Το άρθρο προέρχεται από το analitis.gr.
Εμείς το αναδημοσιεύουμε από το μπλόγκ του Λευτέρη Πανούση ο οποίος, όπως το προλογίζει δείχνει να είναι ... στα καλύτερά του!
Κάνει ρόμπα την γελοία και απολύτως ελεγχόμενη από το εξωτερικό κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Δεόντως πιπεράτα και εγκυκλοπαιδικά, απαραίτητο συμπλήρωμα θά 'λεγα ... και τα σχόλια επίσης, στο μπλογκ του. Αναδημοσιεύουμε και αυτά μαζί με το άρθρο.
Μπα-μπα-μπα...
Και ξάφνου η αριστερά γνοιάζεται για τον καταλάνικο εθνικισμό;
Δηλαδή, οι φονιάδες των εθνών αίφνης μεταμορφώθηκαν σε ένθερμους υποστηρικτές της εθνοτικής καθαρότητας και της ανεξαρτησίας των εθνών/κρατών;
Καλέ θα μας τρελάνουν οι σύντροφοι. Τι τρικυμία στα κρανία τους, είν' τούτη;
Τι διάολο; Ο Καρανίκας κανονίζει την εξωτερική τους πολιτική;
Καθότι, όπου ακούς αριστερά πρέπει να ετοιμάζεσαι για τη μέγιστη μαλακία, σε ζητήματα διεθνών σχέσεων και γεωπολιτικής.
Έτσι δεν προπαγάνδιζαν υπερ της "αραβικης άνοιξης" και μετά από λίγο καιρό μας προέκυψε το ισις;
Έτσι δεν βρίζανε τον Άσαντ και κατάντησε η Συρία λαμπόγυαλο;
Έτσι δεν κάνανε τα κολλητιλίκια με τον Ερντογάν κι αυτός ύστερα πλακώθηκε με τη Μερκελ;
Τώρα πάλι ξεχάσανε τα "ανοιχτά σύνορα", τα "ταξικά αδέρφια" και τις λοιπές μαλακίες της αριστεράς και πέσανε με τα μούτρα στην εθνική ανεξαρτησία των Καταλάνων;
Που και σύνορα θέλουν να έχουν και εθνοτική ομοιογένεια απαιτούν να διαθέτουν και επιπλέον, έχουν γραμμένα στ' αρχίδια τους τα ταξικά τους αδέρφια της Καστίλης ή της Αραγωνίας, ή της Ανδαλουσίας...
Τελικά είναι τόσο αθεράπευτα ηλίθιοι οι αριστεροί, ή μήπως οι καθοδηγητές τους κι οι ινστρούχτορες που τους κατευθύνουν, έχουν τους λόγους τους, να στηρίζουν κάθε νεοαταξίτικη μεγαλοαπάτη [με το αζημίωτο βεβαίως-βεβαίως]
Διότι στην περίπτωση της καταλούνιας και των χαχόλων της αριστεράς, κάτι βρωμάει αίμα και χρήμα, αδέρφια...
Και το χειρότερο;
Εξόν από την καταλανία, υπαρχουν επίσης και η Θράκη και η Κρήτη και δεν συμμαζεύεται...
Για διαβάστε λοιπόν ψιλοαναλυσούλα, εδώ από κάτου, να λάβετε μιαν ιδέα, πόσο καταστροφική μπορεί να είναι η μαλακία αυτών των συμμοριτών, που πάσχουν από γεωπολιτικό σύνδρομο Ντάουν...
Από τον Αναλυτή
Το δημοψήφισμα στην Καταλονία, για την ανακήρυξη ανεξαρτησίας της περιοχής αυτής από την Ισπανία, έφερε στην επιφάνεια τη σύγχυση που υπάρχει σήμερα παντού! Απίστευτη σύγχυση στην Αριστερά, αναμφίβολα…
Αλλά και σύγχυση σε μεγάλο μέρος των υπόλοιπων.
Για τους Αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, οι Καταλανοί «έχουν δίκιο» να μη θέλουν να είναι τμήμα της Ισπανικής Δημοκρατίας, «για να μην επιδοτούν» οι ίδιοι (που έχουν υψηλότερο ΑΕΠ) τους υπόλοιπους (και φτωχότερους) Ισπανούς…
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, οι Αριστεροί (κι όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ) θεωρούν τη Λίγκα του Βορρά στην Ιταλία… «φασίστες» που υποστηρίζουν ακριβώς το ίδιο: Να αποσχιστούν από την Ιταλία, «για να μην επιδοτούν τους Νότιους Ιταλούς που είναι φτωχότεροι»…
Και πάντα, Αριστεροί και Κεντροαριστεροί (και όχι μόνο), επικρίνουν τους πλούσιους Βόρειο Ευρωπαίους που «δεν θέλουν να επιδοτούν τους φτωχότερους Νότιο Ευρωπαίους»…
Τι μας λένε ακριβώς;
Το να μη θέλουν οι πλούσιοι κάτοικοι μιας περιοχής να «επιδοτούν» τους φτωχότερους κατοίκους άλλων περιοχών, είναι γενικά «δεξιό» και «κακό», σε όλες τις περιπτώσεις… εκτός από την Καταλονία ειδικά, όπου είναι «αριστερό» και «καλό»;
Κι όλοι μαζί οι φίλο-ευρωπαίοι επέκριναν πέρσι τους Βρετανούς που θέλησαν να αποσχιστούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και παράλληλα είδαν «με συμπάθεια» τότε του Σκωτσέζους που θέλησαν να θέσουν και πάλι θέμα ανεξαρτησίας από τη Βρετανία για να παραμείνουν στην Ευρώπη (εκτός Βρετανίας πλέον)!
Τι ακριβώς συμβαίνει;
Το να ζητάει απόσχιση μιας περιοχή από ένα κράτος μέλος της Ένωσης είναι «κακό» και «κατακριτέο» για την Λίγκα του Βορρά από την Ιταλία, αλλά είναι «καλό» και «αξιέπαινο», όταν η Σκωτία θέλει να φύγει από την Βρετανία ή η Καταλονία από την Ισπανία;
Τρελαθήκαμε τελείως;
Και τέλος, αναρωτιούνται κάποιοι, πως είναι δυνατό να «υποστηρίζουμε» το δημοψήφισμα των Κούρδων του Ιράκ για ανεξαρτησία, και την ίδια στιγμή να είμαστε αντίθετοι με το δημοψήφισμα των Καταλανών για ανεξαρτησία από την Ισπανία;
Τέτοια σύγχυση…
Να τα πάρουμε λίγο από την αρχή:
Το δικαίωμα της Αυτοδιάθεσης των λαών, δηλαδή της ανεξαρτησίας τους (κατόπιν δημοψηφίσματος συνήθως), αναγνωρίστηκε από τη Χάρτα του ΟΗΕ σε λαούς που πάλευαν να αποτινάξουν τον αντί-αποικιακό ζυγό.
Αφορούσε δηλαδή λαούς που βρίσκονταν σε αποικιακό καθεστώς.
Δηλαδή σε καθεστώς, συνήθως, αυταρχικό ή τυραννικό, το οποίο τους επιβλήθηκε και για το οποίο δεν ρωτήθηκαν και δεν συναίνεσαν ποτέ.
Δεν αφορά τις μειονότητες μέσα σε δημοκρατίες.
Ούτε «στρατηγικές μειονότητες» σε μεθοριακές περιοχές.
(Αυτές ρητώς εξαιρούνται…)
Οι Κούρδοι είναι ακριβώς αυτό που προβλέπει η Χάρτα του ΟΗΕ:
Ένας ιστορικός λαός, μεγάλος (ξεπερνάνε τα 25 εκατομμύρια συνολικά), που βρίσκεται διαμελισμένος εδαφικά σε τρία γειτονικά κράτη (Τουρκία, Ιράκ και Ιράν), έχει κάνει μακροχρόνιους και αιματηρούς αγώνες ανεξαρτησίας και στα τρία, έχει πληρώσει πολύ βαρύ φόρο αίματος και τώρα ζητά την ανεξαρτησία του στο Ιρακινό έδαφος (όπου έχει ήδη ενισχυμένη τοπική αυτονομία).
Όμως, οι άλλες περιπτώσεις που συζητάμε, αφορούν πληθυσμιακές ομάδες μέσα σε σταθερά κράτη -μέλη ευρωπαϊκών δημοκρατιών.
Κι εδώ δεν υπάρχουν «τυραννίες» να «αποτινάξουν»!
Σε μερικές περιπτώσεις αποτελούν εθνοτικά διαφορετικές ομάδες (όπως οι Σκωτσέζοι στο Ηνωμένο Βασίλειο). Αλλά αναπόσπαστα συνδεμένες με την Ιστορία της χώρας τους…
Αλλού οι «διαφορές» τους είναι περισσότερο «τοπικιστικού» χαρακτήρα (όπως στην Καταλονία).
Αν οι Καταλανοί έχουν δικαίωμα να ζητήσουν την απόσχισή τους από την Ισπανία, το ίδιο και περισσότερο δικαίωμα έχουν να ζητήσουν απόσχιση οι Βαλλόνοι ή οι Φλαμανδοί από το Βέλγιο – αυτοί είναι πολύ πιο διαφορετικοί μεταξύ τους απ’ ό,τι οι Καταναλανοί από τους υπόλοιπους Ισπανούς…
Και βεβαίως, οι Βάσκοι, επίσης από την Ισπανία, ή η Ουγγρική μειονότητα της Τρανσυλβανίας από τη Ρουμανία ή οι Ρωσόφωνοι σε κάποιες Βαλτικές δημοκρατίες (οι οποίοι σχεδόν δεν έχουν στοιχειώδη πολιτικά δικαιώματα εκεί!) και πάει λέγοντας. (Υπάρχουν και κάμποσες ακόμα περιπτώσεις στην Ευρώπη)…
Αν γίνει αποδεκτό και «νομιμοποιηθεί» από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους το αίτημα για αυτοδιάθεση-ανεξαρτησία των Καταλανών, θα αρχίσει… «να ξηλώνεται το πουλόβερ» της Ενωμένης Ευρώπης και δεν θα μείνει τίποτε στο τέλος!
Σε μια τέτοια περίπτωση η σημερινή Ενωμένη Ευρώπη θα κατέληγε πολύ σύντομα μια συνομοσπονδία από πολύ περισσότερα (σε σχέση τα σημερινά) κρατίδια. Πολύ πιο δύσκολο (απ’ ό,τι σήμερα) να υπάρξει, να σταθεί και να παραμείνει ενωμένη…
Διότι όπως απέδειξε και η πείρα από τις πρώην χώρες του «υπαρκτού Σοσιαλισμού» στην ανατολική Ευρώπη, κράτη που μόλις απέκτησαν την ανεξαρτησία τους δείχνουν μεγάλη απροθυμία να λειτουργήσουν ως μέλη μιας Ένωσης.
Προσπαθούν μάλλον να περιφρουρήσουν την ανεξαρτησία τους, κι όχι να «συγκλίνουν» με άλλες χώρες με τις οποίες στο παρελθόν τους χώρισαν πολλά…
Αν ξεκινούσε ένα τέτοιο «κύμα αυτοδιάθεσης», υπάρχουν πολλές «περιφέρειες» ευρωπαϊκών κρατών που θα διεκδικούσαν την «απόσχισή» τους.
Οι μόνες Ευρωπαϊκές χώρες που δεν θα είχαν τέτοιο πρόβλημα είναι κυρίως η Γερμανία, η Αυστρία, η Ουγγαρία, η Ολλανδία, οι τρείς Σκανδιναβικές και οι τρείς Βαλτικές.
Δηλαδή, όλως συμπτωματικώς, ο ευρύτερος «Γερμανικός πυρήνας» στη Βόρειο Ευρώπη. Το πιο ενδιαφέρον είναι πως ένα τέτοιο «τσουνάμι αποσχίσεων» θα είχε ως αποτέλεσμα και κάποιες «προσαρτήσεις»!
Δηλαδή, αν «έφευγαν» οι Φλαμανδοί από τη Βέλγιο, θα ζητούσαν, κατά πάσα πιθανότητα, να προσαρτηθούν στη γειτονική Ολλανδία (που γλωσσικά είναι απόλυτα συγγενής μαζί τους), ενώ τότε οι Βαλλόνοι του Βελγίου θα προσαρτούνταν στη Γαλλία.
Οι γερμανόφωνοι Αλσατοί και Λωρέννιοι της Γαλλίας θα μπορούσαν να ζητήσουν προσάρτηση στη Γερμανία, όπως και οι γερμανόφωνοι Σουδίτες της Τσεχίας.
Οι Τρανσυλβανοί τους Ρουμανίας στην Ουγγαρία, οι Μολδαβοί στην Ρουμανία, οι κάτοικοι της Βορειοδυτικής Ουκρανίας στην Πολωνία κλπ. κλπ.
