στην Σ.
Σαν γερόλυκος πια
καραδοκώ στην σκιά αιμοσταγών σκέψεων
χωρίς να φοβάμαι τα φώτα των πόλεων
γιατί η λάμψη τους ενισχύει την σκοτεινή γοητεία μου.
Πλανεύω με λόγια και κόρδωμα αινιγματικό,
διαλαλώ την λαιμαργία μου
κι υπολογίζω με ακρίβεια το λεπτό της επίθεσης.
Αλεπουδάκια, προβατάκια, σκιουράκια, ελαφάκια
παίρνουν καυχησιάρικα θέση
για να ζήσουν την ηδονή των δοντιών μου.
Με το κάθε κουτούπωμα η πείνα μεγαλώνει,
δεν μπορώ να σταματήσω
κι ακόμα να βρεθεί το θήραμα για το τέλος..
Όταν σε γνώρισα η χημεία μου λίγο άλλαξε,
έγινα ένα ελκυστικό... αλλά τέρας.
Τώρα ξέρεις...
Το λυκόφως μόνο, ακούραστός μου σύντροφος,
θα αποτελεί μια λύτρωση, θα δικαιώνει τη δίψα...
θα χρυσώνει την μη ανταλλάξιμη μοναχικότητά μου.
Κ-Τ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου