«Μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι» ( Σωκράτης/Πλάτων:Κρίτων, 51β ). Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΜΕΤΩΠΟΣ. Η ΕΛΛΑΣ, Η ΚΟΙΤΙΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΞΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ. Ο ΠΟΛΥΣΧΙΔΗΣ ΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΓΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΩΝ, ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΤΥΦΛΩΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. ΑΥΤΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΕΚΑΕΞΑΚΤΙΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ. Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ "ΔΙΟΔΟΤΟΣ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΗΣ ΟΥΤΕ ΝΕΩΤΕΡΙΚΗ. ΔΕΝ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ Ή ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ, ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ, ΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ Ή ΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΑΠΟΤΙΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΛΑΙΕΣ, ΠΑΤΡΩΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΠΟΛΥΘΕΪΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΑΥΤΩΝ ΕΛΟΧΕΥΕΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΥΤΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΨΕΙ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΕΙ.

Καλλιτεχνική σύνθεση, ειδικά για τον Διόδοτο, από τη φίλη και αναγνώστρια Δ.Π.

Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2025

«Αμερικανικός μεταμοντέρνος Τζιχαντισμός, Ρωσοφοβία, ελληνικός μιθριδατισμός» - του Ηλία Παπαναστασίου (Ρεσάλτο)

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ 2024, 10 ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΛΗΞΕΙ ΤΟ ΕΤΟΣ!!! - ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.. ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΟΙ TV/ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ, ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ.. ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΠΗΔΟΥΝ ΑΠ'ΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2025, ΜΗΝ ΜΠΟΡΩΝΤΑΣ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΦΟΡΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ.

 

Γράφει ο Νίκος Κλειτσίκας: «Βρίθουν τα ΜΜΕ της αργυρώνητης δημοσιογραφικής ψευδολογίας από τις φυλακές του "αιμοσταγούς δικτάτορα Άσαντ". Όπως μας ενημερώνει το έγκυρο ΜΜΕ του Χατζηνικολάου: «Τα εγκλήματα του καθεστώτος Άσαντ. Για πέντε δεκαετίες, η Συρία υπό την οικογένεια Άσαντ είχε εξελιχθεί σε ένα από τα πιο καταπιεστικά κράτη...»

  

Κι εντελώς "φυσιολογικά" το ξέπλυμα του αποκεφαλιστή φονιά, πάντα από το μέσο του Χατζηνικολάου: «"Θα κλείσουμε τις φυλακές του Άσαντ" λέει ο Μοχάμεντ αλ Τζολάνι...»
Στην ίδια "γραμμή" ολόκληρη η ελληνόφωνη "δημοσιογραφία", της Νατοϊκής αριστεράς και της Νατοϊκής δεξιάς... Χωρίς να μαθαίνουμε τις αμοιβές για την "έγκυρη ενημέρωση"!

 

Θέλει δεν θέλει ο Έλληνας πολίτης βλέπει τα κανάλια, διαβάζει τις λεζάντες των ελληνόφωνων και δυτικών Μέσων Μαζικής Παραπληροφόρησης έναν "Σύρο" να βγαίνει από την υπόγεια φυλακή του χασάπη Άσαντ, στη Σεντνάγια.

 

Αποδείχθηκε ότι αυτό είναι έργο της τεχνητής νοημοσύνης. Ε... και; Αφού οι πολίτες εμπέδωσαν τις φυλακές του χασάπη κι η "δημοσιογραφία" έλαβε τις αμοιβές... αλλάζει κάτι;”(Νίκος Κλειτσίκας, PressGR)


Ο αρθρογράφος με κοφτερή γλώσσα, κατακεραυνώνει όλο το δημοσιογραφικό συρφετό που τις τελευταίες μέρες έχει κυριολεκτικά ξεσαλώσει με στόχο την ωραιοποίηση και «καλλιτεχνοποίηση» του Μεταμοντέρνου Αμερικανοτραφούς Τζιχαντιστή που θέλει να προωθήσει με ιεραποστολικό ζήλο τα νάματα της «Συμπεριληπτικής Φιλελεύθερης Δημοκρατίας» αλλά και τα βαναύσως καταπατηθέντα από τον Άσαντ «Ανθρώπινα Δικαιώματα». Συγκινητική προσπάθεια του ντυμένου με casual ρούχα, πεπειραμένου και βαθύτατα ανθρωπιστή Julani που μιλά για «Δημοκρατία όλων των Σύρων», βγάζοντας selfies με θαυμάστριά του ενώ οι κάπως ζωηροί οπαδοί του, αποκεφαλίζουν Χριστιανούς, εκτελούν αόπλους και κρεμούν παραδειγματικά –μετά από άψογες δικονομικές διαδικασίες– τον ξάδελφο του Άσαντ από Γερανό. Προφανώς πρόκειται για αταξίες «παραβατικών νέων» που παράκουσαν τις νουθεσίες του ειρηνοποιού Julani (...)

 

Οι –υποθετικά μιλώντας...– «αιφνιδιασθέντες» Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, ζήτησαν «εξηγήσεις» από την «ουδέτερη» και «υπεράνω κάθε υποψίας» Τουρκία χωρίς να έχουν καταφέρει να κρύψουν τους πανηγυρισμούς τους για την πτώση του Άσαντ και παριστάνοντας με χαριτωμένο ύφος και αθώα παιδική διάθεση τους «προβληματισμένους»...
Εμείς προτιμώντας την γραφίδα των αντι–συστημικών δεξιοφρόνων αρθρογράφων όπως του Γιώργου Χαρβαλιά από αυτήν των (ψευδο) «προοδευτικών» που νυχθημερόν εδώ και 10–15 μέρες ρίχνουν ποταμούς χολής και εμπάθειας απέναντι στη Ρωσία την οποία κατηγορούν ανενδοίαστα για «μύρια όσα» χωρίς το παραμικρό ίχνος λογικής σκέψης και συνολικής στρατηγικής ανάλυσης, γράφοντας ανενδοίαστα για «Προδοσία» της Ρωσίας» «Ξεπούλημα» του Άσαντ και άλλες ουρανομήκεις κραυγές απύθμενης ανοησίας και πιστοποιημένης αβελτηρίας. Γραφικές ηλιθιότητες ανθρώπων που δεν ήσαν ποτέ υποστηρικτές της Ρωσίας αλλά απλά, «αντίπαλοι» των Αμερικάνων, φαντασιωνόμενοι πως η Ρωσία είναι ένας «Σούπερμαν του Γαλαξία» που πατώντας ένα κουμπί κατατροπώνει τους Αμερικανο/Ευρωπαίους όπου Γης, από Συρία έως νησιά Γκαλαπάγκος και από Νέα Γουινέα έως Καραϊβική (Ίσως της Ανταρκτικής εξαιρουμένης...). Στερούμενοι αυτοί οι κύριοι της παραμικρής ενσυναίσθησης όχι μόνο της ψυχολογικής αλλά και της «στρατηγικής» ενσυναίσθησης, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους την εξαιρετικά επικίνδυνη και αφόρητα πιεστική θέση της Ρωσίας που πολεμά εναντίον ολόκληρου του ΝΑΤΟ των 40 χωρών και «λησμονώντας» οι αγαπητοί αυτοί κύριοι πως όλη τους η ασφάλεια και βεβαιότητα συνέχισης ύπαρξης των απόψεών τους αλλά και των ιδίων ως «πολιτικών και ιδεολογικών οντοτήτων» είναι υποθηκευμένη στην ύπαρξη και νίκη της Ρωσίας. Έτσι και «φύγει από την μέση» η Ρωσία δεν τους σώζουν ούτε όλοι οι Ψαλμοί της Παλαιάς Διαθήκης ούτε το Κοράνι ούτε οι Παλαιστίνιοι για τους οποίους κόπτονται... Στα 1000 και πλέον χρόνια που θα ακολουθήσουν μια πτώση της Ρωσίας και μια νίκη του σημερινού Φεουδαρχικού Καπιταλισμού με Φασιστικοποιημένο Πολιτικό Σύστημα Δουλοπαροικίας, η όποια έκφανση «Προοδευτισμού» –για να μην μιλήσουμε για «Αριστερά»– δεν θα εξοβελισθεί στο «πυρ το εξώτερον» απλώς αλλά κυριολεκτικά θα εξαϋλωθεί πριν καν σχηματιστεί έστω και φαντασιακά. Ίσως να συνεχίζουν να υπάρχουν οι Gay και οι «όμορες ομάδες» (και για τους οποίους οι προαναφερθέντες κύριοι κόπτονται συγκινητικά εδώ και αρκετά χρόνια) όπως σίγουρα θα υπάρχει το πρότυπο της Γυναίκας–Μέγαιρας ως Πολιτικού όπως η Εσθονή Κάλλας όπως και σίγουρα θα υπάρχουν οι Γυναίκες των ερωτικών φαντασιώσεων όπως η αναμενομένη Πρέσβειρα των ΗΠΑ αλλά και όπως θα συνεχίζουν να υπάρχουν οι Πολιτικοί της «Άγευστης, άοσμης, άχρωμης» Σχολής των Μετα–Ανθρώπων. Όμως σίγουρα δεν θα υπάρχουν ανεξάρτητοι άνθρωποι με κριτική, ανθρώπινη σκέψη γιατί θα αντικατασταθούν από πρόθυμους Δουλοπάροικους που ήδη πληθαίνουν επικίνδυνα. Και όλα τα παραπάνω δεν ισχύουν απλώς για τους (ψευδο) «διανοούμενους» της αντι/Ρωσικής Σχολής αλλά και για τους «Από καθέδρας δάσκαλους» και οι οποίοι με τις αρλουμπολογικού τύπου εκφραστικές λεξιπλασίες τους και τις σοφιστικέ λεκτικές στρεψοδικίες, μεταθέτουν σε ένα συνειδητά δυσνόητο λόγο την δική τους ανικανότητα κατανόησης «επί του πεδίου και επί του πρακτέου». Ο ακατανοήτως γράφων δεν γνωρίζει ούτε ο ίδιος το αντικείμενο για το οποίο γράφει, λέγοντας εκ του πονηρού δυσνόητες ασυναρτησίες, μη κατανοητές από την «μεγάλη μάζα» και από την οποία «μάζα» ο ίδιος έχει αριστοκρατικά αποχωρήσει... Όταν δεν σε καταλαβαίνουν οι πολλοί λόγω γλώσσας και την οποία ο ίδιος συνειδητά δυσκολεύεις στην κατανόησή της για να ξεχωρίζεις ως «διανοούμενος» από την πλέμπα, τότε «Μάλλον δεν έχεις καταλάβει το αντικείμενο για το οποίο γράφεις όταν δεν μιλάς με κατανοητή γλώσσα» (Αϊνστάιν)...

   

Εννοείται πως όλη η αντι/Ρωσική τοποθέτηση –και όχι μόνο για την Συρία...– και ο υποβόσκων και υποσυνείδητος αντι/Ρωσισμός όλων των παραπάνω σεβαστών προσώπων που προαναφέραμε, έχει σαν «ιδεολογικό βάρος» και τα ιστορικά προηγούμενα αλλά και τα τωρινά τελούμενα. Στον χώρο ειδικότερα της «Αριστεράς» –πάντα εντός εισαγωγικών– και ξεκινώντας από τους Σούπερ–Επαναστάτες της λεγομένης εξωκοινοβουλευτικής «Αριστεράς» που διαδήλωναν το 2011–2014 εναντίον του Άσαντ στο κέντρο της Αθήνας και πριν μερικές μέρες κατέβηκαν (!) στην συγκέντρωση των πανηγυρτζήδων Τζιχαντιστών στην Πλατεία Συντάγματος διαδηλώνοντας υπέρ της «Επανάστασης» των Τζιχαντιστών στην Συρία...

 

Συνεχίζοντας με τον ΣΥΡΙΖΑ που διατήρησε «κομψά και ευγενέστατα» την Διακοπή των Διπλωματικών Σχέσεων μεταξύ Ελλάδας–Συρίας αγνοώντας ταυτόχρονα και την Σύμβαση του Καραμανλή τον Αύγουστο του 2008 μεταξύ Ελλάδας–Ρωσίας για την κατασκευή του Αγωγού Μπουργκάς–Αλεξανδρούπολης αλλά και πετώντας στον «κάλαθο των αχρήστων» την Σύμβαση μεταξύ Ελλάδας–Ρωσίας για τον Ενεργειακό εφοδιασμό της Ελλάδας που υπέγραψε (2015) σαν Υπουργός Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ ο Παναγιώτης Λαφαζάνης μετά την παραίτηση του τελευταίου, συνεχίζοντας δε –ο ανεκδιήγητος και ελεεινός ΣΥΡΙΖΑ–με την απέλαση 9 Ρώσων Διπλωματών και ακολουθώντας μια αρνητική έως κομψά «ουδέτερη» Πολιτική όσον αφορά τα Εμπάργκο και την Αντι/Ρωσική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τήρησε συνολικά μια «άψογα αντι/Ρωσική» Πολιτική με πρωτεργάτη τον πολύ Νίκο Κοτζιά. Τον ΣΥΡΙΖΑ τον κυνηγούσε το «Φάντασμα του ΚΚΕ Εσωτερικού» που ήταν βαπτισμένο εκ γενετής στην κολυμβήθρα του Αντι/Σοβιετισμού και του Αντι/Ρωσισμού. Για τους «Εσωτερικάκηδες» (ΚΚΕ Εσωτερικού), ο αντι/Ρωσισμός ήταν το υπόβαθρο του αντι/Σοβιετισμού και όχι το αντίθετο. Πολύ καλύτερες, εξαιρετικές σχέσεις με την Σοβιετική Ένωση, την σημερινή Ρωσία, είχε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου απ’ ότι το πολιτικό/ιδεολογικό έκτρωμα που λεγόταν ΚΚΕ Εσωτερικού. Για να μην μιλήσουμε για τις άριστες σχέσεις του ΠΑΣΟΚ με τον πατέρα Άσαντ και ο οποίος συμπαραστάθηκε στην Ελλάδα στην κρίση με την Τουρκία τον Μάρτη του 1987, παρατάσσοντας τον Στρατό και την Αεροπορία της Συρίας στο πλευρό της Ελλάδας. Όσο για το ΚΚΕ, από τον άκρατο και άκριτο φιλο/σοβιετισμό που θύμιζε Ιεχωβάδες που πουλάνε φυλλάδια στο Θησείο, κατέληξε στον παραληρηματικό αντι/Ρωσισμό, πρωταγωνιστώντας στην πρώτη διαδήλωση πολιτικού κόμματος εναντίον της Ρωσίας έξω από την Ρωσική Πρεσβεία το ίδιο βράδυ που ξεκίνησε η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση των Ρώσων με συμμετοχή των μεγάλων επαναστατών Νοτίου Βαλκανικής, Κουτσούμπα και Παπαρήγα. Έκτοτε το ΚΚΕ, ζηλεύοντας την δόξα του αείμνηστου και πάντα επίκαιρου Πόντιου Πιλάτου, μιλά για «Δύο Ιμπεριαλισμούς» (Αμερικής και Ρωσίας) που πολεμάνε μεταξύ τους, χωρίς ίχνος ντροπής. Κυριολεκτικά χωρίς τσίπα, ταυτιζόμενο με τις κυρίαρχες Ελίτ (Αστικές Τάξεις) των Αμερικανο/Ευρωπαίων, άξιο περιφρόνησης όχι μόνο για την απίστευτη θεωρητική αγραμματοσύνη του αλλά και για την πολιτική του ηλιθιότητα, διεκδικώντας μονίμως και επάξια βραβείο Νόμπελ και μάλιστα χωρίς ανταγωνιστές...


