Μερικά βασανιστικά ερωτήματα

γράφει ο ΕργΔημΕργ

 

Αφιερωμένο στον φίλτατο «Ανατολικορρωμιό» Σέργιο!

Κάτω η Φραγκιά! 😉

Με αφορμή μιά πρόσφατη συζήτησή μου με τον Πύρινο Λόγιο, θεώρησα καλό να εκθέσω κι εδώ τις απορίες μου καί τους προβληματισμούς μου, μήπως κι έχει κανείς τίποτε καλές απαντήσεις… που αδυνατώ να τις διακρίνω.

. . . . . . . . . . .

Η συζήτηση περιστράφηκε (πού αλλού;!) περί το μέλλον της Ελλάδας, το οποίο δείχνει λίαν ζοφερό καί κατάμαυρο· άρα, τί κάνουμε γι’ αυτό – καί κυρίως, ΠΟΙΟΙ κάνουμε κάτι;

Παρένθεση: Βέβαια, θ’ αντιτάξει κανείς (θρησκευόμενος, ή μή) ότι υπάρχουν καί οι προφητείες, που το δείχνουν ρόδινο: θα πάρουμε τημΜπόλιν (καί την Αγιασοφιάν), θα θριαμβεύσει η Ορθοδοξία (*), κτλ κτλ.

Σύμφωνοι, αλλά ο καλός Θεός μας έδωσε (εκτός απ’ τους προφητεύσαντες) κι ένα άλλο δώρο, που λέγεται μυαλό. Εάν, λοιπόν, αφεθούμε αδρανείς στην αναμονή της εκπληρώσεως των προφητειών, σε στύλ: «- Πέσε πίττα να σε φάω!», τότε μοιάζουμε με κάτι γερόντια, που κάθονται όλη μέρα στο προποτζήδικο (**)· καί, μέχρι το βράδυ, έχουν φάει όλη τους τη σύνταξη στο Κίνο… καί τους έμεινε το τελευταίο πενηντάλεπτο… με το οποίο νομίζουν ότι -αργά τη νύχτα, στο κλείσιμο του πρακτορείου- θα πιάσουν ένα εκατομμύριο ευρώ.

[(**) Στα προποτζήδικα έχει καί ζέστη, έχει καί αρκουδίσιο το καλοκαίρι, έχει καί τζάμπα γουάϊ-φάϊ, μπαινοβγαίνει κόσμος, λένε καί καμιά κουβέντα με κανέναν άνθρωπο, έχει καί ελπίδα να πλουτίσουν… κι άμα έχει καί καμιά προποτζού της προκοπής, χαζεύουν καί τον πισινό της.

Χλιδάτη ζωή, τα παππούδια! Μέχρι κάποιες δεκαετίες πρίν, οι συνομήλικοί τους σκάβανε στα χωράφια. Λίγο τό ‘χεις, να έχει γίνει τέτοια πρόοδος; 🙂 ]

Θα μου πείς, γίνονται καί θαύματα· ‘ντάξ’, αλλά οφείλουμε ν’ αναρωτηθούμε γιατί ο καλός Θεός θα κάνει θαύμα προς χάριν κάποιου τεμπέλαρου ή/καί χαζού. Του το χρώσταγε;

Εν πάσει περιπτώσει, τέτοια νοοτροπία μακριά από μας! Μακριά κι αλάργα! Εμείς οφείλουμε να προετοιμαστούμε γιά τα δύσκολα, καί να προετοιμάσουμε κι άλλους συν-Έλληνες – ΑΝ μας ακούσουν, καί θεωρήσουν σωστές (καί εφαρμόσιμες) τις παραινέσεις μας.

. . . . . . . . . . .

Το τί πρέπει να γίνει εν όψει των ζοφερών επερχομένων, το είπαμε αρκετές φορές: εξασφάλιση παροχής νερού / ηλεκτρικού ρεύματος / επικοινωνιών, συν συλλογή τροφίμων μακράς διαρκείας, εφοδίων (όπως αναπτήρες καί καυσόξυλα), βασικών φαρμακευτικών υλικών (πχ ασπιρίνες καί οινόπνευμα), απόκτηση κάποιων γνώσεων (πχ ποιά μανιτάρια τρώγονται)… καί, ει δυνατόν, απόκτηση καί απόκρυψη όπλων καί πυρομαχικών. (Καί δή, όπλων που δεν μοιάζουν με όπλα – διότι τα αυθεντικά όπλα ενδέχεται να κατασχεθούν από το λίαν ανθελληνικό ψευδοκράτος μας… πράγμα που, …φυσικά!,… δεν θα ισχύσει γιά τζίπσιζ / λάθρο / εχθρικούς αλλοδαπούς εν γένει / υπόκοσμο.)

Αυτά, λοιπόν, τα είπαμε πολλάκις εδώ, κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Συνεπώς, ερχόμαστε στο: (α) ποιοί θα τα κάνουμε όλ’ αυτά, (β) ποιοί θα σώσουμε κι όποιους άλλους δύνανται να σωθούν.

Βλέπετε, ο στόχος είναι η πλήρης καί οριστική εξόντωση του έθνους των Ελλήνων. (***) Τίποτε λιγώτερο – σύμφωνα καί με τις «παλαιοδιαθηκικές» εντολές του Γιαχβέ εναντίον των Ελλήνων. (Κατά τ’ άλλα, «παιδαγωγός εις Χριστόν» η «ΠΔ». Ναί, πώς;!… με τις κόρες του Λώτ καί τις δολοφονικές παραινέσεις του θεού τους εναντίον μας.)

Σ’ όποιον άλλα φρονεί (οι γνωστοί «ελαμωρέδες»), του διαμηνύω πως είναι θεότυφλος (γιά να μην τον χαρακτηρίσω με τη λεξούλα, που αρχίζει από μαλ-)· ας περιμένει λοιπόν, τον θάνατό του, σκοτώνοντας την ώρα του στο Διαδίκτυο με ανοησίες. Κι ας αφήσει εμάς τους ανησυχούντες, ν’ ανησυχούμε όσο θέλουμε.

. . . . . . . . . . .

[(***) Εξηγώ:

Μή νομίσετε πως οι επίδοξοι δολοφόνοι του έθνους μας θα περιοριστούν στην εξόντωση Ελλαδιτών καί Κυπρίων Ελλήνων. Αυθεντικό Ελληνικό DNA έχει καί το μέγιστο μέρος της σημερινής τουρκίτσας, άσχετο αν σε συνειδησιακό επίπεδο είναι πλήρως εξουδετερωμένο. (Όπως ήταν καί στην Τροία.) Μ’ άλλα λόγια, ο γενίτσαρος δεν γυρίζει πίσω, στις εθνικές του ρίζες. Ούτε όσοι θα βαπτιστούν, σύμφωνα με τις προφητείες, θα έχουν ως σημεία αναφοράς τους τον Παρθενώνα καί τη Δωδώνη. (Μήν ονειροβατείτε! Πέντε γενιές μετά, καί υπό την αυστηρώτατη καθοδήγηση του φυλετικού συμβουλίου των Ελλήνων, ίσως. Τώρα, όμως, όχι· δεν βγαίνει έτσι εύκολα η σκουριά.) Όμως, οι επίδοξοι δολοφόνοι μας θα λάβουν τα μέτρα τους, διότι κάλλιο γαϊδουρόδενε.

Γι’ αυτό κι ο Ερντογάν δεν μας επιτίθεται, διότι γνωρίζει (ίσως απλά από ένστικτο) ότι μετά έρχεται η σειρά του κράτους του· κι έτσι, προτιμάει την αργή διάβρωση της Ελλάδας, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να πέσουμε στα χέρια του χωρίς να κοπιάσει.

Αν θέλετε καί την «προσγειωμένη» (οικονομικίστικη) άποψη, σιγά μην τον αφήσουν οι Αγγλοσάξωνες / Φράγκοι / Χάζαροι να κάνει τον μάγκα καί τον μοναχοφάη στον ορυκτό πλούτο του Αιγαίου. Όθεν, αποφεύγει τον πόλεμο μ’ εμάς όσο μπορεί, παρά τους λεονταρισμούς σύσσωμου του πολιτικού κόσμου της γείτονος καί «συμμάχου» τουρκίτσας.

. . . . . . . . . . .

Τώρα, το τί θα πράξουν οι δολοφόνοι εναντίον του Ελληνικού DNA στις βόρειες ακτές της Μεσογείου (οι νότιες είναι χαμένες από καιρό, ίσως μονάχα οι Κόπτες παραμένουν ως νησίδα αντίστασης μέσα στους μεμέτηδες), το υποψιάζομαι μέν, αλλά δεν γνωρίζω ούτε ακριβώς τον τρόπο που σκοπεύουν να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους, ούτε το πώς ακριβώς σκοπεύουν ( ; ) ν’ αντιδράσουν τα κράτη, των οποίων πολίτες σήμερα είναι οι Ελληνογενείς.

Ωστόσο, η Ιστορία μιλάει: κάποτε, η εβραιογενής θρησκεία των μεμέτηδων έφτασε μέχρι το Πουατιέ, καί κάποτε αργότερα, με πρόσχημα τον καθολικισμό, οι «κρύπτο» της Τουλούζης (δήθεν φανατικοί ιερωμένοι κι έτσι – οι χειρότεροι ιεροεξεταστές ήταν προσήλυτοι τζιούζ) εξόντωσαν τους «Καθαρούς». (Ψάξτε να βρήτε γιατί τους ονόμασαν έτσι.)

Αλλά καί η επικαιρότητα μιλάει: οι χώρες της βόρειας Μεσογείου έχουν γεμίσει λαθρομεμέτηδες… όχι απλά με την ανοχή, αλλά με την πρότρυνση καί την ενεργό υποστήριξη των γκουβέρνων των χωρών αυτών. (Βέβαια, έχει καί βορειότερα τέτοια φρούτα, αλλά η τύχη της αγγλίτσας καί των βορειο-Ευρωπαίων δεν με απασχολεί. Αυτοί είναι ήδη μακαρίτες, αλλά δεν το ξέρουν: ή από λαθροχατζάρες θα πάνε, ή απ’ τα πυρηνικά του Βαλόντια.) Όθεν, μάλλον παίρνουμε -από τα ως άνω εκτεθέντα- μιά καλή ιδέα γιά το τί πρόκειται να γίνει.]

. . . . . . . . . . .

Ποιοί, λοιπόν…

Εάν κάνουμε μιά σωστή στατιστική ανάλυση του Ελληνικού Λαού σήμερα (κι όχι μαϊμούδικη, όπως των γκαλλοπατζήδων, που γλείφουν πωλητικούς πισινούς),…

• …από συνομιλίες στην «αγορά» (με φίλους / γνωστούς / συναδέλφους),
• συν από όσα βλέπουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,
• συν απ’ όσα μπορούμε να συμπεράνουμε με τη λογική μας…

…θα διαπιστώσουμε ότι ένα τρομακτικό ποσοστό συνειδησιακώς είναι είτε εναντίον της Ελλάδας (τα κομματόσκυλα, ο υπόκοσμος, καί οι «ανοιχτοσυνοράκηδες» – χαρτζηλικωμένοι από τον Σόρος, ή απλά ηλίθιοι / παλιάνθρωποι), είτε είναι πλήρως αδιάφοροι γιά την τύχη της χώρας καί των υπολοίπων Ελλήνων.

. . . . . . . . . . .

[Αυτοί, οι αδιάφοροι δηλαδή, ήδη την έχουν κοπανήσει γιά το εξωτερικό από τις αρχές του 21ου αιώνα. Είτε από (δικαιολογημένον) μηχανισμό άμυνας καί επιβιώσεως, είτε επειδή -ως παρτάκηδες- θέλουν απλά να περνάνε ζωή χαρισάμενη, επειδή «τη δικαιούνται»: πχ στα Εμιράτα / στην Ελβετία / στο δεν-ξέρω-πού, τον γιατρό τον πληρώνουν, λέει, 8 χιλιάδες ντάλλαρζ ανά μήνα, ενώι στην Ελλάδα… (Λες κι όλοι εμείς οι υπόλοιποι δεν θέλουμε να ζήσουμε σαν πασάδες, αλλά δώσαμε τον όρκο μεγαλοσχήμονος μοναχού καί γουστάρουμε ταλαιπωρία.)

Τέλος πάντων, προσωπικώς δεν κακίζω κανέναν τους. Ώρα σας καλή, παιδιά! Αλλά, φυσικά, δεν περιμένω να έρθουν πίσω ως εθελοντές να βοηθήσουν, όταν ξεσπάσουν τα πράγματι δύσκολα / θανάσιμα επερχόμενα. Τελείως αντίθετα, απ’ όσα έπραξε κάποτε ο Ελληνισμός της Αμερικής, που ήρθαν εθελοντές στους Βαλκανικούς Πολέμους.

Όμως, κι εφ’ όσον καθαρίσουμε τη μπουγάδα μόνοι μας, όσοι μείνουμε εδώ, κι αυτοί ας περιμένουν μετά τα δύσκολα να ισχύσει στην Ελλάδα ο νόμος της «μαμάς χήνας». (Διαβάστε τον μύθο της μαμάς χήνας, που ήθελε να φτιάξει πίττα· είναι λίαν διδακτικός.)

Εμείς εδώ, όσοι θα παραμείνουμε μέχρι (ενδεχομένως καί του βιολογικού μας) τέλους, όσοι (ίσως) επιζήσουμε καί θα παλαίψουμε με το τέρας, δεν είμαστε μαλάκες να μοιραστούμε «πάρε κόσμε» με τους ριψάσπιδες, όσα τυχόν επιτύχουμε. Συνεπώς, ο καθένας ας κάνει την επιλογή του από τώρα. Οι συνέπειες είναι γνωστές.]

. . . . . . . . . . .

Άρα, ποιοί απομένουν; ποιό ποσοστό του πληθυσμού ενδιαφέρεται γιά το ευοίωνο μέλλον της Ελλάδας τόσο, ώστε να καθήσει εδώ, να παλαίψει με το τέρας, καί να δώσει μέχρι καί τη ζωή του γι’ αυτήν;

Πσοωπική εκτίμηση, ένα 25% (εκοσιπέντε τοις εκατό). Ο ένας στους τέσσερεις, δηλαδή. Με αναγωγή σε απόλυτους αριθμούς, κάπου δυόμιση εκατομμύρια κόσμος… με τους οποίους γνήσιους Έλληνες καί γνήσιες Ελληνίδες μπορεί ν’ αναγεννηθεί πλήρως το έθνος μας σε καθαρή μορφή. Με απογόνους χωρίς βλακώδεις «ανοιχτοσυνοριακές» ιδέες, καί δίχως τον τρισηλίθιο, εντελώς αχρείαστο οίκτο προς τους πάντες καί τα πάντα, που διαθέτουν οι σημερινοί σάπιοι «Έλληνες». (…Καί που σε κατηγορούν γιά «ρατσιστή» καί «φασίστα», αν δεν γουστάρεις να δώσεις κ@λο σε όλα τα λαθρομεμέτια, που μπουκάρουν στην Ελλάδα.)

Ένα 25% «ομοδονούμενοι», λοιπόν, αρκεί γιά να κάνει θαύματα. (Μπράβο σου, Αξιόφωτε, γιά τον όρο!)

Βλέπετε, το λέηζερ τρυπάει μέταλλα, καί του αρκεί ένα μπαταριάκι. Αλλά ο προβολέας όχι, κι ας έχει από πίσω του έναν υποσταθμό της ΔΕΗ.

. . . . . . . . . . .

Το κακό, όμως, είναι το εξής: αυτό το 25% που λέμε, ακόμη δεν έχει ενεργοποιήσει πλήρως το ελληνοπρεπές συνειδησιακό δυναμικό του.

Άρα, τί πρέπει να γίνει;

Κάποιοι, ήδη άκρως συνειδητοποιημένοι Έλληνες να το καθοδηγήσουν. Καί δή, κάποιοι που το κάνουν αυτό όχι γιά τα λεφτά, όχι γιά τη δόξα, όχι από προσωπικό εγωϊσμό, αλλά επειδή πιστεύουν πως οι Έλληνες δικαιούμαστε ένα μέλλον αντάξιο του υψηλού παρελθόντος μας – ή καί καλύτερο.

Καί ποιοί είναι αυτοί;

Είναι μερικοί ιστολόγοι, συν μερικοί ακόμη γραφιάδες σε ιστοσελίδες καί στα ΜΚΔ. (Άντε, να βάλω καί την αφεντιά μου μέσα… «είμαστε».)

Ωστόσο:

(α) Οι μέν γραφιάδες που λέμε (σε ηλεκτρονικά ΜΜΕ, με πολύ υψηλώτερη αναγνωστικότητα / αναγνωρισιμότητα του παρόντος προχείρου τετραδίου σημειώσεων), έχουν ακόμη πολλά βήματα να κάνουν. Πχ αν τους πείς ότι ο ανθελληνισμός έχει ρίζες στην Ατλαντίδα, ίσως καί πιό πίσω ακόμη, θα σε κοιτάξουν λες κι είσαι ηλίθιος – ή γραφικός, στην καλύτερη περίπτωση. Θα χαμογελάσουν, καί θα προσπεράσουν· ποτέ, δέ, δεν πρόκειται εφεξής να σε πάρουν στα σοβαρά. Στην καλύτερη περίπτωση των καλυτέρων, θα σε ρωτήσουν ποιές πηγές έχεις: «πού το γράφει αυτό».

. . . . . . . . . . .

[Το να σε ρωτήσουν ποιοί συλλογισμοί σε οδήγησαν εκεί, μάλλον είναι (ακόμη…) άπιαστο όνειρο του γράφοντος. Καί διότι δεν κουβαλάνε σε συνειδητό επίπεδο πως οι σωζόμενες γραπτές πηγές δεν καλύπτουν τα πάντα (άρα, πρέπει ν’ αναπληρώνεις τα κενά με λογικούς συλλογισμούς), καί διότι είναι πολύ δύσκολο να ξεκολλήσει κάποιος απ’ όσα έχει συνηθίσει· κι άλλο τόσο δύσκολο, το να δουλεύει το μυαλό του σε δύο επίπεδα: δηλαδή, αν έχει ακροατήριο που γουστάρει σανό, ας του δώσει σανό. (Ειδικά εάν αμείβεται ως σανοταϊστής. Νόμιμα λεφτά εισπράττει, ουδείς ψόγος.) Αν, όμως, ο ίδιος δεν γουστάρει προβατοτροφή, ας ψάξει γιά την πάρτη του να βρεί κάτι καλύτερο, ώστε να κορέσει την -πνευματική- πείνα του.

Συνεπώς, είναι δύσκολο να ξεκολλήσουν από το: «εφ’ όσον οι γραπτές πηγές το λένε έτσι»… Ναί, ρέ λεβέντες, αλλά σύσσωμος ο ακαδημαϊκός κόσμος παραδέχεται ότι στα σωζόμενα χειρόγραφα (μή εξαιρουμένων των Ευαγγελίων) έχουν πέσει λαθροχειρίες· άσε, δέ, τα εργαστηριακά μέσα (πέραν των καθαρώς φιλολογικών) που διαθέτουμε σήμερα, ώστε να βρούμε επακριβώς μέχρι καί ποιό χέρι έκανε τις παρεμβάσεις. (Δεν αστειεύομαι καθόλου: κάθε γραφέας είχε συγκεκριμένο τρόπο να χειρίζεται το χηνόφτερο – πίεση στο χαρτί, γωνία γραφής, ισχύς μυών χεριού ανάλογα με την ηλικία του, κτλ.) Άρα, τί μου τσαμπουνάτε γιά γραπτές πηγές;

Εντάξει, είναι αποδεκτές οι γραπτές πηγές (αν δεν ήταν, θα ήμασταν βάρβαροι των σπηλαίων), αλλά μόνον με κριτική μελέτη. Όχι αμάσητες.]

. . . . . . . . . . .

(β) Όσοι, δέ, έχουμε φτάσει (με σκληρό, βασανιστικό τρόπο) σε αδιαμφισβήτητα συμπεράσματα, δεν έχουμε διεισδυτικότητα παραπέρα. (Ή, έτσι φαίνεται. Ή, τουλάχιστον, έτσι νομίζω.)

Προσωπικώς, έχω ας πούμε ένα είδος παραπόνου, που δεν βλέπω έργο παραπέρα, ενώι δίνω αβέρτα ιδέες. Πχ ενώι απέδειξα (με Μαθηματικά, όχι αέρα-πατέρα) ότι η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης το 1625 πΧ ήταν τεχνητή (…γιά σκεφθήτε λιγάκι, τί μπορεί να σημαίνει αυτό…), δεν είδα κάποιον να έχει τροφοδοτήσει ένα κομπιούτερ με τα αντίστοιχα στοιχεία των εκρήξεων άλλων ηφαιστείων, ώστε να βγούν κάποια εξ ίσου ενδιαφέροντα (καί ενδεχομένως άλλο τόσο τρομακτικά) συμπεράσματα.

Αντιθέτως, είμαι σχεδόν σίγουρος ότι, όσα δίνω εδώ, ήδη τα έχουν ξετινάξει οι «υπερεσίες» – καί δή, άκρως εχθρικών προς την Ελλάδα κρατών. Αλλά οι δικοί μας, η νεολαία μας με τα αμέτρητα πτυχία, ού. (Καλός ο φραππές, παιδιά; )

Δεν σας κρύβω, λοιπόν, ότι ήδη σκέφτηκα αρκετές φορές να τα παρατήσω. Τώρα, το γιατί συνεχίζω, εις βάρος του προσωπικού μου χρόνου καί της αντοχής μου… ας πούμε ότι κάθε άνθρωπος έχει (τουλάχιστον) μία λασκαρισμένη βίδα. (Οι δικές μου είναι καμιά δεκαριά, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα! 🙂 ) Ουσιαστικός, αιτιολογημένος λόγος δεν υφίσταται, που συνεχίζω να κοπανάω το πληκτρολόγιο (καταπώς λέει κι ο Παλαιός).

. . . . . . . . . . .

…Πράγμα, που μας φέρνει σε οδυνηρές διαπιστώσεις.

Αλήθεια, όλοι εμείς που πονάμε την Ελλάδα, που έχουμε συνειδητοποιήσει ότι «Ελλάδα» σημαίνει αδιάσπαστη, συνειδητή εθνική καί πολιτισμική συνέχεια τουλάχιστον 200,000 ετών (ναί, καλά διαβάσατε: διακοσίων χιλιάδων ετών – κι ας μην αναφέρουν τίποτε περί αυτού οι περίφημες «γραπτές πηγές»!), ποιοί είμαστε;

Είμαστε μιά παρέα ας πούμε ρομαντικών· αν θέλετε καί μιά θρασύτατη απόψη, είμαστε ήδη μέλη του (προς το παρόν άτυπου) φυλετικού συμβουλίου της Ελλάδας…

…Που όμως στην πραγματική ζωή κατατρυχόμαστε από προβλήματα. Είτε δεν επαρκούν τα λεφτά, είτε ο ελεύθερος χρόνος μας (γιά να γράφουμε σοφίες) είναι δυσεύρετος, είτε κάποια άτομα από μας τα βασανίζουν χρόνιες ασθένειες, είτε δεν έχουν παιδιά, είτε δεν έχουν κάν μόνιμο ταίρι (κι ας μην είναι με τα δεσμά του γάμου), είτε υφίστανται κάθε είδους ταλαιπωρία.

Κι αναρωτιέσαι, γιατί; Εάν ο Θεός θέλει να υπάρξει Ελλάδα καί στο μέλλον, γιατί δεν μας ανοίγει τον δρόμο, εμάς που ενδιαφερόμαστε γι’ αυτήν, καί ξέρουμε στο >90% το τί μας γίνεται;

Τέτοια θέματα, της καθημερινής βιοτικής μέριμνας, έπρεπε να είναι λυμένα. Πχ ο Πλάτων: γιά να το παίζει σοφός, είχε ένα εισόδημα περίπου 300,000 σημερινά ευρώ ετησίως, κι είχε όλη την άνεση να παραγγέλνει (πανάκριβο εισαγόμενο) πάπυρο από την Αίγυπτο, ώστε να γράφει τα κατεβατά του. (Αντιθέτως, οι σημερινοί εγχώριοι πλούσιοι είναι από αδιάφοροι έως ανθέλληνες· με την τιμητική -πασίγνωστη- εξαίρεση του Μητσάρα του «Παναθηναϊκάκια». Κι όσο γιά το να συγγράψουν… άσε, ρέ Εργοδότη, μεγαλύτερη μαλακία δεν μπορούσες να βρείς να πείς; 🙂 ) Εμείς, όμως, γιατί πρέπει να επωμιστούμε καί την προσπάθεια να τα λύσουμε; Εάν το κάνουμε αυτό (που ήδη το κάνουμε), τότε τί δυναμάρια θα μας μείνουν, γιά να υπερασπιστούμε την «Ελληνική υπόθεση»;

…Άσε που όλοι κι όλες είμαστε μιάς κάποιας ηλικίας, λιγάκι μακριά από την πρώτη μας νεότητα. Πατημένα τα (πρώτα, ού μήν καί τα δεύτερα) -ήντα! Οπότε, αναρωτιέσαι: νεολαία δεν υπάρχει, ν’ αναλάβει τέτοια βάρη; Κι αν κατακρίνουμε (καί ορθώτατα) τον Μεγαλέξανδρο, που δεν όρισε διάδοχη κατάσταση, εμείς δεν θα έπρεπε να έχουμε ήδη δώσει κατευθύνσεις σε μιά ομάδα νέων Ελλήνων κι Ελληνίδων; Δεν είμαστε αθάνατοι – ούτε κάν θα μπορούμε να στεκόμαστε στα πόδια μας γιά πάντα.

Άρα, τί;

. . . . . . . . . . .

Εδώ, υπάρχουν τρείς απαντήσεις.

Η πρώτη είναι των «γεροντάδων» καί των προφητειών: εντάξει (ισχυρίζονται), ταλαιπωρούμαστε τώρα, επειδή ο Θεός περιμένει την μετάνοιά μας, αλλά στο τέλος ο Θεός θα τιμωρήσει τους κακούς καί θα μας δώσει τημΜπόλιν (καί την Αγιασοφιάν).

Έ, λοιπόν! Όσο καί να συμπαθώ τους «γεροντάδες», δεν μορώ ν’ ακούω μαλακίες. Ειλικρινά!

Τσινάς, αναγνώστη μου, που εκφράζομαι έτσι; Γιατί; Δεν έχεις μυαλό, να κρίνεις;

Ποιά «μετάνοια», καί κολοκύθια με τη ρίγανη; Αυτό φταίει, λές; λές να υποφέρουμε, επειδή δεν πατάει ο λαός μας στις εκκλησίες ομαδικώς, καί δεν πέφτει στα γόνατα να μετανοήσει;

Είδες εσύ να μετανοούν όσοι μας κάνανε καί συνεχίζουν να μας κάνουνε κακό – καί δή, χωρίς να τους έχουμε πειράξει; Είδες ποτέ σου πιλότο Νατοϊκού «ψεκαστικού» αεροπλάνου να μετανοεί, καί με δάκρυα στα μάτια να λέει συγνώμη Έλληνες, που (χωρίς να μου δώσετε αφορμή) σας έριχνα δηλητήρια στα κεφάλια σας καί στα κεφάλια της χλωρίδας σας καί της πανίδας σας; Είδες, μήπως, Ελληνικά πολεμικά αεροπλάνα χωρίς διακριτικά, να δηλητηριάζουν τους ουρανούς άλλων εθνών, καί να μή μετανοεί κανένας από μας; Είδες, τέλος, τα φασιστικώτερα κράτη της Υδρογείου να μετανοούν;

Όχι πως δεν πρέπει να μετανοούμε – καί δεν είναι απαραίτητο να μας το ζητήσει ο παπάς· το απαιτεί η ανθρωπιά καί μόνον, πότε-πότε να ζητάμε καί καμιά συγνώμη. Επίσης, γνωρίζω ότι το «προπατορικό αμάρτημα» του λαού μας είναι άλλο (δεν θέλω κάν ν’ αναφερθώ σ’ αυτό), πολύ παλιότερο καί πολύ τρομερώτερο από δύο ανθρωποειδή που έφαγαν ένα φρούτο κι έκαναν σέξ. Καί ακριβώς γι’ αυτό το (σήμερα ξεχασμένο καί ουδέποτε συγχωρεθέν) αμάρτημα πέσαμε εδώ καί δεκάδες χιλιετιών σε μιά καθοδική σπείρα, καί σήμερα η μία φάπα που τρώμε διαδέχεται την άλλη.

Εντάξει, λοιπόν, να μετανοήσουμε ως Έλληνες. Αλλά δεν προηγούμαστε εμείς. Υπάρχει σειρά προτεραιότητας, αγαπητοί «γεροντάδες»! Κι όσο δεν βλέπω να ξεκινάνε τις μετάνοιες οι πραγματικοί ένοχοι, που προηγούνται, κλείνω τ’ αυτιά μου σε μετανοητικές παραινέσεις.

Δεν μπορώ να βλέπω τους ξένους να περνάνε (αμετανόητοι…) ζωή καί κότα, κι εμάς να μας έχει καβαλλήσει στην καμπούρα ο Κούλης, σαν καλλικάντζαρος, καί να μην ξεκολλάει.

Δέν το αξίζουμε· πώς το λένε, βρ’ αδερφέ;!

. . . . . . . . . . .

Τώρα, όσο γιά ‘κείνο το «θά» («θά» τους τιμωρήσει ο Θεός!), μή μου το πεί κανένας σε απόσταση μικρότερη του ενός μέτρου, διότι έχω βαρύ χέρι καί θα του μαυρίσω καί τα δυό τα μάτια.

«ΘΑ!!!»

Πότε «θά!», μωρέ; Όταν δεν θα υπάρχει πιά Ελλάδα; Τί να το κάνω τότε; Όταν τα δηλητήρια των τζιούϊς φαρμακευτικών εταιριών θα έχουν διαλύσει το DNA ακόμη καί των μελλοντικών γενεών Ελλήνων κι Ελληνίδων;

. . . . . . . . . . .

Η μόνη (επαναλαμβάνω, η μόνη) εξήγηση αυτής της λογικής ασυνέπειας, είναι η εξής: ότι οι Έλληνες όντως έχουμε την κακή μοίρα να εξαφανιστούμε οριστικά από προσώπου Γής. (Άσχετο που δεν θέλουμε ούτε κάν να το σκεφτόμαστε, κάτι τέτοιο.) Η δέ τιμωρία των παλιανθρώπων αλλοεθνών, δεν συναρτάται με τη δική μας μοίρα. Παναπεί: θα τιμωρηθούν επειδή είναι παλιάνθρωποι, κι όχι επειδή ειδικά κάνουν κακό στην Ελλάδα. (Κι έτσι, μ’ ένα σμπάρο δυό τρυγόνια: ούτε εμείς θα τη βγάλουμε καθαρή, επειδή επιμένουμε να μην μετανοούμε, ούτε θα βγάλει ο Θεός ψεύτες τους προφήτες Του – καταπώς γράφουν συνεχώς τα θρησκευτικού περιεχομένου άρθρα στα ιντερνέτια.)

Είπαμε, η μόνη εξήγηση που συμβιβάζει το ασυμβίβαστο.

Πάντως, εάν σας ξυνίζει (όπως κι εμένα) το να εξαφανιστεί οριστικώς το έθνος μας, σας λέω να το κρατήσετε αυτό το ενδεχόμενο σε κάποια άκρη του μυαλού σας, διότι παίζει καί αυτό ως πιθανότητα, έτσι όπως τα καταφέραμε.

Δυστυχώς.

. . . . . . . . . . .

Η δεύτερη απάντηση έχει να κάνει με το ότι εμείς, οι παλιότερες γενιές συνειδητών Ελλήνων, θα είμαστε η «μαγιά», γιά να στήσουμε μιά σωστή Ελλάδα μετά τα επερχόμενα – αφού έχουμε μνήμες από μιά Ελλάδα σχετικώς ανόθευτη, των παλαιοτέρων δεκαετιών. (Χώρια τη συνείδηση του ποιός πολιτισμός είμαστε.)

Ναί, δέ λέω, πολύ κολακευτικό· πλήν όμως, ούτε αθάνατοι είμαστε, ούτε υπεράνθρωποι, ούτε νέοι. Άρα, ως πότε μπορούμε να περιμένουμε την εκ Θεού τιμωρία των αλλοεθνών παλιανθρώπων, κι ως πότε θα μπορούμε να διδάξουμε / καθοδηγήσουμε τους νέους Έλληνες; (Καί ποιούς νέους Έλληνες; τους σακατεμένους απ’ τα εμβόλια καί τον αυτισμό; )

Θα μου πείς, ακόμη καί μετά θάνατον μένουν τα γραπτά μας ως υποθήκες. Ναί, αλλά καί πάλι: γιατί να χρειάζεται να παλεύουμε με θηρία καθημερινώς, ώστε να μην μπορούμε (από ελεύθερο χρόνο καί αντοχές) να παράγουμε όσα τέτοια γραπτά θέλουμε – καί όσα απαιτούνται γιά την «Ελληνική υπόθεση»;

Άρα, κι αυτή η δεύτερη απάντηση χωλαίνει.

. . . . . . . . . . .

Η τρίτη απάντηση είναι η απολύτως μηδενιστική: πως οι προφητείες είναι ψεύτικες, κι όλα είναι μάταια – διότι στο τέλος προώρισται να χαθούμε.

Είναι μάταια καί το -κατά Παλαιόν- κοπάνημα των πλήκτρων από μας, τους χαζο-ρομαντικούς, καί η αναμονή καλυτέρων ημερών γιά την Ελλάδα, καί… καί…

Επαναλαμβάνω, πως το ενδεχόμενο αυτό δεν θέλουμε κάν να το σκεφτόμαστε, αλλά δυστυχώς έχουμε αρκετή πείρα από ψευδοπροφήτες. (Κάτι υπεροργανώσεις τύπου «Ψίψιλον», που όλα θα τα έσφαζαν, όλα θα τα μαχαίρωναν, αν θυμάστε.) Βέβαια, απ’ την άλλη θα μου πείς: τολμάς να βάζεις, ρε Εργοδότη, τους ψευδοπροφήτες μαζί με τους «γεροντάδες»;

Τί να σου πω, ρέ φίλος;! Οι πάντες κρίνονται εκ του αποτελέσματος.

. . . . . . . . . . .

Όθεν, των ανωτέρω ήδη εκτεθέντων, αν είναι Θεός, κι αν ενδιαφέρεται γιά την Ελλάδα, πρέπει να δράσει τώρα.

Κι αν όχι, ας μας ανοίξει τώρα τον δρόμο ημών, των ανθρώπων Ελλήνων. Ξέρει πολύ καλά ο Ύψιστος, τί θέλουμε. Ας μας αφήσει να το πάρουμε στα χέρια μας, καί τα υπόλοιπα είναι δική μας υπόθεση κι ευθύνη.

Όσο γιά το αν μπλέκεται το «κάρμα» καί με ποιόν τρόπο (καταπώς λένε μερικοί υποτίθεται «ψαγμένοι»), πρώτον η άμυνα απέναντι σε άδικη επίθεση είναι το μόνο που επιτρέπεται κατευθείαν (καί δεν ζητάς άδεια από τον Θεό να το κάνεις), καί δεύτερον…

…επειδή τρώμε χτυπήματα «κάτω απ’ τη ζώνη», έχουμε δικαίωμα ν’ απαντήσουμε με ακριβώς τον ίδιο τρόπο.

Κανένας φόβος επιβαρύνσεως του εθνικού μας «κάρμα» δεν υφίσταται, ακόμη κι αν ρίξουμε μετεωρίτη απάνω στη Γουώσινγκτων, καί δεν αφήσουμε ψυχή ζώσα.

Ας πρόσεχαν.

. . . . . . . . . . .

Όμως, όπως στις πιτσαρίες κάνουν δώρο σε μεγάλες παραγγελίες, έτσι κι εδώ έχουμε μιά τέταρτη απάντηση δώρο! 🙂

Είναι το ενδεχόμενο αντιστροφής της κακής κατάστασης των ατόμων, που (θεωρούμε πως) συναποτελούμε το (άτυπο τωρινό) φυλετικό μας συμβούλιο· καί δεν μιλάω μόνο γιά τα οικονομικά μας, ούτε τα θέματα υγείας μας.

Μιλάω στα ίσα γιά την αντιστροφή του βιολογικού μας χρόνου. Το να ξαναγίνουμε, δηλαδή, πχ 25 ετών, αλλά με τα μυαλά / την πείρα / τις γνώσεις που αποκτήσαμε στην πορεία μας μέχρι τώρα.

Πώς;

Δεν ξέρω. Ίσως με κάποιο θαύμα, ίσως με χρήση της «φιλοσοφικής λίθου», ίσως… δεν γνωρίζω. Εάν, όμως, αμφιβάλετε, κι αναρωτιέστε τί ληγμένα ναρκωτικά παίρνω (που σας λέω τέτοια πράγματα), σας πληροφορώ ότι η αντιστροφή βιολογικού χρόνου είναι καί εφικτότατη, καί παρατηρημένη εργαστηριακώς. (Ήτοι: όσοι πάτε να πείτε «εξυπνάδες» επι του θέματος, βουλώστε το προκαταβολικώς.) Αν κι όχι σε ανθρώπους, αλλά σε μέλισσες. (Καί σε σαλούφες.) Το σχετικό πείραμα το αναφέρει ο μακαρίτης ο Γιώργος Μπαλάνος στο βιβλίο του «Οι άμμοι του χρόνου».

[Κι εδώ, η επανάληψη του πειράματος, χωρίς -δυστυχώς- ν’ αναφέρονται οι ερευνητές, που έκαναν το αρχικό· εκείνοι ήταν ένα ζευγάρι απο την τέως Γιουγκοσλαυΐα, και -νομίζω πως- θυμάμαι το ένα από τα δύο εκείνα ονόματα, αυτό της Βάσιας Μοσκοβλιέβιτς.

Πάντως, η ανακοίνωση του αμερικανικού πανεπιστημίου μιλάει γιά αναστροφή της εγκεφαλικής ηλικίας των μελισσών, καί όχι γιά αναστροφή της σύνολης βιολογικής ηλικίας τους, όπως ανέφερε το πρώτο πείραμα. Οι εργάτριες μέλισσες ζούν μετρημένες 38 μέρες, καί με λίγη παρατήρηση διακρίνεις εύκολα τις νεαρές από τις γηραιές. Όσες, λοιπόν, ανέστρεψαν την ηλικία τους, ξαναέγιναν νεαρές καί στο σώμα τους, όχι μονάχα στον εγκέφαλο. Όθεν, οι λεβέντες απ’ την Αριζόνα κρύβουν λόγια.]

Εάν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο καί σε ανθρώπους, καί εάν (δίς) η «ανανέωση» αυτού του είδους προορίζεται (μονάχα) γιά τις αφεντιές μας (κι όχι πχ γιά τον Σόρος), τότε ναί, υπ’ αυτές τις συνθήκες καί μόνον αξίζει τον κόπο να κάνουμε υπομονή (καί να μετανοήσουμε, αν θέλετε!), ώστε να περιμένουμε τη στιγμή να δράσουμε (εμείς οι ολίγοι) υπέρ της Ελλάδας μας. Αλλοιώς, με τις «υπομονές» καί τις «μετάνοιες», κοροϊδευόμαστε καί μεταξύ μας. Θα μας προλάβουν / περιλάβουν τα γραφεία τελετών.

[…Καί όντως: με τις «Ψιψιλονιακές» ανοησίες, δεν καθυστέρησε η Ελλάδα μιά 40ετία στην κάθε είδους σοβαρή προετοιμασία της (οικονομική, στρατιωτική, κτλ) γιά τα επερχόμενα; Κι όχι μόνον δεν προετοιμάστηκε η χώρα μας, αλλά μήπως επιπλέον δεν τη διέβρωσαν στο μεταξύ μέχρι το «μή παρέκει» οι πωλητικοί;

Συνεπώς, δεν χρειαζόμαστε κι άλλη τέτοια «υπομονή», μπας καί φανούν άλλοι από μηχανής θεοί, πιό αποτελεσματικοί από τους Ψίψιλον. Να μένει το βύσσινο!]

. . . . . . . . . . .

Βέβαια, εδώ τίθεται το ερώτημα του κατά πόσον θέλει κανείς να γίνει ξανά νέος. Αν με ρωτάτε προσωπικά, δεν το επιθυμώ ιδιαίτερα· διότι, μέσα σε μιά κοινωνία ανθρώπων που δεν ξέρουν από τέτοια, θα υποχρεωθώ να ξαναλουστώ την ανόητη συμπεριφορά τους. Πώς περιμένετε να φερθούν, δηλαδή, σε άτομο που φαίνεται (καί είναι στο σώμα) 25 ετών, με πραγματική βιολογική ηλικία τα 70; Καί πώς περιμένετε να φερθούν σε άτομο αθάνατο; Τά ‘χετε σκεφτεί αυτά;

Τέλος πάντων, επειδή έχω μιά έμφυτη ροπή προς τη γκρίνια καί δύσκολα ευχαριστιέμαι, σταματάω εδώ. Να μη σας προβληματίζω άλλο! Εσείς κάντε ό,τι νομίζετε, αν σας δοθεί τέτοια ευκαιρία.

 

 ergdhmerg.wordpress.com

 

diodotos-k-t.blogspot.com