Ο Πρόεδρος Τραμπ δεν αστειευόταν – κάλεσε επίσημα το Κογκρέσο να καταργήσει τον φόρο εισοδήματος. Αυτό είναι η αρχή μιας νέας οικονομικής εποχής όπου οι Αμερικανοί κρατούν ό,τι κερδίζουν και το σύστημα τελικά εξυπηρετεί τους ανθρώπους.
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΡΑΞΕ ΤΗΝ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ
Όταν ο πρόεδρος Ντόναλντ Τζ. Τραμπ κάλεσε το Κογκρέσο να καταργήσει τον ομοσπονδιακό φόρο εισοδήματος, δεν έπαιζε πολιτική – κήρυξε πόλεμο στα θεμέλια του γραφειοκρατικού ελέγχου. Δεν ήταν απλώς μια τολμηρή πρόταση πολιτικής. Αυτή η πρόκληση που ρίχτηκε απευθείας μπροστά στην τάξη των παγκοσμιοποιητών που έχει στραγγίσει τους αμερικανικούς πολίτες για περισσότερο από έναν αιώνα.
«Δεν χρειάζεται να φορολογούμε τους ανθρώπους μας μέχρι θανάτου», είπε ο Τραμπ. «Πρέπει να φορολογήσουμε τις χώρες που μας εκμεταλλεύονται».
Με αυτά τα λόγια, ο Τραμπ αναζωπύρωσε ένα όραμα οικονομικού εθνικισμού που όχι μόνο έκανε την Αμερική πλούσια μια φορά στο παρελθόν – αλλά μπορεί να το κάνει ξανά. Και αυτή τη φορά, δεν πρόκειται για μικροαλλαγές του συστήματος. Πρόκειται για την κατάρριψη ολόκληρης της δομής που τρέφεται από τον Αμερικανό εργάτη.
Η ΕΠΟΧΗ ΠΡΙΝ ΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΛΑΒΙΑ
Από το 1870 έως το 1913, οι Ηνωμένες Πολιτείες βίωσαν μια περίοδο εκρηκτικής οικονομικής ανάπτυξης, βιομηχανικής καινοτομίας και αύξησης των μισθών — όλα χωρίς ομοσπονδιακό φόρο εισοδήματος. Η κυβέρνηση χρηματοδοτήθηκε μέσω των δασμών, ενός συστήματος που ανταμείβει την αμερικανική εργασία, προστάτευε την εγχώρια παραγωγή και κρατούσε σε απόσταση τις κρατικές παρεμβάσεις.
Εκείνη την εποχή χτίστηκαν σιδηρόδρομοι, αυτοκρατορίες χάλυβα και το αμερικανικό όνειρο. Δεν υπήρχε IRS, καμία περίοδος υποβολής αιτήσεων και καμία ομοσπονδιακή υπηρεσία που παρακολουθεί τον κόπο σας. Αντίθετα, τα ξένα αγαθά πλήρωσαν το τίμημα για την πρόσβαση στην αγορά των ΗΠΑ, ενώ οι Αμερικανοί ήταν ελεύθεροι να χτίζουν, να κερδίζουν και να επεκτείνονται.
Δεν ήταν κενό. Αυτό ένα σύστημα που λειτούργησε – έως ότου η 16η τροποποίηση άλλαξε τα πάντα το 1913, απελευθερώνοντας ένα φορολογικό καθεστώς που έγινε πιο επιθετικό, πιο τιμωρητικό και πιο αποσυνδεδεμένο από τους ανθρώπους που ισχυρίζεται ότι προστατεύει.
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΡΑΜΠ — ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΞΙΕΣ
Το σχέδιο του Τραμπ δεν απηχεί μόνο το παρελθόν . Το ανακτά — με σύγχρονη δύναμη και ακρίβεια.
Το όραμά του είναι ξεκάθαρο: εξέταση του φόρου εισοδήματος, χρηματοδότηση της κυβέρνησης μέσω δασμών και μετατόπιση του οικονομικού βάρους από τους εργατικούς Αμερικανούς σε ξένες οντότητες που επωφελούνται από τις αγορές των ΗΠΑ.
Αυτό δεν είναι θεωρία. Είναι αναγεννημένη η ιστορία — και στοχεύει με λέιζερ στον πυρήνα της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας. Οι δασμοί υπό τον Τραμπ δεν είναι νοσταλγία προστατευτισμού. είναι μια σκόπιμη, στρατηγική αλλαγή που αποσκοπεί στην αποκατάσταση της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας.