Για να επιστρέψουμε στον Γιώργο Χαρβαλιά όπως προαναφέραμε και την πένα του οποίου εκτιμούμε ιδιαίτερα και για την «αύρα αντισυμβατικότητας» και κριτικής σκέψης που αποπνέει αλλά και για το «κατεδαφιστικό» χιούμορ της γραφίδας του, τηρώντας παράλληλα μια συνεπέστατη στάση ενάντια στις ψυχοπαθολογικού, παρανοϊκού τύπου υστερίες πολλών συναδέλφων του στην χώρα μας. Σε χαλεπούς καιρούς, από τις πρώτες εβδομάδες της Ρωσικής Στρατιωτικής επέμβασης στην Ουκρανία, μονίμως απέκρουε τις χυδαίες και παντελώς ανιστόρητες, συκοφαντικού τύπου και ψευδολογικού περιεχόμενου επιθέσεις των εγχώριων συστημικών «φωστήρων» της δημοσιογραφίας εναντίον της Ρωσίας, του Ρωσικού πολιτισμού και Ιστορίας, γενικότερα του Ρωσικού Κόσμου όπως τον αποκαλούμε. Όταν ξεκίνησε η Μεταμοντέρνα, «Φιλελεύθερη Επανάσταση Συμπεριληπτικής Δημοκρατίας» των ειρηνοποιών και αγαθοποιών της περιοχής Ιντλίμπ εναντίον της Συρίας δηλαδή των Τζιχαντιστών, καλούσε σε συναγερμό προειδοποιώντας για τις βαρβαρότητες που θα ακολουθήσουν, θέτοντας ταυτόχρονα το Ελληνικό Κράτος προ των ευθυνών του για την τύχη των Χριστιανών και ειδικότερα των Ελληνο/Ορθόδοξων Χριστιανών στην Συρία. Με την αστείρευτη και σαρκαστική πένα του, μας περιγράφει την συνάντηση Ευρωπαίων και του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Φιντάν την επαύριον των γεγονότων στην Συρία. Γράφει:

 

«Αντί όλοι αυτοί μαζί να έχουν καθίσει τον Φιντάν στο σκαμνί και να ζητούν εξηγήσεις για την εισβολή στη Συρία, έσπευσαν απλώς να ακούσουν το… όραμά του για την επόμενη μέρα, και στο τέλος τού έδωσαν και συγχαρητήρια. Γιατί πείσθηκαν ότι αυτοί που τελικά υποστηρίζει η Τουρκία και η CIA δεν είναι και τόσο… εξτρεμιστές. Ούτε τρομοκράτες. «Ξέρετε» τους είπε ο Φιντάν «τελικά ανακαλύψαμε ότι δεν πειράζουν αμάχους, και ειδικά χριστιανούς. Μετριοπαθείς αντάρτες είναι οι φουκαράδες, που στέναζαν κάτω από τον ζυγό αυτού του… σοβιετόφιλου Άσαντ. Και το παλικάρι που έχουν για αρχηγό –πως τον είπαμε; Α, ναι ο Αμπού Τζολάνι– είναι καλό παιδί. Παλιά, που φορούσε σαρίκι, έκανε κάτι νεανικές τρέλες. Αλλά όχι τίποτα ακραίο, μη φανταστείτε. Και τους χριστιανούς να ρωτήσετε εκεί τα καλύτερα θα σας πουν. Μάλλον κατά λάθος τον είχαν επικηρύξει οι Αμερικανοί με αμοιβή 10 εκατ. δολαρίων. Σε κάθε περίπτωση, τώρα σοβάρεψε – αποτελεί εγγύηση» (Γιώργος Χαρβαλιάς– ANTINEWS)

 

Ας έλθουμε τώρα και στον σταρ της υπόθεσης, τον Τζωρτζ Κλούνει του Μεταμοντέρνου, Αμερικανικής Προέλευσης Τζιχαντισμού, τον δημοκράτη, πονόψυχο και συμπεριληπτικό Julani.

 Την «καλλιτεχνική καριέρα» του ως ισλαμιστής, Τζιχαντιστής τρομοκράτης ξεκίνησε σε νεαρή ηλικία, όταν το 2003 προσφέρθηκε «εθελοντικά» για το Ιράκ – να πολεμήσει εναντίον των ΗΠΑ στις ομάδες της οργάνωσης Jund Al–Sham, της ιρακινής μονάδας της Al Qaeda.
Ο Al–Julani συνελήφθη από τους Αμερικανούς και πέρασε αρκετά χρόνια υπό κράτηση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Bucca στο Ιράκ. (Προφανώς εκεί του έκαναν οι Αμερικανοί εντατικά μαθήματα «Συμπεριληπτικής Δημοκρατίας»...). Την εποχή της απελευθέρωσής του, η ιρακινή μονάδα της Al Qaeda είχε συνεργαστεί με μια σειρά από άλλες ισλαμιστικές ομάδες για να δημιουργήσει το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ, το έμβρυο του μελλοντικού ISIS.

 

Μετά την απελευθέρωσή του εντάχθηκε στις τάξεις αυτής της δομής.
Όταν άρχισαν οι ταραχές στη Συρία το 2011, εξελισσόμενες ταχύτατα σε εμφύλιο πόλεμο, η ηγεσία του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ είδε στα γεγονότα την ευκαιρία να διαδώσει τις δραστηριότητές της σε αυτή τη χώρα. Γεννημένος στη Συρία, ο al–Julani έγινε το πρόσωπο που εστάλη για να οργανώσει ένα τοπικό παράρτημα του «Ισλαμικού κράτους».

 

Έτσι, υπήρχε μια οργάνωση γνωστή ως Jabhat al–Nusra, με επικεφαλής τον Al–Julani.
Ο Al–Julani κατάφερε γρήγορα να μετατρέψει την οργάνωσή του σε μια ισχυρή δύναμη, η οποία σύντομα έγινε ένας από τους βασικούς παίκτες στον πόλεμο στη Συρία. Πρώτη φορά, η Jabhat al–Nusra πραγματοποίησε τρομοκρατική επίθεση στις 6 Δεκεμβρίου 2011. Ένα αυτοκίνητο παγιδευμένο με εκρηκτικά εξερράγη κοντά στο κτίριο υπηρεσίας πληροφοριών της Συρίας στη Δαμασκό, με αποτέλεσμα 44 άνθρωποι να σκοτωθούν και 166 να τραυματιστούν.
Η επόμενη τρομοκρατική επίθεση μεγάλου προφίλ έγινε μόλις ένα μήνα αργότερα.
Τον Ιανουάριο του 2012, ένας βομβιστής αυτοκτονίας ανατινάχτηκε στη συνοικία Al – Mindan της Δαμασκού, η έκρηξη στοίχισε τη ζωή σε 26 ανθρώπους. Στις 10 Φεβρουαρίου, έκρηξη σημειώθηκε στο Χαλέπι, τα θύματά της ήταν 28 άτομα. Η οργάνωση έγινε γνωστή και οι ισλαμιστές άρχισαν να συρρέουν μαζικά στις τάξεις της. Μετά τον θάνατο του αρχηγού της Αλ Κάιντα Ζαρκάουι το 2010, την ανάληψη της ηγεσίας από τον Μπαγκνταντί και την ρήξη με τον τελευταίο το 2014, ο Julani μετονομάζοντας την οργάνωση του Al Nusra σε HTS, προχώρησε κατά την διάρκεια του πολέμου –εισβολή των Τζιχαντιστών κατά της Συρίας, σε «γενναιόδωρες σφαγές» και φρικαλεότητες στα ακόμα ελεγχόμενα εδάφη. Όπως η σφαγή 450 Κούρδων ομήρων, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, τον Αύγουστο του 2013 και η εκτέλεση 56 κρατουμένων του συριακού στρατού. Τον Αύγουστο του 2014, η Nusra πήρε ομήρους 45 μέλη του ειρηνευτικού σώματος του ΟΗΕ.

  

Αυτό λοιπόν το «Μεταμοντέρνο παλικάρι» εκθειάζεται από τα Αμερικανο/Ευρωπαϊκά Μέσα Ενημέρωσης της «αηδιαστικής μπόχας και ψευδολογίας» όπως το CNN, NBC, BBC κλπ. με χυδαίες αναπαραγωγές ασύστολου ψεύδους και Γκεμπελικής προπαγάνδας από τα Ελληνικά ΜΜΕ και τους εκπροσώπους της αργυρώνητης δημοσιογραφίας. Ταυτόχρονα με συνεχή, βομβαρδιστικού τύπου ρεπορτάζ μαύρης προπαγάνδας παρουσιάζουν (α) έναν Άσαντ σαν λήσταρχο του Συριακού πλούτου και «έμπορο ναρκωτικών»… Όπως ακριβώς έκαναν πριν δυο δεκαετίες με τα (δήθεν) χημικά όπλα του Χουσεΐν, προέδρου του Ιράκ τότε και τα οποία αποτέλεσαν αφορμή να ισοπεδώσουν το Ιράκ. Φυσικά, όταν ρωτήθηκαν ο πανηλίθιος Τζωρτζ Μπους και η Αμερικανική μαζορέτα και μπαλαρίνα, Τόνυ Μπλερ «Που βρίσκονται τα χημικά του Χουσεΐν;» απάντησαν πως δεν βρήκαν χημικά! Έτσι απλά.


 

Ταυτόχρονα τα Μέσα Διαστρέβλωσης/Προπαγάνδας εκμεταλλεύονται στο έπακρο την πτώση του Άσαντ για να δείξουν (1) την «αναξιοπιστία» του Πούτιν (2) την «αδυναμία» και «ανικανότητα» των Ρώσων να υπερασπίσουν τον σύμμαχο τους Άσαντ λησμονώντας εξεπίτηδες πως η Ρωσία έσωσε «Από του Χάρου τα δόντια» τον Άσαντ στον πόλεμο 2012–2020 εναντίον του και πως η Συρία χωρίς την Ρωσική τεράστια βοήθεια σε χρήμα και σύγχρονο εξοπλισμό δεν θα άντεχε ήδη από τις δεκαετίες 1970–1990! (3) Ο στόχος είναι απλός, να πιστέψουν οι αφελείς και οι πολιτικά ηλίθιοι πως η Ρωσία είναι αδύναμη, αναξιόπιστη, ανήθικη και άφιλη!


Δυστυχώς, η βλακεία είναι ανίκητη και ιδιαίτερα μάλιστα στον χώρο των αφελών, ανιστόρητων και πολιτικά/γεωστρατηγικά αγράμματων που είναι οι λεγόμενοι «Αριστεροί» δηλαδή όλα τα εξωτικά πολιτικά φρούτα που προαναφέραμε. Αρκετοί έχουν επηρεαστεί από το τεράστιο βάρος της Εικόνας και Προπαγάνδας που στον Αστικό Κόσμο της Παρακμής ελέγχεται κυρίως από τους Αγγλοσάξονες. Εάν ο Αστικός Πολιτισμός είναι σε μεγάλο βαθμό «Πολιτισμός Εικόνας», ο Αστικός Κόσμος της Παρακμής είναι «Πολιτισμός» Αμερικάνικης Εικόνας, εκφυλισμένης και Γκεμπελικής χροιάς! Όσοι άκριτα χωνεύουν αμάσητα τον χείμαρρο της Αμερικάνικης Προπαγάνδας και πολύ περισσότερο όσοι «τσιμπάνε» και αφυπνίζουν τα «εν ληθάργω ευρισκόμενα» στο υποσυνείδητό τους αντι/Ρωσικά ένστικτα, δεν είναι απλώς αφελείς και γελοίοι αλλά άξιοι της μοίρας τους...


Πολλοί δεν έχουν καταλάβει πως η Ρωσία πολεμά ( όπως προαναφέραμε) 


1. Για την ύπαρξή της απέναντι στους Αμερικανο/Ευρωπαίους που θέλουν να την εξοντώσουν και να την τεμαχίσουν, εκμεταλλευόμενοι τον τεράστιο πλούτο της για ίδιον όφελος μήπως και σταματήσουν την Κατάρρευση του Φεουδαρχικού Καπιταλισμού της λεγομένης «Δύσης».


2. Εναντίον 40 χωρών του ΝΑΤΟ. Δεν είναι και λίγες, δόξα τω θεώ!


3. Ο Πόλεμος είναι εμφύλιος γιατί Ρώσοι και Ουκρανοί είναι «Αδέλφια και ξαδέρφια» όπως πολύ σωστά ανέφερε ο Πάπας της Ρώμης.


4. Ρώσοι και Ουκρανοί είναι «Ομόαιμον, ομοούσιον, ομόθρησκο και ομόγλωσσο έθνος» όπως έλεγε και ο Ηρόδοτος.


5. Τον πόλεμο δεν τον ξεκίνησε η Ρωσία αλλά οι Αμερικανοί το 2014 με πραξικόπημα εναντίον της ουδετερόφιλης Κυβέρνησης της Ουκρανίας, πυροδοτώντας την λεγόμενη «Πορτοκαλί Επανάσταση του Μαϊνταν» (2014) κατά την διάρκεια της οποίας κάηκαν ζωντανοί 50 αθώοι άνθρωποι εγκλωβισμένοι στο Κτίριο των Συνδικάτων στην Οδησσό.


6. Η Ρωσία δεν είναι μία αλλά τρεις, η Μεγαλορωσία, η Λευκορωσία και η Μικρή Ρωσία του Κίεβου. Η Ουκρανία είναι μέρος της Ρωσίας.


7. Ακριβώς επειδή η Ουκρανία είναι μέρος της Ρωσίας, πρόκειται περί Εμφυλίου Πολέμου. Είναι σαν να πολεμάνε οι Μοραΐτες Πελοποννήσιοι εναντίον των Ηπειρωτών ή των Θεσσαλών. Πάντα ο εμφύλιος είναι ο πιο σκληρός πόλεμος.


8. Το Ιστορικό γεγονός της Ιερότητας της Ουκρανίας σαν Ρωσικού Εδάφους πιστοποιείται από το πρώτο Βασίλειο των Ρώσων (Ρως) με πρωτεύουσα το Κίεβο ιδρυμένο το 988 μ.Χ..


9. Η Ορθόδοξη Εκκλησιά της Ρωσίας ως και ο παλιός Ρώσος Ηγεμόνας ονομαζόταν Ηγεμόνας «Πασών των Ρωσιών». Ποιες ήταν «οι Ρωσίες»; Οι τρεις Ρωσίες, αυτές που προαναφέραμε.


10. Ας σκεφτούν μερικοί –και οι οποίοι έχουν την γλώσσα τους «αμολημένη και την γραφίδα τους ξεσαλωμένη»– πως η Ρωσία πολεμά σε μια χώρα –Ουκρανία– της οποίας η έκταση είναι 604.000 τ.χ. δηλαδή σχεδόν 5 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα. Η έκταση της ισοδυναμεί με την έκταση όλων των Βαλκανικών χωρών από Σλοβενία έως το Ταίναρο της Μάνης και από την Κροατία και Αλβανία της Αδριατικής έως την Ρουμάνια και Βουλγαρία του Εύξεινου Πόντου! Ας σκεφτούν μερικοί, από τα τρολ του Διαδικτύου έως τους «Από καθέδρας δάσκαλους» για τα πανέρια, για ποιας έκτασης μέτωπο μιλάμε και πόσος χρόνος απαιτείται για μια πλήρη νίκη σε τέτοιου μεγέθους μέτωπο...


11. Ας σκεφτούν μερικοί «ανυπόμονοι και φτερωτοί» στις αντιλήψεις τους και τα εκατοντάδες Οικονομικά Εμπάργκο εναντίον της Ρωσικής Οικονομίας, την αντι/Ρωσική Υστερία και Παράνοια εδώ τρία χρόνια που ξεκινά τουλάχιστον από τον 19ο Αιώνα και την Στρατηγική Απομόνωσης και Καραντίνας σε Φυλακές Ασφάλειας τύπου Αλκατράζ που θέλουν να βάλουν την Ρωσία.


12. Ας σκεφτούν τα 300 δισεκατομμύρια Ρωσικών Κεφαλαίων που κατακρατούν οι απατεώνες και κανονικότατοι κλέφτες Αμερικανο/Ευρωπαίοι, συν την αποκλεισμένη Ρωσική Οικονομία που θέλουν να γονατίσουν αλλά, δυστυχώς γι’ αυτούς, η Ρωσική Οικονομία έχει έναν από τους μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης παγκοσμίως το 2024 της τάξης του 4,2%, σύμφωνα πάντα με το, όχι και ιδιαίτερα Ρωσόφιλο, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο!


13. Όσοι δε από τους «κριτικούς και Ρωσοφοβικούς» της «Προοδευτικής» ή και «Αριστερίζουσας» πλευράς έχουν αποκτήσει Μάστερ, Διδακτορικό και γενικότερα έχουν κάνει σπουδές σε Αμερικανικό, Βρετανικό και Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο και νομίζουν πως έχουν γίνει «Ευρωπαίοι» και «Δυτικοί», ας προσγειωθούν γιατί θυμίζουν την «Μαντάμ Σουσού» του Δημήτρη Ψαθά. Πως είναι δυνατόν να υφίσταται ως «Ευρωπαϊκή» μια χώρα που δεν γνώρισε Βιομηχανία, Διαφωτισμό και δεν έχει –ακόμη και σήμερα– Σιδηρόδρομο της προκοπής ή Κτηματολόγιο!!


14. Ας σκεφτούν όλοι οι παραπάνω, πως χρωστάμε στην Ρωσία την κρατική μας υπόσταση με την Συνθήκη της Αδριανουπόλεως του Ρωσο/Τουρκικού Πολέμου και την ύπαρξη Εμπορικού και Πολεμικού Στόλου στην Επανάσταση του 1821 που δημιουργήθηκε με την ευνοϊκή για τους Έλληνες, Συνθήκη των Ρώσων στο Κιουτσούκ Καιναρτζή (1774) όταν συνέτριψαν τους Τούρκους. Για να μην μιλήσουμε για τον εξαίρετο και υποδειγματικό Ηγέτη και Κυβερνήτη Καποδίστρια, πρώην Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας.


15. Ας θυμηθούν οι φωστήρες του Διαδικτύου πως η Επαναστατική Οργάνωση που προετοίμασε την Επανάσταση του 1821, η Φιλική Εταιρεία, δεν ιδρύθηκε στο Σίτυ του Λονδίνου ούτε στη Γκραν Πλας των Βρυξελών! Ιδρύθηκε στην Οδησσό της Ρωσίας το 1814 που ιδρύθηκε σαν πόλη ειδικά για τους Έλληνες από την Αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β’ την Μεγάλη.


16. Όσοι επίσης ανήκουν στην ιστορική σοσιαλιστική/μαρξιστική παράδοση, ας γνωρίζουν πως δεν γίνεσαι αντι/μαρξιστής εάν δεις με Κριτικό μάτι και διάθεση τα αντι/Ρωσικά κείμενα της Περιόδου 1840–1870 των Μαρξ /Ένγκελς και τα οποία εκτός από λανθασμένες και άδικες κρίσεις για πολιτικές προσωπικότητες είχαν και πολλά λάθη Γεωστρατηγικής και συνολικής ανάλυσης. Χαρακτηρισμοί όπως « Ο Σκοτεινός Καποδίστριας», «Πάλμερστον, πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας, πράκτορας των Ρώσων(!)» και άλλα. Μόνο στην τελευταία δεκαετία–δεκαπενταετία της ζωής του κάνει ο Μαρξ μια ιδιοφυή «επανεξέταση» της Ρωσίας και των δυνατοτήτων της ενώ ο Ένγκελς παρέμεινε σφόδρα αντι/Ρώσος έως τα τελευταία χρόνια της ζωής του δεχόμενος μια σφοδρή και δίκαιη κριτική από τον Ι. Στάλιν στον 14ο τόμο των Απάντων του τελευταίου. Πάνω σε αυτά τα κείμενα των Μαρξ–Ένγκελς –εν πολλοίς λανθασμένα στην μακροπρόθεσμη οπτική τους, υποτιμητικά για την Ρωσία και υπερτιμητικά για την Βρετανία σε υπερβολικό τόνο– στηρίχτηκαν πολλές ομαδούλες σαλταρισμένων αριστεριστών και «απογειωμένων μαοϊκών» για να υποστηρίζουν απίστευτες ανοησίες παραληρηματικού χαρακτήρα. Και όχι μόνο αυτοί!


Ας σκεφτούν λοιπόν, όσοι καλοπροαίρετοι, πως «Μαρξισμός δεν σημαίνει Ταλμουδισμός» και όσο μεγαλώνει ηλικιακά ο άνθρωπος –ελπίζουμε βέβαια να ωριμάζει κιόλας...– τόσο περισσότερο λειτουργεί κριτικά και ολοκληρωμένα, διαλεκτικά και ολιστικά. Όπως το να κάνουμε «Κριτικές Παρατηρήσεις» στους Δάσκαλους μας, από τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα έως τον Φρόιντ ή τον Μαρξ δεν σημαίνει πως γινόμαστε αντι/Αριστοτελικοί, αντι/Φροϋδικοί ή αντι/Μαρξιστές, όπως το να κάνουμε κριτική στον Εθνομηδενισμό δεν σημαίνει πως γινόμαστε «Ακροδεξιοί», όπως το να υπερασπιζόμαστε τον Χριστιανισμό και την Ορθοδοξία ή την αρχαία Ελληνική Γραμματολογία δεν σημαίνει πως γινόμαστε «οπισθοδρομικοί» ή «βαρεμένοι» Παγανιστές του Δωδεκάθεου, όπως το να θεωρούμε την Ελλάδα και την Ελληνικότητα έννοιες του «Μεταίχμιου μεταξύ Ανατολής και Δύσης» με «ελαφρά απόκλιση» προς τα Βαλκάνια και την Ανατολή δεν σημαίνει πως θα γίνουμε πεισματικοί «αντι/Ευρωπαΐστες» αρνούμενοι κάθε τι δημιουργικό και προοδευτικό του Ευρωπαϊκού και Αμερικανικού Κόσμου, έτσι και το να έχουμε ανοιχτό και κριτικό μυαλό απέναντι στις «χαριτωμένες ανοησίες» ή τις «βαρύγδουπες και υπέρβαρες κοτσάνες» του Διαδικτύου και ειδικότερα του Facebook, δεν σημαίνει πως γινόμαστε αρνητές της Τεχνολογίας και ειδικότερα του Ηλεκτρονικού Υπολογιστή που αποτελεί ένα εξαιρετικό εργαλείο μάθησης. 

resaltomag.blogspot.com


diodotos-k-t.blogspot.com

13 σχόλια:

  1. ΤΑ ΦΤΙΑΣΙΔΩΝΟΥΝ ΟΛΑ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΠΟΠΟΛΟ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΔΙΑΤΑΡΑΣΣΕΤΑΙ Η ΡΑΣΤΩΝΗ ΤΟΥ , ΜΙΑ ΕΠΙΠΛΑΣΤΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΤΗΝ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μποτίλια στο Πέλαγος01 Ιανουαρίου, 2025 21:38

