στην Ουκρανία, τούς παιδοβιασμούς και τις τελετουργικές θανατώσεις, την απαξίωση στην ουσία τής ανθρώπινης ζωής; Αυτό εννοείς, μιλώντας για σκυλίσια ζωή;

• Ακριβώς αυτό, τού απάντησα

• Κάνεις λάθος φίλε μου, μού αποκρίθηκε ο σκύλος. Αυτά δεν είναι σκυλίσια ζωή. Στα σκυλιά οι λεγάμενοι πάντα μάς άφηναν το κόκαλο. Το ίδιο κάναν και με σάς, με την πλέμπα, που τής έριχναν την διαπλοκή, για να γλύφει. Τώρα όμως σάς πήραν και το κόκαλο. Και σάς ρίχνουν, ως έσχατο επιχείρημα πλέον την φόλα.

• Μα πώς να μπορέσεις να καταλάβεις εσύ αυτές τις απλές αλήθειες. Ποτέ δεν κατάφερες να αναπτύξεις μια ισχυρή φιλία με τα μάς, τούς σκύλους. Πάντοτε μάς παρακολουθούσες από απόσταση. Μια ζωή ο νους σου έτρεχε στις κατσίκες. Τις γίδες και τα τραγιά παρακολουθούσες κατά πόδας. Σε τέτοιου είδους ενασχολήσεις δαπανούσες την ενέργειά σου. Γι αυτό κατάντησες πλέον τρελός και απομονωμένος. Ενώ, εάν είχες αναπτύξει την φιλία σου με ένα σκύλο, θα είχες μόνιμα ένα πιστό σύντροφο. Δεν θα ξέμενες ποτέ μόνος.

• Αδυνατείς όμως καλέ μου φίλε, ως σκύλος να αξιολογήσεις την έννοια τής Αιγίδας. Όταν παράτησαν τον Δια ως βρέφος στα βουνά τής Κρήτης μια γίδα τον περιμάζεψε και τον έθρεψε με το γάλα της. Άλλο εάν κ
  άποιοι στην συνέχεια ανήγαγαν σαν θεό τους τον αποδιοπομπαίο τράγο. Αυτόν, που κουβαλάει όλα τα κακά, τα εγκλήματα και κάθε συναπάντημα δόλου.

• Ναι, αλλά η γίδα, αφού τον μεγάλωσε, τον εγκατέλειψε τον Δία. Αυτός όμως που αναγνώρισε τον Οδυσσέα μετά την επιστροφή του, εκτός από τον γέρο βοσκό, ήταν ο σκύλος του. Πιστός με άκρα συνέπεια. Παράτα τα τραγιά και ακολούθησε εμάς.

Σήμα τής στολής Ουκρανού μαχητού υπέρ τού καθεστώτος

 

Baroness Marie-Hélène de Rothschild sporting golden calf baphomet,

and Baron Alexis de Redé as two-faced Janus at a Rothschild soiree….

• Φίλε μου αρχίζεις να με ζαλίζεις, είπα στον σκύλο.

• Εμάς τούς σκύλους, όσο κι αν μάς ζαλίσατε οι άνθρωποι και κάποιοι εκπαιδευτές ανάπτυξαν την επιθετικότητά μας, ποτέ δεν φτάσαμε στο χάλι, να μισήσουμε το ίδιο μας το είδος, όπως κατάφερε να επιβάλει η δική σας ψυχολογική χειραγώγηση, σε βάρος κάποιων ανθρώπων. Εμείς ποτέ δεν δημιουργήσαμε ένα τάγμα σκύλων, που να μισεί τα σκυλιά. Κάποιοι άνθρωποι (;) όμως οργάνωσαν το τάγμα των “μισανθρώπων” στα πλαίσια τού Ουκρανικού κρατικού ναζισμού Παρέα με την υπόλοιπη δύση και τις υποτιθέμενες “δημοκρατικές” της “αξίες. Παρέα με την υπόλοιπη δύση και τις υποτιθέμενες “δημοκρατικές” της “αξίες. Με αυτούς πολέμησαν μαζί και κάποια κουμάσια από τις ΗΠΑ, υπερασπιζόμενοι τις “αξίες” τής δύσης.

https://www.gospanews.net/en/2022/11/21/an-american-neo-nazi-who-fought-within-azov-battalion-avowes-the-crimes-of-his-ukrainian-colleagues/

• Με κάνεις να ντρέπομαι, τού απάντησα. Τώρα κατανοώ το νόημα από κάποιο όνειρο, που είδα πρόσφατα. Ονειρεύτηκα ότι μπήκα σε ένα μπαρ και παράγγειλα ένα καφέ. Η γυναίκα στο μπαρ, όταν μού τον σέρβιρε μού είπε: “Με τις υγείες σου, Μποτίλια”. Παραξενεύτηκα, διότι δεν την γνώριζα. “Συγγνώμη, γνωριζόμαστε”, την ρώτησα. Τότε οι θαμώνες ξεκίνησαν να γελούν. “Όλοι σε ξέρουμε εδώ σαν κάλπικη δεκάρα”, είπε τότε κάποιος. Εγώ όμως δεν μπορούσα να αναγνωρίσω κανένα. Μού φαίνεται, ότι αυτό το όνειρο μού έδειξε, ότι έχω αρχίσει να αποξενώνομαι από το ανθρώπινο περιβάλλον με όσα παρακολουθώ.

  ΣΤΟ ΜΠΑΡ ΕΝΟΣ ΟΝΕΙΡΟΥ 

  
  

  

  
  

  • Ποτέ μην το κάνεις αυτό, είπε ο σκύλος. Ποτέ μην επιτρέπεις να κλονίζεται η πίστη σου στούς ανθρώπους. Μάθε από εμάς. Αγαπάμε τούς ανθρώπους και παραμένουμε πάντα πιστοί. Έχετε πράξει τεράστια ατοπήματα μέχρι σήμερα. Αλλά δεν παύετε να είστε και τα υποκείμενα, που προωθούν. το καλό. Τεράστια βήματα έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα από τις δυνάμεις, που προωθούν το καλό. Επειδή οι κακοί μεταξύ σας ενεργούν ύπουλα, πολλά από αυτά δεν έχουν φανεί ακόμη στην επιφάνεια. Πλήθος σημαντικών οργανωμένων βημάτων γίνονται με προσοχή, υπομονή, επιμονή, σύνεση και αποφασιστικότητα. Μια τεράστια αφύπνιση διογκώνεται μέρα με την μέρα. Σύντομα θα βγουν στην επιφάνεια. Μάθε να διαβάζεις ανάμεσα στις γραμμές. Οι άνθρωποι είσαστε σε θέση να απελευθερωθείτε με τις ίδιες σας τις δυνάμεις. Και τότε θα απελευθερώσετε τα πάντα επάνω στην γη. Το περιβάλλον, τα ζώα και τα φυτά. Πίστεψε στην διαρκή επανάσταση φυτών και λουλουδιών. Και βάλε και συ τα δυνατά σου. Ποτέ μην χάνεις την πίστη σου στον θρίαμβο τού καλού. 

    ΔΙΟΤΙ Η ΠΙΣΤΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙ ΒΟΥΝΑ. 

     

    

    
     

    

    
    

 Τέλος τού πρώτου μέρους.

bostopel.blogspot.com