Κρίμα – και πάλι κρίμα…

του Θανάση Κ.

Σχόλιο Διόδοτου: Μετά από αρκετές ημέρες.. το πιο εμπεριστατωμένο και αποσαφηνιστικό άρθρο για την υπόθεση Ζακ Κωστόπουλου, την προσπάθεια κράτους, παρακράτους και κρατικοδίαιτων φορέων να ενοχοποιήσουν το πραγματικό θύμα και να διχάσουν εμφυλιοπολεμικά την ελληνική κοινωνία, καθαρά για πολιτικούς λόγους που ευνοούν τα νεοταξικά αφεντικά τους και εκχυδαΐζουν τον κοινό νου. 

Η πραγματικότητα είναι «πεισματάρα». Και «εκδικείται» όσους την αγνοούν.
Όλα τα «οπτικά υλικά» που έχουν έλθει στη δημοσιότητα για το θάνατο του επίδοξου ληστή στην Ομόνοια, πριν μια βδομάδα, μαζί με τις μαρτυρικές καταθέσεις που κατατέθηκαν στο μεταξύ, ξεκαθαρίζουν πια τι έγινε…

* Πρώτον, ο επίδοξος ληστής όντως μπήκε για να κλέψει. Όντως κρατούσε μαχαίρι. Κι όταν βρισκόταν μέσα στο κατάστημα επιχείρησε να ανοίξει το ταμείο, δεν τα κατάφερε, κι ύστερα έσπασε τις γυάλινες προθήκες και πήρε ή προσπάθησε να πάρει εμπορεύματα – δηλαδή τιμαλφή.
Ότι επρόκειτο για απόπειρα ληστείας ΔΕΝ αμφισβητείται πλέον από κανένα. Αρχικά κάποιοι το είχαν αμφισβητήσει και αυτό…

* Δεύτερον, ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου, που τον έχουν ληστέψει άλλες δύο φορές το τελευταίο εξάμηνο (!) – πράγμα που κατέθεσε ο ίδιος και επιβεβαίωσε η αστυνομία – τον έβλεπε απ’ έξω να καταστρέφει το μαγαζί του και να τον ληστεύει και δεν ήθελε να τον αφήσει να φύγει μέχρι να έλθει η αστυνομία.

* Τρίτον, ο ίδιος ο ληστής έσπασε το κάτω μέρος της βιτρίνας (από μέσα προς τα έξω) και προσπάθησε να συρθεί, για να βγει έξω για να διαφύγει. Εκεί τον κλότσησαν – για να μείνει μέσα. Να μη μπορέσει να φύγει.
Αλλά σοβαρό τραυματισμό δεν του προξένησαν! Ούτε στο κεφάλι ούτε στο σώμα. Ούτε τα κοψίματα από τα γυαλιά ήταν σοβαρά – χώρια που μόνος του τα έσπασε και μόνος του σύρθηκε για να βγει έξω.
Δεν τον «πέταξαν κάτω» σε εκείνο το σημείο…
Απόδειξη: παρά τους δύο απ’ έξω που τον εμπόδιζαν, κατάφερε αμέσως να σηκωθεί και να ξεφύγει. Και λίγο πιο κάτω ένας «διασώστης» του έβαλε και επίδεσμο. Και τότε ο ληστής… απείλησε το διασώστη με ένα σπασμένο κρύσταλλο στο χέρι!

* Τέταρτον, αφού ξέφυγε από τον ιδιοκτήτη, ο επίδοξος ληστής μπορούσε και να τρέχει και να οπλίζεται αυτοσχέδια και να απειλεί. Ακόμα και τον διασώστη που του προσέφερε τις πρώτες βοήθειες…

* Πέμπτον – και σπουδαιότερο: οι «βίαιες» σκηνές που είδαμε – ο ίδιος να βρίσκεται στο έδαφος ακίνητος και τον «χτυπάνε» – δεν είναι τη στιγμή που βγήκε από το μαγαζί. Είναι αρκετά αργότερα, αφού ξέφυγε από το διαρρήκτη και τον κυνήγησε η αστυνομία.
Οι αστυνομικοί τον χτυπάνε! Όχι ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου.

* Έκτον: η ίδια η αστυνομία διευκρίνισε ότι ο επίδοξος ληστής προσπαθούσε να διαφύγει, ήταν οπλισμένος και απειλούσε. Άρα η «αστυνομική βία» ήταν απαραίτητη! Γιατί οι ληστές που… δεν θέλουν να συλληφθούν, δεν πιάνονται αλλιώς. Δεν πιάνονται χωρίς χρήση βίας.

* Έβδομο: άρα δεν τον «λίντσαραν» οι απλοί πολίτες. Οι αστυνομικοί χρησιμοποιούσαν βία πολύ πιο κάτω, για να πιάσουν ένα ληστή που οπλισμένο που ξέφευγε.
Θα ήταν «υπερβολική» αστυνομική βία, αν ο δράστης είχε παραδοθεί κι αν δεν οπλοφορούσε. Και παρ’ όλα αυτά τον χτυπούσαν…
Όμως, από την στιγμή που οπλοφορούσε και απειλούσε και προσπαθούσε να ξεφύγει, όλα αυτά περί «υπερβολικής αστυνομικής βίας» είναι στον αέρα.
Αλλιώς, αν η αστυνομικοί βρουν τον μπελά τους, κανείς δεν θα επιχειρήσει ξανά να πιάσει ένα κακοποιό που προσπαθεί να ξεφύγει οπλισμένος.

* Όγδοο: Η πρώτη ιατροδικαστική εξέταση, έτσι κι αλλιώς απεφάνθη, ότι ο νεκρός πλέον ληστής ΔΕΝ έφερε κακώσεις που μπορούν να εξηγήσουν τον θάνατό του. Άρα όχι μόνο δεν τον «σκότωσαν» οι δύο πολίτες έξω από το κατάστημα που προσπαθούσαν να τον εμποδίσουν να διαφύγει – αλλά δεν τον σκότωσαν ούτε οι αστυνομικοί που τον χτύπησαν μετά για να τον συλλάβουν…

* Ένατο: Σε όλο αυτό το δραματικό σκηνικό, κανείς δεν ήξερε ότι ο δράστης ήταν ομοφυλόφιλος, κανείς δεν ήξερε ότι ήταν ακτιβιστής, κανείς δεν ήξερε ότι ήταν …drug-queen, κανείς δεν ήξερε ότι ήταν ναρκομανής – κανείς δεν ήξερε τίποτε γι’ αυτόν, πέρα από το ότι ήλθε να κλέψει οπλισμένος και ύστερα προσπαθούσε να ξεφύγει, επίσης οπλισμένος. Και απειλούσε.
Άρα όλες αυτές οι ανοησίες που ακούστηκαν για… «ρατσιμό» κατά των ομοφυλοφίλων κλπ δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Εδώ οι ΛΟΑΤΚΙ και οι φίλοι τους προσφέρουν πολύ κακή υπηρεσία στον εαυτό τους. Κι όσοι βιάστηκαν να υιοθετήσουν τους κάπως υστερικούς ισχυρισμούς τους, μάλλον ξεφτιλίστηκαν…

* Δέκατο: Όλος αυτός ο θόρυβος που ξεσηκώθηκε εναντίον του ιδιοκτήτη που προσπαθούσε να εμποδίσει το ληστή ήταν αδικαιολόγητος, ήταν άδικος ήταν ένα – πραγματικό αυτή τη φορά – λιντσάρισμα ενός πραγματικού θύματος ληστείας, που ασκούσε στοιχειωδώς την νόμιμη αυτοάμυνά του.
(Όχι «αυτοδικία» – ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ!)
Το ότι βγήκε και ο Πρόεδρος της Βουλής και τον «δίκασε» και τον «καταδίκασε» ήταν μια ακόμα αθλιότητα. Έτσι για να τα λέμε με το όνομά τους. Μη πότε τίποτε χειρότερο για τον περί ου ο λόγος…

* Ενδέκατο: αλλά η αδικία δεν σταμάτησε εκεί. Μερικές μέρες αργότερα κάποιοι άλλοι «ακτιβιστές» βγήκαν στο δρόμο ζητώντας να… καούν οι νοικοκύρηδες με γκαζάκια! Αυτό είναι παρότρυνση σε βία! Και καλλιεργεί «εχθροπάθεια»! Και διώκεται αυτεπαγγέλτως από το νόμο. Υπάρχει εισαγγελέας να εφαρμόσει τον νόμο; Και πούντος;

* Δωδέκατο: ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου εκτός του ότι είχε πέσει θύμα ληστείας, ο ίδιος, κι άλλες δύο φορές το τελευταίο εξάμηνο, είναι 73 ετών και έχει νοσηλευτεί με καρδιακό νόσημα!
Για να αναγκάζεται να δουλεύει σε αυτή την ηλικία και σε αυτή την κατάσταση και σε αυτή την «επικίνδυνη» περιοχή, σίγουρα δεν είναι «πλουτοκράτης». Ούτε καν «ευκατάστατος». Απλός μεροκαματιάρης είναι…
Και με την ηθικό «λιντσάρισμα» που του έκαναν, ΔΕΝ πρόκειται να ανοίξει ξανά το μαγαζί του. Έχασε το μεροκάματό του για πάντα!
–Αυτόν τον άνθρωπο θα τον προστατέψει κανείς από τα «πιράνχας» που έπεσαν να τον φάνε; Όπως φαίνεται όχι!
–Αυτόν τον άνθρωπο και τις εκατοντάδες χιλιάδες σαν κι αυτόν, που ζουν με την καθημερινή αγωνία και βγάζουν κυριολεκτικά «μεροκάματο του τρόμου», θα βρεθεί κανείς να τον υπερασπιστεί και να τον στηρίξει; Όχι!
–Από τη στιγμή που αποδείχθηκε ότι δεν τον σκότωσε αυτός – ή έστω, εφ’ όσον αυτό αποδειχθεί πλήρως τελικά – θα βρεθεί κάποιος να του ζητήσει συγγνώμη ή να του αποκαταστήσει τη ζημιά που υπέστη; Όχι!
–Ο άνθρωπος αυτός δεν πήγε να κλέψει. Ήλθαν να τον κλέψουν.
Δεν σκότωσε (όπως αποδεικνύεται). Άλλοι πήγαν να του φορτώσουν ένα «φόνο». Δεν έκανε τίποτε, πέρα από το να προσπαθεί να βγάλει το ψωμί της οικογενείας του.
Ποιος είναι μαζί του; Κανείς!
Ποιος τον υπερασπίζεται; Κανείς!
Υπάρχει Πολιτεία να τον προστατέψει; Όχι!
Υπάρχει Αστυνομία να τον φυλάει από εκείνους που θέλουν να πάνε να του βάλουν γκαζάκια. Και καλούν κι άλλους να το κάνουν; Όχι!
Υπάρχει Δικαιοσύνη να βρει το δίκιο του; Δεν ξέρω – θα δείξει…

Υπάρχουν νόμοι να τον καλύπτουν; Βεβαίως!

Πολύ σαφείς Νόμοι, και στο Ποινικό δίκαιο (άρθρο 22) και στο Αστικό Δίκαιο (άρθρο 965 και 966) και άλλοι. Και μεγάλη σχετική νομολογία («δεδικασμένο» προηγούμενων τέτοιων περιστατικών, όπου οι παθόντες που αντιστάθηκαν δικαιώθηκαν).

Επίσης, όπως προβλέπει ο Ποινικός Κώδικας στο επόμενο άρθρο (το 23): και να υπήρχε «υπέρβαση» στη χρήση αυτοάμυνας (από ένα… καρδιακό 73χρονο σε ένα οπλισμένο 33 χρόνο!) και πάλι δεν θα του «καταλογιζόταν», γιατί τελούσε υπό την επήρεια «του φόβου και της σύγχυσης»…
Υπάρχουν λοιπόν, νόμοι που τον καλύπτουν! Πλήρως…
Θα εφαρμοστούν αυτοί οι νόμοι υπέρ του;
Όπως φαίνεται, όχι! Εδώ ήδη προπηλακίζουν το δικηγόρο του!
Αλλά ακόμα κι αν τον απαλλάξουν τελικά (όπως θα συνέβαινε παντού αλλού) η ζημιά θα έχει ήδη γίνει. Το κατάστημά του – δηλαδή το βιός του και το μεροκάματό του – το έχασε για πάντα!
Με μια λέξη: Τον κατέστρεψαν.
Στάλθηκε έτσι ένα «μήνυμα» και σε χιλιάδες άλλους:
— Μη διανοηθείτε να αντισταθείτε σε ληστείες, γιατί θα αμολήσουμε τους «ακτιβιστές» και θα σας καταστρέψουμε!
Γι’ αυτό αντέδρασα έντονα και από την αρχή.
Γιατί περίμενα να βγουν τα στοιχεία για το τι έγινε, και είδα να λιντσάρουν μπροστά τα μάτια μου ένα άνθρωπο που έκανε στοιχειώδη χρήση του δικαιώματος της αυτοάμυνας.
Τόσοι και τόσοι από την ασφάλεια του σπιτιού τους ή του γραφείου τους εξέφραζαν τον… «αποτροπιασμό» τους για τις προσπάθειες ενός 73χρονου βιοπαλαιστή κι ενός 55χρονου γείτονά του να εμποδίσουν ένα επίδοξο ληστή να τους καταστρέψει το μαγαζί.
Και για το γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός ποτέ δεν θα βρει το δίκιο του.
Και για το γεγονός ακόμα ότι στάλθηκε το «μήνυμα» σε χιλιάδες άλλους να παραδίδονται αμαχητί σε όσους μπουν για να τους ληστέψουν.
Και για το γεγονός ότι κανείς δεν υπερασπίστηκε τη νομιμότητα και τα δικαιώματα των αληθινών ανθρώπων του μόχθου.
Που όταν μπαίνουν στα μαγαζιά τους και τους σφάζουν (όπως έγινε με ένα άλλο κοσμηματοπωλη προχθές) δεν κινείται φύλλο…
Κι όταν οι ίδιοι στοιχειωδώς αμύνονται τους καταστρέφουν με φοβερή μανία. Και κάνουν δημόσιες εκκλήσεις να μπουν γκαζάκια στο μαγαζιά τους!
Και δεν κινείται κανείς Εισαγγελέας.
Εμένα αυτό παραβιάζει κάθε αίσθηση Δικαίου που έχω μέσα μου.
Άλλοι δεν μιλάνε, δεν λαλάνε, δεν αντιδρούνε…
Κρίμα!


ΥΓ. Πραγματικά είναι κρίμα που πέθανε και ο 33 χρόνος Ζακ. Όποιος νέος άνθρωπος βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση είναι τραγωδία, έτσι κι αλλιώς.
Ήταν θύμα της «κακής στιγμής»; Ήταν θύμα της κακής του κατάστασης και την έντασής στην οποία μόνος του ενεπλάκη; Ήταν θύμα των φίλων του που ήξεραν την κατάστασή του και τον άφηναν να σέρνεται;
Ό,τι και να συνέβη ήταν τραγωδία…
Αλλά ο άνθρωπος που τον είδε να μπαίνει στο μαγαζί κι ύστερα κατηγορήθηκε από τόσους πολλούς και τόσο «επώνυμους» για το… «φόνο» – άδικα όπως αποδεικνύεται – δεν ήταν θύμα της «κακής στιγμής».
Ούτε καν του μακαρίτη του Ζάκ…
Άλλοι είδαμε να τον διασύρουν και να τον απειλούν απροστάτευτο μπροστά στα μάτια μας.
Κι αυτό δεν καταπίνεται!
Ξέρετε θαρραλέα στάση δεν είναι να πετροβολάς αυτόν που πετροβολάνε όλοι.
Αλλά να υπερασπίζεσαι ένα αθώο, ένα θύμα αδικίας, την ώρα που τον πετροβολάνε όλοι οι άλλοι.
Και μη μου πει κανένας ότι… «δικάζω» ως μη όφειλα.
Διότι ο καταστηματάρχης δικάστηκε ήδη και καταδικάστηκε ήδη και καταστράφηκε…
Και δεν είδα να τον υπερασπίζεται κανείς.
Τον έχουν ήδη καταστρέψει – τον έχουν πετάξει στα σκυλιά.
Ουδείς τον υπερασπίστηκε.

Κρίμα και πάλι κρίμα…


πηγή