Σχόλιο Κ-Τ : Αν και είναι μικροσκοπικούλι το άρθρο του τρομερού Τηλέμαχου Χορμοβίτη.. εντούτοις.. μού τίναξε τα μυαλά στον αέρα με την τελειότητά του!
Oι στενές σχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ με μερικούς από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο προκάλεσαν έντονες επικρίσεις και πολλοί "έγκριτοι" αναλυτές εξέφρασαν τη βεβαιότητα ότι αυτοί οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα κάνουν κουμάντο στη νέα αμερικάνικη κυβέρνηση. Και πράγματι θα υπήρχε πρόβλημα αν η κυβέρνηση Τραμπ χρησιμοποιούσε την δύναμη του κράτους (μέσω επιδοτήσεων και ευνοϊκών νόμων) για να γίνουν ακόμη πιο πλούσιοι οι συγκεκριμένοι κροίσοι και για να εγκαθιδρύσει, με τη βοήθειά τους, ένα μονοπώλιο στον τομέα της ενημέρωσης. Συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο μέχρι τώρα; Δεν θα το λεγα.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα : o ιδρυτής της Tesla, Ίλον Μασκ, είναι ο πιο στενός πολιτικός σύμμαχος και ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της προεκλογικής εκστρατείας του νέου αμερικάνου προέδρου. Και όμως αρκετές από τις πρώτες κινήσεις του Ντόναλντ Τραμπ έπληξαν ευθέως τα οικονομικά του συμφέροντα : o Tραμπ κατάργησε τον στόχο της προηγούμενης κυβέρνησης να αποτελούν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα το 50% των νέων πωλήσεων αυτοκινήτων στις ΗΠΑ έως το 2030, έβαλε τέλος στις επιδοτήσεις για φορτιστές EV ( https://www.drive.gr/.../o-donald-trump-katirgise-shedio... ) ενώ στηρίζει και τα σχέδια του ρεπουμπλικάνικου Κογκρέσου για δραστικό περιορισμό των επιδοτήσεων στα αυτοκίνητα αυτά. Aξίζει να σημειωθεί πως ο Μασκ όχι μόνο δεν αντέδρασε αλλά τάχθηκε υπέρ της κατάργησης των επιδοτήσεων. ( https://unherd.com/.../musk-cedes-spotlight-to-trump-in.../ )
Στον τομέα της ενημέρωσης, πάλι, με την εξαγορά του twitter o Μασκ δεν φίμωσε τους προοδευτικούς αλλά απλά έδωσε φωνή στους συντηρητικούς που μέχρι τότε λογοκρίνονταν ανηλεώς. Και σε αυτά τα βήματα κινείται και ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ. Από εκεί και πέρα, οι προοδευτικοί κάθε άλλο παρά αποκλεισμένοι είναι από τα social media, αφού ακόμη κυριαρχούν σε αυτά και καθημερινά ανεβάζουν αναρτήσεις όπου βρίζουν και καταριούνται τον Τραμπ και τον Μασκ χωρίς να τους ενοχλεί κανένας (και έτσι πρέπει). Και στα συμβατικά ΜΜΕ, όμως, δεν έχει αλλάξει κάτι. Οι περισσότερες εφημερίδες και τα περισσότερα τηλεοπτικά κανάλια των ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι αριστερόστροφα ενώ μέχρι και η "Washington Post" του Τζεφ Μπέζος -που ο ίδιος αλληθωρίζει εσχάτως προς τον Τραμπ- μπορεί προεκλογικά να μην στήριξε την Κάμαλα, αλλά δεν χωράει αμφιβολία ότι εξακολουθεί να είναι μια κεντροαριστερή εφημερίδα με θέσεις κάθε άλλο παρά φιλικές προς την κυβέρνηση Τραμπ. Έτσι όχι μόνο δεν ζούμε σε μια εποχή όπου ο Τραμπ απολαμβάνει κάποιο είδος μονοπωλίου στον τομέα της ενημέρωσης αλλά θα έλεγα ότι διανύουμε μια περίοδο ενημερωτικού πλουραλισμού που είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρα και αναζωογονητική ύστερα από τη στυγνή λογοκρισία που γνωρίσαμε στα τελευταία χρόνια του φιλελέφτ καθεστώτος.
Βέβαια, δεν αποκλείεται τα πράγματα να αλλάξουν και εδώ θα είμαστε για να το επικρίνουμε αν τυχόν συμβεί. Όμως το να διαμαρτύρονται για όλα αυτά οι λελέδες που είχαν κάνει τον κορπορατισμό και τις στενές σχέσεις κυβέρνησης-επιχειρηματιών επιστήμη και που είχαν εγκαθιδρύσει, με τη βοήθεια των επιχειρηματιών αυτών, ένα προπαγανδιστικό καθεστώς που η Δύση είχε να δει από τις εποχές του αειμνήστου Γκαίμπελς, θέλει πολύ, μα πάρα πολύ θράσος.
Το είδαμε στο Αστεράκι
Μπορεί να συμφωνώ μεν με τις διαθέσεις τού κυρίου Τηλέμαχου Χορμοβίτη, όχι όμως και με τα επιχειρήματα που αυτός θέτει σε κίνηση για να τις στηρίξει. Με αυτά τα επιχειρήματα μπορεί ίσως να πείσει πάρα πολλούς ανθρώπους. Όμως υπάρχουν κάποιοι, οι οποίοι δεν αρκούνται να παραμένουν μόνον στα γεγονότα καθ' εαυτά, αλλά προσπαθούν να διεισδύσουν στις ζυμώσεις που τα διέπουν και στούς μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς για τούς οποίους αυτά προωθούνται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι απώτερες επιδιώξεις τού Έλον Μασκ στην επιχειρηματική σφαίρα δεν εστιάζονται εν τέλει στο ηλεκτρικό αυτοκίνητο, το οποίο είναι ένα πρόγραμμα που έχει προσκρούσει σε ισχυρό ανταγωνισμό και προβλήματα προώθησης. Ο Έλον Μασκ μαζί με τον Peter Thiel είναι οι δυο αστέρες, που προβάλει το κατεστημένο τής ψηφιακής τεχνολογίας των ΗΠΑ στην κορυφή του και η ψηφιακή τεχνολογία είναι αυτή, που αποτελεί τόσο την βάση εκπόνησης τής στρατηγικής τους ατζέντας, όσο και τον κεντρικό άξονα των προγραμμάτων που προωθούν και κυρίως αυτών που έχουν σχεδιάσει να προωθήσουν στο επόμενο μέλλον. Αν και θεωρώ, ότι στον Μασκ έχει επιδοθεί ο ρόλος τού show master, τής ομάδας που βρίσκεται πίσω αυτά, ενώ στον Peter Thiel έχει επιμεριστεί ο ρόλος τού theory speaker, μια και αυτοί που τον επέλεξαν για αυτό τον ρόλο, προφανώς έκριναν, ότι μπορεί να μην διαθέτει την σκηνικότητα τού Μασκ, αλλά είναι περισσότερο ικανός να προβάλει δομημένο λόγο. Προσωπικά εκτιμώ αμφότερες τις ικανότητες αμφοτέρων ως άκρως περιορισμένες, αλλά αυτό θα αποτελέσει ζήτημα μιας άλλης, εκτενέστερης τοποθέτησης. Εάν ασχοληθεί κάποιος με τις άφθονες βιντεοσκοπήσεις αυτών των δυο, που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, με ερευνητική διάθεση και διαθέτοντας στοιχειώδη κριτήρια, μπορεί να εξάγει συμπεράσματα, που οφείλουν να είναι προφανή. Υπάρχουν πάμπολλες αναλύσεις στο διαδίκτυο, ότι ο Peter Thiel συμμετέχει στο κυβερνητικό σχήμα μέσω τού αντιπροέδρου J.D. Vance.
Συνεχίζεται...
Συνέχεια προηγούμενου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν εδώ και περισσότερες εβδομάδες αρκετές τεκμηριωμένες αναλύσεις στο διαδίκτυο, ότι η κύρια προσοχή τού ψηφιακού κατεστημένου στις ΗΠΑ, απομακρύνεται από το ηλεκτρικό αυτοκίνητο, διότι η τεχνητή νοημοσύνη, που αποτελεί πλέον το κύριο πρόγραμμά της απαιτεί τεράστια ποσά ενέργειας και προς τα εκεί είναι που προγραμματίζουν να κατευθύνουν βασικά τούς ενεργειακούς πόρους στο επόμενο μέλλον. Υπό την αιγίδα τού Έλον Μασκ προωθούνται στην τρέχουσα φάση ρομπότ, τόσο στον εργασιακό όσο και σε άλλους τομείς. Είναι καθοριστικό για την νοοτροπία αυτού τού κυκλώματος, ότι προσπαθεί με τα προγράμματά του να βρίσκεται μόνιμα ένα βήμα πιο μπροστά από τούς ανταγωνιστές και τούς αντίπαλους του. Έχοντας χάσει πλέον την κούρσα τού πλανητικού ανταγωνισμού στην πολεμική τεχνολογία, στην οποία επικράτησαν με ένταση για λόγους επιβίωσης οι Ρώσοι, δεν τούς μένει πλέον παρά να επικεντρωθούν σε άλλους τομείς, επιδιώκοντας μονίμως το προνόμιο τού αιφνιδιασμού, όπως έγινε στην περίπτωση των φασιστικά επιβληθέντων εγκλεισμών, με την αντικατάσταση τού λιανικού εμπορίου από το ψηφιακό εμπόριο και με την περιθωριοποίηση των καφενείων από τα κοινωνικά δίκτυα.
Όσο αφορά τις διακηρύξεις περί ελευθερίας τής έκφρασης που διατύπωσε πρόσφατα ο J. D. Vance στην μάζωξη τού Μονάχου, δεν κατόρθωσα να διαπιστώσω, κατά πόσο αυτός εννοούσε την ελευθερία τού λόγου για τούς πολίτες, ή αποσκοπεί σε ελευθερία τού ψηφιακού κατεστημένου να ελέγχει εκ των άνω τα πάντα. Δεδομένου, ότι η κυβέρνηση Τραμπ απέλασε προσφάτως από τις ΗΠΑ εννέα φοιτητές που συμμετείχαν σε ειρηνικές διαμαρτυρίες ενάντια στην γενοκτονία στην Γάζα. Και κατά την γνώμη μου, ελευθερία τού λόγου που εφαρμόζεται επιλεκτικά, απλά δεν είναι ελευθερία τού λόγου.
Νομίζω, ότι υπάρχουν άλλοι τομείς από αυτούς που επέλεξε ο αρθρογράφος, που απαιτούν την συμπαράστασή μας ζωτικά στις προσπάθειες τής κυβέρνησης Τραμπ, όπως η διαδικασία τερματισμού τού πολέμου στην Ουκρανία και η ενίσχυση τής πραγματικής οικονομίας μέσα στις ΗΠΑ, πέρα από τις χρηματιστικές φούσκες. Πρόκειται για δύσκολα εγχειρήματα, που πιστοποιούν τα θετικά βήματα αυτής τής κυβέρνησης και τις προσωπικές προθέσεις τού προέδρου Τραμπ.
-- διαδικασία τερματισμού τού πολέμου στην Ουκρανία
Διαγραφή-- ενίσχυση τής πραγματικής οικονομίας μέσα στις ΗΠΑ
Είναι και τα δύο τρομερά δύσκολα για τον Τραμπ. Τις ΗΠΑ ήδη τις χρεοκόπησαν οι Δημοκρατικοί επίτηδες, με άνω των 400 δις στον Ζελένσκι, και τουλάχιστον τα μισά από αυτά σε επιδόματα, συντάξεις για τον κάθε λαθροασιάτη και το κάθε τραβέλι και το κάθε τί woke.
O Tραμπ ήδη θεωρείται από πολύ κόσμο κακός επειδή θέλει να εκμεταλλευτεί και να "κατακτήσει" άλλες περιοχές του κόσμου για να σώσει την οικονομία της Αμερικής.
Όσον αφορά το Ουκρανικό..
σκεπτόμενος την επικαιρότητα αυτές τις ημέρες, προβλέπω τα εξής:
Το μεγαλύτερο γεγονός του 2025 θα είναι η επίσημη συνάντηση face to face των Τραμπ-Πούτιν.
Ίσως ο πόλεμος στην Ουκρανία λήξει σύντομα, αν δεν εξελιχθεί σε Γ'ΠΠ.
Για την ώρα, η ομάδα του Τραμπ προσέφερε στη Ρωσία:
1. Διατήρηση όλων των κατεχόμενων εδαφών,
2. άρνηση αποδοχής της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ,
3. απαγόρευση της ανάπτυξης αμερικανικών στρατευμάτων στην Ουκρανία,
4. χαλάρωση των υφιστάμενων κυρώσεων
.....των υφιστάμενων. Γιατί είναι αρκετές ακόμα που δεν μπορεί η Αμερική να τις αναιρέσει τώρα. και αυτό ακριβώς το θέμα είναι που θα χρησιμοποιηθεί από το εσωτερικό της Ρωσίας για να πιεστεί ο Πούτιν να απαιτήσει άρση ΌΛΩΝ, ειδάλλως αυτές που υπολείπονται δεν πρόκειται ποτέ να αρθούν.
Υπάρχει και ένα άλλο θέμα που παίζει. Υποτίθεται, για την διεθνή κοινή γνώμη, ότι ο Τραμπ θα δώσει όλα τα παραπάνω, αλλά ο Πούτιν δεν δίνει τίποτα. Λάθος. Έχει ήδη δώσει. Την πρόσβαση των ΗΠΑ στην Αρκτική, που σημαίνει πολλά οφέλη.
Συνέχεια προηγούμενου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εντοπισμοί σου, φίλτατε Κώστα, είναι πολύ σωστοί. Η πρόθεση τού προέδρου Τραμπ, να ενσωματωθούν στις ΗΠΑ χώρες και περιοχές που βρίσκονται κοντά τους και που διαθέτουν σημαντικούς ενεργειακούς πόρους και αποθέματα πρώτων υλών, προωθεί την πολιτική τής μετατροπής τής βιομηχανικής παραγωγής από κυρίως πολεμική - επιθετική σε καταναλωτική ειρηνική. Πρόκειται για ένα τεράστιας σημασίας θετικό βήμα για όλη την εξέλιξη τού πλανήτη, το οποίον κάθε συνειδητός πολίτης οφείλει να χαιρετήσει και να στηρίξει. Ο Τραμπ ουδέποτε αναφέρθηκε σε βίαιη προσάρτηση αυτών των χωρών, θέτοντας τον στόχο συναινετικών διαδικασιών, που μπορούν να προσφέρουν προτερήματα και στούς δυο συμβαλλόμενους. Καθότι, μια σύμμετρη οικονομική ανάπτυξη επιφέρει εισόδημα και βελτίωση των υποδομών, που μπορεί να κατανέμεται προς όφελος όλων αυτών που συμμετέχουν.
Το τραίνο τής παγκοσμιοποίησης, όπως προγραμματίστηκε από τούς δυτικούς, τελικά επέτυχε σε όλες τις αρνητικές γι αυτούς συνέπειες. Αυξήθηκε έντονα η αποβιομηχανοποίησή τους, γιγαντώθηκε το χρέος τους και ξεπρόβαλαν διεθνώς σημαντικοί οικονομικοί ανταγωνιστές, σε περιοχές που ήσαν προηγουμένως ελάχιστα ανεπτυγμένες. Η αδηφάγα τάση τού δυτικού χρηματιστικού κεφαλαίου να περιθωριοποιήσει τις κρατικές οντότητες μέσα στην ίδια του την γεωγραφική βάση, επιβάλλοντας κυριαρχία σε όλους τούς τομείς και να μεταφέρει τις επενδύσεις, εκεί όπου υπήρχε φθηνή εργατική δύναμη, απογύμνωσαν τις δυτικές χώρες από την βιομηχανική υποδομή καταναλωτικών αγαθών, με δραματική συρρίκνωση τού αντίστοιχου ικανού στελεχικού δυναμικού. Η μονομερής στήριξη στην πολεμική βιομηχανία αποδείχθηκε τελείως ανωφελής για την αναπαραγωγή τού συστήματος, , εφόσον οι Ρώσοι αντέταξαν ποιοτικά ανώτερα πολεμικά συστήματα, εκεί όπου εφαρμόζεται η χρήση αυτών των προϊόντων, τουτέστιν στις πολεμικές διενέξεις.
Η ντε φάκτο αναποτελεσματικότητα των δυτικών οπλικών συστημάτων, σε συνδυασμό με την υπέρμετρη κρατική υπερχρέωση, κατέστησαν στην δύση ξεπερασμένη και ατελέσφορη την στήριξη στην πολεμική βιομηχανία ως κυρίαρχο άξονα οικονομικής αναπαραγωγής. Επί πλέον οι ρυθμίσεις των BRICS απειλούν άμεσα τον δεύτερο πυλώνα παραγωγής εισοδήματος για τις ΗΠΑ, που είναι η επιβολή τού δολαρίου ως κύριου μέσω στις διεθνείς συναλλαγές. Ως εκ τούτων, δεν έμενε άλλη επιλογή στον πρόεδρο Τραμπ, από να στηριχθεί στον τρίτο από τούς βασικούς οικονο0μικούς πυλώνες, που παραμένει ακόμη ενεργός και προσοδοφόρος, που είναι το ψηφιακό κατεστημένο τής silicon valley. Θεωρώ αυτήν την επιλογή τού στενού κύκλου γύρω από τον Τραμπ αναγκαία και αναπόφευκτη, οπότε είμαστε υποχρεωμένοι να δεχθούμε, ότι είναι ορθή. Αυτή η επιλογή όμως δεν μπορεί να ξεπλύνει διόλου το ψηφιακό κατεστημένο των ΗΠΑ, που κατά την προηγούμενη περίοδο στήριξε την πολιτική Μπάιντεν και εντάχθηκε πλήρως σε αυτήν. Ένα άλλο κυρίαρχης σημασίας ζήτημα, που αξίζει να στραφεί η προσοχή μας, είναι κατά πόσο οι προγραμματισμοί τού ψηφιακού κατεστημένου περιορίζονται στον οικονομικό τομέα, ή κατά πόσον αυτό αποτελεί μοχλό προώθησης μιας δυστοπικής ατζέντας, που ξεπερνάει τα μέγιστα τις άμεσες οικονομικές στοχεύσεις.
Συνεχίζεται....
Συνέχεια προηγούμενου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι βέβαιον, ότι η εφαρμογή τής τεχνητής νοημοσύνης θα καταργήσει τεράστιο αριθμό εργασιακών σχέσεων. Οπότε θα προκύψουν μεγάλες στρατιές ανέργων. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια το κράτος θα είναι υποχρεωμένο εκ των πραγμάτων να προβεί στην ρύθμιση παροχής γενικού εισοδήματος, χωρίς καταβολή εργασίας. Έτσι όμως θα προκύψει μια μονομερής και ασφυκτική εξάρτηση τής επιβίωσης των πολιτών, από τις κρατικές ελεημοσύνες. Μέσα από αυτήν την θέαση αρμόζει να εξετάσουμε περισσότερο κριτικά την πολιτική NESARA / GESARA, η νομοθεσία για τις οποίες θεσπίστηκε πολύ πριν την προεδρεία Τραμπ από έντονα ληστρικές και αντιλαϊκές κυβερνήσεις.
Μέχρι προσφάτως με απασχολούσε έντονα, για ποιον λόγο θεσπίστηκαν αυτοί οι νόμοι και γιατί τούς προσυπέγραψε και ο Τσίπρας στο όνομα τής Ελλάδος. Αρχικά υπέθεσα, ότι επρόκειτο για μια ενέργεια εφησυχαστικού αποπροσανατολισμού, που προωθήθηκε από κάποιους σαλτιμπάγκους τής εξουσίας, με στόχο την εκμετάλλευση όλων όσων πτωχοποιούμεθα καθημερινά, που μπορεί ίσως στην πορεία να την πήραν στα σοβαρά επίσης κάποιοι πολιτικοί που διαθέτουν όραμα και αφού την πρόβαλαν ως ζύμωση στην κοινωνική προβληματική, προσπαθούν να θέσουν κάποιες βάσεις για την πραγματοποίησή της. Όταν όμως αναλογίστηκα τα όσα επιδιώκονται με την τεχνητή νοημοσύνη, διαπίστωσα, ότι αυτό το πρόγραμμα σε συνδυασμό με την κατάργηση των μετρητών και την κατάργηση των τραπεζών, εξυπηρετεί μια δυστοπική ατζέντα πλήρους ελέγχου, την οποίαν προβάλλουν κατά κόρον ασυλλόγιστα κάποιοι δήθεν γκουρού τής αφύπνισης.
Διαπιστώνω επίσης μια σιωπηρή οικονομική συμμαχία στην πράξη τού κινέζικου πολιτικού κατεστημένου με το ψηφιακό και το χρηματιστικό κατεστημένο των ΗΠΑ. Οι επενδύσεις τής Black Rock στην Κίνα είναι τεράστιες. Το τελευταίο που επιδιώκουν οι Κινέζοι, είναι μια πολεμική σύγκρουση με τις ΗΠΑ. Αντιθέτως διεισδύουν με ειρηνικά μέσα σε φοβερό βαθμό παντού, προσποιούμενοι τούς φιλολαϊκούς και ειρηνιστές, ενώ προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το κόστος που επιφέρει η σύγκρουση των δυτικών εναντίον τής Ρωσίας, για να αναπτυχθούν και να διεισδύσουν στα κενά που προκύπτουν. Αυτό που είναι άκρως ανησυχητικό, είναι ότι ενώ τροφοδοτούν με καταναλωτισμό τις μάζες, εφαρμόζουν σκληρότατο έλεγχο στο εσωτερικό. Για να εισέλθει κάποιος σε σταθμό τού μετρό στις μεγάλες πόλεις τις Κίνας, υφίσταται σωματικό έλεγχο στις εισόδους, όχι από την αστυνομία, αλλά από στρατιώτες. Ένα θέμα που προκύπτει προς διερεύνηση, είναι κατά πόσον προωθείται μια άτυπη συμμαχία υπογείως μεταξύ βαθέως κράτους των ΗΠΑ με την Κινεζική νομενκλατούρα και κατά πόσο η καμπάλ σχεδιάζει την παγκόσμια επιβολή της με μοχλό κάποιους κινέζους, αφού η Κίνα κατορθώσει την πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια επέκταση κατά την μετά την εποχή Τραμπ . Η εμμονή τού Τραμπ σε καταγγελίες εναντίον τής Κινεζικής Κυβέρνησης θέτει σοβαρά περιθώρια σκέψης, πέρα από τις κατά καιρούς προσωπικές φιλοφρονήσεις προς τον Σι Ζι Πινγκ.
Συνεχίζεται...
Συνέχεια προηγούμενου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπό αυτήν την οπτική δεν διακρίνω, ότι έχουν ξεκαθαρίσει τα μέτωπα διεθνώς. Ο στενός κύκλος γύρω από τον Τραμπ είναι υποχρεωμένος να προβεί σε συμβιβασμούς, για να προωθήσει ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ των σημαντικών αλλαγών, που ανατρέπουν προς θετική κατεύθυνση το προηγούμενο καθεστώς. Ταυτοχρόνως όμως είναι υποχρεωμένος να στηριχθεί σε άλλες δυνάμεις, οι οποίες προωθούν μια τελείως αντίρροπη ατζέντα, ενώ βεβαίως υφίσταται προσωρινός συγκερασμός στόχων και των δύο, όπως πχ. η εξοικονόμηση πόρων και ο περιορισμός τής σπατάλης τού κράτους μέσω τής τεχνητής νοημοσύνης. Η ομάδα Τραμπ αποκομίζει με αυτές τις πρακτικές οικονομικό νοικοκύρεμα των κρατικών εξόδων, που είναι ζωτικής σημασίας στην τρέχουσα φάση. Ταυτοχρόνως όμως το ψηφιακό κατεστημένο επιτυγχάνει προώθηση και επιβολή τής τεχνητής νοημοσύνης. Κατά την εκτίμησή μου, πρόκειται για ένα αγώνα δρόμου με πολύ αμφίβολη έκβαση. Όσοι θεωρούν, ότι το ζήτημα έχει κριθεί ήδη και προχωρούν σε αλαλάζουσες επιδοκιμασίες, χωρίς κριτικό έλεγχο, σε οτιδήποτε προέρχεται από την νέα διοίκηση Τραμπ, δεν προσφέρουν κατά την γνώμη μου καλές υπηρεσίες, πέραν των όποιων αγαθών προθέσεων που μπορεί να διαθέτουν. Ακριβώς, διότι συσκοτίζουν την ύπαρξη μελλοντικών αντιπάλων, που καταφέρνουν να κρύβονται πίσω από άλλους, που επιδιώκουν πράγματι επωφελείς για τις κοινωνίες και τα έθνη προσαρμογές. Όπως επίσης, αυτός που μπορεί να κρίνει την έκβαση τής σύγκρουσης των διαφορετικών ομάδων στην κορυφή τού συστήματος, οι οποίες μπορεί μεν στην τρέχουσα φάση να συνασπίζονται, αλλά ακολουθούν μεσοπρόθεσμα τελείως αντικρουόμενες ατζέντες, είναι η οργανωμένη κινητοποίηση των κοινωνιών. Οπότε προτάγματα τού τύπου “το πρόβλημα τής Ελλάδος προήλθε από εξωτερικές δυνάμεις , άρα μόνον από εξωτερικές δυνάμεις μπορεί να λυθεί, είναι εσφαλμένα και επιβλαβή. Και δεν προάγει αφύπνιση, αλλά εφησυχασμό. ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΩ, ΑΛΛΑ ΘΕΩΡΩ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ, ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΕΞΩΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΕΑΝ ΟΜΩΣ ΤΟ ΕΝΕΡΓΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΣΟΙ ΦΙΛΟΔΟΞΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΩΜΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΝΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΟΔΟΔΕΙΚΤΕΣ ΤΗΣ, ΑΝΑΛΩΘΟΥΝ ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΕΠΙΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΝΑ ΔΙΕΙΣΔΥΟΥΝ ΣΤΙΣ ΖΥΜΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΑ ΚΥΟΦΟΡΟΥΝΤΑΙ, ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΕΝΩΠΙΟΝ ΝΕΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ.
Σύντομα επίσης σκοπεύω να ασχοληθώ διεξοδικότερα με το ψηφιακό κατεστημένο στις ΗΠΑ. Δεδομένου, ότι τα στοιχεία που έχουν καταχωρηθεί αφειδώς στο διαδίκτυο, είναι πλήρως επαρκή, ώστε να φωτιστεί τόσο η πραγματική υφή του, όσο και οι σκοπιμότητες, τα προγράμματα και οι στόχοι που αυτό προωθεί.