Σχήματα σαν κτίρια προσπαθούν να αποκτήσουν δική τους μορφή, να υψωθούν, να αποθανατιστούν στην αιωνιότητα. Σαν κραυγές οι ψυχές τρέχουν να μην τις αισθανθούμε. Οι διάνοιες μάς προσπερνούν. Κι όλα γίνονται για την απελευθέρωση. Σαν τραγούδι, σαν ήρωες αφύπνισης, σαν επτασφράγιστη πύλη, οι βασανισμένες ψυχές προσπαθούν κι αυτές να αφήσουν το στίγμα τους. Γράφουν στίχους για να γοητεύσουν τον Άγιο. Κλαίνε για τις αγάπες που πλήγωσαν. Δουλεύουν πυρετωδώς για να ξορκίσουν τις ενοχές του πλούτου. Ξέρουν ότι χωρίς πάθος είσαι νεκρός, αλλά ξεχνούν πως ζουν μεσ' στην πλάνη. Ξεχνούν πως τα παιδιά είναι το φως του κόσμου. Ξεχνούν πως πρέπει να καθαρίσουν την σκόνη. Ξεχνούν πώς να ξεχνούν. Ξεχνούν ότι στον σκληρό τούτο κόσμο πρέπει κι εσύ νά 'σαι σκληρός για να μην σε λιώσει. Κι όλα αυτά πρέπει να συνδυαστούν σωστά. Πρέπει να μαλακώσεις την σκληρότητα, με καθαρότητα νου και ψυχής. Εκεί, στην πηγή της δημιουργίας, στο αρχικό σημείο της ύπαρξής σου, στο αιώνιο.
Κ-Τ, 12/7/2024
https://diodotos-k-t.blogspot.com/2019/11/ascension-dance.html#more
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάθος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνθος
Π ανθός
Π θανός
Αυτό το γράμμα που δεν φαίνεται είναι αυτό που ίσταται,
Είναι ή Δεκάς, αλλά είναι και ή Μονάς,
Δεν είναι σχήμα, είναι σχισμή,
Είναι ρωγμή ,,,