του Γιώργου Αδαλή
«Εάν η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, τότε η διπλωματία πρέπει να είναι η τέχνη του ανέφικτου. Όσο για την αρχαία τέχνη του πολέμου και τον Στρατό, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά το blanco, που σβήνει τα λάθη των πολιτικών και των διπλωματών, από τη μνήμη των λαών». Την παραπάνω φράση διατύπωσα σε μια πολύ πρόσφατη συνέντευξή μου στον δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη, με αφορμή όσα συνέβησαν με την πολύκροτη πλέον υπόθεση του Μνημονίου Κατανόησης Τουρκίας-Λιβύης. Γιατί όμως δήλωσα κάτι τέτοιο;
Όσοι επιχείρησαν να παρουσιάσουν τον Ερντογάν ως ένα ημίτρελο ηγέτη στην ελληνική κοινή γνώμη, διέπραξαν ένα σφάλμα ολκής το οποίο αποδεικνύεται μοιραίο με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Προσωπικά έχω αποκωδικοποιήσει εδώ και μια δεκαπενταετία, τον τρόπο σκέψης του Ερντογάν και λέω ξεκάθαρα ότι λειτουργεί κατά 90% ως μπίζνεσμαν και μόνο κατά 10% ως πολιτικός και πρόεδρος της Τουρκίας.
Ως μπίζνεσμαν διεθνούς εμβέλειας έχει καταφέρει να κάθεται στα ίδια τραπέζια μαζί με CEO τραπεζών και πολυεθνικών, ενώ περιστοιχίζεται πάντοτε από μια ομάδα ικανότατων εμπειρογνωμόνων της διεθνούς αγοράς. Στον αντίποδα, η προηγούμενη κυβέρνηση Τσίπρα, "επένδυσε" σε απαρχαιωμένες πολιτικές και δημιούργησε ένα πλαίσιο στρατηγικής, που αν ζούσαμε στο 1980 ίσως να ήταν αποδοτικό.
Στην παρούσα, όμως, περίοδο αποδείχτηκε μοιραίο για τη χώρα. Διότι ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να φέρει σε θέση στρατηγικού εταίρου την Ελλάδα με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Μόνο που στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία, αυτό προκαλεί γέλιο στους οικονομικούς αναλυτές και ιδιαίτερα στους διαχειριστές κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου στον τομέα των υδρογονανθράκων.
Την ίδια στιγμή, από το 2015, η Turkish Petroleum προσέλαβε "εταιρικούς διπλωμάτες" ως λομπίστες που άνοιγαν δρόμους στα συμφέροντά της. Πρόκειται για ανθρώπους που λειτούργησαν ως global managers της Turkish Petroleum, η οποία ελέγχεται απόλυτα από την οικογένεια Ερντογάν. Πολλοί από εσάς ακούτε για πρώτη φορά τον όρο "ιδιωτικός διπλωμάτης" ή "εταιρικός διπλωμάτης".
Διαβάστε την συναρπαστική συνέχεια στο slpress.gr, ΕΔΩ.
«Εάν η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, τότε η διπλωματία πρέπει να είναι η τέχνη του ανέφικτου. Όσο για την αρχαία τέχνη του πολέμου και τον Στρατό, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά το blanco, που σβήνει τα λάθη των πολιτικών και των διπλωματών, από τη μνήμη των λαών». Την παραπάνω φράση διατύπωσα σε μια πολύ πρόσφατη συνέντευξή μου στον δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη, με αφορμή όσα συνέβησαν με την πολύκροτη πλέον υπόθεση του Μνημονίου Κατανόησης Τουρκίας-Λιβύης. Γιατί όμως δήλωσα κάτι τέτοιο;
Όσοι επιχείρησαν να παρουσιάσουν τον Ερντογάν ως ένα ημίτρελο ηγέτη στην ελληνική κοινή γνώμη, διέπραξαν ένα σφάλμα ολκής το οποίο αποδεικνύεται μοιραίο με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Προσωπικά έχω αποκωδικοποιήσει εδώ και μια δεκαπενταετία, τον τρόπο σκέψης του Ερντογάν και λέω ξεκάθαρα ότι λειτουργεί κατά 90% ως μπίζνεσμαν και μόνο κατά 10% ως πολιτικός και πρόεδρος της Τουρκίας.
Ως μπίζνεσμαν διεθνούς εμβέλειας έχει καταφέρει να κάθεται στα ίδια τραπέζια μαζί με CEO τραπεζών και πολυεθνικών, ενώ περιστοιχίζεται πάντοτε από μια ομάδα ικανότατων εμπειρογνωμόνων της διεθνούς αγοράς. Στον αντίποδα, η προηγούμενη κυβέρνηση Τσίπρα, "επένδυσε" σε απαρχαιωμένες πολιτικές και δημιούργησε ένα πλαίσιο στρατηγικής, που αν ζούσαμε στο 1980 ίσως να ήταν αποδοτικό.
Στην παρούσα, όμως, περίοδο αποδείχτηκε μοιραίο για τη χώρα. Διότι ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να φέρει σε θέση στρατηγικού εταίρου την Ελλάδα με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Μόνο που στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία, αυτό προκαλεί γέλιο στους οικονομικούς αναλυτές και ιδιαίτερα στους διαχειριστές κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου στον τομέα των υδρογονανθράκων.
Την ίδια στιγμή, από το 2015, η Turkish Petroleum προσέλαβε "εταιρικούς διπλωμάτες" ως λομπίστες που άνοιγαν δρόμους στα συμφέροντά της. Πρόκειται για ανθρώπους που λειτούργησαν ως global managers της Turkish Petroleum, η οποία ελέγχεται απόλυτα από την οικογένεια Ερντογάν. Πολλοί από εσάς ακούτε για πρώτη φορά τον όρο "ιδιωτικός διπλωμάτης" ή "εταιρικός διπλωμάτης".
Διαβάστε την συναρπαστική συνέχεια στο slpress.gr, ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου