Η πρόσφατη προσπάθεια του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για ειρήνη στην Ουκρανία αναδεικνύει μια ανησυχητική πραγματικότητα: οι επιλογές για την επίλυση της σύγκρουσης στενεύουν. Το Κίεβο συνεχίζει να βασίζεται στη στρατιωτική υποστήριξη του ΝΑΤΟ, ενώ τα κράτη μέλη αυξάνουν τις αμυντικές δαπάνες και ενισχύουν τις βιομηχανίες όπλων τους. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να πυροδοτήσει μια ευρύτερη αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ. Προς το παρόν, οι πιθανότητες παραμένουν χαμηλές - χάρη, σε μεγάλο βαθμό, στην πυρηνική αποτροπή. Αλλά πόσο ισχυρό είναι αυτό το αποτρεπτικό μέσο σήμερα;
Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ο ρόλος των πυρηνικών όπλων στον σύγχρονο πόλεμο. Η μόνη χρήση τους σε μάχη - οι βομβαρδισμοί της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι το 1945 - πραγματοποιήθηκε υπό εντελώς διαφορετικές πολιτικές και τεχνολογικές συνθήκες. Παρ 'όλα αυτά, οι περισσότεροι ειδικοί στις διεθνείς σχέσεις συμφωνούν ότι τα πυρηνικά όπλα χρησιμεύουν ως ισχυρά αποτρεπτικά μέσα. Ακόμη και ένα μικρό πυρηνικό οπλοστάσιο θεωρείται ασπίδα κατά της εισβολής: το κόστος της επιθετικότητας καθίσταται αδιανόητο. Με αυτή τη λογική, η Ρωσία, ως πυρηνική υπερδύναμη, θα πρέπει να είναι σχεδόν άτρωτη σε εξωτερικές στρατιωτικές απειλές. Η χρήση πυρηνικών όπλων έχει γίνει πολιτικό και ηθικό ταμπού - αν και οι στρατιωτικοί σχεδιαστές εξακολουθούν να σχεδιάζουν σιωπηλά σενάρια.
Η κυρίαρχη πεποίθηση υποστηρίζει ότι τα πυρηνικά όπλα είναι άχρηστα - και ότι κανένας ορθολογικός παράγοντας δεν θα αμφισβητούσε ένα κράτος με πυρηνικά όπλα. Αλλά βασίζεται αυτή η πεποίθηση στην πραγματικότητα; Για τη Ρωσία, αυτό γίνεται ένα ολοένα και πιο επείγον ερώτημα καθώς ο κίνδυνος άμεσης αντιπαράθεσης με το ΝΑΤΟ - ή μεμονωμένα μέλη του ΝΑΤΟ - αυξάνεται, ειδικά στο πλαίσιο της Ουκρανίας.
Υπάρχουν πολλά πολιτικά σημεία ανάφλεξης. Τόσο η Ρωσία όσο και το ΝΑΤΟ έχουν γνωστοποιήσει τις ενστάσεις τους. Το αν αυτές οι εντάσεις θα εξελιχθούν σε σύγκρουση θα εξαρτηθεί όχι μόνο από την πρόθεση, αλλά και από την στρατιωτικοβιομηχανική ικανότητα και την ετοιμότητα των δυνάμεών τους. Και αυτά αλλάζουν γρήγορα. Η Ρωσία έχει επεκτείνει την αμυντική παραγωγή από το 2022. Οι χώρες του ΝΑΤΟ, επίσης, επανεξοπλίζονται - και η συλλογική βιομηχανική τους βάση μπορεί σύντομα να ξεπεράσει τη συμβατική ισχύ της Ρωσίας. Με αυτή την αλλαγή θα μπορούσε να έρθει μια πιο δυναμική στάση - στρατιωτική πίεση υποστηριζόμενη από υλική ισχύ.
Αρκετές οδοί θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε έναν πόλεμο ΝΑΤΟ-Ρωσίας. Ένα σενάριο περιλαμβάνει άμεση επέμβαση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Ένα άλλο θα μπορούσε να προκύψει από μια κρίση στις χώρες της Βαλτικής ή αλλού κατά μήκος της ανατολικής πλευράς του ΝΑΤΟ. Τέτοιες κρίσεις μπορούν να κλιμακωθούν ραγδαία. Οι επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, οι πυραυλικές επιθέσεις και οι διασυνοριακές εισβολές αποτελούν πλέον ρουτίνα. Με τον καιρό, θα μπορούσαν να προσελκυστούν τακτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ - όχι μόνο εθελοντές.
