Μέρος Α' - γράφει ο Πύρινος Λόγιος
Δε χωράει πλέον καμμιά αμφιβολία! Είναι ένα κάθαρμα ολκής! Δεν το λέω εγώ, η Κοβέσι το υπονοεί χαρακτηρίζοντας την κυβέρνηση του ως "εγκληματική οργάνωση"! Το κράτος έχει νομικά το μονοπώλιο της «νόμιμης βίας», η μαφία ασκεί «παράνομη» βία εδραίωσης της εξουσίας της. Το κράτος απαιτεί φόρους, δημεύει σπίτια και περιουσίες, η μαφία εκβιάζει για χρήμα. Kαι τα δύο αυτά ενωμένα, είναι το καθεστώς Μητσοτάκη!
Εδώ και πολύ καιρό, σχεδόν από τα μέσα της "πανδημίας" τον αποκαλώ δημοσίως χωρίς καμμιά επιφύλαξη η δισταγμό, πολιτικό και ανθρώπινο Κτήνος. Το Κτήνος της οδού Ηρώδη Αττικού, που βάλθηκε να διαλύσει την Ελλάδα, μετρατρέποντας την - υπό τις οδηγίες των κέντρων που τον προστατεύουν - σε χώρα και όχι ως έθνος - κράτος. Η Ελλάδα 2.0, όπως την αποκάλεσε ο ίδιος και όπως οι συνεργάτες του τη διαμορφώνουν σταδιακά.
Μια χώρα, όπου ο πατριωτισμός λογίζεται ως "ακροδεξιά", ο πολιτισμός ως "κατάλοιπα του παρελθόντος", η θρησκεία ως "έννοια ξεπερασμένη που ο χρόνος έχει ξεφτίσει" και η τέχνη ως "ελέυθερη έκφραση νεομοντερνισμού". Μια χώρα-χυλός, που δεν πιστεύει στην έννοια του συνόλου, αλλά στην έννοια του ενός.
Ο Μητσοτάκης, δεν ήρθε στην εξουσία μόνος του. Εμείς τον καλέσαμε να έρθει, πιστεύοντας ότι είναι ο μόνος που θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο και την πατριδοπωλησία των ψευτο-αριστεροπατριωτών του ΣΥΡΙΖΑ. Για την ακρίβεια, μας τον υπέδειξε ο πρώην πατριδοκάπηλος Σαμαράς, που τώρα χωρίς καμμιά αιδώ και με λόγους...πύρινους όποτε λάβει χώρα καμμιά εκδήλωση υψίστου ενδιαφέροντος, προσπαθεί να μας πείσει ελέω ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, ότι είναι...η μόνη επιλογή για να βγεί η πατρίδα μας από το λάκκο της λάσπης και της ανυποληψίας. Μ' άλλα λόγια, επειδή τα έσπασε με το Κτήνος για διάφορους λόγους που δεν έχουν καμμιά σχέση με τη πορεία του Γένους και για να τον εκδικηθεί, επικαλείται τις αληθινές απειλές και τις προκλήσεις από τις οποίες η πατρίδα απειλείται, για να μας πείσει ότι η μόνη εγγύηση για να αλλάξει ρότα η πατρίδα, είναι αυτός και ό...έτερος καππαδόκης, ο "κουρασμένος" ανηψιός που δεν θέλει μεν να τον ρίξει από την ηγεσία του κόμματος, αλλά φωνάζει για...σωτηρία της Ελλάδας!
Και οι δυό μαζί "εθνοσωτήρες", είναι να τους αρπάξεις απ' το σβέρκο (για τον ανηψιό θα χρειαστεί και μηχανική βοήθεια λόγω όγκου σάρκας), να τους βουτήξεις σε μια στέρνα με πίσσα, να τους μπουγελώσεις με πούπουλα χήνας και να τους εγκαταλείψεις στην έρημο της Σαχάρας να ψοφήσουν μαζί με τους σκορπιούς και τις ασκόντριχες.
Προ δύο ημέρων, απέστειλα μέσω πολλών ιστοσελίδων και social media μια ανοιχτή επιστολή προς την Μαρία Καρυστιανού. Προσπάθησα να αναμοχλεύσω τα πατριωτικά της αισθήματα με λόγια και ικεσίες που σπανίως έχω εκφράσει δημοσίως, αναμένοντας κάτι από αυτήν, μιας και είναι η μόνη που θα μπορούσε πραγματικά να ξεσηκώσει τον λαό και να οδηγήσει αυτό το βρώμικο και προδοτικό καθεστώς στον γκρεμό και τη νέμεσι. Θαρρώ πως δεν τα κατάφερα. Διότι η επιστολή αυτή είμαι σίγουρος μεν ότι έφτασε στον παραλήπτη, δηλαδή σε εκείνη, αλλά χωρίς αντίκρυσμα. Και να μην έτυχε να τη δεί, οπωσδήποτε θα την έβλεπαν κάποιοι από το περιβάλλον της. Οπότε, θεωρώ ότι την είδε, τη διάβασε και απλά άλλαξε σελίδα, αφήνοντας με να περιμένω την όποια αντίδραση της.
Δεν πιστεύω να είναι θετική. Ή μάλλον, πιστεύω ότι θα συγκινήθηκε (μάνα είναι και μάλιστα χαροκαμένη) αλλά θα την αποθάρρυνε το τείχος που έχει υψωθεί γύρω από αυτήν και που για να το ανέβει, θα χρειαστεί ανεμόσκαλες που προφανώς δεν υπάρχουν.
Έκανα λάθος υπολογισμό; Κατά τη γνώμη μου τη ταπεινή ΟΧΙ! Απλά, ήθελα να αποδείξω στον - ονειροπόλο - εαυτό μου, ότι δε μπορεί, πρέπει να υπάρχει κάποιος που να σταματήσει στ' αλήθεια αυτόν τον κατήφορο.
Το ξύπνημα από το...όνειρο δεν ήταν και τόσο καλό. Αλλά με προσγείωσε δεόντως. Οπότε, το ερώτημα πλέον που τίθεται, είναι στο "τι μέλλει γενέσθαι" από τούδε και εξής. Και δεν είναι μόνο το τι μέλλει, αλλά και το πώς.
Οι μισοί συμπατριώτες μας, είναι διεφθαρμένοι και το λένε ανοιχτά!
Πριν μπούμε όμως στο "ψητό", θα πρέπει να κάνουμε μια στάση σε κάτι που μας αφορά όλους. Εν προκειμένω, πριν λίγες μόλις μέρες, έπεσε στην αντίληψη μου μια έρευνα που έκανε η εταιρία δημοσκοπήσεων QED που ίδρυσε ο Γιάννης Κωνσταντινίδης, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο πριν από 10 μέρες με μιά σειρά ερωτημάτων γύρω από τον ΟΠΕΚΕΠΕ και την εγκληματική του δράση αλλά και το κατά πόσο αυτό το σκάνδαλο έχει αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές των συμπατριωτών μας.
Το αποτέλεσμα αυτής της έρευνας, ανέδειξε κάτι που κι εγώ ακόμη σοκαρίστηκα. Ότι σχεδόν οι μισοί Έλληνες, αν τους δινόταν η ευκαιρία είτε να συμμετάσχουν, είτε να ανεχθούν με το αζημίωτο φυσικά, μια κυβέρνηση εγκληματιών, απάντησαν...θετικά! Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα αυτή είχε ως θέμα τη στάση των Ελλήνων απέναντι στη διαφθορά και τα ευρήματά της είναι τρομακτικής ισχύος σοκαριστικά.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, το 23% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι θα ψήφιζε διεφθαρμένο πολιτικό, αρκεί να είναι αποτελεσματικός στο έργο του! Προσέξτε τώρα: Το ποσοστό αυτό εκτοξεύεται στο 34%, όταν ο πολιτικός υπόσχεται προσωπικό όφελος στον ψηφοφόρο!!!
Μάλιστα το 45% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας δηλώνει ότι θα «ψήφιζε διαπλεκόμενο υποψήφιο, αν υπήρχε προσωπικό όφελος»!!!
Αλλά το πλέον σοκαριστικό εύρημα είναι πως το 50% των πολιτών αποδέχεται τη διαφθορά στην ελληνική κοινωνία!
Να λοιπόν γιατί η ΝΔ στις προηγούμενες εκλογές του 2023 πήρε το 41% αντί για ...21% όπως περιμέναμε λόγω των ανήκουστων και πλήρως ισοπεδωτικών μέτρων που είχε πάρει η κυβέρνηση τότε και λόγω ασφαλώς των δολοφονικών πυρκαγιών που...αφέθηκαν ανενόχλητες από τον κρατικό μηχανισμό να κατακαίουν τη χώρα. Πιστεύαμε πως είχε προηγηθεί του αποτελέσματος απίστευτη νοθεία, ενώ...η αλήθεια ήταν πολύ πιο τρομακτική: Ότι όσοι πήγαν να ψηφίσουν, πήγαν γιατί είχαν ΣΥΜΦΕΡΟΝ να εξακολουθήσει να υπάρχει η ΝΔ στα πράγματα.
Και το χειρότερο απ' όλα; Οι μισοί από αυτούς "Ελληνες" πιστεύουν πως επειδή ούτως ή άλλως αυτό το κράτος, από τη Μεταπολίτευση και μετά, λειτουργεί έτσι (το σύνθημα το είχε δώσει το ΠΑΣΟΚ έτσι κι αλλιώς από το 1981 που ανέβηκε στην εξουσία) γιατί να μην επωφεληθούν και αυτοί οικονομικά από τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και να παριστάνουν τους...νομιμόφρονες!
Άρα λοιπόν, το πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει από όλα αυτά, είναι ότι όσοι είμαστε από την απο δω πλευρά, δηλαδή την πατριωτική, είμαστε ΛΙΓΟΙ! Κάτω του μισού του ελληνικού πληθυσμού! Εμείς δηλαδή, που κρατάμε μέσα μας ακόμη Χριστό και Πατρίδα, δεν ξεπερνούμε καν το 25 με 30%!
Κι αυτό, διότι, τα πιο πατριωτικά και πιο ικανά κομμάτια του πληθυσμού μας, έφυγαν στο εξωτερικό, ακριβώς για να μη γίνουν γρανάζια αυτής της πανίσχυρης και συνάμα διεφθαρμένης κρατικής μηχανής που έστησε μεθοδικά το Ψευτορωμαίϊκο λίγα χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση. Αυτό το άηθες μόρφωμα, που απέτρεψε πολλάκις την ευμάρεια και την πραγματική πρόοδο του λαού μας. Αντιθέτως, μας διέφθειρε σε απίστευτο βαθμό και δυστυχώς, μη αναστρέψιμο...
Εχω παραθέσει το βίντεο πιο πάνω, όσοι δε με πιστεύετε (εγώ προσωπικά το εξέλαβα ως...τρολλιά αρχικώς, αλλά διαψεύστηκα) δείτε το αναλυτικά και θα καταλάβετε τα περί ου ο λόγος.
Το Modus Operandi* του Μητσοτάκη και ποιά τα αδύνατα σημεία του
Οι Κινέζοι λένε: "Γνώρισε όσο καλύτερα μπορείς τον εχθρό σου. Δεν έχει σημασία πόσο δυνατός είναι. Σημασία έχει το πώς μπορείς να τον νικήσεις"
Κι όλοι εμείς λοιπόν, αν δεν κατανοήσουμε τον εχθρό μας, δεν μπορούμε να τον εξουδετερώσουμε. Μόνο να φωνάζουμε θα μπορούμε, και αυτό τελικά γίνεται εκτόνωση χωρίς αποτέλεσμα. Πάμε, λοιπόν, να αναλύσουμε το modus operandi του Κυριάκου Μητσοτάκη, όχι μόνο με πολιτικούς, αλλά με ψυχολογικούς και δομικούς όρους, ώστε να χαρτογραφήσουμε με ακρίβεια τον εσωτερικό του μηχανισμό εξουσίας και επιβίωσης.
Έχουμε λοιπόν και λέμε, με βάση τις εμπειρίες μας και τα γραπτά δεδομένα που αποδεικνύουν ή και χαρτογραφούν τον μηχανισμό εξουσίας του.
Γιατί λοιπόν, δείχνει τόσο ανίκητος; Γιατί δεν υπάρχει κανείς που να τον αντιμετωπίσει στα ίσια; Γιατί ο ίδιος και το συστημα του δεν έχει καταρρεύσει ακόμη παρά το βεβαρημένο των απανωτών σκανδάλων, των τραγικών υποχωρήσεων στα εθνικά μας θέματα και των φανερών προδοτικών του συμφωνιών με τους εχθρούς του έθνους;
Ποιός είναι!
Κατά πρώτον, ο Μητσοτάκης δεν είναι λαϊκιστής, ούτε έχει την παραμικρή σχέση με το ένστικτο του λαού. Είναι γόνος, προϊόν και υποχείριο μιας αριστοκρατικής και επιχειρηματικής τάξης που θέλει να φέρει στον κόσμο μια Παγκόσμια Κυβέρνηση και που τον ανέθρεψε με το δόγμα «Είσαι ανώτερος. Οι άλλοι υπάρχουν για να κυβερνώνται». Όπως καταλάβατε, μιλώ για τον Σβάμπ και το σχέδιο του περί "Παγκόσμιων Ηγετών", όπου ο Μητσοτάκης αρίστευσε.
Πρόκειται για ένα άτομο ανασφαλές στον υπερθετικό βαθμό, αλλά με ψυχρό έλεγχο. Κρύβει το εσωτερικό του κενό με ρομποτικό χαμόγελο, ελεγχόμενο λεξιλόγιο και συνεχές image management.
Είναι ένας νάρκισσος, με διάθεση πλήρους αποδοχής από την παγκόσμια ελίτ, όπως έχουμε δεί και ζήσει. Προτιμά πολύ περισσότερο μια φωτογραφία με τον Σβαμπ ή τον Μπλίνκεν, από ένα χειροκρότημα σε χωριό της Καρδίτσας. Μ' άλλα λόγια, τρέφεται από τη «διεθνή αναγνώριση» ως καλού μαθητή της Δύσης.
Αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως "missionary" (ιεραπόστολος) της - νεοταξικής - "προόδου". Δηλαδή, πιστεύει πως ήρθε να μεταμορφώσει την Ελλάδα με βάση τις επιταγές των funds, της Goldman Sachs και ασφαλώς της σατανικής ελίτ του Νταβός. Όλα τα παραπάνω και όσοα θα ειπωθούν στη συνέχεια, είναι πλήρως τεκμηριωμένα.
Δεν λογοδοτεί στον λαό, γιατί μέσα του δεν πιστεύει ότι ο λαός έχει δικαίωμα να αποφασίζει. Το έχει αποδείξει πλειστάκις, μέσα από αυτά τα στημένα "διαγγέλματα" που ήταν σαν να μιλούσε ο Χίτλερ σε ήπια μορφή, αλλά με σαφές υπόβαθρο του ότι "έτσι πρέπει επειδή εγώ το αποφασίζω".
Πώς κυβερνά!
Οι τακτικές λειτουργίας του καθεστώτος του είναι τρείς:
α) Αντιλαϊκή πολιτική με μανδύα ορθολογισμού. Όλες του οι πολιτικές αποφάσεις, από τα Τέμπη μέχρι τον ΟΠΕΚΕΠΕ και από την Υγεία μέχρι το ζήτημα της Μακεδονίας, κινούνται βάσει του δόγματος "ανάλυση κόστους-ωφέλειας" ή ανάλυση ανταποδοτικότητας κόστους υπέρ των ισχυρών. Και μετά, αφού υπολογιστούν όλα με ακρίβεια, ντύνονται με "λογική", τεχνοκρατική γλώσσα, συνοδεύονται με επικοινωνιακό καθαρτήριο τύπου Πιερρακάκη/Σκέρτσου ή δίνονται ώς επιβολή στα ΜΜΕ και στους δημοσιογράφους που πληρώνονται αδρά τύπου Ποσρτοσάλτε. Ουσιαστικά σαν λέει για τα πάντα ότι «Δεν γίνεται αλλιώς. Είμαι ο μόνος που καταλαβαίνει τα πράγματα. Εσείς δεν έχετε την εικόνα».
Ο Μητσοτάκης δεν ντρέπεται. Η ντροπή, δε υπάρχει ούτε στο λεξιλόγιο του, ούτε στη διάνοια του, ούτε στη ψυχή του (αν έχει).
Μπορεί να πει χθες το αντίθετο από ό,τι είπε σήμερα, και να μη νιώσει ίχνος εσωτερικής ασυνέπειας. Αυτό σημαίνει ότι λειτουργεί με λογική πολιτικού κοινωνιοπαθή!
Δηλαδή, βλέπει τον κόσμο ως μια σκακιέρα και όχι ως κοινωνία. Δεν αναγνωρίζει υπευθυνότητα, μόνο κόστος εικόνας. Δεν διστάζει να καταστρέψει πολιτικά ή προσωπικά όποιον δεν του είναι χρήσιμος πια. Το βλέπουμε εκτενώς αυτό, όταν παριστάνει τον...ανήξερο στα σκάνδαλα και επί του προκειμένου, ρίχνει εμμέσως την ευθύνη στους συνεργάτες του.
β) Αποστράγγιση θεσμών και έλεγχος απόλυτος για τα πάντα. Χρησιμοποιεί καρτελοποίηση της εξουσίας, δηλαδή ευνουχισμένη Δικαιοσύνη, καλοταϊσμένα με δημόσιο χρήμα ΜΜΕ (ταΐζονται από κρατικές διαφημίσεις), ευνουχισμένοι ή ελεγχόμενοι ελεγκτικοί μηχανισμοί από «ημέτερους» και φυσικά κομματικός στρατός, ο οποίος στελεχώνεται με προσωπικά υποχείρια (περίπτωση ΟΠΕΚΕΠΕ).
γ) Καλλιέργεια ενοχής στο θύμα. Η πλέον αριστουργηματική ψυχολογική μέθοδος, η οποία διδάσκεται εκτενώς στις σχολές πολιτικών επιστημών του Χάρβαρντ (εκεί που σπούδασε εν ολίγοις). «Δεν είναι ότι σας πρόδωσα. Είναι ότι είστε αχάριστοι που δεν με καταλαβαίνετε. Δεν είστε ώριμοι, είστε ανώριμοι.» Αυτό ακριβώς το δόγμα προβάλλεται σε όλα (ακρίβεια, μεταναστευτικό, ασφάλεια, υγεία) και αυτό ακριβώς απέδωσε και ο συνάδελφος καθηγητής Ποινικού Δικαίου Κων/νος Βαθιώτης με το όρο "Βρεφοποιημένος Λαός".
Ο Μητσοτάκης δεν πιστεύει στο έθνος. Πιστεύει σε χώρο, όχι σε πατρίδα! Ο Μητσοτάκης δεν είναι πατριώτης. Δεν πιστεύει στην Ελλάδα ως Έθνος, Ιστορία και προορισμό. Γι’ αυτόν, η Ελλάδα είναι μια "χώρα" ενταγμένη στο ευρωπαϊκό και δυτικό "πλέγμα συμφερόντων". Δεν υπάρχει «ελληνικός λαός», αλλά "ανθρώπινο δυναμικό".
Δεν υπάρχει «εθνικό συμφέρον» γι' αυτόν, αλλά "γεωπολιτική προσαρμογή". Το Αιγαίο γι’ αυτόν δεν είναι ιερό, ούτε απαραβίαστο. Είναι ένα "ζήτημα διαμοιρασμού φυσικών πόρων" που πρέπει «να λυθεί».
Με λίγα λόγια, αν το να δώσει λίγα ή πολλά στη Τουρκία, εξασφαλίζοντας σταθερότητα και επιβίωση της διακυβέρνησής του, τότε θα τα δώσει! Τα δίνει ήδη, για να είμαστε ακριβείς.
Εξ' άλλου, η ίδια η αδερφή του η Ντόρα, έχει δηλώσει ακριβώς αυτό, με το θέμα του Καστελλορίζου και της Ρόδου ή της Λήμνου!
Το βασικό του δόγμα, είναι "Να είμαι χρήσιμος στους ισχυρούς και να εκτελώ με κάθε θυσία τις εντολές τους". Ουσιαστικά, δεν σκέφτεται να αφήσει κυβερνητική παρακαταθήκη. Σκέφτεται μόνο πώς θα μείνει ακλόνητο το καθεστώς του και η θέση του ως χρήσιμος υπάλληλος των ΗΠΑ, της ΕΕ, και των τραπεζών. Η λογική του είναι καθαρά οπορτουνιστική και ενίοτε συμβιβαστική. Τι ζητά η Τουρκία; Τι θέλουν οι Ευρωπαίοι; Τι πιέζουν οι Βρυξέλλες; Πώς να παραδώσει λίγα-λίγα, χωρίς να προκαλέσει εξεγέρσεις εντός;
Αυτό ονομάζεται «διολίσθηση», ένας όρος που πρωτοάκουσα από τον Γιάννη τον Μάζη, ως όρος πολιτικής υποχωρητικότητας προς τον ισχυρό.
Δηλαδή, δεν υπογράφει συμφωνία παράδοσης, αλλά φέρνει τη χώρα προ τετελεσμένων, ώστε στο τέλος ο λαός να θεωρεί ότι "δεν γίνεται αλλιώς" ή το "Και τι θέλετε τώρα να κάνουμε, πόλεμο;".
Η στρατηγική των “εχθρών” της Ελλάδας είναι και δική του ευκαιρία, διότι οι Τούρκοι, οι Γερμανοί, οι Αμερικανοί, οι ΝΑΤΟϊκοί, θέλουν ένα προβλέψιμο "παίκτη" στην Ελλάδα που να παραχωρεί, χωρίς φασαρία. Κι εκείνος δείχνει να λέει προς αυτούς "Εγώ είμαι αυτός. Θα σας τα δώσω όλα, αλλά με ησυχία. Θα έχω πίσω μου τα ΜΜΕ και τον Τύπο, θα το περάσω σαν νίκη, και ο λαός δεν θα αντιδράσει". Τόσο απλά.
Έτσι, με τον τρόπο της μη ουσιαστικής αντίδρασης, δίνει θαλάσσιες ζώνες, αφήνει τους Τούρκους να αλωνίζουν στο Αιγαίο με SAR, αεροναυτικές ασκήσεις, πλοία και drones, ανεχόταν ακόμα και τον Ερντογάν να λέει «θα έρθουμε μια νύχτα» και τα ρέστα και ο ίδιος απ' την άλλη να φωτογραφίζεται μαζί του στη Πόλη σαν να μην συνέβη τίποτα!
Διότι το Κτήνος αυτό, έχει έναν δικό του "πόλεμο" να δώσει, κι αυτός είναι να μη χάσει την επιστοσύνη των ξένων! Όχι την υπεράσπιση της πατρίδας!...
Ήδη είπαμε πολλά ως τώρα. Κι επειδή νοιώθω πως σας κούρασα, θα ...κάνουμε ένα διάλειμμα ενός...24ώρου. Η συνέχεια και το τέλος του πονήματος, αύριο ακριβώς την ίδια ώρα, δίοτι η σκιαγράφιση ενός πολιτικού κακούργου δεν τελειώνει μέσα σε μερικές γραμμές. Και η τελική λύση για το πώς να τον πολεμήσουμε για να βγούμε νικητές, είναι ακόμη πιο περίπλοκη και απαιτεί...πολλές θυσίες από μεριά μας.
Στο κάτω-κάτω, στο βάθος όλης αυτής της ιστορίας, υπάρχει η σκιά της Παναγιάς μας. Οπότε, έχουμε πολλά ακόμα να πούμε, στο Β' Μέρος που ακολουθεί σε λίγες ώρες.
ΤΕΛΟΣ Α' ΜΕΡΟΥΣ
*Modus Operandi=Λατινικός όρος που σημαίνει "τρόπος λειτουργίας" ή ο τρόπος του λειτουργείν ενός συστήματος ή ενός ανθρώπου. Πώς βλέπει τα πράγματα, ποιές οι φιλοδοξίες του και γενικότερα, πώς λειτουργεί η σκέψη και η διάνοια του.
pirinoslogios.com
diodotos-k-t.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου