Η ανάρτηση αυτή δεν είναι αφιερωμένη στη Βηρυττό, αλλά σε ένα μεγάλο καλλιτέχνη γεννημένο στη Βηρυττό. [28/9/2024: Μια μουσική ανάρτηση επίκαιρη όσο ποτέ μετά το χθεσινό μακελειό]
Διάλεξα τρία κομμάτια να ακούσουμε.
Το πρώτο με το όνομα "Βηρυττός", γράφτηκε το 2011. Τότε το ανακάλυψα κι εγώ. Αλλά μέχρι και τώρα.. όταν το ακούω συγκινούμαι και σηκώνονται οι τρίχες στα χέρια μου. Το έχω κατατάξει στα 10 ωραιότερα κομμάτια που έχω ακούσει στη ζωή μου. Έχει διάρκεια 11 λεπτών, αραβικό στοιχείο, τζαζ αισθητική, και στο 8ο λεπτό η ορχήστρα ξεσπάει σε ένα Ηard Rock κρεσέντο σαν κραυγή απελπισίας. Σαφέστατα, μάλλον προσθέτει συγκίνηση και η σκηνοθεσία του βίντεο-κλιπ, η οποία είναι ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ! Και με κάποιες σκληρές εικόνες της ταλαιπωρημένης αυτής πόλης. Βλέποντας το κλιπ το πρωτοάκουσα κι εγώ.
Το δεύτερο κομμάτι, το "Goodnight kiss", είναι ηλεκτρικό τζαζ κομμάτι που εξελίσσεται σε καθαρό τζαζ-ροκ, αγγλιστί jazz fusion. Το βασικό θέμα της τρομπέτας είναι εξ ίσου συγκινητικό.
To τρίτο, είναι ένα απολαυστικό ρεμίξ του "Βηρυττός" σε φόρμα deep minimal house.
Kαλή ακρόαση!
Κ-Τ
ΜΟΥΣΙΚΑΡΑ Ο ΤΥΠΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε Φίλε, τι ΚΡΑΥΓΗ είναι αυτό το πρώτο βίντεο !!!!!!!!!! Πολλά τα συναισθήματα που μου προκάλεσε. Η σταδιακή "εξέλιξη" της μελωδίας, σε συνδυασμό με την εικόνα, δίνουν σε 11 μόλις λεπτά όλα τα μηνύματα που θέλει να περάσει ο δημιουργός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλω να πλατειάσω, διότι και εγώ ο ίδιος δεν μπορώ να βάλω σε λέξεις αυτά που αισθάνθηκα. Όμως, αυτό που μου μένει είναι τα μηνύματα που εγώ τουλάχιστον έλαβα. Και τα μηνύματα τα έλαβα χωρίς να σκεφτώ. Μου ερχόντουσαν ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ κατά τη διάρκεια της μελωδίας και της εικόνας. Συνεπώς μπορεί να είναι και ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ, αλλά σε εμένα - τουλάχιστον - αυτό μου προκάλεσε.
Τι θέλει να μας πει (αυτό που εγώ αισθάνθηκα) : Παλιά ήμασταν ευτυχισμένοι, ζώντας αρμονικά με τον διπλανό μας και αυτό αναπολώ. Ήρθε η καταστροφή. Η ΑΝΑΙΤΙΑ καταστροφή. Δεν τα παρατήσαμε και δέν φύγαμε. Είμαστε ΕΔΩ. Ζούμε στα χαλάσματα, αλλά ΔΕΝ το βάζουμε κάτω. Μέσα στη ΛΥΠΗ μας, ΑΓΑΠΑΜΕ και ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ. Περισσότερο απο ποτέ, είμαστε ΕΝΑ και ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ για την τελική μας ΣΩΤΗΡΙΑ.
Φανταστείτε έναν κόσμο με μουσική ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ανάτασης, αρμονίας, ευημερίας και ΑΓΑΠΗΣ. Αν η μουσική δεν γινόταν έρμαιο των επικυρίαρχων, θα είχαμε ειρήνη.
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους
Διός Κούρος
Καλό Σαββατοκύρικο και σε εσένα πολύτιμε φίλε!!!
ΔιαγραφήΤο σχόλιό σου με συντάραξε. Ναι, έτσι ακριβώς είναι. Αυτό υπήρχε στην καρδιά και στο μυαλό του μουσικού και του σκηνοθέτη.
Ευτυχώς.. ΔΕΝ είναι όλη η μουσική παραγωγή "έρμαιο των επικυρίαρχων". Υπάρχουν ακόμα περιθώρια κάποιες δημιουργίες να γίνουν σύμβολο αγώνα και επανάστασης.