Γιατί μας συμφέρει να κερδίσει ο Τράμπ!

Σχόλιο από τον Πύρινο Λόγιο

 

Οι εκλογές των ΗΠΑ, δεν έχουν μόνο ιδιαίτερη σημασία για τους Αμερικανούς, που βρίσκονται μισό βήμα πριν την...ολική παράκρουση! Έχει τεράστια σημασία τόσο για την ΕΕ, όσο ειδικά για εμάς τους Έλληνες, που δεν προσκυνάμε τους αντίχριστους Διεθνιστές!

 

Η Αμερική, ουδέποτε ήταν...χώρα αγαπητή, τουλάχιστον όσον αφορά εμένα. Το καλό της υπόθεσης, είναι ότι μαζί με εμένα, συμφωνούν κι άλλα...δυό-τρία εκατομμύρια Έλληνες. Επομένως, μάλλον βρίσκομαι στην...σωστή πλευρά της Ιστορίας.

Η επίδραση των Αμερικανών και της πολιτικής τους απέναντι στην Ελλάδα, ήταν σε απόλυτα πλαίσια καταστροφική. Ποιός δεν θυμάται τις παρανοικές τους επιδιώξεις στον καιρό του εμφυλίου, στο Κυπριακό θέμα αργότερα, στην εγκαθίδρυση μιας στυγνής δικτατορίας ή - ακόμη περισσότερο, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πάντοτε ο αμερικανικός παράγων ήταν ο ρυθμιστής τόσο της εξωτερικής μας πολιτικής, όσο ακόμη των πολιτικών επιλογών των Ελλήνων, όσον αφορά την διακυβέρνηση τους.

Επομένως, όσοι δεν συμπαθούμε τους αμερικανούς, έχουμε κάθε λόγο να αισθανόμεθα έτσι.

Προχωρώ παρακάτω.

Πάντα οι εκλογές στην Αμερική, ήταν θέμα συζήτησης, ακόμη και προβλέψεων, στις συναθροίσεις των Ελλήνων. Στα καφενεία, στα εστιατόρια, σε χώρους ανοικτούς ή κλειστούς. Μάλιστα, πολλές φορές τα...αίματα άναβαν, αν υπήρχε συζήτηση που αφορούσε την επίδραση του αμερικανισμού.

Σήμερα όμως, τα πράγματα είναι παντελώς διαφορετικά από εκείνες τις...ρομαντικές εποχές. Σήμερα, ο αμεικανισμός είναι σαν...σήμα κατατεθέν για τους μεταλλαγμένους νεο-Έλληνες. Δεν υπάρχει έκφανση, στην οποία να μην διακρίνεται η επίδραση του αμερικανισμού στην ελληνιηκ κοινωνία, κυρίως των νέων ηλικιών.

Μιλάνε όπως οι αμερικάνοι, εκφράζονται όπως αυτοί, χρησιμοποιούν λέξεις όπως αυτοί, δρούν και αντιδρούν όπως αυτοί και γενικότερα, θα μπορούσαμε να πούμε, ζούν όπως αυτοί, λόγω βεβαίως και του...επαίσχυντου μιμιτισμού που μας διακρίνει ανέκαθεν. Οπότε, ότι αναφέρουμε σήμερα σε αυτό το σχόλιο, έχει να κάνει ΚΑΙ με αυτόν το παράγοντα.

Ναί, βεβαίως μας αφορά και το εκλογικό αποτέλεσμα αυτής της τρομακτικής σύγκρουσης των δυο παρατάξεων που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, μιας και η κατάσταση των πραγμάτων εκεί, μόνο...ηρεμία δεν εκφράζουν.

Ο Ντόναλντ Τράμπ, από τη μεριά του, ως υποψήφιος του Ρεμπουπλικανικού κόμματος, αντιπροσωπεύει τον παλαιό αμερικανισμό. Και συγκεκριμένα, αντιπροσωπεύει την πάλαι ποτέ "πουριτανική" Αμερική, η οποία ήταν η κυρίαρχος χώρα του πλανήτη και η οποία στεκόταν πάνω στις παραδόσεις και τις αρχές των δύο πρώτων αιώνων της υπάρξεως της.

Δεν θα ήμουν μάλιστα καθόλου σε λάθος γραμμή, αν έλεγα πως το - ελληνικό καθαρά - δόγμα του συνθήματος "Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια", είναι η απόλυτη εικόνα αυτού που αντιπροσωπεύει ο Τράμπ. Πράγματι, ο Τράμπ, ως καθαρός Πρεσβυτεριανός Χριστιανός (η άλλη έκφραση του Λουθηρανισμού), πιστεύει πράγματι πως "ο Θεός, σώζει την Αμερική" και πως ο Χριστός είναι ο Σωτήρας. Και ως τέτοιος, είναι κυριολεκτικά "βαμμένος" με τα χρώματα του πατριωτισμού και ασφαλώς, λάτρης της οικογένειας, την οποία και θεωρεί ως τον θεμέλιο λίθο για την πρόοδο ενός κράτους. Και πάνω σε αυτό το δόγμα, στηρίζει τον πολιτικό του λόγο. Μισεί με πάθος τους "Δημοκρατικούς" και πιστεύει πως αυτοί είναι και η αιτία της κατρακύλας που έχει πάρει η χώρα. Τους θεωρεί ως "κομμουνιστές" (ένα δίκιο όσο νάναι, τό 'χει εδώ), ως μιάσματα, διεφθαρμένους και άθεους, που σκοπό έχουν ννα δημιουργήσουν μια στυγνή δικτατορία στη χώρα της ελευθερίας, όπου κανείς δεν θα επιτρέπεται να έχει...διαφορετική άποψη και ότι ο πλούτος που διαχειρίζονται οι δημοκρατικοί, πάει στα χέρια των ακραιφνής ολιγαρχών.

Από την άλλη, στέκεται η Καμάλα Χάρρις. Μια στεγνή από αισθήματα αντιπρόσωπος του "Δημοκρατισμού", δηλαδή του κόμματος που ανέκαθεν - πλήν Τζ. Κένεντυ - αντιπροσώπευε αυτό που σε απλά ελληνικά λέμε "ό,τι θέλει ο ...λαός". Ο "Δημοκρατισμός", είναι επί της ουσίας ένα δόγμα, που σκοπό του είχε να ...χαϊδεύει πάντα ακόμα και τα ...πιο ποταπά ένστικτα του λαού. Ό,τι ήθελε ο...λαός, έπρεπε να το έχει.

Λεφτά τσάμπα; Βεβαίως!

Δουλειά χωρίς...κόπο; Ασφαλώς!

Σεξουαλική απελευθέρωση; Απαραιτήτως!

Χειραφετημένη γυναίκα; Εννοείται!

Νομιμοποίηση αμβλώσεων; Βεβαιότατα! Το σώμα της κάθε γυναίκας είναι δικό της και το κάνει ό,τι θέλει!

Θρησκεία; Χμμμ... Ό,τι συμφέρει τον καθένα σας! Κι επειδή ο Χριστιανισμός έχει...κανόνες που δεν είναι και τόσο...λαοφιλείς, ας τον κάνουμε πιο...λάιτ ή ας τον εξαλείψουμε καλύτερα, μιας και δε βολεύει!

Δικαιώματα; Ασυζητητί! Δικαίωμα έχει ακόμη και το...κατοικίδιο σας, που μπορείτε άνετα να το καταστήσετε και ως...μοναδικό σας κληρονόμο! Πόσω δε μάλλον εσείς! Οποιδήποτε τάση έχετε, ακόμη και σεξουαλική, θα υπάρχει νόμος για εσάς που θα σας προστατεύει! Είστε ομοφυλόφιλοι; Σας αγαπάμε και σας νομιμοποιούμε! Είστε αμφίφιλοι; Δεκτότατοι! Είστε μήπως...παιδόφιλοι που λατρεύετε να...χαιδεύετε τα μικρά παιδάκια; Μη στενοχωριέστε, θα είστε οι επόμενοι που θα νομιμοποιηθείτε! Εξ άλλου, τα παιδάκια...λατρευουν να τα χαιδέυετε εκεί που...θέλετε εσείς, εμείς θα σας το απαγορεύσουμε; Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να το κάνουμε αυτό, είστε κι εσείς μέλη της κοινωνίας, θα το τακτοποιησουμε το ζήτημα! (Οπρα Γουΐνφρει: "Δεν είναι κακό να χαιδεύουν (οι παιδόφιλοι) το πέος των μικρών αγοριών, τους προκαλεί ευχαρίστηση")

Μετανάστες; Μα τι λέτε, σαφέστατα! Όλοι οι λαοί του...κόσμου ενωμένοι σε μια Αμερική που είναι η χώρα της Επαγγελίας για...όλους! Όλοι οι - καλοί ή κακοί, δεν έχει σημασία - χωράνε κι αν μάλιστα τους δωθεί και η πολυπόθητη "υπηκοότητα", θα γίνουν και οι αυριανοί στρατιώτες μας!

Ακριβώς αυτόν τον "Δημοκρατισμό" αντιπροσωπεύει η Καμάλα. Και μάλιστα, στην πιο ακραία του μορφή. Στην μορφή του ίδιου του Διεθνισμού, όπως τον αντιλαμβάνονται οι πιο ακραίοι και παρανοϊκοί άνθρωποι που γέννησε ποτέ ο πλανήτης: Τα μέλη του WEF, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, το Ίδρυμα Σόρος, το Ίδρυμα Ροκφέλλερ, η Τριμερής Επιτροπή...

Η Καμάλα Χάρρις, έδειξε από ...νωρίς τις προθέσεις της, αγκαλιάζοντας την αθεΐα και θωπεύοντας την ανωμαλία, δημιουργώντας...παροξυσμό στους οπαδούς του "Δημοκρατικού Κόμματος". Στην πρώτη περίπτωση, έδειξε την πόρτα της...εξόδου σε έναν ακροατή του πλήθους που ...τόλμησε να ξεστομίσει ότι "ο Χριστός μας σώζει μόνο", λέγοντας του με χαιρεκακία ότι "Λυπάμαι φίλε μου, αυτό που ζητάς θα το βρείς δυό τετράγωνα πιο κάτω (είχε όντως εκκλησία δυό τετράγωνα πιο κάτω), όχι εδώ πέρα", μέσα σε ζητωκραυγές.

Στην δεύτερη περίπτωση, έχει φέρει κοντά της ως συνοδοιπόρους της, μεταξύ άλλων την Οπρα Γουίνφρει, δηλωμένη υποστηρίκτρια της νέας "Σεξουαλικής Αγωγής" που διδάσκεται στα σχολεία και που έχει αναστατώσει γονείς και κηδεμόνες και την Τζένιφερ Λόπεζ (φώτο αριστερά), για την οποία πριν λίγες μέρες αποκαλύφθηκε πως ...ελάμβανε μέρος ολόγυμνη σε σεξουαλικά πάρτυ που διοργάνωνε ο παιδόφιλος και δολοφόνος Puff Dady και που μάλιστα σε αυτά, κυκλοφορούσαν ανάμεσα και...ασυνόδευτα παιδάκια!

Τι συμβαίνει μέχρι τώρα στην κατάσταση των πραγμάτων

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων 5 ημερών, η κατάσταση σε όλες τις πολιτείες έχει ξεκαθαρίσει, πλην τριών: Μίτσιγκαν, Ουισκόνσιν και Πενσυλβάνια. Οι Realclearpolitics, 270 to Win και FiveThirtyEight – δίνουν οριακό προβάδισμα Χάρρις σε Μίτσιγκαν και Ουισκόνσιν και οριακό προβάδισμα Τραμπ στην Πενσυλβάνια.

Τι  γίνεται εάν αυτές οι προβλέψεις για τις 3 κρίσιμες πολιτείες επαληθευτούν;

Εκλέγεται πρόεδρος ο Τραμπ.

Διότι, για να εκλεγεί η Χάρρις, πρέπει υποχρεωτικά να κερδίσει και τις τρεις.

Αλλά για να εκλεγεί ο Τραμπ πρέπει να κερδίσει μόνον μία από τις τρεις. Αυτός είναι και ο λόγος που, παρότι ο αγώνας είναι εντελώς αμφίρροπος, ο Τραμπ έχει ένα προβάδισμα να εκλεγεί πρόεδρος.

Παρά ταύτα, ο Τράμπ έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να βγεί πρόεδρος. Κι αυτό διότι υπάρχουν και άλλα δύο σημάδια που δείχνουν πως η κούρσα των δύο, έχει έναν ελαφρώς προπορευόμενο, τον Τραμπ.

Πρώτον, μόνο το 28% των Αμερικανών πιστεύει πως η χώρα κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, ενώ το συντριπτικό 72% πιστεύει πως οι ΗΠΑ βαδίζουν προς τη λάθος κατεύθυνση.

Εξ άλλου, ουδέποτε στην ιστορία δεν κέρδισε απελθών πρόεδρος εκλογές, έχοντας απέναντί του αρνητική εικόνα για τη διακυβέρνησή του. Βεβαίως η Χάρρις δεν ήταν πρόεδρος, ήταν όμως αντιπρόεδρος και εκ των πραγμάτων κρίνεται ως συνυπεύθυνη με τον Μπάιντεν. Αυτή η εικόνα είναι μια βασική πολιτική παράμετρος  που δείχνει πως ο Τραμπ κινείται σε ένα πολιτικό περιβάλλον που τον ευνοεί.

Επίσης, τα δύο ζητήματα που συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό ενδιαφέροντος για τις εκλογές είναι η οικονομία και το μεταναστευτικό. Και στα δύο υπερέχει σαφώς ο Τραμπ της Χάρρις σε ποσοστά, περίπου 60-40. Αντιστρόφως, η Χάρρις προηγείται 60-40 στα ζητήματα των αμβλώσεων και της προστασίας των "θεσμών" (Woke agenda, ΛΟΑΤΚΙ+ κλπ) τα οποία όμως βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις ενδιαφέροντος για τους Αμερικανούς- κάτω από 10%, τη στιγμή που οικονομία και μεταναστευτικό βρίσκονται γύρω στο 40%.

Οπότε, από πολιτική άποψη, η εκστρατεία επανεκλογής του Τραμπ βαδίζει πάνω σε σταθερό έδαφος, ενώ αντίθετα της Χάρις βαδίζει πάνω σε ναρκοπέδιο.

 

Γιατί είναι προς το συμφέρον μας η εκλογή Τράμπ

Ένας ΠΡΩΤΟΣ λόγος, είναι ότι...θα συμβάλει τα μάλα η εκλογή του στο να πέσει επιτέλους το βδελυρό Ψευτορωμαίϊκο. Ο Μητσοτάκης και ο συρφετός του, δεν είναι καθόλου αρεστοί στον ευθυτενή και ...παραδοσιακό Τράμπ, ο οποίος στο άκουσμα του ονόματος του σημερινού πρωθυπουργού, βγάζει φλύκταινες. Αυτό και μόνο, θα αναγκάσει το εναπομείναν πολιτικό σύστημα να εναρμονιστεί με την νεά κατάσταση στην Αμερική.

Ένας ΔΕΥΤΕΡΟΣ λόγος, είναι ότι θα τα...βάλει σε κάθετη επίθεση με τους δισεκατομμυριούχους διεθνιστές, όπως ο Σόρος επί παραδείγματι. Δεν ξέρω πώς θα διαχειριστεί τους παροικούντες του WEF και κυρίως τον ίδιο τον Σβάμπ, αλλά είναι βέβαιη η σύγκρουση του με το σατανικό ιερατείο.

Ένας ΤΡΙΤΟΣ λόγος, είναι ότι θα...ξεκινήσει αυτός τον Γ'ΠΠ, όπου και θα καθαρίσει κυριολεκτικά η ήρα απ το στάρι. Ο πόλεμος αυτός, όσο κι αν ακούγεται τρομακτικό ή σωβινιστικό, είναι η ΜΟΝΗ σωτηρία για το Γένος μας και όχι μόνο. Μέσω αυτού του πολέμου, ο κόσμος θα απαλλαγεί (προσώρας τουλάχιστον) από τον απαίσιο και άκρως επικίνδυνο για την ανθρωπότητα "Διεθνισμό", που πηγάζει από τα ιερατεία των WEF, των μαύρων Λεσχών και των βδελυρών υπηκόων των.

Μα θα μου πείτε, οι "Δημοκρατικοί" δεν θέλουν το ίδιο; δηλαδή τον πόλεμο; Η απάντηση είναι απλή: Ναί, τον θέλουν αλλά...τον επιθυμούν στην πιο ακραία του μορφή, με σκοπό να αφανιστεί η ανθρωπότητα και να συσταθεί πολύ πιο εύκολα η Παγκόσμια Κυβέρνηση.

Αν φύγουν από τη μέση οι Διεθνιστές, ο πόλεμος αυτός θα είναι πιο ήπιος και θα έχει πλέον ως σκοπό τη διάσωση του Δολλαρίου και τη δημιουργία ενός πολυπολικού κόσμου, όπου θα υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός.

Ο Τράμπ δεν έχει άλλη λύση από τον πόλεμο. Διότι είναι ο μόνος τρόπος για να μηδενιστεί το απίθανο χρέος των ΗΠΑ, αλλά και το Παγκόσμιο Χρέος επίσης, όπως ακριβώς συνέβη και κατά τον 2ο ΠΠ. Το πετρέλαιο θα εξακολουθήσει να είναι η μόνη ενεργειακή πηγή και ο κόσμος θα επανέλθει στην πρότερη του κατάσταση.

Επίσης, η προεδρία Τράμπ θα έχει ως στόχο της την διάλυση της ΕΕ, όπως αυτή έχει συσταθεί και που είναι - κατά γενική ομολογία - ετοιμόρροπη. Το ευρώ είναι νόμισμα - Φράνκενστάϊν και οι περισσότεροι σοβαροί οικονομικοί αναλυτές, το κατηγορούν ως νόμισμα που δουλεύει μόνο για τους Γερμανούς και ότι παράγει χρέος από το πρώτο σέντ.

Δεν ξέρω αν τελικά ο Τράμπ κατορθώσει να ...σώσει την Αμερική. Εξ άλλου, αν πιστέψουμε τους μεγάλους και σύγχρονους Αγίους Γέροντες, η Αμερική θα...γίνει "μερική" (Άγιος Παΐσιος). Τώρα, ο Τράμπ θα είναι η...αιτία; Η φύση με κανέναν ισχυρότατο σεισμό που θα βουλιάξει όλη την δυτική ακτή (Καλιφόρνια) και μαζί της και το βδελυρό και αμαρτωλό Χόλυγουντ; Ιδέα δεν έχω.

Αυτό όμως που ξέρω, ως σταθερά, είναι το ρητό του Ηρακλείτου "Πόλεμος πατήρ πάντων εστί". Που σε απλά ελληνικά σημαίνει πως ο πόλεμος, είναι πάντα η γενεσιουργός αιτία στο να αλλάξουν τα πράγματα και οι καταστάσεις.

Αυτό που παίζει ηχηρά ως σενάριο, είναι ότι ο Τράμπ, από την πρώτη κι όλας μέρα της νίκης του, θα δεχθεί τρομακτικό πόλεμο από το ήδη υφιστάμενο κοινωνικο-πολιτικό status που δημιούργησαν οι Δημοκρατικοί από τις αρχές του 21ου αιώνα. Και αυτός ο "εμφύλιος" είναι βέβαιο ότι θα επεκταθεί και θα κλιμακωθεί. Οι Νεοταξίτες θα πουλήσουν πολύ ακριβά το τομάρι τους, επομένως δεν είναι απίθανο να βρεθεί η Αμερική ακόμη και μπροστά σε έναν νέο εμφύλιο, που πιθανόν να τη διαλύσει στα εξ ών συνετέθη.

Πολλά μπορούν να συμβούν και τίποτε δεν θεωρείται ως πανάκεια. Επλίζω μόνο στο σχεδιο του Θεού για τις έσχατες μέρες που ζούμε. Αν είναι στο θέλημα Του να βγεί ο Τράμπ και να οδηγήσει τα πράγματα εκεί που θέλει, μακάρι να είναι έτσι.

Ούτως ή άλλως όμως, ο Γ' ΠΠ δεν αναχαιτίζεται. Θα συμβεί και μαζί του θα πάρει το νεοταξικό συνονθύλευμα.

Εμείς πάντως, θα πανηγυρίσουμε τη νίκη Τράμπ. Όχι για τίποτε άλλο, αλλά μόνο για το γεγονός της απόδειξης πως το Θηρίο δεν είναι αλώβητο. Και η νίκη Τράμπ θα το πληγώσει ανεπανόρθωτα.

 

 pirinoslogios.com

 

 diodotos-k-t.blogspot.com