Τα φίδια τραγουδάνε ακόμα... Π.Βοσκόπουλος: Να διδάσκονται τα “σύγχρονα Μακεδονικά” στα σχολεία της Β.Ελλάδας.

 

Το ThePresident  φιλοξενεί σήμερα συνέντευξη του Παύλου Βοσκόπουλου , του προσώπου που εδώ και δεκαετίες συμμετέχει στο «Ουράνιο Τόξο», την Οργάνωση που ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί τα δικαιώματα των Σλαβόφωνων πολιτών της βορείου Ελλάδας.
Ο κ. Βοσκόπουλος στη συνέντευξή του στον Ανδρέα Παπαδημητρίου δηλώνει μέλος της «Εθνικής Μακεδονικής Μειονότητας» της Β.Ελλάδας, μιλά για την  «Μακεδονική Εθνική ταυτότητα» που αναγνωρίζει η συμφωνία των κ.κ. Τσίπρα και Ζάεφ, επικρίνει το πρόθεμα «Βόρεια» πριν τον όρο Μακεδονία, διότι γεννά αλυτρωτικές διαθέσεις στην Ελλάδα, αναγνωρίζει θέμα περιουσιών για τους «Μακεδόνες» της Β. Έλλάδας και ζητά τη διδασκαλία της «Σύγχρονης Μακεδονικής γλώσσας» στα σχολεία της Β.Ελλάδας.
Διαβάστε την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του κ. Βοσκόπουλου στον Ανδρέα Παπαδημητρίου:

1. Η πρώτη ερώτηση που  έρχεται στο μυαλό είναι πως βλέπετε την συμφωνία των Πρεσπών.

 Η πρόσφατη Συμφωνία των Πρεσπών έχει διάφορα άρθρα που μπορούν να ερμηνεύονται ανάλογα με τις γνώσεις του αναγνώστη σχετικά με νομικούς όρους, τις πολιτικές ερμηνείες και ανάλογα σχολιάζεται. Δεν είναι τυχαίο ότι στη χώρα μας έγινε αντικείμενο κομματικών αντιπαραθέσεων στελεχών, βουλευτών κομμάτων και ειδικά ανάμεσα σε βουλευτές-πολιτευτές κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Είναι γνωστό ότι το σημείο τριβής-αντιπαραθέσεων αφορούσα δύο “ευαίσθητους” πολιτικούς όρους και ειδικά η αναφορά σε Εθνικότητα και Γλώσσα. Ο όρος στη Συμφωνία “Nationality: Macedonian/Citizen of the Republic North Macedonia” συνδέει τη γειτονική χώρα με τη σύγχρονη Μακεδονική εθνική ταυτότητα. Είναι πολιτικός όρος που συναντάται στο σύγχρονο κόσμο και η διαφωνία ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα στη χώρα μας είναι αίτιο τριβής για το αν η κυβέρνηση αναγνωρίζει και σέβεται ή δεν αναγνωρίζει και σέβεται σύγχρονη Μακεδονική εθνική ταυτότητα. Ανάλογο σημείο τριβής η ονομασία της γλώσσας ως Μακεδονική όπου συμπληρώνεται ότι ανήκει στην οικογένεια των σλαβικών γλωσσών.
Είναι λογικό να υπάρχουν οι αντιπαραθέσεις στη χώρα μας σχετικά με τη χρήση αυτών των όρων γιατί ο μέσος Έλληνας έχει εμπεδώσει μέσα του (αυτή η Παιδεία και παιδεία μας) ότι δεν μπορεί να συνδέεται ο όρος Μακεδονικότητα διαφορετικά από την Ελληνικότητα που είναι απλά τμήμα της. Αυτό μαθαίνουμε όλοι μας.
Από τη δική μου πλευρά δεν θα μπω σε λεπτομέρειες των άρθρων και τον ανάλογων ερμηνειών οφείλω να σημειώσω όμως γιατί η χρήση του προθέματος “Βόρεια” στην ονομασία του κράτους είναι μη επιτυχημένη. Το πρόθεμα αυτό είναι τροφή στους εθνικιστές να ονειρεύονται την ενσωμάτωση-κατάκτηση της “Βόρειας Μακεδονίας” στην Ελλάδα. Έχουμε το παράδειγμα της φρασεολογίας και όχι μόνον της χρήσης του όρου “Βόρεια Ήπειρος” αντί της χρήσης του ουδέτερου όρου “Νότια Αλβανία” σχετικά με ζητήματα της εθνικής Ελληνικής μειονότητας εκεί. Στη δε γειτονική χώρα οι εθνικιστές ανάλογα θα αναμασούν περί “απελευθέρωσης” της “Νότιας” Μακεδονίας και ρητορείες για “ενωμένη Μακεδονία” και τα σχετικά. Πραγματικά απορώ γιατί από τη μία “Κοτζιάδες” αναμασούν περί επικινδυνότητας του αλυτρωτισμού της γειτονικής χώρας με τη χρήση του όρου “Μακεδονία” για το ευοίωνο μέλλον στη περιοχή και δεν πρέπει το όνομα χώρας να συνιστά “απειλή” για την ειρήνη. Από την άλλη να μπαίνει σφραγίδα-πρόθεμα “Βόρεια” στο όνομα κράτους (που ήδη έχει ουδέτερο πρόθεμα το “Δημοκρατία της”) σε μεγαλοϊδεατικές ρητορείες και με προϋποθέσεις δυσάρεστες για τους πολίτες ένθεν και εκείθεν πολιτικές πρακτικές.

2. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει μειονότητα και διεκδικείτε την αναγνώρισή της. Η συμφωνία θα σας βοηθήσει;

Η εθνική Μακεδονική μειονότητα στη βόρεια Ελλάδα είναι πραγματικότητα. Το ότι το κράτος αρνείται την ύπαρξη μειονότητας δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει σύνολο πληθυσμού στη βόρεια Ελλάδα που γλωσσο-πολιτιστικά συνιστούν τη διαφορά στη καθημερινή ζωή, που παράλληλα τμήμα αυτού του πληθυσμού ζητά επίσημη αναγνώριση και σεβασμό σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα-Συμβάσεις για τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Εννοείται ότι όσοι ομιλούν ή εκφράζουν γλωσσική-πολιτιστική ιδιαιτερότητα όλοι τους επιθυμούν-απαιτούν μειονοτικά δικαιώματα. Είναι σίγουρο όμως ότι υπάρχουν συμπολίτες που χρησιμοποιούν τον όρο και αυτοπροσδιορίζονται ως εθνικά Μακεδόνες. Υπάρχουν βέβαια και συμπολίτες που γλωσσο-πολιτιστικά εκφράζουν διαφορετικότητα αλλά δεν επιθυμούν μειονοτικά δικαιώματα. Εθνικά Μακεδόνες είναι αυτοί που ζητούν αναγνώριση-σεβασμό με την έννοια ότι είναι Έλληνες πολίτες μεν αλλά την Μακεδονικότητά τους την εννοούν και την εκφράζουν σε γλωσσο-πολιτιστικό και πολιτικό επίπεδο με το δικό τους τρόπο.  Όπως βέβαια το πολιτικό κόμμα Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία-Ουράνιο Τόξο. Να προσθέσω ότι δεν είναι τυχαίο ότι ανεξάρτητες διεθνείς Οργανώσεις, Ενώσεις, Παρατηρητές έχουν εγγράφως απευθυνθεί προς τις ελληνικές κυβερνήσεις άμεσα ή έμμεσα να αναγνωρισθούν τα δικαιώματα των εθνικά Μακεδόνων στην Ελλάδα. Η Συμφωνία δεν αφορά δικαιώματα μειονοτήτων. Γιατί πολύ απλά κάθε εθνική μειονοτική Ομάδα σε μια χώρα δεν ανήκει σε άλλη γειτονική χώρα. Είναι πολίτες της χώρα που κατοικούν και απαιτούν μειονοτικό στάτους. Συγκεκριμένα, τα μέλη της εθνικής Μακεδονικής μειονότητας στη νότα Αλβανία είναι πάνω από όλα Αλβανοί πολίτες. Αυτή η χώρα τους και η ίδια οφείλει να παρέχει μειονοτικά δικαιώματα. Ακόμη και να μην υπήρχε Ελληνικό κράτος και Αλβανοί πολίτες εκφράζουν Ελληνικότητα το Αλβανικό κράτος πρέπει να τους σεβαστεί. Αυτή είναι η πάγια θέση της ΕΕΣ-Ουράνιο Τόξο. Το ΥΠΕΞ θεωρώ ότι διέπραξε πολιτικό “αυτογκολ” στη Συμφωνία αυτή, με την έννοια ότι έμμεσα αναγνώρισε την ύπαρξη εθνικής μειονότητας στη βόρεια Ελλάδα, θεωρώντας της κάτι σαν “ξένο σώμα” ανήκουσα σε άλλο κράτος (Δημοκρατία της Μακεδονίας), όταν από τη μία υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει μειονότητα στη βόρεια Ελλάδα αλλά απαιτεί οι γείτονες να αλλάξουν άρθρο του Συντάγματος τους σχετικά με Μακεδονικές μειονότητες.  Εκεί στο άρθρο τους δεν γίνεται αναφορά σε εθνική Μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα και πρέπει να μεριμνεί, αλλά γενικά για την φροντίδα Μακεδονικών μειονοτήτων στα Βαλκάνια. Αξιότιμοι του ΥΠΕΞ αφού δεν γίνεται αναφορά σε Μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα και δεν υπάρχει στη βόρεια Ελλάδα (αυτή η επίσημη Ελληνική θέση) γιατί η γειτονική χώρα να αλλάξει το Σύνταγμά τους στο σημείο αυτό;

3. Πιστεύετε πως ανοίγει ο δρόμος και για την διεκδίκηση περιουσιών;  

Η ιστορία των Ελλήνων πολιτών που έχασαν ιθαγένεια και περιουσία μετά τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου έχει αφήσει ανοιχτή πληγή ο γνωστός νόμος Γεννηματά-Σκουλαρίκη του 1982 και 1985 όπου γίνεται αναφορά σε αποκατάσταση των “Ελλήνων το Γένος” πολιτικών προσφύγων του Εμφυλίου. Σε αυτόν το νόμο υπάρχουν ρατσιστικού τύπου ερμηνείες (ειδικά ό όρος “Γένος”) και έμμεσα διαχωρίζει σε Έλληνες (το Γένος) και μη Έλληνες (το Γένος) πολίτες. Η Συμφωνία δεν κάνει αναφορά σε αυτό το ζήτημα αλλά γνωρίζω ότι ήδη υπάρχουν ατομικές προσφυγές στην ελληνική Δικαιοσύνη από πολίτες της γειτονικής χώρας (θύματα του Εμφυλίου) που παράλληλα φέρουν και την Ελληνική ιθαγένεια, αφού σύμφωνα με τον ισχύων νομικό πολιτισμό, για να αφαιρεθεί η ιθαγένεια πρέπει να γίνεται με ατομική ειδοποίηση των αρχών προς τον πολίτη ώστε να ακολουθείται η ανάλογη διοικητική διαδικασία (διαγραφή από τα Δημοτολόγια κλπ). Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει για τους Πρόσφυγες του Εμφυλίου, παρά τη δεκαετία του ’50 έγινε κάτι σαν “μαζική αφαίρεση” ιθαγένειας πολιτών με νόμο-απόφαση, που σήμερα είναι όχι απλά αίωρη αλλά και νομικά αστήρικτη. Ανάλογα ισχύουν σχετικά με τη κατάσχεση περιουσίας. Σε αυτά τα πλαίσια, ήδη ξεκίνησαν δικαστικές διαδικασίες στη χώρα από Μακεδόνες πολιτικούς πρόσφυγες του Εμφυλίου και θεωρώ ότι αν τα Ελληνικά δικαστήρια λειτουργήσουν ανάλογα όπως τα Τουρκικά δικαστήρια στη βόρεια Κύπρο (απέρριπταν τις αιτήσεις των Ελληνοκυπρίων σχετικά με τις περιουσίες όπως π.χ. στην Αμμόχωστο) θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανάλογη ήττα όπως η Τουρκία στη Κύπρο. Θα αναγκαστεί να πληρώσει ανάλογα.

4. Εσείς νιώθετε πως είστε Έλληνας, «Μακεδόνας», «Βορειομακεδόνας»; 

 Εγώ πάνω από όλα νιώθω άνθρωπος, πολίτης της Ελλάδας και μέλος της εθνικής Μακεδονικής μειονότητας στη βόρεια Ελλάδα. Πιο απλά δεν γίνεται να ορισθεί η ταυτότητά μου, όπου βέβαια είναι προσωπική επιλογή-δικαίωμα οποιοδήποτε πολίτη-συμπολίτη να αυτοπροσδιορίζεται όπως επιθυμεί.

5. Ένα από τα πάγια αιτήματά σας είναι να διδάσκεται στα σχολεία η «μακεδονική» γλώσσα. Τα ελληνικά δεν είναι η γλώσσα της Μακεδονίας; 

Τα αιτήματα μας αφορούν την αναγνώριση και διαδασκαλίας της ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ Μακεδονικής γλώσσας και το τονίζω με κεφαλαία τον χαρακτήρα της γλώσσας αυτής όπου βέβαια δεν έχει σχέση με τη γλώσσα του Μεγαλέξανδρου. Άλλωστε η αρχαία Μακεδονική γλώσσα είναι άγνωστη ακόμη και για τους γλωσσολόγους όπου υπάρχει στους κύκλους αυτούς συζήτηση-προβληματισμοί κατά πόσο αυτή η αρχαία γλώσσα ήταν ίδια, κοντά, παρόμοια ή όχι με την αρχαία Ελληνική Αττική γλώσσα γιατί αυτή γνωστή στα αρχαία κείμενα. Τα Ελληνικά είναι στην εποχή μας κυρίαρχη γλώσσα στη βόρεια Ελλάδα, την ελληνική Μακεδονία όπου βέβαια αυτή η Ελληνική γλώσσα ή ακριβέστερα η ρωμαίικη ήταν γνωστή στη βόρεια Ελλάδα πριν το 1913 σε περίπου σε 20% του πληθυσμού, κυρίως στις αστικές περιοχές. Στον ευρύτερο Μακεδονικό χώρο χρησιμοποιούσε ο πληθυσμός τη ρωμαίικη περίπου 10% πριν έναν περίπου αιώνα. Φυσικά μετά το 1913, την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923 η επίσημη Παιδεία και τα ανάλογα μέτρα έχει συμβάλει στο να είναι η σύγχρονη ελληνική η κυρίαρχη-επίσημη γλώσσα στη βόρεια Ελλάδα.
Κάνοντας ρητορικό ερώτημα, όταν περίπου 1500 ψυχές, τα μέλη της Ελληνορθόδοξης μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη διδάσκονται τη σύγχρονη ελληνική γλώσσα στη Tουρκία των 80 και πλέον εκατομμυρίων, πόσοι Έλληνες συμπολίτες πρέπει να αποτελούν τουλάχιστον γλωσσική μειονότητα και να διδάσκονται τη μητρική τους γλώσσα στη βόρεια Ελλάδα;

6. Θέλετε ή πιστεύετε ότι στο μέλλον θα ενωθούν η «Βόρεια Μακεδονία» με την ελληνική; Και αν ναι κάτω από ποια σημαία; 

Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ακόμη και το ερώτημα άκομψο και ουσιαστικά απάντησα στο πρώτο σας ερώτημα γιατί δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται γεωγραφικά προθέματα όπως στη περίπτωση αυτή. Ίσως ακριβώς αυτό σας ανάγκασε να απευθύνεται άκομψη ερώτηση. Είμαστε Βαλκάνια και όχι Σκανδιναβία δυστυχώς, ώστε να έχουμε κοσμοπολίτικη αντίληψη και πολιτικοί φορείς, πολίτες, δημοσιογραφικός κόσμος να λειτουργούν πλειοψηφικά ανάλογα ώστε να απολαμβάνουμε πολιτική δημοκρατία στη χώρα. Εμείς οι Έλληνες πολίτες αλλά ακόμη και οποιοσδήποτε, όταν ακούει όνομα χώρας με γεωγραφικό πρόθεμα (πολλά τα παραδείγμα κρατών με τέτοια ονόματα) παραπέμπουν σε κρίση και πολέμους όπως π.χ. Βιετνάμ, Κορέα, Οσετία, κλπ. Φυσικά απεύχομαι ανάλογες πολιτικές και σπέκουλες από τις πολιτικές ηγεσίες στη χώρα μας, τη γειτονική χώρα και ευρύτερα όμως η χρήση του ονόματος αυτού με γεωγραφικό πρόθεμα αποτελεί διαχρονική επένδυση σε κάθε εθνικιστή.
Να προσθέσω κάτι σημαντικό. Θεωρώ σε δημοκρατική χώρα να γίνονται πλήρως σεβαστά τα δικαιώματα των μειονοτήτων, εθνικών, θρησκευτικών, πολιτών με σεξουαλική διαφορετικότητα κλπ. και να εφαρμόζονται ανάλογες πολιτικές. Τα μέλη ειδικά εθνικών μειονοτήτων να απολαμβάνουν δικαιώματα από τη μία και παράλληλα μαζί με τους συμπολίτες, που είναι πλειοψηφία, να αγωνίζονται απέναντι σε κάθε μεγαλοϊδεατική εθνικιστική πολιτική είτε εκφράζονται από κύκλους εντός της χώρας είτε ευρύτερα. Θεωρώ ότι τα πιστεύω αυτά χαρακτηρίζουν ένα πραγματικό αληθινό δημοκράτη πολίτη σε σκεπτόμενη κοινωνία-κράτος. Αυτά θεωρώ βέβαια και ουσιαστικές παραμέτρους στη φιλελεύθερη πολιτική φιλοσοφία-πρακτική.
Ευχαριστώ επίσης κ. Παπαδημητρίου για τις ερωτήσεις και αφορμή να ανταλλάξουμε απόψεις στο ιντερνετικό portal στο οποίο εργάζεστε. Ελπίζω ο διάλογος θα συμβάλλει θετικά και χρήσιμα για το καλό της χώρας και των συμπολιτών μας.

Ο κ. Βοσκόπουλος  είναι μέλος του Προεδρείου του κόμματος «Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία-Ουράνιο Τόξο», μέλος της (μη αναγνωρισμένης από την Ελληνική Δικαιοσύνη) «ΣΤΕΓΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ», πρ. εκλεγμένο Μέλος του Πολιτικού Γραφείου τους Ευρωπαϊκού κόμματος, Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία-Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα, με έδρα τις Βρυξέλλες.

πηγή