    Πολύ εύστοχα ο ιστολόγος επικεντρώνει την προσοχή στην κυρίαρχη πρόκληση τής επερχόμενης φάσεως στα πλαίσια τής σύντομης εισαγωγής, που προτάσσει στην αναδημοσίευση τού άρθρου τού
    Ηλία Παπαναστασίου. Στα πλαίσια των αναμενόμενων συνθηκών γενικότερης αποσταθεροποίησης, προφανώς θα τεθούν σύντομα σε εντονότατη δοκιμασία τόσο το θυμικό, όσο και τα φρένα τής μεγάλης πλειοψηφίας. Αρχικά προηγήθηκε κατά την δεύτερη δεκαετία μετά το 2000 η απώλεια τής πλασματικής ευμάρειας, που είχε έντεχνα προωθηθεί από τούς παγκόσμιους νταβατζήδες με μοχλό τα εγχώρια τρωκτικά τους κατά τις δεκαετίες '80 και '90, μέσω ενός ύπουλα στημένου μνημονίου, το οποίον ήταν κάλλιστα δυνατόν να αποφευχθεί, εάν δεν κυριαρχούσαν αυτοί, που επέβαλαν αυτήν την ρύθμιση, ως μια επί πλέον εθνική και κοινωνική έσχατη προδοσία. Σχετικά με αυτό υφίσταται πληθώρα εμπεριστατωμένων και διεξοδικά τεκμηριωμένων αναλύσεων από τον Σπύρο Λαβδιώτη, τον Κώστα Λαπαβίτσα, τον Δημήτρη Καζάκη και άλλους, ώστε να μην χρειάζεται επ' αυτού περαιτέρω επιχειρηματολογία. Μετά το 2016 ακολούθησε την στοχευμένη απώλεια τής πλασματικής ευμάρειας και μια κλιμακούμενη απώλεια και τής πλασματικής σταθερότητας, η οποία είχε προωθηθεί ως είδους σανού, με στόχο την εκτροφή σε συνθήκες εφησυχασμού και γενικής απραξίας τούς ιθαγενείς ελλαδίτες. Έξαρση εμπρησμών μεγάλων περιοχών τής χώρας, πλημμύρες στο βασικότερο γεωργοκτηνοτροφικό πυλώνα τής χώρας μετά από εγκληματική ιδιοποίηση των πόρων που προορίζονταν για αντιπλημμυρικά έργα, τεράστιας κλίμακας δυστυχήματα λόγω τής πλήρους εγκατάλειψης τής συντήρησης και εκμοντερνισμού των συγκοινωνιακών υποδομών, αθρόα αύξηση τής εγκληματικότητας και μετατροπή τού κέντρου των μεγαλουπόλεων σε δύσβατα γκέτο ναρκομανίας και ισλαμικής επικυριαρχίας, εκπεσμός τής οικονομίας σε θέρετρο διαπλεκόμενων με το κράτος συμμοριών, αθρόα έξαρση τής λαθρομετανάστευσης, κλιμακούμενη συρρίκνωση τής αμυντικής ικανότητος, κυκλοφοριακό κολάπς με οχετούς εμετών με μπετόν, φτοχωποίηση, διώξιμο σημαντικού μέρους τής νεολαίας από την χώρα, ανάδειξη των γύφτων σε κράτος εν κράτει, μετατροπή τής χώρας σε εξάρτημα τής νατοϊκής επιθετικότητος στην Ουκρανία, άκρατος ενδοτισμός έναντι τής εδαφικής ακεραιότητος και απροκάλυπτη κατάπτωση των θεσμών και των αξιών. Η κατάρρευση τής πλασματικής ευμάρειας είχε τον χαρακτήρα τού τεχνάσματος μαστροπού, που αναγγέλλει στην νεανίδα “προστατευόμενη”, ότι επειδή αυτός αντιμετωπίζει προσωρινά μια αναπάντεχη έλλειψη ρευστότητος, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να τής προσφέρει το επόμενο διάστημα κοσμήματα, τουαλέτες και επισκέψεις στα σκυλάδικα, αυτή είναι αναγκαίο για ένα μικρό διάστημα να στηθεί στο πεζοδρόμιο, ώστε να αποκτηθούν χρήματα και για αγορά βενζίνης στο καγιέν. Η κατάρρευση όμως τής σταθερότητος που ακολούθησε, έχει τον χαρακτήρα τής παροχής τής έσχατης ενέσεως πρέζας στην νεανίδα από τον λεγάμενο, αφού αυτή έχει εξαντληθεί και κακοποιηθεί πλήρως στην πορνεία, ώστε αφού αυτή κλατάρει τελείως να πουλήσει αυτός την σωρό της σε εμπόρους οργάνων, αφού την έχει ξεζουμίσει ολοσχερώς.
    Επειδή επιστρέφω στην Ελλάδα κάθε φορά με χρονική απόσταση περίπου δυο ετών, σοκάρομαι σε κάθε μετάβαση από τις εξελίξεις που υποχρεώνομαι να προσλάβω. Αυτή η κλίμακα ξαφνικών συνεχών καταπτώσεων δεν είναι ευδιάκριτη στους ημεδαπούς, οι οποίοι καταναλώνουν την πραγματικότητα σε σήριαλ συνεχείας. Κατά την πρόσφατη μετάβασή μου στην Αθήνα διαπίστωσα χωρίς αμφιβολία, ότι στην Ελλάδα εφαρμόζεται η συνταγή τής σούπας βατράχου. Ο βάτραχος τοποθετείται στην χύτρα με το νερό, ενώ η θερμοκρασία αυξάνεται με πολύ ανεπαίσθητο ρυθμό. Αρχικά ο βάτραχος δέχεται την αύξηση τής θερμοκρασίας με ευχαρίστηση, καθώς η ανερχόμενη θέρμη κάμπτει τα ανακλαστικά του. Έτσι ο βάτραχος γίνεται σούπα, χωρίς να αντιδράσει.
    Και το πρόβλημα είναι, ότι η ζοφερή κατρακύλα τής Ελλάδος συνεχίζεται αμείωτη, ενώ ο βάτραχος παραμένει αδρανής...

    Συνεχίζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μποτίλια στο Πέλαγος02 Ιανουαρίου, 2025 19:19

    Συνέχεια προηγούμενου...

    Ορθώς λοιπόν ο φίλτατος Κώστας εστιάζει το ζήτημα στην πρόκληση τής αυτογνωσίας, ώστε να εμπεδώσουμε το κράτημά μας, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα επερχόμενα. Το προτέρημα ενός πυγμάχου δεν βρίσκεται κυρίως στα μπράτσα, αλλά στις γάμπες, που τού εξασφαλίζουν ισορροπία.
    Πλην όμως, το άρθρο που αναρτήθηκε εκτιμώ ότι δεν συμβάλλει δημιουργικά σε μια τέτοια διαδικασσυμβάλλει στην συγκρότηση και ανόρθωση τού φρονήματός μας. Όπως επίσης δεν αμφισβητώ, ότι οι θέσεις που προβάλλει είναι κοινές σε πληθώρα ανθρώπων καλής θελήσεως. Πλην όμως αυτές δεν παύουν να είναι ενδεικτικές για τις αγκυλώσεις που μάς διακατέχουν, εμποδίζοντάς μας να επιτύχουμε ένα νέον βηματισμό. Και δεν αναφέρομαι στις εκτιμήσεις του για τις πρόσφατες εξελίξεις στην Συρία. Αυτές ακόμη είναι ρευστές και η εικόνα που μεταδίδεται είναι σχετικά συγκεχυμένη. Σε μια πρώτη αποτίμηση έχω προβεί σε προηγούμενη ανάρτηση, όμως θα χρειαστούν και τα δεδομένα των εξελίξεων των προσεχών εβδομάδων, ώστε να εκδηλωθούν σε βάθος οι υφιστάμενοι σχεδιασμοί. Όμως ο άξονας που διέπει τις εκτιμήσεις τού αρθρογράφου είναι μια αγιοποίηση τού ρόλου τής Ρωσίας και ένας εξοβελισμός τής σύγχρονης αριστεράς. Οπωσδήποτε, ο συμπαθέστατος Ηλίας Παπαναστασίου είναι ένας άνθρωπος που αγωνίζεται για τα δικαιώματα τής κοινωνίας, ξεσκεπάζει ασκώντας σκληρή κριτική στις διαδικασίες εκφυλισμού, στηρίζει τούς αγώνες τού Ρωσικού λαού ενάντια στην επιθετικότητα των δυτικών, προωθεί τα εθνικά ιδεώδη, αρθρογραφεί στην Ίσκρα ενισχύοντας τις προσπάθειες τού αξιαγάπητου μαχητή Παναγιώτη Λαφαζάνη, χαρακτηρίζεται δηλαδή από όλα τα καλά, που σφραγίζουν τις δραστηριότητες ενός φιλότιμου αγωνιστή, που αναπτύσσει δημόσιο λόγο. Πλην όμως, με αυτό το άρθρο επιβεβαιώνει την ρήση, ότι οι δρόμοι προς το αδιέξοδο κάποτε διέπονται από τις πλέον αγνές και ευγενείς προθέσεις. Καθότι, ο καθαγιασμός τού ρόλου τής Ρωσίας στο ιστορικό γίγνεσθαι τού Ελληνισμού που αναφέρετε, στηρίζεται σε επιλεκτική διαπίστωση ιστορικών γεγονότων, παρακάμπτοντας άλλα τελείως στοιχειώδη, που αφορούν βλαπτικότατες ενέργειες τής Ρωσίας σε βάρος τού Ελληνισμού, που μπορεί μεν να έγιναν από ηγεσίες της με κριτήριο την προώθηση των συμφερόντων της σε καλώς νοούμενη πατριωτική βάση, ή ακόμη να ωφέλησαν μεσοπρόθεσμα την ανθρωπότητα, οπότε μπορούν να τύχουν αποδοχής από πλευράς προθέσεων, δεν παύουν όμως να μάς έχουν κατακάψει, σε συνδυασμό με τις δικές μας ανεπάρκειες. Διότι οι κακοδαιμονίες που μαστίζουν ένα λαό, αφορούν πρωτίστως τις δικές του επιλογές και δευτερευόντως μόνον ανάγονται στην δράση εξωτερικών παραγόντων. Αλλά και η πλήρης απαξίωση τής σύγχρονης αριστεράς που προβαίνει ο αρθρογράφος, μπορεί μεν να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αποφεύγει όμως να αναδιαψιλαφήσει το ψυχογράφημα αυτής τής πτωτικής μέχρι πλήρους καταπτώσεως πορείας, παρόλο που ο Ηλίας Παπαναστασίου είναι άνθρωπος με υψηλή μόρφωση και διαθέτει πολύ καλές γνώσεις ψυχολογίας.

    Συνεχίζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μποτίλια στο Πέλαγος02 Ιανουαρίου, 2025 19:19

    Συνέχεια προηγούμενου...

    Από ότι διαφαίνεται, υπήρξε και αυτός, ως αρθρογράφος τής Ίσκρα, άνθρωπος που ανέπτυξε στο παρελθόν συμπάθεια για το ιστορικό ρεύμα τής αριστεράς, η κατάπτωση τού οποίου όμως επέφερε και στον ίδιο σειρά τραυματικών εμπειριών, τις οποίες όμως δεν μπόρεσε να διαχειριστεί ενδελεχώς, παρότι διαθέτει ισχυρά εφόδια. Καθότι, ο πλέον σημαντικός παράγων τής καταπτώσεως τής αριστεράς συν τω χρόνω, ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων ηττών που κατέγραψε η πορεία της, οι οποίες αποτέλεσαν για τα μέλη της ισχυρότατες τραυματικές εμπειρίες. Και στους παθόντες μεγάλων τραυματικών εμπειριών ανοίγονται δυο οδοί. Είτε θα προσπαθήσουν να εντοπίσουν τα λάθη και τις ανεπάρκειές τους, με στόχο μέσω τής αυτοκριτικής να επαναπροσδιορίσουν σε νέες υγιείς βάσεις την πορεία τους, είτε παραμένοντας στα αρρωστημένα σύνδρομα και πρότυπα, θα καταντήσουν τοξικοί. Και οι αριστεροί στην Ελλάδα επέλεξαν να καταντήσουν τοξικότεροι των πολιτικών τους αντιπάλων. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα σύνορα μεταξύ Βύρωνος και Καισαριανής (σε απόσταση 250 μέτρων περίπου από το σκοπευτήριο). Και γνωρίζω από πρώτο χέρι, ότι οι συνοικίες που ανδρώθηκαν οι λαϊκοί αγώνες τής αριστεράς, κατάντησαν στην πορεία θέρετρα τής μασονίας.
    Έχω δηλώσει, ότι είμαι αποφασιστικά φιλορώσος και σταλινικός. Όμως μακράν απέχω από να αγιογραφώ ότι συμπαθώ, προτιμώντας την έρευνα με πράα και ειλικρινή διάθεση.

    Συνεχίζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μποτίλια στο Πέλαγος02 Ιανουαρίου, 2025 22:43

    Συνέχεια προηγούμενου...

    Συνέχεια προηγούμενου...