Και βέβαια, αφού μιλάμε για αποσχίσεις-προσαρτήσεις, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στο παλαιότατο όνειρο του Παγγερμανισμού: Την πλήρη Ένωση του «Ανατολικού κράτους» (αυτό σημαίνει «Αυστρία» στα γερμανικά) με την ίδια την Γερμανία!
Άλλωστε, όταν δημιουργήθηκε για πρώτη φορά η σύγχρονη Αυστρία (το 1919, μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και την ήττα των «κεντρικών δυνάμεων») οι ίδιοι οι Αυστριακοί ζήτησαν τότε να αναγνωριστούν επισήμως και διεθνώς, ως «Γερμανική Δημοκρατία της Αυστρίας»! Αλά δεν τους επιτράπηκε! (Είναι κι αυτό μια από τις πολλές περιπτώσεις που η διεθνής κοινότητα αρνήθηκε να αναγνωρίσει κράτος με το όνομα που αυτό επιθυμούσε αρχικώς. Γιατί μας έλεγαν κάποτε ότι τέτοιο πράγμα δεν έχει ξαναγίνει ποτέ! Έχει ξανασυμβεί, λοιπόν…)
Όλως συμπτωματικώς – και πάλι – ο «γερμανικός πυρήνας» της Ευρώπης θα ενισχυόταν πολύ, ενώ όλη η υπόλοιπη Ευρώπη θα αποδυναμωνόταν αισθητά!
Και το «οικοδόμημα» της Ευρώπης θα κατέρρεε…
Στη θέση αυτού που σήμερα ονομάζουμε «Ενωμένη Ευρώπη», θα δημιουργούνταν ένας πολύ ισχυρός βορειοευρωπαϊκός άξονας με πολύ προχωρημένες μορφές σύγκλισης υπό την αιγίδα της παν-Γερμανίας!
Και μια πολύ πιο χαλαρή – και κατακερματισμένη – «περιφέρεια» στον Ευρωπαϊκό νότο:
Με την Ισπανία τεμαχισμένη (μετά τους Καταλανούς θα ζητήσουν ανεξαρτησία και οι Βάσκοι), με την Ιταλία επίσης τεμαχισμένη (η Λίγκα του Βορρά θα αποσχιζόταν σίγουρα), με το Βέλγιο διαμελισμένο και προσαρτημένα τα τμήματά του – στη Γαλλία οι Βαλλόνοι και στην Ολλανδία οι Φλαμανδοί, με την ίδια τη Γαλλία τραυματισμένη και υποβαθμισμένη κλπ. κλπ…
Ε λοιπόν, κάποιους εξυπηρετεί αυτό.
Αλλά εμάς ΔΕΝ μας εξυπηρετεί! Ούτε την ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης…
Κι εδώ ερχόμαστε στο τελευταίο και πιο σημαντικό:
Η συγκρότηση της ίδιας της Ενωμένης Ευρώπης προσπάθησε να αποτρέψει μια τέτοια εκφυλιστική εξέλιξη…
Αλλά ταυτόχρονα την… «μπόλιασε» στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα»! Έβαλε το «σπόρο» αυτού ακριβώς που δεν ήθελε να συμβεί…
Προσπάθησε να αποδυναμώσει τα εθνικά κράτη και «από τα πάνω» και «από τα κάτω» και «από τα πλάγια»! Από παντού:
— «Από τα πάνω», μεταθέτοντας εξουσίες από τα εθνικά κράτη στα «κοινοτικά όργανα» (πράγμα αναπόφευκτο ως ένα σημείο, αν πρόκειται να οικοδομήσουμε «Ένωση»)…
— «Από τα κάτω», μέσα από την «Ευρώπη των Περιφερειών», μεταθέτοντας εξουσίες και αρμοδιότητες από τις κεντρικές κυβερνήσεις στις «περιφέρειες». Που έτσι, έστω και δυνητικά, άρχισαν να «ανταγωνίζονται» τις κεντρικές (εθνικές) κυβερνήσεις – χωρίς όμως, να έχουν δικούς τους πόρους και αντίστοιχες εξουσίες.
— Και «από τα πλάγια», μέσα από ένα δίκτυο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), που ξαμολήθηκαν να αναδεικνύουν «προβλήματα» (υπαρκτά και ανύπαρκτα), κάποτε και να δημιουργούν «προβλήματα», να ξεσηκώνουν τους ανθρώπους, να δημιουργούν «ατζέντες» – τοπικές και πανευρωπαϊκές – να υποκαθιστούν ενίοτε τις εθνικές αρχές στης διαχείριση μειζόνων κοινωνικών προβλημάτων (όπως έγινε εδώ με το μεταναστευτικό)…
Χωρίς να ελέγχονται για την πηγή της χρηματοδότησής τους, ούτε να λογοδοτούν σε κανένα για τις πρακτικές τους…
Έτσι ανάμεσα σε κάποιες ΜΚΟ με πραγματικά επαινετή δράση, ξεφύτρωσαν και κάμποσες:
—τάχα μου «περιβαλλοντικές», που αποτρέπουν επενδύσεις σε κάποιο σημείο της Ευρώπης (εξυπηρετώντας τα οικονομικά συμφέροντα ανταγωνιστών)
— ή τάχα μου «ανθρωπιστικές» διάφορων «αλληλέγγυων» (που χρηματοδοτούνται από «διακινητές» λαθρομεταναστών),
— ή «δημοκρατικές» (που υποθάλπουν αυτονομιστικά αιτήματα και αποσχιστικές επιδιώξεις διάφορων «μειονοτήτων»)…
Έτσι δημιουργήθηκε, υποτίθεται, ένα πλέγμα «αποκεντρωμένων θεσμών» στην Ευρώπη, για να επιτρέψει να «ενσωματωθούν» καλύτερα διάφοροι μειονοτικοί πληθυσμοί – και να νοιώσουν την Ευρώπη «σπίτι τους»…
Αλλά αντί να συμβεί αυτό, πυροδοτήθηκαν σε πολλές περιπτώσεις, τάσεις και φαινόμενα που τώρα δεν μπορούν να ελεγχθούν.
Και λειτουργούν διαλυτικά για την Ευρώπη και τις κοινωνίες της…
* Συμπέρασμα πρώτο: αυτό το «κατασκευαστικό λάθος» της Ευρώπης (δεν είναι το μόνο, άλλωστε – έχουν διαπιστωθεί αρκετά ακόμα) πρέπει να διορθωθεί. Τώρα!