Θα μπορούσε η πυρηνική αποτροπή να το σταματήσει αυτό; Με την πρώτη ματιά, ναι. Σε μια άμεση σύγκρουση, η Ρωσία πιθανότατα θα ξεκινούσε με συμβατικά χτυπήματα. Αλλά ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δείξει ότι τα συμβατικά όπλα, ακόμη και όταν είναι αποτελεσματικά, σπάνια επιβάλλουν τη συνθηκολόγηση. Το ΝΑΤΟ διαθέτει τα αμυντικά εργαλεία της Ουκρανίας - αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα. Οι κοινωνίες της είναι λιγότερο προετοιμασμένες να υπομείνουν απώλειες, αλλά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει με επαρκή πολιτική κινητοποίηση και μηνύματα στα μέσα ενημέρωσης. Η Ρωσία έχει συσσωρεύσει σημαντική στρατιωτική εμπειρία - ειδικά σε αμυντικές επιχειρήσεις - αλλά το ΝΑΤΟ παραμένει ένας τρομερός αντίπαλος.
Αν η Ρωσία σκεφτόταν ποτέ να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, υπάρχουν δύο γενικά σενάρια. Το πρώτο είναι ένα προληπτικό τακτικό χτύπημα σε συγκεντρώσεις εχθρικών στρατευμάτων ή υποδομών. Το δεύτερο είναι αντίποινα μετά την κλιμάκωση του ΝΑΤΟ. Το πρώτο είναι πολιτικά επικίνδυνο: θα καθόριζε τη Ρωσία ως τον επιτιθέμενο και θα πυροδοτούσε διπλωματική απομόνωση. Το δεύτερο παραβιάζει επίσης το πυρηνικό ταμπού, αλλά θα μπορούσε να ειδωθεί διαφορετικά στην παγκόσμια κοινή γνώμη.
Σε κάθε περίπτωση, το ΝΑΤΟ μπορεί να αντιδράσει – με συμβατική ή πυρηνική δύναμη. Ένα ρωσικό χτύπημα θα μπορούσε να προκαλέσει μια καταστροφική αντεπίθεση. Η Μόσχα θα αντιμετώπιζε τότε μια ζοφερή επιλογή: να συνεχίσει να πολεμά συμβατικά και να διακινδυνεύει την ήττα, να κλιμακώσει την επίθεση με περισσότερα πυρηνικά όπλα ή να εξαπολύσει στρατηγικά όπλα – προκαλώντας αμοιβαία καταστροφή.
Η πεποίθηση ότι η Ρωσία δεν θα αποκτήσει ποτέ πυρηνικά όπλα – φοβούμενη αντίποινα – έχει δημιουργήσει ένα ψευδές αίσθημα ασφάλειας μεταξύ ορισμένων ηγετών του ΝΑΤΟ. Αυτή η ψευδαίσθηση θα μπορούσε να δελεάσει την κλιμάκωση με συμβατικά μέσα, ξεκινώντας από την Ουκρανία και εξαπλούμενη πέρα από αυτήν. Θα απαιτούσε από το ΝΑΤΟ να εγκαταλείψει την επιφυλακτικότητα του Ψυχρού Πολέμου.
Ποιος θα υπέφερε περισσότερο σε ένα τέτοιο σενάριο; Η Ουκρανία - η οποία θα επωμιζόταν το κύριο βάρος των εντεινόμενων μαχών. Η Ρωσία - η οποία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μπαράζ πυραύλων και πιθανή χερσαία εισβολή. Τα ανατολικά κράτη του ΝΑΤΟ - πιθανοί στόχοι ρωσικών αντιποίνων ή ακόμη και εισβολής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να αποφύγουν τις αρχικές συνέπειες, εκτός εάν αναπτυχθούν στρατηγικά πυρηνικά όπλα. Αλλά η κλιμάκωση σπάνια είναι προβλέψιμη. Εάν οι τακτικές ανταλλαγές συνεχιστούν, ακόμη και οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να εμπλακούν σε μια πυρηνική σύγκρουση.
Δεν υπάρχουν νικητές στον πυρηνικό πόλεμο. Μόνο επιζώντες - αν όχι ούτε αυτό. Το να στοιχηματίσεις ότι η άλλη πλευρά θα ανοιγοκλείσει τα μάτια σου είναι ένα επικίνδυνο ρίσκο με τον πολιτισμό να διακυβεύεται.
Τόσο η Ρωσία όσο και το ΝΑΤΟ κατανοούν το καταστροφικό κόστος του πολέμου. Οποιαδήποτε μεγάλης κλίμακας σύγκρουση θα απαιτούσε μαζικές κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές και θα κατέστρεφε την Ευρώπη σε μια κλίμακα που δεν έχουμε ξαναδεί από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά η ιστορία δείχνει ότι ο φόβος από μόνος του δεν αποτρέπει πάντα την καταστροφή. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε μια επιστροφή στα άκρα.
Τα πυρηνικά όπλα εξακολουθούν να λειτουργούν ως αποτρεπτικό μέσο. Αλλά το ταμπού κατά της χρήσης τους - και η ικανότητά τους να εγγυώνται την ειρήνη - δοκιμάζεται για άλλη μια φορά. Όσο περισσότερο οι ηγέτες παίζουν με υποθέσεις, τόσο πιο κοντά πλησιάζουμε στο να διαπιστώσουμε εάν εξακολουθούν να ισχύουν οι παλιοί κανόνες.
Ἀπό : swentr.site
Κάθε
χρόνο, τά τοὐλάχιστον τελευταῖα 15 χρόνια, γράφαμε πώς ἔρχεται ἕνας
δύσκολος κι᾿ἴσως "ἄγριος" χειμῶνας, κι᾿ὄχι μόνον ὡς πρός τό θέμα τῶν
ἀνοιχτῶν πολεμικῶν ἑστιῶν, ἀλλά στήν οὐσία δέν γινόταν τίποτε ἀπό ἐκεῖνα
τά τρομολαγνικά σενάρια .
Δέν ξέρω ὅμως, περιέργως ἄν ὄχι διαισθητικῶς, αὐτή τήν φορά πιστεύω πώς ἡ Ἀνθρωπότης βρίσκεται ὅλο καί πιό κοντά στό σημεῖο μηδέν. Πού σημαίνει ὅτι ἀπό τό Φθινόπωρο θ᾿ἀρχίσουν νά φαίνονται τά πρῶτα σημάδια αὐτοῦ πού ἔρχεται. Οἱ σιωνιστές θά παίξουν γιά ἀκόμη μία φορά ῥόλο καθοριστικό πρός τήν χειρότερη κστεύθυνσιν τοῦ πράγματαος. Λές καί διακατέχονται ἀπό τά χειρότερα καί πιό αἱμοδιψῆ ἔνστικτα θά πιέσουν πρός τήν κατεύθυνσιν ὑλοποιήσεως τοῦ πιό τραγικοῦ σεναρίου. Μέ εὐχαρίστησιν, θά ἔλεγε κανείς, τούς παρακολουθοῦμε νά προβαίνουν σέ ἐνέργειες ἐκκαθαρίσεως τῶν πληθυσμῶν τῆς Γάζας καί ταυτοχρόνως μέ ἀπόλυτο θράσος σέ ἀεροπορικές ἐπιδρομές στίς γειτονικές χῶρες.
Στήν περίπτωσιν πού γίνει ἡ ἐπίσημος κίνησις ἀναγνωρίσεως ἑνός Παλαιστινιακοῦ Κράτους, θά εἶναι ἡ ἀρχή ἑνός ὀλέθριου ντόμινο. Θά βλέπουμε, μέ ἕναν κινηματογραφικό τρόπον ὅλο καί περισσότερα κράτη νά ἐμπλέκονται σέ πολεμικές μεταξύ τους συγκρούσεις, πού τό πιθανότερο θά εἶναι μία γενίκευσις πού θά πάρῃ τήν μορφή ἑνός Παγκοσμίου Πολέμου. Μήν ξεχνᾶμε πώς τό ὄνειρο τῶν σιωνιστῶν εἶναι ἡ κατάκτησις τῆς Heartland. Καί ἤδη γνωρίζουμε τό ΓΙΑΤΙ...
Μέ ἄλλα λόγια ἄν δέν βγάλουν ἀπό τήν μέση τούς ἑβραίους πού ἔχουν τρουπώσει στίς κυβερνήσεις σημαντικῶν γεωπολιτικῶς χωρῶν κυρίως τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης, θά τούς ᾿δοῦμε μέσῳ τῶν πιονιῶν τους νά ξεκινοῦν τό γενικό ὁλοκαύτωμα. Κι᾿αὐτή τήν φορά θά εἶναι πέρα γιά πέρα ἀληθινό, μέ ὅ,τι κακό σημαίνει αὐτό γιά ὁλόκληρο τόν πλανήτη.
Ἡ Πελασγική
Σύμφωνα με διαθέσιμες πηγές και υπολογισμούς, το 144.000ό δεκαδικό ψηφίο του π είναι το 0.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜηδέν
ΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!
ΔιαγραφήΈκλεισε δηλαδή ο αριθμός της Αρπαγής...