Οι Ταξιαρχίες των Αγγέλων, με επικεφαλής τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, ως Μάχιμα Τάγματα του Πνεύματος, φέρουν τον Θώρακα του Φωτός και κρατούν τις Λόγχες της Επιγνώσεως, ως επίτευγμα Μετανοίας και Αρετής.
Νίκησαν στον πόλεμο εις τους ουρανούς τον εωσφόρο και τους αγγέλους αυτού, που "εβλήθησαν εις την γην, ότι ουκ έστιν τόπος εν των ουρανώ, πού στήναι".
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ κρατεί την πύρινη Ρομφαία, που είναι δίστομος. Από όποια μεριά κι αν πορευτεί κάποιος, ΘΑ ΚΟΠΕΙ.
Η μια πλευρά κόπτει την κακία, τον δόλο, το μίσος εις βάρος των αγαθών, τα συνωμοτικά σχέδια και την πρακτική επιβολής πνευματικής και υλικής υποδούλωσης της ανθρωπότητας, την πρακτική παρανόμου εναπόκτησης ψευδών δυνάμεων και πονηρού πλουτισμού μέσω αιμοποσίας και ανθρωποθυσιών.
Η άλλη πλευρά αφαιρεί την φιλαυτία, την άγνοια, την ολιγωρία, την μικροψυχία, την μικρόνοια, την έλλειψη θάρρους και σθένους, την μοιρολατρία, την αυτολύπηση, την κατάθλιψη, την οκνηρία, την αδράνεια, την συνθηκολόγηση και υποταγή μπροστά στο κακό, την αναισθησία και την έλλειψη αγάπης και υγιούς ερωτισμού, τον εθισμό και την υποταγή στα πάθη. Παρέχοντας χώρο για να ευδοκιμήσει η ανδρεία, η σύνεση, η αλληλεγγύη, η ευαισθησία, η ταπεινοφροσύνη, η φιλανθρωπία, η φιλοπατρία, η αξιοπρέπεια, η οξύνοια, η μετάνοια ΚΑΙ Ο ΦΩΤΙΣΜΟΣ. Για να ανθίσουν η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και η ΑΦΘΟΝΙΑ για όλους, μετατρέποντας ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, πνεύμα, ψυχή και σώμα σε ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΓΕΓΟΝΟΣ.
Κάθε άνθρωπος καλείται να επιλέξει την πλευρά που θα πορευθεί. Και στους ανθρώπους εδόθησαν πτερά, όπως αυτά των Αγγέλων. Αυτά όμως δεν είναι ορατά και για να λειτουργήσουν χρειάζεται να ενεργοποιηθούν μέσω των Αρετών του Πνεύματος. Την ημέρα εορτασμού των Αγγέλων καθιέρωσε ως ημέρα της η πολεμική αεροπορία. Ας ακολουθήσουμε την προτροπή της:
ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΙ ΣΑΣ!
Πέραν όμως των ουρανών, μας ανήκουν η γη, τα ύδατα και το πυρ. Το στράτευμα στηρίζεται ταυτοχρόνως δίπλα στους ιπταμένους και στον στρατό ξηράς, στις δυνάμεις του ναυτικού και στο πυροβολικό. ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ, ΠΟΥ ΟΥΔΕΙΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΕΡΟΠΛΙΑ ΣΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ. Ο ΑΙΘΕΡΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΜΕΤΕΡΙΖΙ ΤΩΝ ΤΑΠΕΙΝΩΝ. Στο ταμείο ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΓΝΟΦΟΥ πλάθουν οι ταπεινοί τον Εσωτερικό Πολτό της Μετανοίας, ως σκαπανείς της αποκατάστασης του κάλους στον επερχόμενο Κόσμο.
Διονύσης Κλαδάς (Μποτίλια στο Πέλαγος)
Χρόνια τους πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να θυμίσω φίλε Κώστα ότι Ό Μιχαήλ κρατάει στο ένα χέρι του την Ρομφαία, και στο άλλο χέρι του την ψυχή,,,,
👍
ΔιαγραφήΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
Είναι μεγάλη γιορτή η σημερινή.......
Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες και κυρίως στην Πολεμική μας Αεροπορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ !!!
Διός Κούρος
Θερμά ευχαριστώ για την εκ νέου προβολή ενός χορίου, που γράφτηκε παλαιότερα, αλλά παραμένει επίκαιρο, όχι μόνον κατά την σημερινή εορτή, αλλά επισφραγίζει όλη την τρέχουσα περίοδο, κατά την οποίαν πολλοί αποφασισμένοι άνθρωποι ενδυναμώνουν τις ρίζες των πτερών τους στην προοπτική τής επερχόμενης πτήσεως κατά την επέλασή μας, που σύντομα θα εκδηλωθεί με την επικουρία κοσμικών ενεργειών, που φθάνουν για να μάς συνδράμουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτήν την στιγμή στρέφω την σκέψη μου στους ηρωικούς πιλότους, που με απροσμέτρητη τόλμη και πνεύμα αυτοθυσίας υπερασπίζονται με ριψοκίνδυνες αναχαιτίσεις τον εναέριο χώρο τής Ελλάδος και με ταπεινότητα απιθώνω ένα άνθος από καρδιάς σε αυτούς που πρόσφεραν την ζωή τους στις αερομαχίες. Με ιδιαίτερη έμφαση υποκλίνομαι ενώπιον τής αυτοθυσίας τού Γεώργιου Μπαλταδώρου, που έπεσε επιστρέφοντας από αερομαχία στην θαλάσσια περιοχή βορειοανατολικά τής Σκύρου την 12η Απριλίου 2018. Nomen est Omen. Ο Μπαλταδώρος μάς δώρησε ένα μπαλντά, που διασώζουμε ως βηματοδότη στα φύλλα τής καρδιάς μας για τις επερχόμενες συγκρούσεις.
Εξίσου υποκλίνομαι ταπεινά ενώπιον των πιλότων των πυροσβεστικών αεροπλάνων, που οδηγώντας τις σακαράκες ενός διαλυμένου, αναίσθητου και υποθαλπτικού κράτους, χιμούν στις φλόγες για να σώσουν ανθρώπους, ζώα, χλωρίδα, σπίτια και εγκαταστάσεις, που απειλούνται από ύπουλες και ύποπτης προέλευσης πυρκαγιές. Φιλώντας το αίμα αυτών που πρόσφεραν την ζωή τους σε αυτόν τον αγώνα, εγκαλώ, απέναντι στις ανεμογεννήτριες που στήνουν οι ασύδοτοι κερδοσκόποι επάνω στις στάχτες τού κορμού τής χώρας, να ορθώσουμε το φρόνημα και τής καρδιές μας σαν γεννήτριες που παράγουν θύελλες ανατροπής.
Σε αυτούς αφιερώνω την στιχουργική από κάποιο άσμα, που έγραψα το 1998, στο οποίο γίνεται μνεία και στις λόγχες των Αγγέλων, που αυτοί επάξια εκπροσώπησαν και εξακολουθούν απτόητοι να εκπροσωπούν:
Ο ΑΗΤΟΣ
Στην πέτρα κάθισε ο αητός διπλά στεφανωμένος
ταξίμι νταλκαδιάρικο ο Ήλιος να τού παίξει
γιατί όταν πέταγες ψηλά επάνω απ' το Αιγαίο
δεν μπόρεσε ο άμοιρος τέτοιο χαμό ν' αντέξει.
Μπροστά στην πύλη τού ναού
κρατάς το δεκανίκι
μέσα στα μάτια με κοιτάς
και μού μιλάς με φρίκη.
Γιατί έχει φύγει ο καιρός
και γυρισμό δεν έχει
μπορεί να ψιλοθέλουμε
μα λείπουν τα στελέχη.
Πάνω στο τέμπλο μάς κοιτούν
βουβοί οι Ταξιάρχες
βαστάνε λόγχες τού φωτός
φτάνουν σε μάς οι άκρες.
Κομμάτια απ'τον Απόστολο
διάβαζε ο αναγνώστης
καθώς το σκάφος γλίστραγε
στα όρια τής πτώσης.
Το καταπέτασμα άγριο απόψε σε καλεί
με όταν το περάσεις και σε κορφή Ηρώων ανεβείς
το αίμα σου νήμα θα ρίχνει αδούλωτο
σε μάς στους λαβυρίνθους τής ζωής.
Ακούω το κλάμα τού αητού
μέσα στο μεσονύχτι
τώρα η πέτρα σκίζεται
και γίνεται χαλίκι.
Φίλε Διονύση,
Διαγραφήκι εμείς σε ευχαριστούμε διπλά -και για τον "Αητό".
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!