Η ευρωπαϊκή "υποταγή" στις ΗΠΑ θα παραταθεί για έναν αιώνα αν η Μόσχα χάσει στην Ουκρανία, σύμφωνα με τον Εμανουέλ Τοντ, κορυφαίο Γάλλο ιστορικό.
Μια ήττα της Ουκρανίας θα αποτελούσε νίκη για όλη την Ευρώπη, υποστήριξε ο Εμανουέλ Τοντ, ιστορικός, ανθρωπολόγος, δημογράφος, κοινωνιολόγος και πολιτικός επιστήμονας στο Εθνικό Ινστιτούτο Δημογραφικών Σπουδών στο Παρίσι, σε συνέντευξή του στο ιταλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Corriere di Bologna που δημοσιεύθηκε την Τρίτη.
Σύμφωνα με τον Τοντ, ο οποίος έχει τονίσει ότι δεν είναι ρητός υποστηρικτής της Μόσχας, εάν η Ρωσία χάσει στη σύγκρουση στην Ουκρανία, αυτό θα επέτρεπε "την παράταση της ευρωπαϊκής υποταγής στους Αμερικανούς για έναν αιώνα".
Ο κορυφαίος διανοούμενος έχει υποστηρίξει ότι η Ευρώπη έχει ουσιαστικά αναθέσει την εκπροσώπηση της Δύσης στις ΗΠΑ και έκτοτε πληρώνει τις συνέπειες. Υποστηρίζει στη συνέντευξη ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα για να αλλάξει αυτό το γεγονός αυτή τη στιγμή λόγω της συνεχιζόμενης σύγκρουσης στην Ουκρανία, αλλά υποδηλώνει ότι η έκβασή της θα "κρίνει τη μοίρα της Ευρώπης".
"Αν, όπως πιστεύω, οι ΗΠΑ ηττηθούν, το ΝΑΤΟ θα διαλυθεί και η Ευρώπη θα μείνει ελεύθερη", δήλωσε ο Τοντ στο πρακτορείο, σημειώνοντας ότι είναι απίθανο η Ρωσία να αναγκαστεί να επιτεθεί στρατιωτικά στη Δυτική Ευρώπη μετά την εγκατάστασή της στον ποταμό Δνείπερο.
Η Ρωσία δεν θα έχει ούτε τα μέσα ούτε την επιθυμία να επεκταθεί μόλις ανασυγκροτηθούν τα σύνορα της προκομμουνιστικής Ρωσίας. Η ρωσοφοβική υστερία της Δύσης, η οποία φαντασιώνεται την επιθυμία για ρωσική επέκταση στην Ευρώπη, είναι απλώς γελοία για έναν σοβαρό ιστορικό", δήλωσε.
"Ορισμένοι δυτικοί ηγέτες έχουν εκφράσει τους τελευταίους μήνες ανησυχίες ότι αν επιτραπεί στη Ρωσία να νικήσει την Ουκρανία, θα βάλει τελικά στο στόχαστρό της άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η Μόσχα, ωστόσο, έχει επανειλημμένα τονίσει ότι δεν έχει καμία πρόθεση να επιτεθεί σε άλλες χώρες μόλις επιτύχει τους στόχους της στην Ουκρανία. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν απέρριψε τις συζητήσεις περί "ρωσικής απειλής" ως "ανοησίες" που διακινούνται από τις δυτικές κυβερνήσεις για να τρομάξουν τον ευρωπαϊκό πληθυσμό προκειμένου να τους "αποσπάσουν πρόσθετα έξοδα".
Η Κούβα έκανε αίτηση να γίνει κράτος-εταίρος των BRICS
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://iskra.gr/i-kouva-ekane-aitisi-na-ginei-kratos-etairos-ton-brics/
Άσχετο με την ανάρτηση (ΔΕΝ ακούω πλέον "ειδικούς"), αλλά πιστεύω ότι αξίζει να διαδοθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφή"ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΕΞΕΦΤΕΛΙΣΕ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ"
https://nikolaosanaximandros.gr/stratodikeio-ekseftelise-ta-politika-dikastiria/
"Τό δικαστήριο μέ αὐτή τήν ἱστορική ἀπόφαση ἀποδέχθηκε ὅτι τά ἐμβόλια τοῦ κορωνοϊοῦ προκαλοῦσαν βλάβη, ὅτι εἶχαν παρενέργειες καί ὅτι δέν ἦσαν σωτήρια, ἀφοῦ δέν ἀπέτρεπαν τήν νόσηση."
Μιλάμε για ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ και ελπίζω να το αξιοποιήσει και ο Κος Αντωνιάδης που δίνει τον αγώνα του για ΟΛΟΥΣ μας.
Διός Κούρος
Τι έγινε ρε παιδιά; ακούγεται στο αμερικα ότι κατηγορείται ο άντρας της μπιγιονσε για κύκλωμα παιδεραστίας..... Γίνονται τέτοια πράγματα; άπαπα 😜
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλευθερία Αγωνιζομενη
Υ. Σ. Νομίζω ότι ταιριάζει με το θέμα, δεν νομίζετε;
Ο Emmanuel Todd είναι ένας από τούς κορυφαίους βαθυστόχαστους αναλυτές τού γεωπολιτικού γίγνεσθαι, παρόλο που η φήμη του δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε το βιβλίο του, που εκδόθηκε το 2002 με τίτλο “Ένας Επικήδειος Λόγος για την Παγκόσμια Ηγεμονία των ΗΠΑ. Στο βιβλίο αυτό ο Todd διαμόρφωσε τον πυρήνα τής σκέψης του, που αφορά την συνεχή κατιούσα τής δυτικής ηγεμονίας. Όταν μεταφράστηκε αυτό το βιβλίο το 2004 στα γερμανικά, έτυχε λόγω τού ερεθιστικού τίτλου του να το μελετήσω, όπως και πολλοί άλλοι. Τα όσα εξέθετε σε αυτό, ηχούσαν περισσότερο ως ευσεβείς πόθοι, παρά ως υπό εξέλιξη απτές πραγματικότητες. Ήταν η εποχή, που οικονομική επέκταση τού δολαρίου κάλπαζε με γοργούς ρυθμούς, η εισροή εισοδήματος από το εξωτερικό στα παρασιτικού τύπου ταμεία τού τουρμποκαπιταλισμού στις ΗΠΑ αυξανόταν κάλπαζε, ενώ η στρατιωτική επιβολή τής πολεμικής μηχανής τους σάρωνε τις μικρές χώρες την μια μετά την άλλη. Όσο αφορά την Ρωσία, ο Διοίκηση Πούτιν βρισκόταν ακόμη μόλις δυο χρόνια στα πράγματα και ενώ είχαν διατυπωθεί επαρκώς οι προθέσεις της, δεν είχαν φανεί οι πρακτικές επιτυχίες αυτών των στοχεύσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας όμως ξανά αυτό το βιβλίο πριν ένα χρόνο, κατέστη φανερό, ότι ο Todd πέτυχε να διαμορφώσει με αριστοτεχνικό τρόπο ρηξικέλευθες εκτιμήσεις και να προβλέψει με μοναδική διορατικότητα μη αναμενόμενες εξελίξεις. Με ένα σχετικά σύντομο βιβλίο 253 σελίδων εστιάζεται ο συγγραφέας σε λίγα δεδομένα, τα οποία όμως επιτελούν καθοριστικό ρόλο και σε συνδυασμό με την αποτίμηση λίγων αλλά καθοριστικής σημασίας μεγεθών, κατάφερε ο συγγραφέας να προδιαγράψει την επερχόμενη κατηφόρα τής δύσης.
Η κριτική τού Todd προχωράει πολύ βαθύτερα από αυτήν που διεξήγε ο Paul Kennedy στο βιβλίο “Η Άνοδος και η Πτώση των Υπερδυνάμεων” („The Rise and Fall of Superpowers“) το 1987. Συγγράφοντας 15 χρόνια αργότερα από τον Kennedy, ο οποίος εντόπισε ότι ο κίνδυνος για την ηγεμονία των ΗΠΑ προερχόταν κυρίως από την κόπωση λόγω τής υπερβολικής της επέκτασης, που περιλάμβανε τεράστιες πολεμικές δαπάνες και ένα πλέγμα στρατιωτικής παρουσίας σε πλείστες όσες περιοχές τής υφηλίου, ο Todd είχε στην διάθεσή του τις εξελίξεις που ακολούθησαν, ώστε να εκτιμήσει μια πληθώρα περισσότερων δυσμενών παραγόντων που προέκυψαν.
Συνεχίζεται...
Συνέχεια προηγούμενου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ συγγραφέας ανέτρεψε ανελέητα την θέση τού Francis Fukuyama σχετικά με το “Τέλος τής Ιστορίας”, που προέβλεπε λήξη των συγκρούσεων εφόσον είχε επιβληθεί διεθνώς αυτό που ο Fukuyama θεωρούσε “δημοκρατία”. Για τον Todd ήταν ορθότερη η εκτίμηση τού Samuel Huntington, που προέβλεπε “σύγκρουση των πολιτισμών”, στηρίζοντας όμως την πρωτότυπη επιχειρηματολογία του σε μια τελείως διαφορετική εξέλιξη που είχε συντελεστεί, ως αφετηρία των επερχόμενων συγκρούσεων, . Καθοριστική ήταν γι αυτόν η διάχυση τής βασικής και μέσης εκπαίδευσης στις χώρες τού τρίτου κόσμου, η οποία συνέβαλε να ξεπεράσουν οι άνθρωποι παρωχημένες απολυταρχικές αντιλήψεις και να στραφούν προς δημοκρατικούς τρόπους διακυβέρνησης. Αντιθέτως, στις ανεπτυγμένες χώρες, αυτό το στάδιο είχε ολοκληρωθεί ήδη και είχε δοθεί έμφαση στην ανώτατη εκπαίδευση. Μέσω αυτής όμως είχαν προκύψει κάστες “ειδικών”, που είχαν σχηματίσει γραφειοκρατικές ομάδες, που έτειναν να επιβληθούν στους λιγότερο ικανούς, ενισχύοντας την τάση για επιβολή ολιγαρχίας με “δημοκρατικό” μανδύα. Έτσι, ενώ το ανεπτυγμένο κέντρο είχε οικειοποιηθεί το προνόμιο τής δημοκρατίας απέναντι στις τριτοκοσμικές χώρες πιο πριν, η αντίθεση είχε μετατραπεί στην συνέχεια σε σύγκρουση των ολιγαρχιών τού κέντρου με τα ανερχόμενα δημοκρατικά αισθήματα των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών.
Ισχυρή κριτική άσκησε ο Todd και στον Brzezinsky. Η “Μεγάλη Σκακιέρα” ήταν από χέρι χαμένη υπόθεση, διότι φιλοδοξούσε ματαίως να διαλύσει την Ρωσία, η οποία είχε ανάγει το σκάκι σε εθνικό σπορ. Ο Todd αφιέρωσε στο βιβλίο του ένα κεφάλαιο στην Ουκρανία, τεκμηριώνοντας, ότι η ενσωμάτωση αυτής τής χώρας στο δυτικό μπλοκ, που είχε θέσει ως στρατηγικό στόχο ο Brzezinsky στο βιβλίο του, είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί ενάντια στους Ρώσους. Κατά συνέπεια, τα όσα εκτίθενται σε αυτήν την ανάρτηση, είναι η απόληξη θέσεων που διατυπώθηκαν πριν από 22 χρόνια, στα πλαίσια άκρως πρωτότυπων και ριζοσπαστικών προβλέψεων.
Ένα σημαντικότατο φαινόμενο, που επειδή δεν είχε εκδηλωθεί ακόμη τότε, δεν απασχόλησε τον Todd στο βιβλίο του, είναι η ένεση στην παράταση τής υπό κατάρρευση ηγεμονίας τους που πέτυχαν οι ΗΠΑ με την επιβολή τής ψηφιακής τεχνολογίας παγκοσμίως. Η ενασχόληση με αυτήν την προβληματική αποτελεί μια πρώτης τάξεως πρόκληση για κάθε αναλυτή, που φιλοδοξεί να προχωρήσει στα αχνάρια που χάραξε ο Todd, προεκτείνοντας τις συνέπειες τής σκέψης του στα πρόσφατα δεδομένα.