* Συμπέρασμα δεύτερο: Εμείς, ως χώρα, πρέπει να θωρακιστούμε από τέτοιους κινδύνους άμεσα και από σήμερα – ανεξάρτητα από το πότε και πως θα το αντιμετωπίσει η υπόλοιπη Ευρώπη.
Ναι, το λαθρο-μεταναστευτικό έχω στο νου μου. Κι όχι μόνο…
* Συμπέρασμα τρίτο: όλοι αυτοί οι τάχα μου «προοδευτικοί» του no borders αποκαλύπτονται σήμερα αδαείς. Τουλάχιστον…
Κάθε Έλληνα που νιώθει υπερήφανος για την ταυτότητά του – εντός της Ευρώπης – τον θεωρούν… «εθνικιστή»!
Και ταυτόχρονα στηρίζουν ανεπιφύλακτα τους Καταλανούς που θέλουν απόσχιση από την Ισπανία! Και τους Σκωτσέζους από τη Βρετανία!
Οι Καταλανοί, είτε μείνουν εντός της Ισπανίας είτε αποσχιστούν, δεν κινδυνεύουν γεωπολιτικά από πουθενά.
Οι Έλληνες απειλούνταν και εξακολουθούν να απειλούνται (τουλάχιστον από Ανατολάς).
Οι Καταλανοί δεν κινδυνεύουν να σαρωθούν από τσουνάμι μουσουλμάνων λαθρομεταναστών…
Οι Έλληνες όντως απειλούνται ! Αυτή τη στιγμή που μιλάμε…
Αλλά για τους δικούς μας Αριστερούς, ο «τοπικισμός» των Καταναλανών είναι πιο… «προοδευτικός», από τον πατριωτικά ανακλαστικά αυτοσυντήρησης των Ελλήνων.
ΥΓ Θα μπορούσα να το «χοντρύνω» κι άλλο. Ειδικά με αυτά που εμείς οι ίδιοι προκαλούμε στη Θράκη. Αλλά δεν χρειάζεται. Συνεννοηθήκαμε νομίζω…
Θ.Κ
analitis.gr
Εμείς το αναδημοσιεύουμε από το μπλόγκ του Λευτέρη Πανούση ο οποίος, όπως το προλογίζει δείχνει να είναι ... στα καλύτερά του!
Κάνει ρόμπα την γελοία και απολύτως ελεγχόμενη από το εξωτερικό κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Δεόντως πιπεράτα και εγκυκλοπαιδικά, απαραίτητο συμπλήρωμα θά 'λεγα ... και τα σχόλια επίσης, στο μπλογκ του. Αναδημοσιεύουμε και αυτά μαζί με το άρθρο.
Μπα-μπα-μπα...
Και ξάφνου η αριστερά γνοιάζεται για τον καταλάνικο εθνικισμό;
Δηλαδή, οι φονιάδες των εθνών αίφνης μεταμορφώθηκαν σε ένθερμους υποστηρικτές της εθνοτικής καθαρότητας και της ανεξαρτησίας των εθνών/κρατών;
Καλέ θα μας τρελάνουν οι σύντροφοι. Τι τρικυμία στα κρανία τους, είν' τούτη;
Τι διάολο; Ο Καρανίκας κανονίζει την εξωτερική τους πολιτική;
Καθότι, όπου ακούς αριστερά πρέπει να ετοιμάζεσαι για τη μέγιστη μαλακία, σε ζητήματα διεθνών σχέσεων και γεωπολιτικής.
Έτσι δεν προπαγάνδιζαν υπερ της "αραβικης άνοιξης" και μετά από λίγο καιρό μας προέκυψε το ισις;
Έτσι δεν βρίζανε τον Άσαντ και κατάντησε η Συρία λαμπόγυαλο;
Έτσι δεν κάνανε τα κολλητιλίκια με τον Ερντογάν κι αυτός ύστερα πλακώθηκε με τη Μερκελ;
Τώρα πάλι ξεχάσανε τα "ανοιχτά σύνορα", τα "ταξικά αδέρφια" και τις λοιπές μαλακίες της αριστεράς και πέσανε με τα μούτρα στην εθνική ανεξαρτησία των Καταλάνων;
Που και σύνορα θέλουν να έχουν και εθνοτική ομοιογένεια απαιτούν να διαθέτουν και επιπλέον, έχουν γραμμένα στ' αρχίδια τους τα ταξικά τους αδέρφια της Καστίλης ή της Αραγωνίας, ή της Ανδαλουσίας...
Τελικά είναι τόσο αθεράπευτα ηλίθιοι οι αριστεροί, ή μήπως οι καθοδηγητές τους κι οι ινστρούχτορες που τους κατευθύνουν, έχουν τους λόγους τους, να στηρίζουν κάθε νεοαταξίτικη μεγαλοαπάτη [με το αζημίωτο βεβαίως-βεβαίως]
Διότι στην περίπτωση της καταλούνιας και των χαχόλων της αριστεράς, κάτι βρωμάει αίμα και χρήμα, αδέρφια...
Και το χειρότερο;
Εξόν από την καταλανία, υπαρχουν επίσης και η Θράκη και η Κρήτη και δεν συμμαζεύεται...
Για διαβάστε λοιπόν ψιλοαναλυσούλα, εδώ από κάτου, να λάβετε μιαν ιδέα, πόσο καταστροφική μπορεί να είναι η μαλακία αυτών των συμμοριτών, που πάσχουν από γεωπολιτικό σύνδρομο Ντάουν...
Από τον Αναλυτή
Το δημοψήφισμα στην Καταλονία, για την ανακήρυξη ανεξαρτησίας της περιοχής αυτής από την Ισπανία, έφερε στην επιφάνεια τη σύγχυση που υπάρχει σήμερα παντού! Απίστευτη σύγχυση στην Αριστερά, αναμφίβολα…
Αλλά και σύγχυση σε μεγάλο μέρος των υπόλοιπων.
Για τους Αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, οι Καταλανοί «έχουν δίκιο» να μη θέλουν να είναι τμήμα της Ισπανικής Δημοκρατίας, «για να μην επιδοτούν» οι ίδιοι (που έχουν υψηλότερο ΑΕΠ) τους υπόλοιπους (και φτωχότερους) Ισπανούς…
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, οι Αριστεροί (κι όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ) θεωρούν τη Λίγκα του Βορρά στην Ιταλία… «φασίστες» που υποστηρίζουν ακριβώς το ίδιο: Να αποσχιστούν από την Ιταλία, «για να μην επιδοτούν τους Νότιους Ιταλούς που είναι φτωχότεροι»…
Και πάντα, Αριστεροί και Κεντροαριστεροί (και όχι μόνο), επικρίνουν τους πλούσιους Βόρειο Ευρωπαίους που «δεν θέλουν να επιδοτούν τους φτωχότερους Νότιο Ευρωπαίους»…
Τι μας λένε ακριβώς;
Το να μη θέλουν οι πλούσιοι κάτοικοι μιας περιοχής να «επιδοτούν» τους φτωχότερους κατοίκους άλλων περιοχών, είναι γενικά «δεξιό» και «κακό», σε όλες τις περιπτώσεις… εκτός από την Καταλονία ειδικά, όπου είναι «αριστερό» και «καλό»;
Κι όλοι μαζί οι φίλο-ευρωπαίοι επέκριναν πέρσι τους Βρετανούς που θέλησαν να αποσχιστούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και παράλληλα είδαν «με συμπάθεια» τότε του Σκωτσέζους που θέλησαν να θέσουν και πάλι θέμα ανεξαρτησίας από τη Βρετανία για να παραμείνουν στην Ευρώπη (εκτός Βρετανίας πλέον)!
Τι ακριβώς συμβαίνει;
Το να ζητάει απόσχιση μιας περιοχή από ένα κράτος μέλος της Ένωσης είναι «κακό» και «κατακριτέο» για την Λίγκα του Βορρά από την Ιταλία, αλλά είναι «καλό» και «αξιέπαινο», όταν η Σκωτία θέλει να φύγει από την Βρετανία ή η Καταλονία από την Ισπανία;
Τρελαθήκαμε τελείως;
Και τέλος, αναρωτιούνται κάποιοι, πως είναι δυνατό να «υποστηρίζουμε» το δημοψήφισμα των Κούρδων του Ιράκ για ανεξαρτησία, και την ίδια στιγμή να είμαστε αντίθετοι με το δημοψήφισμα των Καταλανών για ανεξαρτησία από την Ισπανία;
Τέτοια σύγχυση…
Να τα πάρουμε λίγο από την αρχή:
Το δικαίωμα της Αυτοδιάθεσης των λαών, δηλαδή της ανεξαρτησίας τους (κατόπιν δημοψηφίσματος συνήθως), αναγνωρίστηκε από τη Χάρτα του ΟΗΕ σε λαούς που πάλευαν να αποτινάξουν τον αντί-αποικιακό ζυγό.
Αφορούσε δηλαδή λαούς που βρίσκονταν σε αποικιακό καθεστώς.
Δηλαδή σε καθεστώς, συνήθως, αυταρχικό ή τυραννικό, το οποίο τους επιβλήθηκε και για το οποίο δεν ρωτήθηκαν και δεν συναίνεσαν ποτέ.
Δεν αφορά τις μειονότητες μέσα σε δημοκρατίες.
Ούτε «στρατηγικές μειονότητες» σε μεθοριακές περιοχές.
(Αυτές ρητώς εξαιρούνται…)
Οι Κούρδοι είναι ακριβώς αυτό που προβλέπει η Χάρτα του ΟΗΕ:
Ένας ιστορικός λαός, μεγάλος (ξεπερνάνε τα 25 εκατομμύρια συνολικά), που βρίσκεται διαμελισμένος εδαφικά σε τρία γειτονικά κράτη (Τουρκία, Ιράκ και Ιράν), έχει κάνει μακροχρόνιους και αιματηρούς αγώνες ανεξαρτησίας και στα τρία, έχει πληρώσει πολύ βαρύ φόρο αίματος και τώρα ζητά την ανεξαρτησία του στο Ιρακινό έδαφος (όπου έχει ήδη ενισχυμένη τοπική αυτονομία).
Όμως, οι άλλες περιπτώσεις που συζητάμε, αφορούν πληθυσμιακές ομάδες μέσα σε σταθερά κράτη -μέλη ευρωπαϊκών δημοκρατιών.
Κι εδώ δεν υπάρχουν «τυραννίες» να «αποτινάξουν»!
Σε μερικές περιπτώσεις αποτελούν εθνοτικά διαφορετικές ομάδες (όπως οι Σκωτσέζοι στο Ηνωμένο Βασίλειο). Αλλά αναπόσπαστα συνδεμένες με την Ιστορία της χώρας τους…
Αλλού οι «διαφορές» τους είναι περισσότερο «τοπικιστικού» χαρακτήρα (όπως στην Καταλονία).
Αν οι Καταλανοί έχουν δικαίωμα να ζητήσουν την απόσχισή τους από την Ισπανία, το ίδιο και περισσότερο δικαίωμα έχουν να ζητήσουν απόσχιση οι Βαλλόνοι ή οι Φλαμανδοί από το Βέλγιο – αυτοί είναι πολύ πιο διαφορετικοί μεταξύ τους απ’ ό,τι οι Καταναλανοί από τους υπόλοιπους Ισπανούς…
Και βεβαίως, οι Βάσκοι, επίσης από την Ισπανία, ή η Ουγγρική μειονότητα της Τρανσυλβανίας από τη Ρουμανία ή οι Ρωσόφωνοι σε κάποιες Βαλτικές δημοκρατίες (οι οποίοι σχεδόν δεν έχουν στοιχειώδη πολιτικά δικαιώματα εκεί!) και πάει λέγοντας. (Υπάρχουν και κάμποσες ακόμα περιπτώσεις στην Ευρώπη)…
Αν γίνει αποδεκτό και «νομιμοποιηθεί» από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους το αίτημα για αυτοδιάθεση-ανεξαρτησία των Καταλανών, θα αρχίσει… «να ξηλώνεται το πουλόβερ» της Ενωμένης Ευρώπης και δεν θα μείνει τίποτε στο τέλος!
Σε μια τέτοια περίπτωση η σημερινή Ενωμένη Ευρώπη θα κατέληγε πολύ σύντομα μια συνομοσπονδία από πολύ περισσότερα (σε σχέση τα σημερινά) κρατίδια. Πολύ πιο δύσκολο (απ’ ό,τι σήμερα) να υπάρξει, να σταθεί και να παραμείνει ενωμένη…
Διότι όπως απέδειξε και η πείρα από τις πρώην χώρες του «υπαρκτού Σοσιαλισμού» στην ανατολική Ευρώπη, κράτη που μόλις απέκτησαν την ανεξαρτησία τους δείχνουν μεγάλη απροθυμία να λειτουργήσουν ως μέλη μιας Ένωσης.
Προσπαθούν μάλλον να περιφρουρήσουν την ανεξαρτησία τους, κι όχι να «συγκλίνουν» με άλλες χώρες με τις οποίες στο παρελθόν τους χώρισαν πολλά…
Αν ξεκινούσε ένα τέτοιο «κύμα αυτοδιάθεσης», υπάρχουν πολλές «περιφέρειες» ευρωπαϊκών κρατών που θα διεκδικούσαν την «απόσχισή» τους.
Οι μόνες Ευρωπαϊκές χώρες που δεν θα είχαν τέτοιο πρόβλημα είναι κυρίως η Γερμανία, η Αυστρία, η Ουγγαρία, η Ολλανδία, οι τρείς Σκανδιναβικές και οι τρείς Βαλτικές.
Δηλαδή, όλως συμπτωματικώς, ο ευρύτερος «Γερμανικός πυρήνας» στη Βόρειο Ευρώπη. Το πιο ενδιαφέρον είναι πως ένα τέτοιο «τσουνάμι αποσχίσεων» θα είχε ως αποτέλεσμα και κάποιες «προσαρτήσεις»!
Δηλαδή, αν «έφευγαν» οι Φλαμανδοί από τη Βέλγιο, θα ζητούσαν, κατά πάσα πιθανότητα, να προσαρτηθούν στη γειτονική Ολλανδία (που γλωσσικά είναι απόλυτα συγγενής μαζί τους), ενώ τότε οι Βαλλόνοι του Βελγίου θα προσαρτούνταν στη Γαλλία.
Οι γερμανόφωνοι Αλσατοί και Λωρέννιοι της Γαλλίας θα μπορούσαν να ζητήσουν προσάρτηση στη Γερμανία, όπως και οι γερμανόφωνοι Σουδίτες της Τσεχίας.
Οι Τρανσυλβανοί τους Ρουμανίας στην Ουγγαρία, οι Μολδαβοί στην Ρουμανία, οι κάτοικοι της Βορειοδυτικής Ουκρανίας στην Πολωνία κλπ. κλπ.
Και βέβαια, αφού μιλάμε για αποσχίσεις-προσαρτήσεις, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στο παλαιότατο όνειρο του Παγγερμανισμού: Την πλήρη Ένωση του «Ανατολικού κράτους» (αυτό σημαίνει «Αυστρία» στα γερμανικά) με την ίδια την Γερμανία!
Άλλωστε, όταν δημιουργήθηκε για πρώτη φορά η σύγχρονη Αυστρία (το 1919, μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και την ήττα των «κεντρικών δυνάμεων») οι ίδιοι οι Αυστριακοί ζήτησαν τότε να αναγνωριστούν επισήμως και διεθνώς, ως «Γερμανική Δημοκρατία της Αυστρίας»! Αλά δεν τους επιτράπηκε! (Είναι κι αυτό μια από τις πολλές περιπτώσεις που η διεθνής κοινότητα αρνήθηκε να αναγνωρίσει κράτος με το όνομα που αυτό επιθυμούσε αρχικώς. Γιατί μας έλεγαν κάποτε ότι τέτοιο πράγμα δεν έχει ξαναγίνει ποτέ! Έχει ξανασυμβεί, λοιπόν…)
Όλως συμπτωματικώς – και πάλι – ο «γερμανικός πυρήνας» της Ευρώπης θα ενισχυόταν πολύ, ενώ όλη η υπόλοιπη Ευρώπη θα αποδυναμωνόταν αισθητά!
Και το «οικοδόμημα» της Ευρώπης θα κατέρρεε…
Στη θέση αυτού που σήμερα ονομάζουμε «Ενωμένη Ευρώπη», θα δημιουργούνταν ένας πολύ ισχυρός βορειοευρωπαϊκός άξονας με πολύ προχωρημένες μορφές σύγκλισης υπό την αιγίδα της παν-Γερμανίας!
Και μια πολύ πιο χαλαρή – και κατακερματισμένη – «περιφέρεια» στον Ευρωπαϊκό νότο:
Με την Ισπανία τεμαχισμένη (μετά τους Καταλανούς θα ζητήσουν ανεξαρτησία και οι Βάσκοι), με την Ιταλία επίσης τεμαχισμένη (η Λίγκα του Βορρά θα αποσχιζόταν σίγουρα), με το Βέλγιο διαμελισμένο και προσαρτημένα τα τμήματά του – στη Γαλλία οι Βαλλόνοι και στην Ολλανδία οι Φλαμανδοί, με την ίδια τη Γαλλία τραυματισμένη και υποβαθμισμένη κλπ. κλπ…
Ε λοιπόν, κάποιους εξυπηρετεί αυτό.
Αλλά εμάς ΔΕΝ μας εξυπηρετεί! Ούτε την ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης…
Κι εδώ ερχόμαστε στο τελευταίο και πιο σημαντικό:
Η συγκρότηση της ίδιας της Ενωμένης Ευρώπης προσπάθησε να αποτρέψει μια τέτοια εκφυλιστική εξέλιξη…
Αλλά ταυτόχρονα την… «μπόλιασε» στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα»! Έβαλε το «σπόρο» αυτού ακριβώς που δεν ήθελε να συμβεί…
Προσπάθησε να αποδυναμώσει τα εθνικά κράτη και «από τα πάνω» και «από τα κάτω» και «από τα πλάγια»! Από παντού:
— «Από τα πάνω», μεταθέτοντας εξουσίες από τα εθνικά κράτη στα «κοινοτικά όργανα» (πράγμα αναπόφευκτο ως ένα σημείο, αν πρόκειται να οικοδομήσουμε «Ένωση»)…
— «Από τα κάτω», μέσα από την «Ευρώπη των Περιφερειών», μεταθέτοντας εξουσίες και αρμοδιότητες από τις κεντρικές κυβερνήσεις στις «περιφέρειες». Που έτσι, έστω και δυνητικά, άρχισαν να «ανταγωνίζονται» τις κεντρικές (εθνικές) κυβερνήσεις – χωρίς όμως, να έχουν δικούς τους πόρους και αντίστοιχες εξουσίες.
— Και «από τα πλάγια», μέσα από ένα δίκτυο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), που ξαμολήθηκαν να αναδεικνύουν «προβλήματα» (υπαρκτά και ανύπαρκτα), κάποτε και να δημιουργούν «προβλήματα», να ξεσηκώνουν τους ανθρώπους, να δημιουργούν «ατζέντες» – τοπικές και πανευρωπαϊκές – να υποκαθιστούν ενίοτε τις εθνικές αρχές στης διαχείριση μειζόνων κοινωνικών προβλημάτων (όπως έγινε εδώ με το μεταναστευτικό)…
Χωρίς να ελέγχονται για την πηγή της χρηματοδότησής τους, ούτε να λογοδοτούν σε κανένα για τις πρακτικές τους…
Έτσι ανάμεσα σε κάποιες ΜΚΟ με πραγματικά επαινετή δράση, ξεφύτρωσαν και κάμποσες:
—τάχα μου «περιβαλλοντικές», που αποτρέπουν επενδύσεις σε κάποιο σημείο της Ευρώπης (εξυπηρετώντας τα οικονομικά συμφέροντα ανταγωνιστών)
— ή τάχα μου «ανθρωπιστικές» διάφορων «αλληλέγγυων» (που χρηματοδοτούνται από «διακινητές» λαθρομεταναστών),
— ή «δημοκρατικές» (που υποθάλπουν αυτονομιστικά αιτήματα και αποσχιστικές επιδιώξεις διάφορων «μειονοτήτων»)…
Έτσι δημιουργήθηκε, υποτίθεται, ένα πλέγμα «αποκεντρωμένων θεσμών» στην Ευρώπη, για να επιτρέψει να «ενσωματωθούν» καλύτερα διάφοροι μειονοτικοί πληθυσμοί – και να νοιώσουν την Ευρώπη «σπίτι τους»…
Αλλά αντί να συμβεί αυτό, πυροδοτήθηκαν σε πολλές περιπτώσεις, τάσεις και φαινόμενα που τώρα δεν μπορούν να ελεγχθούν.
Και λειτουργούν διαλυτικά για την Ευρώπη και τις κοινωνίες της…
* Συμπέρασμα πρώτο: αυτό το «κατασκευαστικό λάθος» της Ευρώπης (δεν είναι το μόνο, άλλωστε – έχουν διαπιστωθεί αρκετά ακόμα) πρέπει να διορθωθεί. Τώρα!
* Συμπέρασμα δεύτερο: Εμείς, ως χώρα, πρέπει να θωρακιστούμε από τέτοιους κινδύνους άμεσα και από σήμερα – ανεξάρτητα από το πότε και πως θα το αντιμετωπίσει η υπόλοιπη Ευρώπη.
Ναι, το λαθρο-μεταναστευτικό έχω στο νου μου. Κι όχι μόνο…
* Συμπέρασμα τρίτο: όλοι αυτοί οι τάχα μου «προοδευτικοί» του no borders αποκαλύπτονται σήμερα αδαείς. Τουλάχιστον…
Κάθε Έλληνα που νιώθει υπερήφανος για την ταυτότητά του – εντός της Ευρώπης – τον θεωρούν… «εθνικιστή»!
Και ταυτόχρονα στηρίζουν ανεπιφύλακτα τους Καταλανούς που θέλουν απόσχιση από την Ισπανία! Και τους Σκωτσέζους από τη Βρετανία!
Οι Καταλανοί, είτε μείνουν εντός της Ισπανίας είτε αποσχιστούν, δεν κινδυνεύουν γεωπολιτικά από πουθενά.
Οι Έλληνες απειλούνταν και εξακολουθούν να απειλούνται (τουλάχιστον από Ανατολάς).
Οι Καταλανοί δεν κινδυνεύουν να σαρωθούν από τσουνάμι μουσουλμάνων λαθρομεταναστών…
Οι Έλληνες όντως απειλούνται ! Αυτή τη στιγμή που μιλάμε…
Αλλά για τους δικούς μας Αριστερούς, ο «τοπικισμός» των Καταναλανών είναι πιο… «προοδευτικός», από τον πατριωτικά ανακλαστικά αυτοσυντήρησης των Ελλήνων.
ΥΓ Θα μπορούσα να το «χοντρύνω» κι άλλο. Ειδικά με αυτά που εμείς οι ίδιοι προκαλούμε στη Θράκη. Αλλά δεν χρειάζεται. Συνεννοηθήκαμε νομίζω…
Θ.Κ
analitis.gr
Λευτέρη,Απάντηση
Είναι φανερό ότι ό analitis.gr είναι ευρωπαϊστής. Συμφωνώ μέν μέ όσα γράφει γιά τήν συμπεριφορά τής συριζέϊκης συμμορίας, αλλά τό τί θά γίνει τελικά στήν Καταλονία δέν αποτελεί δέσμευση καμίας χώρας νά δεχθεί παρόμοιες καταστάσεις. Αυτό εξαρτάται από τίς εκάστοτε κυβερνήσεις καί από τό πόσο αυτές είναι εθνικές-πατριωτικές ή πουλημένες εθνομηδενιστικές.
Επίσης εξαρτάται από τό πόσο ομοιογενής είναι ο πληθυσμός ενός κράτους. Η Ελλάδα δέν είναι πολυφυλετικό κράτος όπως η Ισπανία γιά νά έχει τέτοια πραγματικά προβλήματα. Τέτοιου είδους προβλήματα μάς δημιουργούν οί κυβερνήσεις μέ τήν ανοχή-στήριξη-προτροπή τους σέ αυτονομιστικές-αποσχιστικές τάσεις, καί μάλιστα κατόπιν εντολών τού διευθυντηρίου τών κομισαρίων τής Ε.Ε.
Δέν μάς δεσμεύει τό τί μπορεί να ζητήσουν οί Βαλλόνοι ή οί Φλαμανδοί. Στή χώρα τους άς κάνουν ό,τι θέλουν. Όλα αυτά είναι επιχειρήματα τού αρθρογράφου υπέρ μιάς συμπαγούς Ε.Ε. Φαίνεται όμως νά αγνοεί ή νά παραβλέπει ότι τά σχέδια τής ολοκληρωμένης Ε.Ε. περιλαμβάνουν ΚΑΙ τά κράτη τής βορείου Αφρικής, τό Ισραήλ, ένα μέρος τής δυτικής Τουρκίας καί τίς πρώην σοβιετικές «δημοκρατίες» μέχρι τά Ουράλια Όρη. Γι' αυτό έκαναν τήν "αραβική άνοιξη" καί τήν ανατροπή τού προέδρου τής Ουκρανίας.
Τί θά γίνει λοιπόν άν αυτά τά σχέδια πραγματοποιηθούν; Θά μπουκάρει η μισή Αφρική στήν Ευρώπη μέ ευρωπαϊκά διαβατήρια καί μάντεψε ποιά χώρα θά προτιμήσουν. Βεβαίως είναι άλλο πράγμα τά σχέδια καί άλλο η εφαρμογή τους. Γι' αυτό ό,τι εμποδίζει τήν ολοκλήρωση τών Ηνωμένων Πολιτειών τής Ευρώπης ωφελεί τόν Ευρωπαϊκό Νότο καί εμποδίζει τήν επέκταση τού Γαλλο-Γερμανικού Άξονα. Η Ελλάδα είδε μόνο καταστροφή από τήν Ε.Ε. καί τήν Ο.Ν.Ε.
Άν λοιπόν η κίνηση τής Καταλονίας είναι γνήσια, μακάρι νά πετύχη γιά νά δεχθεί η Ε.Ε. ένα ακόμη κτύπημα. Άν είναι στημένη, αλλοίμονό μας. Η συμμορία πού παριστάνει τήν κυβέρνηση, καί οποια τήν διαδεχθεί, θά ακολουθήση παρόμοιες πρακτικές.
- ΤΟ ΓΙΑΤΙ Η Ε.Ε. ΑΝΤΙΔΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΟΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΘΕΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ... ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΚΩΤΙΑ...;;; ΜΑ ΓΙΑΤΙ Η ΣΚΩΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΗ ΟΠΟΤΕ ΜΙΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΦΟΡΤΩΝΕ ΤΟΤΕ ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΒΑΡΗ ΤΗΝ Ε.Ε. ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΜΕΓ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ... ΕΝΩ ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΛΟΥΣΙΑΣ ΚΑΤΑΛΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΙ ΒΑΡΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Ε. ΣΤΟ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΦΤΩΧΗ ΙΣΠΑΝΙΑ...!!! ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΜΟΝΟ Η Ε.Ε. ΚΑΙ Η ΟΝΕ... ΤΗΝ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΠΡΩΤΑ ΑΠ΄΄ ΟΛΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΒΛΑΚΩΔΕΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ... ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟ 1981 ΚΑΙ ΜΕΤΑ...!!! ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ...;;; Η ΚΥΠΡΟΣ, Η ΙΡΛΑΝΔΙΑ, Η ΙΣΠΑΝΙΑ, Η ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ, Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ...;;; ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΠΕΒΑΛΑΝ ΒΓΗΚΑΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ...;;; ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΞΥΠΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...;;; ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ...!!!
- Δέν διαφωνώ στό ποιοί φταίνε. Οί λαοί έχουν τούς πολιτικούς πού τούς αξίζουν. Άν δέν τούς αρέσουν άς κοιταχτούν στόν καθρέφτη.
Η Ισλανδία όμως είναι διαφορετική περίπτωση. Εκεί όσοι τραπεζίτες δέν πρόλαβαν νά τήν κοπανίσουν πήγαν φυλακή μαζί μέ τόν πρωθυπουργό, επειδή πήρε τήν κατάσταση στά χέρια του ο πρόεδρος τής χώρας, ό οποίος αποδείχθηκε έντιμος καί θαρραλέος πατριώτης.
Μέ ποιόν νά τόν συγκρίνουμε; Μέ τόν εραστή τής Κυψέλης πού διόρισε τόν γιό τού κερατά στό δημόσιο γιά μήν γίνει τής πουτάνας, μέ τήν πουτάνα πού έχει σπίτι του;
- ΟΛΟΙ ΚΑΝΕΤΕ ΛΑΘΟΣ... ΚΑΚΩΣ ΜΠΕΡΔΕΥΕΤΕ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ, ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ... ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ ΟΠΩΣ Η ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΑΚΗ... ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΧΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΚΥΡΩΘΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ... ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ΠΟΜΑΚΟΥΣ ΚΛΠ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ... ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ... ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ... ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ "ΧΑΡΙΣΕΙ" ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΑΛΛΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΜΙΖΩ... ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΛΟΙ ΟΤΑΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ... ΙΔΙΩΣ ΤΩΡΑ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΘΕΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΛΗΔΩΝ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ ΠΟΥ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕΥΩΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΣΥΝΟΡΑ...Απάντηση
Την καλημερα μου στους φιλους
Μακαρι να ηταν ξεκαθαρο οτι στη Θρακη μιλαμε για μουσουλμανικη [και μονον] μειονοτητα.
Οι συμμοριτες της αριστερας το πανε λαου-λαου, να αναγνωριστει Τουρκικη μειονοτητα...
Οσον αφορα την Καταλανια, να πω οτι προσωπικως ειμαι υπερ της ανεξαρτησιας καθε εθνους και υπερ της ομοιογενους πολιτισμικης, θρησκευτικης, φυλετικης και εθνοτικης συστασης του, οσο φυσικα αυτο ειναι δυνατον.
Στο ζητημα ομως της Καταλονιας με ανησυχει ιδιαιτερως το γεγονος οτι εχουν μπλεχτει νεοταξιτικα κογκλαβια και αριστερες συμμοριες.
Θα μπορουσε ενδεχομενως να γινει κατι παρομοιο με την ανεξαρτητοποιηση της Σλοβακιας, απο την Τσεχια, που πραγματοποιηθηκε ανιμακτα, υπο τη σοφη καθοδηγηση ενος διανοουμενου πολιτικου. Φοβαμαι ομως οτι δεν ειναι ετσι τα πραγματα.
Και δεν μου αρεσει διολου το γεγονος οτι η τοπικη [προς το παρον] κυβερνηση της Καταλανιας, που αυτοαποκαλειται "κινημα: μαζι για το Ναι", θεωρεί γνήσιο ενα δημοψηφισμα στο οποιο ψηφισαν μολις το 42% [οι ενωτικοι ως γνωστον απειχαν...]
Εχω μαλιστα την εντυπωση οτι αν δεν υπηρχαν τοσο μαλακισμενοι χειρισμοι απο την Ισπανικη κυβερνηση, ισως τωρα να μην διναμε δεκαρα για την ανεξαρτησια της Καταλανιας...
Οπως και να εχει το πραγμα, προς το παρον κραταω τις επιφυλαξεις μου, αν και δηλωνω εθνικιστης και φυσικα υπερ καθε εθνικιστικου/εθνοαπελεθερωτικου κινηματος.
Και προσπαθω να δωσω απο το μπλογκ μου, διαφορες αποψεις επι του ζητηματος, ωστε να σχηματισει κανεις τις δικες του.
Ο χρονος ισως δειξει προς τα που κινειται το πραγμα...
Προβολή σχολίων