Στην Π.
Σαν πρόλογος
Πάλι άφησα επίτηδες να περάσει η θλιβερή επέτειος της 29ης Μαΐου.
Δεν ξέρω αν συμφωνείτε (καί δεν με νοιάζει κιόλας), αλλά δεν μ’ αρέσουν οι κλάψες. Κάναμε βλακείες, χάσαμε, τέλος. Αν μας νοιάζει η μΠόλις, ας κοιτάξουμε να βρούμε τρόπο να επανορθώσουμε· μόνο που δεν γίνεται δουλειά με μνημόσυνα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου καί επετειακές ομιλίες δημοδιδασκάλων. Ελάχιστο νόημα έχουν αυτά.
[Ακούγεται τίποτε γιά (ταχεία) παραγωγή δικών μας συγχρόνων οπλικών συστημάτων; όχι, έ;…]
Καί στο κάτω-κάτω, η μΠόλις, αν δεν έπεφτε την 29η Μαΐου 1453, θα έπεφτε το πολύ σε μιά δεκαετία. Μή μας πιάνει ο ρομαντισμός γιά τη γενναιότητα των υπερασπιστών της, κτλ· τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα: ο Μεχμέτ Β’ είχε καί λεφτά, καί ανθρώπους, καί την τεχνολογία της εποχής. Η μΠόλις, τί είχε; ούτε λεφτά, ούτε ανθρώπους, ούτε τεχνολογία. Κι όσο προχωρούσε ο χρόνος, τα πράγματα χειροτέρευαν.
Επομένως, το αποτέλεσμα του αγώνα ήταν γνωστό …από τα αποδυτήρια.
Ας φρόντιζαν οι δικοί μας να μή φτάσουν σ’ αυτό το σημείο. Δεν τους έφταιγε ο κάθε Μεχμέτ Β’ – που απλά κοίταζε να κάνει τη δουλειά του, όπως θα κοίταζε κι ο κάθε υποψήφιος κατακτητής.
. . . . . . . . . . .
Γιά το τί πιθανόν να μας φέρει το προσεχές μέλλον, όσον αφορά τημΜπόλιν καί την Αγιασοφιάν, καί γιά το τί δεί πράξαι (σε περίπτωση που τις ξαναπάρουμε / μας τις δώσουν), τις απόψεις μου τις ξέρετε, καί δεν θα επανέλθω. Απλά, θυμίζω:
- Έχουμε την ισχύ να κρατήσουμε τημΜπόλιν; («…- Καί γάρ, το φυλάξαι τ’ αγαθά, του κτήσασθαι χαλεπώτερον εστίν!» – Δημοσθένης, όπως θυμάμαι από τα μαθητικά μου χρόνια την περίφημη αυτή φράση.) Ή θα μας βγεί πυροτέχνημα η (πρόσκαιρη…) επανάκτησή της… πυροτέχνημα, που θα σκάσει στα μούτρα μας; (Σε στύλ Σμύρνης 1919.)
- Κι αν έχουμε την ισχύ, έχουμε το κουράγιο να γενοκτονήσουμε (ναί! δεν χαϊδεύω αυτιά!) 25 εκατομμύρια άκρως εχθρικού πληθυσμού;
Δυστυχώς, οι απαντήσεις σε αμφότερες τις ερωτήσεις είναι αρνητικές. Ούτε ισχύ έχουμε, ούτε τέτοιο θάρρος γιά γενοκτονίες. Με το πρώτο αίμα εχθρών που θα τρέξει μπροστά μας, θα μας πιάσουν τα φιλανθρωπικά μας καί τα πολιτισμένα μας, καί θα σταματήσουμε.
Οπότε, καλύτερα να μην ονειροπολούμε. Ας επανακτήσουμε την Αθήνα πρώτα… (Καί ξέρετε άριστα τί σημαίνει αυτό – ποιοί κάνουν κουμάντο πλέον στο πάλαι ποτέ Κλεινόν Άστυ.) Κι όταν επανακτήσουμε την πρωτεύουσά μας από τις Δυτικές νταβατζήδικες πρεσβείες / στοές, καί τις ορδές των ακάλεστων αλλοφύλων, τότε καί μόνον τότε μπορούμε να κάνουμε σχέδια γι’ απελευθέρωση των λοιπών ιστορικών περιοχών μας.
Χωρίς τις ως άνω «εκ των ούκ άνευ» προϋποθέσεις, οι ονειροπολήσεις είναι επικίνδυνες.
[…Διότι αποβλακώνουν καί αδρανοποιούν. Θες απόδειξη, αναγνώστη μου; θυμήσου πόση ζημιά έκανε το παραμύθι των Ψίψιλον… που καθόταν όλη η Ελλάδα καί περίμενε τους …σωτήρες της, που θα κατέβαιναν απ’ τους ιπτάμενους δίσκους. Καί στο μεταξύ, οι πολιτικάντηδες οργίαζαν καί διέλυαν τη χώρα.]
. . . . . . . . . . .
α. Το ερώτημα
Εν πάσει περιπτώσει, δεν ξεκίνησα να σας μιλάω γιά την Ιστορία των τελευταίων τραγικών στιγμών της μΠόλης, ούτε να κάνω κριτική. Αλλά να σας θέσω ένα φοβερό καί τρομερό ερώτημα.
Το ερώτημα το πρωτοδιάβασα αρκετά χρόνια πρίν, σ’ ένα από τα βιβλία (μάλλον μπροσούρες) του Ανδρέα Δενδρινού· αν καί ο συγγραφέας δεν το διατύπωσε σαν ερώτημα, αλλά σαν ένα ιστορικό παράδοξο που παρατήρησε.
Τότε, δεν είχα δώσει σημασία. Ωστόσο, αρκετά αργότερα, όταν σε κάποια φάση (που είχα ελεύθερο χρόνο) άρχισα να διαβάζω σωρηδόν τα βιβλία του Κώστα Κυριαζή γιά τη Βυζαντινή Ιστορία (μπάς καί μάθω τίποτε παραπάνω από τις γνώσεις του σχολείου – καί με πιό ευχάριστο τρόπο), η μνήμη ξαναπέταξε το ερώτημα στην επιφάνεια.
Απάντηση, όμως, καμμία. Από κανέναν. Από πουθενά.
Βρέ, ακαδημαϊκοί ιστορικοί, καμμία απάντηση! «Ερευνητές» (τρομάρα τους!) του Παράξενου, ούτ’ αυτοί. Σκεπτόμενοι άνθρωποι πανταχόθεν, ούτε. Αλλά, τί λέω;! Εδώ, καλά-καλά, ούτε κάν το πήραν πρέφα!…
. . . . . . . . . . .
Ο νούς, βασανίστηκε λίγο στην αρχή – με μηδενικό αποτέλεσμα. Μετά, η προσπάθεια γιά λύση υποχώρησε μέν σε επίπεδα κατώτερης προτεραιότητας, καί πατούσε γκάζι μονάχα όταν δεν υπήρχε κατάληψη του μυαλού από έτερες σκέψεις. Ωστόσο, πάλι τίποτε…
…Έως ότου η απάντηση ήρθε πρίν κανένα μήνα, κι από πηγή που δεν την περίμενα με τίποτε.
«- Ναί, ρέ σύ Εργοδότη, αλλά ποιό το ερώτημα;»
Το ερώτημα… ιδού:
- Από το 330 μΧ, μέχρι το 1453 (μΧ εννοείται), επί 1123 χρόνια η μΠόλις υπέστη 23 (είκοσι τρείς) πολιορκίες, καί ως αποτέλεσμα των δύο απ’ αυτές, δύο αλώσεις. Το επιβεβαιώνει η Γουΐκι (εδώ), καθώς καί η ΤΝ «Grok» του X (πρώην Τουΐττερ – αν θέσετε το ερώτημα: «Πόσες πολιορκίες υπέστη η Κωνσταντινούπολη;» καί ζητήσετε λεπτομερή κατάλογο).
- Από το 1453 μέχρι σήμερα, όμως, δηλαδή επί 572 χρόνια, καμμία! (Αριθμός μηδέν.)
[Γιά την ακρίβεια, σημειώθηκαν άλλες τρείς, αλλά όχι πλήρεις πολιορκίες· μάλλον απόπειρες. Το Grok τις σημείωσε ως εξής:
«…1522, 1532, 1541: Απόπειρες από δυτικές δυνάμεις ή επαναστάτες, αλλά καμμία δεν ήταν πλήρης πολιορκία.»
Δηλαδή, βλέπουμε ότι το ψιλοπάλαιψαν μέχρι κοντά 90 χρόνια μετά την δεύτερη άλωση, κι αφού είδαν κι αποείδαν, τα παράτησαν. Φυσικά, η (ένοπλη) παρουσία στρατιωτών των «Μεγάλων Δυνάμεων» κατά την τριετία 1919-1922 μέσα στην Κωνσταντινούπολη, δεν είναι ούτε πολιορκία, ούτε άλωση.
Σημειωτέον ότι το Grok στον κατάλογο αναφέρει άλλες εφτά πολιορκίες της μΠόλης -μέχρι κι από τον Αντίγονο τον Μονόφθαλμο!- καί πρό του 330 μΧ, τότε δηλαδή που η πόλη ήταν ακόμη Βυζάντιο. Δεν θα τις επαναλάβω εδώ, αλλά αν σας ενδιαφέρει η Ιστορία -που πρέπει να σας ενδιαφέρει!-, ψάξτε τις.]
Μένουμε, όμως, στις (ουσιαστικώς) μηδέν πολιορκίες μετά το 1453, καί ρωτάμε:
Γιατί;
Αυτό ήταν το ερώτημα…
…Κι η απάντηση ήρθε από …τα πόδια μιάς ωραίας κυρίας!

Μπορεί αυτή η εικόνα να σας λέει ότι η λεγάμενη είναι …ελαφρών ηθών· ωστόσο, η απάντηση στο ερώτημά μας είναι βαρέων βαρών σημασίας!
Εξηγώ.
. . . . . . . . . . .
β. Το λάθος
Το λάθος στην αναζήτηση της απάντησης, είναι ότι προσπάθησα να τη βρώ, εκλαμβάνοντας τημΠόλιν ως μεμονωμένη περίπτωση. Γι’ αυτό έπεφτα συνεχώς σε αδιέξοδο.
Δεν είναι. Είναι μέρος συνόλου. (Θα τα πούμε παρακάτω.)
Πρίν προχωρήσουμε, όμως, θα εξηγηθώ εξ αρχής: η απάντηση είναι λιγάκι «πέραν του κόσμου τούτου». Γι’ αυτό καί δεν τη βρήκαν ούτε κάν τα βαρειά ονόματα της Βυζαντινολογίας (*) : διότι, πολύ απλά, δεν είναι αρμοδιότητά τους. (Είπαμε, ούτε κάν πρόσεξαν το ιστορικό παράδοξο. Ποιά απάντηση να περιμέναμε, επομένως, αφού δεν πρόσεξαν ούτε το ερώτημα; )
Φυσιά, δεν περιμένω ο ακαδημαϊκός κόσμος να υιοθετήσει ως αναμφισβήτητη μιά έρευνα «εν τώι γεννάσθαι». Αλλά εμείς δεν πάμε γιά πανεπιστημιακή καριέρα! 🙂
[ (*) Πάρτε -γιά ορεκτικό- μερικές φίρμες του τομέα, να ξεστραβώνεστε: John Bagnell Bury, Will Durant (αν καί -θα έλεγα- όχι αυστηρά Βυζαντινολόγος, τούτος εδώ), Karl Krumbacher.
Δειγματοληπτικώς, βιβλία περί Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας:
- Του Bury: ένα, δύο.
- Του Durant: «Ιστορία του Πολιτισμού», τόμος 1ος. (Αν έχετε υπομονή, σε κάποιον τόμο παρακάτω -μέσα από τον ίδιο ιστότοπο, που έχει καί τούτον-, θα φτάσετε καί στο Βυζάντιο.)
- Του Krumbacher: «Βυζαντινό Χρονικό» (στα Γερμανικά.)
Σας λέω πως, εάν είχαν ανακαλύψει κάτι σχετικό, θα το ήξερα.]
. . . . . . . . . . .
γ1. Πλέγματα περιπεπλεγμένα – 1
Γιά όσους-ες έχετε ασχοληθεί με το Παράξενο, είμαι σίγουρος πως κάποια στιγμή πέρασε από τα μάτια σας η (ας την πούμε έτσι, αλλά δεν είναι) θεωρία των γεωδαιτικών πλεγμάτων.
Προσέξτε· δεν εννοώ:
- ούτε διατάξεις, όπως απομιμήσεις αστερισμών επί εδάφους (με ναούς, βωμούς, κτλ),
- ούτε ευθείες γραμμές τεμνόμενες (σημειωμένες με μενίρ, πυραμίδες, κτλ – δηλαδή οι γνωστές ley lines), ή άλλα απλά γεωμετρικά σχήματα,
- ούτε διατάξεις ενδεχομένως με «προστατευτικό» / «αποτροπαϊκό» προορισμό, όπως πχ το περίφημο «προστατευτικό πεντάγωνο», που είχαμε αναλύσει εδώ.
Τί εννοώ;
Νοητά δίκτυα, όπως των ψαράδων, που ορίζουν γραμμές καί κόμβους επί εδάφους, αλλά δεν είναι ανθρωπογενή.
Αυτά, τώρα:
- Μπορεί να ορίζονται επί επιπέδου (δισδιάστατα), αλλά καί επί σφαίρας (τρισδιάστατα).
- Μπορεί να είναι εκτάσεως δωματίου (όπως του γιατρού Ernst Hartmann – δες εδώ σε επιστημονική παρουσίαση, κι εδώ με σάλτσα αποκρυφισμού), ή πόλης, ή χώρας, ή ηπείρου, ή πανπλανητικά.
- Μπορεί να είναι ηλεκτρομαγνητικά, ή αιθερικά – αν καί ο αιθέρας βρίσκεται σε άμεση συνάφεια με τον ηλεκτρομαγνητισμό.
- Τέλος, μπορεί να έχουν ομοιόμορφες «κυψέλες» (δομικά στοιχεία), ή ετερόμορφες· ισομερείς, ή ανισομερείς.
Πασίγνωστο παράδειγμα πλέγματος στον χώρο με ετερόμορφες κυψέλες:

Δεν θα επιμείνω στην συστηματική ανάλυσή τους· αν θέλετε, ψάξτε το θέμα με τα ψαχτήρια (θα βρήτε πολύ πράμα), ή τις διαθέσιμες δωρεάν Τεχνητές Νοημοσύνες. Ωστόσο, θα επισημάνω κάτι: επειδή σίγουρα οι ήδη γνώστες θα έχετε ακούσει την άποψη ότι τα ατομικά / πυρηνικά όπλα δεν εκρήγνυνται οπουδήποτε καί οποτεδήποτε…
«…απόδειξη, οι στρατιωτικοί χάρτες πλέγματος του Τάδε, που διέρρευσαν στο Διαδίκτυο…» (γιά τις εκρήξεις του 1945 στα κεφάλια των Ιαπώνων), μπλά-μπλά-μπλά…
…μην έχετε καί τόση εμπιστοσύνη σε τέτοιες πληροφορίες στρατιωτικών, ή κατασκοπευτικών πηγών.
Ο λόγος είναι πάναπλος: εάν κάποιες Ένοπλες Δυνάμεις έχουν τέτοιες πληροφορίες, ακόμη καί σε επίπεδο παρατήρησης (καί όντως, δεν υπάρχει ακόμη επιστημονική εξήγηση του γιατί υπάρχουν αυτά τα πλέγματα – δες αμέσως παρακάτω ενότητα), τότε δεν θα τις άφηναν λάσκα, να τις βλέπει ο καθένας. Όμως, παρά ταύτα, κυκλοφορούν ελεύθερα στο Διαδίκτυο!!!
Άρα, κάθε φορά θέλει πολλή προσοχή καί δική μας έρευνα, ώστε να βεβαιωθούμε ποιό το σωστό καί ποιό το λάθος.
[Μπορεί οι πληροφορίες αυτές να είναι αλλοιωμένες επίτηδες, ή να τις έχουν απορρίψει ως μή αποτελεσματικές στο 100% των περιπτώσεων – γι’ αυτό καί τις απελευθερώνουν στο Διαδίκτυο, ως άχρηστες.
Σα να μας δίνουν εμάς να φάμε ληγμένη κονσέρβα, δηλαδή.]
. . . . . . . . . . .
γ2. Πλέγματα περιπεπλεγμένα – 2
Σας λέω, ότι αυτά τα πλέγματα σίγουρα προκύπτουν από κάποιες (ακόμη άγνωστες στους πάντες) μαθηματικές σχέσεις. Ωστόσο, αυτές μπορεί να είναι είτε απλές (καί να τις διακρίνουμε εύκολα), είτε -συνήθως…- συναρτήσεις ανωτέρου βαθμού με περιπεπλεγμένες συνιστώσες· οπότε, περιοριζόμαστε μονάχα στην εμπειρική καταγραφή των κόμβων των πλεγμάτων – καί αν τους πάρουμε χαμπάρι.
Επίσης, τα πλέγματα αυτά είναι αλληλοκαλυπτόμενα. Δεν υπάρχει μονάχα ένα. Άρα, η εικόνα γίνεται τρομερά πολύπλοκη.
Επίσης, μετακινούνται με τον χρόνο· ένα φαινόμενο που γνωρίζουμε από τη μετατόπιση των μαγνητικών πόλων της Γής. Που σημαίνει ότι το φαινόμενο αντιμετωπίζεται (ακόμη καί σε επίπεδο παρατηρήσεων) μονάχα με σενάρια προβλέψεων σε ηλεκτρονικό υπολογιστή. Το ανθρώπινο μυαλό αδυνατεί από μόνο του να επεξεργαστεί τέτοια πληθώρα στοιχείων· πιστέψτε με.
[Όσοι-ες έχετε προσπαθήσει ν’ απαντήσετε τέστ νοημοσύνης, ειδικά στις αριθμητικές ερωτήσεις, θα ξέρετε ότι η δυσκολία σφίγγει στις δύο περιπεπλεγμένες ακολουθίες (πχ ο επόμενος όρος ορίζεται ως ένα βήμα μπρός, μισό πίσω), και χτυπάει ταβάνι στις τρείς (πχ ο επόμενος όρος προκύπτει από δύο βήματα μπρός, επί ρίζα αριθμού, καί διαίρεση διά τρία). Σκεφθήτε, τώρα, τί γίνεται, αν πάς να λύσεις με το μυαλό ακολουθία πέντε, ή δέκα περιπεπλεγμένων πλεγμάτων καί κόμβων. Μόνο με υπολογιστικά μοντέλα μπορεί να βρεθεί η άκρη.]
Η ύπαρξη, τώρα, τέτοιων πλεγμάτων σημαίνει κβάντωση του χώρου – η δέ «απαγόρευση» να εκρήγνυνται ατομικά ή πυρηνικά όπλα οποτεδήποτε, σημαίνει κβάντωση του χρόνου. Όπως καταλαβαίνετε, αυτά δεν υπάρχουν ούτε ως ιδέες στη σημερινή Φυσική, γι’ αυτό καί δεν υπάρχει (ακόμη) επιστημονική εξήγηση γιά την ύπαρξη των πλεγμάτων.
Πάντως, δεν είναι «τσαρλατανισμός», ούτε «ψευδεπιστήμη», όπως λένε μερικοί φελλοί· τα πλέγματα είναι παρατηρημένο φαινόμενο. Τώρα, όποιος (επιστήμων ξε-επιστήμων) δεν θέλει να δεχθεί πιστοποιημένες γιά την ορθότητά τους παρατηρήσεις, πρόβλημά του.
. . . . . . . . . . .
Το γενικό συμπέρασμα γιά τα γεωδαιτικά πλέγματα, είναι…
…σας είπα παραπάνω ότι δεν είναι ανθρωπογενή, έ;…
…είναι, λέγω, πως η Γή συμπεριφέρεται σαν ένας τεράστιος κρύσταλλος.
Τα κρυσταλλικά πλέγματα (που σημαίνει: άτομα, μόρια, τρανζίστορς, ημιαγωγοί, ολοκληρωμένα κυκλώματα, διατάξεις λέηζερ, κτλ κτλ) είναι πλέον πασίγνωστα στην επιστήμη (ιδίως στη Φυσική Στερεάς Καταστάσεως) καί την τεχνολογία· οπότε, αν εμφανίζονται καί σε μακροκοσμική κλίμακα, δεν μας παραξενεύει. Όμως, εδώ (…άαααν μπορούμε να σκεφτόμαστε! 🙂 ) ανακύπτει έτερο βασανιστικό ερώτημα:
- Είναι η Γή «αυτομάτως» ένας μεγάλος κρύσταλλος, όπως οι υπόλοιποι (οι μικρούληδες) στη Φύση;
- Ή είναι ένα είδος γιγαντιαίου κομπιούτερ,… καλύτερα: μιά σκεπτόμενη οντότητα,… που πήρε την απόφαση… να φορέσει δικτυωτές κάλτσες;
Όπως καταλαβαίνετε, στη δεύτερη περίπτωση δικαιολογούνται απόλυτα οι πρόγονοι ημών, που τη Γαία την είχαν προσωποποιήσει!
. . . . . . . . . . .
γ3. Πλέγματα περιπεπλεγμένα – 3
Έ, λοιπόν, οι πρόγονοι όχι μόνον είχαν πάρει χαμπάρι πολλά πράγματα, αλλά ήξεραν καί πολλά περί πλεγμάτων!
Απόδειξη 1η – θεά Ίσις

Εδώ δεν φαίνεται, αλλά υπάρχουν άλλες αναπαραστάσεις της θεάς Ίσιδος με καρρώ φόρεμα.
Απόδειξη 2: ομφαλός Δελφών

Μερικοί μικρόνοες ειρωνεύονται πως αυτές οι γραμμές επάνω στον ομφαλό είναι απλά διακοσμητικές, διότι δεν μοιάζουν με παράλληλους καί μεσημβρινούς. Καί ποιός τους είπε, τους βλακέντιους, ότι αναπαριστούν μαθηματικές γραμμές; πρόκειται καθαρά γιά γραμμές πλέγματος.
Τα αμέσως παραπάνω μας οδηγούν να σκεφτούμε ποιός, ή ποιοί είχαν τέτοιες γνώσεις, όταν δεν υπήρχαν πανεπιστήμια, όπως τα ξέρουμε σήμερα. Καί ποιός, ή ποιοί κοίταζαν να εκμεταλλευτούν τα τυχόν θετικά σημεία των πλεγμάτων.
Μά, ποιός άλλος;
Τα ιερατεία!
. . . . . . . . . . .
δ. Η απάντηση
Απ’ όλα τα παραπάνω, συμπεραίνουμε πολλά τινά.
Πρώτον: ότι η Κωνσταντινούπολις είναι κόμβος πλέγματος. Επομένως, λειτουργεί οπωσδήποτε σε συνάρτηση καί συνάφεια με τους λοιπούς κόμβους του ίδιου πλέγματος, κι όχι μόνη της. Κι εφ’ όσον οι λοιποί κόμβοι του πλέγματος αυτού είχαν ήδη καταληφθεί από τους Τουρκαλάδες, κι εφ’ όσον κατελήφθη κι αυτή, γι’ αυτό καί δεν υπήρχε λόγος να επιχειρήσει κάποιος νέα πολιορκία προς κατάληψή της.
Νά γιατί άπαντες την αφήσαν ήσυχη τα τελευταία 572 χρόνια!!!
Αν θέλετε, όσο ήταν σε χριστιανικά χέρια το όλο πλέγμα, πιθανόν να λειτουργούσε καί αποτροπαϊκώς. Άπαξ, όμως, κι ένας κόμβος μαγαρίστηκε απ’ τα μεμέτια, άρχισε να ξηλώνεται η προστασία, καί το πλέγμα ν’ αλλάζει χαρακτήρα.
[Τώρα, βέβαια, ποιός να καθήσει να ψάξει ιστορικές λεπτομέρειες λεπτομερειών… πχ αν το 1070 έγιναν ιεροσυλικές πράξεις μέσα σε κάποια εκκλησία στα βάθη της Ανατολής, κτλ κτλ… ώστε να βρεθεί η αρχή του νήματος. Ελπίζω, όμως, κάποια μέρα να το μάθουμε.]
Ακόμη κάτι, που συνηγορεί σ’ αυτά που λέω, είναι ο ισχυρισμός του Μ. Κωνσταντίνου ότι, όταν χάρασσε τα σύνορα της νέας πόλης του, προπορευόταν άγγελος Κυρίου καί του έλεγε προς τα πού να πάει! Τώρα, παραίσθηση; πραγματικότητα; Πάντως, η χάραξη των συνόρων της πόλης (φαίνεται πως) δεν ήταν ούτε τυχαία, ούτε καθαρά «εγκόσμια» επιλογή, ούτε σχέδιο του αυτοκράτορα, ούτε έμπνευσή του της στιγμής.
Δεύτερον: το να επιχειρήσουμε, επομένως, ν’ ανακαταλάβουμε μονάχα τημΜπόλιν, σημαίνει πως θα φάμε τα μούτρα μας, αν αφήσουμε στην απέξω τους λοιπούς κόμβους του πλέγματος.
Δεύτερον βήτα: τα πλέγματα ορίζουν μέχρι καί το μονοπάτι, απ’ όπου θα προχωρήσεις πολεμικώς!
Αμφιβάλλετε; κακώς!
Όταν πήγαν οι δικοί μας να τα βάλουν με τους (απογόνους των Τρώων) Χετταίους, εκδιώχθηκαν πίσω, δυτικώς. (Αναφέρεται η ιστορία αυτή στα αρχεία των Χετταίων.) Βέβαια, οι Έλληνες των παραλίων της Ιωνίας τότε δεν ήταν συντεταγμένο εκστρατευτικό σώμα, όπως στον «αυθεντικό» Τρωϊκό Πόλεμο (500 χρόνια πρίν, περίπου), αλλά ασύντακτοι πρόσφυγες, καί τρομαγμένοι από την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης του 1625 πΧ – καί πήγαν να μετακινηθούν πολύ προς τα μέσα, ανατολικά, σε μέρη όπου δεν έφτασε το ντουμάνι απ’ την έκρηξη. Ωστόσο, μπήκαν στην περιοχή των Χετταίων, που τους τσάκισαν.
Όταν πήγαν οι δικοί μας να μπούν στη Μ. Ασία από τον ίδιο δρόμο το 1919, τα υπόλοιπα τα ξέρετε.
Αντιθέτως: μήπως θυμάστε από πού μπήκε στη Μ. Ασία ο Μ. Αλέξανδρος; Προφανώς κάτι ήξερε, καί απέφυγε την είσοδο «ντουγρού» από Ιωνία.
Τρίτον – δικό μου συμπέρασμα, καί το ακολουθείτε άμα θέλετε: ότι η προέλαση δυτικώς Σελτζούκων, Οθωμανών, γύφτων, δεν έγινε τυχαία, αλλά κάτω από την καθοδήγηση ιερατείων. Δεν γνωρίζω, βέβαια, αν αυτά τα ιερατεία υπάρχουν καί σήμερα, ή άλλαξαν μορφή, ή κάπως κληροδότησαν τις γνώσεις τους πχ στο σημερινό Γενικό Επιτελείο των εξ ανατολών γειτόνων καί «συμμάχων». Ελπίζω πως όχι!… διότι, αλλοιώς, θα έχουν επισημάνει καί την τοπογραφία των δικών μας πλεγμάτων εδώ, στη μητροπολιτική Ελλάδα! Κι εννοείται, θα κοιτάξουν να την εκμεταλλευτούν πρός όφελός τους.
Εμείς, βέβαια, τα βόδια μας τ’ αργά! Ουδείς «αρμόδιος» κάθεται ν’ ασχοληθεί με το θέμα αυτό.
Αρμόδιος κανείς, αλλά …αναρμόδιος τουλάχιστον ένας: ο γραφιάς σας! Γι’ αυτό, όταν μιλάω καί λέω ότι απαγορεύεται ο ενθουσιασμός γιά την πιθανή επανάκτηση της μΠόλης, να μ’ ακούτε! Καλές είναι οι προφητείες, καλή κι η αισοδοξία, αλλά πρέπει πρώτα να έχουμε το μυαλό μας ακέραιο, φίλος! Γιατί, αν προχωρήσουμε χωρίς να ξέρουμε ακριβώς πού βαδίζουμε καί τί θέλουμε, θα ξαναφάμε τα μούτρα μας άσχημα.
Καί, φοβάμαι, οριστικά αυτή τη φορά.
. . . . . . . . . . .
Αντί επιλόγου
Τώρα, αναγνώστη μου, θα μου πείς ότι τους λοιπούς κόμβους του πλέγματος της μΠόλης πρέπει να τους ψάξουμε στα ενδότερα της Μ. Ασίας, διότι από ‘κεί πέρασαν οι Τουρκαλάδες κι ήρθαν εδώ καί μας κατσικώθηκαν. Άρα, εύκολη δουλειά – καί τί πας να μας κρύψεις, ώ Εργοδότα;!
Μπορεί καί ναί, μπορεί καί όχι. Μπορεί οι λοιποί κόμβοι να επεκτείνονται γενικά στον ισλαμικό κόσμο, οπότε πλέον ψάχνουμε σε μεγάλη έκταση.
Δεν γνωρίζω, δεν έχω κάνει έρευνα. Όμως, όπως καί νά ‘χει, εάν βρώ ο,τιδήποτε γιά το συγκεκριμένο πλέγμα, δεν πρόκειται να το πω δημοσίως· γιά ευνόητους λόγους, όπως καταλαβαίνετε.
«- Έ, καί τί σκοπεύεις να κάνεις, δηλαδή;»
Θα ψάξω να βρω την ωραία κυρία με τις δικτυωτές κάλτσες! 🙂
ΤΕΛΟΣ
. . . . . . . . . . .
Υγ 1: Όσοι-ες έχετε διαβάσει σχετικά, θα ξέρετε ότι οι ναοί μιάς νέας θρησκείας συνήθως κάθονται επάνω στα θεμέλια αντιστοίχων μιάς αρχαιότερης, κι αυτοί με τη σειρά τους σε ακόμη αρχαιότερης, κτλ κτλ, με τον αρχικό ναό να έχει χτιστεί επάνω σε κόμβο πλέγματος. Βέβαια, πάντα υπό την αίρεση ότι το πλέγμα έχει μετακινηθεί με τα χρόνια, αρκεί να βρίσκεται «κάπου εδώ γύρω».
Ειδικά οι χριστιανικοί ναοί παίζουν καί τον ρόλο του να είναι το «καπάκι», που σφραγίζει υποχθόνιο «πηγάδι» παλιότερης, «μαύρης» θρησκείας (ώστε να εγκλωβίζονται τα κακά πνεύματα από κάτω, σαν τους Τιτάνες στον Τάρταρο) – καί δεν εννοώ την προχριστιανική δική μας.
Το ότι οι πιστοί μιάς «μαύρης» θρησκείας, τώρα (τα μεμέτια, ντέ!), έβαλαν στο μάτι τημΜπόλιν, την κατέκτησαν, καί κατσικώθηκαν εκεί ανενόχλητοι επί 572 χρόνια, σημαίνει πως το υπεραπόκρυφο ιερατείο τους (κατά …Τζερούσαλεμ μεριά, υποθέτω, διότι το ισλάμ είναι φτιαχτή θρησκεία, κακέκτυπο της τζιούϊς, κι ο ιδρυτής της τζιού) …κάτι έψαχνε εκεί, παρόμοιο με τα μούτρα του. Κι αυτό, δεν είναι άλλο, από την επισήμανση μιάς (κυριολεκτικώς) …υποχθόνιας περιοχής της μΠόλης ως Τυφώνειου άντρου.
Αναφέρομαι στο Γιερεμπατάν Σαρνισί, άλλως την Βασιλική Κινστέρνα. Καί τις δύο (προφανώς Ρωμαϊκής εποχής) μεγάλου μεγέθους κεφαλές εκεί κάτω, που υποστηρίζουν κίονες.
Εδώ, η μία (την εικόνα την έχω στρέψει 180 μοίρες καθέτως) :

Μερικοί ανόητοι ξεναγοί / έντυποι τουριστικοί οδηγοί, λένε πως το πρόσωπο αυτό είναι το πρόσωπο του Απόλλωνα. Λάθος, είναι της Μέδουσας. Άρα, εκεί σηματοδοτείται η Ατλαντίδα, με όλα τα αρνητικά της. Άρα, ιδού μπροστά στα μάτια μας ο «μαύρος» κύβος… έεεεε… κόμβος κάποιου πανάρχαιου αρνητικού πλέγματος, που πήγε να τον «σφραγίσει» (μεταφυσικώς) η Αγία Σοφία, καί που πάνε να ξαναζωντανέψουν τα μεμέτια μετά το 1453!
Σημειώστε ότι το «σφράγισμα» δεν ήταν καθόλου εύκολο: η Αγία Σοφία που βλέπουμε τώρα, είναι η τρίτη εκκλησία στην ίδια θέση (μετά από καταστροφές, εννοείται), με το ίδιο όνομα, καί με τον δεύτερο τρούλλο! (Λέγεται πως ο «αυθεντικός» τρούλλος, ο χτισμένος επί Ιουστινιανού, έπεσε από σεισμό επί Βασιλείου Β’.)
. . . . . . . . . . .
Υγ 2: Αυτά τα εγκλήματα πολέμου, που αναφέρονται στην «ΠΔ», ότι δηλαδή όπου πατούσαν ως κατακτητές οι ιουδαίοι δεν άφηναν λίθον επί λίθου, καί σκότωναν χωρίς οίκτο όχι μονάχα άπαντες τους ανθρώπους, μά καί τα κατσικομούλαρα των ηττηθέντων, ερμηνεύονται μονάχα υπό την έννοια ότι ήθελαν να «μαγαρίσουν» τον κόμβο του πλέγματος, επάνω στον οποίο ήταν χτισμένη η πόλη των εχθρών τους.
. . . . . . . . . . .
Υγ 3: Θα μπορούσα να σας πω πολλά περισσότερα γιά τέτοια θέματα, όπως πχ γιά την (μή κρυσταλλικής / πλεγματικής δομής) σπείρα της ζωής καί του θανάτου. Που εξηγεί το γιατί οι Μάγιας παρατούσαν σύξυλες τις πόλεις τους κάθε περίπου 100 χρόνια, καί πήγαιναν παραπέρα καί χτίζανε καινούργιες απ’ την αρχή.
Θα μπορούσα να σας πω γιά το ότι υπάρχουν σπίτια (κυρίως μονοκατοικίες) που έχουν εγκλωβιστεί σε μιά «φούσκα» παρελθόντος χρόνου… πχ ότι πας να πλησιάσεις ένα τέτοιο, καί αυτομάτως νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε κάποια χρονιά στο παρελθόν.
Πολλά θα μπορούσα να σας πω γιά τέτοια θέματα, αλλά δεν θέλω να σας μπερδέψω. Κρατήστε απλώς την βασική ιδέα:
Κωνσταντινούπολη = κόμβος πλέγματος· έπεσε ένας, έπεσαν όλοι. Ξανάρχεται στα χέρια μας ένας; πρέπει να ξανάρθουν όλοι.
. . . . . . . . . . .
Υγ 4: Η εύρεση των κανόνων των πλεγμάτων, καθώς καί των χρονικών ακολουθιών (γιά να εκραγούν πυρηνικά όπλα…) σημαίνει πως έχουμε προβάδισμα έναντι του εχθρού. Διότι μπορούμε να προβλέψουμε επακριβώς τα χρήσιμα μελλοντικά χρονικά «παράθυρα».
Εννοείται, όμως, ότι αυτά όλα είναι αυστηρώς μή ανακοινώσιμα δημοσίως.
Καλημέρα σας και καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μέγας Αλέξανδρος, έφτιαχνε τις πόλεις όπου τύχει, ή με γεωστρατηγικό - πλανητικό - αστρολογικό σχέδιο? Μήπως, ήξερε κάτι παραπάνω από εμάς τους αμόρφωτους?
Καλη συνθεση σκεψης ωστοσο, γνωμη μου ειναι πως τα πραγματα ειναι αρκετα πιο απλα. Ως γνωστο μετα την αλωση ο Μωαμεθ (δι)ορισε τον πατριαρχη κων/πολης ως (πνευματικο) ηγετη των υποδουλων ορθοδοξων χριστιανων. Προσοχη: οχι μονο των ελληνων αλλα ΟΛΩΝ των υποδουλων (βουλγαρων, σερβων,αραβων κλπ). Ο πληθυσμος εντος πολης δε, ηταν χωρισμενος μεταξυ ενωτικων και ανθενωτικων με οτι αυτο συνεπαγεται. Οι ανθενωτικοι με κυριο εκφραστη τον τοτε πατριαρχη, αλλα και οσοι απο τους ενωτικους γλυτωσαν, λογικο ηταν να κατσουν φρονιμα και να περιμενουν "παλι με χρονια με καιρους" καθως η παπικη βοηθεια δεν ηρθε ποτε, (αλλωστε ουτε η ομοδοξη βοηθεια ηρθε ποτε). Οι Γενουατες βοηθησαν διοτι ειχαν τεραστια οικονομικα συμφεροντα στην πολη καθως και ολοκληρη συνοικια στον Γαλατα. Το δικο μου αναπαντητο ερωτημα ειναι γιατι ο Παλαιολογος, ως ενωτικος, δεν αποδεχθηκε την προταση του Μωαμεθ να κυβερνησει το δεσποτατο του Μυστρα (ισως και της Ηπειρου αργοτερα) ως φορου υποτελης (βλεπε βασιλειο της Σερβιας ή της Μολδοβλαχιας). Επισης εκτιμω πως η εισοδος των Οθωμανων εντος των τοιχων ηταν εργο καποιου ανθενωτικου και ουχι περιουσιου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΟΚΙ
Ευχαριστώ 🤠
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί ευχαριστείτε; Αφού δεν απάντησε ακόμα κανείς στο ερώτημά σας.
ΔιαγραφήΕπειδή αισθάνομαι τελείως καθηλωμένος από το άνευ προηγουμένου μαρτύριο των ανθρώπων στην Γάζα, αδυνατώ κατά το πρόσφατο διάστημα να σχολιάσω, ή να ανεβάσω κείμενα στο διαδίκτυο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή όμως το παρόν κείμενο τού ΕργΔημΕργ συγκαταλέγεται μεταξύ των άκρως ρηξικέλευθων πονημάτων του, στο οποίο αναφέρονται υψηλής σημασίας ζητήματα, επιθυμώ να περιοριστώ προς ώρας ακροθιγώς σε κάποιες παρατηρήσεις, με την πρόθεση να επανέλθω στο ζήτημα αυτό διεξοδικά στο μέλλον.
Το παρόν άρθρο σχετίζεται με όσα έχει καταθέσει στο παρελθόν ο ΕργΔημΕργ σχετικά με την θέση αρχαίων ναών, επάνω στους οποίους χτίστηκαν χριστιανικοί ναοί. Επίσης σχετίζεται με το ρηξικέλευθο άρθρο, που έχει παρουσιάσει για τον καθεδρικό ναό τής Σαρτρ, στο οποίον σχολίασα διεξοδικά. Άξια προσοχής είναι επίσης τα όσα έχει αναφέρει για τον Βασιλίσκο και για τούς Ναΐτες στην Ιερουσαλήμ σε σχέση με τον “θησαυρό”.
Σημαντικότατα στοιχεία σχετικά με τα τελούρια ρεύματα και όχι μόνον σχετικά με αυτά, έχει παρουσιάσει ο Ουμπέρτο Έκο στο βιβλίο “Το Εκκρεμές τού Φουκώ”. Το βιβλίο αυτό μπορεί να κατέβει ατελώς στο διαδίκτυο από τον κάτωθι σύνδεσμο.
https://toaz.info/doc-view-3
Ο Έκο γράφει με γρίφους και την εν τέλει ουσία παραθέτει συνήθως σε πολύ μικρό μέρος των γραφομένων, οπότε δεν είναι εύκολο να εντοπιστεί αυτή μέσα στον όγκο των πληροφοριών, παρότι το γενικότερο πνεύμα των εκάστοτε βιβλίων του έχει αποκαλυπτικό χαρακτήρα. Το βιβλίο περιέχει 903 σελίδες και όποιος επιθυμεί να ψάξει για άκριες, είναι υποχρεωμένος να προσπαθήσει.
Σε κάποια βιβλιοπωλεία και παλαιοβιβλιοπωλεία υπάρχει το βιβλίο τού Λουί Σερπαντιέ “Τα Μυστήρια τού Καθεδρικού Ναού τής Σαρτρ”, στην σειρά “Αναζητώντας” των εκδόσεων Ορφανίδη, όπου υπάρχουν πολύ αξιόλογα στοιχεία.
Η σάλτσα δένει τελικά με κάποιο βιβλίο στα γερμανικά, που ανακάλυψα πρόσφατα σε γερμανικό γιουσουρούμ. Οπωσδήποτε όμως πρόσωπα με οξυδέρκεια μπορούν να καταλήξουν σε συμπεράσματα και χωρίς αυτό. Ελπίζω να παρουσιάσω το περιεχόμενο αυτού τού βιβλίου προσεχώς (στο οποίο περιλαμβάνονται αναφορές και στο βιβλίο τού Σερπαντιέ).