Ήταν... άγνωστος ο Χριστός στη Ρώμη ; Ασφαλώς όχι !

Το μαρτυρεί η αυθεντική επιστολή του Πουλβίου Λεντούλου (Pulvious Lentulus) προς τον Αυτοκράτορα Τιβέριο! (Πύρινος Λόγιος)

 

 

 

H επιστολή αυτή μεταφράστηκε στην ελληνική αλεξανδρινή από τον Αβέρκιο τον Αγιορείτη, ισαπόστολο και θαυματουργό επίσκοπο Ιεράπολης (95-167 μ.Χ)

Η περίφημη αυτή επιστολή περιγράφει ή σκιαγραφεί βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης μορφής του Χριστού, καθώς και ορισμένα σημεία της αγαθοποιού δράσεως και της Προσωπικότητας Του.

Πρόκειται για βαρυσήμαντη εικονογραφική και ιστορική μαρτυρία.

Θεωρείται ότι είναι ένα λατινικό κείμενο, το οποίο απέστειλε ο κυβερνήτης της Ιουδαίας - ίσως προ του Ποντίου Πιλάτου - Πούλβιος Λεντούλος προς τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Τιβέριο. Σήμερα, επικρατεί η άποψη ότι ...δεν είναι εύκολο (;) να διακριβωθεί η γνησιότητα του κειμένου αυτού, του οποίου το πρωτότυπο - στην επίσημη Λατινική γλώσσα - λέγεται ότι τελικά κατέληξε σε κάποια βιβλιοθήκη της Ρώμης (Βατικανού, Cesarini, Lasaristis – Λαζαριστών) μετά την Άλωση της Κων/πολης από τους Φράγκους (1204).

Ο Αβέρκιος ο Αγιορείτης, ο οποίος ανακηρύχθηκε και ως Ισαπόστολος λόγω των θαυμάτων που έκανε και του μεγίστου κύρους έργου το οποίο διετέλεσε, όχι μόνο το μετέφρασε στην ελληνική αλεξανδρινή (αυτή η γλώσσα ήταν η επικρατέστερη ελληνική διεθνώς), αλλά και έκανε και έρευνα σχετική με την ακρίβεια της επιστολής αυτής.

Επομένως, είναι ένα από τα πλέον αδιάσειστα στοιχεία (εκτός της μαρτυρίας του Φλάβιου Ιώσηππου) για τη ζωή και το έργο του Σωτήρα.

Επίσης, γνωρίζουμε πολύ καλά πως ο αυτοκράτορας Τιβέριος (Tiberius Iulius Caesar Augustus 14-37 μ.Χ.), γνώριζε πολλά για τον Ιησού. Απο πού, αν όχι από τον Πούλβιο Λέντουλο, τότε διοικητή της Ιουδαίας, πριν αυτός αντικατασταθεί από τον πιο σκληρό Πόντιο Πιλάτο;

Ο Λέντουλος ως διοικητής, ήταν μάλλον συνετός, αλλά από ένα σημείο και μετά, λόγω της συνεχούς ροής των επαναστατικών κινημάτων των Ζηλωτών, έχασε τον έλεγχο και αντικαταστάθηκε από τον Πόντιο Πιλάτο, ο οποίος είχε ρητή αποστολή από τον Τιβέριο να καταστείλει κάθε νέο κίνημα και να αποκαταστήσει την ειρήνη στην πολυτάραχη αυτή περιοχή.

Ο Λέντουλος λοιπόν, λίγο πριν αντικατασταθεί, περιέγραψε στην επιστολή του αυτή την φωτεινή προσωπικότητα με τα πιο κολακευτικά σχόλια. Επί της ουσίας, έδειχνε να τον θαυμάζει και τον ξεχωρίζει από όλους τους Εβραίους, τους οποίους θεωρεί ως ...μιάσματα, αγροίκους, αλαζόνες και κουτοπόνηρους.

Ο Τιβέριος, παρά το γεγονός ότι είχε αποσυρθεί μερικώς από την ενεργό πολιτική λογώ του σοκ που είχε υποστεί από τον χαμό του θετού υιού του και ανηψιού του στρατηγού Γερμανικού (δηλητηριάστηκε μάλλον από από τους στασιαστές του Ρήνου, τους οποίους αντιμετώπισε επιτυχώς) ενδιαφερόταν πολύ για τα γεγονότα της Παλαιστίνης. Μάλιστα λέγεται πως ελάμβανε και πληροφορίες από στρατιώτες που επέστρεφαν στη Ρώμη, οι οποίοι τον πληροφορούσαν μεν ότι τα πράγματα εκεί κάτω είναι δύσκολα και ότι εμφανίστηκε και κάποιος Εβραίος προφήτης που έκανε θαύματα, αλλά δεν είχε λεπτομέρειες. Απαίτησε λοιπόν από τον Λέντουλο να του κάνει μια πιο εκτενή αναφορά σχετικά με το πρόσωπο αυτό και αν αυτό το πρόσωπο, είναι επικίνδυνο για τη Ρώμη και την ειρήνη στην περιοχή.

Ο Λέντουλος λοιπόν, τον πληροφορεί εκτενώς μέσω μιας επιστολής που διασώθηκε...μυστηριωδώς και κατέληξε στα αρχεία των Γραμματικών της Ρώμης. Η διοίκηση του Λέντουλου, αναφέρεται από τον Φλάβιο Ιώσηππο στο βιβλίο του "Πρόλογος στον Πόλεμο των Εβραίων", βιβλίο ΙΙ

Η επίμαχη Επιστολή

….Ήκουσα, ω Καίσαρ, ότι επιθυμείς να μάθης ότι σοί γράφω νυν περί ανθρώπου τινός λίαν ενάρετου καλουμένου ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ών ο λαός θεωρεί Προφήτην και οι μαθηταί του Θεόν, λέγοντες ότι είναι Υιός Θεού, πλάστου των ουρανών και της γης και παντός ό,τι εν αύτη ευρίσκεται και υπάρχει.

Τη αληθεία, ω Καίσαρ, ακούονται καθ’ εκάστην θαυμάσια πράγματα περί του Χριστού αυτού.

Ανεγείρει νεκρούς και ιατρεύει ασθενείς δια μιας μόνης λέξεως. Είναι ανήρ αναστήματος μετρίου, καλός την όψιν και μεγαλοπρέπειαν περιβεβλημένος, ιδίως κατά το πρόσωπον, ώστε όσοι Τον ατενίζουν αναγκάζονται να Τον αγαπούν και να Τον Φοβώνται.

Έχει την κόμην Χρώματος καρύου ώριμου εξικνουμένην μέχρι των ώτων Του, εκείθεν δε μέχρι των ωμοπλατών Του καταντά γαιόχρους αλλά μάλλον στιλπνή, διχάζεται δ’αύτη εν τω μέσω άνωθεν κατά το σύστημα των Ναζαρηνών.

Το μέτωπόν Του είναι λείον και γαλήνιον, το πρόσωπον Του άνευ ρυτίδος ή κηλίδος, η ρίς και τα χείλη Του κανονικώτατα.

Το γένειον Του είναι πυκνόν και του αυτού χρώματος της κόμης, δεν είναι δε μακρόν και διχάζεται εν τω μέσω. Το βλέμμα Του είναι σοβαρόν και εμποιούν φόβον, έχει δε δύναμιν ακτίνος ηλιακής.

Ουδείς δύναται να Τον παρατηρήση ατενώς. Όταν επιτιμά, φοβίζει. Όταν δε πράττη τούτο κλαίει. Είναι αξιαγάπητος και χαριείς μετά σοβαρότητος.

Λέγουσιν ότι ουδέπωτε ώφθη γελών, αλλά πλειστάκις κλαίων. Έχει ωραίας τας χείρας και τους βραχίονας.

Εν τη συνομιλία ευαρεστεί τους πάντας. Δυσκόλως όμως φαίνεται, όταν δε φανή που, είναι μετριόφρων και το ωραιότερον παράστημα του κόσμου.

Είναι ωραίος ως την Μητέρα Του, ήτις έστιν η ωραιοτέρα γυνή, ήτις ποτέ εθεάθη εις τα μέρη ταύτα.

Εάν όμως η Ση μεγαλειότης, ω Καίσαρ, ποθή να ιδή Αυτόν ως μοι έγραφες άλλοτε, πληροφόρησόν με, διότι θα σοί Τον στείλω πάραυτα. Πάντες εν Ιερουσαλήμ θαυμάζουσιν την σοφίαν Του, και τι ουδέποτε εσπούδασε τι, και όμως είναι κάτοχος πάσης επιστήμης.

Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής την κεφαλήν. Πολλοί βλέποντες Αυτόν γελώσιν, αλλ’όταν ευρίσκονται προ Αυτού τρέμουσιν και θαυμάζουσιν αυτόν.

Λέγουσιν ότι ουδέποτε άνθρωπος ώς αυτός ενεφανίσθη εις τα μέρη ταύτα. Τη αληθεία ως μοι λέγουσιν οι Εβραίοι, ουδέποτε εδόθησαν συμβουλαί, ουδέποτε εκυρήχθη διδασκαλία ως η ιδική Του, πολλοί δε των Ιουδαίων θεωρούσιν αυτόν Θεόν.

Άλλοι πάλιν μοι λέγουν ότι είναι εχθρός της Σης Μεγαλειότητος, ω Καίσαρ. Πολλαχώς με παρενοχλούσιν οι μοχθηροί αυτοί Εβραίοι. Λέγεται ότι αυτός ουδέποτε δυσαρέστησε τινά, αλλ’ότι μάλλον εποίησε το αγαθόν.

Όλοι όσοι εγνώρισαν Αυτόν λέγουσιν ότι ευηργετήθησαν παρ’Αυτού. Όμως εις την σην Μεγαλειότητα, ω Καίσαρ, εις την προς σε υπακοήν, ειμί πρόθυμος. Ό,τι διατάξεις θέλει εκτελεσθή.

Εν Ιερουσαλήμ Ινδικτίωνος ζ’, Σελήνης ια’ Της Σης Μεγαλειότητος πιστότατος και ευπειθέστατος

ΠΟΥΒΛΙΟΣ ΛΕΝΤΟΥΛΟΣ

Κυβερνήτης Της Ιουδαίας

Αρχικό κείμενο από τον Απόστολο Ε. Παπαφωτίου, Πολιτικού Μηχανικού Ε.Μ.Π., Οικονομολόγου Ε.Κ.Π.Α

Ιστορικά πρόσθετα στοιχεία, συμπλήρωση και επιμέλεια: Πύρινος Λόγιος

Η μετάφραση - απόδοση της επιστολής στην αγγλική γλώσσα (17ος αιώνας), Cambridge University

To λατινικό κείμενο (αναπροσαρμογή, 11ος αιώνας)

pirinoslogios.com 

 

diodotos-k-t.blogspot.com