Φορολογώντας τις εισαγωγές αντί για το εισόδημα, ο Τραμπ επανατοποθετεί την οικονομία των ΗΠΑ στην επίθεση . Ενδυναμώνει τους παραγωγούς, όχι τα παράσιτα. Ενισχύει τις εγχώριες αλυσίδες εφοδιασμού και αναγκάζει τις ξένες δυνάμεις να πληρώσουν το δίκαιο μερίδιο τους – κάτι που κάθε προηγούμενη κυβέρνηση απέφευγε εδώ και δεκαετίες.
«Θα ξαναχτίσουμε την αμερικανική ισχύ με αμερικανικά δολάρια – δανεικά, όχι φορολογικά, αλλά κερδισμένα», δήλωσε ο Τραμπ.
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟ ΦΟΒΑΤΑΙ ΑΥΤΟ — ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΛΟΓΟ
Η Ουάσιγκτον είναι τρομοκρατημένη. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης χάνουν τον έλεγχο τους. Παγκόσμια ιδρύματα όπως το ΔΝΤ και το WEF πανικοβάλλονται. Διότι το σχέδιο του Τραμπ θα διαλύσει τον ακριβή μηχανισμό που χρησιμοποιούν για τον έλεγχο των ανθρώπων – το φορολογικό σύστημα.
Για περισσότερα από 100 χρόνια , το IRS χρησιμοποιείται όχι μόνο για τη συλλογή εσόδων, αλλά για την παρακολούθηση, τον εκφοβισμό και τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς. Η κατάργηση του φόρου εισοδήματος αφαιρεί την εξουσία και την επιστρέφει στο λαό. Τερματίζει την ηθική μόχλευση ενός συστήματος που τιμωρεί τη φιλοδοξία και ανταμείβει τη συμμόρφωση.
Ο Τραμπ δεν μεταρρυθμίζει τους κανόνες. Σβήνει το playbook. Γι’ αυτό δεν θα ακούσετε ειλικρινείς αναλύσεις από τα ΜΜΕ. Θα το πουν «μη ρεαλιστικό», «απερίσκεπτο», «επικίνδυνο». Αλλά είπαν το ίδιο και για το τείχος στα σύνορα. Πολέμησαν την ενεργειακή ανεξαρτησία. Πολέμησαν και κάθε πολιτική Τραμπ που αργότερα αποδείχθηκε οραματική.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ; ΝΑΙ — ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Οι επικριτές σπεύδουν να ρωτήσουν : πώς θα επιβιώσει η κυβέρνηση χωρίς φόρο εισοδήματος; Η απάντηση βρίσκεται στο παρελθόν – και στο τρέχον σχέδιο του Τραμπ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες άκμασαν για περισσότερο από έναν αιώνα μόνο με τους δασμούς. Σήμερα, με την απαράμιλλη οικονομική τους μηχανή και την παγκόσμια μόχλευση, τα πιθανά έσοδα από στοχευμένους δασμούς είναι τεράστια. Σε συνδυασμό με τις πολιτικές του Τραμπ για την παραγωγή ενέργειας, τη βιομηχανική αναβίωση και την εμπορική δικαιοσύνη, ο φόρος εισοδήματος γίνεται λιγότερο αναγκαίος και κάτι που δεν χρειάζεται πλέον…
Όπως εξήγησε ο Χάουαρντ Λούτνικ, «Ο στόχος του Τραμπ είναι οι Αμερικανοί που βγάζουν κάτω από 150.000 δολάρια τον χρόνο να μην πληρώνουν φόρο εισοδήματος. Και με τους δασμούς, μπορούμε σίγουρα να φτάσουμε εκεί».
Δεν είναι φαντασία – είναι μαθηματικά, που υποστηρίζονται από δεδομένα. Και μετατοπίζει το βάρος της στήριξης της Αμερικής πίσω στις οντότητες που έχουν αποχωριστεί για δεκαετίες.
ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Η πρόταση Τραμπ σηματοδοτεί ένα σημείο καμπής. Δεν είναι προσαρμογή του προϋπολογισμού. Είναι μια φιλοσοφική επαναφορά. Είναι η αρχή μιας Αμερικής όπου η κυβέρνηση φοβάται τους ανθρώπους – όχι το αντίστροφο.
Με την κατάργηση του φόρου εισοδήματος, ο Τραμπ δεν προσφέρει απλώς ανακούφιση. Εκδίδει μια διακήρυξη ανεξαρτησίας από το παγκοσμιοποιητικό οικονομικό σύστημα. Αυτό που υποδουλώνει μέσω του χρέους, της εξάρτησης και του ψηφιακού ελέγχου.
Αυτή είναι η Μεγάλη Οικονομική Επαναφορά — η πραγματική. Όχι ο τεχνοκρατικός εφιάλτης του Schwab, αλλά η επιστροφή σε ένα σύστημα που έχει τις ρίζες του στην εθνική δύναμη, την ατομική ελευθερία και την ευημερία.
“Αυτό δεν είναι μεταρρύθμιση, αυτό είναι απελευθέρωση.” — Τραμπ
Το εννοεί. Και αυτή τη φορά, το ίδιο και εμείς.
Πρίν πάει το μυαλό μας σε "νεσάρες - γκεσάρες", η συγκεκριμένη κίνηση του Τράμπ είναι ΕΥΘΕΙΑ ΒΟΛΗ στο βαθύ κράτος, κλείνοντας την κάνουλα των εύκολων χρημάτων. Ταυτόχρονα, εκπληρώνει τις προεκλογικές υποσχέσεις του στη μεσαία τάξη Αμερικανών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν συνεχίσει έτσι, τον βλέπω να κυβερνά "μέχρι να σβήσει ο ήλιος" (που λέει και η σαλταρισμένη πορδή για "αυτόν").
Αν το έχετε "πάρει χαμπάρι", ο κόσμος ΑΛΛΑΖΕΙ. Καλά θα κάνει ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΠΘ μας να το έχει κατά νού.
Διός Κούρος
ΥΓ σαλταρισμένη πορδή = πορδοσάλτε
George Carlin : Τους ανήκεις..
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δεν πρόκειται ποτέ να γίνει καλύτερα, μην το ψάχνεις, να είσαι ευχαριστημένος με αυτό που έχεις.
Γιατί οι ιδιοκτήτες, οι ιδιοκτήτες αυτής της χώρας δεν το θέλουν αυτό. Μιλάω για τους πραγματικούς ιδιοκτήτες τώρα, τους ΜΕΓΑΛΟΥΣ ιδιοκτήτες! Οι πλούσιοι... οι πραγματικοί ιδιοκτήτες! Τα μεγάλα πλούσια επιχειρηματικά συμφέροντα που ελέγχουν τα πράγματα και παίρνουν όλες τις σημαντικές αποφάσεις.
Ξεχάστε τους πολιτικούς. Είναι άσχετοι. Οι πολιτικοί τοποθετούνται εκεί για να σας δώσουν την ιδέα ότι έχετε ελευθερία επιλογής. Δεν έχετε. Δεν έχετε καμία επιλογή! Έχετε ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ! Αυτοί ΣΑΣ ΚΑΤΟΧΟΥΝ. Τους ανήκουν τα πάντα. Τους ανήκει όλη η σημαντική γη. Τους ανήκουν και ελέγχουν τις εταιρείες. Εδώ και καιρό έχουν αγοράσει και πληρώσει τη Γερουσία, το Κογκρέσο, τα πολιτειακά σπίτια, τα δημαρχεία, έχουν τους δικαστές στην πίσω τσέπη τους και τους ανήκουν όλες οι μεγάλες εταιρείες μέσων μαζικής ενημέρωσης, οπότε ελέγχουν σχεδόν όλες τις ειδήσεις και τις πληροφορίες που ακούτε. Σας κρατάνε από τα αρχίδια.
Ξοδεύουν δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο για να ασκούν πιέσεις, πιέζουν, για να πετύχουν αυτό που θέλουν. Λοιπόν, ξέρουμε τι θέλουν. Θέλουν περισσότερα για τους εαυτούς τους και λιγότερα για όλους τους άλλους...."
Για να μάθετε ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες, απλά βρείτε σε ποιους δεν μπορείτε να ασκήσετε κριτική.
Η ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ 3 ΛΕΠΤΩΝ:
https://youtu.be/MuO-2jkXP8Q
https://sinomosiologos.blogspot.com/2025/04/blog-post_20.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΩΚΡΑΤΗΣ