Η κάθε φλόγα, απ’ τό καθάριο λάδι
πίνοντας μέσα στούς λαμπαδοστάτες
τόν πρώτον όρθρο εφάνταζε πετράδι
μπροστά απ’ τούς αγγέλους παραστάτες
Στα κυπαρίσσινα στασίδια ομάδι,
στις πνοές του λιβανιού τίς μυρωδάτες,
τών ψυχών μας ενιώθαμε τό χάδι
σε μυστικές νά μάς ζυγώνει στράτες...
τόξο το φρύδι· και κυρτό το χείλι·
κι οι πλόκαμοι σγουροί· κ’ η ευωδία
του κορμιού Σου της σκέψης μου αντιστύλι...
και λογισμών αβόητων συνοδεία
της πεθυμιάς μου τον ανθό είχε κλείσει,
σά την κερήθρα απάνω στο μελίσσι...
πίνοντας μέσα στούς λαμπαδοστάτες
τόν πρώτον όρθρο εφάνταζε πετράδι
μπροστά απ’ τούς αγγέλους παραστάτες
Στα κυπαρίσσινα στασίδια ομάδι,
στις πνοές του λιβανιού τίς μυρωδάτες,
τών ψυχών μας ενιώθαμε τό χάδι
σε μυστικές νά μάς ζυγώνει στράτες...
τόξο το φρύδι· και κυρτό το χείλι·
κι οι πλόκαμοι σγουροί· κ’ η ευωδία
του κορμιού Σου της σκέψης μου αντιστύλι...
και λογισμών αβόητων συνοδεία
της πεθυμιάς μου τον ανθό είχε κλείσει,
σά την κερήθρα απάνω στο μελίσσι...
intruder1901.blogspot.com
πως τον θυμηθηκες τον σικελιανο;;;;;Σουλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι πρόβλημα έχεις με τον Σικελιανό και γράφεις το όνομα του με μικρό;
ΔιαγραφήΤο "κατά λάθος" δεν θα με πείσει γιατί το δικό σου το έγραψες με κεφαλαίο...
Σουλάκι,
Διαγραφήο 10:08 σε τρολλάρει λίγο, ίσως γιατί αγαπάει πολύ τον Σικελιανό. Η αλήθεια είναι ότι τον αγαπάω κι εγώ πολύ, κι ας μην ήταν φανατικός χριστιανός. Τον αγαπώ από μικρός γιατί διέκρινα πολλή σοφία στο γράψιμό του και απολύτως συμβατή με τον τρόπο που σκεφτόμουν κι εγώ.
Θα βάλω κάτι ακόμα για τον Σικελιανό σήμερα ή αύριο.
10.08....κοιτα να δεις αν ερχομαι.....το οτι εγραψα τ ονομα του με μικρο,πιστεψε με δεν μειωνει καθολου την αξια ενος Τεραστιου ποιητη φιλοσοφου.....''''αρχοντα της λαλιας μας''''τον αποκαλεσε ο μεγαλος Σεφερης ΄[ να σου κανω το χατιρι με κεφαλαιο]και ο Παλαμας τον θεωρουσε περισσοτερο φιλοσοφο παρα ποιητη.....ειμαι της ουσιας κι οχι των τυπων,αει παραταμε λοιπον ξερολα......Σουλα
ΑπάντησηΔιαγραφή🤣
ΔιαγραφήΧαίρετε, οικοδεσπότα και παίδες!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ανέκδοτο" από Σικελιανό:
Επί Κατοχής, κάπου το 1942, κάθεται ο Σικελιανός στα κάγκελα στην οδό Ακαδημίας, απέναντι απ' τη σημερινή φοιτητική λέσχη.
Του φέρνουν και του παρουσιάζουν τον Ελύτη. Και του λένε: "- Δάσκαλε, από 'δω ο νέος μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης!"
Κι ο Σικελιανός απαθεστατος: "- Κύριε Αλεπουδελη, μπας και σας βρίσκεται κανένα σαπούνι, επειδή βρωμισαμε;" :-)
Ο Σικελιανός δεν ήταν γάιδαρος, απλα ηθελε να δείξει ότι η ζωή του ποιητή είναι δύσκολη.
Υγ: Ως γνωστόν ( ; ), ο πατέρας του Ελύτη είχε βιομηχανία σαπουνιού στη Μυτιλήνη.
Καλόοοο!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα κι από εμάς αγαπητέ Ω Εργοδότα!