Πάνω στην άμμο, απέναντι στη θάλασσα Υπάρχει ένα κοιμητήριο Όπου κυπαρίσσια σαν λόγχες Είναι οι φύλακες της σιωπής του Πάνω στην άμμο, σιδερένια κρεβάτια Είναι φυτεμένα εκεί, απέναντι στη θάλασσα Φίλε μου, ο θάνατος σε πήρε Στη βάρκα του για την αιωνιότητα Αν πας στο κοιμητήρι Δες το όνομά μου χαραγμένο στην πέτρα Χαιρέτησε τους νεκρούς απέναντι στη θάλασσα Μεθυσμένος από τη ζωή στο φως Στη ζέστη, η σιωπή Την ώρα που τα κυπαρίσσια λικνίζονται Οι νεκροί κείτονται στο κοιμητήριο Κάτω από την άμμο, αντικρίζοντας τη θάλασσα
Καλλιτεχνική σύνθεση, ειδικά για τον Διόδοτο, από τη φίλη και αναγνώστρια Δ.Π.
... καλησπέρα, κάτι σέ πιό "λάϊτ" -κατ'εμέ- ώς αντίδοτο στή ομοβροντία Φρίκης που τρώμε στή μάπα :
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://m.youtube.com/watch?v=ED7AxRWYiT4
Καταπληκτικό!
ΔιαγραφήΑλλά το κομμάτι της ανάρτησης, "κομμάτι βαρύ" που λέει κι η λαϊκή έκφραση, το έβαλα επίτηδες, γιατί βαριά είναι η διάθεσή μου σήμερα με όλα αυτά που γίνονται γύρω γύρω απ' την Ελλάδα, αλλά ακόμα πιο τραγικά πράγματα γίνονται εντός Ελλάδος. Της π@@τάνας δηλαδή.