ΤΑ 147 ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΚΟΠΙΜΑ ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ !! ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ !!!

Οι αρχαίοι Έλληνες ιερείς δεν έδιναν συμβουλές ούτε άκουγαν τις εξομολογήσεις των πιστών, αλλά ασχολούνταν μόνο με την τέλεση των θυσιών και των άλλων ιεροτελεστιών. Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας, αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία, τα οποία, εκτός από τις χρησμοδοτήσεις τους για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών, έδιναν και ένα πλήθος ηθικών παραγγελμάτων και προτροπών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής. Περίαπτη θέση βέβαια, κατείχε σε όλα αυτά ,το διάσημο σε όλο τον κόσμο Μαντείο των Δελφών, του οποίου τα ομώνυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν καταγραφεί στους τοίχους του Προνάου του Ναού του Απόλλωνος,στο υπέρθυρο ή ακόμα και σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού.
 
Τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα ή Πυθίας Γράμματα, ήταν λιτά αποφθέγματα ελαχίστων λέξεων και ανήκαν στους 7 σοφούς της αρχαιότητας:
 
Τον Θαλή τον Μιλήσιο, τον Πιττακό τον Μυτιληναίο, τον Βία τον Πρηνεύ, τον Σόλωνα τον Αθηναίο, τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο, τον Περίανδρο τον Κορίνθιο και τον Χίλωνα τον Λακεδαιμόνιο.
Στο αέτωμα του ναού δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα, τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο πλησιάζων επισκέπτης:

•Κάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ (να γνωρίσεις τον εαυτό σου).
•Κάτω δεξιά το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (να κάνεις τα πάντα με μέτρο, αποφεύγοντας την υπερβολή).
•Ανάμεσά τους, στη κορυφή, το περίφημο «ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ Ε» (ή ΕΙ), για το οποίο ο ιερέας των Δελφών Πλούταρχος έγραψε ολόκληρη πραγματεία («Περί τού έν Δελφοίς Ε»), προσπαθώντας να ερμηνεύσει την απωλεσθείσα σημασία του.
 
Ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τα ανηρτημένα αυτά αποφθέγματα στο Μαντείο των Δελφών ήταν τόσο μεγάλος, ώστε ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος (522 π.Χ.) θεωρούσε τους επτά σοφούς, γιους του Ήλιου, που με την ακτινοβολία τους φώτιζαν και καθοδηγούσαν τον άνθρωπο στην οδό της αρετής. Αυτά τα σοφά παραγγέλματα χρησιμοποιήθηκαν στην συνέχεια και απο άλλους λαούς ,που τα παρουσίασαν σαν «θρησκευτικές εντολές».
 

 
Σας παραθέτουμε τα παραγγέλματα αυτά, όπως οι επισκέπτες της αρχαιότητας αντίκριζαν στους Δελφούς.

Νόμῳ πείθου (Να πειθαρχείς στο Νόμο)
Θεοὺς σέβου (Να σέβεσαι τους θεούς)
Γονεῖς αίδου (Να σέβεσαι τους γονείς σου)
Ἡττῶ ὑπὲρ δικαίου (Να καταβάλλεσαι για το δίκαιο)
Γνῶθι μαθών (Γνώρισε αφού μάθεις)
Ἀκούσας νόει (Κατανόησε αφού ακούσεις)
Σαυτὸν ἴσθι (Γνώρισε τον εαυτό σου)
Ἑστίαν τίμα (Να τιμάς την εστία σου)
Άρχε σεαυτού (Να κυριαρχείς τον εαυτό σου)
Φίλους βοήθει (Να βοηθάς τους φίλους)
Θυμοῦ κράτει (Να συγκρατείς το θυμό σου)
Ὅρκῳ μὴ χρῶ (Να μην ορκίζεσαι)
Φιλίαν ἀγάπα (Να αγαπάς τη φιλία)
Παιδείας ἀντέχου (Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου)
Σοφίαν ζήτει (Να αναζητάς τη σοφία)
Ψέγε μηδένα (Να μην κατηγορείς κανένα)
Ἐπαίνει ἀρετήν (Να επαινείς την αρετή)
Πρᾶττε δίκαια (Να πράττεις δίκαια)
Φίλοις εὐνόει (Να ευνοείς τους φίλους)
Ἐχθροὺς ἀμύνου (Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς)
Εὐγένειαν ἄσκει (Να είσαι ευγενής)
Κακίας ἀπέχου (Να απέχεις από την κακία)
Εὔφημος ἴσθι (Να έχεις καλή φήμη)
Ἄκουε πάντα (Να ακούς τα πάντα)
Μηδὲν ἄγαν (Να μην υπερβάλλεις)
Χρόνου φείδου (Να μη σπαταλάς το χρόνο)
Ὕβριν μίσει (Να μισείς την ύβρη)
Ἱκέτας αίδου (Να σέβεσαι τους ικέτες)
Υἱοὺς παίδευε (Να εκπαιδεύεις τους γιους σου)
Ἔχων χαρίζου (Όταν έχεις, να χαρίζεις)
Δόλον φοβοῦ (Να φοβάσαι το δόλο)
Εὐλόγει πάντας (Να λες καλά λόγια για όλους)
Φιλόσοφος γίνου (Να γίνεις φιλόσοφος)
Ὅσια κρίνε (Να κρίνεις τα όσια)
Γνοὺς πρᾶττε (Να πράττεις με επίγνωση)
Φόνου ἀπέχου (Να μη φονεύεις)
Σοφοῖς χρῶ (Να συναναστρέφεσαι με σοφούς)
Ἦθος δοκίμαζε (Να επιδοκιμάζεις το ήθος)
Ὑφορῶ μηδένα (Να μην είσαι καχύποπτος)
Τέχνῃ χρῶ (Να ασκείς την Τέχνη)
Εὐεργεσίας τίμα (Να τιμάς τις ευεργεσίες)
Φθόνει μηδενί (Να μη φθονείς κανένα)
Ἐλπίδα αἴνει (Να δοξάζεις την ελπίδα)
Διαβολὴν μίσει (Να μισείς τη διαβολή)
Δικαίως κτῶ. (Να αποκτάς δίκαια)
Ἀγαθοὺς τίμα (Να τιμάς τους αγαθούς)
Αἰσχύνην σέβου (Να σέβεσαι την εντροπή)
Εὐτυχίαν εὔχου (Να εύχεσαι ευτυχία)
Ἐργάζου κτητὰ (Να κοπιάζεις για πράγματα άξια κτήσης)
Ἔριν μίσει (Να μισείς την έριδα)
Ὄνειδος έχθαιρε (Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό)
Γλῶτταν ἴσχε (Να συγκρατείς τη γλώσσα σου)
Ἕπου θεῷ (Ακολούθα τον θεό)
Ὕβριν ἀμύνου (Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη)
Κρίνε δίκαια (Να κρίνεις δίκαια)
Λέγε εἰδώς (Να λες γνωρίζοντας)
Βίας μὴ έχου (Να μην έχεις βία)
Ὁμίλει πράως (Να ομιλείς με πραότητα)
Φιλοφρόνει πᾶσιν (Να είσαι φιλικός με όλους)
Γλώττης ἄρχε (Να κυριαρχείς τη γλώσσα σου)
Σεαυτόν εὖ ποίει (Να ευεργετείς τον εαυτό σου)
Εὐπροσήγορος γίνου (Να είσαι ευπροσήγορος)
Ἀποκρίνου ἐν καιρῷ (Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό)
Πόνει μετὰ δικαίου (Να κοπιάζεις δίκαια)
Πρᾶττε ἀμετανοήτως (Να πράττεις με σιγουριά)
Ἁμαρτάνων μετανόει (Όταν σφάλλεις, να μετανοείς)
Ὀφθαλμοῦ κράτει (Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου)
Βουλεύου χρήσιμα (Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα)
Φιλίαν φύλασσε (Να φυλάττεις τη φιλία)
Εὐγνώμων γίνου (Να είσαι ευγνώμων)
Ὁμόνοιαν δίωκε (Να επιδιώκεις την ομόνοια)
Ἄρρητα μὴ λέγε (Να μην λες τα άρρητα)
Ἔχθρας διάλυε (Να διαλύεις τις έχθρες)
Γῆρας προσδέχου (Να αποδέχεσαι το γήρας)
Ἐπὶ ῥώμῃ μὴ καυχῶ (Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου)
Εὐφημίαν ἄσκει (Να επιδιώκεις καλή φήμη)
Ἀπέχθειαν φεῦγε (Να αποφεύγεις την απέχθεια)
Πλούτει δικαίως. (Να πλουτίζεις δίκαια)
Κακίαν μίσει. (Να μισείς την κακία)
Μανθάνων μὴ κάμνε (Να μην κουράζεσαι να μαθαίνεις)
Οὓς τρέφεις αγάπα (Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις)
Ἀπόντι μὴ μάχου (Να μην μάχεσαι αυτόν που είναι απών)
Πρεσβύτερον αἰδοῦ (Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους)
Νεώτερον δίδασκε (Νὰ διδάσκεις τοὺς νεώτερους)
Πλούτῳ ἀπόστει (Νὰ ἀφίστασαι τοῦ πλούτου)
Σεαυτὸν αἰδοῦ (Νὰ σέβεσαι τὸν ἑαυτό σου)
Μὴ ἄρχε ὑβρίζων (Νὰ μὴν κυριαρχῇς μὲ ἀλαζονεία)
Προγόνους στεφάνου (Νὰ στεφανώνῃς τοὺς προγόνους σου)
Θνῇσκε ὑπὲρ πατρίδος (Να πεθάνεις για την πατρίδα σου)
Ἐπὶ νεκρώ μὴ γέλα (Να μην περιγελάς τους νεκρούς)
Ἀτυχοῦντι συνάχθου (Να συμπάσχεις με το δυστυχή)
Τύχῃ μὴ πίστευε (Να μην πιστεύεις την τύχη)
Τελεύτα ἄλυπος (Να πεθαίνεις χωρίς λύπη

πηγή