Γιατί ένας πρωθυπουργός δεν έπρεπε να εμπιστευτεί το ΕΛΙΑΜΕΠ

του Χρήστου Πουγκιάλη

Σχόλιο Διόδοτου: Άλλο ένα καλό άρθρο, "κυριλέ" ιστοσελίδας, με το "σεις" και με το "σας", που ρωτάει για τα αυτονόητα χρησιμοποιώντας πολλά "γιατί;". Θα σάς πούμε εμείς κύριε Πουγκιάλη το "γιατί" που "δεν σάς παίρνει" να ξεστομίσετε: ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ! Γιατί είναι αλλοεθνείς με ελληνικά ονοματεπώνυμα, που εις βάθος χρόνου, εξαπατούν, ψηφίζονται και καπηλεύονται οικογενειοκρατικά και επαγγελματικά την εξουσία και εντέλλονται να βλάψουν την Ελλάδα. Cαπίτο;;; 

Κάθε κυβέρνηση επιλέγει ως συμβούλους στελέχη, τα οποία με τη βαθιά τους κατάρτιση βοηθούν στην εκτέλεση του έργου της, όπως ο πρωθυπουργός το έχει σχεδιάσει. Βεβαίως, δεν νοείται σύμβουλος που να πιστεύει σε διαφορετική γραμμή από την κυβερνητική. Εντούτοις, μπορεί να επηρεάζει στη λήψη αποφάσεων.

Όμως, τι συμβούλους για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας προσλαμβάνει ένας πρωθυπουργός σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που αντιμετωπίζει έναν δύσκολο γείτονα όπως η Τουρκία; Το βέβαιο είναι ότι θα προσλάβει συμβούλους οι οποίοι θα εμπνέουν εμπιστοσύνη κυρίως για την ορθότητα των προτάσεών τους.

Όμως, πόση εμπιστοσύνη μπορεί να εμπνέει ένας μέχρι πρόσφατα διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ, όταν στελέχη του ιδρύματος αυτού ή και ο ίδιος είχαν προτείνει λύσεις οι οποίες εν τέλει συνετέλεσαν στην τουρκική επιθετικότητα; Ή λύσεις που αν επικρατούσαν θα ζημίωναν τον Ελληνισμό;
Ας απαριθμήσουμε λοιπόν ενδεικτικά, με χρονική σειρά, κάποιες από τις θέσεις που έλαβαν στελέχη του ΕΛΙΑΜΕΠ σε καθοριστικές στιγμές για την πορεία της χώρας κατά το παρελθόν. Θα τα εξετάσουμε, μάλιστα, με τη μέθοδο που προτείναμε στο προηγούμενο άρθρο μας. Δηλαδή, αν αυτές οι θέσεις οδήγησαν στο να γίνει η Τουρκία πιο επιθετική ή όχι.

1. Αίτηση εντάξεως της Κύπρου στην ΕΕ: Στελέχη του ΕΛΙΑΜΕΠ αντιτάχθηκαν σε αυτήν την επιλογή. Ευτυχώς, όμως, η Κύπρος την έκανε και τελικώς εντάχθηκε.
2. Δόγμα Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (1993): Επίσης, στελέχη του ΕΛΙΑΜΕΠ ήταν αντίθετα. Η σταδιακή απαξίωση του δόγματος έβλαψε τη δυνατότητα στρατιωτικής υποστήριξης της Κύπρου από την Ελλάδα. Επρόκειτο για μια υποχώρηση που διευκόλυνε την επιθετικότητα της Τουρκίας, η οποία έφθασε να βάζει γεωτρύπανα στην κυπριακή ΑΟΖ.
3. Εγκατάσταση του αντιαεροπορικού συστήματος S-300 στην Κύπρο: Ομοίως, στελέχη του ΕΛΙΑΜΕΠ προέβαλαν σοβαρές αντιρρήσεις. Η ακύρωση της εγκατάστασης δεν ήταν προς όφελος της αμυντικής ικανότητας της Μεγαλονήσου. Αυτό δίνει στην Τουρκία την άνεση να απειλεί εύκολα την Κύπρο και σήμερα να παραβιάζει βάναυσα την ΑΟΖ της.
4. Σχέδιο Ανάν: Πάλι στελέχη του ΕΛΙΑΜΕΠ πάλεψαν υπέρ του σχεδίου Ανάν. Αυτό πρακτικά θα διχοτομούσε την Κύπρο και θα εγκαθιστούσε ένα συγκρουσιακό καθεστώς ακυβερνησίας κλπ. Ευτυχώς απορρίφθηκε, χωρίς να επέλθουν οι κοσμογονικές καταστροφές που προέβλεπαν απειλητικά αυτά τα μέλη του ΕΛΙΑΜΕΠ, προ του δημοψηφίσματος.

Από τα ανωτέρω συνάγεται, σαφώς, το συμπέρασμα ότι για τις περιπτώσεις 1 και 4 τα στελέχη αυτά του ΕΛΙΑΜΕΠ απέτυχαν στις προβλέψεις τους. Είχαν θεωρήσει ότι θα ήταν δυσμενείς για την Κύπρο, αλλά απεδείχθη ότι εκτίμησαν λάθος. Επίσης, η Τουρκία δεν έγινε πιο επιθετική, ενώ η Κύπρος σταδιακά βελτίωσε τη θέση της.

Όσον αφορά στις περιπτώσεις 2 και 3, όταν έγινε αυτό που επεδίωκαν μέλη του ΕΛΙΑΜΕΠ, αποδυναμώθηκε η θέση της Κύπρου και κατ’ επέκταση της Ελλάδος. Η Τουρκία τα εξέλαβε ως υποχωρήσεις και επιπλέον έγινε επιθετικότερη.



Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο slpress.gr