    Ένα σοβαρό ζήτημα που παρακάμπτει το άρθρο σχετικά με την υπόθαλψη των Ελληνικών συμφερόντων από την πολιτική τής Ρωσίας τα σχετιζόμενα με την συνθήκη τού Αγίου Στεφάνου, που υπογράφηκε στις 3 Μαρτίου 1978 στο προάστιο Άγιος Στέφανος τής Κωνσταντινούπολης.
    https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CE%A3%CF%84%CE%B5%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85
    Παραθέτω κάποια χορεία από το σχετικό λήμμα τής wikipedia χάριν ευκολίας, για να ,μην πληκτρολογώ χορεία από βιβλία ιστορίας:
    “...Η Συνθήκη αυτή με την δημιουργία της Μεγάλης Βουλγαρίας εκτός του ότι στράφηκε εδαφικά κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δημιούργησε τεράστια προβλήματα στον Ελληνισμό της περιοχής για τον οποίο τίποτε δεν προέβλεψε με επικείμενο την έναρξη διωγμών, υποχρεωτικό εκβουλγαρισμό χιλιάδων Ελλήνων της Βαλκανικής με απώτερο σκοπό τον ολοκληρωτικό ξεριζωμό του από την περιοχή. Με τη συνθήκη αυτή ανατρέπονταν οριστικά οι συνέπειες της συνθήκης των Παρισίων (1856) σε μια προσπάθεια λύσης του Ανατολικού Ζητήματος κατά τα ρωσικά συμφέροντα της εποχής εκείνης[2]. Συγκεκριμένα, ανακηρύχθηκε η Βουλγαρία σε μεγάλη αυτόνομη Ηγεμονία συνολικής έκτασης 163.000 τετρ χλμ. περιλαμβάνοντας την περιοχή από τον Δούναβη μέχρι το Αιγαίο, κατά Β.-Ν, και από Μαύρη θάλασσα μέχρι τον Δρίνο ποταμό, κατά Α.-Δ., δηλαδή, εκτός από τη σημερινή Βουλγαρία, τμήμα της Ανατολικής Θράκης, την περιοχή της Ξάνθης, τη μετέπειτα Ελληνική Μακεδονία), πλην Θεσσαλονίκης, Χαλκιδικής, Πιερίας, Ημαθίας, Γρεβενών και Κοζάνης, ολόκληρη τη σημερινή Βόρεια Μακεδονία, τις λίμνες Πρέσπες και Αχρίδα, μέχρι και εδάφη της σημερινής Αλβανίας (όπως η Κορυτσά).
    Κατά την ελληνική αλλά και ξένη σχετική ιστοριογραφία η συνθήκη αυτή αποτέλεσε έργο του Πανσλαβιστικού κομιτάτου του οποίου προΐστατο ο Ρώσος πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη Νικόλαος Ιγνάντιεφ, ο οποίος και αποκλήθηκε από διπλωμάτες της εποχής "πατέρας του ψεύδους και νεκροθάφτης του Ελληνισμού". Με τις ψευδείς αναφορές του και διαβάλλοντας τους Έλληνες γενικά είχε παρασύρει και αυτόν ακόμα τον Τσάρο ώστε να του τηλεγραφεί προσωπικά σε μορφή διαταγής «ουδεμίαν σπιθαμήν (γης) υπέρ του Βασιλείου της Ελλάδος». Σε ερώτηση δημοσιογράφου γιατί παραγκωνίζεται τόσο πολύ το ελληνικό στοιχείο της περιοχής απάντησε με χαρακτηριστική δόση κυνισμού και ιταμότητας: «Επιχειρήσαμεν τον πόλεμον ουχί υπέρ των Ελλήνων, αλλά υπέρ των Βουλγάρων. Δεν είναι δυνατόν να χάνω πολύτιμον χρόνον εργαζόμενος υπέρ των Ελλήνων». Ο τσάρος Νικόλαος σε λόγο του δήλωσε το 1978 μεταξύ άλλων:
    «Δεν συμφέρει εις την Αυτοκρατορίαν (Ρωσία) να γίνει η Ελλάς ισχυρό κράτος. Ελληνικό Βασίλειο ισχυρό θα αποτελούσε σιδηρούν μοχλόν επί των μεσημβρινών πυλών της Ρωσίας. Η προέκτασις των ελληνικών ορίων, αν όχι μέχρι του Ευξείνου τουλάχιστον μέχρι του Ελλησπόντου, αφαιρεί από την Ρωσίαν την ναυτικήν επικράτησιν και επ' αυτού ακόμη του Ευξείνου, και κατακλείει εντός της Μαύρης Θαλάσσης πάσαν προς την μεσημβρίαν τάσιν της Ρωσίας»..."

    Συνεχίζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνω με ολο το σεντονι (αστειολοφωντας )παρολαυτα οι βουλγαροι ηταν ανεκαθεν συμμαχοι με την τουρκια και αυτο συνεχιζεται μεχρι σημερα .Δεν εχουν καμμια σχεση με σλαβικα φυλα ουτε κουλτουρα και παραδοσεις .

      Διαγραφή
    2. Οσο για το αρθρο (ως ανεφερε και ο μποτιλιας ) υποθαλπτει μια αριστερη ταση μεν αλλα γερνει υπουλα προς την ρωσσια .Πιθανολογω επισης οτι ειναι αποτελεσμα αρνητικων αριστερων εμπειριων .Το μονο που θα αφησω, χωρισ αναλυση ομως , ειναι οτι με τον πολεμο /εμφυλιο στην ουκρανια επρπε να ανοιχτει το θεμα της κυπρου γιατι προσωπικα αυτα τα δυο μοιαζουν αρκετα στα σημεια .Οι στοχοι αλλαζουν .μονο .

      Διαγραφή
    3. @ Pananas

      Oι Βούλγαροι δεν είναι Σλάβοι, αλλά μογγολικής καταγωγής. Όπως οι Ουγγαρέζοι και οι Ιάπωνες.

      μνκ

      Διαγραφή
  6. Μποτίλια στο Πέλαγος03 Ιανουαρίου, 2025 17:11

    @ Pananas

    Νομίζω, ότι δεν μπορεί να αποδοθεί στον Ηλία Παπαναστασίου η παραμικρή πρόθεση υπουλίας, δεδομένου ότι είναι ειλικρινής και φιλότιμος αναλυτής με γενικότερα πολύ θετική συμμετοχή στον δημόσιο διάλογο. Μπορεί να διαφωνώ με την υπερβολική έμφαση που προσδίδει σε κάποιες από τις εκτιμήσεις του. Με τον κορμό όμως αυτών των εκτιμήσεων συμφωνώ χωρίς επιφυλάξεις, πέραν κάποιων υπερβολών που τις χαρακτηρίζουν, πιστεύοντας ακράδαντα, ότι ανήκουμε στο ίδιο στρατόπεδο από κοινού. Η κριτική που γίνεται είναι συναδελφική, σε πλαίσια συμπάθειας και αποδοχής του και δεν αποσκοπεί σε καμία περίπτωση στην αποδόμηση των βασικών του απόψεων, που θεωρώ ορθότατες. Ο στόχος της είναι να αποκατασταθεί το ισοβαρές σε αυτές τις γενικά ορθές εκτιμήσεις, ώστε να ισορροπούμε καλύτερα, στα πλαίσια των αναγκών που εντόπισε ο Κώστας.
    Επί πλέον δεν θεωρώ ότι οι υπερβολές στην αξιολόγηση τής Ρωσίας είναι κατάλοιπο αρνητικών αριστερών εμπειριών, αλλά προέρχονται από μια τάση που επικρατεί γενικότερα, να εξιδανικεύουμε αυτό που εκτιμάμε ιδιαίτερα, όταν μάλιστα διαπιστώνουμε, ότι αυτό βάλλεται επικίνδυνα από κακεντρεχείς αντιπάλους.
    Αντιθέτως εκτιμώ, ότι κάποιες αρνητικές εμπειρίες σε πλαίσια προηγούμενης ένταξης στην αριστερά, οδηγούνε σε κάποιες περιπτώσεις σε δαιμονοποίηση τής Ρωσίας και σε άλλες περιπτώσεις σε κατ' αποκοπήν δαιμονοποίηση τής αριστεράς. Η στροφή τού Γκορμπατσόφ επέφερε την εντύπωση σε πολλούς αριστερούς, ότι η Ρωσία πρόδωσε τότε τον αριστερισμό. Όμως, όπως ανέλυσα στην μπροσούρα που έγραψα, τόσο ο Γκορμπατσόφ, όσο και ο Γιέλτσιν ήσαν οι πιο πιστοί και αποτελεσματικοί σταλινικοί. Έπαιξαν έξυπνη εξαπάτηση, για να οδηγήσουν τούς δυτικούς στην παγίδα τού Πούτιν, τής εξάρτησης από τους Ρωσικούς υδρογονάνθρακες. Αυτή η ηθοποιία ήταν όμως τόσο καλοστημένη, που παρέσυρε και την πλειοψηφία των αριστερών, με αποτέλεσμα κάποιοι από αυτούς να θεωρούν έκτοτε την Ρωσική πολιτική προδοτική και να βάλουν εναντίον τής Ρωσίας. Κλασσική τέτοια περίπτωση είναι ο Νίκος Κοτζιάς, που παρότι προαλείφετο ως διάδοχος στην ηγεσία τού ΚΚΕ, στην συνέχεια ζητούσε ως υπουργός εξωτερικών την απέλαση των Ρώσων διπλωματών από την Ελλάδα. Προσωπικά εκτιμώ ιδιαίτερα την στρατηγική σκέψη τού Νίκου Κοτζιά στα εθνικά ζητήματα. Σε πολύ βασικά θέματα αποδείχθηκε όμως άκρως αφελής, με αποτέλεσμα να αποτύχει παταγωδώς. Στην προσπάθειά μου να στηρίξω κάποιες από τις πολύ εύστοχες επιλογές του, δέχτηκα πυρά άνευ προηγουμένου. Όμως παραμένω πιστός σε αυτό που θεωρώ ρεαλιστική ανάλυση, πέραν των όποιων συνεπειών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή