Διόδοτος ο Ερυθραίος (4ος αι. π.Χ.): Ένας από τους συντάκτες των Εφημερίδων του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Θέματα:
Ειδήσεις, Σχολιασμός Επικαιρότητας, Αναλύσεις, Φιλοσοφικά, Πολιτικά, Ιστορικά, Εθνικά, Διεθνή και Ταξιδιωτικά Θέματα, Χιούμορ, Συνωμοσίες, Βιβλίο, Μουσική.
Καλώς ήρθατε στο ιστολόγιό μας. Έρρωσθε και ευδαιμονείτε εν παντί !
«Μητρός τε καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον καί ἐν μείζονι μοίρᾳ καί παρά θεοῖς καί παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι» ( Σωκράτης/Πλάτων:Κρίτων, 51β ). Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΜΕΤΩΠΟΣ. Η ΕΛΛΑΣ, Η ΚΟΙΤΙΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΞΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ. Ο ΠΟΛΥΣΧΙΔΗΣ ΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΓΗ ΜΕΤΑΞΥ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΩΝ, ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΤΥΦΛΩΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. ΑΥΤΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΕΚΑΕΞΑΚΤΙΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ. Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ "ΔΙΟΔΟΤΟΣ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΗΣ ΟΥΤΕ ΝΕΩΤΕΡΙΚΗ. ΔΕΝ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ Ή ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ, ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ, ΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ Ή ΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΑΠΟΤΙΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΛΑΙΕΣ, ΠΑΤΡΩΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΠΟΛΥΘΕΪΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΑΥΤΩΝ ΕΛΟΧΕΥΕΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΥΤΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΨΕΙ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΕΙ.
Καλλιτεχνική σύνθεση, ειδικά για τον Διόδοτο, από τη φίλη και αναγνώστρια Δ.Π.
Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2021
Θα μπορέσουμε κάποτε να ξεπεράσουμε το Δεύτερο Νόμο της θερμοδυναμικής;
Σχόλιο Διόδοτου: με αυτή την ανάρτηση, παρμένη από το μυστηριώδες μπλογκ cosmoidioglossia, μπαίνουμε σε χωράφια του αγαπητού μας Μποτίλια επίσης. Πολύ χρήσιμο θά 'ταν μάλιστα, αν συνδυάζατε την ανάγνωση του άρθρου αυτού με το άρθρο " Ο στόχος του ανθρώπινου πολιτισμού είναι να δημιουργήσει Τεχνητή Νοημοσύνη και να εξαφανιστεί; ", το οποίο αναρτήθηκε εχθές στο εξαιρετικό μπλογκ hellenicrevenge. Εγώ από την μεριά μου -μέσα από μια μικρή επαφή που έχω μέσα στα χρόνια αποκτήσει με κοσμολογικά θέματα, τον Ilya Prigogine κοινή μου αγάπη με τον φίλο Μποτίλια, και τον Ισαάκ Ασίμωφ ως μεγάλη μου διαχρονική αγάπη, παράλληλα με τον Άρθουρ Κλάρκ- διαβάζοντας αυτά τα δυο ποστ, βρέθηκα φευγαλέα ξανά στις σελίδες ενός πολύ αγαπημένου μου μυθιστορήματος. Το "Η Φόρμουλα του Θεού", το οποίο, ενώ είναι ένα πολύ περιπετειώδες επιστημονικό θρίλλερ, παρόλα αυτά είναι γραμμένο όχι από επιστήμονα-συγγραφέα ως είθισται, αλλά από έναν πολύ διάσημο Πορτoγάλλο δημοσιογράφο, τον Χοσέ Ροντρίγκες Ντος Σάντος. Επειδή το πρόσθεσα στην εξίσωση, είμαι υποχρεωμένος να σάς πω πώς καταλήγει το βιβλίο αυτό: Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ό,τι έχει απομείνει στο γνωστό μας σύμπαν. Έχει μέσα της ενσωματωμένη όλη την ανθρώπινη γνώση και επινοητικότητα. Η Γη έχουν περάσει πια εκατομμύρια χρόνια που δεν υπάρχει. Αν ζούσε ο άνθρωπος.. και πάλι θα τού ήταν ακατάληπτο το πώς και τί μορφή θα εξασφάλιζε αυτή η τεχνητή νοημοσύνη για τον εαυτό της. Θα του ήταν επίσης ακατάληπτο το γεγονός ότι ενώ άρχισε αυτή να δημιουργείται από αυτόν.., παρόλα αυτά.., αυτή είναι σε θέση πια, αντίθετα από αυτόν, να επαναλάβει μια Μεγάλη Έκρηξη! (Big Bang)
Ο δυϊσμός νόμου-συμβάντος βρίσκεται στον πυρήνα των συγκρούσεων που
διαπερνούν την ιστορία των ιδεών στον δυτικό κόσμο, ξεκινώντας από τις
προσωκρατικές εικοτολογίες και συνεχίζοντας ως τις μέρες μας, μέσα από
την κβαντική μηχανική και τη σχετικότητα. Οι νόμοι συνδέονταν μ' ένα
συνεχές ξεδίπλωμα, με τη δυνατότητα κατανόησης, με αιτιοκρατικές
προβλέψεις και σε τελική ανάλυση με την ίδια την άρνηση του χρόνου. Τα
συμβάντα αντίθετα συνεπάγονται κάποιο στοιχείο αυθαιρεσίας, αφού
περιλαμβάνουν ασυνέχειες, πιθανότητες και μη αντιστρεπτή εξέλιξη. Πρέπει
να αντιμετωπίσουμε το γεγονός ότι ζούμε σ' ένα δυαδικό σύμπαν, η
περιγραφή του οποίου περιλαμβάνει τόσο τους νόμους όσο και τα συμβάντα,
τόσο τις βεβαιότητες όσο και τις πιθανότητες. Είναι προφανές ότι τα
κρισιμότερης σημασίας συμβάντα πού γνωρίζουμε σχετίζονται με τη γέννηση
του σύμπαντός μας και την εμφάνιση της ζωής.
Θα μπορέσουμε κάποτε να ξεπεράσουμε το Δεύτερο Νόμο της θερμοδυναμικής. Αυτό ακριβώς το ερώτημα θέτει κατ' επανάληψη σ' έναν γιγαντιαίο υπολογιστή ο πολιτισμός, στο Last Question του Asimov. Ο υπολογιστής απαντά: Τα δεδομένα δεν επαρκούν.
Περνούν δισεκατομμύρια χρόνια, άστρα και γαλαξίες πεθαίνουν, ενώ ο
υπολογιστής που συνδέεται απευθείας με το χωροχρόνο εξακολουθεί να
συλλέγει δεδομένα. Τέλος, δεν υπάρχει πλέον άλλη πληροφορία να
συλλεχθεί, δεν «υπάρχει» τίποτα πια· όμως ο υπολογιστής
εξακολουθεί να υπολογίζει και ν' ανακαλύπτει συσχετίσεις. Τελικά βρίσκει
την απάντηση. Δεν υπάρχει πια κανείς να το μάθει, αλλά ο υπολογιστής
γνωρίζει τώρα πώς να υπερβεί τον Δεύτερο Νόμο.
Και εγένετο φως...
Για τον Asimov, η εμφάνιση της ζωής ή η γέννηση του σύμπαντος είναι ένα αντι-εντροπικό, αντι-φυσικό συμβάν.
Κάποιοι (γνωστό ποιοι…) θέλησαν η ανθρωπότητα να παραμένει κλειδωμένη σε μηχανιστικούς νόμους που εξηγούν τα πάντα με όρους αίτιου και αιτιατού. Κάθε ερμηνεία των φυσικών νόμων για να συμβαδίζει με αυτό το ετοιμόρροπο μηχανιστικό σύμπαν που επέλεξαν για μοντέλο οι επικυρίαρχοι, πρέπει να αντανακλά την άκαμπτη λογική των ερμηνευτών του, όλα να λειτουργούν σύμφωνα με το σχέδιο επιβολής θεοκρατικών αντιλήψεων στηριγμένων στην βάση ενός αδιέξοδου δυισμού. Ασφαλώς και τον έχουμε ξεπεράσει τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής και την εντροπία ως την λήγουσα φύση των πραγμάτων, και ενώ η επιστήμη της κβαντομηχανικής ξεκίνησε ως πολλά υποσχόμενη ενός αναπάντεχου άλματος για την ανθρωπότητα, με την θεωρία της σχετικότητας του κρετίνου Αϊνστάιν, μπήκε ξαφνικά φρένο παντού. Ο αιθέρας εξοβελίστηκε, το αεικίνητο που από την αρχαιότητα είχε δημιουργηθεί, αλλά και κατά τους μέσους χρόνους με πρωταγωνιστές τους αλχημιστές, αποκρύφτηκε, οι εξισώσεις του Maxwell ακυρώθηκαν και η επιστήμη κατάντησε ένα φάντασμα του εαυτού της κρατώντας ενεργειακά την ανθρωπότητα στα άγονα στεγανά της. Ούτως ή άλλως…τα πάντα είναι ενέργεια…δηλαδή φως! Κώστα εν Ταύροις…, καθόλου άστοχη η ανάρτηση με τα όσα θα ακολουθήσουν…, οι ανατροπές που επίκεινται παντού θα κλονίσουν συθέμελα αυτό το πρόσκαιρο οικοδόμημα…και τα επιστημονικά του δεκανίκια. Αργύρης Κ.
όλες σχεδόν οι αναρτήσεις του Διόδοτου, από τότε που ξεκίνησε, γίνονται βάσει κάποιας προσωπικής στρατηγικής και ενόρασης του εγγύτερου μέλλοντος. Όλες μας τις εκτιμήσεις, σωστές ή όχι, το μέλλον θα τις κρίνει. Συμφωνώ απόλυτα με όσα κατέθεσες στο σχόλιό σου.
κατ' αρχήν σε ευχαριστώ για την αναφορά στο πρόσωπό μου. Θέλω να διευκρινίσω σχετικά, ότι ενώ οι αναζητήσεις μου προσανατολίζονται και στους τομείς που αναφέρεις, δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις επ' αυτών, καθότι μόλις πρόσφατα ξεκίνησα να ακολουθώ κάποια συστηματική ενασχόληση σχετικά. Η τοποθέτησή μου στα θέματα, που θίγει η ανάρτηση γίνεται με βάση την γενικότερη εμπειρία μου και όχι βάσει γνώσεων, που πολύ απέχω από να έχω εμπεδώσει. Σχετικά με την όλη συζήτηση περί μετανθρωπισμού, δεν διαβλέπω, ότι αυτός συνιστά απώτερο – και πολύ λιγότερο τελικό στόχο – των εξουσιαστών. Οι τεχνολογίες που εφαρμόζονται σχετικά, όπως η εισδοχή στον ανθρώπινο μηχανισμό βαρέων μετάλλων και νανοτεχνολογίας, εκτιμώ, ότι αποβλέπουν στην ηλεκτρομαγνητική διαταραχή του ανθρώπινου οργανισμού και στην υποβολή στην ανθρώπινη συγκρότηση μη συνειδητοποιούμενων μηνυμάτων. Αυτές οι παρεμβάσεις δεν θα μπορέσουν να μεταστρέψουν ποιοτικά τον βαθμό της υφιστάμενης χειραγώγησης των ανθρώπων και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορέσουν να μετατρέψουν την ανθρώπινη συμπεριφορά σε μηχανιστικό υποχείριο των επιλογών των εξουσιαστών. Σε αυτήν την διαδικασία αντιβαίνει ο μηχανισμός της ελευθερίας της βουλήσεως, ο οποίος αποτελεί νόμο στις διαστάσεις που ζούμε και δεν μπορεί να τεθεί εκτός ισχύος. Επειδή η εποχή που ζούμε είναι πλέον φιναλιστική και οι εξουσιαστές διέπονται από πολύ έντονα αδιέξοδα, επέλεξαν το φόβητρο του μετανθρωπισμού ως μέσον τρομοκράτησης και επηρεασμού των ανθρώπων. Ο φόβος είναι η απαράβατη περιρρέουσα ατμόσφαιρα για την επιβίωση των εκπεσσόντων. Στην πορεία της κατατρόπωσης τους από τον ηρωικό ανθρώπινο παράγοντα, η καλλιέργεια τρόμου θα συναντά όλο και περισσότερα εμπόδια και ο φόβος θα μετατρέπεται βαθμηδόν σε ξέσπασμα οργής. Αυτήν την διαδικασία καταγράφεται ήδη στα πλαίσια του ξεπεράσματος της προωθούμενης κατατρομοκράτησης των κοινωνιών με το στημένο φιάσκο της “πανδημίας”. Όλο και περισσότεροι ειδήμονες αμφισβητούν με το επιστημονικό κύρος που διαθέτουν τα μέτρα που έχουν αυθαίρετα επιβληθεί με ολοκληρωτικό τρόπο. Το ίδιο συμβαίνει και με τον ολοένα πλέον αυξανόμενο παραμερισμό των μέτρων από τους πολίτες. Με τις πρώτες χιονοπτώσεις ξεχύθηκαν οι άνθρωποι στα χειμερινά θέρετρα και η αστυνομία δεν μπορούσε να τους μαζέψει με τίποτε. Επίσης έχουν εξαγγείλει στην γερμανία χιλιάδες μαγαζάτορες σπάσιμο του lock down από τις 11 Ιανουαρίου. Ο βασικός στόχος της αλήτ δεν επικεντρώνεται ως κύριο στόχο στον μετανθρωπισμό, ως προωθημένο τεχνολογικά σχεδιασμό, αλλά στην πλήρη καταστροφή του υπάρχοντος πολιτισμού με ταυτόχρονη εξόντωση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων. Τα μέτρα επιβολής δυστοπίας που εφαρμόστηκαν, σκόπευαν (και εξακολουθούν να αποσκοπούν) στην προώθηση και επιβολή του τελικού σχεδίου. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο Τζωρτζ Όργουελ τοποθέτησε χρονικά την δυστοπία που περιγράφει στο έτος 1984. Αυτή τότε πραγματοποιήθηκε και είναι κάτι άλλο, ότι εμείς δεν την αντιληφθήκαμε εγκαίρως.
Οι μελλοντολόγοι συγγραφείς, που προειδοποίησαν με τα περί δυστοπιών έργα τους, δεν είχαν ως στόχο να περιγράψουν με ακρίβεια επερχόμενες εξελίξεις. Επικαιροποιώντας το δεδομένο, το οποίο είχε ήδη εντοπιστεί στα πλαίσια της κοινωνικής ψυχολογίας, ότι “ενώ οι άνθρωποι έχουν καταστεί ήδη γίγαντες από τεχνολογικής σκοπιάς, παραμένουν πνευματικά νάνοι”, προσπάθησαν να εγείρουν την προσοχή απέναντι σε μια σειρά αρνητικότατες πιθανές εξελίξεις, κάνοντας χρήση φανταστικών σεναρίων για την συνολική ανθρώπινη πορεία, στον βαθμό, που η αυξανόμενη τεχνολογική εξέλιξη βρίσκεται στην διάθεση ενός κακεντρεχούς κατεστημένου, χωρίς αυτή να ελέγχεται και να αξιοποιείται κοινωνικά. Κλασσικό παράδειγμα είναι η καταστροφή θέσεων εργασίας από την καλπάζουσα τεχνολογία αυτοματοποίησης, που έχει οδηγήσει μεγάλο αριθμό ανθρώπων στην ανεργία, στο κοινωνικό περιθώριο, την κατάθλιψη και όλο συχνότερα σε πλήρη αδιέξοδα. Η τεχνολογία όμως δεν είναι αφ' εαυτής αρνητική και οι συνέπειές της εξαρτώνται από την κοινωνική προαίρεση και τον κοινωνικό έλεγχο. Η αυτοματοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας μπορεί εξ ίσου άνετα να απαλλάξει τους ανθρώπους από την ένταση της καθημερινής δουλειάς, προσφέροντάς τους την δυνατότητα για μια πιο φρόνιμη αξιοποίηση του χρόνου τους. Οι προοπτική, που εκθέτει ο Στάνισλαβ Λεμ, να εξελιχθούν σε τέτοιο βαθμό τα ρομπότ, ώστε να αναπτύξουν συναισθηματική ζωή, όπως περιγράφει στο βιβλίο “Ιστορίες με Ρομπότ”, ή να κατασκευαστεί κάποιος υπερυπολογιστής, που θα μπορέσει να αυτονομηθεί και καθυποτάξει την ανθρωπότητα, όπως περιγράφει ο ίδιος συγγραφέας στο “Μολόχ”, ή ο Gustav Meyrink στο “Γκολέμ”, αποτελούν τελείως φανταστικά σενάρια, που βρίσκονται εκτός πάσης πιθανής εξελίξεως. Ο Frank J. Tippler ως πανεπιστημιακός στο Μπέρκλεϋ και στην Οξφόρδη φθάνει στην τερατολογικό ισχυρισμό στο βιβλίο “Physics of Immortality“, ότι “τα ρομπότ στο μέλλον μπορούν να φθάσουν μέχρι τον φωτισμό ενός Βούδα”. Ενώ οι μελλοντολόγοι συγγραφείς προσπάθησαν με φανταστικά προθέματα να προειδοποιήσουν την ανθρωπότητα για πιθανούς επερχόμενους κινδύνους από την ανεξέλεγκτη και διαστροφική εφαρμογή των καλπαζόντων τεχνολογικών εξελίξεων, οι θιασώτες του ρεντουξιονισμού (δες και την αντίστοιχη ανάρτηση στον Διόδοτο) επιχειρούν με τρομοκρατικά σενάρια, να υποβιβάσουν και να εκμηδενίσουν τον ανεπανάληπτο χαρακτήρα της ανθρώπινης ύπαρξης, που θα παραμείνει καθοριστικός για την όποια πορεία των εξελίξεων. Κατά την γνώμη μου, ο όρος “τεχνητή νοημοσύνη” συνιστά άκρατη και σκόπιμη “παρανόηση” των δεδομένων και των μηχανισμών της νοήσεως από τους εξουσιαστές. Μια μηχανή αποτελεί αποτέλεσμα προγραμματισμού. Αυτός αποσκοπεί στον υπολογισμό και των συνδυασμό δεδομένων, ώστε να καταλήγει σε συμπεράσματα και επιλογές. Η νόηση όμως ξεπερνά κατά πολύ τις “στεγνές” λογικές επεξεργασίες. Η νόηση προϋποθέτει την συνείδηση και τις ψυχικές διεργασίες. Αναφορικά με την συνείδηση, παρ' όλη την εξελιγμένη έρευνα σχετικά με τον ανθρώπινο εγκέφαλο και ενώ έχουν εντοπιστεί πλείστα όσα κέντρα, που εδράζονται οι διάφορες αισθητηριακές λειτουργίες, συναισθηματικές καταστάσεις και λογικές επεξεργασίες, δεν έχει εντοπιστεί ακόμη στο ελάχιστο, που εδράζεται η συνείδηση σε εγκεφαλικά πλαίσια. Τουναντίον, έχει εντοπισθεί ικανός αριθμός κυττάρων, που επιτελούν λειτουργίες νευρώνων μέσω συνάψεων τόσο στην περιοχή της καρδιάς, όσο και στο στομάχι. Η λεγόμενη “συναισθηματική νοημοσύνη”, η οποία χαρακτηρίζει την λειτουργικότητα ανθρώπων, που είναι εξελιγμένοι πνευματικά, είναι κάτι άγνωστο στους ρεντουξιονιστές, που δεν μπορούν να την προσεγγίσουν, επειδή δεν διαθέτουν ανάλογη εμπειρία.
Αυτά που κατέθεσα στα προηγούμενα σχόλια δεν σημαίνουν, ότι κάποιες δυστοπικές εξελίξεις σε λογοτεχνικά έργα μελλοντολόγων δεν έχουν πραγματοποιηθεί στην πορεία κατά γράμμα. Αυτές όμως αφορούν κυρίως συγκεκριμένες μεθόδους αστυνόμευσης και υποβολής ξένων προς το φυσιολογικό γίγνεσθαι μηνυμάτων στα δεδομένα των κοινωνιών. Προσφάτως απονεμήθηκε το βραβείο της Εταιρείας Λογοτεχνών στην γερμανία σε μια νομικό για την διδακτορική διατριβή της. Στα πλαίσια αυτής της διατριβής συστηματοποιεί η συγγραφέας μεθόδους, βάσει των οποίων μπορούν να εντοπίζονται μέσω του διαδικτύου πρόσωπα, που σχεδιάζουν εγκληματικές πράξεις, ώστε με την προληπτική τους σύλληψη να ματαιώνονται αυτές οι υποτιθέμενα αναμενόμενες ενέργειες. Αυτή όμως η προτεινόμενη πρακτική έχει προβλεφθεί με ακρίβεια από τον Philip Dick στο βιβλίο του „Minority Report“. https://www.moviepilot.de/movies/minority-report-2 Αναφορικά με το λεγόμενο “δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής” εκτιμώ, ότι έχει επικρατήσει σχετική σύγχυση και νοητική αυθαιρεσία, συχνά για λόγους σκοπιμότητος που έφθασαν ακόμη να εξάγουν συμπεράσματα και για επικείμενο “θερμικό θάνατο του σύμπαντος”. Πέραν από την αναφορά στον Ilya Prigigine, που εντόπισε, ότι υπάρχουν συστήματα που βρίσκονται “μακράν της θερμικής ισορροπίας”, όπως αναφέρει η ανάρτηση, αξίζει να σημειωθεί, ότι οι υπάρχουσες επιστημονικές θεωρίες, που έχουν διαμορφωθεί σχετικά, είναι πολλές και έχουν μεταξύ τους σημαντικές διαφορές. Θεωρώ, ότι δεν είναι δυνατόν να αποδοθούν τα σχετικά νοήματα στα πλαίσια σχολιασμών ή και μιας ανάρτησης. Αυτά που κρατάω γενικότερα είναι τα εξής: 1. Η εντροπία αναφέρεται σε κλειστά συστήματα. Όπως όμως έχει αποδειχθεί στην πορεία, τα συστήματα γενικά κάθε άλλο παρά κλειστά είναι. 2. Η έννοια της θερμικής εντροπίας επεκτάθηκε από πλείστους όσους φυσικούς επιστήμονες στην “μορφοποιητική” εντροπία, η οποία εισάγει την έννοια της πληροφορίας και κατ' επέκταση την έννοια της συνείδησης. Παράλληλη έννοια προς την ν”μορφοποιητική” εντροπία είναι επίσης η “συνεκτική” εντροπία. 3. Ο Πλωτίνος θεωρεί, ότι αυτό που διαμορφώνει τα χρώματα και τις οσμές στην φύση δεν είναι κάποια “μόχλευση”, δηλαδή παρέμβαση μηχανικών, ή ηλεκτροχημικών διαδικασιών, αλλά ο ο “Λόγος”. Αυτή η θεώρηση βρίσκεται πολύ κοντά σε θεωρήσεις της θεωρητικής φυσικής. 4. Εάν θεωρήσουμε, ότι η εντροπία κυριαρχεί ως βασικός νόμος στα υπάρχοντα συστήματα, ότι δηλαδή ο βαθμός οργάνωσης και συνοχής τους βρίσκεται σε μόνιμα φθίνουσα πορεία, θα αποδώσουμε γενικά αρνητικό πρόσημο στην φύση των εξελίξεων. Ο βασικός νόμος όμως του σύμπαντος είναι η Θεία Χάρις, καθότι “τα πάντα Λόγου συνέχονται”. Γι αυτό ισχύει η αρχή: “Όπου βούλεται Κύριος καταργείται πάσα φύσεως τάξις”. Μελετούμε την φύση, ορμώμενοι από φιλομάθεια και με διάθεση να θέσουμε τους φυσικούς νόμους στην υπηρεσία των ανθρώπων, όμως μονίμως ανεωγμένοι στην ζωοποιό δύναμη της αγάπης και της φιλανθρωπίας, ως υπερκείμενες αρχές, που στα πλαίσια της Χάριτος αποκαλύπτουν το Κάλος και το Νόημα της Δημιουργίας.
με συγκίνησε η τελευταία σου παράγραφος, η οποία δεν απέχει καθόλου από το μεγαλύτερο μέρος των συμπερασμάτων που αποκόμισα βλέποντας το 2011 την εσχατολογική ταινία "Το άλογο του Τορίνο" (όλη η ταινία με ελλην.υπότιτλους στο youtube, εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=VwiLLBLDbGc ). Ακύρωση της ύπαρξης, απουσία σύμπαντος, αν ακυρωνόταν μέσα μας και στο νου μας, η ύπαρξη του Θεού Λόγου. (Προσωπικά, όταν πρωτοείδα αυτή την ταινία 2-3 φορές, αποφάσισα πως ό,τι άλλο κινηματογραφικό δω στην υπόλοιπη ζωή μου.. θα είναι απλώς για να περνά η ώρα. Κι εξακολουθώ να το πιστεύω).
Ευχαριστώ για άλλη μια φορά για την ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ σου κατάθεση καθώς και για την αναβάθμιση που προσδίδει ο λόγος σου στο ιστολόγιο αυτό.
Φίλε Κώστα, εγώ σε ευχαριστώ για την σημαντική πλατφόρμα, που έχεις με ακούραστη εργασία δημιουργήσει, ώστε να μπορούμε να συμμετέχουμε δεκάδες άνθρωποι εδώ. Τα ιστολόγια αναβιθμίζονται ή όχι αποκλειστικά από το ήθος που τα διέπει. Οι υπόλοιποι, απλά ως κηπουροί της ενημέρωσης, διανθίζουμε τα περιβόλια της διαδικτυακής συνεύρεσης, αφαιρώντας βήμα προς βήμα την πρωτοβουλία από τις χωματερές των μαζικών μέσων.
Δεν μπορουμε να παρακαμψουμε ευκολα το MATRIX ακομα και αν αναλυσουμε και την παραμικροτερη λεπτομερεια!!!! Κατα μια εννοια οσο πιο επιθετικα αναλυουμε των "εξω κοσμο" τοσο μπορει να ξεστρατιζουμε απο την αληθεια!! Οταν "θεατρο των πεντε αισθησεων ειναι ο κοσμος" γραφει καπου στην ΑΣΚΗΤΙΚΗ ο Νικος Καζαντζακης.Πριν απο αυτον και πολλοι αλλοι ειπαν τι ιδιο η κατι παραπλησιο.Ο Πλατωνας μιλησε για τις ιδεες-σκιες που αχνοφαινονται μεσα στην σπηλια ως αντανακλασεις και παραγωγα του φωτος-αληθειας.Ο Σοπενχαουερ θεωρουσε οτι αυτο που συγκροτει την υπαρξη ειναι η παρασταση του κοσμου μεσω των αισθησεων και η ταυτοχρονη αυτοκλητη βουληση του υποκειμενου να αναλυσει να οργανωσει και να στοιχειοθετησει ολες αυτες τις παραστασεις(βλ.το βιβλιο του Ο ΚΟΣΜΟΣ ΩΣ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΩΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ).Ο Μπερκλευ (πολυ γενικευοντας τον) θεωρουσε οτι ο κοσμος ειναι κατι σαν ονειρο(MATRIX) και δεν υφισταται πραγματικα.Οι διαλογοι του Υλα και του Φιλονου στο βιβλιο του ΔΙΑΛΟΓΟΙ ειναι χαρακτηριστικοι. Εσχατως στα πιο προσφατα χρονια του 20ου και 21ου αιωνα ειδικα μετα τον Χαιζεμπεργκ τον Αινσταιν τον Πλανκ κλπ και η φυσικη επιστημη μιλησε και αυτη για τις πολλαπλες διαστασεις της υλης-ενεργειας στην φυση και την αντιστοιχια με αυτο που η ανθρωπινη νοηση τεινει αδιεξοδα να κατανοησει ως πραγματικοτητα.Τι ειναι πραγματικοτητα?Ειναι αυτο που ειναι πλησιεστερο στην αληθεια.Τι ειναι αληθεια?Ειναι η πεμπτουσια της νοησης, τροπον τινα το κυριο κατηγορημα και χαρακτηριστικο της.Ο νους ειναι απαρασαλευτα ταγμενος στην εξατομικευμενη και αεναα αναζητουμενη αληθεια.Την δικια του αληθεια.Θελει να μαθει να νοιωσει.Ζηταει την επιγνωση και ακομα πιο περα.Φλεγεται για να κατανοησει.Προκειται για ενστικτο- ορμη.Ακριβως οπως και το ενστικτο-ορμη για ανανεωση και διατηρηση του ειδους.ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΡΕΓΕΤΑΙ ΦΥΣΙΣ ελεγε ο Αριστοτελης.....(συνεχιζεται)
.....Σε σπανιες στιγμες νηφαλιοτητας και περισκεψης οταν ο νους υπεριπταται αποκομμενος απο καθε βιωτικη μεριμνα απο καθε επιθυμια και απο καθε σκοπιμοτητα και ειδικοτερα οταν ενωπιον των αστρων ο ανθρωπος μονος και αθωος ως βρεφος ανοιγει τα ματια της ενορασης του διαισθανομαι οτι μονο τοτε ΑΡΧΙΖΕΙ να βλεπει.....Βλεπει ας πουμε οτι πραγματι ο κοσμος ειναι μια επικη ταινια και ενα θεατρο των 5 αισθησεων του.Οτι προσλαμβανει απ αυτες τις αισθησεις (οπως ο κυριαρχος νους αντιλαμβανεται τις παραστασεις τους) ειναι η αληθεια του.Ο κοσμος του ειναι το βουισμα της μελισσας, το απεραντο γαλαζιο των ωκεανων, ειναι το χαδι των γονεων του, η μυρωδια απο το οργωμενο χωραφι και η γευση των φρουτων!!Ο νους κυριαρχος ειναι αυτος που ενορχηστρωνει τις παραστασεις και τις παραγωγες των αισθησεων.Ο ιδιος νους ομως αναρωτιεται και λεει;Τι θα συνεβαινε αραγε στο αντιληψιακο επιπεδο και στην προσληψη της προιουσας αληθειας αν αντι των 5 αισθησεων ο ανθρωπος διεθετε 6 η 7 η 8 η η 1000 η1000000 η απειρες αισθησεις????Αραγε ποια θα ηταν η κοσμοαντιληψη του ανθρωπου οταν θα ειχε τοσες πολλες αισθησεις και απροσμετρητες παραστασεις????Μονο η φαντασια ως διακριτη εξουσια του νου εδω μπορει να δωσει τις πιστοτερες εκδοχες.Μονο να φανταστουμε μπορουμε πως θα ηταν ο κοσμος αν ειχαμε ολες αυτες τις προσλαμβανουσες των πολλαπλων αισθησεων και την μεθεξη ολων αυτων των παραστασεων.Η λεγομενη 6η αισθηση η αισθηση της ενορασης για πολλους ειναι η αυτη που αναπτυσσεται οταν οι 5 συμβατικες αδυνατουν να εξηγησουν το ΟΛΟΝ αδυνατουν να ικανοποιησουν τον αδηφαγο αττιθασο και ανικανοποιητο νου.Απο πολυ παλια τα ανυπερβλητα συνορα των 5 αισθησεων δημιουργησαν την αναγκη της διανοητικης αποδρασης, της παρακαμψης των περιορισμων και την εκ τεθλασμενης ικανοποιηση της αδηφαγιας του ΕΙΔΕΝΑΙ.Τα ψυχοτροπα παραισθησιογονα ,η μαγεια, ο διαλογισμος η θρησκευτικη εκστατικη αποδραση και πολλες φορες και η ιδια η τρελλα ηταν και ειναι οι επικες προσπαθειες του ανθρωπου να ξεφυγει απο τα ορια και να ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ. Αισθηση ας πουμε θα ηταν να βλεπουμε ενα αστρο και αυτοματα να μαθαινουμε την αποσταση του απο μας.Αισθηση θα ηταν να ακουμε μια εκρηξη και αθτοματα να γνωριζουμε την ισχυ της.Αισθηση θα ηταν να αγγιζουμε ενα αντικειμενο και να μαθαινουμε ακαριαια την χημικη του συνθεση(κλπ,κλπ,κλπ).Ο ιδιος ο νους μπορει να αποφανθει οτι ΣΙΓΟΥΡΑ η απεικονιση του πραγματικου κοσμου (του κοσμου των απειραριθμων εκδοχων) με την συνδρομη πανω απο 5 αισθησεων θα ηταν ΑΠΕΙΡΩΣ πιο αξιοπιστος απο τη υπαρχουσα απεικονιση.Θα ηταν μια πραγματικοτητα μακραν πολυ πλησιεστερη προς το ΥΠΑΡΧΟΝ και στο ΕΙΝΑΙ.
Κάποιοι (γνωστό ποιοι…) θέλησαν η ανθρωπότητα να παραμένει κλειδωμένη σε μηχανιστικούς νόμους που εξηγούν τα πάντα με όρους αίτιου και αιτιατού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε ερμηνεία των φυσικών νόμων για να συμβαδίζει με αυτό το ετοιμόρροπο μηχανιστικό σύμπαν που επέλεξαν για μοντέλο οι επικυρίαρχοι, πρέπει να αντανακλά την άκαμπτη λογική των ερμηνευτών του, όλα να λειτουργούν σύμφωνα με το σχέδιο επιβολής θεοκρατικών αντιλήψεων στηριγμένων στην βάση ενός αδιέξοδου δυισμού.
Ασφαλώς και τον έχουμε ξεπεράσει τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής και την εντροπία ως την λήγουσα φύση των πραγμάτων, και ενώ η επιστήμη της κβαντομηχανικής ξεκίνησε ως πολλά υποσχόμενη ενός αναπάντεχου άλματος για την ανθρωπότητα, με την θεωρία της σχετικότητας του κρετίνου Αϊνστάιν, μπήκε ξαφνικά φρένο παντού.
Ο αιθέρας εξοβελίστηκε, το αεικίνητο που από την αρχαιότητα είχε δημιουργηθεί, αλλά και κατά τους μέσους χρόνους με πρωταγωνιστές τους αλχημιστές, αποκρύφτηκε, οι εξισώσεις του Maxwell ακυρώθηκαν και η επιστήμη κατάντησε ένα φάντασμα του εαυτού της κρατώντας ενεργειακά την ανθρωπότητα στα άγονα στεγανά της.
Ούτως ή άλλως…τα πάντα είναι ενέργεια…δηλαδή φως!
Κώστα εν Ταύροις…, καθόλου άστοχη η ανάρτηση με τα όσα θα ακολουθήσουν…, οι ανατροπές που επίκεινται παντού θα κλονίσουν συθέμελα αυτό το πρόσκαιρο οικοδόμημα…και τα επιστημονικά του δεκανίκια.
Αργύρης Κ.
Αγαπητέ Αργύρη,
Διαγραφήόλες σχεδόν οι αναρτήσεις του Διόδοτου, από τότε που ξεκίνησε, γίνονται βάσει κάποιας προσωπικής στρατηγικής και ενόρασης του εγγύτερου μέλλοντος. Όλες μας τις εκτιμήσεις, σωστές ή όχι, το μέλλον θα τις κρίνει. Συμφωνώ απόλυτα με όσα κατέθεσες στο σχόλιό σου.
��Ευχαριστούμε Διόδοτε! Μας αρέσουν κάτι τέτοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήαντί άλλου σχολίου μουσική αφιέρωση
Stairway to heaven -Led Zeppelin
https://youtu.be/qHFxncb1gRY
MarKo
🙂 👍
ΔιαγραφήΑγαπητέ Κώστα,
ΑπάντησηΔιαγραφήκατ' αρχήν σε ευχαριστώ για την αναφορά στο πρόσωπό μου. Θέλω να διευκρινίσω σχετικά, ότι ενώ οι αναζητήσεις μου προσανατολίζονται και στους τομείς που αναφέρεις, δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις επ' αυτών, καθότι μόλις πρόσφατα ξεκίνησα να ακολουθώ κάποια συστηματική ενασχόληση σχετικά. Η τοποθέτησή μου στα θέματα, που θίγει η ανάρτηση γίνεται με βάση την γενικότερη εμπειρία μου και όχι βάσει γνώσεων, που πολύ απέχω από να έχω εμπεδώσει.
Σχετικά με την όλη συζήτηση περί μετανθρωπισμού, δεν διαβλέπω, ότι αυτός συνιστά απώτερο – και πολύ λιγότερο τελικό στόχο – των εξουσιαστών. Οι τεχνολογίες που εφαρμόζονται σχετικά, όπως η εισδοχή στον ανθρώπινο μηχανισμό βαρέων μετάλλων και νανοτεχνολογίας, εκτιμώ, ότι αποβλέπουν στην ηλεκτρομαγνητική διαταραχή του ανθρώπινου οργανισμού και στην υποβολή στην ανθρώπινη συγκρότηση μη συνειδητοποιούμενων μηνυμάτων. Αυτές οι παρεμβάσεις δεν θα μπορέσουν να μεταστρέψουν ποιοτικά τον βαθμό της υφιστάμενης χειραγώγησης των ανθρώπων και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορέσουν να μετατρέψουν την ανθρώπινη συμπεριφορά σε μηχανιστικό υποχείριο των επιλογών των εξουσιαστών. Σε αυτήν την διαδικασία αντιβαίνει ο μηχανισμός της ελευθερίας της βουλήσεως, ο οποίος αποτελεί νόμο στις διαστάσεις που ζούμε και δεν μπορεί να τεθεί εκτός ισχύος. Επειδή η εποχή που ζούμε είναι πλέον φιναλιστική και οι εξουσιαστές διέπονται από πολύ έντονα αδιέξοδα, επέλεξαν το φόβητρο του μετανθρωπισμού ως μέσον τρομοκράτησης και επηρεασμού των ανθρώπων. Ο φόβος είναι η απαράβατη περιρρέουσα ατμόσφαιρα για την επιβίωση των εκπεσσόντων. Στην πορεία της κατατρόπωσης τους από τον ηρωικό ανθρώπινο παράγοντα, η καλλιέργεια τρόμου θα συναντά όλο και περισσότερα εμπόδια και ο φόβος θα μετατρέπεται βαθμηδόν σε ξέσπασμα οργής. Αυτήν την διαδικασία καταγράφεται ήδη στα πλαίσια του ξεπεράσματος της προωθούμενης κατατρομοκράτησης των κοινωνιών με το στημένο φιάσκο της “πανδημίας”. Όλο και περισσότεροι ειδήμονες αμφισβητούν με το επιστημονικό κύρος που διαθέτουν τα μέτρα που έχουν αυθαίρετα επιβληθεί με ολοκληρωτικό τρόπο. Το ίδιο συμβαίνει και με τον ολοένα πλέον αυξανόμενο παραμερισμό των μέτρων από τους πολίτες. Με τις πρώτες χιονοπτώσεις ξεχύθηκαν οι άνθρωποι στα χειμερινά θέρετρα και η αστυνομία δεν μπορούσε να τους μαζέψει με τίποτε. Επίσης έχουν εξαγγείλει στην γερμανία χιλιάδες μαγαζάτορες σπάσιμο του lock down από τις 11 Ιανουαρίου.
Ο βασικός στόχος της αλήτ δεν επικεντρώνεται ως κύριο στόχο στον μετανθρωπισμό, ως προωθημένο τεχνολογικά σχεδιασμό, αλλά στην πλήρη καταστροφή του υπάρχοντος πολιτισμού με ταυτόχρονη εξόντωση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων. Τα μέτρα επιβολής δυστοπίας που εφαρμόστηκαν, σκόπευαν (και εξακολουθούν να αποσκοπούν) στην προώθηση και επιβολή του τελικού σχεδίου. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο Τζωρτζ Όργουελ τοποθέτησε χρονικά την δυστοπία που περιγράφει στο έτος 1984. Αυτή τότε πραγματοποιήθηκε και είναι κάτι άλλο, ότι εμείς δεν την αντιληφθήκαμε εγκαίρως.
συνεχίζεται...
Οι μελλοντολόγοι συγγραφείς, που προειδοποίησαν με τα περί δυστοπιών έργα τους, δεν είχαν ως στόχο να περιγράψουν με ακρίβεια επερχόμενες εξελίξεις. Επικαιροποιώντας το δεδομένο, το οποίο είχε ήδη εντοπιστεί στα πλαίσια της κοινωνικής ψυχολογίας, ότι “ενώ οι άνθρωποι έχουν καταστεί ήδη γίγαντες από τεχνολογικής σκοπιάς, παραμένουν πνευματικά νάνοι”, προσπάθησαν να εγείρουν την προσοχή απέναντι σε μια σειρά αρνητικότατες πιθανές εξελίξεις, κάνοντας χρήση φανταστικών σεναρίων για την συνολική ανθρώπινη πορεία, στον βαθμό, που η αυξανόμενη τεχνολογική εξέλιξη βρίσκεται στην διάθεση ενός κακεντρεχούς κατεστημένου, χωρίς αυτή να ελέγχεται και να αξιοποιείται κοινωνικά. Κλασσικό παράδειγμα είναι η καταστροφή θέσεων εργασίας από την καλπάζουσα τεχνολογία αυτοματοποίησης, που έχει οδηγήσει μεγάλο αριθμό ανθρώπων στην ανεργία, στο κοινωνικό περιθώριο, την κατάθλιψη και όλο συχνότερα σε πλήρη αδιέξοδα. Η τεχνολογία όμως δεν είναι αφ' εαυτής αρνητική και οι συνέπειές της εξαρτώνται από την κοινωνική προαίρεση και τον κοινωνικό έλεγχο. Η αυτοματοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας μπορεί εξ ίσου άνετα να απαλλάξει τους ανθρώπους από την ένταση της καθημερινής δουλειάς, προσφέροντάς τους την δυνατότητα για μια πιο φρόνιμη αξιοποίηση του χρόνου τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι προοπτική, που εκθέτει ο Στάνισλαβ Λεμ, να εξελιχθούν σε τέτοιο βαθμό τα ρομπότ, ώστε να αναπτύξουν συναισθηματική ζωή, όπως περιγράφει στο βιβλίο “Ιστορίες με Ρομπότ”, ή να κατασκευαστεί κάποιος υπερυπολογιστής, που θα μπορέσει να αυτονομηθεί και καθυποτάξει την ανθρωπότητα, όπως περιγράφει ο ίδιος συγγραφέας στο “Μολόχ”, ή ο Gustav Meyrink στο “Γκολέμ”, αποτελούν τελείως φανταστικά σενάρια, που βρίσκονται εκτός πάσης πιθανής εξελίξεως. Ο Frank J. Tippler ως πανεπιστημιακός στο Μπέρκλεϋ και στην Οξφόρδη φθάνει στην τερατολογικό ισχυρισμό στο βιβλίο “Physics of Immortality“, ότι “τα ρομπότ στο μέλλον μπορούν να φθάσουν μέχρι τον φωτισμό ενός Βούδα”. Ενώ οι μελλοντολόγοι συγγραφείς προσπάθησαν με φανταστικά προθέματα να προειδοποιήσουν την ανθρωπότητα για πιθανούς επερχόμενους κινδύνους από την ανεξέλεγκτη και διαστροφική εφαρμογή των καλπαζόντων τεχνολογικών εξελίξεων, οι θιασώτες του ρεντουξιονισμού (δες και την αντίστοιχη ανάρτηση στον Διόδοτο) επιχειρούν με τρομοκρατικά σενάρια, να υποβιβάσουν και να εκμηδενίσουν τον ανεπανάληπτο χαρακτήρα της ανθρώπινης ύπαρξης, που θα παραμείνει καθοριστικός για την όποια πορεία των εξελίξεων. Κατά την γνώμη μου, ο όρος “τεχνητή νοημοσύνη” συνιστά άκρατη και σκόπιμη “παρανόηση” των δεδομένων και των μηχανισμών της νοήσεως από τους εξουσιαστές. Μια μηχανή αποτελεί αποτέλεσμα προγραμματισμού. Αυτός αποσκοπεί στον υπολογισμό και των συνδυασμό δεδομένων, ώστε να καταλήγει σε συμπεράσματα και επιλογές. Η νόηση όμως ξεπερνά κατά πολύ τις “στεγνές” λογικές επεξεργασίες. Η νόηση προϋποθέτει την συνείδηση και τις ψυχικές διεργασίες. Αναφορικά με την συνείδηση, παρ' όλη την εξελιγμένη έρευνα σχετικά με τον ανθρώπινο εγκέφαλο και ενώ έχουν εντοπιστεί πλείστα όσα κέντρα, που εδράζονται οι διάφορες αισθητηριακές λειτουργίες, συναισθηματικές καταστάσεις και λογικές επεξεργασίες, δεν έχει εντοπιστεί ακόμη στο ελάχιστο, που εδράζεται η συνείδηση σε εγκεφαλικά πλαίσια. Τουναντίον, έχει εντοπισθεί ικανός αριθμός κυττάρων, που επιτελούν λειτουργίες νευρώνων μέσω συνάψεων τόσο στην περιοχή της καρδιάς, όσο και στο στομάχι. Η λεγόμενη “συναισθηματική νοημοσύνη”, η οποία χαρακτηρίζει την λειτουργικότητα ανθρώπων, που είναι εξελιγμένοι πνευματικά, είναι κάτι άγνωστο στους ρεντουξιονιστές, που δεν μπορούν να την προσεγγίσουν, επειδή δεν διαθέτουν ανάλογη εμπειρία.
συνεχίζεται...
συνέχεια προηγούμενου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά που κατέθεσα στα προηγούμενα σχόλια δεν σημαίνουν, ότι κάποιες δυστοπικές εξελίξεις σε λογοτεχνικά έργα μελλοντολόγων δεν έχουν πραγματοποιηθεί στην πορεία κατά γράμμα. Αυτές όμως αφορούν κυρίως συγκεκριμένες μεθόδους αστυνόμευσης και υποβολής ξένων προς το φυσιολογικό γίγνεσθαι μηνυμάτων στα δεδομένα των κοινωνιών. Προσφάτως απονεμήθηκε το βραβείο της Εταιρείας Λογοτεχνών στην γερμανία σε μια νομικό για την διδακτορική διατριβή της. Στα πλαίσια αυτής της διατριβής συστηματοποιεί η συγγραφέας μεθόδους, βάσει των οποίων μπορούν να εντοπίζονται μέσω του διαδικτύου πρόσωπα, που σχεδιάζουν εγκληματικές πράξεις, ώστε με την προληπτική τους σύλληψη να ματαιώνονται αυτές οι υποτιθέμενα αναμενόμενες ενέργειες. Αυτή όμως η προτεινόμενη πρακτική έχει προβλεφθεί με ακρίβεια από τον Philip Dick στο βιβλίο του „Minority Report“.
https://www.moviepilot.de/movies/minority-report-2
Αναφορικά με το λεγόμενο “δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής” εκτιμώ, ότι έχει επικρατήσει σχετική σύγχυση και νοητική αυθαιρεσία, συχνά για λόγους σκοπιμότητος που έφθασαν ακόμη να εξάγουν συμπεράσματα και για επικείμενο “θερμικό θάνατο του σύμπαντος”. Πέραν από την αναφορά στον Ilya Prigigine, που εντόπισε, ότι υπάρχουν συστήματα που βρίσκονται “μακράν της θερμικής ισορροπίας”, όπως αναφέρει η ανάρτηση, αξίζει να σημειωθεί, ότι οι υπάρχουσες επιστημονικές θεωρίες, που έχουν διαμορφωθεί σχετικά, είναι πολλές και έχουν μεταξύ τους σημαντικές διαφορές. Θεωρώ, ότι δεν είναι δυνατόν να αποδοθούν τα σχετικά νοήματα στα πλαίσια σχολιασμών ή και μιας ανάρτησης. Αυτά που κρατάω γενικότερα είναι τα εξής:
1. Η εντροπία αναφέρεται σε κλειστά συστήματα. Όπως όμως έχει αποδειχθεί στην πορεία, τα συστήματα γενικά κάθε άλλο παρά κλειστά είναι.
2. Η έννοια της θερμικής εντροπίας επεκτάθηκε από πλείστους όσους φυσικούς επιστήμονες στην “μορφοποιητική” εντροπία, η οποία εισάγει την έννοια της πληροφορίας και κατ' επέκταση την έννοια της συνείδησης. Παράλληλη έννοια προς την ν”μορφοποιητική” εντροπία είναι επίσης η “συνεκτική” εντροπία.
3. Ο Πλωτίνος θεωρεί, ότι αυτό που διαμορφώνει τα χρώματα και τις οσμές στην φύση δεν είναι κάποια “μόχλευση”, δηλαδή παρέμβαση μηχανικών, ή ηλεκτροχημικών διαδικασιών, αλλά ο ο “Λόγος”. Αυτή η θεώρηση βρίσκεται πολύ κοντά σε θεωρήσεις της θεωρητικής φυσικής.
4. Εάν θεωρήσουμε, ότι η εντροπία κυριαρχεί ως βασικός νόμος στα υπάρχοντα συστήματα, ότι δηλαδή ο βαθμός οργάνωσης και συνοχής τους βρίσκεται σε μόνιμα φθίνουσα πορεία, θα αποδώσουμε γενικά αρνητικό πρόσημο στην φύση των εξελίξεων. Ο βασικός νόμος όμως του σύμπαντος είναι η Θεία Χάρις, καθότι “τα πάντα Λόγου συνέχονται”. Γι αυτό ισχύει η αρχή: “Όπου βούλεται Κύριος καταργείται πάσα φύσεως τάξις”. Μελετούμε την φύση, ορμώμενοι από φιλομάθεια και με διάθεση να θέσουμε τους φυσικούς νόμους στην υπηρεσία των ανθρώπων, όμως μονίμως ανεωγμένοι στην ζωοποιό δύναμη της αγάπης και της φιλανθρωπίας, ως υπερκείμενες αρχές, που στα πλαίσια της Χάριτος αποκαλύπτουν το Κάλος και το Νόημα της Δημιουργίας.
Φίλε Διονύση,
Διαγραφήμε συγκίνησε η τελευταία σου παράγραφος, η οποία δεν απέχει καθόλου από το μεγαλύτερο μέρος των συμπερασμάτων που αποκόμισα βλέποντας το 2011 την εσχατολογική ταινία "Το άλογο του Τορίνο" (όλη η ταινία με ελλην.υπότιτλους στο youtube, εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=VwiLLBLDbGc ). Ακύρωση της ύπαρξης, απουσία σύμπαντος, αν ακυρωνόταν μέσα μας και στο νου μας, η ύπαρξη του Θεού Λόγου. (Προσωπικά, όταν πρωτοείδα αυτή την ταινία 2-3 φορές, αποφάσισα πως ό,τι άλλο κινηματογραφικό δω στην υπόλοιπη ζωή μου.. θα είναι απλώς για να περνά η ώρα. Κι εξακολουθώ να το πιστεύω).
Ευχαριστώ για άλλη μια φορά για την ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ σου κατάθεση καθώς και για την αναβάθμιση που προσδίδει ο λόγος σου στο ιστολόγιο αυτό.
Φίλε Κώστα,
Διαγραφήεγώ σε ευχαριστώ για την σημαντική πλατφόρμα, που έχεις με ακούραστη εργασία δημιουργήσει, ώστε να μπορούμε να συμμετέχουμε δεκάδες άνθρωποι εδώ. Τα ιστολόγια αναβιθμίζονται ή όχι αποκλειστικά από το ήθος που τα διέπει. Οι υπόλοιποι, απλά ως κηπουροί της ενημέρωσης, διανθίζουμε τα περιβόλια της διαδικτυακής συνεύρεσης, αφαιρώντας βήμα προς βήμα την πρωτοβουλία από τις χωματερές των μαζικών μέσων.
Δεν μπορουμε να παρακαμψουμε ευκολα το MATRIX ακομα και αν αναλυσουμε και την παραμικροτερη λεπτομερεια!!!! Κατα μια εννοια οσο πιο επιθετικα αναλυουμε των "εξω κοσμο" τοσο μπορει να ξεστρατιζουμε απο την αληθεια!! Οταν "θεατρο των πεντε αισθησεων ειναι ο κοσμος" γραφει καπου στην ΑΣΚΗΤΙΚΗ ο Νικος Καζαντζακης.Πριν απο αυτον και πολλοι αλλοι ειπαν τι ιδιο η κατι παραπλησιο.Ο Πλατωνας μιλησε για τις ιδεες-σκιες που αχνοφαινονται μεσα στην σπηλια ως αντανακλασεις και παραγωγα του φωτος-αληθειας.Ο Σοπενχαουερ θεωρουσε οτι αυτο που συγκροτει την υπαρξη ειναι η παρασταση του κοσμου μεσω των αισθησεων και η ταυτοχρονη αυτοκλητη βουληση του υποκειμενου να αναλυσει να οργανωσει και να στοιχειοθετησει ολες αυτες τις παραστασεις(βλ.το βιβλιο του Ο ΚΟΣΜΟΣ ΩΣ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΩΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ).Ο Μπερκλευ (πολυ γενικευοντας τον) θεωρουσε οτι ο κοσμος ειναι κατι σαν ονειρο(MATRIX) και δεν υφισταται πραγματικα.Οι διαλογοι του Υλα και του Φιλονου στο βιβλιο του ΔΙΑΛΟΓΟΙ ειναι χαρακτηριστικοι. Εσχατως στα πιο προσφατα χρονια του 20ου και 21ου αιωνα ειδικα μετα τον Χαιζεμπεργκ τον Αινσταιν τον Πλανκ κλπ και η φυσικη επιστημη μιλησε και αυτη για τις πολλαπλες διαστασεις της υλης-ενεργειας στην φυση και την αντιστοιχια με αυτο που η ανθρωπινη νοηση τεινει αδιεξοδα να κατανοησει ως πραγματικοτητα.Τι ειναι πραγματικοτητα?Ειναι αυτο που ειναι πλησιεστερο στην αληθεια.Τι ειναι αληθεια?Ειναι η πεμπτουσια της νοησης, τροπον τινα το κυριο κατηγορημα και χαρακτηριστικο της.Ο νους ειναι απαρασαλευτα ταγμενος στην εξατομικευμενη και αεναα αναζητουμενη αληθεια.Την δικια του αληθεια.Θελει να μαθει να νοιωσει.Ζηταει την επιγνωση και ακομα πιο περα.Φλεγεται για να κατανοησει.Προκειται για ενστικτο- ορμη.Ακριβως οπως και το ενστικτο-ορμη για ανανεωση και διατηρηση του ειδους.ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΕΙΔΕΝΑΙ ΟΡΕΓΕΤΑΙ ΦΥΣΙΣ ελεγε ο Αριστοτελης.....(συνεχιζεται)
ΑπάντησηΔιαγραφή.....Σε σπανιες στιγμες νηφαλιοτητας και περισκεψης οταν ο νους υπεριπταται αποκομμενος απο καθε βιωτικη μεριμνα απο καθε επιθυμια και απο καθε σκοπιμοτητα και ειδικοτερα οταν ενωπιον των αστρων ο ανθρωπος μονος και αθωος ως βρεφος ανοιγει τα ματια της ενορασης του διαισθανομαι οτι μονο τοτε ΑΡΧΙΖΕΙ να βλεπει.....Βλεπει ας πουμε οτι πραγματι ο κοσμος ειναι μια επικη ταινια και ενα θεατρο των 5 αισθησεων του.Οτι προσλαμβανει απ αυτες τις αισθησεις (οπως ο κυριαρχος νους αντιλαμβανεται τις παραστασεις τους) ειναι η αληθεια του.Ο κοσμος του ειναι το βουισμα της μελισσας, το απεραντο γαλαζιο των ωκεανων, ειναι το χαδι των γονεων του, η μυρωδια απο το οργωμενο χωραφι και η γευση των φρουτων!!Ο νους κυριαρχος ειναι αυτος που ενορχηστρωνει τις παραστασεις και τις παραγωγες των αισθησεων.Ο ιδιος νους ομως αναρωτιεται και λεει;Τι θα συνεβαινε αραγε στο αντιληψιακο επιπεδο και στην προσληψη της προιουσας αληθειας αν αντι των 5 αισθησεων ο ανθρωπος διεθετε 6 η 7 η 8 η η 1000 η1000000 η απειρες αισθησεις????Αραγε ποια θα ηταν η κοσμοαντιληψη του ανθρωπου οταν θα ειχε τοσες πολλες αισθησεις και απροσμετρητες παραστασεις????Μονο η φαντασια ως διακριτη εξουσια του νου εδω μπορει να δωσει τις πιστοτερες εκδοχες.Μονο να φανταστουμε μπορουμε πως θα ηταν ο κοσμος αν ειχαμε ολες αυτες τις προσλαμβανουσες των πολλαπλων αισθησεων και την μεθεξη ολων αυτων των παραστασεων.Η λεγομενη 6η αισθηση η αισθηση της ενορασης για πολλους ειναι η αυτη που αναπτυσσεται οταν οι 5 συμβατικες αδυνατουν να εξηγησουν το ΟΛΟΝ αδυνατουν να ικανοποιησουν τον αδηφαγο αττιθασο και ανικανοποιητο νου.Απο πολυ παλια τα ανυπερβλητα συνορα των 5 αισθησεων δημιουργησαν την αναγκη της διανοητικης αποδρασης, της παρακαμψης των περιορισμων και την εκ τεθλασμενης ικανοποιηση της αδηφαγιας του ΕΙΔΕΝΑΙ.Τα ψυχοτροπα παραισθησιογονα ,η μαγεια, ο διαλογισμος η θρησκευτικη εκστατικη αποδραση και πολλες φορες και η ιδια η τρελλα ηταν και ειναι οι επικες προσπαθειες του ανθρωπου να ξεφυγει απο τα ορια και να ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ. Αισθηση ας πουμε θα ηταν να βλεπουμε ενα αστρο και αυτοματα να μαθαινουμε την αποσταση του απο μας.Αισθηση θα ηταν να ακουμε μια εκρηξη και αθτοματα να γνωριζουμε την ισχυ της.Αισθηση θα ηταν να αγγιζουμε ενα αντικειμενο και να μαθαινουμε ακαριαια την χημικη του συνθεση(κλπ,κλπ,κλπ).Ο ιδιος ο νους μπορει να αποφανθει οτι ΣΙΓΟΥΡΑ η απεικονιση του πραγματικου κοσμου (του κοσμου των απειραριθμων εκδοχων) με την συνδρομη πανω απο 5 αισθησεων θα ηταν ΑΠΕΙΡΩΣ πιο αξιοπιστος απο τη υπαρχουσα απεικονιση.Θα ηταν μια πραγματικοτητα μακραν πολυ πλησιεστερη προς το ΥΠΑΡΧΟΝ και στο ΕΙΝΑΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Πάντες ἄνθρωποι τοῦ εἰδέναι ὀρέγονται φύσει» Κάνω την διόρθωση γιατί με το "φύσις" αλλάζει νοηματικά.
Διαγραφή