Πολιτική εκτίμηση γιά τα «προσεχώς» - γράφει ο ΕργΔημΕργ

 

 

Τελείωσαν οι όντως μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις ανά την Ελλάδα γιά τα Τέμπη. Καί τί θα γίνει τώρα; (Αναρωτιούνται αρκετοί.)

• Θα υλοποιηθεί, άρα γε, η ελπίδα πολλών γιά ειδικά δικαστήρια καί φυλακίσεις στους πωλητικούς;
• Θα παραιτηθεί ο Κούλης;
• Θα τον διώξουν απ’ τη νουδού με τις κλωτσιές;
• Κι αν ναί, ποιός θα έρθει γιά πρώθυ; Τί θα έρθει;

Θα προσπαθήσουμε ν’ απαντήσουμε.

. . . . . . . . . . .

α1. Ιστορία

Γιά να μπορείς να δείς πίσω από την ομίχλη του (κοινωνικού / πολιτικού) μέλλοντος, πρέπει, εκτός από μυαλό, να έχεις καί δύο γερές βάσεις «εκ των ούκ άνευ»:

• (Πολύ) Καλή γνώση της Ιστορίας.
• Καί (πολύ) καλή γνώση του τρόπου που σκέφτονται τόσο ο λαός μας, όσο κι οι εχθροί του.

Δυστυχώς, γιά μέν την Ιστορία, αυτή γιά τους περισσότερους είναι αντικείμενο άνευ ενδιαφέροντος. Όσοι, πάλι, την κουτσογνωρίζουν (κάτι διπλωμάτες, κάτι μολυβοσπρώχτες υποτίθεται ακαδημαϊκών μελετών -ελιαμέπηδες, ξέρω ‘γώ-, καί κάτι παρόμοιοι), δείχνουν ότι «πέρασε καί δεν άγγιξε». Δηλονότι, αποδεικνύονται ανεπίδεκτοι μαθημάτων απ’ αυτήν. Που σημαίνει, με τη σειρά του, ότι αδυνατούν να προχωρήσουν σε λογικά συμπεράσματα, προκύπτοντα από γνώση της Ιστορίας.

Καί δεν μιλάμε, τώρα, γιά τα πεπραγμένα του Βρασίδα, ή του Νικία, ή του Ναβουχοδονόσωρα πχ· αλλά γιά πρόσφατη Ιστορία, κάν αιώνος καλά-καλά!

Νά, πολύ χοντρό παράδειγμα, το «θα πάρουμε τημΜπόλιν»: τους έπιασε όλους ο ενθουσιασμός – καί δή, επειδή το θέμα το ξεκίνησαν οι «φίλοι» καί «σύμμαχοι» ηπαπαραίοι!… Καί νά οι προφητείες, καί να οι ελπίδες ότι οι ηπαπάρα θα κάνουν ντά! την τουρκίτσα… Έλα, όμως, που μόλις το 1919 μας έκαναν οι Αγγλοσάξωνες «δώρο» τη Σμύρνη, καί το πληρώνουμε μέχρι σήμερα αυτό!

Αλλά ποιός τα θυμάται αυτά, έ; Ποιός θυμάται ότι καί τότε οι Αγγλοσάξωνες μας είχαν παραφουσκώσει τα μυαλά με τον «ξανθό εξαδάκτυλο ρήγα», κι ελπίδες γιά συμμαχία καί οριστική εξαφάνιση της τουρκίτσας; (Εδώ δεν μπορούσαν να συμμαζέψουν έναν μεθύστακα Τσώρτσιλλ, καί το πλήρωσαν αγρίως στην Καλλίπολη το 1915. Εμάς θα βοηθούσαν; )

Η δέ καλή γνώση του πώς σκεφτόμαστε εμείς, καί πώς σκέφτονται οι εχθροί μας, είναι έτερη τραγική …ιστορία. Καί δεν μιλάω γιά αποστήθιση του βιβλίου του Σάν Τσού. Μιλάω γιά απλά πράγματα.

Αφ’ ενός, εμείς ποτέ δεν κοιταχτήκαμε καλά στον καθρέφτη. Κατά τη γνωμάρα μας, είμαστε ο εξυπνότερος λαός του κόσμου (ναί, πώς;!), ο πιό ηρωϊκός, ο πιό καπάτσος, οι άλλοι (πχ Τούρκοι) είναι εξ ορισμού μπουνταλάδες (άσχετο αν ειδικά οι τουρκαλάδες ανέπτυξαν πολεμική βιομηχανία εκ του μηδενός, κι εμείς διαλύσαμε τη δική μας), κτλ κτλ.

‘Ντάξ’, ωραία είναι τα όνειρα, δέ λέω, αλλά η πραγματικότητα είναι αρκετά σκληρή. Αρκεί μιά ματιά σε ποιούς σχεδόν αγράμματους, διανοητικώς καθυστερημένους, φρενοβλαβείς, καί ταυτόχρονα αήθεις καί κακοήθεις (μή σου πω καί αλλοφύλους) κάναμε πρωθυπουργούς με τη σειρά, ώστε να πείσει καί τον πλέον δύσπιστο, ότι γιά την αυτοεκτίμησή μας λέμε καραμπινάτες ανοησίες.

Αφ’ ετέρου, το πώς σκέπτεται ο εχθρός, έχει ένα καί μοναδικό όνομα:

Γεωπολιτική!

. . . . . . . . . . .

α2. Γεωπολιτική

Εδώ, θα πεταχτούν πολλοί να πούν ότι δεν περιμέναμε (εμείς οι Έλληνες – οι πανέξυπνοι, κτλ) να φτάσει ο 20ος αιώνας, ώστε να μας δείξουν οι Δυτικοί με τον κάθε Μάκιντερ καί τον κάθε Χαουσχόφφερ τί πάει να πεί «γεωπολιτική» (καί «γεωστρατηγική»), διότι τα ξέραμε από τον Θουκυδίδη αυτά· μή σου πω, κι απ’ την εποχή του Ιάσονα.

[Ξέραμε κι άλλα κόλπα, όπως πχ ότι τον εχθρό τον κατασκευάζεις! Ώ, ναί!… Αλλά, καμιά φορά το θηρίο που φτιάχνεις, αυτονομείται – σαν το Γκολέμ της Πράγας· καί την πληρώνεις πανάκριβα.

Παράβαλε τις μαλακίες του Ψελλού (*), που έκανε πλάτες στους Σελτζούκους, προκειμένου να διαλύσει τους εσωτερικούς πολιτικούς αντιπάλους του στημΜπόλιν. Ναί, αλλά τους τουρκαλάδες ακόμη τους έχουμε πάνω απ’ τα κεφάλια μας, χάριν του εγωϊσμού αυτού του εγγράμματου σκουπιδιού.

(*) Το Ψ με Φ· κι αλήθεια, γιατί όλοι οι φιλόλογοι αιτιολογούν το «Ψελλός» ως παρατσούκλι, επειδή -δήθεν- ψέλλιζε; Όποιον ψέλλιζε τώι καιρώι εκείνωι καί παρίστανε τον δημόσιο ρήτορα, τον παίρνανε με τις πέτρες καί τα σαπιολέμονα, ξέρετε… όχι να τον κάνουν «άτυπο υπερπρωθυπουργό τεσσάρων αυτοκρατόρων», καταπώς γράφει ο Κυριαζής! Καί τα φιλαράκια μας, οι φιλόλογοι, κάνουν πως ξεχνάνε ότι ψέλλιον σημαίνει βραχιόλι. Άρα, Ψελλός = Βραχιολάκιας!… καί μάλλον ο λεγάμενος ήτονε ντιγκιντάγκας, καί την κουνούσε την αχλαδιά – πράγμα που αιτιολογεί απόλυτα την βρώμικη συμπεριφορά του.

Γνωμάρα μου, βέβαια, πιθανώτατα δεν στηρίζεται από ιστορικές πηγές ότι ο ερίφης ήτο «καταπύγων», αλλά δεν μπορούσα να μην το πω! 🙂 ]

Σύμφωνοι, αλλά υπάρχει μία ουσιαστική διαφορά μας με τους Δυτικούς: εμείς, ό,τι κάναμε (πρό Τρωϊκού), ήταν κάθε φορά γιά να ισχυροποιήσουμε την ιστορική μας κοιτίδα. Όχι γιά να υποδουλώσουμε άλλους λαούς, να τους βάλουμε να σκάβουν, καί να τους πάρουμε μπίρ παρά τους πλουτοπαραγωγικούς τους πόρους. Ακόμη καί στους πάλαι ποτέ Σκωτσέζους, κάτι τους δίναμε, γιά να πάρουμε τον κασσίτερό τους· καί σαφώς όχι τα παροιμιώδη «χάντρες καί καθρεφτάκια»! 🙂

Αντιθέτως, οι Δυτικοί έχουν αναγάγει την προγραμματισμένη ληστεία του πλούτου άλλων λαών σε επιστήμη! Αυτή ακριβώς είναι η «γεωπολιτική» τους: το πλιάτσικο, μεταμφιεσμένο σε επιστήμη!

. . . . . . . . . . .

[Συγνώμη που ίσως τυχόν δυσαρεστήσω ανθρώπους που εκτιμώ, αν καί δεν τους γνωρίζω προσωπικώς, όπως πχ τον κ. Γρίβα, αλλά εδώ βγάζει μάτια το πράγμα! Πχ: Τί δουλειά έχεις, ρέ Άγγλε, στην Κίνα; Ξέρεις πού βρίσκεται η Κίνα, πόσο μακρυά απ’ την πατρίδα σου, καί μου στέλνεις εκεί πολεμικά πλοία; Τί ακριβώς ζητάς εκεί; Τί έχεις να μοιράσεις με τους Κινέζους; Τί «γεωπολιτική» καί σαχλαμάρες μου τσαμπουνάς;

Παρενθετικώς, μιά που πιάσαμε το θέμα, ειρήσθω ότι κάτι τέτοια κόλπα έχουν ενδεχομένως πολύ βαθειές ρίζες στον χρόνο· ποιός Θουκυδίδης, καί ποιός Ιάσων; Ατλαντίδα, λέμε – καί βάλε!

Κι απ’ την άλλη, κάτι τέτοια βρωμάνε πόλεμο ιερατείων.

Μόνο που αυτά είναι πολύ πολύ ψιλούτσικα γράμματα γιά τους πολλούς, καί δεν θα επεκταθώ – τη στιγμή που οι πολλοί, στο συγκεκριμένο θέμα βρίσκονται σε επίπεδο «γού-ά γά, τού-ά τά, κι όλο μαζί ‘γάτα’ «. Αλλά θα σβήσω τα τυχόν ειρωνικά χαμόγελα μερικών μ’ ένα παραδειγματάκι: βλέπετε, οι μέν Άγγλοι τον Δράκοντα τον μαστούρωσαν επί έναν αιώνα· αλλά, αντιθέτως, στις μέρες μας οι ηπαπαραίοι τον κάνανε μάγκα, μεταφέροντας όλη την προχωρημένη τεχνολογία ολοκληρωμένων κυκλωμάτων στην Κίνα, δήθεν γιά φτηνά εργατικά… τη στιγμή που τα ολοκληρωμένα κυκλώματα είναι …αχειροποίητα! Κατασκευάζονται αποκλειστικώς από ρομπότ, οπότε ποιά «φτηνά εργατικά»;

Κι όπως το 1776 τσακώθηκαν οι μέχρι τότε αδελφικές τεκτονικές στοές Άγγλων καί ηπαπαραίων (που, μάλιστα, Άγγλοι αξιωματικοί εκπαίδευαν σε τακτικές μάχης κανονικού στρατού τους ηπαπαραίους χωριάτες, τους μετέπειτα αντιπάλους τους) έτσι κι εδώ καί κοντά δύο αιώνες με τους Κινέζους. Άλλο βιολί ο είς Αγγλοσάξων, άλλο ο έτερος.

Τα βλέπετε; Μάχη ιερατείων, λέμε.

Πιστεύω να σας έπεισα.

Τώρα, βέβαια, θα με ρωτήσετε ποιά η σχέση του Δράκοντα με την Ατλαντίδα. Κάποια μέρα θα σας πω, αλλά όχι συντόμως.]

. . . . . . . . . . .

β1. Τα συντόμως επερχόμενα – 1

Λοιπόν, η γεωπολιτική Αγγλοσαξώνων τε Γερμαναράδων τε ισχυρίζεται ότι εδώ, η (ευρύτερη) Ελλαδίτσα, είναι το πλέον «καυτό» γεωπολιτικό σημείο του πλανήτη. Καί το πλέον καυτό του πλέον καυτού, είναι τα Στενά.

Λάθος, βέβαια, όπως σας έχω εξηγήσει αρκετές φορές, διότι τα Στενά δεν πάνε μόνα τους. Πάνε πακέτο με τον θαλάσσιο «διάδρομο» του ανατολικού Αιγαίου, μέχρι Κύπρο καί Συρία / Λίβανο / Γισραϊέλ. Μόνο που κανένας δεν μιλάει γι’ αυτόν, αλλά περιορίζονται στον Ελλήσποντο καί τον Βόσπορο.

Τέλος πάντων, κρατήστε σε συνειδητό επίπεδο πρώτης προτεραιότητας το αξίωμα ότι είμαστε το πλέον καυτό σημείο κτλ κτλ. Τί (μπορεί να) σημαίνει αυτό, όμως;

Απλούστατα, ότι όποιος έχει τη δύναμη, το θέλει υπό τον δικό του έλεγχο· καί σιγά μην αφήσει τους πραγματικούς ιδιοκτήτες του (εμάς τους Έλληνες, δηλαδή) ελεύθερους, να κάνουμε τα δικά μας.

Αυτή την ιστορική περίοδο, μας πατάνε από κάτω -«γεωπολιτικώς» πως- οι ηπαπάρα· μέχρι, δέ, το 1947, μας πατούσε η αγγλίτσα με τον «ξανθό εξαδάκτυλο ρήγα» (του Μπάκινγκχαμ). (Η γερμανίτσα μας πατάει από κάτω οικονομικώς. Άλλο αυτό, όμως.) Δηλαδή, συμπεραίνουμε αμέσως ότι δεν πρόκειται οι ηπαπάρα ν’ αφήσουν τη χώρα μας ήσυχη. (Είτε έρθει η μανδάμ Γκυιλφόϊλ, είτε όχι.) Καί η πολιτική του προτεκτοράτου παύλα πιστού σκυλάκου θα συνεχιστεί. Μην ελπίζετε σε κάτι καλύτερο, δηλαδή.

. . . . . . . . . . .

β2. Τα συντόμως επερχόμενα – 2

Πάμε, τώρα, στα ερωτήματα του προλόγου. Δηλαδή, αν θα φύγει ο Κούλης, καί ποιός θα έρθει (αν έρθει) μετά απ’ αυτόν.

Εφ’ όσον ήδη είπαμε πως επί της ουσίας δεν θ’ αλλάξει κάτι στη χώρα μας (με Τράμπ, ή άνευ / με Κούλη, ή άνευ), τότε -πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας- θα συμβούν τα εξής:

• Ο Κούλης δεν θα πέσει από τα συλλαλητήρια γιά τα Τέμπη. Χωνέψτε το.

Καί διότι είναι άτομο με λειψό μυαλό καί χωρίς ενσυναίσθηση (είτε 57 νεκροί, είτε 5700, δεν του λένε τίποτε αυτουνού), καί διότι στη χώρα μας οι πωλητικοί δεν τιμωρούνται ποτέ. Τί «γιατί;»; Πάτε καλά, που κάνετε τέτοιες ερωτήσεις; Αλοίμονο αν το προτεκτοράτο είχε σωστούς νόμους, που να τιμωρούν τα μαντρόσκυλα των αφεντικών του!

Συνέλθετε! Είναι τόσο αριστοτεχνικά στημένο το κωλοσύστημα, που δεν υπάρχει κάποιος φορέας απονομής τιμωρίας (πχ Συνταγματικό Δικαστήριο), ούτε φαίνεται στον ορίζοντα ότι θα δημιουργηθεί προσεχώς. Καλά-καλά, επί της ουσίας δεν προβλέπεται πουθενά ούτε κάν κάποια τιμωρία!

[Εδώ δεν προβλέπεται τιμωρία γιά όποιον παραβιάζει το Σύνταγμα το ίδιο, αλλά επαφίεται αυτή στον -τρεχαγύρευε- «πατριωτισμό των Ελλήνων». Σά να κλάνουμε, δηλαδή, καί να περιμένουμε να βαφτούν αυγά.

Καί, δυστυχώς, αυτές τις -μάλλον μασωνικής εμπνεύσεως- μαλακίες προσπαθούν να τις δικαιολογήσουν γιά σοβαρές άνθρωποι όντως σοβαροί… Συνταγματολόγοι, σου λέει! Να περιμένουμε, δηλαδή -όπως έχω πεί πλειστάκις καί σας έπρηξα-, να κατέβουν στη Βουλή οι χωριάτες της Άνω Ραχούλας με καραμπίνες κι επικεφαλής τον καφετζή του χωριού, ώστε να επαναφέρουν τους παρεκτρεπόμενους πωλητικούς στον ίσιο συνταγματικό δρόμο!… Δεν πάμε καθόλου καλά, λέω.

Πού πά’, ρέ Καραμήτρο, χωρίς μιά δόση απλής, πρακτικής λογικής;…]

• Ο Κούλης θα πέσει, όταν (καί μόνον όταν) δοθεί εντολή από το Στέητ Ντηπάρτμεντ. Κάπου μέχρι τον Ιούνιο, υπολογίζω. (Προς το παρόν, ο Τράμπας έχει απλωμένον τον τραχανά, καί δεν ασχολείται με σκυλάκια τσιχουάουα.)

…Καί πολύ φοβάμαι ότι η μανδάμ Γκυιλφόϊλ δεν θα μεταφέρει την εντολή του Τράμπα να σουτάρει τον Κούλη, επειδή αυτή κι ο Ντόναλντ μας λυπήθηκαν. Προβλέπω πως θ’ αποδειχθή Πάϋαττ με φουστάνια, καί απλά θα διεκπεραιώνει τις (σκληρές) εντολές των προϊσταμένων της γιά το προτεκτοράτο.

[…Άμα περιμένετε από Αγγλοσάξωνες κι Αγγλοσαξωνίδες οίκτο, είσαστε ηλίθιοι. Αυτή, βέβαια, δεν είναι Αγγλοσαξωνίς, αλλά μισή Ιρλανδέζα καί μισή μιγάδα εκ Πουέρτο Ρίκο· ωστόσο, πλήρως εντεταγμένη (καί συνειδησιακώς) στον Αγγλοσαξωνικό κόσμο.]

• Ο Κούλης θα πέσει, απλά γιά να κατευναστεί η λαϊκή οργή· όχι γιά τα εγκλήματα που διέπραξε αυτός καί τα δικά του άτομα. Παρά το γεγονός ότι είναι πρόθυμος να φιλήσει καινούργιους πισινούς.

Δεν χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση, εδώ. Ίσως, βέβαια, πάνε (γιά σύντομο διάστημα) φυλακή μερικοί δικοί του, απλώς γιά τα μάτια του κοσμάκη. (Ο ίδιος, ειλικρινά αγνοώ αν θα πάθει κάτι – καί τί. Μπορεί να βρεθεί καί γι’ αυτόν καμιά θεία από Νιγηρία.)

• Οπότε, αφού με βεβαιότητα θα πέσει, ποιός θα έρθει μετά, ρέ εξυπνάκια Εργοδότη;

Κι αυτό είναι εύκολο ν’ απαντηθεί, διότι σιγά μην αφήσουν οι ηπαπάρα ήσυχη την κότα με τα χρυσά αυγά!

Εκείνο που θα έρθει, θα είναι ένα «ευρείας αποδοχής» «δεξιό» ( ; ) κυβερνητικό σχήμα, όμως εξ ίσου πρόθυμο να υπακούει τις πέραν του Ατλαντικού εντολές. Μιά νερόβραστη «Δεξιά», δηλαδή – κάτι σαν Μελόνι με χαμηλά λιπαρά.

Σ’ αυτό, λοιπόν, θα συμμετάσχουν (είτε με καρώτο, είτε με μαστίγιο) γνωστά άτομα της υπάρχουσας εγχώριας (ο Θεός να την κάνει) «Δεξιάς». Όχι άγνωστα, διότι ο άγνωστος μπορεί να τους βγεί καί Όρμπαν, των ηπαπαραίων, καί να ζητάει όσα κι ο βασιλεύς Όθων πρό του 1854! (Καί ποιός τρέχει μετά, να τον συμμαζέψει!) Δεν είναι γιά πειράματα, οι άνθρωποι! Λοιπόν, βάλτε με το μυαλό σας ποιοί νερόβραστοι γνωστοί «δεξιοί» θα ξεπλυθούν στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ της προπαγάνδας, καί θα παρουσιαστούν στον αφελή κοσμάκη ως άσπιλοι κι αμόλυντοι από αμαρτήματα του παρελθόντος, καί βρήκατε ποιοί θα συναποτελέσουν το νέο κυβερνητικό σχήμα! Ούτε τους Αλβανούς θα έχουν μπάσει στην Ελλάδα αυτοί (ο Αντωνάκης), ούτε στη λέσχη Μπίλντερμπεργκ θα έχουν πάει ποτέ (Εβιάν, 1992 – παρομοίως ο Αντωνάκης), ούτε την προδοσία της Μακεδονίας θα έχουν υπογράψει (ο Παναής, ο οποίος εσχάτως πάλι μοστράρεται στη δημοσιότητα), ούτε… ούτε…

Μπορεί να είναι υπερδύναμη, οι πέραν του Ατλαντικού λεβέντες, αλλά είναι τόσο προβλέψιμοι, σα νήπιο που έφαγε το γλυκό, καί λέει ότι δεν το έφαγε! (Με ίχνη του γλυκού στα χειλάκια του! 🙂 )

Στους παραπάνω, προσθέστε την τέως βασιλική οικογένεια, της οποίας κάποιο μέλος συντόμως θα μας μοστραριστεί ως ο κατάλληλος αρχηγός της Ελλάδας, στην ιστορική στιγμή που θα ξαναπάρουμε τημΜπόλιν καί την Αγιασοφιάν… καί βρήκατε τόσο το επερχόμενο γκουβέρνο, όσο καί το επερχόμενο πολιτειακό σχήμα.

Επαναλαμβάνω, όμως, μην περιμένετε προκοπή από την αμέσως επακολουθούσα διάδοχη πωλητική κατάσταση. Η προκοπή θα έρθει κάποια άλλη μέρα, όταν η Ελλάδα (ξανα)γίνει Ελλάδα – καί μόνον υπό τους δικούς μας όρους.

. . . . . . . . . . .

Επίμετρον

Το παρόν αρθράκι αφιερώνεται στους νεκρούς του σιδηροδρομικού εγκλήματος των Τεμπών. Καθώς καί σε όλους τους νεκρούς Έλληνες, εξ αιτίας των πράξεων καί παραλείψεων όσων αλητών κυβέρνησαν την Ελλάδα μετά το 1831.

ergdhmerg.wordpress.com

 

diodotos-k-t.blogspot.com